บทที่ 7

แค่คิดว่าเธอมีผู้ชายคนใหม่ เขาแทบอยากจะโยนดอกไม้ในมือนั้นทิ้งไป แต่พยายามตั้งสติ นับหนึ่งถึงร้อยเขาจะต้องเข้าไปง้อ ไปอ้อนวอนเธอ จะต้องนำผลประโยชน์ของตัวเองคืนมาให้ได้

เงินที่คุณพ่อกับคุณย่านำมาลงทุนไว้ที่นี่ สามสี่พันล้าน เขาจะไม่ยอมให้มัน หลุดลอยอย่างแน่นอน

"อะ ฮื่ม! ทำอะไรกันอยู่เหรอครับ" เขาเดินเข้าไปกระแอมไอทำให้สองคนรู้ตัวหัวใจของอลิซาเบธมันเต้นสั่นระรัว เมื่อเห็นสายตาคมดุที่จ้องมองเธออยู่ตอนนี้

หญิงสาวรู้สึกเหมือนคนมีความผิดทั้งๆที่ไม่ได้ทำอะไรผิดเลยสักนิด แต่สายตาคมดุที่เขามองมานั้น มันมีผลต่อการเต้นของหัวใจ

อันที่จริงเพชรกล้า ก็อยู่เหนือเธอมาตลอด ควบคุมความรู้สึกของหญิงสาว ตั้งแต่เล็กจนโต อลิซาเบธคอยเดินตามเขามาตลอด เชื่อฟังดั่งพี่ชายคนหนึ่ง แต่ในใจ ลึกๆแล้ว เธอแอบชอบเพชรกล้ามาเนิ่นนาน

" ผมเป็นคู่หมั้นของอลิซาเบธ" เขาเดินเข้าไปหาคนทั้งสอง และแนะนำตัวเองโดยที่ไม่มีใครเอ่ยถาม นพคุณมองหน้าผู้ชายที่เข้ามาใหม่นั้น พร้อมกับมองอลิซาเบธสลับกัน

" คู่หมั้นอย่างนั้นหรือครับ" ชายหนุ่มทวนคำ เพราะไม่ได้ข่าวการหมั้นหมาย ของอลิซาเบธเลย

" ใช่ เราหมั้นกันเมื่อสองปีก่อน ตอนนี้คุณควรจะถอยห่างจากคู่หมั้นของผมได้แล้วนะ" เขาไม่ได้หึง แต่ไม่ค่อยพอใจ ที่นพคุณยืนเหมือนกำลังโอบกอดอลิซาเบธอยู่ตอนนี้

" เราถอนหมั้นกันแล้วค่ะ" อลิซาเบธมองเมินใส่คนตัวโต ทำให้นพคุณมองหน้าทั้งสองคนเป็นเครื่องหมายคำถาม นี่ตกลงเป็นคู่หมั้น หรือว่าเป็นอะไรกัน

" เรามีเรื่องเข้าใจผิดกันนะครับ ขอเวลาผมสักห้านาทีได้ไหม ผมอยากจะคุยกับคู่หมั้นเป็นการส่วนตัว" เขาออกปากไล่นพคุณกลายๆ แต่รายนั้นไม่ยอมขยับไปไหนเพราะดูท่าทางของอลิซาเบธแล้ว เธอคงไม่อยากจะคุย

" แต่พวกเรายังทำงานกันอยู่นะครับ มีอีกหลายจุด ที่เราต้องไปตรวจความเรียบร้อย" นพคุณทำตัวเป็นก้างขวางคอ ในเมื่ออลิซาเบธบอกว่าถอนหมั้นไปแล้ว เขาก็มีสิทธิ์ ที่จะจีบเธอเหมือนกัน การกระทำของผู้ชายตรงหน้า ทำให้กรามแกร่งของเพชรกล้าขบเข้าหากันแน่น เขากำลังโมโห โมโหให้ผู้ชายตรงหน้า ที่กำลังทำตัวเป็นจระเข้ขวางคลอง

ชายหนุ่มส่งสายตาคมดุไปที่อลิซาเบธ เมื่อก่อนนั้น เธอจะทำตามทุกครั้ง ที่ชายหนุ่มมองอย่างนี้ แต่ทว่าตอนนี้หญิงสาวกลับทำเพียงแต่ยืนนิ่งๆเท่านั้น ทำเป็นมองไม่เห็น ทำเหมือนว่าเขานั้น ไม่มีตัวตน

