LOGINShare
ออกทำคดี
Last Updated:
2025-10-28 04:29:39ศาลต้าหลี่
ภายในห้องทำงานของผู้บัญชาการศาลต้าหลี่ บุรุษวัยกลางคนใบหน้าดุดันนั่งพูดคุยกับบุรุษใบหน้าหล่อเหลาโดดเด่น บุรุษผู้นี้โครงหน้าสมส่วน ดวงตาหงส์ จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากอวบอิ่ม ผิวขาวเนียนดุจหยกตัดกับอาภรณ์สีดำราวกับน้ำหมึก
พวกเขาพูดคุยกันถึงเรื่องที่เกิดขึ้นบนเขาเทพประทาน
“อวิ๋นอวี้ กลางวันนี้ฝ่าบาทมีรับสั่งให้พวกเราจัดการเรื่องของเขาเทพประทานให้เรียบร้อยภายในหนึ่งเดือน ตอนนี้ไห่เฉียงก็ไปสืบคดีที่ซีโจว หน้าที่นี้คงต้องมอบให้เจ้าจัดการแล้วล่ะ”
เฉินเล่อจิ้นผู้บัญชาการศาลต้าหลี่พูดกับจางอวิ๋นอวี้ที่มีศักดิ์เป็นหลานชายและเป็นลูกน้องภายใต้บังคับบัญชา
“ท่านลุงโปรดวางใจ เรื่องนี้ข้าจะรีบจัดการให้เรียบร้อย รับรองว่าไม่ถึงหนึ่งเดือนต้องปิดคดีนี้ได้แน่นอน”
จางอวิ๋นอวี้ตอบด้วยน้ำเสียงมั่นใจ เขาเป็นรองผู้บัญชาการศาลต้าหลี่ ไม่เคยเกรงกลัวสิ่งใด ไม่ว่าจะเป็นโจรศัตรูต่างแคว้น กระทั่งภูตผีปีศาจ
“เจ้าต้องรักษาตัวให้ดีล่ะ เรื่องนี้ค่อนข้างเหนือธรรมชาติ จัดการยากกว่าคดีทั่วไป” บุรุษวัยกลางคนเตือนด้วยความเป็นห่วง
“ท่านลุง ก็แค่ผีสตรีเท่านั้น สำหรับข้าศัตรูต่างแคว้นอันตรายกว่าเยอะ” จางอวิ๋นอวี้พูดพลางหัวเราะ “ไม่แน่ นางอาจจะหลงข้าหัวปักหัวปำก็ได้”
“เฮ้อ อย่างไรเสียก็ต้องรักษาตัวเองให้ดี มิเช่นนั้นแม่เจ้าคงมาโวยวายใส่ข้าจนหูชา”
“เข้าใจแล้วๆ เช่นนั้นข้าขอตัวก่อนนะขอรับ” จางอวิ๋นอวี้รีบตัดบท ร่างสูงใหญ่ลุกจากเก้าอี้แล้วเดินออกนอกห้องอย่างรวดเร็ว
....................
เมืองไผ่สวรรค์
ที่ว่าการเมืองไผ่สวรรค์
จางอวิ๋นอวี้นำเจ้าหน้าที่ศาลต้าหลี่ที่อยู่ภายใต้บังคับบัญชามาด้วยกันสิบนาย พวกเขาวางแผนทำงานก่อนที่จะขึ้นเขาเทพประทาน
“ใต้เท้า งานนี้น่าสนใจยิ่งนัก ข้าขออาสาจัดการปีศาจสาวตนนี้เอง” เมิ่งหลู่ บุรุษรูปร่างกำยำ นิสัยมุทะลุดุดันเอ่ยเสียงดัง
“ไม่ได้ ด้วยนิสัยอย่างเจ้าควรออกปฏิบัติการพร้อมกับข้า” จางอวิ๋นอวี้ส่ายหน้าปฏิเสธ เขารู้นิสัยใจคอลูกน้องคนนี้ดี ขืนให้เข้าไปคนแรก แผนการล้มเหลวแน่นอน
“เช่นนั้นข้าขออาสา ได้หรือไม่” เกาถง บุรุษใบหน้าหวานละมุน ลักษณะท่าทางคล้ายกับบุรุษที่เพิ่งแตกเนื้อหนุ่มพูดขึ้น ดวงตาเหลือบมองจางอวิ๋นอวี้อย่างกล้าๆ กลัวๆ
