EP6 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)
หลังจากไปส่งหลานสาวเพียงคนเดียวเสร็จ ในช่วงบ่ายเบย์อาบน้ำแต่งตัวไปมหาวิทยาลัย แต่เมื่อขับรถมาจนถึงมหาลัยทางผ่านแห่งนึง สายตาของายหนุ่มก็หันไปเห็นใครบางคนเข้า
เธอคือเรมี่ พยักงานเสริฟที่คลับประจำที่เขาและเพื่อนๆชอบไป เธออยู่ในชุดนักศึกษาและดูท่าเหมือนจะเลิกเรียนแล้วด้วย เธอเดินขึ้นรถเมล์ไป ส่วยเลย์ก็ได้แต่ขับรถไปมหาลัยหรูของตัวเอง
“ไอ้เบย์ เมื่อคืนเป็นไง ดีมั้ยว่ะ” ชานนเอ่ย
“ไม่ว่ะ ของไม่ดี” เบย์เอ่ย
“แล้วผู้หญิงวันนั้นล่ะว่ะ ดีกว่าป่ะ” ชานนเอ่ย
“คนไหน???”
“ก็คนที่มึงเอาเขาแต่เลือกจำเขาไม่ได้ไงว่าใคร” ภีมเอ่ย
“วันนั้นเหล้าเหร้ยอะไรโครตแรง กูจำอะไรไม่ค่อยได้เลย แต่ถ้าได้เอาอีก กูว่ากูจำได้แน่” เบย์เอ่ย
“งั้นมึงคงต้องเอาไปเรื่อยๆแล้วแหละไอ้เบย์ ถึงจะเจอ5555”
“คงงั้น”
หลังเลิกเรียน เบย์และเพื่อนๆมีนัดกันในช่วงค่ำเวลาเดิมๆ ที่เดิมๆ ใช้ชีวิตสนุกสนาน บรีสผู้เป็นพ่อตามใจลูกๆทุกคน ถึงแม้ว่าเบย์ และเบสจะเป็นแฝดที่ทำให้เขาปวดหัวอยู่เป็นประจำก็ตามที
“เธอ??”
เอ่อออ”
เบย์ชะงักเมื่อเขาวนเวียนมาเจอเธออีกครั้ง หญิงสาวใบหน้าหวาน เธอเป็นลูกครึ่ง แต่เธอดูจืดไปนิดสำหรับเขา เขาแวะมาซื้อน้ำเจ้าหู้ร้ายประจำไปฝากเฌอผู้เป็นแม่
“ทำไมต้องตกใจทุกครั้งที่เจอฉัน? “
“อ่อเปล่าค่ะๆ”
“เจอก็ดี ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ เดี๋ยวฉันไปส่ง ระหว่าฃงทางได้คุยกัน” เบย์เอ่ย
“แต่...”
