LOGINShare
บทที่ 1
Latest chapter
เสียครั้งแรกไปแล้วไง ก็สอบติดได้เหมือนกัน บทที่ 10
อีธานคงไม่ได้ใส่ใจฟังคำพูดของฉันเท่าไรนักหลายวันต่อมา ฉันมักจะเห็นอีธานอยู่ตามที่ต่าง ๆ เสมอฉันถึงกับสงสัยว่าเขากำลังตามสะกดรอยตามฉันหรือเปล่าแต่ฉันไม่อยากเจอเขาเลย คำชวนทั้งหมดของเขาฉันก็ปฏิเสธ แม้แต่ของขวัญที่เขาให้มา ฉันก็ส่งกลับคืนไปโดยไม่แตะต้องตอนนี้ ฉันกับไมลส์เพิ่งตกลงเป็นแฟนกันไมลส์ตั้งท่าเป็นศัตรูกับอีธานอย่างมากทุกครั้งที่เจอเขา ไมลส์จะรีบดึงฉันหลบไปไกล ๆ จากนั้นก็แสดงอาการหึงหวงและความเป็นเจ้าของที่มีต่อฉันออกมาอย่างไม่ปิดบังจนกระทั่งวันหนึ่ง อีธานดักทำร้ายไมลส์ที่นอกมหาวิทยาลัยไปยกหนึ่ง ในที่สุดฉันก็ทนไม่ไหว ตัดสินใจไปคุยกับเขาให้รู้เรื่องฉันไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าเขาคิดอะไรอยู่ ตอนแรกก็ชัดเจนว่าเขาไม่อยากมีแค่ฉันคนเดียว อยากลองชิมรสชาติคนอื่นบ้างแต่ตอนนี้กลับมาทำเป็นมีความรู้สึกลึกซึ้ง มาก่อกวนชีวิตของฉันพอรู้จุดประสงค์ที่ฉันมาหา อารมณ์ของอีธานก็พลุ่งพล่านจนควบคุมไม่อยู่“ซินเธีย เธอสงสัยฉันงั้นเหรอ? ไม่ใช่ฉันที่สั่งให้คนไปทำร้ายเขา เป็นพวกลูกน้องของฉันที่อยากช่วยฉันสั่งสอนผู้ชายคนนั้นต่างหาก”ฉันมองอีธานอย่างจริงจัง แล้วพูดกับเขาอย่างตรงไปตรงมา“ไม่ว่า
เสียครั้งแรกไปแล้วไง ก็สอบติดได้เหมือนกัน บทที่ 9
จนกระทั่งวันคริสต์มาส อีธานถึงกับเคาะประตูบ้านของเรา“คุณป้าครับ พ่อแม่ผมออกไปข้างนอกแล้ว ปีนี้มีผมฉลองคริสต์มาสคนเดียว ขอมาฉลองด้วยได้ครับ?”อีธานถามอย่างสุภาพ พ่อแม่ก็เกรงใจที่จะปฏิเสธ จึงเชิญเขาเข้ามาในบ้านอีธานนั่งลงข้าง ๆ ฉันอย่างเป็นธรรมชาติฉันอยากหลบ แต่แบบนี้ก็ดูจะชัดเจนเกินไป จึงได้แต่อยู่ที่เดิมคุณป้าที่มาฉลองคริสต์มาสด้วยกันที่บ้าน ยังไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ของฉันกับอีธานแตกหักกันไปแล้ว จึงยังแซวพวกเราเหมือนเมื่อก่อนเดิมทีอีธานยังคุยกับทุกคนอย่างสนุกสนานแต่หลังจากที่ฉันยิ้มแล้วค่อย ๆ อธิบายทุกอย่างออกมาสีหน้าของอีธานก็ยิ่งดูไม่ดีขึ้นเรื่อย ๆพอถึงตอนกลางคืน ทุกคนกลับห้องไปนอนหมดแล้ว ฉันก็อยากกลับไป แต่ถูกอีธานรั้งไว้“เธอรีบปฏิเสธความสัมพันธ์กับฉันขนาดนี้เลยเหรอ?”ฉันเอียงคอสงสัย“พวกเราเป็นอะไรกันเหรอ?”ประโยคนี้ทำให้อีธานชะงักอยู่กับที่เขาอยากจะพูดอะไรบางอย่างอีก แต่จู่ ๆ โทรศัพท์ของฉันก็ดังขึ้นเป็นไมลส์ เพื่อนที่มหาวิทยาลัยของฉันที่เขาโทรมา ฉันไม่แปลกใจเลยสักนิดตั้งแต่รู้จักกันมา ก็เป็นที่รู้กันทั่วว่าไมลส์ตามจีบฉันอย่างกระตือรือร้นแต่ตอนนั้นฉัน
