Home / โรแมนติก / เล่ห์รักคุณอาหมอ / 24 ไม่ไหวแล้วจริง ๆ

Share

24 ไม่ไหวแล้วจริง ๆ

last update Huling Na-update: 2025-05-26 16:34:46

ตอนเช้า...

“ไปไหนแต่เช้า” ฉันพลิกตัวคว้ามือหาคนตัวโต ก่อนจะค่อย ๆ ขยับเปลือกตาลืมขึ้นแต่กลับไม่เจอใคร

“ไหนว่าจะไปส่งที่มหาลัย อาไรเฟิลนะอาไรเฟิล” คนตัวเล็กทำหน้างอน คอยดูจะไม่พูดด้วยอีกเลย ปากบอกว่ารักแค่ขอเลี้ยงหมาตัวเดียวก็ไม่ให้เลี้ยง

“บัดดี้...ตอนนี้จะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้...เห้อ” ฉันได้แต่ถอนหายใจ ไม่รู้ว่าจะทำยังไงกับมันดี สงกรานต์ก็บอกไม่รับคืน ถ้าไม่เลี้ยงก็เอาไปทิ้ง หมามันก็มีชีวิตจิตใจนะ ทำไมมีแต่คนใจร้ายแบบนี้ “บัดดี้ลูกแม่หนูจะเป็นไงบ้างก็ไม่รู้”

ว่าแล้วก็รีบลุกออกจากที่นอน หยิบเสื้อคลุมแล้วเดินออกจากห้อง

“อาคะ...คุณอา...อาไรเฟิล!!”

“หายไปไหนของเขา หรือว่าจะกลับ แต่รถก็ยังอยู่” ฉันเดินตามหาอาไรเฟิลไปทั่วทั้งบ้านแต่ก็ไม่เจอ

“พี่ภูผา...เห็นอาไรเฟิลมั้ย” เจอพี่ภูผากลับมาจากวิ่งพอดี เขาวิ่งแบบนี้ทุกเช้า ผู้ชายอะไรตื่นแต่เช้ามากต่างจากขุนศึก ป่านนี้คงยังไม่ตื่น

“พี่เห็นอยู่สวนหลังบ้าน น้องมีอะไรรึเปล่า”

“หนูมีเรื่องนิดหน่อย เรื่องบัดดี้น่ะ พี่ช่วยอะไรหนูหน่อยได้มั้ย” คนตัวเล็กทำหน้าอ้อน เอาหน้าถูแขนพี่ชายอย่างออดอ้อน

“มีอะไร” น้ำเสียงพี่ภูผาโคตรเย็นชาสุด ๆ อยากรู้นัก เวลาเจอคนท
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Pinakabagong kabanata

  • เล่ห์รักคุณอาหมอ   67 เด็กดื้อของอา Nc (END)

    2ปี ผ่านไป“หนูบอกแล้ว อยู่บ้านรับรองพ่อแม่ไม่มีเหงา”“ฮึ...เรานี่มันอ้อนเก่งจริง ๆ ” พ่อพูดยิ้ม ๆ“ก็พ่อจ๋า แม่จ๋า ทำงานมามากพอแล้ว ควรหยุดได้แล้วค่ะ” คนตัวเล็กพูดเสียงอ้อน กอดพ่อไว้แน่น หลังจากที่อ้อนอยู่นานกว่าพ่อกับแม่จะยอมเกษียณตัวเอง ยอมอยู่บ้านเล่นกับหลาน ๆ แล้วปล่อยให้พี่ภูผาและขุนศึกดูแลงานต่อ ถึงพี่ภูผาจะวุ่น ๆ เพราะต้องดูแลงานให้บ้านลุงกันต์ แต่ก็ยังมีขุนศึก ที่ถึงจะเที่ยวดื่มแทบทุกวันแต่เรื่องงานน้องเอาอยู่ ทำงานเด็ดขาดไม่ต่างอะไรจากพ่อตอนหนุ่ม ๆ เลยอันนี้แม่พูดเอง“แล้วนี่อาเขาไปไหน แม่ไม่เห็นแต่เช้าแล้วนะ”“ห้องทำงานค่ะ ช่วงนี้อาเขางานยุ่ง หนูเลยต้องกันเด็ก ๆ ไม่ให้ไปกวนพ่อ” ฉันมองไปที่สามแสบที่กำลังวิ่งเล่นกัน โพนี่ตั้งแต่สเตฟานกลับไปก็กลับมาแสบซนเหมือนเดิม ยิ่งมีตัวแสบอย่างพูมามาเพิ่ม ความซนไม่ต้องพูดถึง ขุนศึกยังต้องยอม ส่วนมินนี่สายหวาน ชอบไปกองละครกับป๋าศึกเขา เห็นขุนศึกบอกน้องแสดงเก่ง ยิ่งฉากร้องไห้ พอสั่งเท่านั้นน้ำตานี่ไหลอาบสองแก้ม ตอนนี้เลยกลายเป็นขวัญใจเหล่าบรรดาคนในกอง เอ็นดูน้องกันใหญ่ และถ้าลูกชอบฉันกับอาก็คุยกันแล้วจะสนับสนุนไม่บังคับ แต่โพนี่นี่สิ ซนอย่าง

