/ มาเฟีย / เพลิงรัก....เเรงเเค้น / บทที่ 9 ว่าไงหลานรัก

공유

บทที่ 9 ว่าไงหลานรัก

last update 최신 업데이트: 2025-03-24 12:50:54

บทที่ 9 ว่าไงหลานรัก

หลังจากจันทร์เจ้าเห็นทุกคนนั่งทานอาหารอย่างมีความสุข โดยไม่สนใจเรื่องของเเม่เขาแม้แต่น้อยทำให้จันทร์เจ้ารู้สึกเกลียดทุกคนในบ้านหลังนั้นไม่เว้นเเม้แต่เกรซสาวน้อยที่เขารักเเละเอ็นดูมาตลอด เเละเขาก็เก็บของเเละออกจากบ้านหลังนี้ไปโดยไม่รู้ว่าตัวเองจะต้องไปอยู่ที่ไหน เขาเดินตามท้องถนนไปเรื่อยๆ จนมีเสียงโทรศัพท์ขของเขาดังขึ้น

"เกรซ"ใช่เกรซได้โทรหาเขา แต่จันทร์เจ้าาไม่รับสายเกรซแม้เเต่สายเดียว

"พี่จันทร์อยู่ที่ไหนนน ทำไมถึงไม่รับโทรศัพท์นะ"

"พี่จันทร์อยู่ที่ไหนค่ะ เเล้วทำไมไม่รับโทรศัพท์ เกรซโทรหาพี่ทั้งวันเเล้วนะคะ"

"........."

"พี่จันทร์เป็นอะไรหรือป่าวค่ะ"

"อย่ามายุ่งกับพี่เลยเกรซ ปล่อยพี่ไปเถอะ พี่อยู่บ้านหลังนั้นแล้วไม่ได้จริงๆ"

"ฮืออออ พี่จันทร์อย่าไปเลยนะคะ อย่าทิ้งเกรซไปเลย"จันทร์เจ้าไม่พูดอะไรต่อ และเขาตัดสายทิ้งทันที

"พี่จันทร์ พี่จันทร์อย่าพึ่งว่าง"

"เห้อออ.....แล้วพี่จันทร์จะไปอยู่ที่ไหนนนน"เกรซเธอเป็นห่วงจันทร์เจ้ามากเเต่เธอก็ทำอะไรไม่ได้ ส่วนจันทร์เจ้าตอนนี้เธอยืนอยู่หน้าสภาที่ทำงานของพ่อของเกรซ จันทร์เจ้าเขากำลังยืนมองพ่อของเกรซให้สำภาษณ์กับนักข่าว

"ท่านค่ะท่านแน่ใจไหม่ค่ะว่าการเลือกตั้งครั้งนี้ท่านจะชนะ"นักข่าวคนนึงเอ่ยปากถามวิทขึ้นมา

"ผมมั่นใจครับว่าทุกคนจะเลือกคนที่ดีเเละมีคุณภาพเป็นนายก"

"หลายคนพูดกันว่านโยบายอาจจะดูเกินจริงไปท่านคิดว่าไงค่ะ"

"นโยบายที่ผมคิดขึ้นมาทุกอย่างสามารถทำได้ครับไม่เกินจริงเเน่นอนและผมเชื่อว่านโยบานของผมจะทำให้ทุกคนมีชีวิตที่ดีขึ้นครับ"หลังจากวิทพูดจบก็ได้เสียงตบมือจากทุกๆคน

"ไอ่เลว มึงมันชั่วไม่สมควรจะเป็นนายกด้วยซ่ำ"

"ทุกคนอย่าไปเชื่อไอ่เลวคนนี้ครับ มันเป็นคคนทำให้พ่อผมตาย"อยู่ๆจันทร์เจ้าก็เข้ามาในวงนักข่าว 

"จริงหรอครับ"

"จริงหรอค่ะ"นักข่าวทุกคนเลยหันมาสนใจจันทร์เจ้าเเทน

"ผมจะเล่าเรื่องทุกอย่างให้ฟังครับ"จันทร์เจ้ากำลังจะเล่าเรื่องของเเม่เขาเเต่กลับโดนตำรวจลากตัวไป

"ปล่อยผมนะ ปล่อยผม"

"จริงหรอครับท่าน ที่เด็กคนนั้นพูด"

"ไม่จริงครับ เด็กคนนั้นโกหก"เลขาของวิทพูดขึ้นมา

"คือเด็กคนนั้นคือเด็กที่บ้านผมเองครับ ผมรับมาเลี้ยงตั้งเเต่เด็กๆแต่พอเเม่เขาเสียเขาเลยเป็นเเบบนี้ครับ นเขาคงเสียใจมากๆครับ"วิททำท่าทางเหมือนจะร้องไห้ขึ้นมา