เสียครั้งแรกไปแล้วไง ก็สอบติดได้เหมือนกัน บทที่ 8
ตั้งแต่วันที่อีธานบอกว่าจะไม่มีวันยกโทษให้ฉัน ฉันก็ไม่เคยเจอเขาอีกเลยเอวาส่งทวิตเตอร์ที่อีธานกับซิลเวียประกาศคบกันอย่างเป็นทางการมาให้ฉันฉันมองแวบหนึ่งแล้วก็กดลบทิ้งทันทีคนที่ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับฉันแล้ว มีอะไรให้น่าใส่ใจอีก?ฉันบอกเอวาเพื่อนรักว่า ต่อไปนี้อย่าส่งข่าวอะไรเกี่ยวกับอีธานมาให้ฉันอีกฉันคิดว่าฉันกับอีธานคงจะไม่ได้เจอกันอีกแล้วไม่คิดเลยว่าวันที่ออกเดินทางไปมหาวิทยาลัยวันนั้น ฉันดันซวยไปเจออีธานกับซิลเวียอีกอีธานก็เห็นฉันเหมือนกัน แต่เขาคงยังโกรธอยู่ เลยไม่ทักทาย ทำเป็นไม่เห็นฉัน แล้วหันหน้าหนีไปฉันเองก็หันหน้าหนี แล้วเดินไปยังเกทขึ้นเครื่องฉันสังเกตเห็นว่าอีธานเห็นฉันไม่ยอมเข้าไปทักก่อน ก็จ้องฉันเขม็งหนึ่งที ก่อนจะถูกซิลเวียดึงตัวไปเอวาก็จ้องพวกเขาแวบหนึ่ง แล้วลากฉันเดินไปต่อมา เวลาผ่านไปนานมาก ฉันกับอีธานก็ไม่ได้ติดต่ออะไรกันอีกเลยหลัก ๆ คือฉันบล็อกช่องทางการติดต่อของเขาทั้งหมดไปนานแล้ว และปฏิเสธไม่ให้เพื่อนคนไหนช่วยติดต่อแทนเขาด้วยไม่คิดเลยว่าพอเข้าสู่สภาพแวดล้อมใหม่ ฉันจะได้เพื่อนดี ๆ เยอะมากอย่างรวดเร็วฉันเข้าร่วมชมรมของมหาวิทยาลัย ออกไปทำโปรเจก
เสียครั้งแรกไปแล้วไง ก็สอบติดได้เหมือนกัน บทที่ 7
ในงานเลี้ยงนี้ ในใจฉันอึดอัดอยู่ตลอด อยากให้มันจบเร็ว ๆ แล้วรีบจากไปแต่พอใกล้จะจบ ฉันกลับถูกแม่ของอีธานรั้งไว้“ซินเธีย ดีมากจริง ๆ ที่วันนี้หนูมาได้ ป้าคิดถึงหนูจังเลย”คุณป้าดึงฉันไปคุยไม่หยุด ซิลเวียไม่มีโอกาสพูดแทรกเลย จึงยืนอยู่ข้าง ๆ ด้วยสีหน้าไม่ดีมากเพราะเมื่อสักครู่เธอเพิ่งชวนแม่ของอีธานคุย แต่ท่าทีของคุณป้ากลับเย็นชามากคุณป้าไม่ได้สนใจความรู้สึกของซิลเวียเลย ดึงมือฉันวางทับลงบนมือของอีธาน แล้วกำชับว่า“พอขึ้นมหาวิทยาลัยแล้ว พวกเธอสองคนก็คือคนในครอบครัวที่ใกล้ชิดกันที่สุดนะ อีธาน ในฐานะผู้ชาย แกต้องดูแลซินเธียให้ดี ๆ อย่ารังแกจนเธอโกรธอีกล่ะ”อีธานชักมือกลับ แค่นหัวเราะเย็นชาทีหนึ่ง“ตอนนี้เธอไม่ต้องการให้ผมดูแลสักนิด จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่ได้เพิ่มช่องทางการติดต่อของผมกลับมาเลย”ในน้ำเสียงของเขาถึงขั้นแฝงไปด้วยความน้อยใจเล็กน้อยซิลเวียเห็นแบบนั้น ก็รีบพูดแทรกขึ้นมา“คุณป้าคะ มหาวิทยาลัยที่หนูสมัครก็อยู่ที่ลอสแอนเจลิสเหมือนกัน หนูกับอีธานก็สามารถดูแลกันได้ค่ะ”“อีกอย่าง ซินเธียอยู่ที่เอ็มไอที ไกลจากพวกเรามาก ปกติก็ไม่สะดวกเจอกันบ่อย ๆ อยู่แล้วค่ะ”ซิลเวียพูดข่าวให
