หัวใจด้านชา

@1 ปีต่อมา

"รับน้องปีนี้เราจะจัดกิจกรรมอะไรดีวะ อาจารย์ห้ามนั่นห้ามนี่เยอะแยะไปหมด : : ไฟเพลิง

"ก็เหมือนทุกๆปี กิจกรรมนันทนาการ แจกสายรหัส และเข้าค่ายจิตอาสา ก็ทำมาตลอดมึงจะตื่นเต้นอะไร : รามสูร

"ปีนี้ปีสุดท้ายแล้ว...จะเหมือนเดิมได้ไงวะ...ต้องมีอะไรพิเศษขึ้นมาหน่อย จริงไหมไอ้โซล : ไฟเพลิงหันไปถามความคิดเห็นของโอโซล แต่ไม่ได้รับคำตอบใดๆกลับมา เขาเอาแต่นั่งหน้านิ่ง อ่านหนังสือ ทำตัวเย็นชาเข้าถึงยากมากกว่าแต่ก่อนซะอีก

"มึงจะถามอะไรมัน...ถามไปก็ไม่ได้คำตอบ : รามสูร

"นี่ก็ผ่านมาเป็นปีแล้วนะ..ทำไมมันยังไม่ดีขึ้นอีก กูว่ามันเป็นหนักกว่าเมื่อก่อนเยอะ ก่อนเจอน้องคะนิ้งมันก็ดูนิ่งนะ แต่เดี๋ยวนี้ดูมันจะนิ่งมากกว่าเดิม ขนาดกูเป็นเพื่อนมันยังไม่ค่อยจะคุยด้วยเลย : ไฟเพลิง

"มึงว่ามันยังรอเขาอยู่หรือเปล่า : ไฟเพลิงถามรามสูร

"แล้วมึงคิดว่าไง คนเราไม่ติดต่อกันมาเป็นปี ความสมพันธ์มันจะดีขึ้นได้จริงๆเหรอ : รามสูร

ทั้งสองมองหน้ากันก่อนจะสังเกตท่าทีของโอโซล ผ่านมาแล้วหนึ่งปีเต็มที่คนเป็นน้องหายไปจากวงจรชีวิตเขา ช่วงสามเดือนแรกเขาแทบจะไม่เป็นผู้เป็นคน ไม่กิน ไม่นอน ไม่พูด ไม่คุยกับใคร เก็บตัวอยู่แต่ในห้องจน