"โห้..ท่านเป็นคนดีมากเลยค่ะ"

"ใช่เป็นคนดีมากเลยย"

"อย่างนี้ท่านจะเอาเรื่องเด็กคนนั้นไม่ครับ"นักข่าวคนนึงถามขึ้นมา

"ไม่ครับ ผมจะไม่เอาเรื่องครับ"

"แต่เด็กคนนั้นทำให้ท่านเสียหายนะครับ"

"ไม่เป็นไรครับ ผมไม่สนผมสนเเค่อนาคตเขามากกว่าถ้าเกิดผมเอาเรื่องเเล้วเขาจะทำยังไงครับ อีกอย่างเขาพึ่งเสียเเม่ของเขาไปครับ"หลังจากวิทพูดจบก็ได้ยินเสียงตบมือของนักข่าวหลายๆคน

"แล้วท่านจะทำยังไงกับเด็กนั้นครับ"เลขาของวิทเอ่ยปากถามเขา

"ให้มันนอนในคุกสัก3วัน"

"ครับท่าน"หลังจากนั้นจันทร์เจ้าก็โดนจับ ทำให้จันทร์เจ้าโว้ยวายอยู่ในห้องขังจนตำรวจต้องเข้ามา

"ปล่อยผมมม จับผมทำไม ไปจับไอ่ชั่วนั้นสิ"

"ปล่อยผมเดียวนี้นะ"

"เอ๊ะอะโวยวายยจริงๆ"

"เอาออกมา มีคนมาประกันตัวของเอ็งเเล้ว"จันทร์เจ้าอึ้ง เขาสงสัยใครเป็นคนมาประกันตัวเขาเพราะเขาไม่มีญาติที่ไหนยกเว้นป้าใจ

"ว่าไงหลานรัก"

이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요

최신 챕터

  • เพลิงรัก....เเรงเเค้น      บทที่ 31 มีความสุขสักที

    บทที่ 31 มีความสุขสักที หลังจากเหตุการณ์บุกจับลดาทำให้ลดาเสียสติจนต้องอยู่ในโรงพยาบาลศรีธัญญา ลดาจะไม่โดนขังคุกเพราะตอนนี้เธอถือเป็นคนสติไม่ปกติ "จันทร์เจ้า"จันทร์เจ้าได้มาเยี่ยมวิทที่เรือนจำกับเกรซ "สวัสดีครับคุณผู้ชาย" "เรียกลุงเถอะ" "ครับคุณลุง คือผมจะมาขอออ..." "ไม่ต้องพูด ลุงต่างหากที่ต้องขอโทษเอ็ง ลุงขอโทษเองจากใจจริงๆ"วิทยกมือไหว้จันทร์เจ้า "คุณพ่อ" "คุณลุงอย่าครับ อย่าทำแบบนี้"วิทน้ำตาไหลออกมา "ฮืออ ลุงเสียใจกับทุกๆ เรื่อง" "ครับผมไม่โกรธเเล้วครับ เพราะคุณลุงได้รับผลกรรมแล้ว" "ฮืออออๆ ลุงอยากจะขออะไรเอ็งอีกอย่างได้ไหม" "อะไรครับ" "ฝากดูแลยัยเกรซด้วยนะ" "คุณพ่อ" "ยัยเกรซคือเเก้วตาดวงใจของลุง ชีวิตนี้เเกคงลำบากที่มีลุงเป็นพ่อ" "โธ่...คุณพ่อ" "ครับผมสัญญาว่าผมจะดูเเลเกรซให้ดีที่สุด" "ขอบคุณมากนะ ลุงไปก่อนล่ะ พ่อไปก่อนล่ะ" "ครั