เสียครั้งแรกไปแล้วไง ก็สอบติดได้เหมือนกัน บทที่ 6
วันที่กลับประเทศนั้น ตรงกับงานเลี้ยงฉลองการเรียนต่อของอีธานพอดีพ่อของเขาเป็นหัวหน้ามาเฟียคนปัจจุบัน และเมื่ออีธานเข้าเรียนมหาวิทยาลัย ก็คงจะค่อย ๆ เรียนรู้เพื่อสืบทอดตำแหน่งหัวหน้าต่อไปดังนั้นงานเลี้ยงครั้งนี้ที่ภายนอกเหมือนเป็นการฉลองการเรียนต่อของอีธาน แต่ความจริงแล้วก็เป็นเพียงงานเลี้ยงทางธุรกิจในอีกรูปแบบหนึ่งเท่านั้นธุรกิจของบ้านฉันยังมีบางส่วนที่ต้องพึ่งพาพ่อของอีธานอยู่ฉันไม่อยากให้พ่อแม่ลำบาก จึงตกลงไปร่วมงานเลี้ยงด้วยเพิ่งก้าวเข้ามาในห้องจัดเลี้ยง ฉันก็เห็นคนที่ไม่ได้เจอกันมานานทันทีอีธานสวมสูทที่ตัดอย่างพอดีตัว ดูโตและสุขุมกว่างานพรอมวันนั้นเสียอีกได้เจออีธานอีกครั้งหลังจากผ่านไปสองเดือน ความรู้สึกของฉันซับซ้อนมากฉันถึงขั้นไม่รู้ความคิดในใจตัวเองด้วยซ้ำเพียงแค่อยากหลบเลี่ยงเขาโดยสัญชาตญาณอีธานเหมือนจะรับรู้ได้ จึงหันหน้ามาสบตาฉันพอดีฉันรีบหลบสายตาเขาโดยไม่รู้ตัว อยากจะเดินหนี แต่กลับถูกเขาก้าวเร็ว ๆ มาคว้าข้อมือฉันไว้อีธานขมวดคิ้ว อ้าปากเหมือนอยากจะพูดอะไร แต่จู่ ๆ ซิลเวียที่อยู่ข้าง ๆ ก็กอดแขนเขา และยืนด้วยกันอย่างสนิทสนมซิลเวียยิ้มทักทายฉัน“เธอคื
เสียครั้งแรกไปแล้วไง ก็สอบติดได้เหมือนกัน บทที่ 5
ตอนอยู่ที่ขั้วโลกเหนือ ฉันจงใจทำให้ตัวเองยุ่งขึ้นมาดูแสงเหนือกับเอวา นั่งเรือสำรวจตามหาวาฬและแมวน้ำฉันจัดตารางกิจกรรมมากมายเพื่อเติมเต็มชีวิต ตัวฉันเองจะได้ไม่คิดถึงเรื่องที่ผ่านมาในเวลาว่างและยิ่งไม่ได้เอาช่องทางการติดต่อของอีธานเพิ่มกลับมาอย่างที่เขาขอด้วยแต่เอวาที่อยู่ข้าง ๆ ฉัน มักจะเอาทวิตเตอร์ของเขากับซิลเวียมาให้ฉันดูเป็นระยะ ๆฉันรู้ว่าพวกเขาไปเที่ยวสวิตเซอร์แลนด์กันอย่างมีความสุขแต่ที่แปลกก็คือเมื่อก่อนอีธานโพสต์ทวิตเตอร์น้อยมาก และก็ไม่ค่อยแชร์ชีวิตส่วนตัวแต่พักนี้เขาแทบจะโพสต์ทุกวันบางครั้งคือไปชมธารน้ำแข็งอาเล็ทช์จากมุมสูงบางครั้งคือไปมหาวิหารนักบุญเปโตรแม้ว่าฉันจะไม่ได้ติดตามเขาตลอดเหมือนเมื่อก่อนแต่ก็ยังมีเพื่อนหลายคนเป็นฝ่ายมาถามฉันว่าทำไมไม่ไปสวิตเซอร์แลนด์กับอีธานเพราะในรูปถ่ายพวกนี้ มีรูปคู่หลายรูปที่ข้างกายอีธานล้วนเป็นซิลเวียแต่เมื่อก่อน ที่ตรงข้าง ๆ เขาล้วนเป็นฉันฉันไม่รู้จะอธิบายยังไง จึงได้แต่บอกพวกเขาว่าฉันตอบรับคำชวนของเอวาแล้วทุกครั้งที่ได้ยินใครพูดถึงอีธาน หัวใจฉันก็เจ็บแปลบขึ้นมาแต่ฉันไม่หลีกเลี่ยงชื่อของอีธานอีกต่อไป ฉันพยา
