EP.17 หัวใจคนพาล

เขากลับบ้านด้วยความรู้สึกของคนที่เต็มไปด้วยความผิดหวังและเสียใจ วันนั้นมารดาของเขากำลังจัดงานวันเกิดเล็กๆ ให้กับโรสรินทร์ ฉลองอายุครบสิบหกปีเต็ม เขาส่งของขวัญให้หล่อนโดยไร้คำอวยพร และขึ้นไปเก็บตัวในห้องนอนท่ามกลางสายตาที่เป็นคำถามของหญิงสาวและมารดา แต่ไม่คิดจะอธิบายให้ใครรับรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นก่อนมาถึง

โรสรินทร์ในเวลานั้นคือเด็กที่มารดาของเขารับอุปการะมาตั้งแต่อายุแค่สิบขวบ แม่ของหล่อนทิ้งไป ส่วนพ่อก็หายสาปสูญ โรสรินทร์มีจุดเด่นที่เป็นเด็กผู้หญิงที่มีรูปร่างหน้าตาน่ารักเกลี้ยงเกลา เรียบร้อย พูดน้อย ดูเจียมตัวและมารยาทงาม ทำให้มารดาของเขารักใคร่เอ็นดูเป็นอย่างมาก...

เขาจำวันเกิดหล่อนได้แม่นยำ เพราะเป็นวันเดียวกับวันเกิดของอภิญญา และทุกครั้งที่เวียนมาถึงวันนี้ จึงเป็นวันที่ทำให้รู้สึกเจ็บจี๊ดๆ ที่หัวใจ เขาเคยเอ็นดูโรสรินทร์ในฐานะน้องสาว แต่เมื่อเติบโตขึ้นความสนิทสนมที่เคยมีค่อยๆ จืดจาง อาจเป็นเพราะหล่อนเป็นคนเงียบๆ และเขาเองก็ไม่ใช่คนสนุกสนานอะไร คนที่หล่อนติดแจจึงเป็นแม่ของเขา ส่วนเขาเองเป็นคนที่มีโลกส่วนตัวสูงและมีสังคมของตัวเอง พอเริ่มโตทั้งหล่อนและเขาก็ไม่ค่อยได้เข้าใกล้หรือสุงสิงกัน