Share

บทที่ 95 แผนการขั้นแรก

last update Last Updated: 2025-12-12 09:16:47

บทที่ 95

แผนการขั้นแรก

เห็นเยว่หลิวเซิงกุมขมับด้วยความปวดหัว เซี่ยหยู่จึงเอียงศีรษะถามอย่างไร้เดียงสา

“ทำไมหรือ?”

“กวาดเกลี้ยงห้องขนาดนี้ แล้วข้าจะซ่อนของยังไงล่ะ!” เยว่หลิวเซิงพูดพลางทอดถอยใจอย่างเหนื่อยหน่าย

“จริงด้วย...แหะๆ”

เซี่ยหยู่เพิ่งรู้สึกตัวว่าแผนที่วางไว้ตอนแรกไม่ใช่การปล้นวังหลวง แต่เป็นการติดตั้งกล้องเพื่อเปิดโปงฮ่องเต้ต่างหาก

นางจึงรีบเอาของทั้งหมดออกจากมิติ จัดวางให้เหมือนสภาพเดิมทุกอย่าง ยกเว้นของเล็กๆ กระจุกกระจิกอย่างตะเกียง แท่นฝนหมึกและพู่กัน

“ข้างนอกข้าติดตั้งกล้องเสร็จแล้ว เจ้าไปเชื่อมสายเคเบิลล่องหนได้เลย”

“ได้เลย!”

เซี่ยหยู่ตอบรับ ก่อนจะรีบออกไปทำหน้าที่ของตนทันที

ทั้งสองทำงานประสานกันอย่างมีประสิทธิภาพ

คนหนึ่งค้นหาตำแหน่งซ่อนกล้อง ติดตั้งอุปกรณ์และมาร์กจุดไว้ชัดเจน อีกคนก็ทำการจ่ายพลังงานให้กับอุปกรณ์ เชื่อมต่อสายไฟล่องหนเข้ากับมิติ

แม้จะใช้เวลาไปบ้าง แต่ก็ไม่เป็นอุปสรรคอะไร

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • เนรเทศไม่เป็นไร ข้าเกิดใหม่พร้อมคลังเสบียง!   บทที่ 103 การกลับมาของซินโหวเย่!

    บทที่ 103การกลับมาของซินโหวเย่! ไทเฮากรีดร้องลั่นอย่างเสียขวัญ ก่อนจะชี้พระหัตถ์ด่าทอทุกคน “พวกเจ้าช่างอำมหิต ต่ำช้าสามานย์! คิดจะบีบคั้นให้ข้ากับฮ่องเต้สิ้นพระชนม์อยู่ตรงนี้เชียวหรือ…ดี! เช่นนั้น ต่อไปข้าก็จะไม่คิดว่าพวกเจ้าเป็นหลานของข้าอีก…องค์หญิงสี่ เป็นสตรีแท้ๆ แต่ช่างเลือดเย็นเหี้ยมโหด องค์ชายใหญ่ เจ้าเองก็มีสายเลือดสกปรก ข้าจะคอยดูว่าใครบ้างจะกล้าหนุนหลังพวกเจ้า!” เหมือนเช่นก่อนหน้านี้ คำด่าทอของไทเฮาไม่อาจสั่นคลอนความรู้สึกของเซี่ยหยู่หรือเซี่ยไคเหรินได้แม้แต่น้อย ที่สำคัญ ในสายตาของเซี่ยหยู่ นางที่มาจากอีกโลกหนึ่ง ย่อมไม่มีความผูกพันกับใครเป็นพิเศษ ใครดีกับนาง นางก็จะตอบแทนคืนด้วยความดี แต่หากมีใครคิดร้าย นางก็จะย้อนคืนให้เป็นร้อยเท่า! เรื่องนั้นก็ส่วนเรื่องนั้น ในเมื่อเป้าหมายลุล่วงแล้ว คำด่าทอของไทเฮาก็แค่เรื่องขี้ประติ๋ว เซี่ยหยู่ปรายตามองไทเฮา ก่อนจะเอ่ยสั่งทหารคนหนึ่งว่า “พาไท่ซ่างหวงออกไปเถิด แล้วให้หมอหลวงมาตรวจดูอาการอย่างละเอียดด้วย”“พ่ะย่ะค่ะ” การที่นางเรี

