นางคือสตรีคนแรก

หน้าตำหนักหลัก

เทพธิดาเจินเมี่ยวกับเฟิ่งโหรวมาถึงก็พบซิงเหวินยืนดักอยู่ที่หน้าประตู นางได้ยินเสียงพูดคุยระหว่างสตรีทั้งสองกับมู่จวิน จึงรีบออกมายังตำหนักนี้

“ข้าได้ยินมาว่าพวกเจ้าทั้งสองจะมาดูแลหย่วนเฉินของข้า แต่คงต้องทำให้พวกเจ้าผิดหวังแล้ว หย่วนเฉินมีพวกข้าดูแลแล้ว” ซิงเหวินตอบน้ำเสียงราบเรียบแต่แววตาเปล่งประกายบางอย่าง

“พวกข้า” เจินเมี่ยวขมวดคิ้วทวนคำของซิงเหวิน

ซิงเหวินยกยิ้มริมฝีปากคล้ายกับเป็นสตรีร้ายกาจ นางผลักประตูตำหนัก เดินนำเข้าไปภายในไม่ไกลจากเตียงนอนนัก ที่เตียงถูกดึงผ้าม่านปิดทุกฝั่ง ทว่าก็ยังพอมองเห็นเงาร่างในนั้น

หนึ่งเงาบุรุษนอนบนเตียง และอีกหนึ่งเงาสตรีนั่งทับส่วนล่างของบุรุษ พร้อมกับขยับร่างกายในท่วงท่าที่ชวนจินตนาการไปไกล

“นางผู้นั้น เป็นใครกัน” เฟิ่งโหรวตกใจถามเสียงดัง

“นางคือสตรีคนแรกของท่านเทพขอรับ” มู่จวินที่อยู่ข้างหลังมาตลอดเปิดปากตอบให้ทุกคนได้ยิน “นางปรนนิบัติตั้งแต่อยู่บนโลกมนุษย์ เมื่อเสด็จกลับสวรรค์ก็ยังพานางกลับมาด้วย”

“แน่ใจนะ ดูเหมือนว่าฝ่ายชายจะนอนนิ่งๆ เสียมากกว่า หรือไม่ใช่เทพหย่วนเฉิน” เมี่ยวเจินมุ่นคิ้วสงสัย ไม่ทันที่ซิงเหวินจะทันขัดขวาง นางก็เดินเข้าไปใกล้เตียง หมายจะเปิดม่านออกดู

“อึก อื้ม อ้า” เสียงสตรีดังออกมาจากในเตียง ทุกสายตาเห็นว่าเงามือของบุรุษขยับจับสตรีให้ขย่มขึ้นลงตามจังหวะที่ตนเองพอใจ

ตับ ตับ ตับ

เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังขึ้น ซิงเหวินหน้าแดงระเรื่อแต่อมยิ้มชอบใจเดินออกจากห้องคนแรก ส่วนมู่จวินเบ้ปากดูไม่ค่อยสบอารมณ์แต่ก็ยังตามซิงเหวินออกประตูติดๆ

“ท่านเทพต้องการเวลาส่วนตัว พวกท่านจะดูผู้อื่นทำกิจกรรมจนจบอย่างนั้นหรือ” เขาส่งเสียงประชดประชันบอกเมี่ยวเจินกับเฟิ่งโหรวอยู่ที่หน้าประตู

สตรีทั้งสองเมื่อถูกทัก จึงเบี่ยงสายตาที่จับจ้องเงาร่างบนเตียง พวกนางกลืนน้ำลาย อยากขอเข้าไปร่วมวงด้วย

“ออกไป” เสียงของหย่วนเฉินดังไล่ตะเพิดพวกนาง ก่อนที่พวกนางจะตัดสินใจเอ่ยปากร้องขอ

ประตูตำหนักถูกปิดพร้อมกับคนทั้งหมดสลายตัวไปอย่างรวดเร็ว เหลือเพียงชิงสวินที่มายืนเฝ้าด้านหน้า

“ไปส่งเทพธิดาทั้งสองจนถึงประตูใหญ่และปิดห้ามผู้ใดเข้ามาอีก” ชิงสวินบอกมู่จวินเสียงเข้ม

“รู้แล้ว” มู่จวินพยักหน้ารับคำ

...

