ตอนพิเศษ อยู่กับปัจจุบัน 2 (ตอนจบ)

วันรุ่งขึ้นเธอเห็นสมิติเจริญอาหารเป็นพิเศษ

“เมื่อวานพี่เห็นไก่ซื้อขนมมาใช่ไหม  ยังมีอยู่รึเปล่า” 

“ขนมเหรอคะ ขนมไทยนะคะพี่จะทานเหรอ”  กฤติกาไม่เคยเห็นเขาชอบของหวานเลยสักครั้ง

“อืม  อยากกินน่ะยังมีอยู่รึเปล่า”  สมิติตอบหญิงสาวจึงเปิดตู้เย็นดูขนมที่ว่า

“มีค่ะเป็นทองหยิบกับฝอยทองนะคะ”  เธอซื้อมาจัดชุดถวายข้าวพระพุทธ จึงมีเหลือในกล่องไม่มากเธอนำมันมาจัดจานไปใส่คนที่นั่งรอ

“อร่อย”  สมิติจิ้มทองหยิบใส่ปากสีหน้าดูชื่นอกชื่นใจ  ส่วนกฤติกาทำหน้าแหยง

“มันหวานมากเลยนะคะ  พี่หมิงว่าพอดีเหรอ” 

สมิติหันมาพยักหน้า  ทำสีหน้าจริงจัง

“พอดี ไม่เห็นหวานไปเลยจ้ะ  เอาอีกนะอันนี้ไก่ซื้อร้านไหนมา”

“ร้านหน้าคอนโดนี่เองค่ะ  พี่หมิงไม่สบายรึเปล่าคะ”  เธอมองเขาอย่างกังวล  พักนี้รู้สึกว่าเขาไม่ปกติหลายๆ อย่าง  เหมือนผีเด็กเข้าสิงแต่เธอแน่ใจว่าแถวนี้ไม่มีใครเลี้ยงกุมาร

“ไม่นี่ พี่ปกติ”  สมิติตอบ  เขาไม่รู้สึกว่าเขาเป็นอะไรภรรยาคิดมากไปเอง

หญิงสาวป้อนโจ๊กให้น้องแมทจนหมดถ้วย 

'กินเก่งทั้งพ่อทั้งลูก'  เธอคิดในใจ  กฤติกาลุกขึ้นจะเข้าไปในครัวแต่ก็ต้องเซเมื่อเธอรู้สึกเหมือนจะเป็นลม

“ไก่..”  สมิติเรียกเสียงดัง  เขารีบมาประคองเธอนั่งลงทันที

“ไก่เป็นอะไร เป็นลมเหรอ”  ชายหนุ่มกดกริ่งเรียกแม่บ้านเรียกหายาดมยาลมยาหอมสารพัดยาที่จะต้องใช้มือไม้สั่น

กฤติกายกมือขึ้นกุมขมับ  เธอลืมตาขึ้น 

“มะ..ไม่เป็นไรค่ะ สงสัยจะลุกเร็วเกิน” 

สมิติมีสีหน้ากังวล  เขาไม่เคยเห็นเธอเป็นลมนอกจากตอนที่ท้องลูกชาย  ชายหนุ่มตัวแข็งเมื่อนึกถึงตอนนี้

“ไก่.. น้องแมทจะมีน้องรึเปล่า” 

เธอลืมตาขึ้นฉับพลัน  หญิงสาวทบทวนว่าประจำเดือนครั้งสุดท้ายมาตอนไหน  เธอจึงจำได้ว่าตั้งแต่คลอดเด็กชายกรรันต์ประจำเดือนมาเพียงครั้งเดียว  จากนั้นก็หายไปเลย

“พี่หมิงคะ..”  เธอพูดไม่ออกขณะที่ถูกรวบตัวไปกอด

“ต้องใช่แน่ๆ  พี่ดีใจจัง”  เขาก้มลงจูบหน้าผากเธอแล้วผละออกไปอุ้มลูกชายที่นั่งมองตาแป๋ว

“น้องแมท  หนูจะมีน้องแล้วนะครับดีใจไหมลูก” 

###############

วันรุ่งขึ้นทุกคนได้ทราบข่าวดีว่ากฤติกาตั้งครรภ์ลูกคนที่สอง     ไม่ว่าจะเป็นนางชื่นฤดีมารดาของสมิติหรือนางแก้วคำมารดาของกฤติกา  รวมถึงบรรดาน้องๆ ทั้งสองฝ่าย