  • เล่ห์รักคุณอาหมอ   66 เจ้าเสือตัวน้อย

    “โพนี่ ลูกอย่าวิ่ง เดี๋ยวหกล้ม”“อุนแม่เดินช้า โพนี่จะไปหาพ่อ!”“อุนพ่อ อุนพ่อคะ”“จริง ๆ เลยเด็กคนนี้” ฉันได้แต่ส่ายหัว ท้องก็โตจะให้วิ่งตามลูกก็ไม่ได้ ดีนะที่มีขุนศึกคอยดูแลมินนี่ที่ยังเล่นกับพี่ ๆ อยู่ที่สวนหลังบ้าน แต่โพนี่ นี่สิอยู่ก็บอกจะไปหาพ่อ แล้วอาเขาก็กำลังทำงานอยู่ นี่ยังไม่ออกจากห้องทำงานตั้งแต่เช้าแล้ว“ได้...ถ้ามีอะไรค่อยรายงานกูอีกที แค่นี้”“อุนพ่อ” เด็กหญิงตัวกลมวิ่งเข้าไปกอดพ่อ ที่ยังคุยงานอยู่“ว่าไงครับคนเก่ง” อารีบวางมือถือ แล้วอุ้มลูกกอดหอมกันอย่างไม่มีใครยอมใคร“พอดีโพนี่อยากมาหาอา หนูไม่รู้จะทำไง บอกว่าพ่อทำงานอยู่ก็ไม่ฟัง” ร่างท้วมท้องแก่ใกล้คลอดค่อย ๆ เดินเข้าไปหาสามีกับลูก ขนาดไม่ใช่ท้องแฝด แต่ขนาดท้องมันไม่ต่างอะไรกับตอนท้องมินนี่โพนี่เลย แล้วคนนี้เป็นเด็กผู้ชายด้วย น้องดิ้นทีมันหน่วงท้องจนต้องนิ่วหน้า บางทีนอน ๆ อยู่ก็ต้องสะดุ้ง เอาเรื่องตั้งแต่อยู่ในท้อง คลอดออกมาคงจะแสบซนไม่แพ้พี่ ๆ“อาทำงานเสร็จกำลังจะออกไปหาหนูกับลูกพอดี เป็นไงบ้าง” คนตัวโตอุ้มลูกเดินเข้ามาหา มือหนาลูบท้องอย่างอ่อนโยน แล้วทันทีที่มือพ่อสัมผัสโดนตัวเล็กในท้องก็ดิ้น ถีบยันอย่างแรง จนท้อ

