บทที่ 12

ไซรัสอุ้มร่างอ้อนแอ้นเดินลงสระน้ำด้วยความร้อนใจ ภายในหัวไม่เหลือความคิดอื่นใด นอกจากการช่วยให้คนในอ้อมแขนพ้นจากความทรมาน

“ร้อน...” เธอบ่นร้อน ทั้งๆ ที่น้ำในสระเย็นจัดจนขึ้นไอ สองมือเกาะเกี่ยวเขาไว้แน่น “...ช่วยที...” เธอพึมพำ น้ำเสียงเว้าวอน

เขาไม่รู้ว่าเจ้าของใบหน้าอ่อนเยาว์นางนี้จะรู้ความหมายของสิ่งที่พูดออกมาหรือเปล่า รู้เพียงแต่ต้องพยายามประคองให้เธออยู่นิ่งๆ

แต่ดูเหมือนเจ้าของผิวนวลนิ่มจะไม่ให้ความร่วมมือสักเท่าไหร่...พ่อค้าอัญมณีจึงต้องพาร่างในอ้อมแขนลงนั่ง แล้วกอดรั้งร่างเธอไว้ เพื่อไม่ให้ร่างที่ดูอ่อนยวบไปหมดร่างนี้พลาดจมน้ำซึ่งลึกเพียงระดับต้นขา หรือพลาดเดินไปหาใจกลางสระที่น่าจะลึกกว่าบริเวณนี้

ไซรัสได้ยินเธอพึมพำอะไรหลายอย่าง แต่ถ้อยคำเหล่านั้นกลับฟังไม่ได้ศัพท์ จับใจความไม่ได้ บอกให้รู้ว่าเจ้าของดวงตาสีนิลกำลังไร้สติเพราะยา

เห็นแบบนี้แล้ว พ่อค้านักแสวงโชคก็อดคิดไม่ได้ ว่าถ้าคนที่เธอเดินมาเจอไม่ใช่เขาแต่เป็นทหารยาม หรือผู้ชายเลวๆ สักคน มันจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง

ในช่วงที่เขากำลังคิดอะไรๆ อยู่นั้น นิ้วมือร้อนๆ ก็เริ่มปลดกระดุมเสื้อเขาแล้วลูบไล้ไปทั่ว จุดไฟปรารถนาแปลกประหลาด เผาผลาญให้สำนึกส่วนดีค่อยๆ มอดไหม้

“คุณหนู” เขาพยายามเรียกสติอีกฝ่าย ไม่นึกว่ามันกลับกลายเป็นการเรียกริมฝีปากอวบอิ่มขึ้นประทับริมฝีปาก

เขาต้องพยายามอย่างยิ่ง ในการกดสัญชาติญาณดิบเถื่อน แล้วเบือนหน้าหนี

แต่เจ้าของริมฝีปากสีกุหลาบกลับไม่ทำตัวเป็นนักร่วมมือที่ดี พอพลาดจากริมฝีปากเขา เธอก็กดหน้าลงซุกไซ้ทุกส่วนเท่าที่ทำได้

กราม ซอกหู ต้นคอ แผงอกกว้าง ทุกอณูในสี่ส่วนนี้ ไม่มีตรงไหนเลยที่เธอมองข้าม

“บ้าจริง” เขาสบถบ่นไม่เป็นภาษา เมื่อร่างเล็กๆ บดเบียดเข้าหา แล้วจ้องเขาด้วยแววตาเว้าวอน “หยุด” เขาสั่งเสียงแหบห้าว เจตนาทั้งปรามเธอ ทั้งปรามตัวเองไม่ให้ตอบสนองคนกำลังร้อนรุ่มเพราะฤทธิ์ยา ภายในใจได้แต่ภาวนา ขอให้ความเย็นเยียบจากน้ำในสระ ช่วยปลุกสติสัมปชัญญะอัยน์นาได้ก่อนที่ท่าทียั่วยวนป่วนอารมณ์จากเธอจะพาให้เขาเตลิดไปไกลจนกู่ไม่กลับ

ใครมันช่างทำเรื่องแบบนี้ได้... ไซรัสคิดพลางแหงนหน้าไล่สายตาสำรวจตั้งแต่ระเบียงตึกปีก ระเบียงตึกหลัก บันไดหน้าประตูทางเข้า ไปจนถึงห้องโถงจัดเลี้ยง

เมื่อเห็นว่าทุกคน โดยเฉพาะพวกทหารยืนยาม ล้วนโดนตรึงความสนใจไว้ด้วยเสียงดนตรีสนุกสนานกับการเต้นรำแบบกลุ่มแสนครื้นเครง พ่อค้าหนุ่มก็ถอนหายใจ­­ยาว รู้สึกโล่งใจไปเปลาะหนึ่ง ที่ดูเหมือนจะยังไม่มีใครทันสังเกตว่ามีคนสองคนหายไปจากงานเลี้ยง หรือมองเห็นความเคลื่อนไหวแสนวาบหวามที่เกิดขึ้นอยู่ในขณะนี้