LOGINShare
บทที่26-ความจริงในวันที่สาย
Last Updated:
2025-07-12 03:15:40
Latest chapter
เบื่อเเล้วบทนางร้าย บทที่31-ง้อเมีย
“นี่มันเรื่องบ้าอะไร…”พิมมาอุทานออกมาด้วยความตกใจทันทีที่เห็นตำรวจยืนอยู่หน้าคอนโด ตำรวจมาทำอะไรที่ห้องของเธอ…“กรุณาเปิดห้องให้เราด้วยนะครับคุณผู้หญิง หากไม่เปิดทางเราคงต้องงัดประตูเข้าไปนะครับ!”พิมมาได้แต่ส่ายศีรษะไปมาก่อนจะรีบวิ่งไปคว้าโทรศัพท์ที่อยู่บนโต๊ะ เธอรีบกดโทรหาผู้เป็นพ่อด้วยความหวาดกลัวขณะที่ตำรวจยังคงเคาะประตูเรียกซ้ำๆ“พ่อช่วยพิมด้วยฮึก..พ่อคะช่วยพิมด้วย”(เกิดอะไรขึ้น!?)“พ่อรีบมาช่วยพิมที่คอนโดด้วยนะคะ”พิมมากำโทรศัพท์เอาไว้แน่นพร้อมกับขอร้องผู้เป็นพ่อทั้งน้ำตา หากเธอถูกจับอนาคตของเธอจบแน่ ทั้งเรื่องงานในวงการบันเทิง ทั้งเรื่องที่จะไปเรียนต่อที่ต่างประเทศพุดตานหลับสนิทอยู่บนเตียงผู้ป่วยโดยมีฐากูรคอยเฝ้าอยู่ตลอดเวลา เขากุมมือของเธอเอาไว้เเน่นด้วยความเป็นห่วง ถึงหมอจะบอกว่าเธอปลอดภัยแล้วแต่ตาเขาก็อดห่วงไม่ได้จริงๆ …“ทำไมยังไม่ตื่นมาคุยกับฉันอีก..”เขาพูดเสียงเบาก่อนจะกดจูบหลังมือของเธอเบาๆพุดตานที่เริ่มรู้สึกตัวปรือตามองคนที่นั่งกอดแขนของเธอเอาไว้ด้วยความเศร้า“พี่ฐากูร…”“พุดตาน?” ฐากูรย่นคิ้วเล็กน้อยเมื่อได้ยินเสียงเรียก เขารีบลุกขึ้นเช็คอาการของเธอให้แน่ชัดเมื่อ
เบื่อเเล้วบทนางร้าย บทที่30-น้ำตาลูกผู้ชาย
วันนี้เป็นวันที่พุดตานรอคอย เพราะเป็นวันมอบรางวัลเเบรนด์เครื่องสำอางที่ยอดขายดีที่สุดเเห่งปี เธอเตรียมตัวตั้งแต่เช้าและเดินทางไปที่งานเปิดตัวด้วยความตื่นเต้น“นั่นไงพุดตานมาพอดี”ดาเลียชี้นิ้วไปทางพุดตานก่อนที่ภูผาจะหันไปมอง พุดตานฉีกยิ้มกว้างและพุ่งเข้ากอดดาเลียด้วยความดีใจ“ตื่นเต้นที่สุดเลย!”“ฉันก็ตื่นเต้น!” ดาเลียกอดพุดตานแน่นพร้อมกับกระโดดด้วยความดีใจ จากเเบรนด์เครื่องสำอางเล็กๆ ตอนนี้กำลังเติบโตอย่างก้าวกระโดด“ยินดีด้วยนะตาน”“ขอบคุณค่ะ”พุดตานรับดอกไม้ช่อใหญ่จากภูผา ก่อนที่ภูผาจะขอถ่ายรูปเก็บความทรงจำนี้เอาไว้“วันนี้ตานสวยมากนะรู้ตัวไหม?” ภูผาพูดขณะดูรูปภาพที่เขาพึ่งถ่ายคู่กับเธอ“แล้วปกติไม่สวยเหรอคะ?”“…สวย”ภูผาพูดติดขัดเมื่อพุดตานส่งยิ้มหวานให้ ดาเลียที่ยืนมองอยู่ก็มองคนสองคนด้วยสายตาจับพิรุธ เห็นได้ชัดว่าภูผามีใจให้พุดตานเเน่ๆ ส่วนพุดตานดาเลียยังไม่เเน่ใจงานประกาศรางวัลเริ่มต้นขึ้น พุดตานและดาเลียขึ้นไปรับรางวัลบนเวทีท่ามกลางสายตาของสื่อมวลชนและแขกที่มาร่วมงานกล้องนับสิบที่กำลังจับภาพของคนบนเวทีเปลี่ยนไปจับภาพของเเขกผู้มาใหม่ นักข่าวต่างสนใจฐากูรที่เดินเข้ามาภายในงานพ
เบื่อเเล้วบทนางร้าย บทที่29-จากเสือกลายเป็นลูกหมา
“หื้ม..อร่อย~”พุดตานตักอาหารเข้าปากไม่หยุด ป้าทิพย์รู้ใจเธอที่สุดเพราะวันนี้มีเเต่อาหารที่เธอชอบทั้งนั้น แต่กินไปได้ไม่กี่คำก็ต้องหยุดชะงักเพราะสมองดันไปนึกถึงหน้าคนใจร้ายวันนี้ป้าทิพย์บอกว่าฐากูรไม่ยอมกินข้าว เธอไม่เข้าใจว่าเขาทำแบบนั้นไปเพื่ออะไร“ช่างมันสิ!” ต่อให้เขาจะอดข้าวอดน้ำมันก็ไม่ใช่เรื่องที่เธอต้องสนใจ เขาจะเป็นตายร้ายดียังไงมันก็เรื่องของเขาก็อก! ก็อก!พุดตานเหลวมองประตูเมื่อได้ยินเสียงเคาะสองสามครั้ง เธอกลืนอาหารลงคอก่อนจะสาวเท้าเดินไปเปิดประตูให้คนด้านนอกอาจเป็นป้าทิพย์ที่เอาน้ำผลไม้มาให้เธอตามที่เธอขอก่อนหน้านี้แต่เมื่อเปิดประตูออกไปคนที่ยืนตัวสูงเด่นอยู่ตรงหน้ากลับเป็นฐากูร เขายืนถือหมอนหนึ่งใบไม่เพียงเท่านั้นยังส่งยิ้มอ่อนๆ ให้เธอร้อยวันพันปีจะเห็นฐากูรยิ้มให้เธอสักครั้งนึง…“พี่มีอะไร?”“ฉัน…อยากนอนกับเธอ” เขาพูดออกไปตามตรง ดูจากหมอนที่เขาถือแน่นอนนว่าเขาเตรียมตัวมานอนกับเธอจริงๆ“ไม่ได้!” เธอตอบกลับเสียงเข้มพร้อมกับรีบปิดประตูทว่ามือหนากลับรั้งประตูเอาไว้ไม่ให้เธอปิด พุดตานดึงประตูสุดแรงส่วนเขาก็ยื้อสุดชีวิต“ฉันขอโทษ”“ตานไม่ได้ต้องการคำขอโทษ ปล่อย!”“แล้วฉั
เบื่อเเล้วบทนางร้าย บทที่28-รู้ใจตัวเอง
ฐากูรนั่งไขว่ห้างมือข้างหนึ่งยกขึ้นมานวดขมับทั้งสองข้างของตัวเอง เขานั่งคิดมากเรื่องที่พุดตานขอกลับไปอยู่กับพี่ชายสักพักเธอให้เหตุผลว่าคิดถึงครอบครัว แต่เขากลับไม่คิดอย่างงั้น เขากลัวเธอกลับไปแล้วจะไม่กลับมาหาเขาอีก…“คุณฐากูร…คุณฐากูรครับ!”อาโปเรียกชื่อเจ้านายหลายครั้งกว่าคนเป็นนายจะรู้ตัว“ว่าอะไรนะ?”“….” อาโปมองคนเป็นนายด้วยสายตาห่วงใย ตั้งแต่ทะเลาะกับคุณพุดตานเจ้านายก็เหม่อลอยอยู่บ่อยครั้ง เขาไม่เคยเห็นเจ้านายตัวเองเป็นแบบนี้มาก่อน…“ผมแจ้งเรื่องตารางงานของสัปดาห์นี้น่ะครับ”“อ่อ…ทวนใหม่อีกรอบได้ไหม”เมื่อครู่นี้เขาเอาแต่คิดเรื่องของพุดตานจึงไม่ได้ฟังสิ่งที่อาโปพูดเลยสักนิดอาโปพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะทวนตารางงานให้เจ้านายฟังอีกครั้ง เมื่อทวนเสร็จฐากูรก็พยักหน้าตอบรับเป็นอันเข้าใจ“ช่วงนี้เครียดเรื่องอะไรรึเปล่าครับ”“…ก็มีบ้างนิดหน่อย”“นิดหน่อยเหรอครับ…” อาโปพึมพึมเพราะดูจากอาการของเจ้านายมันดูไม่นิดเอาซะเลย“ลูกกับเมียเป็นยังไงบ้างสบายดีไหม?”ฐากูรถามเสียงเรียบทำเอาอาโปแปลกใจอยู่ไม่น้อยที่จู่ๆ เจ้านายก็ถามถึงครอบครัว“สบายดีครับ ตอนนี้สายธารกำลังจะเข้าโรงเรียนภรรยาผมเลยวุ่นเป็นพิ
เบื่อเเล้วบทนางร้าย บทที่27-เริ่มรู้สึก
