Se connecterShare
EP.3 แตกหัก
Dernière mise à jour:
2025-09-03 17:24:18๑
แตกหัก
เมื่อคืนวานเรวัตไม่ได้กลับบ้าน เมื่อกลับมาถึงในช่วงเช้าเขาจึงคาดหวังว่าทุกอย่างจะเรียบร้อย ทว่าสิ่งที่เห็นกลับเป็นตรงกันข้าม ร้ายไปกว่านั้นมารดาของเขานั่งหน้าตึงรออยู่ที่ห้องรับแขก โดยมีร่างของโรสรินทร์นั่งอยู่ไม่ห่าง ดวงหน้าและแววตาที่มองมาทำท่าราวกับกำลังจะตาย ชายหนุ่มบดกรามแน่น ดวงตาวาวโรจน์ นึกเกลียดขี้หน้าผู้หญิงปลิ้นปล้อนคนนี้เต็มทน
“คุณแม่มาแต่เช้าเลยนะครับ” เขาเอ่ยทักทายแต่ไม่ยอมนั่งลงบนโซฟา ทำให้มารดาที่รอเขามาตั้งแต่เมื่อวานมองนิ่งด้วยแววตาเย็นเยียบ
“ฉันมาตั้งแต่เมื่อวาน แกต่างหากที่กลับเอาเช้า”
เรวัตไหวไหล่ ตวัดตามองไปทางภรรยาด้วยสายตาเย็นชา
“ฉันจะขึ้นไปอาบน้ำ เธอเตรียมตัวให้พร้อม”
ร่างสูงยังไม่ทันขยับ คุณผกามาศก็โพล่งขึ้นเสียก่อน
“จะไม่มีใครไปไหนทั้งนั้น จะต้องไม่มีการหย่าระหว่างแกกับโรส”
ชายหนุ่มชะงักนิ่งไปอึดใจ ก่อนจะหันกลับไปมองมารดาด้วยสายตาเครียดจัด ทว่าริมฝีปากกระตุกยิ้ม
“คุณแม่ยังจะกล้าพูดกับผมแบบนี้อีกเหรอครับ ที่ผ่านมายังไม่พออีกเหรอ ยังไม่หนำใจเหรอ ทำอะไรไว้สำนึกกันบ้างนะครับ โตๆ กันหมดแล้ว!”
“ตาเร!!”
ชายหนุ่มยืดตัวตรง ใบหน้าของเขาเคร่งขรึมจัด ดวงตายิ่งร้ายกว่า เขามองไปยังโรสรินทร์ด้วยสายตาชิงชัง ถ้าไม่มีหญิงสาว เรื่องคงไม่เป็นแบบนี้ นี่ก็คงไปยุแหย่มารดาของเขาล่ะสิ ท่านถึงได้เข้าข้างไม่ลืมหูลืมตาแบบนี้
“ผมเหนื่อยกับเรื่องนี้มามากแล้ว คุณแม่ช่วยอยู่เฉยๆ ให้ผมได้ใช้ชีวิตของตัวเองสักครั้งหนึ่งเถอะครับ”
“แต่แกจะหย่ากับโรส! แล้วพานังนั่นเข้าบ้าน แม่ไม่ยอม”
“ต้องยอม!” เรวัตสวนกลับทันควัน ทำเอามารดาผงะ ร้อยวันพันปีเรวัตไม่เคยตะคอกใส่ท่าน เพียงแค่ได้เห็นสัญญาฉบับนั้นเขาก็เปลี่ยนไป
โรสรินทร์ร้าวไปทั้งอก ยามมองชายหนุ่มสาดคำพูดฟาดฟันกับมารดา ผู้หญิงที่รักเขามากกว่าสิ่งใดในชีวิต เขาไม่อ่อนโยนเหมือนหน้าตาหรอก ใบหน้าสวยหวานแต่ใจดำกระด้างยิ่งกว่าหินผา หญิงสาวได้แต่คิดในใจ
เรวัตสบตาคนที่กำลังจะกลายเป็นอดีตแล้วแสยะยิ้ม
“ทำไม มองฉันมีปัญหามากหรือไง”
หญิงสาวกำมือแน่นอีก ก่อนจะลุกขึ้นยืนอย่างช้าๆ ดวงตาไม่คลาดจากใบหน้าคมคาย บอกตนเองว่านี่คือใบหน้าของคนที่หล่อนรัก เขาเคยน่ารัก เคยอบอุ่น แต่ตอนนี้ไม่มีอีกต่อไป คนตรงหน้าไม่ใช่คนที่หล่อนรักหรอก เขาเป็นแค่ปีศาจโง่ๆ ตนหนึ่งเท่านั้น
“โรสไม่อยากมีปัญหากับคุณหรอกค่ะ แต่วันนี้โรสอยากบอกอะไรกับคุณสักอย่าง”
เรวัตหรี่ตาลง เขามองคนที่เคยทำตัวอ่อนหวาน น่ารัก ช่างเอาอกเอาใจ ทว่าเวลานี้หล่อนกำลังเปลี่ยนไป หรืออีกทีหล่อนก็ไม่เคยเปลี่ยน เพียงแต่ตลอดเวลาที่ผ่านมา โรสรินทร์พยายามที่จะเป็นคนอื่นเพื่อมาแทนที่ต่างหาก!
