LOGINShare
เสือหาญคิดอะไรอยู่
Last Updated:
2025-08-04 20:52:08เสือหาญนั่งลงตรงหน้าไอ้จอมอย่างระมัดระวังนิ้วแตะลงบนตุ่มนูนที่ขาด้วยความนุ่มนวล แววตาเสือหาญคมสบตาไอ้จอมอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะก้มหน้าลงตั้งใจทาแผล
"เสร็จแล้ว.." หลังจากทายาเสร็จเสือหาญยันมือบนเข่าข้างหนึ่งก่อนค่อยๆลุกขึ้นยืนเต็มตัวในจังหวะที่ไม่รีบไม่ช้าเสือหาญพลางยกมุมปากขึ้นนิดๆ "ทำไมพี่หาญมองฉันแปลกๆ" จอมขวัญคิดในใจ เธอโบกมือซ้ายขวาในขณะที่แววตาตรงหน้านั้นหยุดนิ่ง แปะ! แปะ! ฝ่ามือน้อยตบประสานกันจนเกิดเสียงดังดวงตาที่นิ่งในขณะนั้นก็แปรเปลี่ยนเป็นท่าทางขึงขัง ไอ้จอมสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อถูกมองด้วยแววตาที่ดุดัน จู่ๆหัวใจก็เต้นแรงอย่างไม่มีเหตุผล จอมขวัญเบือนหน้าหนีในจังหวะที่เสือหาญเผลอเหลือบมองหลังบ้านที่รกไปด้วยหญ้าหนาทึบ "ทำคนเดียวได้ไหม" เสือหาญถามไอ้จอมด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำแข็งกร้าว ในจังหวะนั้นไอ้จอมได้แต่กระพริบตาถี่ๆ เหมือนกำลังงงๆว่าพี่เสือหาญนั้นถามอะไรนะมัวแต่คิดไปเรื่องอื่นจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว "พี่ถามว่าอะไรครับ...?" "ฉันถามนายว่านายถางหญ้าคนเดียวไหวไหม" "ออ..คือ...ฉันขอคนช่วยอีกคนได้ไหมพี่" ไอ้จอมยืดหลังตรงขึ้นมากกว่าปกติถามปากถามด้วยเสียงเล็กๆ ในขณะนั้นดวงตาคู่นั้นเบิกกว้างเล็กน้อยริมฝีปากเม้มแน่นจนกลายเป็นเส้นตรงแววตาไอ้จอมสั่นไหวเหมือนน้ำในแก้วที่กำลังล้นเหมือนกำลังรอคำตอบอย่างใจจดใจจอ "ได้...ฉันจะบอกให้ไอ้สันขวานมาช่วยเอ็ง" "สันขวาน ชื่อแปลกดี " จอมขวัญยิ้มเจื่อนๆก่อนจะพยักหน้าอย่างเข้าใจ ในขณะนั้นไอ้สันขวานกับไอ้กระบานทั้งสองเดินมาๆพร้อมกันได้เวลาพอดี "พี่หาญนั้นใคร" ทั้งสองหยุดชะงักพร้อมกันเมื่อเห็นคนตรงหน้าที่ไม่รู้จัก ไอ้กระบานขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนเอี้ยวตัวกระซิบเบาๆถามพี่เสือหาญ "เฮ้ยพี่ไอ้หน้าอ่อนนี่ใคร" "นั้นสิ" ไอ้สันขวานพูดแทรก "ฉันจะแนะนำให้รู้จัก" ทันใดนั้นเสือหาญได้ผายมือไปทางร่างสูง165 ซ.