  • เพลิงรัก....เเรงเเค้น   บทที่ 30 ทุกอย่างมันกำลังจะจบ

    บทที่ 30 ทุกอย่างมันกำลังจะจบ[ฉันตื่นมาอยู่ในอ้อมกอดของพี่จันทร์เจ้า] เกรซเอาเเต่มองหน้าจันทร์เจ้า "จะเอาต่ออีกรอบไหม" "บ้าา พี่จันทร์อ่ะ" "55555ก็จริงหนิมองส่ะขนาดนั้น เป็นปลากัดเหรอ หืม หืม หืม ชื่นจายยยย"จันทร์เจ้าหอมเเก้มเกรซซ้านขวาสลับกัน "พอได้เเล้วค่ะพี่จันทร์" "555555ก็ได้ๆ" "เเล้วพี่จันทร์จะเอายังไงต่อค่ะ" "เออ....." "ถ้าพี่จันทร์ทำตามกฎหมายเกรซจะไม่ห้ามค่ะเกรซจะช่วยพี่อีกแรง" "จริงเหรอเกรซ" "ใช่ค่ะ" [เพราะสิ่งที่เเม่ทำกับป้านุชมันร้ายเเรงมาก เป็นฉันเองฉันก็จะไม่ให้อภัย] จันทร์เจ้าได้เอาหลักฐานทั้งหมดส่งมอบให้กับอลัน เเละอลันก็ยินที่จะช่วยจับลดาอีกเเรง "เกรซไม่ต้องไปรอพี่อยู่ที่นี้เเหละ" "ไม่ค่ะ ให้เกรซไปเถอะนะคะ น่าาาา เกรซสัญญญาว่าจะไม่ดื้อ" "อืมก็ได้"อลันและจันทร์เจ้าได้นำทีมตำรวจไปบุกจับลดาที่บ้านเเต่กลับไม่เจอลดา "ฮัลโหล อยู่ที่ไหน ห่ะ โอเคเดียวตามไป" "ว่าไงค่ะพี่จันทร์" "แม่ของเกร

  • เพลิงรัก....เเรงเเค้น   บทที่ 29 ไม่จริง

    บทที่ 29 ไม่จริง"เป็นไงบ้าง"จันทร์เจ้าโทรหาลูกน้องของเขาที่ทำงานในบ้านของลดา "ห้ะ มันจะย้ายไปอยู่ต่างประเทศ!!!" "โธ่เว้ยยยยยย"จันทร์เจ้าตอนนนั้นเข้าโมโหมากจนควบคุมสติอารมณ์ไม่อยู่ เขาเห็นเกรซกำลังตัดเเต่งดอกไม้เขารีบวิ่งเเล้วไปกระชากเกรซแล้วลากออกมา "พี่จันทร์จะพาเกรซไปไหนค่ะ" "มานี่!!!!" "พี่จันทร์เกรซเจ็บนะคะโอ้ยย" "หุบปากก!!!!!!!!"เขาลากเกรซเข้าไปในห้องน้ำของเขาเเละเอาฝักบัวฉีดใส่เกรซ "พะพี่จันทร์ เกรซเจ็บบบ" "เเค่นี่เจ็บเหรอมันนยังไม่ส่าสมกับสิ่งที่เเม่เธอทำไว้กับเเม่ฉันเลยย" "มะเเม่เกรซทำอะไรค่ะ" "เเม่ของเธอเป็นคนฆ่าเเม่ของฉันไงงง" "มะไม่จริง" "นั้นเธอมาดูนี้นะ" "โอ้ย"จันทร์เจ้าลากเเขนเกรซออกมาเเล้วเขาได้ผลักเธอลงไปที่โซฟา "ดูซ่ะ"เขาซัดหลักฐานใส่บนตักขอเกรซ เกรซเธอหยิบขึ้นมาดู "มะเเม่ ทำไมเเม่ทำแบบนี้" "คิดดูว่าเเม่พี่ต้องทรมานมากเเค่ไหน ฮืออออ"จันทร์เจ้าถึงกับเข่าทรุด "เเม่พี่ต้องถูกตราห

  • เพลิงรัก....เเรงเเค้น   บทที่ 28 สารภาพความจริงมา

    บทที่ 28 สารภาพความจริงมาจันทร์เจ้าขับรถไปจอดหน้าบ้านของลดา และเขาเดินเขามาในบ้านของลดาเเต่กลับไม่เจอใคร "อ้าวจันทร์จะมาทำไมไม่บอกป้า" "ไปตามคุณผู้หญิงของคุณป้ามา!!" "มีไรหรือป่าวจันทร์" "ผมบอกว่าให้ไปตามมาไง!!!" "เสียงดังเอ๊ะอะโวยวายอะไรกันค่ะป้าใจ"ลดาเดินลงมาจากด้านบน "จันทร์เจ้า"เธอตกใจที่เห็นจันทร์เจ้าอยู่ที่บ้านของเธอ "ตกใจเหรอครับคุณผู้หญิง!!!" "นะนั่งก่อนสิจ้ะ" "ไม่!!ครับ ผมมาเเค่แปปเดียว หึ" "ผมจะให้โอกาสคุณผู้ได้สารภาพความผิดที่คุณทำกับแม่ผมไว้" "ฉันไม่ได้ทำอะไร" "อย่ามาตอแหล!!!!!" "จันทร์เจ้าใจเย็นๆ สิ"ป้าใจเดินมาหาจันทร์เจ้า "มึงด้วย ถ้ามึงไม่สารภาพสิ่งที่ทำกับแม่กูไว้มึงได้ตายแน่" "จันทร์เจ้านี่ป้าของเเกนะ" "แล้วแม่กูก็น้องมึงนะ มึงทำอะไรรู้อยู่แก่ใจ!!!!!" "มึงทั้ง2คนกูให้เวลาเเค่2วันถ้ามึงไม่สารภาพพวกมึงได้เจอกูแน่"จันททร์เจ้าพูดจบเขาออกจากบ้านของลดา ทันที เขาขับรถไปที่ที่หนึ่งเขาหยิบรูปนุชข