“เอาเถอะหน่า ฉันแต่อยากคุยกับเธอเฉยๆ”
เบย์เอ่ยจนกระทั่งซื้อน้ำเต้าหู้เสร็จ ระหว่างทาง เามี่เอาแต่นั่งก้มหน้า จนเบย์เอ่ยขึ้น
“ฉันมีเรื่องจะถามเธอหน่อย” เบย์เอ่ย
“จะถะ...ถามอะไรเหรอค่ะ” เรมี่เอ่ย
“เมื่อวันก่อน นอกจากโซนฉันแล้ว โซนอื่นยังมีแขกอีกมั้ย เมื่อใันจันทร์น่ะ” เบย์เอ่ย
“เอ่อออ..ระ...เรบอกข้อมูลลูกค้าไม่ได้ค่ะ” เรมี่เอ่ย
“แสดงว่ามีซินะ ตอนนี้นอกเวลางานเธอ เธอบอกฉันมาเถอะ”
“ทำไมถึงอยากรู้ล่ะค่ะ”
“วันนั้นฉันมีอะไรกับผู้หญิงคนนึงแล้วฉันจำหน้าไม่ได้ ฉันแต่อยากรู้”
เรมี่ถึงกับชะงักหนักเมื่อเบย์พูดถึงเรื่องในคืนนั้น นี่เธอคิดว่าเขาบืมไปแล้วเสียอีก ทำไมเขายังไม่ลืมมัน แถมยังมาถามหาอีกด้วย
“เรมะ..ไม่รู้ค่ะ”
“แต่คนที่ใช้ห้อง พนักงานอย่างพวกเธอต้องเห็นหมดนิ บอกมาะถอะน่า อย่างกนักเลย” เบย์เอ่ย
“เรไม่ได้งกค่ะ ถ้าข่าวลูกค้ารั่วไหล เรถูกไล่ออกแน่ๆคะ” เรมี่เอ่ย
“ไม่มีใครรู้เธอจะไปถูกไล่ออกได้ยังไง"
เรมี่อึกอักที่จะพูด จะให้เธอพูดยังไงว่าคนวันนั้นคือเธอ เป็นเธอที่มีอะไรกับเขาจนเกือบเช้า เธอพูดมันออกไปไม่ได้แน่ๆ
"วันนั้นโซนอื่นอีกสองโซนก็มีแต่ลูกค้าผู้ชายค่ะ" เรมี่เอ่ย
"งั้นเหรอ แล้วพนักงานล่ะ มีผู้หญิงกี่คน" เบย์เอ่ย
"เรบอกไม่ได้หรอกค่ะ มันเป็นความลับของร้านค่ะ"
"เธอนี่พูดยากจัง ฉันบอกอยู่ว่าไม่มีใครรู้ว่าเธอบอกมันจะเป็นไรไปเล่า" เบย์เอ่ยอย่างหงุดหงิดเล็กๆ
"แล้วพี่หาผู้หญิงคนนั้นอีกทำไมเหรอค่ะ" เรมี่เอ่ย
"ฉันก็อยากจะจ่ายเขาไง ให้ฉันฟาดยันเช้า"
เรมี่สะอึกเล็กน้อยเมื่อได้ยินแบบนั้น ถ้าเขาจ่ายเงินเธอ นั่นแปลว่าเธอขายตัวให้เขาแบบนั้นซินะ ทำแบบนั้นไม่ได้ เขารู้ไม่ได้ว่าเป็นเธอ
"มีไม่กี่คนหรอกค่ะ"
"เฮ้อออ งั้นคืนนี้ฉันจะไปลองมันทุกคนเลย" เบย์เอ่ย
"ละ..ลองเหรอค่ะ ลองอะไรค่ะ"
"ลองฟาดไง เธอคนแรกเลยดีมั้ย" เบย์เอ่ย
"ห๊ะ!!"
เบสเอ่ยนิ่งๆก่อนกดยิ้ม เขาขับรถมุ่งหน้าไปส่งเรมี่ตามสถานที่ๆเธอบอก เรมี่ไม่แน่ใจว่าเขาพูดจริงพูดเล่น แต่เธอต้องเตรียมป้องกันตัวเพื่อไม่ให้เขาล่วงเกินเธอได้อีก สาวน้อยร่างบางนั่งกอดกระเป๋าแน่น เธอไม่รู้เลยว่าหากเบย์จะทำแบบนั้นกับเธออีก เธอจะสู้แรงเขาได้หรือไม่ เพราะครั้งก่อนเธอก็สู้ไม่ได้
