LOGINShare
บทที่ 36 ห นี
Last Updated:
2025-06-07 18:35:43“นายกำลังจะทำกับฉันเหมือนที่นายเคยทำ” เรติกาถูกมัดไว้กับเตียงคนไข้หลังจากที่สงบสติอารมณ์มาเกือบครึ่งชั่วโมง ขอบตาของเธอบวมปูดเพราะเกิดจากการร้องไห้อย่างหนัก
“ฉันแค่จะทำแผลให้เธอ” ปีแสงเปิดดูแผลผ่าตัดที่มีเลือดซึม เขาจัดการทำความสะอาดแผลให้เธอ
“เอาอิสระของฉันคืนมา”
“ฉันจะให้อิสระกับเธอก็ต่อเมื่อฉันมั่นใจว่าเธอจะไม่ไปจากฉัน”
“นายไม่มีสิทธิ์รั้งฉันไว้นะ ฉันแค่อยากได้ชีวิตของฉันคืน”
“ที่เป็นอยู่เธอไม่มีความสุขเลยเหรอ”
“นายไม่คิดบ้างเหรอว่าตลอดเวลาที่ฉันอยู่กับนาย ฉันทำตัวดีกับนาย ทำตัวไม่ให้มีปัญหากับนาย ฉันทำก็เพราะฉันแค่ต้องการเอาชีวิตรอด”
“...” ปีแสงเงยหน้าขึ้นไปมองเธอนิ่ง ๆ เขาใช้ความเงียบในการยุติปัญหา ถ้าเธอพูดแล้วสบายใจเขาจะฟังเธอทุกอย่าง
“ฉันไม่รู้ว่านายจะหันกลับมาทำร้ายฉันอีกตอนไหน ฉันไม่รู้ว่าพักหลังที่นายทำดีกับฉัน นายอาจจะแค่ดูแลลูกของนาย ฉันก็เลยได้รับการดูแลไปด้วย”
“เธอคิดแบบนั้นจริง ๆ เหรอเรย์”
“ฉันก็รักตัวกลัวตายนะ ชีวิตของฉัน...ฉันก็อยากจะใช้มันให้มีความสุข ฉั
Latest chapter
เมียปีศาจ บทที่ 36 ห นี
“นายกำลังจะทำกับฉันเหมือนที่นายเคยทำ” เรติกาถูกมัดไว้กับเตียงคนไข้หลังจากที่สงบสติอารมณ์มาเกือบครึ่งชั่วโมง ขอบตาของเธอบวมปูดเพราะเกิดจากการร้องไห้อย่างหนัก“ฉันแค่จะทำแผลให้เธอ” ปีแสงเปิดดูแผลผ่าตัดที่มีเลือดซึม เขาจัดการทำความสะอาดแผลให้เธอ“เอาอิสระของฉันคืนมา”“ฉันจะให้อิสระกับเธอก็ต่อเมื่อฉันมั่นใจว่าเธอจะไม่ไปจากฉัน”“นายไม่มีสิทธิ์รั้งฉันไว้นะ ฉันแค่อยากได้ชีวิตของฉันคืน”“ที่เป็นอยู่เธอไม่มีความสุขเลยเหรอ”“นายไม่คิดบ้างเหรอว่าตลอดเวลาที่ฉันอยู่กับนาย ฉันทำตัวดีกับนาย ทำตัวไม่ให้มีปัญหากับนาย ฉันทำก็เพราะฉันแค่ต้องการเอาชีวิตรอด”“...” ปีแสงเงยหน้าขึ้นไปมองเธอนิ่ง ๆ เขาใช้ความเงียบในการยุติปัญหา ถ้าเธอพูดแล้วสบายใจเขาจะฟังเธอทุกอย่าง“ฉันไม่รู้ว่านายจะหันกลับมาทำร้ายฉันอีกตอนไหน ฉันไม่รู้ว่าพักหลังที่นายทำดีกับฉัน นายอาจจะแค่ดูแลลูกของนาย ฉันก็เลยได้รับการดูแลไปด้วย”“เธอคิดแบบนั้นจริง ๆ เหรอเรย์”“ฉันก็รักตัวกลัวตายนะ ชีวิตของฉัน...ฉันก็อยากจะใช้มันให้มีความสุข ฉั
เมียปีศาจ บทที่ 35 เสียใจ
“จะได้กลับบ้านแล้ว ดีใจไหม” เรติกาพยักหน้าให้เจ้าของประโยคเมื่อครู่
เมียปีศาจ บทที่ 34 เ มี ย
ปีแสงอุ้มทารกน้อยที่ถูกห่อด้วยผ้าห่มมาให้เรติกาอุ้ม เธอรับลูกมาสู่อ้อมอกอย่างละเมียดละไม แต่ยังไม่อยากเชื่อสายตาว่านี้คือลูกของเธอ รอยยิ้มบาง ๆ ปรากฏอยู่บนใบหน้าสวยหวานอย่างไม่มีเหตุผล“ให้ลูกกินนมก่อน” ปีแสงพูดพร้อมกับขึ้นไปนั่งข้าง ๆ เรติกาที่กำลังให้ลูกน้อยเข้าเต้าอย่างทุลักทุเล จนเขาต้องยื่นมือเข้าไปช่วย...“ปีแสง นี่นายจะทำอะไร” เธอตั้งท่าโวยวายเพราะตกใจในการกระทำของเขา“อยู่เฉย ๆ เลย เดี๋ยวฉันจัดการเอง” เรติกาทำหน้ามุ่ยแต่ก็ยอมอุ้มลูกอยู่นิ่ง ๆ ให้ปีแสงช่วยจัดการทุกอย่างให้อย่างเลี่ยงไม่ได้ หญิงสาวก้มลงไปจูบลูกชายอย่างเต็มรัก ในขณะที่ทารกน้อยดูดนมของเธอ ปีแสงโอบกอดคนตัวเล็กหลวม ๆ เขาก้มมองดูลูกรักด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะฝังปลายจมูกโด่งไปหนึ่งฟอดเพราะรู้สึกมันเขี้ยว“นายตั้งชื่อลูกหรือยัง”“ตั้งแล้ว” ปีแสงตอบเธอทั้งที่ยังมองลูกไม่ละสายตา ทารกน้อยสะกดใจผู้เป็นพ่อให้หลงใหล“ลูกชื่ออะไร?” ปีแสงเงยหน้าขึ้นมองเรติกานิ่ง ๆ เขาไม่ได้พูดอะไรออกไป ก่อนจะก้มลงมาจ้องมองลูกอีกครั้ง“ปีแสง
