Home / โรแมนติก / เล่ห์รักคุณอาหมอ / 25 ขอบคุณที่อยู่ข้าง ๆ

Share

25 ขอบคุณที่อยู่ข้าง ๆ

last update Last Updated: 2025-05-26 16:35:10

“อาขอโทษที่ใช้อารมณ์กับหนูไปหน่อย”

“เจ็บมากมั้ย” น้ำเสียงเขาดูอ่อนลง นิ้วเรียวลูบเกลี่ยริมฝีปากบางอย่างแผ่วเบา ฉันได้แต่ยืนนิ่ง พลางน้ำตาไหลอาบสองแก้ม มันรู้สึกแย่จริง ๆ ทำไมมันถึงเป็นแบบนี้ไปได้

“เอาไว้ใจเย็นกว่านี้ค่อยคุยกัน เดี๋ยวอาจะให้ลูก้ามารับ อาต้องรีบไปแล้ว” อีกแล้ว เขาทิ้งทุกอย่างไว้แบบนี้ แล้วเดินออกจากห้องไปอีกแล้ว

“ฮึก...ตกลงอาเป็นคนยังไงกันแน่” ทุกอย่างมันเหมือนจะดีขึ้น แต่เปล่าเลยมันกลับยิ่งแย่กว่าไปเดิม ฉันพยายามที่จะเข้าใจเขา แต่เขานั่นแหละที่ถอยห่างออกไป ถ้าจะมาทำให้รักแล้วไม่ใส่ใจแบบนี้ก็อย่ามาบอกว่ารักยังดีซะกว่า

“พี่ภูผา ว่างมั้ย มารับหนูหน่อย”

[มีอะไรรึเปล่า เสียงสั่น ๆ หรือทะเลาะกับอา]

“เปล่า พอดีหนูเป็นหวัด พี่รีบมานะหนูจะรอ”

[ภูพิงค์อย่ามาโกหก น้องเป็นน้องพี่ เราโตมาด้วยกัน น้องเป็นอะไรแค่นี้ทำไมพี่จะดูไม่ออก] พี่ภูผาพูดอย่างห่วงใย

“พี่ผา...ฮื่อ”

[หยุดร้อง...อีก30 นาทีพี่ไปรับ อย่าคิดมาก แค่นี้นะ]

“ค่ะ...หนูรักพี่นะ”

[พี่ก็รักน้อง เลิกร้องไห้เป็นเด็กได้แล้ว]

“ไม่ร้องแล้ว แค่นี้นะคะ” ฉันพูดยิ้ม ๆ ก่อนพี่ภูผาจะวางสายไป

หลังจากอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ฉันสะบัดความคิ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • เล่ห์รักคุณอาหมอ   67 เด็กดื้อของอา Nc (END)

    2ปี ผ่านไป“หนูบอกแล้ว อยู่บ้านรับรองพ่อแม่ไม่มีเหงา”“ฮึ...เรานี่มันอ้อนเก่งจริง ๆ ” พ่อพูดยิ้ม ๆ“ก็พ่อจ๋า แม่จ๋า ทำงานมามากพอแล้ว ควรหยุดได้แล้วค่ะ” คนตัวเล็กพูดเสียงอ้อน กอดพ่อไว้แน่น หลังจากที่อ้อนอยู่นานกว่าพ่อกับแม่จะยอมเกษียณตัวเอง ยอมอยู่บ้านเล่นกับหลาน ๆ แล้วปล่อยให้พี่ภูผาและขุนศึกดูแลงานต่อ ถึงพี่ภูผาจะวุ่น ๆ เพราะต้องดูแลงานให้บ้านลุงกันต์ แต่ก็ยังมีขุนศึก ที่ถึงจะเที่ยวดื่มแทบทุกวันแต่เรื่องงานน้องเอาอยู่ ทำงานเด็ดขาดไม่ต่างอะไรจากพ่อตอนหนุ่ม ๆ เลยอันนี้แม่พูดเอง“แล้วนี่อาเขาไปไหน แม่ไม่เห็นแต่เช้าแล้วนะ”“ห้องทำงานค่ะ ช่วงนี้อาเขางานยุ่ง หนูเลยต้องกันเด็ก ๆ ไม่ให้ไปกวนพ่อ” ฉันมองไปที่สามแสบที่กำลังวิ่งเล่นกัน โพนี่ตั้งแต่สเตฟานกลับไปก็กลับมาแสบซนเหมือนเดิม ยิ่งมีตัวแสบอย่างพูมามาเพิ่ม ความซนไม่ต้องพูดถึง ขุนศึกยังต้องยอม ส่วนมินนี่สายหวาน ชอบไปกองละครกับป๋าศึกเขา เห็นขุนศึกบอกน้องแสดงเก่ง ยิ่งฉากร้องไห้ พอสั่งเท่านั้นน้ำตานี่ไหลอาบสองแก้ม ตอนนี้เลยกลายเป็นขวัญใจเหล่าบรรดาคนในกอง เอ็นดูน้องกันใหญ่ และถ้าลูกชอบฉันกับอาก็คุยกันแล้วจะสนับสนุนไม่บังคับ แต่โพนี่นี่สิ ซนอย่าง

