เงา

รถไฟหยุดลงที่สถานีเล็กๆ แห่งหนึ่งกลางชนบทของสกอตแลนด์ ท่ามกลางสายฝนที่โปรยปรายลงมาไม่ขาดสาย ผู้โดยสารทุกคนถูกอพยพลงจากขบวนรถ เพื่อให้ทีมสืบสวนลับสามารถทำงานได้อย่างเต็มที่ บรรยากาศภายในตู้โดยสารที่เกิดเหตุเต็มไปด้วยความเงียบสงบที่น่าขนลุก มีเพียงเสียงรองเท้าของเจ้าหน้าที่และเสียงกล้องถ่ายรูปเท่านั้นที่ดังก้องไปมา

หัวหน้าหน่วยสืบสวนลับ หรือที่เมรี่และทีมเรียกเขาว่า "ท่านหัวหน้า" กำลังยืนคุยกับ นักสืบโธมัส อย่างเคร่งเครียด ดวงตาของเขากวาดมองไปทั่วบริเวณราวกับกำลังหาอะไรบางอย่าง

"คุณแน่ใจนะครับว่านี่คือฝีมือของ 'พันธมิตรแห่งเวลา' ?" นักสืบโธมัสถาม

"ผมค่อนข้างมั่นใจครับ" ท่านหัวหน้าตอบ "สัญลักษณ์ที่พบในที่เกิดเหตุนั้นเป็นของพวกเขาอย่างแน่นอน"

เมรี่เดินเข้าไปหาท่านหัวหน้า "ท่านหัวหน้าคะ พวกเขาฆ่านักโบราณคดีคนนี้ไปเพื่ออะไรกันคะ?"

ท่านหัวหน้าหันมามองเมรี่ ใบหน้าของเขาดูจริงจัง "เรายังไม่รู้แน่ชัดครับ แต่ผมเชื่อว่ามันเกี่ยวข้องกับสิ่งที่นักโบราณคดีคนนี้กำลังค้นพบ"

ปู่ทวดของเมรี่เดินเข้ามาสมทบ "ดูเหมือนว่าพวกเราจะต้องหาคำตอบกันเองแล้วล่ะ"

เมรี่หันไปมองศพของ จอห์น สมิธ อีกครั้ง เธอรู้สึกถึงความลึกลับที่ซ่อนอยู่ในคดีนี้

"พวกเราทุกคนต้องช่วยกันค้นหาเบาะแสครับ" เมรี่กล่าว "ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตาม"

เอดิสัน กับ เบ็น เริ่มตรวจสอบสัมภาระของผู้ตายอย่างละเอียด ส่วน อเล็กซานเดอร์ กับ เฟรเดอริค ก็ช่วยกันสอบถามข้อมูลจากพนักงานรถไฟที่เกี่ยวข้องกับการเดินทางของจอห์น สมิธ

บันทึกการเดินทางที่ถูกซ่อนเร้น

ไม่นานนัก เอดิสันก็พบกับ สมุดบันทึกเล่มเล็กๆ ที่ถูกซ่อนอยู่ในซับในของเสื้อโค้ทผู้ตาย มันเป็นสมุดบันทึกที่ดูเก่าแก่และมีรอยยับย่นจากการใช้งานอย่างหนัก

"นี่ไงครับ!" เอดิสันกล่าวด้วยความตื่นเต้น "ผมเจอแล้ว!"

เมรี่รับสมุดบันทึกมาเปิดดู ข้างในมีลายมือเขียนหวัดๆ เต็มไปด้วยข้อมูลทางประวัติศาสตร์และโบราณคดีเกี่ยวกับ โบราณวัตถุบางอย่าง ที่ถูกซ่อนอยู่ในเอดินบะระ

"เขาเขียนว่าเขาได้ค้นพบ 'กุญแจสู่กาลเวลา' ที่ถูกซ่อนอยู่ในเมืองเอดินบะระ" เมรี่อ่านออกเสียง "มันคือสิ่งที่สามารถควบคุมการไหลของเวลาได้!"

ทุกคนถึงกับผงะ!

