62

“อยากอาบน้ำเหรอคะ พี่ก็ร้อนเหมือนกัน”

หัสดินพูดยิ้มๆ ดวงตาเป็นประกายจนสาวน้อยหน้าแดงระเรื่อ อาการนอนนิ่งของสาวน้อยทำให้เขารู้ว่าเธอต้องการอันใด

“พี่ดินขา... ระหว่างอาบน้ำเล่าเรื่องพวกที่จับตัวบัวไปหน่อยสิคะ พี่ดินยังไม่เล่าให้บัวฟังเลย”

เธอยังติดใจเรื่องนั้นอยู่ไม่หาย เขาบอกว่าจะเล่าให้ฟัง จนถึงบัดนี้ เธอเพิ่งจะนึกถามเขาอีกรอบ ลืมเลือนไปเสียสนิทเนื่องจากการดูแลอย่างใกล้ชิด ทำให้เธอมีความสุขจนลืมเรื่องความเจ็บป่วยของตัวเองและเหตุการณ์เลวร้ายไปเสียสนิท

... แม้แต่กณวรรธเพียงแค่ได้มาตรวจอาการเท่านั้น ไม่มีสิทธิ์ได้ทำอะไรมากกว่าคนข้างๆ ที่ทำตัวเป็นหมอเสียเอง

“ถ้าอาบน้ำด้วยกัน พี่ยังไม่รู้เลยว่าจะเล่าจบหรือเปล่า”

เขาเอ่ยเสียงทุ้มลึก พลอยชมพูคล้องแขนที่คอหนา กดจุมพิตเบาๆ

“งั้นเล่าก่อนสิคะ แล้วค่อยอาบน้ำ”

สาวน้อยออดอ้อนเบียดกายเข้าหา เงยหน้ามองตาปริบๆ เขากดริมฝีปากหยักหนาที่พวงแก้มหอมแรงๆ อย่างชื่นใจ

“เมื่อหลายปีก่อน ตอนนั้นพี่ถูกยิง บัวจำได้ไหม”

เขาทวนความจำ

“จำได้ค่ะ”

เธอตอบรวดเร็ว ตอนนั้นบิดาเริ่มให้หัสดินเข้าไปดูแลคนงานแทนท่าน มีหัวขโมยมาขโมยยางเอาไปขาย บิดากับเขาและลูกน้องก็เลยไปดักจับพ