“หึ!” เรวัตแสยะยิ้ม “เอาสิ”
โรสรินทร์ยิ้มหยัน นึกสมเพชทั้งเขาและตนเอง
“คุณมันโง่!”
ไม่เพียงแต่เรวัตที่ตกตะลึงกับคำพูดของหญิงสาว แม้แต่คุณผกามาศเองก็ยังไม่อยากเชื่อหู ทว่ายามนี้ท่านกลับรู้สึกไม่ต่างจากลูกสะใภ้นัก ลูกชายท่านมันโง่...
“นี่เธอ กล้าดียังไงมาด่าฉัน” เรวัตถลึงตาใส่คนตัวเล็กตรงหน้า หล่อนคงคิดล่ะสิว่ามีคนช่วย จึงกล้าหือ
โรสรินทร์สบตาเขานิ่ง หล่อนเหนื่อยเต็มทีกับผู้ชายเย่อหยิ่งมั่นใจในตัวเองสูง แต่กลับโง่งั่งยอมให้ผู้หญิงแบบนั้นหลอกซ้ำแล้วซ้ำเล่า
“ก็มันจริง คุณมันงี่เง่า คุณแม่กับโรสหวังดีต่อคุณเสมอ พยายามปกป้องคุณจากผู้หญิงคนนั้น แต่คุณกลับไม่ยอมฟัง ยังหลงโง่งมว่าเธอจะรักคุณจริง ช่างน่าสมเพชเหลือเกิน”
ดวงตาของเรวัตวาววับ ขยับเข้าใกล้หญิงสาว ทำให้คุณผกามาศมองอย่างระมัดระวัง เกรงว่าบุตรชายจะพลั้งเผลอทำร้ายสะใภ้คนโปรดของท่าน ขณะที่โรสรินทร์กลับยืนปักหลักนิ่งไม่ยอมขยับ หลังจากร้องไห้มาตลอดคืน ทบทวนสิ่งต่างๆ ทั้งยังได้กำลังใจจากทุกคน หญิงสาวจึงเข้มแข็งพอที่จะต่อกรกับคนตรงหน้า ในเวลานี้ทั้งสองดูเหมือนเป็นคู่แค้นมากกว่าคนที่เคยใช้ชีวิตหวานชื่นมาระยะหนึ่ง
“คนที่น่าสมเพชไม่ใช่ฉัน แต่เป็นเธอ ผู้ชายเขาไม่อยากได้ยังจะยัดเยียดตัวเองมาให้ น่าสมเพช!” ชายหนุ่มโน้มใบหน้าลงมากระซิบบอกด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ ขณะที่หญิงสาวนัยน์ตาแดงก่ำ กำมือแน่น “เดี๋ยวไปหย่ากัน”
“ฉันไม่หย่า!” หญิงสาวโต้กลับ จึงได้เห็นดวงตาวาววับของสามี แม้ภายนอกโรสรินทร์จะดูท้าทาย ไม่หวั่นเกรง ทว่าในใจกำลังปวดร้าวกับสิ่งที่ต้องเผชิญ
เรวัตพยักหน้า เขาสบตามารดาและภรรยาด้วยสายตาเย็นชา จากนั้นก็หมุนตัวขึ้นชั้นบนโดยไม่พูดอะไรอีก ทำให้คนทั้งสองถึงกับผ่อนลมหายใจออกมาพร้อมกัน
“โรสขอโทษนะคะ ที่พูดว่าคุณเรไปแบบนั้น” เมื่ออยู่กันตามลำพังหญิงสาวก็เอ่ยขออภัยแม่สามี ฝ่ายนั้นส่ายหน้า ดวงตาดูอ่อนล้ากว่าทุกครั้ง
“ช่างมันเถอะ แล้วตาเรก็โง่อย่างที่โรสพูดจริงๆ” ท่านเอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นพร่า
“คุณแม่ไม่เป็นไรนะคะ” หญิงสาวกุมมือท่านเอาไว้ พยายามปลอบใจอีกฝ่าย
เรวัตหายไปพักใหญ่ แล้วกลับลงมาพร้อมกับเสื้อผ้าชุดใหม่ เขาคงขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว ก่อนมาหยุดตรงหน้ามารดาและภรรยาและมองด้วยแววตาแข็งกระด้างไม่ต่างจากเดิม