ม ที่ยืนอยู่หน้าพวกเขา "มันชื่อว่าไอ้จอม ยังไงพวกเอ็งก็ดูแลมันด้วยมันเพิ่งย้ายมาอยู่ใหม่" "ออ อย่างนี่เอง" ทั้งสองกล่าวพร้อมกัน "ยินดีที่ได้รู้จักฮะ" จอมขวัญยื่นมือออกไปตรงๆด้วยท่าทางมั่นคงแววตาสงบนิ่งและจริงใจ "เช่นกัน หากเอ็งมีอะไรมาหาฉันได้เสมอ" "ครับพี่สันขวานพี่กระบาน" ในขณะนั้นเสือหาญได้เดินไปหยิบมีดสองดวงออกมาอย่างรวดเร็วดีน่ะที่ทั้งสองนั้นรับได้เวลาไม่งันได้กลายเป็นศพเฝ้าบ้าน "โห พี่หาญเป็นอะไรพี่" "ใช่อาการเหมือนคนหึงเมีย" ไอ้กระบานกล่าวเสริม "อย่าพูดมากทำๆไป" เสือพ่นลมหายใจเฮือกใหญ่ เสือหาญยืนกอดอกจ้องมองสหายไม่มีท่าทีว่าจะล้อเล่น จากนั้นทั้งสองก็รีบไปถางหน้าหลังบ้านในขณะที่จอมขวัญนั้นมัวแต่ยืนงง "อ้าว..เอ็งไม่ไปช่วยกันละ" เสือหาญกล่าว "ออ...เออจะไปเดี้ยวนี่ครับ" เธอพยักหน้างึกๆเดินไปหลังบ้านอย่างว่าง่าย หลังจากนั้นทั้งสามคนช่วยกันทำความสะอาดรอบบ้านจนเสร็จ พอได้มองรอบบ้านที่เคยรกตอนนี้กลับมาดูโล่ง สะอาดตา และเป็นระเบียบเรียบร้อย "เสร็จแล้ว" เธอดีใจชูมือขึ้นด้วยใบหน้าท่วมเหงื่อ เธอเดินเหนื่อยหายใจติดขัดมาพักดื่มน้ำเย็น ๆ เป็นอะไรที่ชื่นใจ ความเหนื่อยล้าจากการขุด ถอน และตัดหญ้าไปทั้งวัน "แค่นี้ก็เหนื่อยแล้วหรอ" เสือหาญเดินมาจากด้านหลังเงียบๆโดยที่จอมขวัญไม่รู้ เธอนั้นสะดุ้งยกไหล่ด้วยความตกใจจนน้ำเย็นๆที่อยู่ในลำคอพ่นออกใส่เสือหาญ "ขอโทษๆพี่เสือหาญฉันไม่ได้ตั้งใจ" เธอวางแก้วในมือลงพื้นดินรีบถอดเสื้อแขนยาวมาเสร็จเสื้อที่เปียกปอน มือน้อย ๆ กำลังจับเสื้อแขนยาว...แต่! "ไม่ต้อง" เสือหาญถอยห่างไปสามก้าวก่อนจะบอกให้จอมขวัญนั้นหยุด จอมขวัญหยุดนิ่งทันทีเธอกรอกตาไปมาไม่เข้าใจ "ทำไมพี่เสือหาญ" "ไม่มีอะไร เย็นนี่อย่าลืมทำกับข้าวละ!" เสือหาญเดินหันหลังจากไปในระหว่างทางความคิดในสมองที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ก็ผุดขึ้นมาในหัวตอนที่น้ำนั้นเลอะเสื้อผ้าบริเวณชายเสื้อด้านล่างความรู้สึกในขณะนั้นกลับคิดเรื่องอย่างว่าขึ้นมาทันทีซึ่งมันผิดปกติเพราะไอ้จอมนั้นเป็นผู้ชายทำไมกันถึงรู้สึกแบบนี้ "อะไรว่ะ" เสือหาญสับสนในความรู้สึกได้แต่เดินไปสับสนไปในระหว่างทาง แสงตะวันยามเย็นส่องลอดหน้าต่างเข้ามาในครัว เป็นเวลา 5 โมงเย็นแล้วที่เธอต้องเริ่มลงมือทำอาหารเย็น เสียงพัดลมดูดควันดังหึ่ง ๆ เธอหยิบวัถุดิบในตระกร้าและเริ่มลงมือหั่นผัก เสียงมีดกระทบกับเขียงดังเป็นจังหวะ เธอใช้เศษไม้จุดไฟให้ลุกฟู่แล้วนำถ่านก้อนเล็กใส่ลงไปก่อนเพื่อเป็นเชื้อไฟให้ติดง่าย กะทะ น้ำมันพร้อมแล้ว กลิ่นหอมของกระเทียมเจียวเริ่มฟุ้งไปทั่วห้องครัว จากนั้นเธอค่อย ๆ ใส่เนื้อสัตว์ลงไปผัดคลุกเคล้ากับเครื่องปรุงรสต่าง ๆ จนกลายเป็นอาหารจานอร่อย
Latest chapter
เมียเสือหาญจอมโจร เสือหาญคิดอะไรอยู่
เสือหาญนั่งลงตรงหน้าไอ้จอมอย่างระมัดระวังนิ้วแตะลงบนตุ่มนูนที่ขาด้วยความนุ่มนวล แววตาเสือหาญคมสบตาไอ้จอมอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะก้มหน้าลงตั้งใจทาแผล"เสร็จแล้ว.."หลังจากทายาเสร็จเสือหาญยันมือบนเข่าข้างหนึ่งก่อนค่อยๆลุกขึ้นยืนเต็มตัวในจังหวะที่ไม่รีบไม่ช้าเสือหาญพลางยกมุมปากขึ้นนิดๆ "ทำไมพี่หาญมองฉันแปลกๆ" จอมขวัญคิดในใจเธอโบกมือซ้ายขวาในขณะที่แววตาตรงหน้านั้นหยุดนิ่งแปะ! แปะ!ฝ่ามือน้อยตบประสานกันจนเกิดเสียงดังดวงตาที่นิ่งในขณะนั้นก็แปรเปลี่ยนเป็นท่าทางขึงขัง ไอ้จอมสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อถูกมองด้วยแววตาที่ดุดัน จู่ๆหัวใจก็เต้นแรงอย่างไม่มีเหตุผล จอมขวัญเบือนหน้าหนีในจังหวะที่เสือหาญเผลอเหลือบมองหลังบ้านที่รกไปด้วยหญ้าหนาทึบ"ทำคนเดียวได้ไหม" เสือหาญถามไอ้จอมด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำแข็งกร้าว ในจังหวะนั้นไอ้จอมได้แต่กระพริบตาถี่ๆ เหมือนกำลังงงๆว่าพี่เสือหาญนั้นถามอะไรนะมัวแต่คิดไปเรื่องอื่นจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว"พี่ถามว่าอะไรครับ...?""ฉันถามนายว่านายถางหญ้าคนเดียวไหวไหม""ออ..คือ...ฉันขอคนช่วยอีกคนได้ไหมพี่"ไอ้จอมยืดหลังตรงขึ้นมากกว่าปกติถามปากถามด้วยเสียงเล็กๆ ในขณะนั้นดวงตาคู่นั้นเบิกกว
เมียเสือหาญจอมโจร มดกัด
