ตอนพิเศษ อยู่กับปัจจุบัน 1

“พี่หมิงคะ ลูกร้อง”  กฤติกาตะโกนบอกสามี  เด็กชายกรกันต์หรือน้องแมทวัยแปดเดือน กำลังแผดเสียงร้องจ้าเมื่อตื่นมาไม่พบใครในห้อง

“จ้า  พี่ไปเดี๋ยวนี้ละ”  สมิติรีบวิ่งออกจากห้องน้ำไปดูลูกชาย  ส่วนกฤติกากำลังเคี่ยวข้าวผักห้าสีให้ลูกในครัว

“โอ๋..  ไม่ร้องนะครับ พ่อเปลี่ยนเพิสให้นะลูก”  ชายหนุ่มเปลี่ยนผ้าอ้อมสำเร็จให้ลูกชายอย่างคล่องแคล่วเพราะทำมาตั้งแต่น้องแมทเกิด 

พ่อลูกอ่อนอุ้มลูกชายมาไว้ในคอก  ตอนนี้น้องแมทคลานได้คล่องแล้ว บางครั้งไปไวมากจนพ่อแม่จับไม่ทัน

“มาแล้ว”  กฤติกายกถ้วยข้าวบดมาให้ลูก  เธอคนๆ วางทิ้งไว้สักครู่เพื่อให้คลายความร้อนลง

“มาค่ะน้องแมท”  เธออุ้มเด็กชายขึ้นจากคอกมานั่งที่เก้าหัดกินข้าวของเด็ก  หญิงสาวหัดให้ลูกชายนั่งได้เองเพื่อที่ว่าเวลาไปไหนจะได้ไม่ต้องคอยอุ้มตลอดเวลา

“พี่หมิงหิวหรือยังคะ” เธอหันไปถามสามี 

“หิวจ้ะ แต่ไม่รู้อยากกินอะไร”  สมิติทำท่าเพลีย 

“นอนน้อยรึเปล่าคะ  มีไข้ไหม”  หญิงสาวลุกมาหาเขาเธอใช้มืออังหน้าผากพบว่าเขาตัวเย็น 

“พี่ไม่เป็นอะไรหรอก”  สมิติจับมือเธอไว้ 

“คืนนี้ไม่ต้องลุกมาดูแมทนะคะ  ไก่จัดการเอง”  เธอเริ่มฝึกให้ลูกเลิกมื้อดึกและนอนยาวแล้วตามที่คุยกับคุณหมอประจำตัวลูกมาหลายวันแล้ว  เด็กชายร้องเยอะในคืนแรกๆ จนสมิติแทบจะถอดใจเพราะความสงสาร  แต่กฤติกาใจแข็งกว่ามาก

“พี่สงสารลูก  จะไม่ให้กินมื้อดึกจริงๆ เหรอ”  สมิติไม่เห็นด้วยเท่าไรเรื่องนี้

“ถ้าไม่หัดตอนนี้จะหัดยากแล้วนะคะพี่หมิง  ถ้าพี่ไม่กล้าขัดใจลูกไก่ทำเองค่ะ”  เธอตบหลังมือของเขาจากนั้นหันไปหาลูกชาย น้องแมทเริ่มส่งเสียงร้องประท้วงพ่อแม่

“จ้ะลูก  มาหม่ำๆ กัน”  หญิงสาวป้อนข้าวให้เด็กน้อยที่อ้าปากรับ  ช่วงนี้ลูกทานได้เยอะขึ้นเหมือนจะรู้ว่าตอนกลางคืนไม่ได้ทานแล้ว 

“ไก่ พี่พีทเขาเชิญไปงานแต่งแน่ะ”  สมิติเงยหน้าจากโทรศัพท์บอกภรรยาเรื่องเพื่อนของเขา  พีรพัทย์คนที่แนะนำให้เขาได้พบกฤติกาเมื่อสิบสองปีก่อนจะแต่งงาน

เธอทำสีหน้าประหลาดใจ  “คุณพีทจะแต่งงานกับใครคะ”  เมื่อพูดถึงพีรพัทย์เธออดนึกถึงนาเดียไม่ได้  ตอนนี้เพื่อนสาวเธอเปลี่ยนแปลงตัวเองไปไกลมาก  นาเดียกลายเป็นบิวตี้บล็อกเกอร์ชื่อดัง  มีคนติดตามหลายล้านคนในเพจโซเชียลมีชื่อเสียงมากกว่าเธอที่ทำชาแนลยูทูปด้านการท่องเที่ยวเสียอีก  และมีธุรกิจร้านเสริมสวยชั้นนำอีกหลายสาขา

“จะใคร  ก็เพื่อนไก่น่ะล่ะ นาเดียพักนี้เจอกันไหม”  

“ไม่เลยค่ะ  เคยเจอที่ห้างครั้งนึงเห็นว่าเดียเปิดร้านเสริมสวย  ไม่นึกว่าจะยังคบกับคุณพีทอยู่เลยไม่ได้ถามอะไร”  กฤติกาตอบตามตรง 

