ตอนที่ 2 คนรัก

“ปารมีว่ายังไงบ้าง”

“คุณปารมีเธอไม่ได้พูดอะไรครับ”

“อืม”

ไม่นานประตูข้างหลังอีกฝั่งก็ถูกเปิดออกพร้อมกับร่างเพรียวระหงของกานดาก็เข้ามานั่งในรถ บทสนทนาระหว่างเจ้านายกับลูกน้องก็สิ้นสุดลง เมื่อเห็นดังนั้นภพจึงออกรถทันที

“วันนี้ผมไม่ได้อยู่ทานข้าวด้วยนะ” แทนไทพูดขึ้นเมื่อรถคันหรูเลี้ยวเข้าไปในเขตบ้านหลังใหญ่

“ค่ะ” กานดาเพียงตอบรับสั้น ๆ ไม่ได้แสดงท่าทีหรืออาการใด ๆ ออกมา ภพได้แต่ลอบมองสองผู้เป็นนายผ่านกระจกมองหลังแล้วได้แต่คิดในใจว่าอยู่กันมาตั้ง 2 ปีแล้วทั้งสองคนไม่มีความรู้สึกอะไรให้กันบ้างเลยหรือไง ทั้งที่นายผู้หญิงของบ้านก็ออกจะสวยแถมยังเรียบร้อยอ่อนหวานขนาดนั้น

“คุณจะอาบน้ำเลยไหมคะ” กานดาถามขึ้นเมื่อทั้งสองคนเข้ามาภายในบ้านแล้ว

“อืม” แทนไทตอบสั้นๆ ในลำคอ

“งั้นเดี๋ยวรอสักครู่นะคะ เดี๋ยวดาขึ้นไปเตรียมน้ำให้” กานดาบอกก่อนจะเตรียมเดินขึ้นไปบนชั้นสองของบ้าน

“คุณดาพักเถอะค่ะ เดี๋ยวป้าขึ้นไปเตรียมน้ำให้คุณแทนเธอเองค่ะ” ป้านีหัวหน้าแม่บ้านเอ่ยขึ้น เธอทำงานที่นี่มาจะ 20 ปีแล้วและหลังจากที่กานดาแต่งเข้ามาแบบปุ๊บปั๊บก็ทำให้ทุกคนสงสัยว่าเธอจะมีเจตนาอะไรแอบแฝงหรือเปล่าแต่เท่าที่เห็นตลอดเวลาสองปีที่ผ่านมากานดาทำ หน้าที่ภรรยาและคุณผู้หญิงของบ้านได้เป็นอย่างดีและน่าชื่นชมจึงทำให้คนในบ้านรักและเอ็นดูเธอได้ไม่ยาก

“ไม่เป็นไรค่ะป้านีเดี๋ยวดาทำเองดีกว่าค่ะ” กานดาเอ่ยบอกผู้อาวุโสกว่าพร้อมกับส่งยิ้มให้

“แล้ววันนี้คุณดาจะเข้าครัวไหมคะ” ป้านีถามขึ้นเพราะปกติแล้วกานดามักจะเข้าครัวทำอาหารด้วยตัวเอง

“อืม คงไม่ละค่ะ วันนี้คุณแทนมีนัดข้างนอก เอาเป็นว่าทำอาหารสักอย่างก็พอค่ะ ดาทานคนเดียว”

“ได้ค่ะ”

หลังจากหายขึ้นไปบนห้องไม่นาน กานดาก็กลับลงมาอีกครั้ง เมื่อเห็นว่าแทนไทนั่งอ่านเอกสารเกี่ยวกับรายรับ-จ่ายของผับอยู่ที่ห้องนั่งเล่นจึงเดินเข้าไปหา ก่อนจะนั่งลงข้าง ๆ แทนไทที่รับรู้ว่าหญิงสาวเดินเข้ามาตั้งแต่แรกก็ไม่ได้เอ่ยอะไร เมื่ออ่านเอกสารเสร็จจึงลุกขึ้นก่อนจะฉุดมือหญิงสาวให้เดินตามขึ้นไปด้วย

