ตอนที่1

ตอนที่1

ตึก ตึก ตึก

เสียงฝีเท้าของเจ้าของร่างสูง หวังต้าเฟย มาเฟียหนุ่มวัยสามสิบปี ทายาทตระกูลหวัง ที่กำลังเดินตรงขึ้นมายังชั้นบน ของคฤหาสน์ประจำตระกูล เพื่อตรงไปยังห้องของคนที่ได้ชื่อว่าภรรยา ด้วยอารมณ์ที่ไม่ปกตินัก หลังจากที่ได้รับรู้จากเลขาว่ามีการเปลี่ยนแปลงนางแบบที่จะมาเดินแฟชั่นโชว์เครื่องเพชร ที่จะจัดขึ้นอาทิตย์หน้า ซึ่งตระกูลหวังเป็นเจ้าของงานและเครื่องเพชรทั้งหมดที่เอามาจัดแสดงก็มาจากร้านเครื่องเพชรของตระกูลหวังเอง

เมื่อเปิดประตูห้องเข้ามาก็พบกับร่างบางของภรรยาที่นั่งอยู่ที่โต๊ะกลางห้อง ซึ่งเธอกำลังนั่งต่อเลโก้รูปปราสาททัชมาฮาล ที่มีราคาเหยียบแสนอย่างใจเย็น

“ฝีมือของคุณใช่ไหม?” น้ำเสียงเรียบนิ่งเอ่ยถาม แววตาดุดันมองคนที่นั่งอยู่กลางห้องอย่างไม่พอใจ

“คุณพูดเรื่องอะไร?” เฌอรีน เอ่ยถามบ้าง แต่ก็ไม่ได้คิดที่จะหันมามองหน้าผู้เป็นสามีแม้แต่นิดเดียว มือบางยังคงต่อชิ้นเลโก้ที่อยู่ในมืออย่างใจเย็น มันยิ่งสร้างความไม่พอใจให้กับเขาเพิ่มขึ้นไปอีก

“คุณอย่าทำเป็นไม่รู้หน่อยเลยว่าผมหมายถึงเรื่องอะไร ในเมื่อคุณเองก็รู้อยู่แก่ใจ”

“ถ้าคุณหมายถึงเรื่องคุณเพนนี ฉันยอมรับว่าเป็นคนบอกกับทีมงานให้เปลี่ยนตัวนางแบบเอง แต่คุณป๊าเป็นคนออกคำสั่ง ฉันก็แค่ทำตามคำสั่งของท่าน” เฌอรีนหันมาอธิบายให้คนที่ได้ชื่อว่าสามีฟังอย่างใจเย็น ก่อนที่จะหันความสนใจทั้งหมดไปยังเลโก้ตรงหน้าเหมือนเดิม

“แล้วทำไมอยู่ดีๆ ป๊าถึงสั่งเปลี่ยนตัวกะทันหัน ถ้าไม่ใช่เพราะคุณเป็นคนบอกว่าเพนนีเคยเป็นแฟนเก่าของผม”

“แล้วฉันจะทำแบบนั้นไปทำไมคะ?” เธอยังคงพูดกับกองเลโก้ที่อยู่ตรงหน้าเหมือนเดิม เพราะการมองเลโก้สวยๆ ตรงหน้า มันน่ามองกว่าหน้าตาที่ดุดันของเขาเป็นไหนๆ

ที่สำคัญเธอไม่มีความจำเป็นต้องบอกกับผู้เป็นพ่อสามีเลยด้วยซ้ำ เรื่องอดีตความรักระหว่างสามีตัวเองกับเพนนี เพราะคนอย่างเจ้าสัวหลี่ ถ้าอยากรู้อะไรก็แค่ให้ลูกน้องตามสืบแค่นั้นก็จบแล้ว

“เพราะคุณอิจฉาเพนนีไงล่ะ ที่ผมเอาเวลาทั้งหมดไปให้เขา แทนที่จะให้กับคุณที่ได้ชื่อว่าภรรยา”

ต้าเฟยกับเฌอรีนแต่งงานเป็นสามีภรรยากันปีนี้เข้าปีที่สองแล้ว แต่ความสัมพันธ์ของทั้งคู่กลับยิ่งถอยหลังลงคลอง

ห้าเดือนแรกความสัมพันธ์ของเขาและเธอก็ไม่ต่างจากสามีภรรยาทั่วไป แถมการแต่งงานของทั้งคู่ยังเป็นที่จับตามองของคนทั้งเมือง เพราะความที่ต้าเฟยคือมาเฟียหนุ่มตระกูลดังที่หล่อ รวย มีธุรกิจทั้งในและนอกประเทศ เป็นเจ้าของร้านเพชรที่ใหญ่เป็นอันดับที่สองของทวีปเอเชีย

ส่วนเฌอรีน เธอเป็นถึงคุณหนูตระกูลผู้ดีเก่า มีธุรกิจส่งออกสินค้ามากมาย และเธอเองยังมีบริษัทของเล่นเป็นของตัวเองอีกด้วย ใครๆ ต่างก็บอกว่าเขาและเธอเหมาะสมกันอย่างกับกิ่งทองใบหยก