“ในเมื่อกล้าหน้าด้านอยู่ต่อ ฉันก็จะให้เธออยู่ แต่คงไม่ว่านะ ถ้าฉันจะพาคนที่ฉันอยากให้อยู่เข้ามาอยู่ในบ้านนี้ด้วย”
คำตอบของเรวัตทำให้คนฟังใจหายวาบ
“เรจะทำอะไร แกจะเอานังนั่นเข้าบ้านทั้งที่เมียแกยังอยู่หัวโด่นี่นะ!” คุณผกามาศผุดลุกพรวดพราด ดวงตาถมึงทึง ขณะที่โรสรินทร์ถึงกับหน้าถอดสี ส่วนคนเป็นลูกชายกระตุกยิ้มด้วยความสะใจ
“ก็ในเมื่อคนหนึ่งไม่ยอมให้หย่า อีกคนก็หน้าด้านอยู่ ก็อยู่กันไปแบบนี้ ทนได้ก็ทน ทนไม่ได้ก็ไม่ต้องทน!!”
พูดจบ ร่างสูงใหญ่ของเรวัตก็ก้าวออกจากบ้าน
“ตาเร ตาเรกลับมานะ ตาเร!!” คุณผกามาศกรีดเสียงร้องเรียกลูกชาย เนื้อตัวสั่นเทา มือไม้เย็นเยียบ
“คุณแม่!!” โรสรินทร์ผวาเข้ารับร่างของคุณผกามาศทันทีที่ท่านทำท่าจะล้ม ส่วนเรวัตชะงักลงเล็กน้อย เขากำมือแน่น กัดฟันกรอด แต่แล้วเขาก็ตัดใจรีบเดินออกไปก่อนที่จะใจอ่อน
โรสรินทร์ได้แต่มองตามแผ่นหลังกว้างไปด้วยความโกรธแกมเสียใจ ก่อนร้องหาคนช่วย
“ใครอยู่แถวนี้บ้างคะ เข้ามาช่วยหน่อย คุณแม่เป็นลม!”
Latest chapter
เศษรักสีกุหลาบ EP.79 บทพิเศษ ๒ หมดทั้งใจ
บทพิเศษ ๒หมดทั้งใจโรสรินทร์เป็นสาวร่างเล็ก หากเทียบกับเรวัตหล่อนก็สูงเลยหัวไหล่เขาขึ้นไปเล็กน้อยเท่านั้น หญิงสาวอาจไม่ใช่คนสวยจัดจ้าน แต่ก็น่ารักอ่อนหวานอย่างที่ทำให้หนุ่มอื่นเหลียวมองได้โดยไม่ยาก และเขารักทุกอย่างที่ประกอบขึ้นเป็นหล่อน “กำลังท้องกำลังไส้ ไปซนที่ไหนมาอีก”เสียงกระเซ้าที่ดังขึ้นทำให้หญิงสาวหันไปยิ้มกว้างกับสามีที่เดินเข้ามาสวมกอดหล่อนจากด้านหลัง“ไปซื้อของใช้ส่วนตัวกับแนนมาค่ะ โรสซื้อครีมโกนหนวดแล้วก็มีดโกนมาให้พี่เรด้วย ของเก่าใกล้หมดแล้ว” หญิงสาวตรวจสิ่งของที่ซื้อมาว่าครบถ้วนหรือไม่ ขณะที่ชายหนุ่มเกยคางกับบ่าบอบบางเอาไว้ สายตาก็มองเข้าไปในถุงผ้า มือเรียวใหญ่ลูบไล้บนหน้าท้องที่ยื่นออกมามากแล้ว“ท้องนี้ใหญ่จัง แค่สามสี่เดือนเอง” เขาพึมพำอย่างนึกเป็นห่วง โรสรินทร์ตั้งท้องลูกคนที่สามให้กับเขาแล้ว แต่ดูหล่อนยังกระฉับกระเฉงแทบไม่ต่างจากตอนปกติทั้งที่ท้องโตเร็วมาก“ท้องสามแล้วนะคะ ก็ใหญ่เป็นธรรมดา แต่คลอดคนนี้แล้วโรสว่าเราสองคนทำหมันกันดีกว่านะ”คนตัวโตเลิกคิ้วนิดๆ ยิ้มหน่อยๆ“ตามใจโรส”คนถูกตามใจมาโดยตลอดยิ้มออกมาอย่างปลื้มใจ“ใจดีจังเลย ตามใจตลอด”“มีเมียกับเขาแค่คนเดี