“ไปทานข้าวกับคุณปารมีใช่ไหมคะ” กานดาถามขึ้นเมื่อเข้ามาในห้องแล้ว แทนไทหันไปมองหน้าหญิงสาวแต่ก็ไม่ได้ตอบอะไร แต่กลับเดินเข้าไปในห้องน้ำแทน แต่แค่นั้นก็เป็นอันรู้กันแล้วว่าสิ่งที่กานดาคิดนั้นไม่ผิด เธอจึงลงมือเลือกชุดสำหรับใส่ไปหาหญิงคนรักให้กับผู้ชายที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นสามี

เมื่ออาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วแทนไทก็เดินลงมาข้างล่าง ก่อนจะมองหาหญิงสาวแต่ก็ไม่พบ

“คุณแทนหาคุณดาอยู่เหรอคะ” ป้านีที่เดินผ่านมาเห็นเจ้านายที่กำลังมองหาใครสักคนจึงถามขึ้น

“ครับ” แทนไทตอบไปนิ่ง ๆ

“คุณดาอยู่ที่สระว่ายน้ำค่ะ” แทนไทพยักหน้ารับรู้ ก่อนจะเดินไปที่หลังบ้านซึ่งมีสระว่ายน้ำอยู่แต่ก็ไม่เห็นมีใครอยู่ จนมีคนโผล่ขึ้นมาจากใต้น้ำ ภาพที่เห็นทำเอาชายหนุ่มค้างไปเลยทีเดียวเพราะไม่คิดว่าหญิงสาวที่แต่งตัวเรียบร้อยมิดชิดดูเป็นสาวหวานจะซ่อนรูปได้ขนาดนี้ ผมยาวสลวยเปียกน้ำลูบไปกับแผ่นหลังเนียน คอระหง หน้าอกกลมมนอวบอิ่ม เอวบางคอด ขาเรียว ผิวขาวตัดกับบิกินี่สีดำยิ่งทำให้มีเสน่ห์ดึงดูดสายตาและน่าหลงใหล เพียงชั่วครู่ที่เผลอไปสบตาเรียวสวยแทนไทราวกับตกอยู่ในมนต์สะกดของอีกคนจนยากที่จะถอนตัว

“คุณแทน!” กานดาที่หันไปสบเข้ากับตาคมก็ต้องตกใจเพราะไม่คิดว่าชายหนุ่มจะมายืนมองเธอว่ายน้ำอยู่เงียบๆ กานดารีบคว้าชุดคุมขึ้นมาสวมทันที แทนไทที่ได้ยินเสียงเรียกของหญิงสาวก็ได้สติกลับคืนมา ก็แก้เก้อด้วยการหันไปมองทางอื่นเนียน ๆ

“คุณแทนมีอะไรหรือเปล่าคะ” กานดาถามขึ้นเมื่อใส่ชุดคุมเรียบร้อยแล้วจึงเดินเข้าไปหาชายหนุ่ม

“เปล่าหรอก แค่จะมาบอกว่าคืนนี้ผมอาจจะไม่ได้กลับมานอนบ้าน” แทนไทบอกพยายามคุมเสียงของตัวเองให้นิ่งที่สุดและพยายามไม่นึกถึงรูปร่างใต้เสื้อคุมของคนตรงหน้า

“ค่ะ”

“งั้นผมไปก่อนนะ” แทนไทบอกก่อนจะเดินออกไปทันที

แทนไท

เชี้ย!ผมเป็นอะไรเนี่ย ถึงจะอยู่ด้วยกันมาสองปีแล้ว แต่ผมไม่เคยแม้แต่จะคิดแตะต้องอีกฝ่ายหนึ่งเลย เพราะในใจผมมีคนที่ผมรักมากอยู่แล้ว และวันนี้ก็เป็นที่เธอกลับมาหลังจากที่ไปเรียนต่อที่ต่างประเทศเกือบสี่ปีแล้ว