  • เนรเทศไม่เป็นไร ข้าเกิดใหม่พร้อมคลังเสบียง!   บทที่ 102 จำนนด้วยหลักฐาน

    บทที่ 102จำนนด้วยหลักฐาน เมื่อทุกอย่างจะต้องสิ้นสุดลงในวันนี้ เซี่ยหยู่เองก็ไม่ต้องการยืดเยื้อให้เสียเวลา ดังนั้นนางจึงไม่คิดจะหลบซ่อนอีกต่อไป ทันทีที่ความคิดนี้ผุดขึ้น เสียงใสของเด็กสาวก็ดังขึ้นท่ามกลางฝูงชน “ฮ่องเต้ไร้สติปัญญาและคุณธรรม การยึดติดกับบัลลังก์ย่อมเป็นการบั่นทอนต่อความเป็นอยู่ของราษฎรทั่วแผ่นดิน หม่อมฉันเห็นด้วยกับองค์ชายใหญ่...พระองค์ทรงสละราชสมบัติเสียตั้งแต่ตอนนี้จะดีกว่าเพคะ” “แม้แต่เจ้าก็ยัง…ไม่สิ เจ้ามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร!?” ฮ่องเต้กวาดพระเนตรมองเด็กสาวตรงหน้า พร้อมกับตรัสถามด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความหวาดระแวง เซี่ยหยู่ไม่ได้ตอบคำถามของฮ่องเต้ หากแต่กล่าวต่อด้วยความหนักแน่นและกดดันว่า “เพื่อขจัดเคราะห์ภัยและฟื้นฟูบ้านเมืองให้กลับมารุ่งเรืองอีกครั้ง ฝ่าบาทต้องเสด็จเข้าสู่ร่มกาสาวพัสตร์ ชำระมลทินและบาปที่ทรงก่อไว้เพคะ” “เจ้า...เจ้า!” ริมพระโอษฐ์ของฮ่องเต้สั่นระริกด้วยโทสะ จนไม่อาจเปล่งวาจาใดออกมาได้ เซี่ยหยู่ส่ายศีรษะเบาๆ สีหน

  • เนรเทศไม่เป็นไร ข้าเกิดใหม่พร้อมคลังเสบียง!   บทที่ 101 การปรากฏตัวขององค์หญิงสี่

    บทที่ 108การปรากฏตัวขององค์หญิงสี่ ใบหน้าของฮ่องเต้ซีดเผือดลงอย่างเห็นได้ชัด แววตาว่างเปล่าไปชั่วขณะ ก่อนประกายความเข้าใจจะฉายวาบบนใบหน้า เมื่อพระองค์ทอดพระเนตรไปยังองค์ชายใหญ่เซี่ยไคเหรินอีกครั้ง ความสับสนพลันแปรเปลี่ยนเป็นความเย็นชาอาฆาตอย่างไม่อาจปิดบังได้ “ทั้งหมดนี้...เป็นแผนการของเจ้าใช่หรือไม่...องค์ชายใหญ่?” องค์ชายใหญ่เซี่ยไคเหรินยังคงแสดงท่าทีสุขุม ก่อนจะถามกลับอย่างสุภาพอ่อนโยน “ฝ่าบาท...ตรัสอะไรเช่นนั้นพ่ะย่ะค่ะ” “คาดไม่ถึงเลยว่า...เจ้าจะเป็นอสรพิษร้าย แสร้งทำเป็นไม่สนใจบัลลังก์มังกร แต่ความจริงแล้ว กลับโลภโมโทสันถึงเพียงนี้!” “เข้าใจผิดแล้วพ่ะย่ะค่ะ เมื่อก่อนกระหม่อมไม่สนใจ บัดนี้กระหม่อมก็ยังคงเป็นเช่นนั้น” องค์ชายใหญ่ไม่ได้โกหก เขาไม่เคยปรารถนาบัลลังก์แม้แต่น้อย ตำแหน่งฮ่องเต้แม้สูงส่ง แต่กลับต้องแบกรับทุกอย่างอย่างไม่รู้จบ ทั้งยังต้องอยู่ในกฎระเบียบอันเคร่งครัด กลางคืนก็ไม่มีเวลาส่วนตัว เพราะต้องเสด็จเวียนไปยังตำหนักเหล่าสนมตามระเบ

  • เนรเทศไม่เป็นไร ข้าเกิดใหม่พร้อมคลังเสบียง!   บทที่ 100 พระองค์แพ้แล้ว

    บทที่ 100พระองค์แพ้แล้ว ในจังหวะที่ความโกลาหลกำลังปะทุถึงขีดสุด เสียงกีบม้าจำนวนมากก็ดังขึ้นมาจากทางเข้าตลาด การเคลื่อนไหวนั้นรวดเร็วและหนักแน่นราวกับพายุที่โหมกระหน่ำ ก่อนที่ทุกคนจะได้ทันตั้งตัว เสียงทุ้มลึกเต็มไปด้วยอำนาจและเด็ดขาดก็ดังแทรกความโกลาหลเข้ามา “คุ้มกันฮ่องเต้!!” ฮ่องเต้ที่กำลังตัวสั่นเทิ้มด้วยความหวาดกลัวอยู่ในรถม้า เมื่อได้ยินเสียงของแม่ทัพหรงเหยียนก็รู้สึกราวกับได้ยินเสียงจากสวรรค์ พระองค์เผยรอยยิ้มชั่วร้ายออกมาทันที ก่อนจะรีบโผล่หน้าออกจากรถม้าแล้วตะโกนเสียงดัง “สังหารพวกกบฏให้หมด!!” คำสั่งนั้นราวกับสายฟ้าฟาดลงกลางความวุ่นวาย ชาวบ้านที่ได้ยินต่างตระหนกจนหน้าถอดสี พวกเขาเพียงต้องการอาหารเท่านั้น เหตุใดจึงถูกตราหน้าว่าเป็นกบฏไปได้? ความหวาดกลัวปนเปกับความโกรธ ผู้คนพากันแตกฮือ วิ่งหนีตายราวกับผึ้งแตกรัง ทว่าด้านหลังของพวกเขากลับมีทหารกลุ่มใหม่กำลังมุ่งหน้ามาทางนี้ ทันทีที่เห็นกองทัพม้ากลุ่มใหม่กำลังมุ่งหน้าเข้ามาใกล้พร้อม