จางอวิ๋นอวี้จ้องตาเกาถง บุรุษผู้นี้เพิ่งเข้ามาทำงานในศาลต้าหลี่ได้ไม่นานนัก คงอยากมีผลงานเพื่อที่จะได้ขึ้นตำแหน่งและค่าตอบแทนเร็วๆ
เขาถอนหายใจเล็กน้อย “ก็ได้ หน้าที่เข้าไปหลอกล่อให้ผีสาวตนนั้นปรากฏกายมอบให้เกาถง พวกเราจะตามหลังเจ้าอย่างใกล้ชิด อืม หากพบอันตรายให้หลบหนี ต้องเอาชีวิตรอดให้ได้ เข้าใจหรือไม่” จางอวิ๋นอวี้กำชับเกาถงน้ำเสียงจริงจัง
“ขอรับ ข้าจะไม่ทำให้ใต้เท้าผิดหวัง” เกาถงพยักหน้าพลางตอบสีหน้ามุ่งมั่น
เมื่อวางแผนการทุกขั้นตอนพร้อมมอบหน้าที่ให้กับทุกคนแล้ว จางอวิ๋นอวี้ก็ให้แต่ละคนแยกย้ายไปพักผ่อน เพื่อเตรียมพร้อมจะดำเนินการในค่ำคืนนี้
....................
ตะวันลับขอบฟ้า เวลาล่วงสู่ยามราตรีอันมืดมิด
เกาถงเปลี่ยนเสื้อผ้า รูปร่างที่สูงโปร่งสวมชุดบัณฑิต โดยรวมแล้วดูคล้ายบัณฑิตที่รู้แต่เรื่องราวในตำรา ทว่าไร้เดียงสาในการดำเนินชีวิต
ซึ่งก็คล้ายกับตัวตนที่แท้จริงของเขา
เตรียมตัวเตรียมใจเรียบร้อยแล้ว เกาถงก็ถือโคมไฟขึ้นเขาเทพประทานคนเดียว มีจางอวิ๋นอวี้นำลูกน้องคนอื่นตามหลังอยู่ห่าง ๆ
“หืม มีคนขึ้นเขาหรือ”
ตู้ชิงชิงที่นั่งเล่นริมบึงในป่าไผ่หันหน้ามองไปทางเดินขึ้นเขา นางสังเกตได้สักพักก็พบว่า ยังมีคนอีกกลุ่มหนึ่งตามหลังชายหนุ่มคนนั้นไม่ไกล
“เหอะ จะมาจับข้าหรือ ฝันไปเถอะ” ตู้ชิงชิงลุกขึ้น ร่างบางหันหลังหมายจะหลบเร้นกลุ่มคนเหล่านี้
การเคลื่อนไหวของนางทำให้เกาถงสังเกตเห็นได้อย่างรวดเร็ว เขาตระหนักได้ว่าสตรีที่เงาร่างลางเลือนนั้นกำลังจะจากไป จึงร้อนรนหมายจะติดตามนางให้ทัน
บุรุษส่งสัญญาณลับไม่ให้พวกจางอวิ๋นอวี้ตามมา เขารีบเดินอย่างรวดเร็วจนเกือบจะวิ่งไปยังทิศทางที่เห็นตู้ชิงชิง
รู้สึกตัวอีกที เขาก็เหมือนอยู่ในอีกโลกหนึ่ง บรรยากาศโดยรอบวังเวง ทำให้รู้สึกหนาวยะเยือกทั่วทั้งร่าง
“พี่ชาย ท่านหนาวหรือ” เสียงใสดุจกระดิ่งยามต้องลมดังขึ้นข้างหลังของเขา
ยังไม่ทันที่เกาถงจะหันกายกลับมามอง ก็รู้สึกว่าแผ่นหลังของเขาสัมผัสกับเนื้อนุ่ม แขนเรียวเล็กโอบกอดเขาทางด้านหลัง ทำให้ร่างอวบอัดแนบชิดจนชายหนุ่มหายใจติดขัด
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้สัมผัสกับสตรี แม้ว่าสตรีนางนี้จะไม่ใช่คนก็ตาม