นางชื่นฤดีถึงกับโทรมาบอกบุตรชายว่าขอให้ย้ายกลับไปอยู่บ้านในช่วงที่ลูกสะใภ้ตั้งครรภ์รอบนี้

“แม่ว่าแกพาลูกเมียกลับมาอยู่บ้านเถอะหมิง  อยู่คอนโดแบบนั้นมันไม่สะดวกนะ ไหนจะเมียท้องไหนจะลูกอ่อนแม่จะได้ช่วยเลี้ยงหลาน ช่วยดูแลลูกไก่ได้ด้วย”  

คืนนั้นเขานำเรื่องนี้มาบอกเธอหลังจากที่ลูกชายหลับแล้ว 

“ก็ดีนะคะพี่หมิง  ไก่อยากให้ลูกโตกับครอบครัวใหญ่  แกจะได้รู้จักการอยู่ร่วมกับคนหลายคน  ไม่งั้นพี่จะตามใจน้องแมทเสียคนแน่”  เธอออกความเห็นแต่สมิติหัวเราะ 

ถ้ากฤติกามองว่าเขาตามใจลูกมากไป  เธอจะรู้ว่าแม่เขานี่ล่ะตามใจมากกว่า  ชายหนุ่มคิดในใจ    

วันต่อมาสองสามีภรรยาพาลูกไปทานอาหารร่วมกับครอบครัวของกฤติกา  โดยที่เกศราและอัศราก็มาด้วยเช่นกัน  เด็กชายศราลูกคนเล็กของอัศราเกิดก่อนน้องแมทสองเดือน  เด็กๆ มีพี่เลี้ยงดูแลอยู่ในห้องเด็กทำให้ผู้ใหญ่มีเวลาคุยกันได้เต็มที่

“ไก่จะย้ายไปอยู่บ้านพ่อหมิงเหรอลูก”  นางแก้วคำถามลูกสาว

“ค่ะแม่  บ้านนั้นไม่ค่อยมีใครด้วยค่ะ  พาน้องแมทไปอยู่ที่นั่นคุณแม่พี่หมิงกับคุณหนูเล็กจะได้สดชื่นขึ้น”  เธอตอบทำให้มารดาพยักหน้าเข้าใจ

“นั่นสิเนอะ   แม่ก็อยากให้ไก่มาอยู่ที่นี่แต่คิดอีกทีทางแม่พ่อหมิงก็คงอยากใกล้หลานๆ  ส่วนทางนี้เด็กหลายคนก็แบ่งๆ กันไปดีแล้ว” 

“ใช่ค่ะ  ส่วนคุณฮัทก็ย้ายไปอยู่ข้างนอกคุณแม่คงเหงาค่ะ”  เธอพูดถึงดร.สหัสพัศ น้องชายแท้ๆ ของสมิติที่มีที่พักข้างนอกเช่นเดียวกับพี่ชาย

“แล้วนัทเมื่อไหร่จะมีแฟน”  เธอหันไปถามก้องเกียรติ  ปัจจุบันก้องเกียรติเปิดอู่และเรียนต่อไปด้วยจนจบปริญญาตรีแล้ว กำลังจะรับปริญญาเร็วๆ นี้

“อย่าเพิ่งเลยพี่ อย่าให้ใครมาลำบากกับผมเลย”  ชายหนุ่มวัยยี่สิบสี่พูดปนหัวเราะ ทำให้อัศราชำเลืองมองน้องเมีย

“อย่านะเจ้านัท  ฉันเห็นสาวๆ เดินเข้าออกอู่แกจนพื้นแทบทรุด”  เจ้าของอู่หนุ่มแน่นหน้าตาดีขนาดนี้ไม่น่าแปลกใจเลยว่าทำไมสาวๆ ถึงเพียรมาขายขนมจีบ  แต่อัศราไม่เคยเห็นก้องเกียรติทำท่าสนใจใคร

“อย่าแซวผมเลยพี่  ไม่รู้จะทำไงแล้วผมแทบจะปิดอู่หนีอยู่ทุกสองวัน”  ก้องเกียรติบ่นเบาๆ ทำให้ทั้งโต๊ะหัวเราะกันสนุกสนาน 