วันนั้นเรมี่ถูกแขกบังคับให้ดื่มเหล้าแรงๆแก้วนึง จนเธอเอาแต่อาเจียน เพราะมันกลั้นแทบไม่อยู่ เธอจึงรีบวิ่งเข้าห้องน้ำของโซนที่เบย์นั่ง จนเกิดเหตุการในคืนนั้นขึ้น
"เธอทำหน้าแบบนั้นทำไม ฉันก็แค่พูดเล่นเอง" เบย์เอ่ย
"งั้นเรขอตัวนะคะ"
เมื่อเบย์จอดรถ เรมี่รีบลงจากรถแล้วเดินตรงขึ้นอพาร์ทเม้นของตัวเองทันที หญิงสาวไร้เดียงสาเกินกว่าจะรู้ทันผู้ชายเจ้าเล่ห์แบบเบย์ เธอควรอยู่ให้ห่างเขาเอาไง้ ถึงแม้หน้าตาหล่อๆของเขามันจะดึงดูดก็ตาม
"ฟู่ววววว เรมี่ใจเย้นๆไว้ แกเป็นอะไรเนี้ย ทำไมใจสั่นจัง"
เรมี่นั่งลงกับเตียงทันทีที่วิ่งขึ้นมาถึงห้อง เธอนั่งกุมหัวใจตัวเองเมื่อมันสั่นผิดผกติ ยิ่งเห็นหน้าเบย์ใหล้ๆใจเธอยิ่งสั่นอย่างบอกไม่ถูกแบบนั้น
"ไม่ได้นะเรมี่ อย่าหวั่นไหวซิ"
เรมี่เอาแต่พร่ำบอกตัวเองว่าอย่าไปหวั่นไหวกับเขา จนกระทั่งถึงเวลาทำงาน เธอกล้าๆกลัวที่จะไปทำงานเพราะกลัวเจอเบย์อีก แต่ในเมื่อเลือกไม่ได้ก็พยายามหลบหน้าเขาหน่อยแล้วกัน
"เป็นอะไรเรมี่ ทำไมทำท่าแบบนั้น??"
โบว์เอ่ยถามเรมี่ที่ดูวิตกกังวลแปลกๆมองซ้ายที มองขวาทีเหมือนกับว่าเธอกลัวใครมาเห็นแบบนั้น
"อ่อ เปล่าค่ะพี่โบว์ งั้นเรขอไปทำงานก่อนนะคะ"
เรมี่รีบเดินออกทันที วันนี้เธอต้องหลีกเลี่ยงห้องของเบย์ตามลำพัง เพราะเมื่อครึ่งชั่วโมงที่ผ่านมาเขาเพิ่งมาถึงพร้อมเพื่อนๆกลุ่มเดิม แต่จนแล้วจนรอด กลับหลีกไม่ทัน เพราะถูกเรียกให้ไปเสิรฟเหล้าพร้อมกับพนักงานเสิรฟสาวอีกสองคน
"มาเลยจ๊ะสาวๆ วางตรงนี้เลย"
ภีมเอ่ยขึ้นก่อนที่ชานนจะเดินไปล็อคห้อง เรมี่รู้สึกถึงความผิดปกติของทั้งสามในห้องนี้ และดูมีแต่เธอที่ตกใจ เพราะผู้หญิงอีกสองคนไม่ได้ตกใจสักนิด
"กูรู้มึงสนใจคนนั้นไอ้เบย์ เอาไปดิ" ภีมเอ่ย
"มานี่!!"
"อ๊ะ!!"
เบย์คว้าเรมี่มานั่งตัก ก่อนมองเธอไปทั่วทั้งร่างกาย เขาแปลกใจไม่น้อยเมื่อเรมี่ดูจะหุ่นละม้ายคล้ายกับผุ้หญิงปริศนาที่เขามีอะไรด้วยซะเหลือเกิน
"เธอนี่มันหุ่นเท่าผู้หญิงที่ฉันเอาวันนั้นเลยนะ" เบย์เอ่ย
"ปะ..ปล่อยก่อนค่ะ" เรมี่เอ่ยและพรางดิ้นยุกยิกๆจะหลุดพ้นจากอ้อมแขนของเบย์
"ไม่รู้หรือไง ว่านั่งบนตักผู้ชายแล้วทำแบบนี้ มันกำลังจะปลุกมังกรให้ตื่น??"
