ตอนที่6.

ตอนที่6.

ทำไมเขาต้องหล่อราวเทพบุตรขนาดนี้ด้วยนะ พระเจ้าลำเอียงชัดๆ สายรุ้งคิดในใจด้วยความฉุนพระเจ้าเสียนี่

“มีอะไรว่ามาฉันไม่ค่อยว่างมีนัด” เขาพูดแต่สายตาไม่ละจากหนังสือพิมพ์ที่อ่านอยู่ แต่สายรุ้งไม่รู้หรอกว่าเขาเห็นเธอตั้งแต่เดินเข้ามาแล้ว

ร่างเล็กบางสวมชุดเสื้อยืดกางเกงยีนขาสั้นรวบผมมัดไว้เป็นพวงใหญ่อย่างเป็นระเบียบเผยใบหน้านวลหมดจดเหมือนเด็กสาวมากกว่าหญิงสาววัยยี่สิบหก อีกทั้งรูปร่างอรชรที่เขาเคยเห็นและเคยได้สัมผัสมาแล้วยืนยันได้ดีว่าสายรุ้งไม่ใช่เด็กสาวแน่นอน สายรุ้งนั้นไม่ได้เป็นคนสวยบาดตาแต่ก็มองได้ไม่เบื่อและนั่นมันอันตรายสำหรับเขา ที่อยากจะมองแต่เจ้าหล่อนอยู่ร่ำไป...

“ฉันขอไปทำความสะอาดที่คอนโดของคุณแทนป้าสายใจ”

“ทำไม..”

จัสตินถามเหมือนไม่ใส่ใจแต่ในใจนั้นลิงโลดนัก เขาไม่ได้บอกว่าจะให้ป้าสายใจไปเสียหน่อยแล้วทำไมสายรุ้งถึงได้เสนอตัวมาเองแบบนี้ แต่มันก็เข้าทางเขาล่ะ หึหึ... ชายหนุ่มคิดยิ้มย่องในใจ

“ก็คุณจะใช้ป้าฉันจนแก่ตายเลยรึไง ไอ้คอนโดแสนสวาทของคุณนั่นน่ะ ฉันไปทำความสะอาดให้ก็ได้รับรองว่าฉันไม่จุ้นจ้านไม่เอาเรื่องเน่าๆ ของคุณไปให้นักข่าวแน่ๆ”

“อืม ข้อนั้นฉันมั่นใจว่าเธอไม่ทำแน่ๆ แต่งานที่คอนโดฉันมันไม่ใช่แค่ทำความสะอาดนะมันรวมงานบ้านทุกๆ อย่างไว้ รวมไปถึงเธอต้องซักผ้าและดูแลฉันกับผู้หญิงของฉันที่ฉันพามานอนด้วยนะ แล้วเธอก็จะต้องค้างที่นั่นด้วยอาทิตย์หนึ่งระหว่างที่ฉันหาความสำราญกับพวกสาวๆ ของฉัน เธอมั่นใจเหรอว่าทำได้..” จัสตินพูดเรื่อยๆ น้ำเสียงเหมือนจะดูแคลนและการที่เขาพูดถึงผู้หญิงที่เขาจะมานอนด้วยก็ทำให้สายรุ้งหน้าแดงด้วยความโกรธแบะอับอาย อายแทนผู้หญิงเหล่านั้น

“ได้สิ ทำไมจะไม่ได้ เพราะหากป้าฉันจะไปทำอะไรแบบนั้นให้ผู้หญิงของคุณฉันว่า ฉันไปทำเองดีกว่า ว่าแต่คุณจะให้ฉันไปวันไหน”

“วันนี้เลย อีกสักพักฉันก็จะกลับคอนโดแล้ว เพราะคืนนี้ฉันมีปาร์ตี้กับเอมิลี่ นางแบบเพลย์บอยคนใหม่ เธออยากได้ลายเซ็นมั้ยล่ะเดี๋ยวฉันให้เอมิลี่เขาเซ็นให้”

“ไม่ล่ะค่ะขอบคุณ ฉันขอตัวไปเก็บของก่อนก็แล้วกัน” สายรุ้งสะบัดหน้าเดินหนีเขามาอย่างฉุนเฉียวอย่างไม่รู้ว่าตนฉุนเฉียวเรื่องอะไรและไม่เห็นสายตาที่จัสตินมองตามมา เพราะหากสายรุ้งเห็นแล้วเธออาจจะแข้งขาอ่อนแรงจนเดินไม่เป็นเลยทีเดียว...