เสียงเด็กร้องจ้ามาจากในห้องเด็ก  สมิติและอัศราลุกขึ้นพร้อมกันรีบวิ่งไปดูทันที  สักพักต่างคนต่างอุ้มลูกตนเองกลับมานั่งที่โต๊ะ  ทั้งน้องแมทและน้องเชนต่างมีน้ำตาเปื้อนแก้มกันทั้งคู่

“ทำไมกันคะลูก  ทำไมถึงร้องไห้”  สองคุณแม่ต่างตกใจเมื่อเห็นสภาพลูกชายที่สามีของตนอุ้มมา

“ตีกัน”  สมิติตอบสั้นๆ 

“แย่งของเล่น  อีกหน่อยคงแย่งสาวกันแน่”  อัศราตอบบ้าง จากนั้นสองคุณพ่อจึงประสานเสียงหัวเราะชอบใจ 

“ไม่ถึงขวบ ตีกันได้ด้วยเหรอลูก  ตายแล้ว”  เกศราเสียงสูง  ส่วนพี่สาวก็แปลกใจไม่ต่างกัน 

“อย่าบอกนะว่าตอนพี่หมิงกับพี่ฮานเป็นเด็กก็เคยตีกัน”  กฤติกาถาม

“ไม่...”  สมิติตอบ

“จริง  ไม่เหลือ”  อัศราพูดบ้าง  สองภรรยาจึงส่ายหน้าไปมา ส่วนนางแก้วคำมองหลานชายอย่างเอ็นดู 

สองสัปดาห์ต่อมาสมิติพาครอบครัวย้ายมาอยู่ที่บ้านใหญ่ของครอบครัว  ได้รับการต้อนรับอย่างดีจากแม่สามีและน้องสาว น้องชายที่มากันพร้อมหน้า

“ดีใจด้วยลูกไก่  จะมีอีกคนแล้วคนนี้ขอหลานสาวนะ”  สมาภรณ์แสดงความยินดี  เธอมารออยู่ที่บ้านตั้งแต่เย็นวาน

“ขอบคุณค่ะคุณหนูเล็ก  ไก่ก็อยากได้ลูกสาวค่ะ”  เธอยิ้มลูบท้องที่ยังแบนราบไปมาเบาๆ 

“ส่วนผมอยากได้แฝดนะครับคุณลูกไก่”  สหัสพัศพูดขึ้นบ้าง  สมิติมองอย่างหมั่นไส้

“นายทำเองดีกว่าไหมฮัท”  แค่ท้องลูกคนเดียวเขาก็เป็นห่วงเธอจนแทบจะประสาท  ขืนกฤติกาท้องลูกแฝดเขาคงตายก่อนสมิติคิด

“เดี๋ยวผมจะทำให้ดู”  สหัสพัศตอบอารมณ์ดี  ส่วนพี่ชายส่ายหน้าไปมาระอาใจกับน้องชาย

“มากินข้าวกันลูก เด็กตั้งโต๊ะเสร็จแล้ว”  นางชื่นฤดีออกมาเรียกลูกๆ ให้ไปทานอาหารกัน  ทุกคนจึงทยอยเดินตามกันเข้าห้องทานอาหาร

สมิติโอบไหล่กฤติกาเดินรั้งท้าย  ส่วนลูกชายถูกคุณย่าอุ้มไปแล้ว 

“ไหวไหมไก่บ้านพี่ก็เป็นแบบนี้นะ  ถ้าไม่โอเราย้ายกลับได้”  เขาก้มลงถามเธอ

“ไม่เห็นจะเป็นไรเลยค่ะพี่หมิง ทุกคนก็น่ารักดี” 

“จริงนะ”  สีหน้าเขาไม่แน่ใจ  กฤติกายิ้มให้สอดแขนเข้ากอดรอบเอวเขา   

“จริงค่ะ อบอุ่นดีออกค่ะ” 

เธอเชื่อว่าครอบครัวที่ดีเปรียบเหมือนฐานกำลังใจที่ดี  และเป็นพื้นฐานที่ดีต่อชีวิตในอนาคต  หากจะรักเขากฤติกาพร้อมจะรักครอบครัวของเขาด้วย  หญิงสาวกอดแขนสามีเดินเข้าไปนั่งประจำที่อย่างมีความสุข

จบตอนพิเศษ