  • เล่ห์รักคุณอาหมอ   65 แค่นอนกอด Nc

    พรึบ!“?” คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันเป็นปม เมื่อเดินเข้ามาในห้องอาเขาก็ถอดเสื้อแล้วโยนทิ้งทันที“อย่ามองอาแบบนั้น” อาไรเฟิลพูดเสียงกระเส่า สองเท้าถอยหนีอย่างอัตโนมัติ เมื่ออาเขาทำหน้านิ่ง สองเท้าค่อย ๆ ขยับตาม เฮ้อ...โรคจิตไม่หายพรึบ!“อาหยุดเลยนะ ทำบ้าอะไรเนี่ย!” ดวงตากลมโตเบิกกว้าง ด้วยความตกใจเมื่อเขาถอดกางเกงที่ใส่อยู่ออกเหลือแค่บ็อกเซอร์ตัวเดียว“ก็อาจะนอน หนูเป็นอะไร” เขาพูดเสียงเรียบ เดินตรงเข้ามาหา จนขาชนกับขอบเตียง“นะ...นอนแล้วถอดเสื้อผ้าทำไม?” ค่อย ๆ เอนตัวหนีเมื่อใบหน้าหล่อ ยื่นเข้ามาใกล้“จะได้นอนสบาย ๆ หนูก็ควรถอดนะรู้มั้ย” เขายิ้มเจ้าเล่ห์ สองมือค้ำยันที่นอน ดันนอนราบลงไปกับเตียง“หนูว่า...หนูไม่นอนแล้ว หนู...หนู...จะไป...จะไปดูทีวี” สองมือดันอกแกร่ง พยายามคิดหาทางรอด เพราะถ้าอยู่แบบนี้มันคงไม่ใช่แค่นอนแน่ ๆ“อาดูด้วย” ร่างหนาค่อย ๆ แทรกตัวเข้ากลางหว่างขา สายตาที่เขามองมามันชวนสยิว ชวนขนลุกยังไงไม่รู้“อาคะ หนูท้องอยู่นะ” คนตัวเล็กใต้ร่างทำเสียงอ้อน“.....” อาเขาเงียบ เกลี่ยตามองอย่างพิจารณา“กลัวอะไร อาแค่จะนอนกอด” เขายิ้มอย่างอารมณ์ดี“ก็อา...มันไม่น่าไว้ใจแล้วดูทำหน้าทำ

  • เล่ห์รักคุณอาหมอ   64 คือทุกอย่าง

    “ยิ้มอะไรคะ หนูเห็นอามองลูกแล้วยิ้มแบบนั้น นานแล้วนะ” คนตัวเล็กเดินไปนั่งตักคนตัวโต ที่เอาแต่นิ่งมองลูกสาวทั้งสองแล้วก็เอาแต่อมยิ้ม สายตาอามันเต็มไปด้วยความสุข“……” อาเขาเงียบ สองแขนโอบเอวคอดกิ่วไว้แน่น“อาแค่ดีใจที่เรามีวันนี้ ถึงอาจะชอบทำอะไรแปลก ๆ แต่อารักหนูกับลูกมากนะรู้มั้ย”“อารมณ์ไหนของอาเนี่ย อยู่ ๆ ก็มาทำเป็นซึ้ง แล้วนี่อาจะกลับไปทำงานมั้ย?” ที่ถามเพราะแอบได้ยินว่าอา จะกลับไปรักษาคนไข้อีก ก็วันก่อนเห็นมีคนมาหาถึงที่บ้าน บอกว่าลูกเขาป่วยอยากให้อาช่วยไปดู“ทำไม?” เขามองหน้าฉันยิ้ม ๆ“เปล่า” คนตัวเล็กทำหน้านิ่ง แกล้งมองไปที่ลูก จะผิดมั้ยนะถ้าจะบอกว่าหวง ก็คนไข้ที่อาจะไปรักษาเป็นผู้หญิง“หึง?” อายังคงยิ้มกริ่ม“…..” ฉันยังคงเงียบ ก็ไม่อยากทำตัวงี่เง่า เพราะมันก็คืองาน อาเรียนจบทางนี้มาก็ต้องใช้ความรู้ที่เรียนมารักษาคนอื่น เขาคงจะหมดหนทางถึงขอร้อง ให้พ่อพามาพบอาถึงที่บ้าน“มองหน้าอา” เขาพูดเสียงเรียบเมื่อฉันเอาแต่เงียบ ก็ไม่รู้ว่าจะพูดยังไง ก็ไม่อยากเป็นแบบนี้สักหน่อย“ก็มันคืองาน จะมาให้อาอยู่เลี้ยงลูกกับหนูที่บ้านทุกวันมันก็ไม่ได้ หนูเข้าใจ แล้วอีกอย่างอาก็ไม่ใช่คนเจ้าชู้สักหน่