แต่ทุกคนก็ต้องเข้าใจว่าระยะเวลาสองปีมันนานพอที่จะทำให้เกิดความรู้สึกอะไรบางอย่างได้ไม่มากก็น้อย ยิ่งเธอทำหน้าที่ภรรยาของผมได้เป็นอย่างดี ยกเว้นก็แค่เรื่องบนเตียง มันทำให้ผมเคยชินกับการมีเธอคนนั้นเป็นคนดูแลผม และวันนี้ก็เป็นอีกวันที่มันทำให้หัวใจของผมรู้สึกว่าอยากให้เธอทำหน้าที่ภรรยาให้ครบทุกอย่าง ร่างกายนั้นที่ผมไม่คิดที่จะแตะต้อง แต่ในตอนนี้ในหัวผมมันกลับมีแต่ภาพร่างเพรียวที่ใส่ชุดว่ายน้ำอยู่ในหัวจนสลัดไม่ออกและมีความคิดหนึ่งผุดขึ้นมา ‘ผมอยากครอบครองร่างกายนั้น’

“นายครับ!” เสียงเรียกจากไอ้ภพดังขึ้นทำให้ผมได้สติกลับมา

“มีอะไร” ผมถามกลับไปเสียงเรียบ

“เป็นอะไรหรือเปล่าครับผมเห็นนายยืนเหม่ออยู่”

“เปล่า” ผมตอบมันไปแค่นั้นก่อนจะเดินนำมันไปที่รถ และเมื่อขับออกมาได้ไม่นานรถคันหรูก็เข้ามาจอดในบ้านหลังใหญ่ ผมก้าวลงจากรถพร้อมกับหญิงสาวที่ผมเฝ้าคิดถึงมาตลอดเดินออกมาจากในตัวบ้านแล้วมาหยุดอยู่ตรงหน้าผม ร่างสูงโปร่งเพรียวระหงอยู่ในชุดราตรีเกาะอกสีแดงรัดรูปยิ่งขับในผิวขาวเนียนน่าสัมผัสดูเด่นสง่า ใบหน้าเรียวสวยแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางเล็กน้อยทำให้ยิ่งไม่อาจละสายตาไปได้ เธอส่งยิ้มหวานมาให้ผม

“รอนานไหมครับ” ชายหนุ่มเอ่ยถามขึ้นด้วยรอยยิ้ม

“ไม่ค่ะ”

“งั้นเราไปกันเลยไหม” เธอพยักหน้าเล็กน้อย ผมจึงเอื้อมมือไปให้เธอจับแล้วประคองเธอไปที่รถ

หลังจากนั้นไม่นานเราก็มาถึงร้านอาหารในโรงแรมแห่งหนึ่งที่แทนไทให้คนโทร.มาจองเอาไว้ เมื่อเข้าไปข้างในพนักงานก็พาเราไปยังโต๊ะที่จองไว้

“ที่นี่สวยมากเลยค่ะ” หญิงสาวเอ่ยขึ้นพร้อมกับส่งยิ้มหวานไปให้แทนไท

“ผมดีใจที่คุณชอบ ที่จริงที่นี่เป็นโรงแรมในเครือของไอ้โทนี่มันนะครับ”

“เหรอคะ สวยมากจริงๆ”

“ครับ”

“แทนค่ะ ปาได้ยินมาว่าคุณโทนี่แต่งงานแล้วจริงหรือเปล่าคะ”

“ครับ”

“แล้ว…คุณไม่อยากแต่งบ้างเหรอคะ” หญิงสาวเอ่ยขึ้นอย่างอาย ๆ

แทนไทขมวดคิ้วเข้าหากันทันทีที่หญิงสาวถามขึ้นอย่างนั้น ถ้าเป็นเมื่อก่อนเขาคงไม่รั้งรอ แต่ตอนนี้เขากลับ ไม่ได้คิดถึงเรื่องที่จะแต่งงานกับหญิงสาวตรงหน้าเลยตั้งแต่ที่มีใครอีกคนเข้ามาทำหน้าที่นั้นแล้ว