พุดตานนั่งแกว่งแก้วคอกเทลไปมาสายตาจดจ้องไปยังก้อนน้ำแข็งที่ไหลไปตามแรงเเกว่ง เธอนั่งครุ่นคิดเรื่องหย่าทั้งวันแต่ก็ยังตัดสินใจไม่ได้เธออยากหย่าให้เรื่องทั้งหมดมันจบ เเต่อีกใจหนึ่งก็เป็นห่วงธุรกิจของครอบครัวที่พึ่งจะฟื้นตัวได้เมื่อไม่นานมานี้“คุณผู้หญิงครับร้านจะปิดแล้วนะครับ”“ทำไมวันนี้ถึงปิดไวล่ะคะ?” พุดตานเอียงคอถามบาร์เทนเดอร์“วันนี้เป็นวันเกิดเจ้าของบาร์น่ะครับ เจ้าของใจดีให้พนักงานเลิกไวครับ”“อ่า..โอเคค่ะ” พุดตานพยักหน้ารับเป็นอันเข้าใจ ก่อนดื่มคอกเทลเเก้วสุดท้ายให้หมด“คุณว่าหย่าดีไหมคะ?”“ครับ?” บาร์เทนเดอร์งุนงงกับคำถามของพุดตานนิดหน่อย ยืนครุ่นคิดคำตอบอยู่นานจะตอบกลับว่า“ไม่หย่าครับผมรักภรรยา”“….” พุดตานนั่งเงียบไปสักพักใหญ่ก่อนจะส่ายใบหน้าไปมา บาร์เทนเดอร์ที่นี่ตอบไม่ตรงคำถามเอาซะเลย!เสียงโทรศัพท์ของเธอดังขึ้น เมื่อก้มหน้ามองก็เห็นชื่อของฐากูรโชว์เด่นอยู่บนหน้าจอ นิ้วเรียวปัดวางสายทันทีแบบไม่ใช้เวลาคิด เธอไม่อยากเห็น ไม่อยากพูด ไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับเขา!“ไอ่คนโกหก!!”“อยู่ไหนกันเเน่!”ฐากูรหน้านิ่วคิ้วขมวดด้วยความหงุดหงิดขณะกดโทรหาพุดตาน ซึ่งถูกเธอกดตัดสายทุกครั้งเขาเ
เบื่อเเล้วบทนางร้าย บทที่26-ความจริงในวันที่สาย
ฐากูรนั่งเงียบด้วยใบหน้าเย็นชาก่อนจะปิดสมุดเมนูของร้านอาหาร“พิมโกหกพี่เรื่องที่จมน้ำทำไม?”“….”รอยยิ้มบนใบหน้าของพิมมาค่อยๆ เลือนหายไปพร้อมกับสีหน้าที่เริ่มตื่นตระหนกกับสิ่งที่พึ่งจะได้ยิน ฐากูรรู้ความจริงแล้วอย่างงั้นหรือ…“พี่ฐากูรพูดเรื่องอะไรคะพิมไม่เข้าใจ…”พิมมาฝืนยิ้มเพื่อกลบเกลื่อนสีหน้ามีพิรุธของตัวเองพร้อมกับกุมมือที่สั่นเทาของตัวเองเข้าหากันจนแน่น“วันที่พี่จมน้ำพิมไม่ใช่คนที่ช่วยพี่”“พี่ฐากูรเข้าใจผิดแล้วล่ะค่ะ ถ้าพิมไม่ช่วยพี่แล้วใครจะช่วยคะตรงนั้นมีเเค่พิม”“คนที่ว่ายน้ำไม่เป็นจะช่วยคนจมน้ำได้ยังไง!”ฐากูรพูดด้วยน้ำเสียงที่เข้มขึ้น เขารู้ความจริงทุกอย่างแล้วว่าคนที่ช่วยเขาในวันนั้นไม่ใช่พิมมา เพราะพิมมาว่ายน้ำไม่เป็นและเป็นโรคกลัวทะเล“รู้ใช่ไหมว่าพี่เกลียดอะไรที่สุด”“ไม่ใช่ ไม่จริง พิมเป็นคนช่วยพี่”พิมมารีบกุมมือของฐากูรอย่างรวดเร็ว เขาเกลียดคนโกหกที่สุดหากรู้ว่าเธอหลอกเขามาตลอดหลายปี เธอคงถูกเขาเกลียด…เธอไม่อยากให้มันจบเเบบนี้ฐากูรส่งสัญญาณให้อาโปเอาหลักฐานทั้งหมดมาให้พิมมาดู พิมมาได้แต่ส่ายใบหน้าไปมาพร้อมน้ำตาที่ค่อยๆ ไหลริน“พิมยอมรับก็ได้ว่าพิมโกหก แต่พิมโกหกก
You may also like
เศรษฐีสาวขอเอาคืน
เกาลัดไม่หวาน68.2K viewsพิษรักคุณหมอ
เพียงเม็ดทราย23.8K viewsไลฟ์สดสยองขวัญ
เด็กสาวผู้กลืนกินวิญญาณ34.1K viewsชีวิตหลังความตายของเซินมาน
จี้เสี่ยวนวน82.7K viewsปราบพยศหงส์
M. Wanisa 265 viewsคีย์ตรา
-BlackRoses-73 viewsยัยเเก้มใสคว้าใจนายจอมโหด!!!(น่ารักXเเวมไพร์)
ดัชมิวคิส1.1K viewsทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในยุค80
วริษา915 views