เมียปีศาจ บทที่ 33 วันที่รอคอย
ณ โรงพยาบาลเอกชน“ปากมดลูกเปิดเพิ่มไหม” ปีแสงเอ่ยถามพยาบาลคนหนึ่งหลังจากที่เช็กอุปกรณ์สำหรับทำคลอด และคำตอบที่แพทย์หนุ่มได้รับคือคำตอบเดิมเช่นเคยนานหลายชั่วโมงแล้วที่ปากมดลูกของเรติกาไม่ขยายเพิ่มสักที เขาจึงต้องตัดสินใจที่จะผ่าคลอดให้เธอ“ไม่! ฉันไม่ผ่า ฉันจะรอคลอดเอง ฉันยังทนไหว” ปีแสงเดินเข้ามาในห้องรอคลอด เห็นเรติกายังโวยใส่เหล่าพยาบาลไม่หยุด“เดี๋ยวหมอจัดการ” ปีแสงบอกกับเหล่าพยาบาลขณะเดินมาหาเรติกาใกล้ ๆ พยาบาลทุกคนต่างถอยออกห่างอย่างรู้หน้าที่“...” เรติกามองปีแสงที่เดินเข้ามาใกล้เธอเรื่อย ๆ ซึ่งตอนนี้เขาอยู่ในชุดผ่าตัดสีเขียวเข้ม“เรย์”“ปีแสง ฉันอยากคลอดเอง ฉันยังทนไหว”ถึงจะยืนกรานว่าตัวเองทนไหว แต่ทั้งคำพูดและเรี่ยวแรงของเธอมันกลับสวนทาง ร่างกายของเธอเริ่มอ่อนเพลียเพราะอดทนเจ็บท้องเป็นเวลานาน“เธอไม่ไหวแล้วเรย์”“ฉันไหวจริง ๆ นะ” เรติกาพูดด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา เธอบีบมือปีแสงไว้แน
เมียปีศาจ บทที่ 32 เริ่มต้นใหม่
อึก!เพียงแค่คืบเดียวเท่านั้น ที่ปลายมีดผ่าตัดจะทิ่มแทงเข้าที่ก้อนเนื้อบริเวณอกด้านซ้ายของชายหนุ่ม ปีแสงลืมตามองคนตรงหน้าด้วยแววตาสั่นระริก มือหนากอบกุมสองมือน้อยไว้แน่น หากเขาช้ากว่านี้ ปลายมีดคม ๆ คงไปฝังอยู่ตรงหัวใจของเขาเรียบร้อยเรติกามองปีแสงกลับไปนิ่ง ๆ เธอกำลังสับสนว่าคนอย่างเขาควรตายหรือเปล่า เพราะสองเดือนก่อนหน้านี้เธอเริ่มได้มองเห็นมุมอื่น ๆ ของเขามากขึ้น เขาไม่ได้แย่ไปเสียทุกอย่าง ในหัวของเธอได้แต่คิดว่าทำไม...ทำไม...ทำไม“ปล่อย ปีแสงปล่อย” เรติกาเรียกสติปีแสง พร้อมรั้งปลายมีดไม่ให้ทิ่มแทงเนื้อหนังของเขาด้วยพละกำลังทั้งหมด เพราะตอนนี้เป็นปีแสงเองที่ค่อย ๆ ดันมีดมาปักเข้ากับอกของตัวเอง “ปีแสง!!”“...” เสียงนั้นทำให้ปีแสงหยุดชะงักกะทันหัน เขาลืมตามองเธออีกครั้ง ก่อนจะค่อย ๆ คลายมือออกจากการเกาะกุม“นายเป็นบ้าอะไรของนาย อยู่ ๆ ก็เกิดไม่อยากหายใจหรือไง!”ก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเธอถึงต้องตะโกนต่อว่าเขาที่ทำตัวเหมือนคนไม่มีความคิด “ถือว่าเธอสละโอกาส” ปีแสงพูดพร้อมดึงมีดจากมือของเ
เมียปีศาจ บทที่ 31 เสี่ยง
ณ บ้านพักตากอากาศ“เรติกาอยู่ไหน” ทันทีที่เข้ามาในตัวบ้าน
You may also like
![นเรศวร [มาเฟียร้ายรัก]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)
นเรศวร [มาเฟียร้ายรัก]
ชะนีติดมันส์1.7K viewsเล่ห์พรางใจนายมาเฟีย
มนต์สิงหา913 viewsi’m bad ผมมันเลว SM20+
ฅนบนดอย892 viewsกลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย 2 Love Beginning 2
MaNIE-STORY1.9K viewsเด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+
ลำเจียก15.4K viewsสัมพันธ์สวาท บอดี้การ์ดหัวใจ
วนิลากลิ่นเลม่อน22146 viewsรับจ้างรักฉบับมาเฟีย
มนต์สิงหา1.6K viewsปะป๊ามาเฟีย
MaRich_628 views