"ปล่อยเรเถอะค่ะ ระ..เร"
"เธอนี่เตือนไม่ฟังนะ ดิ้นจนฉันแข็งไปหมดแล้ว รับผิดชอบมั้ย???"
"ระ...รับผิดชอบอะไรค่ะ ระ..เรไม่เข้าใจ"
"เธอไร้เดียงสาจริง หรือว่าแกล้ง??? ไม่รู้จริงๆ???" เบย์เอ่ย
"ปล่อยเรเถอะค่ะ เรมีงานต้องทำ"
"ก็ดี งั้นก็ไปทำงานของเธอกัน!!"
"เฮ้ยๆๆไอ้เหี้ยเบย์ เอาจริง เงี่ยนไวนะมึงเนี้ย" ชานนเอ่ยเมื่อเห็นเบย์ลากแขนเรมี่ลุกจากโซฟา
"เรื่องของกู"
"ปล่อยนะ ช่วยเรด้วย ปล่อยนะๆ" เรมี่พยายามดิ้นแต่ดูไม่เป็นผล จนเบย์หงุดหงิดเลยหันกลับมาอุ้มเธอขึ้นพาดบ่าแล้วเดินออกจากห้องไปที่ห้องนอน
"กรี๊ดดด อย่านะคะ"
"ช้าไปแล้วสาวน้อย ฉันเต็มที่พอดี!!"
"!!!!!!!"
🔥🔥🔥🔥🔥🥰🥰
EP7 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)เรมี่ที่ถูกเบย์โยนลงที่นอนมองเขาอย่างหวาดกลัว ภาพคืนนั้นที่เธอมีอะไรกับเขาและมันเป็นครั้งแรกของเธอแสนจะทรมาน มันไม่ได้เกิดจากความรักหรืออารมณ์ร่วม มันเจ็บและรุนแรงมากเกินไป"ยะ..ทำเรนะคะ ฮึก!""จิ๊ๆๆ อย่าพูดแบบนั้นซิ ก็ฉันบอกเธอแล้วไง ว่าฉันจะลองจากเธอก่อน พนักงานที่นี่ขายตัวเกือบทุกคน นั่นคือสิ่งที่ฉันรู้แต่เธอไม่รู้ และมันก็เหลือไม่กี่คนที่ไม่ได้ขาย เธอรู้หรือยังว่าทำไมฉันลองเธอก่อน" เบย์เอ่ย"มะ..หมายความว่าไงค่ะ"เบย์กระตุกยิ้มก้อนค่อยๆถอดเสื้อตัวเองออกจนเผยมัดกล้ามเนื้อบนผิวขาวราวหิมะของเขา เรมี่ตกอยู่ในสถานการณ์ที่สู้ไม่ได้อีกครั้ง เธอมองซ้ายมองขวาก่อนจะรีบลุกจากเตียง แต่ก็ไม่ทัน ถูกเบย์คว้าเอวไว้แล้วโยนกลับลงบนที่นอนพร้อมกระโดดขึ้นคร่อม"คิดจะหนี มันไม่ง่ายขนาดนั้นมั้ง"พูดจบเบย์ก้มลงซุกไซ้ใบหน้าหล่อๆไปตามลำคอและแผงอก เรมี่พยายามดิ้นแต่กลับถูกเขายึดข้อมือไว้จนแน่น มืออีกข้างของเขาก็ปลดเปลื้องกระดุมเสื้อทำงานของเธอออกจนเห็นบราเซียลายลุกไม้สีขาวที่เกาะกุมเต้านมคู่อวบเอาไว้ เมื่อเรียวลิ้นของชายหนุ่มลงเล่นหยอกล้อกับหัวนมสีชมพูเมื่อถูกปลดชั้นใน เรมี่แ
