10 ห้าปีต่อมา

เกศราไม่ตอบเธอรีบวิ่งเข้าไปในห้องเด็กเมื่อได้ยินเสียงร้องไห้ ห้องของเกศราอยู่ชั้นล่างเพราะเธอบอกว่ามีเด็กอ่อนไม่สะดวกขึ้นลงบันได หญิงสาวอุ้มน้องมะลิที่กำลังร้องขึ้นมา เธอเปิดดูผ้าอ้อมเห็นว่าเต็มแล้วจึงรีบจัดการถอดเตรียมทำความสะอาดและเปลี่ยนใหม่อย่างรวดเร็ว

อัศราที่เดินตามเห็นมีทารกวัยแบเบาะสองคนนอนเคียงกัน ชายหนุ่มถึงกับงงว่าเขามีลูกแฝดรึนี่ 

เขามองเกศราที่อุ้มตัวเด็กหญิงที่กำลังร้องมาวางบนโต๊ะสำหรับเปลี่ยนผ้าอ้อม หยิบผ้าอ้อมสำเร็จผืนใหม่ กระดาษชำระแบบเปียกสำหรับทารก ปิโตรเลี่ยมเจลสำหรับเด็กมาวางเตรียมเขามองเธอทำงานอย่างคล่องแคล่ว ครู่เดียวก็เรียบร้อย

ต่อจากนั้นแม่บ้านที่กฤติกาจ้างไว้แบบไปกลับมารับช่วงดูแลเด็กๆ ต่อเพื่อให้เกศราได้ทานมื้อเช้า หญิงสาวเดินออกจากห้องเมื่อแม่บ้านมาแล้ว ไม่ได้สนใจว่าอัศราจะตามออกมารึเปล่า

“เดี๋ยวนะหน่อย ทำไมเด็กมีสองคน” เขายังไม่หายมึนงง กฤติกาที่ลงมาแล้วจึงหัวเราะเมื่อน้องสาวเดินกลับมาที่โต๊ะอาหาร

“น้องมะลิค่ะเพิ่งรับมาเมื่อวาน เป็นน้องของพวกเราเองเป็นลูกหลงของแม่อายุเท่ากับน้องเชอรี่” 

อัศราพยักหน้าทำท่าเข้าใจ ทั้งที่เขาไม่เข้าใจอะไรเลย

“แล้วจะดูแลไหวไหมเด็กสองคน พี่ว่าพี่หาพี่เลี้ยงมาช่วยดีกว่า” 

“ไม่ต้องหรอกค่ะ บ้านแค่นี้เองแม่บ้านคนเดียวก็พอ งานอื่นก็ช่วยกันๆ ทำได้” เกศราพูดกับเขาประโยคแรก

“อีกไม่กี่เดือนหน่อยจะกลับไปเรียนแล้วไม่ใช่เหรอ พี่ว่ามีพี่เลี้ยงสำหรับดูแลเด็กก็ดีนะ” กฤติกาไกล่เกลี่ย

“หน่อยไม่อยากให้พี่เสียเงินเยอะค่ะ หน่อยเรียนมหาลัยเปิด ไม่ต้องเข้าเรียนก็ได้เทอมนึงคงไปสอบไม่กี่วัน” เกศราพูดกับพี่สาวแค่นี้เธอก็ไม่รู้จะแบ่งเบาภาระค่าใช้จ่ายของกฤติกายังไง

แต่อัศราขมวดคิ้วอย่างไม่ชอบใจ เกศราควรจะมีที่เรียนจริงจังมากกว่ามหาวิทยาลัยเปิด ไม่ใช่ว่าสถาบันนั้นไม่ดีแต่เขาอยากให้เธอได้เรียนแบบจริงจังจะได้จบเร็วๆ

“พี่ส่งได้ หน่อยไปเรียนเถอะ” กฤติกาพูดกับน้องสาว แต่เธอชะงักเมื่ออัศราแทรกขึ้นมา

“เรื่องเรียนของหน่อยให้พี่รับผิดชอบเถอะครับ พี่เป็นคนทำให้น้องต้องหยุดเรียนกลางคัน พี่จะจัดการเรื่องที่เรียนเรื่องค่าใช้จ่ายให้เอง” 

เกศราหน้าตึงขึ้นมาทันที “ไม่ต้องหรอกค่ะ ขอบคุณ” 

อัศราต้องพักเรื่องที่อยากโอนชื่อบ้านเป็นของเกศราไว้ก่อน ในสายวันนั้นชายหนุ่มทำสัญญาซื้อบ้านหลังเดิมของกฤติกาเรียบร้อยและส่งเอกสารทั้งหมดให้ทนายที่ตามมาจัดการ

กฤติกาแยกกับอัศราที่กรมที่ดิน เธอรับเช็คมาและนำไปฝากเข้าบัญชีจากนั้นหญิงสาวตรงไปเยี่ยมแม่ที่โรงพยาบาล 