  • เล่ห์รักคุณอาหมอ   66 เจ้าเสือตัวน้อย

    “โพนี่ ลูกอย่าวิ่ง เดี๋ยวหกล้ม”“อุนแม่เดินช้า โพนี่จะไปหาพ่อ!”“อุนพ่อ อุนพ่อคะ”“จริง ๆ เลยเด็กคนนี้” ฉันได้แต่ส่ายหัว ท้องก็โตจะให้วิ่งตามลูกก็ไม่ได้ ดีนะที่มีขุนศึกคอยดูแลมินนี่ที่ยังเล่นกับพี่ ๆ อยู่ที่สวนหลังบ้าน แต่โพนี่ นี่สิอยู่ก็บอกจะไปหาพ่อ แล้วอาเขาก็กำลังทำงานอยู่ นี่ยังไม่ออกจากห้องทำงานตั้งแต่เช้าแล้ว“ได้...ถ้ามีอะไรค่อยรายงานกูอีกที แค่นี้”“อุนพ่อ” เด็กหญิงตัวกลมวิ่งเข้าไปกอดพ่อ ที่ยังคุยงานอยู่“ว่าไงครับคนเก่ง” อารีบวางมือถือ แล้วอุ้มลูกกอดหอมกันอย่างไม่มีใครยอมใคร“พอดีโพนี่อยากมาหาอา หนูไม่รู้จะทำไง บอกว่าพ่อทำงานอยู่ก็ไม่ฟัง” ร่างท้วมท้องแก่ใกล้คลอดค่อย ๆ เดินเข้าไปหาสามีกับลูก ขนาดไม่ใช่ท้องแฝด แต่ขนาดท้องมันไม่ต่างอะไรกับตอนท้องมินนี่โพนี่เลย แล้วคนนี้เป็นเด็กผู้ชายด้วย น้องดิ้นทีมันหน่วงท้องจนต้องนิ่วหน้า บางทีนอน ๆ อยู่ก็ต้องสะดุ้ง เอาเรื่องตั้งแต่อยู่ในท้อง คลอดออกมาคงจะแสบซนไม่แพ้พี่ ๆ“อาทำงานเสร็จกำลังจะออกไปหาหนูกับลูกพอดี เป็นไงบ้าง” คนตัวโตอุ้มลูกเดินเข้ามาหา มือหนาลูบท้องอย่างอ่อนโยน แล้วทันทีที่มือพ่อสัมผัสโดนตัวเล็กในท้องก็ดิ้น ถีบยันอย่างแรง จนท้อ