“ปะ ปล่อยข้า แม่นางไม่ควรทำเช่นนี้” เขาพูดออกมา แต่ยืนตัวแข็งไม่มีท่าทีขัดขืน
ตู้ชิงชิงประหลาดใจเล็กน้อย นี่เป็นครั้งแรกที่นางใกล้ชิดบุรุษมากขนาดนี้ ส่วนใหญ่แล้วนางแค่ใช้จริตมารยาหลอกล่อ ไม่มีการถึงเนื้อถึงตัว นอกจากครั้งนี้
เพราะว่าบุรุษผู้นี้ดูไร้เดียงสา น่าสนใจดีกระมัง
นางที่อยู่ตัวคนเดียวมานานจึงเปลี่ยนใจ จากเดิมที่จะเดินหนี จึงเปลี่ยนเป็นเข้าหาเกาถง อยากให้มาอยู่เป็นเพื่อนพูดคุยแก้เหงา
“พี่ชาย ถ้าท่านไม่ดื้อดึงดัน ข้าจะไว้ชีวิตท่าน แต่หากท่านคิดจะทำร้ายข้าหรือจากไปแล้วล่ะก็ ท่านก็มอบชีวิตมาให้ข้าเสียเถอะ” ตู้ชิงชิงพูดเสียงหวาน ทว่าออกแนวข่มขู่ชัดเจน
เกาถงพลิกกายหันมองหน้าตู้ชิงชิงโดยที่นางไม่ทันตั้งตัว เมื่อเห็นใบหน้าที่งดงามล่มเมือง รวมถึงก้อนเนื้อนูนสองก้อนนุ่มๆ ที่แม้มีเสื้อผ้าปกปิดไว้แต่ก็ยังพอเห็นเนินเนื้อที่ขาวเนียนสะกดสายตา
เห็นดังนั้นเขากลืนน้ำลายโดยที่ไม่ทันตั้งตัว ลืมสิ่งที่ตนเองต้องทำอย่างสิ้นเชิง
Latest chapter
เป็นผีอยู่ดีๆ ดันได้สามีขี้หึง บนรถม้า
“ขับรถม้าไปเรื่อยๆ รอบชานเมือง จะกลับจวนเมื่อไหร่ข้าจะบอกเอง” จางอวิ๋นอวี้ส่งเสียงบอกสารถี ขณะที่พูดก็ปลดสายคาดเอวของตนแล้วดึงกางเกงลงแก่นกายที่คล้ายงูยักษ์ผงาดทันใด มือหนาจับแก่นกายตนเองฟาดใส่แก้มก้นของตู้ชิงๆ จนหนำใจ จากนั้นก็นำส่วนหัวหยักถูขึ้นลงตรงกลีบเนื้อนุ่มเพื่อให้น้ำรักหลั่งออกมาเมื่อน้ำใสไหลออกมาชโลมงูตัวเขื่อง ไม่รอช้า เขาก็จับมันมุดเข้าปากถ้ำที่คับแคบ“อืม” บุรุษส่งเสียงเบาออกจากลำคอแสดงถึงความพึงพอใจ ท่านี้สอดเข้าไปกี่ครั้งก็ทั้งลึกทั้งคับแน่นช่างรู้สึกดีเสียจริง“อื้อ” ตู้ชิงชิงส่งเสียงกระเส่า เสียงร้องของนางทำให้สติของจางอวิ๋นอวี้เตลิดไปไกลเขาขยับเอวสอบกระทุ้งร่องรักที่ตอดลำใหญ่ของตนถี่ๆ ฝ่ามือทั้งสองก็บีบแก้มก้นตามจังหวะกระแทกกระทั้นปัก ปัก ปัก ปักตู้ชิงชิงที่ถูกตอกจนลึก นางได้แต่หลับตาเม้มริมฝีปากแน่น ความใหญ่โตของจางอวิ๋นอวี้ทำให้นางทั้งจุกทั้งเสียวอยากจะครางเพื่อระบายความร้อนรุ่มที่ได้รับจากบุรุษก็ทำไม่ได้เพราะถูกสั่งไว้ตั้งแต่แรกเสียงเนื้อกระแทกเนื้อนี้แม้จะดัง แต่ก็ดังสู้เสียงพูดคุยของชาวบ้านที่กำลังจับจ่ายใช้สอยไม่ได้ ทำให้ไม่มีใครสนใจรถม้าของพวกเขายกเว
เป็นผีอยู่ดีๆ ดันได้สามีขี้หึง สาวใช้อุ่นเตียง