“อีกไม่กี่วันหมอบอกว่าแม่จะกลับได้แล้วนะ” เธอซื้อผลไม้ไปฝากมารดา วันนี้เธอตั้งใจมาคุยกับแม่เรื่องเกศราหญิงสาวเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับน้องทั้งหมดให้แม่ฟัง

นางแก้วคำมีสีหน้าระทมทุกข์เมื่อรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างกับลูกสาวคนรอง 

“แม่ผิดเอง แม่ผิดทั้งหมดเลย”

“ช่างมันนะแม่ ไก่ขอแค่ให้แม่เลิกกับไอ้นั่นจริงๆ ก็พอเรากลับไปอยู่ด้วยกัน  ถ้าแม่รักษาตัวหายแล้วไก่จะเปิดร้านก๋วยเตี๋ยวให้แม่อยากทำไม่ใช่เหรอ” เธอปลอบใจมารดาจนนางมีสีหน้าดีขึ้น

“ขอบใจนะลูก ขอบใจที่ยกโทษให้แม่ ขอบใจที่ดูแลน้องๆ แล้วมะลิกวนไหมลูก” นางถามถึงลูกเล็กที่กฤติกาพากลับบ้านไปด้วยเมื่อวาน 

“ไม่เลยแม่ หน่อยเลี้ยงคู่กับน้องเชอรี่เหมือนฝาแฝดเลยค่ะ” เธอยิ้มเมื่อพูดถึงหลานสาวและน้องสาว เธอพูดต่อว่า

“ไก่อยากได้น้องมะลิ แม่ยกน้องให้เป็นลูกไก่ได้ไหมแม่” เธอพูดปนหัวเราะ ถึงแม่จะไม่ยกให้เธอก็ต้องดูแลอยู่แล้วเธอแค่อยากให้แม่รู้ว่าเธอเต็มใจดูแลเด็กหญิงจริงๆ

นางแก้วคำออกจากโรงพยาบาลในเวลาต่อมา พ่อเลี้ยงของสามพี่น้องหายสาบสูญไปไม่ติดต่อมาอีก กฤติกามารับ

มารดากลับไปอยู่ด้วยกันช่วงนี้เป็นเวลาที่เธอเริ่มมีความสุขมากขึ้น และไม่เสียใจที่ครั้งหนึ่งเคยตกลงใจยอมเป็นเมียเก็บของสมิติ อย่างน้อยผลของมันก็ทำให้เธอได้ครอบครัวที่สงบสุขกลับมา

เธอไม่ได้ติดตามข่าวคราวในวงการสถาปัตยฯ อีกเมื่อลาออกจากงาน กฤติกาเลือกพักใจด้วยการเรียนต่อปริญญาโทสาขานิเทศศาสตร์ สถาบันเดียวกันกับญาณินทำให้เธอมีโอกาสพบกับญาณินและกลุ่มเพื่อนๆ ของเธอในคลาสบ้าง เช่น ชานนท์ เรวัต ตุลา

           เธอลงทุนเปิดร้านก๋วยเตี๋ยวให้แม่เมื่อแน่ใจว่านางแก้วคำอยากทำจริงๆ โดยเช่าตึกขนาด 1 คูหาอยู่ริมถนนเส้นหลัก มีที่จอดรถ มีผู้คนสัญจรไปมา เริ่มแรกนางแก้วคำจ้างคนช่วยงานหนึ่งคน  สามเดือนต่อมากิจการดีขึ้นจนนางต้องจ้างคนเพิ่มอีกหนึ่งคน 

ต่อมานางสามารถคืนทุนให้กฤติกา  ร้านก๋วยเตี๋ยวสามารถเลี้ยงตัวเอง จ่ายค่าเช่าได้และมีเหลือเก็บเป็นเงินจำนวนหนึ่งที่เพิ่มขึ้นอย่างช้าๆ แต่นางก็พอใจ นางแก้วคำมีความสุขกับลูกหลานและชีวิตที่เรียบง่าย

           หนึ่งปีครึ่งผ่านไปน้องเชอรี่และมะลิอายุครบสองขวบ  เกศราเป็นนักศึกษาชั้นปีที่สองในสถาบันอุดมศึกษา โดยที่เธอไปขอผลการเรียนจากสถาบันเก่ามาเทียบโอนในรายวิชาที่สามารถโอนได้ หญิงสาวเริ่มคุ้นเคยกับอัศรามากขึ้น เธอยอมให้ชายหนุ่มรับน้องเชอรี่ไปหาคุณปู่คุณย่าที่ระยองเป็นครั้งคราว