ในขณะที่ชาวบ้านพร้อมใจกันเดินตรู่เข้ามาหาเธอ เธอได้แต่ทำสีหน้ามึนงงเล็กน้อย"ไม่ได้ต้องแมนๆหน่อย" เธอกล่าวในใจ"ไอ้หนุ่มเอ็งมาจากไหนว่ะ"เสียงเข้มชายวัยกลางคนเอ่ยถามพร้อมค่อยๆพยุงไอ้จอมขึ้นยืน"ผมตกงานไม่มีที่ไปครับ" ไอ้จอมพลางใช้มือลูบท้องเบาๆก่อนจะหันหลังเดินออกไปแต่กลับถูกชาวบ้านรังไว้"เดี่ยวๆ"ชาวบ้านทุกคนเรียกไอ้หนุ่มพร้อมกับยื่นอาหารกลางวัน"เอ็งกินข้าวก่อนแล้วค่อยไป"เธอได้แต่พยักหน้าเบาๆไม่พูดอะไรมากเดินตามชาวบ้านไปยังที่โต๊ะไม้ทันใดนั้นข้าวห่อใบตองที่ชาวบ้านเตรียมไว้สำหรับมื้อตัวเองถูกแบ่งครึ่งหนึ่งหยิบยื่นให้ไปเงียบๆ......."ให้ผมจริงหรอครับ"ไอ้จอมรู้สึกทราบซึ่งใจแม้กับข้าวจะได้ไม่ได้วิเศษหรือมีราคาแพง แต่กลิ่นข้าวสวยธรรมดากับข้าวไข่เจียวเย็นๆไม่ได้ดูน่ากินอะไรเลยแต่เธอกลับหยุดมองมันราวกับไม่เคยได้กินมันเลยเธอค่อยๆใช้มือหยิบข้าวพร้อมไข่เจียวผสมกันในขณะนั้นชาวบ้านก็รอดูว่าเธอนั้นจะมีอาการอย่างไร"หือ..อร่อยครับ" ดวงตาเธอเบิกกว้างเปล่งแวววาวเมื่ออาหารกำลังบดเคี้ยวอยู่ในปาก แต่ไม่นานนักจู่ ๆ ก็มีเสียงแทรกบทสนทนาขึ้นมากลางวงล้อม"น้าครับป้าครับมุงอะไรอยู่ครับ" เสือหาญเดินต
เมียเสือหาญจอมโจร ตัวตนใหม่
ก๊อก..ๆ "พี่แฉล้มเกิดอะไรขึ้น" เสียงเคาะประตูรัว ๆ และหนักแน่น ตะโกนถามสามีว่าเกิดอะไรขึ้น ทันใดนั้นจอมขวัญก็ไม่รอช้ารีบพยุงจ่าแฉล้มนั่งพักบนเตียงชั่วคราว เธอคว้ากุญแจสำรองใต้ลิ้นชักเร่งฝีเท้ามาไขกุญแจหน้าห้อง "แม่ค่ะ" เสียงเรียกสั้นๆในขณะที่กำลังไขกุญแจ เมื่อประตูถูกเปิดออก ดวงใจสะดุ้งตัวดวงตาเบิกกว้างรีบเดินตามลูกสาวไปโดยไม่พูดอะไร เมื่อเห็นร่างของสามีมีใบหน้าที่ซีดสามีมีเลือดไหลหยดลงตลอดเวลา กริ๊ด.. ดวงใจกรีดร้องสุดเสียงรีบพุ่งตัวเข้าไปคุกเข่านั่งข้างๆจ่าแฉล้มมือสั่นระริกประคองจ่าแฉล้มขึ้นมากอดแนบอก ดวงตาของจ่าแฉล้มค่อยๆ ปรือลงลมหายใจหอบถี่..และกำลังจะหายไป...... "ไม่นะอย่าหลับ" จ่าแฉล้มยิ้มบางๆมือจ่าแฉล้มค่อยๆยื่นมาสัมผัสใบหน้าดวงใจก่อนที่ดวงตาจะปิดลงอย่างช้า ๆ "แม่ค่ะรีบพาพ่อไปโรงบาล" จอมขวัญร้องเสียงสั่นรีบเข้าไปประคองพ่อช่วยแม่ลงไปข้างล่างบ้านทันใดนั้นพ่อบ้านก็มาพอดี "คุณหนูเกิดอะไรขึ้น?" ตาโสมเดินออกจากที่พักด้วยความตื่นตระหนกจากสียงปืนที่ดังขึ้นมา "ตาโสมพ่อถูกทำร้าย" จอมขวัญน้ำเสียงสั่นเครือในขณะที่กำลังเร่งรีบ ตาโสมกวาดตามองไปรอบๆจ่าแฉล้มให้ชัดๆ
เมียเสือหาญจอมโจร ต่อสู้
ตัดภาพมาที่ บ้านพักจ่าแฉล้มในค่ำคืนหมู่บ้านที่เงียบสงัดแสงไฟอ่อนๆบ้านเรือนสลัวลงทีละดวง ลมเย็นพัดผ่านเบาๆผ่านต้นไม้ริมรั้ว แต่ไม่มีใครรู้เลยว่ามีความเคลื่อนไหวบางอย่างกำลังแอบซ่อนอยู่ในความเงียบ เงาร่างชายสามคนค่อยๆ ลอบปีนรั้วบ้านแบ่งหน้าที่ไปคนละทิศทางแต่ทว่าในหนึ่งคนนั้นกลับเดินเหยียบกิ่งไม้กร๊อบ....เสียงกิ่งไม้แตกหักทำให้โจรนั้นนิ่งด้วยความตกใจเล็กน้อยส่วนทางด้านจ่าแฉล้มนั้นได้ยินเสียงปกติ จากดวงตาที่หลับสนิทก็เบิกกว้างด้วยความตะหงิดใจตนหยิบปืนกระบอกใต้เตียงออกมาค่อยฟังเสียงปริศนาจากข้างล่างใต้ถุนบ้าน จ่าแฉล้มย่องฝีเท้าเบาๆ ในขณะที่ภรรยานั้นนอนไม่รู้สึกตัว จ่าแฉล้มก้มตัวลงแนบกับพื้นเสียงหายใจเบาสม่ำเสมอกึก...กึก..(ไขกุญแจ)ทันใดนั้นจ่าแฉล้มก็รู้ทันทีว่ามีผู้ไม่หวังดีกำลังบุกรุก ตนนั้นยืนแอบข้างกำแพงในความมืด เสียงประตูเปิดออกเบาๆ มันย่องฝีเท้าช้าๆพร้อมกระบอกปืนที่ตั้งเล็งไปข้างหน้า มุมกำแพงมืดที่ยืนอยู่ปลายกระบอกกำลังโผล่ที่ขอบประตู จ่าแฉล้มเบี่ยงตัวประชันหน้าอย่างรวดเร็วกำปั้นดุดันเสยหมัดเฉียงเข้าชายโครงใต้ลิ้นปี่ อึก..จ่าแฉล้มอุดปากดันลำตัวชิดกำแพงไม่ให้โจรส่งเสียงร้องย
เมียเสือหาญจอมโจร สร้อย
ในระหว่างที่ออกเดินทางทุกอย่างดูปกติเหมือนไม่มีอะไร แต่เสือหาญนั้นเป็นคนขับรถจึงมองบรรยากาศรอบ ๆ ที่มีแต่ป่าไม้บนพื้นดินที่มีรอยรถผ่านไปมาเหมือนปกติ แต่ตรั้งนี้เสือหาญดันบังเอิญเหลือบตามองไปยังพื้นดินที่แห้งละเอียด ดวงตาเพ็งเล่งเห็นสิ่งผิดปกติจึงรีบเหยียบเบรคกะทันหันในขณะที่เพื่อนทั้งสองกำลังดื่มกาแฟ "ร้อน ๆ.." การหยุดเบรคกะทันหันทำให้แก้วกาแฟที่ถืออยู่สาดกระเด็นใส่เสื้อสันขวานและไอ้กระบาน "พี่หาญ เป็นอะไร" เสือหาญยังไม่ทันตอบอะไรรีบเปิดประตูรถออกไปข้างนอก หยดเลือดแดงเข้มบนพื้นดินลากยาวไปยังในป่า