  • เล่ห์รักคุณอาหมอ   65 แค่นอนกอด Nc

    พรึบ!“?” คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันเป็นปม เมื่อเดินเข้ามาในห้องอาเขาก็ถอดเสื้อแล้วโยนทิ้งทันที“อย่ามองอาแบบนั้น” อาไรเฟิลพูดเสียงกระเส่า สองเท้าถอยหนีอย่างอัตโนมัติ เมื่ออาเขาทำหน้านิ่ง สองเท้าค่อย ๆ ขยับตาม เฮ้อ...โรคจิตไม่หายพรึบ!“อาหยุดเลยนะ ทำบ้าอะไรเนี่ย!” ดวงตากลมโตเบิกกว้าง ด้วยความตกใจเมื่อเขาถอดกางเกงที่ใส่อยู่ออกเหลือแค่บ็อกเซอร์ตัวเดียว“ก็อาจะนอน หนูเป็นอะไร” เขาพูดเสียงเรียบ เดินตรงเข้ามาหา จนขาชนกับขอบเตียง“นะ...นอนแล้วถอดเสื้อผ้าทำไม?” ค่อย ๆ เอนตัวหนีเมื่อใบหน้าหล่อ ยื่นเข้ามาใกล้“จะได้นอนสบาย ๆ หนูก็ควรถอดนะรู้มั้ย” เขายิ้มเจ้าเล่ห์ สองมือค้ำยันที่นอน ดันนอนราบลงไปกับเตียง“หนูว่า...หนูไม่นอนแล้ว หนู...หนู...จะไป...จะไปดูทีวี” สองมือดันอกแกร่ง พยายามคิดหาทางรอด เพราะถ้าอยู่แบบนี้มันคงไม่ใช่แค่นอนแน่ ๆ“อาดูด้วย” ร่างหนาค่อย ๆ แทรกตัวเข้ากลางหว่างขา สายตาที่เขามองมามันชวนสยิว ชวนขนลุกยังไงไม่รู้“อาคะ หนูท้องอยู่นะ” คนตัวเล็กใต้ร่างทำเสียงอ้อน“.....” อาเขาเงียบ เกลี่ยตามองอย่างพิจารณา“กลัวอะไร อาแค่จะนอนกอด” เขายิ้มอย่างอารมณ์ดี“ก็อา...มันไม่น่าไว้ใจแล้วดูทำหน้าทำ

  • เล่ห์รักคุณอาหมอ   64 คือทุกอย่าง

    “ยิ้มอะไรคะ หนูเห็นอามองลูกแล้วยิ้มแบบนั้น นานแล้วนะ” คนตัวเล็กเดินไปนั่งตักคนตัวโต ที่เอาแต่นิ่งมองลูกสาวทั้งสองแล้วก็เอาแต่อมยิ้ม สายตาอามันเต็มไปด้วยความสุข“……” อาเขาเงียบ สองแขนโอบเอวคอดกิ่วไว้แน่น“อาแค่ดีใจที่เรามีวันนี้ ถึงอาจะชอบทำอะไรแปลก ๆ แต่อารักหนูกับลูกมากนะรู้มั้ย”“อารมณ์ไหนของอาเนี่ย อยู่ ๆ ก็มาทำเป็นซึ้ง แล้วนี่อาจะกลับไปทำงานมั้ย?” ที่ถามเพราะแอบได้ยินว่าอา จะกลับไปรักษาคนไข้อีก ก็วันก่อนเห็นมีคนมาหาถึงที่บ้าน บอกว่าลูกเขาป่วยอยากให้อาช่วยไปดู“ทำไม?” เขามองหน้าฉันยิ้ม ๆ“เปล่า” คนตัวเล็กทำหน้านิ่ง แกล้งมองไปที่ลูก จะผิดมั้ยนะถ้าจะบอกว่าหวง ก็คนไข้ที่อาจะไปรักษาเป็นผู้หญิง“หึง?” อายังคงยิ้มกริ่ม“…..” ฉันยังคงเงียบ ก็ไม่อยากทำตัวงี่เง่า เพราะมันก็คืองาน อาเรียนจบทางนี้มาก็ต้องใช้ความรู้ที่เรียนมารักษาคนอื่น เขาคงจะหมดหนทางถึงขอร้อง ให้พ่อพามาพบอาถึงที่บ้าน“มองหน้าอา” เขาพูดเสียงเรียบเมื่อฉันเอาแต่เงียบ ก็ไม่รู้ว่าจะพูดยังไง ก็ไม่อยากเป็นแบบนี้สักหน่อย“ก็มันคืองาน จะมาให้อาอยู่เลี้ยงลูกกับหนูที่บ้านทุกวันมันก็ไม่ได้ หนูเข้าใจ แล้วอีกอย่างอาก็ไม่ใช่คนเจ้าชู้สักหน่