ภายในตำหนัก

ก่อนหน้าที่เทพธิดาซิงเหวินจะเปิดประตูพาคนอื่นเข้ามา นางไปนำตัวตู้ชิงชิงเข้ามาภายในตำหนัก ดันนางขึ้นเตียงที่หย่วนเฉินที่กำลังนั่งหลับตาขัดสมาธิไม่รับรู้เรื่องราวภายนอกเพราะกำลังเข้าฌาน

“จับเขานอนลงไป แล้วทำท่าร่วมรักเดี๋ยวนี้” ซิงเหวินสั่งตู้ชิงชิง มีหรือว่านางจะดูไม่ออกว่าระหว่างหย่วนเฉินกับตู้ชิงชิงมีความสัมพันธ์ที่ไม่ธรรมดา

ตู้ชิงชิงเมื่อได้ยินเสียงโหวกเหวกภายนอกก็พอเข้าใจสถานการณ์ นางยกมือผลักร่างแกร่งของหย่วนเฉินให้ลงนอน แล้วจัดท่าทางของตัวเองโดยการขึ้นคร่อมแล้วนั่งทับจุดอ่อนไหวของบุรุษ

ซิงเหวินรีบดึงม่านรอบเตียงลง สายตามองเห็นท่าทางคล่องแคล่วของตู้ชิงชิงก็เริ่มแน่ใจในสัญชาตญาณตัวเองเต็มร้อย

ช่วงเวลาที่ซิงเหวินออกไปรอรับพวกเมี่ยวเจินด้านหน้าตำหนัก ตู้ชิงชิงที่นั่งทับหย่วนเฉินก็รู้สึกถึงแก่นกายใหญ่ที่อยู่อย่างสงบภายใต้กางเกงสีขาว

ในหัวพลันนึกถึงช่วงเวลาที่เคยร่วมรักกับจางอวิ๋นอวี้ ตู้ชิงชิงอดใจไม่ไหว ยกมือเรียวปลดสายคาดเอวของหย่วนเฉินออก แล้วดึงกางเกงของเขาออกไปกองตรงข้อเท้า

ส่วนตู้ชิงชิงเองก็ถอดแค่ท่อนล่างเช่นเดียวกัน นางนั่งลงอีกครั้ง จับส่วนกลีบเนื้อนุ่มทาบทับแท่งหยกอันใหญ่ยาว แล้วขยับเอวให้กลีบเนื้อถูไถท่อนเอ็นไปมาตามความต้องการ

อืม คิดถึงความรู้สึกเช่นนี้ยิ่งนัก

ถ้าเอาเข้าไปข้างในคงรู้สึกดียิ่งกว่า

ทว่า แค่ถูภายนอกก็เพียงพอแล้ว

ตู้ชิงชิงคิดในใจ นางหลับตาแล้วเร่งจังหวะเคลื่อนไหวจนน้ำใสเริ่มซึมออกมาชโลมแก่นกายของหย่วนเฉิน

หย่วนเฉินที่กำลังนั่งสมาธิอยู่ เขาเริ่มรู้สึกว่าร่างกายตนเองมีความผิดปกติ ส่วนอ่อนไหวเริ่มขยายใหญ่พร้อมกับมีความเปียกชื้นปกคลุม

เขาไม่เคยมีอารมณ์ทางเพศดั่งมนุษย์มาก่อน เมื่อรู้สึกเช่นนี้ก็ยิ่งงุนงงยิ่งนัก

ทั้งยังรู้สึกว่าไม่ใช่ครั้งแรกที่ตนเองเคยรู้สึกลักษณะนี้ ราวกับว่าเคยทำมาก่อน และทำดุเดือดรุนแรงถึงใจกว่านี้

หย่วนเฉินจึงลืมตาขึ้นมองสิ่งที่เกิดขึ้นกับตน เห็นตู้ชิงชิงกำลังขยับเอวบางเลื่อนร่างกายส่วนล่างถูแก่นกายของเขาไปมา