  • เนรเทศไม่เป็นไร ข้าเกิดใหม่พร้อมคลังเสบียง!   บทที่ 99 การปะทะ

    บทที่ 99การปะทะ “บาดเจ็บตรงไหนหรือไม่?” ไป๋มู่อวิ๋นเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงร้อนรน ดวงตาคมเข้มจับจ้องเซี่ยหยู่อย่างไม่กะพริบ ก่อนหน้านี้เขายืนอยู่บนหลังคาโรงเตี๊ยมฝั่งตรงข้าม พอภาพบนจอยักษ์หยุดฉาย เขาก็สังเกตเห็นความผิดปกติของนางทันที จึงรีบพุ่งตัวเข้ามาดู และเป็นจังหวะเดียวกับที่นางหมดสติจนเกือบพลัดตกลงมาจากหลังคา โชคดีที่เขารับนางไว้ได้ทัน ไม่อย่างนั้น เขาคงเสียใจไปตลอดชีวิต! “ข้า...ไม่รู้” เซี่ยหยู่ตอบเสียงแผ่ว เนื่องจากยังรู้สึกมึนงงสับสน นางไม่รู้จริงๆ ว่าอาการหน้ามืดเมื่อครู่เกิดจากสาเหตุใด รู้เพียงว่าก่อนจะหมดสติ พลังงานในกายเหมือนกับถูกสูบออกไปเกือบหมด... ทว่ายังไม่ทันวิเคราะห์อย่างละเอียดถี่ถ้วน เสียงร้อนรนของเยว่หลิวเซิงก็ดังเข้ามาในหัว [เซี่ยหยู่ เมื่อกี้เกิดอะไรขึ้น? จู่ๆ ข้าก็สัมผัสพลังงานของมิติร่วมไม่ได้ คิดว่าน่าจะเกี่ยวข้องกับเจ้า...เจ้าเป็นอะไรหรือไม่!?] [ไม่...ไม่ได้เป็นอะไรแล้ว] [พูดแบบนี้ แสดงว่าเมื่อกี้อาการไม่ดีสินะ! ถ

  • เนรเทศไม่เป็นไร ข้าเกิดใหม่พร้อมคลังเสบียง!   บทที่ 98 น้ำลดหินก็โผล่

    บทที่ 98น้ำลดหินก็โผล่ ณ ตำหนักฮองเฮา ภาพจากกล้องวงจรปิดฉายให้เห็นฮองเฮากับทหารองครักษ์กำลังโอบกอดกันอย่างแนบแน่น ราวกับคู่รักที่กำลังจะพลัดพรากจากกัน ภาพนั้นทำให้ผู้คนทั่วเมืองต่างอ้าปากด้วยอาการตะลึงไปตามๆ กัน ฮ่องเต้ซึ่งกำลังประทับอยู่ในรถม้า เห็นภาพดังกล่าวก็ถึงกับชะงัก พูดไม่ออก ส่วนฮองเฮาเองเริ่มนั่งไม่ติด ทั้งตกใจทั้งร้อนรน ไม่คิดเลยว่าความลับจะถูกเผยต่อหน้าสาธารณชนเช่นนี้ “แม้ของในตำหนักข้าจะหายหมด แต่ข้าไม่โทษเจ้าที่ทำงานไม่ดีหรอกนะ ข้าคิดว่าคงเป็นฝีมือของเผ่าหนี่ว์นอกรีตที่เต๋อกงกงกับไทเฮาชุบเลี้ยงพวกนั้นที่ขโมยไป” ยามพูดกับทหารองครักษ์ น้ำเสียงของฮองเฮาหวานหยด ทั้งยังแสดงท่าทางออดอ้อนราวกับหญิงสาววัยแรกแย้ม เรื่องที่ไทเฮาและเต๋อกงกงชุบเลี้ยงเผ่าหนี่ว์นอกรีต ฮองเฮารู้มานานแล้ว แต่ต้องเงียบไว้ เพราะคิดว่าอาจใช้เรื่องนี้สร้างประโยชน์กับนางได้ “กระหม่อมสืบมาแล้ว ตอนนี้เผ่าหนี่ว์นอกรีตที่ซ่อนในวังไม่มีสักคนเดียว อาจเป็นไปอย่างที่ท่านว่าจริงๆ ก็ไ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status