  • เล่ห์รักคุณอาหมอ   63 ซ้อมไว้ก่อน

    “จะหอมอีกนานมั้ย” เสียงเข้มเอ่ยขึ้นอย่างไม่พอใจ“……” พ่อหันมามองอาแล้วเล่นกับมินนี่ต่อ“กูจะกอดจะหอมทั้งวัน มันก็เรื่องของกู หลานถู” พ่อพูดอย่างไม่ใส่ใจ“แต่นั้นมันลูกผม เอาคืนมา”“อาคะ” มือเล็กรีบคว้าแขนคนตัวโตทันทีเมื่อเขาทำทีจะลุกไปหาพ่อ“อย่ามาทำเป็นหวง ที่มึงกอดลูกกู กูยังไม่ว่า!” พ่อจ้องหน้าอาตาเขม็ง“ก็ภูพิงค์เป็นเมียผม แล้วโพนี่กับมินนี่ก็เป็นลูกผม กอดหอมนานไม่ได้” อาพูดเสียงแข็ง“เรื่องของมึง หลานกู กูจะกอดจะหอมมีอะไรมั้ย!” แล้วทั้งสองก็จ้องหน้ากันอย่างไม่มีใครยอมใครแม่กับฉันได้แต่มองหน้ากันแล้วส่ายหัว เอือมระอากับสองคนนี้ พูดดีกันไม่ถึงสามวิ กัดกันอีกแล้ว“อ๊าก ฮา ฮา ฮา”แต่อยู่ ๆ เสียงหัวเราะเล็ก ๆ ของสองสาวก็ดังขึ้น มินนี่ โพนี่ มองหน้าพ่อกับตาที่ทำหน้าขรึมสลับไปมาแล้วหัวเราะออกมาอย่างชอบใจ“เราไปเล่นทางโน้นดีกว่า ตามีอะไรจะให้” พ่อหันมายิ้มเยาะอา แล้วลุกขึ้นไปอุ้มมินนี่จากแม่แล้วเดินขึ้นห้องไปอย่างอารมณ์ดี“เราก็จริง ๆ เลยนะ ทั้งพ่อทั้งลูก” แม่จ้องหน้าอาอย่างเหนื่อยหน่าย“…..” อาไรเฟิลไม่พูดอะไรแต่กลับดึงเข้าไปกอด พร้อมไหวไหล่เบา ๆ ให้แม่ แม่ได้แต่ส่ายหัว ก่อนจะเดินตามพ่

  • เล่ห์รักคุณอาหมอ   62 ไม่เคยลืม

    “ภูพิงค์” เสียงใครนะ ไม่คุ้นเลย ก่อนที่กำลังเก็บของรอพ่อลูกที่กำลังจะลงมา จำเป็นต้องวางมือจากของตรงหน้า แล้วหันไปทางต้นเสียง“……” เขาเงียบไม่พูดอะไรแต่ส่งยิ้มให้ ถึงจะไม่ได้เจอกันนานแต่รอยยิ้มนี้ ไม่เคยลืม“พี่ตะวัน” สองเท้าวิ่งเข้าไปกอดน้าชาย ที่ไปทำงานต่างประเทศนานหลายปี ขนาดงานแต่งยังไม่กลับมามันน่าน้อยใจจริง ๆ“คิดถึงจัง แล้วนี่มาได้ไง แม่รู้ยังคะ ถ้าแม่รู้ว่าพี่กลับมาต้องดีใจแน่เลย”“ทีละคำถาม แล้วหลาน ๆ ไปไหน พี่มีของมาฝาก”“แล้วของหนูล่ะ” คนตัวเล็กทำหน้างอน“ฮึ...นี่ไง ของภูพิงค์” พี่ตะวันหยิบกล่องเล็ก ๆ ออกมากระเป๋าเสื้อแล้วส่งให้“อะไร?” ไม่รอช้าฉันรีบเปิดดูทันที“สวยจัง” คนตัวเล็กยิ้มอย่างพอใจ ของขวัญในกล่องคือสร้อยคอ พร้อมจี้เพชรรูปหงส์คู่“ชอบมั้ย พี่สั่งทำมาให้เราโดยเฉพาะเลยนะ” พี่ตะวันลูบหัวอย่างอ่อนโยน“ชอบสิคะ ของขวัญทุกชิ้นที่พี่ให้ ภูพิงค์เก็บไว้อย่างดีเลยนะ” ถึงพวกเราจะไม่ค่อยได้เจอกัน แต่ความสัมพันธ์ครอบครัวไม่เคยน้อยลง ตอนเด็ก ๆ แม่จะพากลับไปเยี่ยมตาทุกอาทิตย์ และเริ่มมาห่าง ๆ กันช่วงที่เข้าเรียนมหาวิทยาลัย พี่ตะวันไปทำงานที่นิวซีแลนด์ ส่วนตาแม่ก็จ้างคนดูแลเพราะตา

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status