ขณะที่ตู้ชิงชิงสวมเสื้อผ้าอยู่นั้น จางอวิ๋นอวี้ก็เดินไปสำรวจแผ่นกระดาษที่นางอธิษฐานขอพร ในเศษกระดาษที่ขาดกระจายมีร่องรอยเผาไหม้นั้น มีร่องรอยของน้ำหมึกใจความว่า‘ข้าอยากพบเจอท่านเทพเซียนผู้นั้นที่ป่าไผ่สวรรค์บนเขาเทพประทานแห่งนี้อีกครั้ง’มุมปากของจางอวิ๋นอวี้ยกขึ้นอย่างน่าหวาดกลัว “ช่างเพ้อฝันเสียจริง”แต่ถึงกระนั้นเขาก็ยังกวาดสายตาสำรวจด้วยความสนใจ เหตุใดกระดาษเหล่านี้ถึงระเบิดคล้ายกับถูกฉีกทึ้งแทบทุกแผ่นเขาจำได้ว่า ช่วงที่เขาเสร็จกิจเมื่อคืน กระดาษแผ่นสุดท้ายก็ระเบิดส่งแสงระยิบระยับเป็นฉากหลังที่งดงามพอดีราวกับว่า ตั้งแต่เริ่มมีสัมพันธ์กับตู้ชิงชิง กระดาษอธิษฐานแผ่นแรกก็ระเบิด และเมื่อเสร็จสมทั้งคู่ ก็ถึงกระดาษแผ่นสุดท้ายพอดิบพอดีช่างบังเอิญเสียจริง“เพราะว่าเจ้าเพ้อฝันถึงเทพเซียน เป็นผีแต่ไม่เจียมตัว กระดาษเหล่านี้เลยระเบิดจนหมด อ่อ หรือไม่ก็อาจเป็นเพราะเจ้ามีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับข้า คำอธิษฐานของเจ้าจึงเป็นโมฆะไปแล้ว”จางอวิ๋นอวี้พูดพลางเหลือบตามองสตรีที่ดวงหน้าเศร้าหมอง นางไม่ต่อปากต่อคำของเขาแต่อย่างใด เท้าเรียวเดินมาอยู่ด้านหลังของเขาอย่างเงียบเชียบเขาจึงไม่กล่าวสิ่งใดอีก
เป็นผีอยู่ดีๆ ดันได้สามีขี้หึง ไปจวนของข้า เป็นสตรีของข้า
“สาวรับใช้หรือ เจ้ามันบ้าไปแล้ว” ตู้ชิงชิงชูกำปั้นหมายจะทุบจางอวิ๋นอวี้ แต่ก็ไม่ทัน ร่างอวบอัดถูกจับพลิกคว่ำหน้าอกแนบติดพื้น แต่สะโพกยกแอ่นอวดร่องรักที่ยังมีน้ำสีขาวเปรอะเปื้อน“งามนัก” มุมปากของจางอวิ๋นอวี้โค้งขึ้น น้อยครั้งนักที่เขาจะยิ้มได้เช่นนี้เขาไม่พูดมากความ จับแก่นกายที่ยังตั้งผงาดเย่อหยิ่งอวดดีตีใส่บั้นท้ายกลมงอนของตู้ชิงชิงทีละข้างจนแดง จากนั้นก็ดันหัวเห็ดบานใหญ่มุดผ่านน้ำรักขาวขุ่นเข้าไปในโพรงเนื้อนุ่มอีกครั้ง“อืม ท่านี้ลึกดีจริงๆ ดันเข้าไปได้มากกว่าเดิม” บุรุษเอ่ยกับตนเองเสียงไม่ดังนักแม้จะไม่ดัง แต่ตู้ชิงชิงก็ได้ยินชัดเจน นางรู้สึกมากกว่าจางอวิ๋นอวี้ด้วยซ้ำ มีหรือจะไม่รู้ว่าตอนนี้ท่อนเอ็นร้ายกาจของเขาแนบชิดเต็มพื้นที่ร่องรักของตนท่อนเอ็นร้อนกระตุ้นให้โพรงนุ่มเริ่มขยับตอดรัด เมื่อท่อนเอ็นครูดถูไปมา การตอบสนองก็เพิ่มมากขึ้นร้อนดีเหลือเกินตู้ชิงชิงคิดในใจ นางตายมาหลายปีนอกจากความเย็นก็แทบไม่สามารถสัมผัสความอบอุ่นของคนมีชีวิตได้ แต่ท่อนเอ็นใหญ่แท่งนี้ทำให้โพรงเนื้อนางร้อนผ่าว ทั้งขมิบและตอดอย่างบ้าคลั่ง ยิ่งสัมผัสความเสียวก็ยิ่งอยากให้ลำเอ็นนี้อยู่ภายในโพรงรักนานๆจะได