“เขาก็คล้ายๆ เรา  แต่อาจจะแย่กว่า”  สมิติพูดทำให้เธอจ้องหน้าเขา

“ยังไงคะ” 

“ก็...  มีช่วงนึงที่พี่พีทแกไปแต่งงานแล้วไม่บอกเดีย  แกคงรักมากเลยปิดไว้แต่เดียมารู้ตอนที่เมียแต่งมาอาละวาดที่คอนโด แล้วก็นั่นล่ะพัง”  สมิติพูดตามที่เขารู้มา  ตอนนั้นนาเดียขอเลิกเธอขนของออกจากคอนโดที่อยู่กันมาหลายปีจนพีรพัทย์เป็นบ้าเป็นหลัง  เมาหัวราน้ำไม่สนใจเมียแต่งจนผู้หญิงคนนั้นทนไม่ไหวขอเลิกพร้อมกับเรียกร้องค่าเลี้ยงดูก้อนใหญ่   

“ดีๆ กันทั้งนั้นกลุ่มพวกพี่”  เธอค้อนขวับแล้วเดินหนีอุ้มลูกไปอาบน้ำ  เรียกหาพี่เลี้ยงเตรียมน้ำให้เด็กชายกรกันต์ 

“อ้าว แล้วไก่โกรธพี่ทำไม  มันไม่เกี่ยวกับเราเลยนะ”  สมิติเกาศีรษะอย่างไม่เข้าใจ 

คืนนั้นหญิงสาวอุ้มลูกเดินไปมา ปลอบเด็กชายที่ร้องลั่นเพราะแม่ไม่ให้กินนมมื้อดึก  แต่วันนี้ร้องไม่มากเพียงสิบนาทีน้องแมทเริ่มหลับไปอีกครั้ง  เธอจึงวางลูกชายลงในเบาะนอน  ดูจนแน่ใจว่าหลับสนิทดีแล้วจึงล้มตัวลงนอนข้างสมิติ

“ลูกหลับแล้วเหรอ”  เขาหันมากอดเธอ มือเริ่มลูบไปตามชุดนอนผ้าซาตินเนียนลื่นมือ

“ค่ะ พี่หมิงยังไม่หลับรึคะ”   เธอกอดตอบ ยกมือข้างหนึ่งอังหน้าผากเขา

“กล่อมลูกนอนแล้วก็กล่อมพี่บ้าง” 

เธอหัวเราะคิก  “ทำไมพ่ออ้อนเก่งกว่าลูกล่ะ” 

กฤติกาสอดมือเข้าไปในเสื้อนอนของสามี  ลูบไล้อกกว้างปลายนิ้วเธอปัดผ่านตุ่มเล็กๆ ที่หน้าอกจนรู้สึกว่าเขาสะท้านรับสัมผัสจากเธอ  เธอเลื่อนมือไปกอดที่แผ่นหลังเงยหน้าขึ้นจุ๊บปลายคางเขาเร็วๆ

“ฝันดีนะคะ” 

“หื้มมม...อะไรนะ”  เขาทำเสียงขัดใจ  พลิกร่างเธอให้นอนหงาย  กฤติกาหัวเราะเสียงใส

“ความจริงลูกนอนยาวช่วงกลางคืนก็ดีนะ  ไก่จะได้มีเวลากล่อมพี่เยอะขึ้น”  เขากระซิบที่ริมหูจูบแผ่วเบาไปตามซอกคอและลาดไหล่ 

“ลามก”  เธอตอบแต่อำนวยความสะดวกให้เขาเต็มที่ด้วยการชูสองแขนให้เขาถอดเสื้อนอนเธอโยนลงไปข้างเตียงตามด้วยเสื้อผ้าชิ้นอื่นๆ ในเวลาต่อมา

#################

กฤติกาแต่งตัวสวยเดินควงแขนสามีเข้าไปในงานแต่งงานที่จัดใหญ่ที่สุดงานหนึ่งของปีในโรงแรมหรู  สองสามีภรรยาพาลูกไปฝากแม่ย่าเลี้ยงชั่วคราวเพราะคาดว่าน่าจะกลับดึกมาก

“เดีย ดีใจด้วยนะ”  กฤติกากอดเจ้าสาวแน่น  เธอดีใจกับเพื่อนจริงๆ นาเดียเป็นคนมีน้ำใจและอาจจะสู้ชีวิตมากยิ่งกว่าเธอ

“ขอบใจมากลูกไก่  ดีใจจังที่มาแล้วหลานฉันล่ะ”  นาเดียถามถึงลูกชายของเพื่อนสนิท

“ฝากคุณแม่พี่หมิงดูน่ะ  กลัวว่าจะดึก” 