"เป็นไปไม่ได้!" เฟรเดอริคอุทาน "มีสิ่งแบบนั้นอยู่จริงหรือครับ!"

"ถ้ามันเป็นเรื่องจริง" ปู่ทวดกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด "นั่นหมายความว่า 'สงครามแห่งกาลเวลา' กำลังจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว!"

ทันใดนั้นเอง ก็มีเสียงทุ้มต่ำดังขึ้นจากด้านหลัง...

"พวกแกมาถึงที่นี่ได้อย่างไร!"

พวกเขาหันขวับ และพบกับชายฉกรรจ์ในชุดสีดำหลายคนกำลังยืนจ้องมองพวกเขาด้วยแววตาที่เย็นชา หนึ่งในนั้นมีสัญลักษณ์ R.E.D. ที่เป็นรูปนาฬิกาบนเสื้อของพวกเขา!

"พวกมันคือ 'พันธมิตรแห่งเวลา'!" อเล็กซานเดอร์คำราม

"ส่งสมุดบันทึกนั่นมาให้เราซะ!" ชายคนหนึ่งตะโกน "ไม่อย่างนั้นพวกแกจะต้องตายอยู่ที่นี่!"

การปะทะกลางโบกี้

การต่อสู้เกิดขึ้นอย่างฉับพลันกลางตู้โดยสารที่แคบและเต็มไปด้วยข้าวของที่กระจัดกระจาย!

เบ็นพุ่งเข้าใส่ชายฉกรรจ์คนหนึ่งอย่างรวดเร็ว ส่วนเอดิสันก็พยายามเล็งปืนไปที่พวกเขาอย่างระมัดระวัง อเล็กซานเดอร์กับเฟรเดอริคช่วยกันปกป้องเมรี่และปู่ทวดที่กำลังถือสมุดบันทึก

"เมรี่! ถือสมุดบันทึกไว้ให้แน่น!" ปู่ทวดตะโกน "มันคือความหวังเดียวของเรา!"

เมรี่กอดสมุดบันทึกไว้แน่น เธอรู้ว่ามันคือหลักฐานสำคัญที่จะช่วยพวกเขาให้ไขปริศนาทั้งหมดได้

ในขณะที่การต่อสู้ดำเนินไปอย่างดุเดือด จู่ๆ ก็มีชายคนหนึ่งกระโดดลงมาจากช่องระบายอากาศที่อยู่บนเพดาน เขาแต่งกายด้วยชุดคลุมสีดำสนิท และมีผ้าพันคอปิดบังใบหน้าไว้

"แกคือใคร!" อเล็กซานเดอร์ตะโกน

ชายคนนั้นไม่ตอบ แต่เขากลับพุ่งเข้าใส่เมรี่ทันที! มือของเขาคว้าไปที่สมุดบันทึกในมือของเมรี่อย่างรวดเร็ว

"ไม่นะ!" เมรี่ร้องออกมาด้วยความตกใจ

เมรี่พยายามจะยื้อแย่งสมุดบันทึกไว้ แต่ชายคนนั้นก็แข็งแรงเกินไป สมุดบันทึกหลุดจากมือของเมรี่ไปอย่างง่ายดาย

"แกจะไม่มีวันได้มันไปหรอก!" ชายคนนั้นกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ทุ้มต่ำและคุ้นเคยอย่างน่าประหลาดใจ

เมรี่มองไปที่ดวงตาของชายคนนั้น เธอรู้สึกว่าเธอเคยเห็นดวงตาคู่นี้มาก่อน...

"คุณคือ... มิสเตอร์คลาร์ก!" เมรี่อุทานด้วยความตกใจ

เงาจากอดีต

มิสเตอร์คลาร์กหัวเราะอย่างเย็นชา "ในที่สุดก็จำได้สินะเด็กน้อย"

"แต่...คุณอยู่ข้างเดียวกับพวกเราไม่ใช่หรือคะ!" เมรี่ถามด้วยความสับสน

"ข้าไม่เคยอยู่ข้างใคร" มิสเตอร์คลาร์กตอบ "ข้าอยู่ข้างเดียวกับผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดเท่านั้น!"