อัศราพาเธอไปโอนชื่อเป็นเจ้าของบ้านหลังนั้นที่เขาซื้อต่อจากกฤติกาในปีก่อน เขาเซ็นรับรองบุตรเป็นบิดาของเด็กหญิงอัญชุลีโดยถูกต้องตามกฎหมาย แต่เกศรายังไม่ตกลงใจยอมคบกับพ่อของลูก

ถึงตอนนี้กิจการร้านก๋วยเตี๋ยวของนางแก้วคำขยายใหญ่ขึ้น โดยที่อัศราลงทุนซื้อตึกแถวข้างเคียงอีกสองคูหาให้ว่าที่แม่ยายขยายร้าน และเผื่อให้เกศราเปิดร้านกาแฟตามที่เธออยากทำในวันข้างหน้า

ก้องเกียรติเรียนจบชั้นปวช.สาขาช่างยนต์ กฤติกาสนับสนุนให้น้องชายเรียนต่อระดับปวส. เธอมีแผนจะเปิดอู่เล็กๆ ให้น้อง   ส่วนตัวเธอเองเริ่มมีชื่อเสียงจากการที่นาเดียเพื่อนเก่าขอให้เธอช่วยรีวิวร้านเสริมสวยให้ในโลกโซเชี่ยล เนื่องจากรูปร่างหน้าตาของกฤติกาที่เข้าขั้นดีมาก จนถึงเรือนผมของเธอที่ยาวตรงนุ่มสลวยเป็นเงางามทำให้รีวิวของเธอโด่งดัง หญิงสาวเริ่มเป็นที่รู้จักของบรรดาผู้คนในสังคมออนไลน์

ผ่านไปสามปีเข้าปีที่สี่กฤติกาเรียนจบปริญญาโทแล้ว หญิงสาวไปเที่ยวระยองกับครอบครัวตามคำเชิญของอัศรา เธอกับน้องนึกสนุกเกศราเป็นคนถ่ายคลิปให้กฤติกาเข้าเฟรมกล้อง บรรยายสิ่งต่างๆ ในสวนผลไม้ของครอบครัวอัศรา

จากนั้นเกศรานำคลิปไปอัพโหลดลงโซเชี่ยล ด้วยท่าทีหน้ากล้องที่สดใสร่าเริง คำพูดที่ติดตลกฟังสนุกไม่น่าเบื่อของกฤติกาทำให้คลิปนั้นมีการแชร์ต่อๆ กัน ผลคือตั๋วเข้าชมสวนผลไม้ของอัศราในหน้าทุเรียนปีนั้นถูกจองจนหมดในเวลาสามวัน 

ฐานผู้ติดตามเพจเฟสบุ๊คที่เพิ่มขึ้นแบบก้าวกระโดด ทำให้กฤติกาถูกจองตัวในการเชิญไปเที่ยวชมสวนผลไม้อื่นๆ หรือไปชมการผลิตสินค้าโอทอปของท้องถิ่นและถ่ายทำเป็นคลิปเพื่อกระตุ้นยอดขาย เธอทำเพราะอยากช่วยเกษตรกรและชุมชน  บางที่มีค่าตัวค่าน้ำมันให้เธอก็รับแบบไม่เรียกร้อง บางทีไม่มีให้หญิงสาวยินดีจ่ายน้ำมันเอง  เธอถือว่าเธอรับค่าจ้างเป็นรอยยิ้มก็พอใจแล้ว

ต่อมาเธอทำช่องยูทูปผลิตคอนเท้นต์เกี่ยวกับการท่องเที่ยวแบบอนุรักษ์ธรรมชาติกับญาณิน เธอทำหน้าที่อยู่หน้ากล้องส่วนญาณินควบคุมเบื้องหลังและเขียนสคริปต์   กำหนดเนื้อหาเรียบเรียงลงเพจอีกหนึ่งช่องทาง

สองปีต่อมาช่องยูทูปของเธอมีผู้ติดตามหลักล้านคน เธอมีรายได้จากการทำคอนเท้นต์มากพอจนเกินคาด หญิงสาวพบแล้วว่างานนี้คืองานที่เธอทำแล้วมีความสุขที่แท้จริง ไม่ต้องแข่งขันกับใครไม่ต้องพยายามถีบตัวเองเพื่อให้มีความก้าวหน้าในองค์กรไปเรื่อยๆ

ในช่วงเวลาเหล่านั้นเธอไม่เคยได้ยินเรื่องของสมิติอีกเลย ไม่ได้พบหน้า ไม่รู้ข่าว อัศราเองก็ไม่พูดถึงสมิติอีก กฤติกาและสมิติจึงเหมือนคนที่ตายจากกันไปจริงๆ และนั่นทำให้ความรู้สึกของเธอดีขึ้น หญิงสาวไม่เจ็บปวดหรือเสียใจอีกแล้วเมื่อเผลอนึกถึงเขาในบางครั้ง