  • เล่ห์รักคุณอาหมอ   63 ซ้อมไว้ก่อน

    “จะหอมอีกนานมั้ย” เสียงเข้มเอ่ยขึ้นอย่างไม่พอใจ“……” พ่อหันมามองอาแล้วเล่นกับมินนี่ต่อ“กูจะกอดจะหอมทั้งวัน มันก็เรื่องของกู หลานถู” พ่อพูดอย่างไม่ใส่ใจ“แต่นั้นมันลูกผม เอาคืนมา”“อาคะ” มือเล็กรีบคว้าแขนคนตัวโตทันทีเมื่อเขาทำทีจะลุกไปหาพ่อ“อย่ามาทำเป็นหวง ที่มึงกอดลูกกู กูยังไม่ว่า!” พ่อจ้องหน้าอาตาเขม็ง“ก็ภูพิงค์เป็นเมียผม แล้วโพนี่กับมินนี่ก็เป็นลูกผม กอดหอมนานไม่ได้” อาพูดเสียงแข็ง“เรื่องของมึง หลานกู กูจะกอดจะหอมมีอะไรมั้ย!” แล้วทั้งสองก็จ้องหน้ากันอย่างไม่มีใครยอมใครแม่กับฉันได้แต่มองหน้ากันแล้วส่ายหัว เอือมระอากับสองคนนี้ พูดดีกันไม่ถึงสามวิ กัดกันอีกแล้ว“อ๊าก ฮา ฮา ฮา”แต่อยู่ ๆ เสียงหัวเราะเล็ก ๆ ของสองสาวก็ดังขึ้น มินนี่ โพนี่ มองหน้าพ่อกับตาที่ทำหน้าขรึมสลับไปมาแล้วหัวเราะออกมาอย่างชอบใจ“เราไปเล่นทางโน้นดีกว่า ตามีอะไรจะให้” พ่อหันมายิ้มเยาะอา แล้วลุกขึ้นไปอุ้มมินนี่จากแม่แล้วเดินขึ้นห้องไปอย่างอารมณ์ดี“เราก็จริง ๆ เลยนะ ทั้งพ่อทั้งลูก” แม่จ้องหน้าอาอย่างเหนื่อยหน่าย“…..” อาไรเฟิลไม่พูดอะไรแต่กลับดึงเข้าไปกอด พร้อมไหวไหล่เบา ๆ ให้แม่ แม่ได้แต่ส่ายหัว ก่อนจะเดินตามพ่

  • เล่ห์รักคุณอาหมอ   62 ไม่เคยลืม

    “ภูพิงค์” เสียงใครนะ ไม่คุ้นเลย ก่อนที่กำลังเก็บของรอพ่อลูกที่กำลังจะลงมา จำเป็นต้องวางมือจากของตรงหน้า แล้วหันไปทางต้นเสียง“……” เขาเงียบไม่พูดอะไรแต่ส่งยิ้มให้ ถึงจะไม่ได้เจอกันนานแต่รอยยิ้มนี้ ไม่เคยลืม“พี่ตะวัน” สองเท้าวิ่งเข้าไปกอดน้าชาย ที่ไปทำงานต่างประเทศนานหลายปี ขนาดงานแต่งยังไม่กลับมามันน่าน้อยใจจริง ๆ“คิดถึงจัง แล้วนี่มาได้ไง แม่รู้ยังคะ ถ้าแม่รู้ว่าพี่กลับมาต้องดีใจแน่เลย”“ทีละคำถาม แล้วหลาน ๆ ไปไหน พี่มีของมาฝาก”“แล้วของหนูล่ะ” คนตัวเล็กทำหน้างอน“ฮึ...นี่ไง ของภูพิงค์” พี่ตะวันหยิบกล่องเล็ก ๆ ออกมากระเป๋าเสื้อแล้วส่งให้“อะไร?” ไม่รอช้าฉันรีบเปิดดูทันที“สวยจัง” คนตัวเล็กยิ้มอย่างพอใจ ของขวัญในกล่องคือสร้อยคอ พร้อมจี้เพชรรูปหงส์คู่“ชอบมั้ย พี่สั่งทำมาให้เราโดยเฉพาะเลยนะ” พี่ตะวันลูบหัวอย่างอ่อนโยน“ชอบสิคะ ของขวัญทุกชิ้นที่พี่ให้ ภูพิงค์เก็บไว้อย่างดีเลยนะ” ถึงพวกเราจะไม่ค่อยได้เจอกัน แต่ความสัมพันธ์ครอบครัวไม่เคยน้อยลง ตอนเด็ก ๆ แม่จะพากลับไปเยี่ยมตาทุกอาทิตย์ และเริ่มมาห่าง ๆ กันช่วงที่เข้าเรียนมหาวิทยาลัย พี่ตะวันไปทำงานที่นิวซีแลนด์ ส่วนตาแม่ก็จ้างคนดูแลเพราะตา

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status