เป็นผีอยู่ดีๆ ดันได้สามีขี้หึง ของสตรีเป็นอย่างนี้นี่เอง
ทว่าจางอวิ๋นอวี้เหมือนจะไม่ได้ยินเสียงร้องน่าสงสารของตู้ชิงชิง เขาจับขาที่เรียวยาวอ้าออก ดวงตาหงส์มองสำรวจกลีบดอกไม้ที่ดูอ่อนนุ่มด้วยความสนใจอืม ของสตรีเป็นอย่างนี้นี่เองดูนุ่มนิ่มบอบบาง ต่างจากของบุรุษโดยสิ้นเชิงคิดดังนี้ก็รู้สึกว่าส่วนล่างของตนต้องการผงาดออกมาสู่โลกภายนอก หากถูกกักขังไว้จะประท้วงทำให้ร่างกายของเขารุ่มร้อนและไม่สบายตัว จางอวิ๋นอวี้จึงปลดสายคาดเอว ถอดกางเกงออกอย่างรวดเร็วตู้ชิงชิงเห็นแก่นกายของจางอวิ๋นอวี้ก็ยิ่งหวาดผวา ลำใหญ่ที่ตั้งผงาดเหมือนคทาหยกหรูอี้ที่พวกคนใหญ่คนโตมักพกติดตัว ตรงปลายคล้ายกับหัวเห็ดสีน้ำตาลชมพูดูสะอาดตาขณะที่กำลังจดจ้องกับท่อนใหญ่ตรงหน้า ตู้ชิงชิงไม่ทันรู้ตัวเลยว่าต้นขาเรียวของตัวเองนั้นถูกดันขึ้นจนแทบแนบชิดเต้าอวบทั้งสองข้างท่านี้ทำให้สะโพกและโหนกเนื้อสาวลอยขึ้นโดดเด่นเป็นจุดสนใจ แต่ก็ไม่กลบดับความงามของเต้าอวบที่ใหญ่โตล้นทะลักตู้ชิงชิงหลับตาไม่กล้ามองสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นกับตนเองนางพยายามคิดเรื่องอื่นที่ตนเองสนใจ ทว่าก็ไม่อาจหลบเลี่ยงภาพจำของแท่งหยกใหญ่ได้ขณะที่วุ่นวายใจอยู่นั้น ตู้ชิงชิงก็รู้สึกว่าจุกหวานข้างซ้ายถูกลิ้นร้อนและอ่อนนุ่ม
เป็นผีอยู่ดีๆ ดันได้สามีขี้หึง กายเอกสุวรรณ
ตู้ชิงชิงเห็นท่าทางหื่นกามของเกาถงก็เริ่มหงุดหงิดไม่พอใจ สายตาเขาที่จ้องมองมาราวกับอยากจะกลืนกินนางจนไม่เหลือแม้แต่กระดูก“ข้าก็คิดว่าพี่ชายจะไม่สนใจสตรี ที่ไหนได้ ก็ไม่ต่างจากบุรุษหื่นกามทั่วไป” ว่าแล้วนางก็จ้องเข้าไปในดวงตาของเกาถง ชายหนุ่มจ้องตอบด้วยแววตาหลงใหลเคลิบเคลิ้มตู้ชิงชิงที่เดิมอยากจะลองใจเกาถง เห็นว่าเขาดูซื่อๆ ไม่มีพิษภัยไร้เดียงสา อยากเก็บเขาไว้ข้างกาย เมื่อเห็นว่าเขาจ้องมองเต้าอวบของตนไม่วางตาก็เปลี่ยนใจใบหน้างามเข้าใกล้ใบหน้าหล่อเหลาแต่ใสซื่อช้าๆ เมื่อริมฝีปากอยู่ในระยะใกล้กัน นางก็เริ่มดูดพลังชีวิตของเกาถง“บังอาจ”เสียงดุดันคล้ายคำรามดังขึ้น