เพราะเหตุนี้นี่เองที่ทำให้อาวุธคู่กายเขาผิดปกติขึ้นมา

บังอาจยิ่งนัก

หย่วนเฉินเมื่อคิดว่าตนเองกำลังเข้าฌานอยู่ดีๆ แล้วโดนนางผียั่วสวาทตนนี้ก่อกวน เขาก็เอื้อมมือหนาจับบริเวณสะโพกของสตรี พอได้จังหวะที่ส่วนหัวหยักผ่านช่องรักฉ่ำน้ำของตู้ชิงชิง เขาก็ขยับเอวส่งแท่งหยกของตนเสียบเข้าร่องรักอย่างรวดเร็ว

“อึก อื้ม อ้า” ตู้ชิงชิงร้องทันใด ความยาวใหญ่สอดแทรกเข้ามาภายในร่าง ทำให้ตอนแรกปรับตัวไม่ทัน นางรู้สึกจุกแน่นจนร้องออกมา

ตับ ตับ ตับ

หย่วนเฉินเมื่อรับรู้สัมผัสแปลกใหม่ การที่แก่นกายถูกโพรงเนื้อนุ่มโอบล้อมบีบรัดทำให้เขาเผลอกระแทกเอวสอบ กระทุ้งร่องรักที่ชุ่มฉ่ำรัวๆ

ยิ่งแทงหนักๆ เร็วๆ โพรงเนื้อคับแน่นก็ยิ่งตอดรัดจนแทบจะทำให้แท่งหยกของเขาหลั่งน้ำออกมา

บุรุษเม้มริมฝีปากซึมซับความรู้สึกเสียวซ่าน จนลืมนึกถึงสิ่งรอบกาย แต่ว่าเมื่อสังเกตเห็นว่ามีหลายคนอยู่ในตำหนัก จึงตะโกนเสียงดัง

“ออกไป”

พูดเสร็จเขาก็จับร่างอวบอัดพลิกลงนอนบนเตียง ส่วนร่างกำยำของเขาเปลี่ยนมาคร่อมอยู่ด้านบน มือหนาจับต้นขาขาวเนียนกางออกกว้าง ส่วนเอวสอบก็ขยับส่งท่อนเอ็นที่ใหญ่เกือบเท่าคทาสมประสงค์กระแทกเข้าออกถี่รัวยิ่งขึ้น

ปัก ปัก ปัก ปัก

ดวงตาคมเข้มจ้องมองท่อนเอ็นใหญ่ผลุบเข้าผลุบออกโพรงรัก มีน้ำรักชโลมออกมาอย่างต่อเนื่อง จากนั้นสายตาจึงเหลือบมองสีหน้าเหยเกของตู้ชิงชิงก็เกิดรู้สึกภาคภูมิใจ

“รู้สึกดีหรือไม่” เอาเอ่ยถามสตรีน้ำเสียงแหบพร่า

ตู้ชิงชิงหันหน้าจ้องมองใบหน้าบุรุษก็พยักหน้ารับ “ดะ ดีเจ้า ค่ะ อื้อ”

แค่พูดว่าดี หย่วนเฉินก็เพิ่มแรงตอกร่องจนตู้ชิงชิงร้องออกมา

“อื้อ อื้อ อื้อ ซีดส์”

“เสียวมากหรือไม่” หย่วนเฉินไม่ลดแรงกระแทก กลับเร่งความเร็วเพิ่มขึ้น

“สะ สะ เสียว อ้า ซีดส์ อ๊ะ อ๊ะ”

ตู้ชิงชิงดวงตาหวานฉ่ำ มือเรียวบางแหวกเสื้อผ้าท่อนบนของตัวเองจนก้อนเนื้อนุ่มสองก้อนโผล่ออกมา จากนั้นมือบางก็ขยำเต้าใหญ่ นิ้วเรียวก็บีบจุกหวานเพื่อคลายความเสียว

หย่วนเฉินยกมือข้างหนึ่งดึงมือของตู้ชิงชิงออก เขาก้มหน้าลงใกล้สองเต้าขาว อ้าปากเล็กน้อยแล้วแลบลิ้นออกมาตวัดเลียสลับดูดจุกสีดอกท้อไปมา

“ซีดส์ อ้า อ้า”

ตู้ชิงชิงเริ่มดิ้น นางเสียวทั้งส่วนบนส่วนล่างจนแทบทนไม่ไหว ร่างกายราวกับลอยอยู่เหนือพื้น ความเสียวซ่านประหนึ่งแมลงร้ายที่ชอนไชไปทั่วร่าง