เศษรักสีกุหลาบ EP.78 บทพิเศษ ๑ เศษพิศวาส
เวลานั้น ภาพวูบวาบในช่วงเวลาหนึ่งปีที่ขาดหายกำลังไหลผ่านเข้ามาในความคิด ทำให้เขาปวดหัวอีกครั้ง มันหลั่งไหลเข้ามาในความทรงจำ แต่เขาไม่ยอมเชื่อโดยเฉพาะภาพกอดจูบผู้หญิงที่ได้ชื่อว่าเป็นเมีย ทำเรวัตช็อก หัวใจเต้นแรง เหงื่อแตกพลั่กไม่จริง เขาไม่ทำแบบนั้น!เมื่อชายหนุ่มลืมตาและหันไปมองตรงที่หญิงสาวยืนอยู่กลับไม่พบร่างบาง ภายในห้องว่างเปล่าจนเขาใจหาย ชายหนุ่มได้แต่ขมวดคิ้วพร้อมกับเม้มปากเข้าหากันไม่ว่าก่อนหน้านี้จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง แต่เขาไม่ยอมให้เป็นแบบนั้นต่อไปแน่เมื่อมารดายื่นคำขาด เรวัตก็บอกตนเองว่าช่างมัน ในเมื่อโรสรินทร์อยากอยู่เขาก็ให้อยู่ ทว่าทุกวันหล่อนจะได้พบกับความเจ็บปวดไม่จบไม่สิ้น เหมือนกับที่เขากำลังรู้สึก“อยากอยู่ก็ได้ แต่ช่วยย้ายข้าวของของเธอออกจากห้องของฉันด้วย”เขาออกคำสั่งทันทีที่กลับมาถึงบ้าน หญิงสาวได้แต่ยืนนิ่งตัวชา หน้าชาอยู่พักใหญ่ จากนั้นจึงค่อยๆ ทยอยขนย้ายข้าวของออกจากห้องนอนส่วนตัวที่เคยเป็นวิมานรักของเขาและหล่อนมาหนึ่งปีเต็มด้วยสายตาหม่นหมอง แต่เรวัตกลับเข้าใจไปว่าหล่อนกำลังอาลัยอาวรณ์ห้องนี้นักหนา“โทษทีนะ แต่ห้องนี้ไม่ได้ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อเธอ บ้านหลังนี้ก็
เศษรักสีกุหลาบ EP.77 บทพิเศษ ๑ เศษพิศวาส
เรวัตจดปลายปากกาลงบนใบสำคัญการสมรสเรียบร้อย โรสรินทร์จึงเซ็นชื่อของตนเองตามลงไป มองผู้หญิงที่มารดาบอกว่ากำลังวางแผนร่วมชีวิตกับหล่อนก่อนประสบอุบัติเหตุด้วยความรู้สึกสับสน แต่ไม่ว่าอย่างไรทุกอย่างก็ดำเนินไปตามที่มารดากล่าวอ้างจนลุล่วงภายในห้องหอเขายืนนิ่งอยู่หน้าเตียงนอน ขณะที่เจ้าสาวของเขากำลังอาบน้ำ งานแต่งวันนี้เป็นเพียงงานเล็กๆ มีผู้ร่วมงานไม่กี่คน แต่เขาก็พอใจให้เป็นแบบนั้น เพราะต่อให้มีคนมากมาย เขาก็จำอะไรไม่ได้สักอย่างชายหนุ่มทรุดตัวนั่งลงบนเตียงกว้าง จนถึงเวลานี้เขาก็ยังสับสน ตอนนี้เขาแต่งงานแล้ว มารดาบอกว่าเขากับเจ้าสาวรักกัน แต่ทำไมเขาจึงไม่อาจสัมผัสได้ถึงความรู้สึกนั้นเลยสักนิด แม้ความจริงเขาจะยังจำอะไรไม่ได้ หมอบอกว่าต้องค่อยเป็นค่อยไป แต่อย่างน้อยเขาก็ควรจะต้องมีความรู้สึกผูกพันกับหล่อนบ้างสิ แต่นี่ไม่เลยสักนิด...