ไม่ทันที่ตู้ชิงชิงจะได้หลบหนี แขนเรียวขาวของนางก็ถูกบุรุษร่างสูงใหญ่จับไว้แน่น“ผีสาวที่ล่อลวงชายหนุ่มมาดูดพลังวิญญาณสมควรตายแล้วเกิดใหม่นับร้อยครั้ง” บุรุษรูปร่างสูงใหญ่ใบหน้าหล่อเหลา ดวงตามีเสน่ห์ล่อลวงใจสตรีไม่แพ้กับที่ตู้ชิงชิงล่อลวงเกาถงดวงตาหงส์ที่ลึกล้ำจ้องมองสตรีอย่างโกรธเกรี้ยว“ปล่อยข้านะ ข้าก็แค่ฆ่าพวกผู้ชายที่ก่อให้เกิดภัยแก่สตรีนางอื่นได้ คนพวกนี้สายตาแทะโลมข้าทั้งนั้น” ตู้ชิงชิงรีบพูดแก้ตัวด้วยความร้อนรนปกติแล้
เป็นผีอยู่ดีๆ ดันได้สามีขี้หึง ออกทำคดี
ศาลต้าหลี่ภายในห้องทำงานของผู้บัญชาการศาลต้าหลี่ บุรุษวัยกลางคนใบหน้าดุดันนั่งพูดคุยกับบุรุษใบหน้าหล่อเหลาโดดเด่น บุรุษผู้นี้โครงหน้าสมส่วน ดวงตาหงส์ จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากอวบอิ่ม ผิวขาวเนียนดุจหยกตัดกับอาภรณ์สีดำราวกับน้ำหมึกพวกเขาพูดคุยกันถึงเรื่องที่เกิดขึ้นบนเขาเทพประทาน“อวิ๋นอวี้ กลางวันนี้ฝ่าบาทมีรับสั่งให้พวกเราจัดการเรื่องของเขาเทพประทานให้เรียบร้อยภายในหนึ่งเดือน ตอนนี้ไห่เฉียงก็ไปสืบคดีที่ซีโจว หน้าที่นี้คงต้องมอบให้เจ้าจัดการแล้วล่ะ”เฉินเล่อจิ้นผู้บัญชาการศาลต้าหลี่พูดกับจางอวิ๋นอวี้ที่มีศักดิ์เป็นหลานชายและเป็นลูกน้องภายใต้บังคับบัญชา“ท่านลุงโปรดวางใจ เรื่องนี้ข้าจะรีบจัดการให้เรียบร้อย รับรองว่าไม่ถึงหนึ่งเดือนต้องปิดคดีนี้ได้แน่นอน”จางอวิ๋นอวี้ตอบด้วยน้ำเสียงมั่นใจ เขาเป็นรองผู้บัญชาการศาลต้าหลี่ ไม่เคยเกรงกลัวสิ่งใด ไม่ว่าจะเป็นโจรศัตรูต่างแคว้น กระทั่งภูตผีปีศาจ“เจ้าต้องรักษาตัวให้ดีล่ะ เรื่องนี้ค่อนข้างเหนือธรรมชาติ จัดการยากกว่าคดีทั่วไป” บุรุษวัยกลางคนเตือนด้วยความเป็นห่วง“ท่านลุง ก็แค่ผีสตรีเท่านั้น สำหรับข้าศัตรูต่างแคว้นอันตรายกว่าเยอะ” จางอวิ๋นอวี้พูดพ
You may also like
ยอดหญิงในเงามาร
ฉินอันอัน158.9K viewsเกิดใหม่ทั้งทีเป็นฮูหยินท้ายจวนอ๋อง
ปลายฝนต้นหนาว14.6K viewsแม่หมอหลงยุคมาเป็นหมอดูผู้มีญาณวิเศษ
ต้าซินซิน23.3K viewsอ่านใจทรราช สนมปลาเค็มถล่มวังหลัง
มาแล้วก็อยู่ต่อเถอะ15.0K viewsหยกลิขิตรัก
ไป๋เฉิน (白辰)167 viewsหมอพิษคืนชีพ ล้างแค้นใต้หล้า
Mu lingxi5.4K viewsข้านะหรือคือลูกศิษย์คนโปรดหรือเปล่า
ป่าดอกท้อ2.5K viewsดวงใจราชาปีศาจ
Chocolate lily 1.4K views