“เอ่อ…ผมนึกว่าปายังอยากสนุกกับการทำงานซะอีก”

“ถ้าปาบอกว่า ปาอยากสร้างครอบครัวกับคุณแล้วละค่ะ” เธอพูดพร้อมกับเลื่อนมือไปจับมือแทนไทที่วางอยู่บนโต๊ะอีกฝั่ง แทนไทไม่ได้ดึงมือออกแต่กลับมองไปที่หญิงสาวตรงหน้าอย่างใช้ความคิด ทั้งที่ก่อนหน้านั้นเขาเคยขอหญิงสาวแต่งงานแล้วก่อนที่เธอจะไปเรียนต่อแต่เธอกลับปฏิเสธเพราะยังอยากสนุกกับการเรียนและทำงาน แต่มาตอนนี้เธอกลับเป็นฝ่ายบอกว่าอยากแต่งงานอยากสร้างครอบครัวกับเขา มันหมายความว่ายังไง

“คุณมีอะไรหรือเปล่าปา”

“เหล่านี้ค่ะ คุณไม่รักปาแล้วเหรอ” แทนไทถึงกับสะอึกเมื่อเจอคำถามนี้

“รักสิครับ ผมยังรักปา” แต่อาจจะน้อยลงกว่าเมื่อก่อนหรือเปล่านะ แทนไทได้แต่คิดในใจ

“งั้นเราแต่งงานกันนะคะ นะคะแทน”

“เอาไว้เราค่อยคุยเรื่องนี้กันนะปา” แทนไทตัดบททันทีเพราะเขายังไม่อยากพูดเรื่องนี้ตอนนี้

“คุณไม่รักปาแล้วใช่ไหม คุณมีคนอื่นแล้วใช่ไหมค่ะแทน ฮึก คุณบอกปามาสิคะว่าคุณมีคนอื่นเข้ามาในใจแล้ว ฮึก ฮึก…” แทนไทเบี่ยงหน้าหนีจากภาพตรงหน้า เขาไม่ได้ตั้งใจจะทำให้หญิงสาวร้องไห้แต่ในเวลานี้เขากลับไม่รู้จะทำยังไงกับความรู้สึกและหัวใจตัวเองดี ถามว่ายังรักปารมีไหม เขายังรัก แต่ในใจกลับยังไม่พร้อมที่จะปล่อยมือใครอีกคนในตอนนี้

“ปาครับ ผมไม่ได้มีคนอื่น คุณอย่าร้องเลยนะ” แทนไทเอ่ยปลอบหญิงสาว

“ฮึก จริงนะคะ” หญิงสาวถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

“จริงครับ คุณไปล้างหน้าล้างตาก่อนนะ แล้วเรามาทานข้าวกัน” แทนไทบอกเสียงนุ่ม มือใหญ่ลูบมือหญิงสาวเบาๆ เพื่อให้เธอใจเย็นลง ปารมีพยักหน้าเบาๆ

“แทนไปเป็นเพื่อนปาหน่อยได้ไหมคะ” หญิงสาวเอ่ยขึ้น แทนไทพยักหน้าก่อนจะพาหญิงสาวลุกออกจากโต๊ะไปที่ห้องน้ำ

เมื่อทั้งสองกลับมาที่โต๊ะอีกครั้งก็ลงมือทานอาหารกันอย่างเงียบๆ โดยที่ไม่มีใครพูดอะไรออกมาสักคำ จนเมื่อของหวานมาเสิร์ฟ แทนไทนั่งมองหญิงสาวตรงหน้าทานของหวานพร้อมกับจิบไวน์ในมือรอไปพลาง จนทานเสร็จแล้วทั้งคู่ก็พากันลงมาที่รถ แทนไทรู้สึกแปลกๆ เมื่อภายในกายร้อนวูบ และตรงนั้นก็ปวดหนึบจนเริ่มทรมาน เขาไม่ได้โง่ขนาดที่จะไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร เขา…โดนยา