  • เพลิงรัก....เเรงเเค้น   บทที่ 27 นอนกับพี่สิ

    บทที่ 27 นอนกับพี่สิ"ห้ะ.....พี่จะบ้าเหรอ" "ทำไมบ้าตรงไหน แค่ให้มานอนเฝ้าเนี่ยบ้าเหรอห้ะ คนอุส่าไปช่วย" "อ่ออ...." "ทำคิดว่าฉันจะชวนเธอทำอะไร" "ป่าวค่ะ" "ตกลงจะมาเฝ้าไหม" "เฝ้าค่ะ" "ก็ดี" "พี่จันทร์ต้องการอะไรเรียกเกรซได้ตลอดเลยนะคะ" "อืมม แล้วนั้นเธอจะไปไหน" "เกรซจะไปนอนที่โซฟาค่ะ" "อ่ออ อืมมมเอาสิ" "ค่ะ"หลังจากเกรซเธอนอนเล่นโทรศัพท์สักพักเธอก็หลบไปไหนที่สุด ส่วนจันทร์เจ้าพอเขาเห็นว่าเกรซหลับเขาเลยเดินมานั่งข้างๆ เกรซ เขาค่อยๆ เอาปอยผมที่บังใบหน้าของเกรซออก "คงเหนื่อยมากสินะ" "พี่ขอโทษจริงๆ นะ ทุกๆ เรื่องเเต่พี่ต้องทำจริงๆ" "คะคุณพ่อออ อย่างเกรซไปนะคะ ฮือๆ"เกรซละเมอถึงพ่อของเธอ จันทร์เจ้าเลยเข้าไปกอดเธอด้วยความอ่อนโยน "โอ้ๆ .....ไม่เป็นไรน่าาา"เขาค่อยๆ ลูบหัวของเธอ "ฮืออออๆ .....พี่จันทร์เองเหรอ" "เกรซขอโทษนะคะที่ทำให้พี่ตื่น" "ไม่เป็นไร"เกรซทำท่าทางจะผละจันทร์เจ้าออกจากอ้อมกอด

  • เพลิงรัก....เเรงเเค้น   บทที่ 26 พี่ชายที่เเสนดี

    บทที่ 26 พี่ชายที่เเสนดี"พี่อลันเกรซขอบคุณมากนะคะสำหรับวันนี้""ไม่เป็นไรครับพี่เต็มใจทำเพื่อเกรซ" "เออ...พี่มีอะไรจะให้ด้วย" "อะไรเหรอค่ะ" "ยื่นมือมาสิ"เกรซยื่นมือให้อลัน อลันหยิบสร้อยข้อมือออกมาจากกระเป๋าเป็นสร้อยข้อมือที่มีดอกลิลลี่เป็นจี้ "พี่อลันยังไม่ลืมเหรอค่ะ" "พี่จะลืมได้ยังไงล่ะมันเป็นดอกไม้ที่เกรซชอบนะ"เกรซอมยิ้มเธอเอาแต่มองสร้อยข้อมือที่อลันให้ "55555ชอบใช่ไหม" "ชอบค่ะขอบคุณนะคะ" "ครับ เออ...รู้ไหมพี่กลัวว่าเกรซจะไม่รับสร้อยข้อมือของพี่" "ทำไมล่ะ" "ก็เกรซไม่รับดอกไม้พี่หนิจำได้ไหม" "เออ....จำได้สิค่ะ" [ฉันจำได้พี่อลันคือรุ่นพี่ที่โรงเรียนของฉันและเขาเเอบชอบฉันเเต่ตอนนั้นฉันติดพี่จันทร์มากเกินไปเลยไม่ได้ชอบเขาวันที่พี่อลันเอาดอกลิลลี่มาให้ฉันฉันก็ไม่รับเพราะฉันรู้ไงล่ะว่าพี่อลันจะทำอะไรต่อหลังจากให้ดอกไม้ฉัน] "จะคุยกันอีกนานไหม"จันทร์เจ้าตะโกนลงมาจากชั้น2 "เออ..พี่อลันเกรซเข้าบ้านก่อนนะคะ" "ครับ" "ขับรถดีๆ นะคะพ

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status