พอถูกคนตัวเล็กทำท่าเมินเฉยอย่างนี้ ความรู้สึกของเพชรกล้า มันเดือดยิ่งกว่าลาวาบนภูเขาไฟ ชายหนุ่มต้องนับหนึ่งถึงร้อยในใจอีกครั้ง ข่มอารม์และพยายามพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนว่า

" พี่มาขอโทษน้องอลิซนะครับ พี่อยากมาปรับความเข้าใจ" เขาข่มใจพูดกับหญิงสาว เดินเข้าไปหาเธอพร้อมดอกไม้ในมือ หัวใจของอลิซาเบธมันอ่อนยวบลงไปในตอนนี้

ก็เขาเป็นคนที่เธอรักนี่นะ เป็นรักแรกรักเดียวที่รอคอยมานาน หญิงสาวอยากจะเอื้อมมือไปรับช่อดอกไม้จากผู้ชายตัวโตที่ส่งสายตาออ้นวอนอยู่ตอนนี้

แต่ติดตรงที่ว่า 'เธออยากจะให้เขาง้อไปอีกนานๆ'

" อลิซไม่ว่างค่ะ อลิซกำลังทำงาน" เธอทำเมินเฉยใส่ชายหนุ่ม ก่อนจะคว้าแขนของนพคุณ เดินไปดูความเรียบร้อยตรงเคาน์เตอร์บาร์ หญิงสาวยังคงตรวจสอบความเรียบร้อยรอบๆบริเวณสระน้ำ ไม่สนใจคนที่กำลังเดินตามมาเลยสักนิด ทำให้คนที่กำลังเดินตามง้อเธอนั้น รู้สึกหัวเสียอย่างบอกไม่ถูก แต่เขาก็บอกตัวเองให้อดทน

"สระว่ายน้ำบนดาดฟ้าตรงมุมนี้ ทำให้เห็นวิวเมืองพัทยา360องศาเลยนะคะ" เธอเอ่ยชมการออกแบบอย่างยอดเยี่ยมของคนข้างๆนพคุณยิ้มรับ ก่อนจะบอกเธอว่า

" มุมนี้เวลาลูกค้าขึ้นมาว่ายน้ำตอนเย็นจะเห็นพระอาทิตย์ตกดิน และมองเห็นแสงสีในยามค่ำคืนในพัทยาชัดที่สุดเลยครับ" เขาอวดอ้างผลงานอย่างภาคภูมิใจ ทำให้คนที่เดินตามอยู่ตอนนี้ มองดูทั้งคู่อย่างหงุดหงิด เพราะท่าทางของพวกเขาทั้งสองคนนั้น มันดูสนิทสนมกันมากกว่า มากกว่าเพื่อนร่วมงานธรรมดา

'หรือไอ้ตี๋นี่จะเป็นเป้าหมายใหม่ของเธอจริงๆวะ '

พอคิดว่าอลิซาเบธกำลังปันใจให้ผู้ชายคนอื่น ชายหนุ่มเข้าไปแทรกกลาง ระหว่างเขาทั้งสองทันที

"พี่มาคุยเรื่องของเรานะครับอลิซ คุยกับพี่ก่อนได้ไหม " เขาเข้าไปอ้อนวอนเธอ แต่หญิงสาวทำหน้าหงุดหงิดและหันมาบอกเขาว่า

"กลับไปก่อนเถอะค่ะพี่เพชร อลิซทำงานอยู่เห็นไหม" คำพูดของอลิซาเบธ ทำให้ผู้ชายตัวโตเกิดน้อยใจอย่างไร้สาเหตุ เขาพาตัวเองเดินออกมาจากตรงนั้น จนกระทั่งถึงเวลาเลิกงาน

" ตอนนี้คุยกับพี่ได้หรือยัง" เขาเข้าไปถามหญิงสาว

ที่กำลังก้าวขึ้นบิ้กไบค์คันโปรด เพื่อขับไปพักในรีสอร์ทแห่งหนึ่ง ซึ่งอยู่ไม่ไกล

" อลิซเหนื่อยค่ะ ทำงานมาทั้งวัน อลิซอยากจะพักผ่อน" เธอบอกเขาแค่นั้น ก่อนจะบิดมอเตอร์ไซผ่านหน้าเขาไปทันที