ในขณะนั้นไอ้สันขวานกับไอ้กระบานลงรถมามองลงพื้นดินตามเสือหาญ "พี่เสือหาญ หรือว่า.." ทั้งสามคนมองหน้ากันก็รู้ทันทีว่ามีโจรกำลังปล้นผู้คนที่ผ่านทาง ทันใดนั้นเสือหาญได้สะกดรอยตามหยดเลือด เมื่อเดินไปตามเรื่อย ๆ ได้เจอกับพวกเสือใบลูกน้องของมัน5 คน กำลังเล็งปืนจ่อหัวผู้บริสุทธิ์ พวกเขาได้แต่ยกมือไหว้ร้องขอชีวิต แต่พวกมันกลับยิงข่มขู่ ปัง! ปัง! "อย่าๆ ฉันไม่มีเงินจริงๆ" น้ำเสียงร้องแทบขาดใจ....เหลือบมองขาข้างขวาถูกยิงทั้งที่ยังมีสติ "กูไม่เชื่อ" มันหัวเราะยิ้มมุมปากในมือถือผ้าเช็
เมียเสือหาญจอมโจร เสียงปืน ปังๆ
"จ๊ะ วันหน้าฉันจะมาอุดหนุนป้าอีก" สิ้นสุดประโยคเสือหาญกำลังจะเดินออกจากหน้าร้านแต่ก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดเสียงปืนดังลั่นปัง ๆ ปัง ๆ กระสูนยิงขึ้นสู่ท้องฟ้ากลางตลาด ผู้คนทั้งตลาดชะงักไปชั่วขณะ ทันใดนั้นเสียงร้องกรีดก็ดังขึ้นผู้คนรีบหมอบลงกับพื้น บ้างคนก็ล้มระเนระนาดเพราะเบียดกันหนี "ไม่อยากตาย ก้มหัวลงแล้วนำของมีค่าออกมา" โจรข่มขู่ดังขึ้นพร้อมปืนในมือที่ยกสูงเหนือศรีษะ มันสวมหมวกไอ้โม่งสีดำท่าทายทุกคนอย่างไม่เกรงกลัว"แย่แล้ว " หญิงสาวที่ยืนชื้อขนมเปี๊ยะต้องหมอบลงอย่างว่าง่ายเธอนั้นมีความหวาดกลัว จนแววตาอยู่ไม่นิ่งเสือหาญไม่รอช้ารีบเดินมาบังคนแก่และหญิงสาวไว้"ไม่ต้องกลัวหลบอยู่หลังฉัน"น้ำเสียงที่ราบเรียบบอกหญิงสาวให้หลบหลัง หญิงสาวรู้สึกสบายใจขึ้นมาทันทีเมื่อมีชายแปลกหน้าออกมาปกป้อง ไอ้โจรที่เห็นเช่นนั้นก็หัวเราะเยาะเย้ยเสือหาญ"ฮ่า ๆ ไอ้หนุ่มหน้าอ่อน" มันอ้าปากลั่นกลางตลาดอย่างสะใจราวกับกำลังท้าทายทุกคนที่ยืนอยู่ต่อหน้าพวกมัน"ฉันเตือนแกแล้วนะ!" เสือหาญค่อยๆก้าวเท้าเดินไป
You may also like
พลาดรักร้ายนายวิศวะ
Kim Nayeol25.4K viewsกลรัก คุณหมอมาเฟีย Bad Doctor
MaNIE-STORY18.8K viewsแรงรัก แรงสวาท
ลำเจียก25.5K views3P อาหมวยโดนอาเฮียใหญ่ทั้งสองจับทำเมีย
Sadistic_X22.0K viewsร้าย(รัก)[นิยายชุดร้ายรัก]
มณีภัทรสร704 viewsลวงเงารัก
rasita_suin161 viewsในวันที่รักหวนคืน
ดาวประดับเดือน14 viewsซ่านรักคุณ(หมอ)คนลวง
หยดพิรุณ251 views