“งั้นอยู่อาฟเตอร์ปาร์ตี้ด้วยนะ  นานๆ เจอกันที”  เจ้าสาวชวน

“ได้ จะได้คุยกันยาวๆ”  หญิงสาวรับปาก  เธอกับสามีถ่ายรูปคู่กับบ่าวสาวสองสามภาพจากนั้นจึงเดินเข้างานไป 

ในงานคืนนั้นมีเพื่อนของสมิติหลายคน  หญิงสาวนั่งคุยกับญานินที่มากับชานนท์  ส่วนสมิติแยกตัวไปคุยกับเพื่อนผู้ชายของเขา  ระหว่างที่คุยกันออกรสชาติเธอพบเด็กหญิงคนหนึ่งอายุราวห้าขวบเธอมองอย่างประหลาดใจ

“หน้าคุ้นๆ จัง” 

“ลูกสาวของเจ้าบ่าวเจ้าสาวน่ะค่ะ  มาเป็นพยานรักให้พ่อแม่”  เสียงสตรีคนหนึ่งดังขึ้นมากฤติกามองอย่างแปลกใจ  เธอไม่เคยรู้เลยว่าเพื่อนสาวมีลูกตั้งแต่ตอนไหน

ความสงสัยของเธอได้รับการไขข้อข้องใจในงานอาฟเตอร์ปาร์ตี้คืนนั้น  นาเดียพาเด็กหญิงนิชารินมาแนะนำให้เธอรู้จัก 

“ทำไมปิดเงียบเลย”  เธอมองเพื่อน และหันไปกอดเด็กหญิงอย่างเอ็นดู

“ขอโทษนะ ตอนนั้นฉันไม่อยากให้ใครรู้ว่าฉันมีของขวัญ”  นาเดียพูด เธอให้พี่เลี้ยงพาลูกขึ้นข้างบนหลังจากที่เด็กหญิงมีอาการง่วงนอน

กฤติกาถอนใจ

“เรื่องมันเป็นยังไงเดีย  ใจคอแกจะไม่เล่าอะไรเลยเหรอ”  แววตาของเจ้าสาวที่เธอเห็นไม่ใช่ดวงตาของคนที่กำลังมีความสุข  กฤติกานึกหนักใจแทนเพื่อน 

“ก็ไม่มีอะไร  ต่างคนต่างทำหน้าพ่อแม่”  นาเดียตอบ  สองสาวคุยกันต่อครู่หนึ่งก่อนที่เจ้าสาวจะขอตัวขึ้นไปพัก เนื่องจากในงานนี้แทบไม่มีเพื่อนของเธอเลย

กฤติกาขึ้นไปส่งเพื่อนที่ห้องพัก  ร่ำลากันแล้วเธอเปิดประตูออกมาพบสมิติและพีรพัทย์ที่หน้าห้อง 

“พี่ขอคุยกับลูกไก่สักสองนาทีได้ไหมครับ”  เจ้าบ่าวถาม

กฤติกาหันไปมองบานประตู   “ได้ค่ะคุณพีท” 

#############

“พี่เขาคุยอะไรกับไก่บ้าง”  สมิติอดทนต่อความอยากรู้ไม่ไหวจนต้องถามเธอในระหว่างที่ทั้งสองเดินทางกลับ

“ก็ไม่มีอะไรค่ะ  คุณพีทถามแค่ว่าผู้หญิงสามารถแต่งงานกับคนที่เธอไม่รักได้ไหม”  เธอตอบ

“แล้วไก่ว่าไง” 

“ไก่ก็บอกว่าไม่รู้สิคะ  บริบทของคนแต่ละคนต่างกัน พี่เขาเองก็เคยแต่งงานมาแล้วครั้งนึง  ตอนนั้นไก่ไม่รู้เหมือนกันว่าเจ้าสาวรักเขาไหม”  เธอหันมามองหน้าสามีและถามต่อ

“ทำไมไก่ไม่เคยได้ยินเลยค่ะว่าคุณพีทแต่งงาน” 

“เอาจริงๆ ก็แทบไม่มีใครรู้  พี่เขาไม่ได้จัดงานแบบที่แต่งกับเดียตอนนี้  กว่าจะรู้ก็คือเขาแต่งงานแล้วและเดียไปแล้ว”  สมิติตอบตามที่เขารู้

“วันนี้ไก่เจอของขวัญด้วยค่ะ  ลูกสาวเขาสองคนน่ารักมาก”  เธอเล่าต่อ ชายหนุ่มพยักหน้า

“ใช่ ของขวัญน่ารักมากเดียเองก็คงรักลูกมาก  พี่ว่าเราคงไม่ต้องกังวลเรื่องของเขาหรอก  พี่เชื่อว่าเขารักกัน”  สมิติสรุป

“ค่ะไก่ก็คิดแบบนั้น”  ในความรักของคนสองคนย่อมมีทางที่ต้องฝ่าฟันเสมอ  หากรักกันจริงคนทั้งคู่ต้องจับมือผ่านมันไปได้  เธอเชื่อเช่นนั้น