ช่วงแรกที่แต่งงานกันต้าเฟยพอใจเฌอรีนเป็นอย่างมาก ด้วยความที่เธอเป็นผู้หญิงเก่ง และหน้าตาที่สวยหวาน พูดจาไพเราะ เพราะด้วยความที่ถูกอบรมกิริยามารยาทมาเป็นอย่างดี เฌอรีนเองก็พอใจในความดูแลและเอาใจใส่ที่เขามีต่อเธออยู่ไม่น้อย ซึ่งชีวิตครอบครัวของทั้งคู่เหมือนจะไปได้ดี จนกระทั่งต้าเฟยได้มารู้ความจริง ว่าที่เฌอรีนตกลงแต่งงานกับเขาเพียงเพราะต้องการตอบแทนบุญคุณที่เจ้าสัวหลี่ช่วยเหลือเรื่องเงินกับพ่อของเธอซึ่งเป็นจำนวนเงินหลายร้อยล้าน

เธอแต่งงานกับเขาเพราะเงิน

เขาเคยคิดว่าเธอจะแตกต่างจากผู้หญิงคนอื่นที่เข้าหาเขาเพียงเพราะเงิน แต่เปล่าเลย เธอก็ไม่ได้ต่างจากผู้หญิงพวกนั้นเลยสักนิดเดียว

จนกระทั่งเพนนีแฟนเก่าของต้าเฟยกลับเข้ามาในชีวิตของเขาอีกครั้ง หลังจากที่เลิกรากันไปเมื่อหลายปีก่อน เพราะเธอถูกครอบครัวบังคับให้แต่งงานกับนักการเมืองอนาคตไกล แต่ก็อยู่กินกันไม่ถึงสองปี สามีของเธอก็ถูกลอบยิงจนเสียชีวิตจากฝีมือของคู่แข่งทางการเมือง และทิ้งทรัพย์สมบัติไว้ให้เธออย่างมากมายมหาศาล

เวลานี้เธอจึงโสด เป็นสาวสังคมที่หนุ่มๆ หมายปอง แต่เธอกลับเลือกที่จะกลับมาขอคืนดีกับต้าเฟยอีกครั้ง และเขาก็ตอบรับที่จะให้เธอกลับเข้ามาในชีวิตของเขาอีกครั้ง ด้วยเหตุผลที่อยากจะเอาชนะเฌอรีนเท่านั้น

“ไม่จำเป็นหรอกค่ะ เพราะฉันไม่ได้อยากได้เวลาจากคุณขนาดนั้น” น้ำเสียงนิ่งๆ เย็นๆ ของเฌอรีน สร้างความขุ่นมัวในใจให้กับเขาได้เป็นอย่างดี ยิ่งเธอนิ่ง ก็เหมือนว่าเขาจะยิ่งดิ้น ที่ไม่สามารถทำให้เธอทุกข์ใจได้อย่างที่เขาต้องการ

“ก็ดี เพราะผมกับเพนนีเราจะไปพักผ่อนที่ฮ่องกง ก่อนที่งานแฟชั่นโชว์จะเริ่ม คุณก็คงจะไม่ว่าอะไรใช่ไหม?” น้ำเสียงเย้ยหยันของต้าเฟย หวังเพียงจะให้อีกฝ่ายรู้สึกไม่พอใจขึ้นมาบ้าง ทั้งที่ความเป็นจริงคือเขาแค่ไปทำงาน ส่วนที่ชวนเพนนีไปด้วยก็แค่ต้องการยั่วโมโหเธอเล่นก็เท่านั้น

“ค่ะ” แต่คำตอบที่ไร้เยื่อใย และไม่ได้สนใจเขาที่ยืนหัวโด่อยู่ตรงนี้ กลับทำให้อารมณ์ของผู้ชนะเมื่อสักครู่ กลายเป็นผู้แพ้อย่างราบคาบ จนอยากที่จะพังไอ้กองเลโก้งี่เง่านั่นทิ้งเสียให้รู้แล้วรู้รอด

แต่คนอย่างต้าเฟย ไม่เคยเสียหน้าให้ใครหน้าไหนทั้งนั้น โดยเฉพาะเธอ เขายิ่งเสียหน้าไม่ได้

“อ้อ ส่วนเรื่องงานแฟชั่นโชว์ ยังไงผมก็จะทำให้เพนนีกลับมาเดินแบบเหมือนเดิมให้ได้” พูดจบเขาก็เดินออกจากห้องไป พร้อมกับเสียงประตูที่ปิดดังลั่น

เฌอรีน วางชิ้นส่วนเลโก้ที่อยู่ในมือลงบนโต๊ะ พร้อมกับพลูลมหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่าย เธอจะต้องรับมือกับเขาไปอีกนานแค่ไหนกัน

ถ้าไม่ติดว่าคุณป๊าขอร้อง เธอคงจะขอหย่ากับเขาไปแล้ว ไม่ปล่อยให้เขามาหยามเกียรติควงผู้หญิงอื่นไปทั่วเมืองอยู่แบบนี้หรอก

‘สะใภ้ตระกูลหวัง ไม่มีใครเหมาะสมเท่าหนูอีกแล้วนะ อยู่ดูแลต้าเฟยเถอะนะหนูเฌอรีน’ เธอจำคำพูดของเจ้าสัวหลี่ได้ดี แต่เธอก็มีขีดความอดทนไม่ต่างจากคนอื่นเหมือนกัน การที่เธอทำเหมือนไม่เดือดร้อนกับการกระทำของเขา ก็เพราะไม่อยากให้คุณป๊าไม่สบายใจ เพราะท่านก็อายุมากแล้ว แถมยังมีโรคประจำตัวอีกด้วย แค่ต้องรับรู้เรื่องธุรกิจของตระกูลก็ถือว่าเหนื่อยมากแล้ว

ถ้าต้องมารับรู้ปัญหาระหว่างเธอกับต้าเฟยด้วย กลัวว่าอาการของท่านจะแย่ไปกันใหญ่