ไม่เจอแม่ก็เจอลูก

“ไม่เจอก็ได้วะ!”

เมื่อวานหลังจากที่เจอเธอตอกหน้าเข้าจัง ๆ เขาก็เจ็บใจเป็นอย่างมาก เขาน่ะหรืออยากไปเจอเธอ เธอเอาความมั่นใจขนาดนั้นมาจากไหนกัน เขาไม่ได้อยากเจอเธอซะหน่อย

แต่กูจะมานอนคิดทำไมวะ?

เขาก็ไม่รู้ว่าเพราะเหตุผลใดเขาถึงนอนคิดเรื่องเธอไม่ตก เธอควรจะถามอะไรเขาหน่อยสิ หรือไม่ก็ขอร้องเขาให้ไปช่วยลากไอ้ก้องไอ้เวรนั่นมาเลี้ยงลูกช่วยเธอ ไม่ก็รับงานที่เขาเสนอสิ เมื่อก่อนเขาไม่อยากจะยอมรับจริง ๆ ว่าคนแบบเขาไม่มีทางใจอ่อนช่วยคนที่หักหลังตนได้อย่างเลือดเย็น

แต่เพราะมาเจอเธอและลูกชายที่หน้าตาไม่เหมือนทั้งพ่อทั้งแม่ของเธอแล้วก็อดนึกสงสารไม่ได้ เมื่อก่อนครอบครัวของน้ำค้างมีเธอกับยาย ยายเธอค่อนข้างเห็นแก่ได้และมักจะพูดจาไม่ดีกับเขาอยู่เสมอ เมื่อก่อนเวลาเขาเข้าหาน้ำค้างก็มักจะถูกกีดกัน อาจจะเพราะแกไม่ถูกกับที่บ้านเขาด้วย แต่ตอนนั้นเธอก็ไม่ได้ดูลำบากลำบนขนาดนี้นี่

“ไม่เจอแม่ ก็เจอลูกได้นี่หว่า~~”

“จู่ ๆ ความคิดหนึ่งก็ผุดขึ้นในหัว กล้าตัดสินใจลุกจากที่นอนอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ตอนแรกเขากะจะไปดูที่ศูนย์พัฒนาเด็กเล็กที