"คุณหักหลังพวกเราอย่างนั้นหรือ!" เฟรเดอริคคำรามด้วยความโกรธแค้น

"ข้าขอโทษจริงๆ" มิสเตอร์คลาร์กกล่าว "แต่ข้าก็ไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว"

เขาพยักหน้าให้ลูกสมุนของ 'พันธมิตรแห่งเวลา' แล้วพวกเขาก็พุ่งเข้ามาโจมตีเมรี่และทีมอย่างไม่ลดละ

"เราต้องไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุดครับ!" ปู่ทวดตะโกน "เราต้องหนีไปให้ได้!"

แต่พวกเขาก็ไม่มีทางหนีไปได้แล้ว ตู้โดยสารถูกปิดกั้นไว้ทุกทาง และพวกเขาก็ถูกล้อมไว้หมดแล้ว

"พวกแกไม่มีทางรอดไปจากที่นี่ได้หรอก!" มิสเตอร์คลาร์กกล่าวด้วยรอยยิ้มที่น่าขนลุก "ข้าจะพาพวกแกไปหา 'สถาปนิกแห่งหายนะ' ด้วยตัวของข้าเอง!"

ทันใดนั้นเอง จู่ๆ ก็มีเสียงทุ้มต่ำดังขึ้นมาจากวิทยุสื่อสารที่ติดอยู่กับมิสเตอร์คลาร์ก

"ระวังตัวไว้ให้ดี... เวลาของเจ้ากำลังจะหมดลงแล้ว!"

มิสเตอร์คลาร์กเบิกตากว้างด้วยความตกใจ ใบหน้าของเขาซีดเผือด

"ใครกัน!" มิสเตอร์คลาร์กตะโกน "แกคือใคร!"

"ข้าคือผู้ที่จะหยุดยั้งพวกแกทุกคน!" เสียงนั้นตอบ "และข้าคือ ผู้ส่งสารจากอนาคต!"

มิสเตอร์คลาร์กมองไปที่เมรี่ด้วยความหวาดกลัว เขารู้แล้วว่าพวกเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเธอเลยแม้แต่น้อย

"หนีไป!" มิสเตอร์คลาร์กตะโกน "หนีไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด!"

เมรี่รู้สึกสับสน เธอไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น และใครคือ 'ผู้ส่งสารจากอนาคต' คนนี้

ในขณะที่มิสเตอร์คลาร์กกำลังยืนตกตะลึงอยู่นั้น จู่ๆ ก็มีแสงไฟสีฟ้าสว่างจ้าขึ้นจากด้านหลังของเขา และมีเสียงประหลาดดังขึ้น

"ตูมมมมมม!"

มิสเตอร์คลาร์กและเหล่า 'พันธมิตรแห่งเวลา' ถูกดูดหายไปในแสงสว่างนั้น ราวกับไม่เคยมีตัวตนอยู่ตรงนั้นมาก่อน!

เมรี่และทีมมองหน้ากันด้วยความตกใจ พวกเขาไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่

"มัน...มันอะไรกันครับ!" เฟรเดอริคอุทาน

ปู่ทวดมองไปที่จุดที่มิสเตอร์คลาร์กและคนอื่นๆ หายไป ใบหน้าของเขาดูจริงจัง "ดูเหมือนว่าเรากำลังจะเข้าสู่โลกที่ซับซ้อนยิ่งกว่าที่เราคิดไว้แล้วล่ะ"

เมรี่มองไปที่สมุดบันทึกที่ตกอยู่บนพื้น เธอหยิบมันขึ้นมาอย่างระมัดระวัง และพลิกไปที่หน้าสุดท้าย มันมีแผนผังบางอย่างที่ดูเหมือนจะเป็นของสถานที่ลึกลับแห่งหนึ่งในเอดินบะระ และมีข้อความเขียนไว้ว่า: "ประตูสู่เวลา"

การผจญภัยครั้งใหม่และยิ่งใหญ่กว่าเดิมกำลังจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว!