ตอนที่9.ไม่ยอมแพ้(จบ)

ร่างสูงพุ่งเข้าหาคนตัวเล็ก มือแกร่งคว้าลงที่แขนเรียว พนิดาสะบัดมือออก แล้วผลักลงที่อกเขาอย่างแรง ภูริเสียหลักเซไปข้างหลัง

ปัง ปัง ปัง

“ใครอยู่ข้างนอก เปิดประตูให้ฉันหน่อยค่ะ!” ไม่เพียงแค่ทุบประตู แต่หญิงสาวยังร้องเรียกให้คนข้างนอกเปิดประตู ภูริโมโหหนัก เมื่อเธอแสดงออกมาอย่างชัดเจนว่ารังเกียจเขา

“หยุดโวยวายนะนิด!” คำรามลั่นพร้อมกับย่างสามขุมเข้ามาหา เห็นตัวเล็ก ๆ อย่างนี้เถอะ เรี่ยวแรงไม่เล็กตามตัวเลยสักนิด

“ปล่อยฉันนะ! ฉันบอกให้ปล่อย!” พนิดาดิ้นหนี เมื่อถูกกระชากมาชิดอกแกร่ง ผู้ชายคนนี้คิดว่าตัวเองเป็นใคร คิดจะรังแกเธอตอนไหนก็ได้อย่างนั้นหรือ ที่ผ่านมาเธอเป็นคนเลือก เขาจึงเข้าถึงตัวเธอได้ ถ้าเธอไม่เลือกก็อย่าหวังว่าจะได้เข้าใกล้เธออีก

“หยุดดิ้นนะนิด!” มือที่โอบอยู่ที่แผ่นหลัง เลื่อนลงมายึดช่วงเอว ล็อกเอวเล็กเอาไว้ แล้วใช้แผงอกดันคนในอ้อมแขนไปจนชิดผนัง พนิดาดิ้นหนีอวัยวะส่วนไหนที่ใช้เป็นอาวุธได้เธอใช้หมด ทุบกำปั้นลงบนอกแกร่งรัว ๆ กางเล็บข่วนใบหน้า จิกมือลงบนศีรษะทุยสวย ดึงทึ้งเส้นผมจนภูริเจ็บแสบไปทั้งหัว แผลที่ถูกข่วนมีเลือดซึมออกมา เม