หย่วนเฉินอมยิ้มชอบใจ มือหนาจับร่างอรชรไม่ให้ดิ้นหนี ส่วนล่างกระแทกถี่รัว ส่วนริมฝีปากงับแล้วดูดดึงจุกหวานจนแข็งสู้ลิ้น

อืม มันดีอย่างนี้นี่เอง หย่วนเฉินคิดในใจ

เขาจึงจับแขนทั้งสองข้างของตู้ชิงชิงรวบเหนือศีรษะ ส่วนปากของเขาก็เคลื่อนที่ไปทั่วเต้าใหญ่ทั้งสอง ริมฝีปากดูดเม้มทั้งเนินเนื้อนิ่มและจุกหวาน

เกิดเป็นรอยแดงทั่วผิวของตู้ชิงชิง

รอยประทับนี้สวยถูกใจหย่วนเฉินมาก

มีด้านหน้าแล้วต้องมีด้านหลังด้วย

คิดดังนี้ เขาก็จับตู้ชิงชิงพลิกตัว ให้อยู่ในท่าทางโก้งโค้ง สะโพกลอยยั่วยวนสายตา

เขาจับแก่นกายอันใหญ่โตยัดเข้าร่องรักฉ่ำน้ำอีกครั้ง เมื่อดันเข้าไปจนสุด เขาก็สูดปากพึงพอใจ

“อืม ทั้งลึกทั้งคับแน่น เยี่ยมมาก”

หย่วนเฉินยกฝ่ามือตีบั้นท้ายตู้ชิงชิง จากนั้นก็ขยับเอวร้ายราวกับควบม้าศึก

ปึก ปึก ปึก ปึก ปึก

เสียงช่างไพเราะ เขาจึงควบไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย

“ท่านอึดกะ เกิน ปะ ไป แล้ว” ตู้ชิงชิงร้องพร้อมกับส่งเสียงเหนื่อยหอบ “อึดกว่าตอนเป็นมะ มนุษย์ อะ อีก”

“ขอบใจที่ชม” หย่วนเฉินรับคำชม ทั้งที่ไม่รู้เรื่องราวครั้งจุติบนโลกมนุษย์

แต่นั่นแสดงว่าเขามีพรสวรรค์ด้านนี้โดยไม่ต้องเรียนรู้หรือฝึกฝน

เวลาผ่านไปหลายชั่วยาม เมื่อหย่วนเฉินหลั่งน้ำรักใส่ร่องรักตู้ชิงชิงหลายรอบจนล้นออกมา เขาจึงปล่อยให้นางนอนพักผ่อน

สตรีใช้พลังอย่างมากในการส่งเสียงครวญคราง ขมิบตอด และกระตุกเกร็ง

เขาส่งนางแตะฝั่งฝันหลายรอบจนตู้ชิงชิงเพลียหลับไม่รู้เรื่อง

ระหว่างนี้จึงแอบตรวจสอบความทรงจำของนาง

อ่อ เพราะกระดาษอธิษฐานของนาง เมื่อมันเริ่มระเบิด เขาก็หลุดพ้นจากการยึดติด ปล่อยตัวปล่อยใจเหมือนมนุษย์ทั่วไป ร่วมรักกับนางจนเสร็จสมหลายครั้งหลายครา

ทั้งยังพานางกลับจวน ให้เป็นสตรีของตนเพียงผู้เดียว

ถึงขนาดกลับมาเป็นเทพ ก็ยังมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับนาง

หนีไม่พ้นจริงๆ

เขามองตู้ชิงชิงทั่วเรือนร่าง เห็นรอยรักสีแดงที่เขาละเลงจนทั่วก็หัวใจหวั่นไหวขึ้นมา รู้สึกเป็นเจ้าของและหวงแหนขึ้นมาอย่างกะทันหัน

ผู้ใดก็ห้ามแย่งไป

เขาตวัดปลายนิ้ว เสื้อผ้าทุกชิ้นสวมเข้าร่างตู้ชิงชิงอีกครั้ง ผิวพรรณหญิงสาวกระจ่างใสราวกับเพิ่งอาบน้ำ ทว่าราวแดงยังคงไม่จางหายไป

เก็บไว้เป็นที่ระลึก

หย่วนเฉินคิดในใจ