คืนแรกผ่านไปด้วยดี เขาไม่ได้แตะต้องหล่อน เพราะดูเหมือนหล่อนเองก็ประหม่าเช่นกัน แต่หลังจากนั้น เมื่อได้ใช้เวลาร่วมกันมากขึ้น พูดคุยทำความรู้จักกันมากขึ้น จึงทำให้คู่สามีภรรยาหมาดๆ เริ่มคุ้นเคยกันทีละนิด จากที่เคยรู้สึกแปลกหน้า ก็กลายเป็นความสนิทสนม“เช้านี้คุณเร
เศษรักสีกุหลาบ EP.76 บทพิเศษ ๑ เศษพิศวาส
บทพิเศษ ๑เศษพิศวาสณ โรงพยาบาลชื่อดัง โรสรินทร์นั่งบนโซฟาชิดผนังภายในห้องพิเศษ ดวงตาคู่สวยของสาวน้อยคอยมองไปยังเตียงผู้ป่วยเป็นระยะ คนบนเตียงยังคงหลับอยู่บนนั้น ไม่มีทีท่าว่าจะตื่นขึ้นมาให้คนรอได้ใจชื้นเลยสักหน“ตาเรตื่นบ้างไหมโรส” คุณผกามาศกลับเข้ามาอีกครั้งในช่วงเย็น ท่านยืนมองลูกชายที่มีสายระโยงระยางอยู่เท่าเดิมด้วยสายตาหม่นหมองเหตุการณ์ชวนช็อกทำให้ท่านแทบล้มทั้งยืน แต่เมื่อเป็นเสาหลักทำให้ต้องฝืนหยัดยืนและตั้งสติ“ยังเลยค่ะ คุณแม่นั่งก่อนนะคะ” หญิงสาวผุดลุกจากเก้าอี้ข้างเตียง คุณผกามาศจึงเข้าแทนที่ ท่านกอบมือลูกชายขึ้นมากุมเอาไว้ นัยน์ตามีหยาดน้ำเอ่อคลอ“ตาเร ได้ยินแม่ไหมลูก”โรสรินทร์ยืนมองท่านด้วยความสงสารจับใจ เรวัตไม่มีวันรู้ว่าเขาเกือบทำให้ท่านขาดใจตามไปด้วยเปลือกตาของเรวัตกระตุกเบาๆ แต่ยังไม่มีทีท่าว่าจะตื่น คุณผกามาศนั่งมองลูกชายอยู่นาน ภาวนาให้เขาปลอดภัยทุกลมหายใจ กระทั่งมีงานเร่งด่วนท่านจำต้องกลับไปอีกครั้ง“แม่ฝากพี่เขาด้วยนะโรส”โรสรินทร์ยิ้มให้กับผู้มีพระคุณ“คุณแม่ไม่ต้องห่วงนะคะ ถ้าคุณเรรู้สึกตัวเต็มที่ โรสจะรีบโทร.บอกกับคุณแม่ค่ะ”ผู้สูงวัยพยักหน้ารับรู้ ดวงตาคู่
เศษรักสีกุหลาบ EP.75 บทส่งท้าย
วันเวลาเคลื่อนไปปีแล้ว ปีเล่า ทุกชีวิตล้วนเติบใหญ่ เช่นเดียวกับสองพี่น้องที่กำลังวิ่งเล่นบนชายหาด เสียงคลื่นซัดสาดเป็นจังหวะ บริเวณนี้เป็นชายหาดส่วนตัวของเรวัต เมื่อไม่นานมานี้ เขาตัดสินใจซื้อบ้านพักตากอากาศหรูติดชายทะเลเพราะลูกๆ ชอบมาก เด็กๆ มักจะเรียกร้องขอให้พ่อกับแม่พามาเที่ยวทะเลเสมอ เขาซึ่งเป็นพ่อที่รักลูกมากจึงตัดสินใจซื้อบ้านหลังนี้เอาไว้เป็นบ้านพักสำหรับครอบครัว“พ่อจ๋า มาเย่นกัน” แม่หนูรินร้องเรียกบิดาเสียงแหลม แล้วกระโดดโลดเต้นกับพี่ชายตัวโตที่คอยดูแลน้องสาวอยู่ไม่ห่าง“พี่เรไปเล่นกับลูกๆ เถอะค่ะ ตรงนี้โรสกับแนนจัดการเอง” หญิงสาวเงยหน้าบอกสามีที่กำลังเตรียมวางบาร์บีคิวบนเตา“งั้นฝากด้วยนะ” เรวัตบอกกับภรรยาก่อนจะเช็ดมือแล้วเดินตรงไปยังลูกๆ ที่กำลังสนุกสนานกับการเตะน้ำเล่นคุณผกามาศที่หลับเอาแรงเพิ่งเดินออกมาสมทบ ท่านมองหลานหญิงชายด้วยสายตาแจ่มใส“สนุกกันน่าดู ร่ำร้องมาตั้งแต่เดือนก่อน”โรสรินทร์หันไปมองท่านแล้วยิ้มอ่อน ก่อนจะมองเลยไปยังคนทั้งสามที่เป็นดั่งดวงใจของหล่อน“บ่นทุกวันเลยค่ะ นี่ถ้าอาทิตย์นี้ไม่พามาคงโวยวายไม่หยุด”“จริงค่ะคุณท่าน คุณหนูเซ้าซี้จนคุณโรสไม่เป็นอันทำง
เศษรักสีกุหลาบ EP.74 บทส่งท้าย
บทส่งท้ายเมื่อถึงกำหนดคลอด เรวัตพาโรสรินทร์ไปโรงพยาบาลตามนัด เขาอยู่กับภรรยาตลอดเวลา แม้แต่ช่วงเวลาสำคัญ เป็นครั้งแรกที่ชายหนุ่มได้เห็นภรรยาคลอดลูก หัวใจของเขาเต้นแรงจนแทบทะลุออกมานอกอก ลุ้นจนหน้าดำหน้าแดง รู้ตัวอีกทีว่าลืมหายใจก็ตอนที่ลูกสาวของเขาพ้นออกมาจากท้องของมารดาหมอให้ชายหนุ่มตัดสายสะดือ จากนั้นเขาได้อุ้มลูกสาวเป็นครั้งแรก พลันความตื้นตันก็ปริ่มล้นจนเอ่อท้นออกมาเป็นน้ำตา ลูกสาวของเขาผิวขาวผ่อง เนียนละเอียด ปากนิดจมูกหน่อย ตัวนิดเดียวแต่ร้องดังลั่นห้อง จนหมอและพยาบาลแซวว่าคงต้องส่งให้น้องเรียนว่ายน้ำ เพราะปอดใหญ่มากโรสรินทร์มองภาพสามีอุ้มลูกสาวแล้วน้ำตาไหล เช่นเดียวกับชายหนุ่มที่น้ำตาคลอ เขายิ้มให้หล่อนแล้วส่งลูกสาวคืนให้กับนางพยาบาล...ไม่กี่วันต่อมาทั้งหมดก็กลับมาพักฟื้นที่บ้านได้ตามปกติ น้องรันที่ตอนนี้กลายเป็นพี่รันเรียบร้อยอยู่ไม่ห่างน้องสาว ไม่ว่าจะทำอะไรอยู่ตรงไหนก็จะวนเวียนกลับมาหาน้อง มากอด มาหอมและคอยดูแล“น้องริน” พี่รันยื่นหน้าเข้าไปใกล้ แล้วจดจมูกลงบนแก้มนุ่มนิ่มหอมกรุ่นสูดดมดังฟอด จนคนเป็นแม่อดที่จะหัวเราะเพราะความเอ็นดูไม่ได้ “แม่ค้าบ น้องรินน่ารักจัง”คนตัว
Vous vous intéresseriez aussi à
ลุ้นรักคุณแม่ตัวแสบ
ผู้แสวงหาชีวิตที่เป็นสุข58.4K Vuesคลั่งรักสุดใจของนายCEO
นครแสงจันทร์74.9K Vuesคู่หมั้นสุดหวงของท่านอ๋องกระหายเลือด
ชาไทยเย็น38.8K Vuesภรรยาจำเลยของท่านประธานยื้อรัก
ซ่งจิ้น47.0K Vuesรวมเรื่องสั้น สุดเร้าใจ (NC 18+)
กาแฟหอมกรุ่น2.0K Vuesทาสรัก
SS.WONDER1.2K VuesMy sinner brother ความผิดที่ฉันเสพติด
Milady1.3K Vuesบ่วงเล่ห์บำเรอรัก
วรดร/กัญนิชา/วิรัญชนา606 Vues