คอนโดแสนสวาทของจัสตินตามที่เคยจินตนาการไว้นั้นแตกต่างกันลิบลับ สายรุ้งวาดภาพฮาเร็มเหมือนกับที่เคยอ่านนิยายเกี่ยวกับทะเลทรายที่ชี้คหรือสุลต่านมีหญิงสาวมากมายไว้คลายความใคร่ แต่ที่นี่มันเป็นคอนโดหรูยี่สิบชั้นทว่าดูยิ่งใหญ่อลังการท่ามกลางสวนหย่อมงดงามราวสวนสวรรค์ ผู้คนที่พักอาศัยก็แต่งกายงดงามหรูหราบ่งบอกถึงฐานะระดับมหาเศรษฐี ห้องของจัสตินก็อยู่บนสุดโดยมีพื้นที่ทั้งชั้นตกแต่งงดงามหรูหรามีสระว่ายน้ำ มีสวนหย่อม มีฟิตเนส ที่นี่ราวบ้านหลังใหญ่หลังหนึ่งเลยทีเดียว ไอ้ที่เธอคิดว่ามันจะเป็นเพียงห้องใหญ่ๆ กว้างๆ มีเครื่องอำนวยความสะดวกเหมือนห้องในคอนโดทั่วไปนั้นมีอันสลายไปทันที

“โอ้โห นี่ฉันจะต้องทำความสะอาดทั้งหมดนี่เลยใช่มั้ย โอยยยย ยายรุ้งเธอกลับตัวทันมั้ยเนี่ย” สายรุ้งทำท่าละห้อยอย่างน่าขัน

“เป็นไง คิดว่าไหวมั้ย ไม่ไหวก็ถอนตัวได้นะ” จัสตินทำที

“อ้อ ไหวสิ จิ๊บๆ แล้วคุณจะให้ค่าจ้างฉันเท่าไหร่”

“อาทิตย์นี้ทั้งอาทิตย์เจ็ดหมื่นพอมั้ย” จำนวนเงินที่เขาเสนอทำให้สายรุ้งร้องกรี๊ดอยู่ในอก เจ็ดหมื่น เงินเจ็ดหมื่นที่เธอทำงานทั้งเดือนไม่มีวันจะได้ อย่าปล่อยให้โอกาสหลุดมือนะสายรุ้ง...

“กะ ก็ โอเค สมน้ำสมเนื้อ..” หญิงสาวไหวไหล่น้อยๆ เหมือนไม่ใส่ใจแต่ในใจนั้นลิงโลดนัก แล้วมองสำรวจความยิ่งใหญ่อลังการของสถานที่ต่อ

“เธอจะพักห้องติดกับห้องของฉันนะ ห้องโน้น” จัสตินชี้มือบอก หญิงสาวพยักหน้าแล้วเดินเอากระเป๋าใบเล็กไปเก็บ

ส่วนจัสตินมองตามร่างเล็กไปอย่างครุ่นคิด นี่เขาทำถูกมั้ยนะ แต่ก็เอาเถอะลองดู...

สายรุ้งรู้สึกตัวตื่นขึ้นกลางดึกเมื่อได้ยินเสียงอะไรบางอย่างดังแว่วๆ อยู่ไม่ไกลจากห้องเธอนักจึงเดินเบาๆ ไปหาอะไรสักอย่างมาเป็นอาวุธเพราะคิดว่าอาจจะเป็นคนร้ายแอบเข้ามา แต่คิดอีกทีคอนโดหรูระดับมหาเศรษฐีอยู่คงไม่มีโจรกล้าปีนเข้ามาบนชั้นยี่สิบหรอก สายรุ้งจึงเงี่ยหูฟังเสียงประหลาดนั้นอย่างตั้งใจ...

“โอ้ววว ซี้ดดด คุณจัสตินขา อย่าทรมานเอมมี่สิคะ เสียวจะตายอยู่แล้ว อา...” เสียงครางของผู้หญิงดังขึ้นและดังมากกว่ากว่าตอนแรกที่เธอได้ยินเสียอีก และยิ่งตั้งใจฟังก็ยิ่งได้ยินชัด สายรุ้งรู้สึกแก้มร้อนผ่าวขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้และรู้สึกเคืองคนที่กำลังทำกิจกรรมบางอย่างกันอยู่ข้างนอก นี่หากเธอเดาไม่ผิดคงจะนัวเนียกันอยู่ตรงห้องรับแขกแน่ๆ

“อา... สาวน้อยเธอช่างน่าฟัดเสียจริง”

“ก็ฟัดเอมมี่ซะทีสิคะ อา อื้มมมม... เอมมี่จะระเบิดอยู่แล้ว”

เสียงหวานครางกระเส่าดูท่าจะร้อนแรงกันเสียจริงนะ สายรุ้งหลับตาพิงประตูพลางยกมือปิดหูเดินไปทิ้งตัวลงบนที่นอนพยายามหลับให้ได้แต่เสียงครางกระเส่าของคนข้างนอกก็ดังเข้ามาทำลายความง่วงงุนเสียจนกระเจิดกระเจิง 

“อึ๊ยย คนบ้า คนผีทะเล คนลามก..” สายรุ้งหยิบหมอนมาปิดหูซุกหน้าลงกับที่นอนจนหน้าแทบจะจมหายลงไปในที่นอนนุ่มแต่เสียงครางของคนที่อยู่ด้านนอกก็ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดลง

“เจอของดีตั้งแต่วันแรกเลยนะยายรุ้งเอ๊ย” หญิงสาวบ่นกับตัวเองอยางเดือดดาล...