"โธ่โว้ย!" ชายหนุ่มโยนดอกไม้ทิ้งลงถังขยะ ก่อนจะเดินกลับมาที่รถสปอร์ตของตัวเอง และเหยียบคันเร่งขับออกไปจากบริเวณนั้นอย่างหัวเสีย

ในชีวิตนี้เพชรกล้ายังไม่เคยตามง้อผู้หญิงคนไหนมาก่อนเลย โดยเฉพาะผู้หญิงที่เคยปฏิเสธครั้งแล้วครั้งเล่าอย่างอลิซาเบธ เขายิ่งไม่คิดที่จะทำ

' แต่ตอนนี้ต้องเปลี่ยนความคิดใหม่ มาง้อผู้หญิงที่ไม่รัก เพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง'

สามทุ่มวันเดียวกัน

เพชรกล้านั่งคิดนอนคิด ว่าจะทำยังไงอลิซาเบธถึงจะยอมใจอ่อน นี่เป็นครั้งแรกที่ชายหนุ่มใส่ใจหญิงสาวขนาดนี้ แต่คิดยังไงเขาก็คิดไม่ออก จึงกดโทรศัพท์ส่งข้อความ เพื่อขอคำปรึกษาจากคฑาเพื่อนรักเหมือนเดิม

และในตอนนี้อีกฝ่ายก็กำลังพาเมธินีมานั่งดื่มไวน์ที่ไนท์คลับแห่งหนึ่งในเมืองกรุง หลังจากส่งข้อความให้คำปรึกษากับเพชรกล้าดั่งกูรูผู้รอบรู้ในเรื่องความรักแล้ว คฑาแสยะยิ้มกับมือถือ ก่อนจะหันมาคุยกับหญิงสาวข้างตัวว่า

"แม่ง โครตอ่อนเลยว่ะไอ้เพชร ง้อผู้หญิงแค่นี้ก็ง้อไม่เป็น" เขาหันไปพูดกับเมธินีขำๆพลางยื่นโทรศัพท์ให้เธอดู หญิงสาวไล่สายตาดูข้อความที่เพชรกล้าส่งมาปรึกษาเรื่องของอลิซาเบธอย่างอิจฉา

ไหนชายหนุ่มเคยบอกว่าจะง้อเพื่อให้ได้แต่งงานและหลังจากนั้นก็จะหย่ากับเธอ แต่ที่เห็นเขียนมานี่ในข้อความนี้ ดูเหมือนเขาจะใส่ใจอลิซาเบธมาก เหมือนกำลังตกหลุมรักจริงๆ

พอคิดได้อย่างนี้ หญิงสาวร้อนรนจนทนไม่ไหว ถ้าหากเพชรกล้าตกหลุมรักฝ่ายนั้นขึ้นมาจริงๆ แล้วเธอจะทำยังไง

" ทำอะไรเหรอเมนี่" คฑาหันไปดู เมื่อเห็นเมธินี กดอะไรบางอย่าง ในโทรศัพท์ของตัวเอง

"ทำไม ทุกวันนี้คฑาหวงโทรศัพท์กับเมนี่หรือไง"

เธอถามกลับไปเพราะรู้ดีว่าชายหนุ่มตามใจทุกอย่าง ตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัยด้วยกัน

"อือ อยากจะดูอะไรก็ดูไป " เขาปล่อยให้อีกฝ่ายเล่นโทรศัพท์ ก่อนจะเดินไปห้องน้ำ และกลับมาอีกทีเมธินีก็คืนโทรศัพท์ให้เขาเหมือนเดิม

"อะ หวงนักก็เอาคืนไป" เธอยื่นโทรศัพท์ให้ชายหนุ่มตรงหน้า ทำท่าไม่สนใจ

"ไม่เล่นแล้วต่อแล้วเหรอ"

"ไม่ ตอนนี้เราอยากจะดื่มมากกว่า" หญิงสาวยกยิ้มมุมปาก ก่อนจะมองไปรอบๆไนท์คลับอย่างอารมณ์ดี

:

:

:

ปรึกษาถูกคนซะด้วยพี่เพชร