EP8 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)เรมี่เอ่ยอย่างไม่เข้าใจ แต่ก็เลือกจะเก็บคีย์การ์ดที่ดูจะมีราคาแพงกว่าค่าข้าวเธอหลายมื้อเก็บเข้ากระเป๋า เอาไว้เจอเขาอีกรอบค่อยคืนเขาแล้วกันเธอเลือกที่จะขึ้นรถกลับห้องเพื่อพักผ่อน วันนี้เกือบจะไม่ได้ทำงานเลย เพราะเบย์เอาแต่บังคับเธอ ทั้งที่ไม่ได้รู้จักหรืออะไรกันมาก่อน แถมมาทำแบบนั้นกับเธออีก"ไปดื่มมาอีกแล้วซิ ไปสวิงถึงไหนเลยลืมริต้า"ริต้าเป็นผู้หญิงสวย พูดจาออดอ้อนเอาใจเก่ง เธอไม่เรื่องมาก นั่นคือสิ่งที่ดูจะถูกใจเบย์"ก็ดื่มเหมือนทุกวันนั้นแหละ แล้วนี่เป็นอะไรอ้อนให้ฉันมาตอนจะเช้าแบบนี้ เพิ่งกลับหรือไง" เบย์เอ่ย"เปล่าสักหน่อย ริต้าเพิ่งตื่นต่างหาก คิดถึงเลยอ้อนให้มาหา"ริต้ากอดก่อนหอมแก้มเบย์เบาๆ นั่นทำให้ชายหนุ่มยิ้มอย่างพอใจ ก่อนที่ทั้งคู่จะจบลงที่ความสัมพันธ์บนเตียงอย่างเร้าร้อน ริต้าทันทุกท่วงท่าที่เบย์สนอง เมื่อเธอมีอะไรกับเขาบ่อยที่สุดในบรรดาสาวๆของเขา"เมื่อไหร่ริต้าจะได้เลื่อนขั้นบ้างน๊า" ริต้าเอ่ย"ไหนเธอบอกว่าจะไม่วุ่นวาย?? ทุกวันนี้เธอก้อ๓ิสิทธิ์กว่าทุกคน ไม่พอหรือไง??" เบย์เอ่ย"ริต้าก็แค่ถามเฉยๆเอง ทำไมต้องดุริต้าด้วยล่ะ""นี่เธองอนฉัน??
EP9 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)"ตกใจเข้าไป นั่นงซิ จะยื่นค้ำหัวฉันทำไม" เบย์เอ่ย"ค่ะ"เรมี่ค่อยๆนั่งตามที่เบย์สั่ง วันนี้เธอหวังว่าเขาจะไม่รังแกเธออีกนะ เธอเพิ่งถูกเขารังแกมาเมื่อคืน ถ้าวันนี้โดนอีก ได้ไข้ขึ้นแน่ๆ"อ่ะ!"จู่ๆเบย์ก็ยื่นกล่องบางอย่างให้กับเรมี่ เธอขมวดคิ้วมองก่อนจะค่อยๆหยิบมันมาดู เมื่อเปิดออกพบว่ามันเป็นสร้อยคอเส้นเล้กๆ เธอไม่เข้าใจจึงเอ่ยถามขึ้น"อะไรค่ะ???""สร้อยไง""ไม่ใช่ค่ะ เรหมายความว่าแล้วพี่ให้เรมาทำไมค่ะ" เรมี่เอ่ย"สำหรับเรื่องคืนนั้นกับเมื่อคืน" เบย์เอ่ยก่อนนั่งกอดออกมองเรมี่ตรงหน้านิ่งๆ"เรไม่ได้...""รับไว้ จบ"พูดจบเบย์ก็ลุกขึ้นเดินเข้าครัวก่อนคว้าเบียร์มาเปิดกระดกเข้าปากอย่างสบายใจราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น เรมี่เห็นแบบนั้นก้ได้แต่กำกล่องสร้อยไว้นิ่งๆ เถียงไปก็ไม่มีประโยชน์"คืนนี้เธอไม่ต้องไปทำงานแล้วมั้ง ออกมาแบบนี้เขาคงคิดว่าเธอลา" เบย์เอ่ย"เขาคิดว่าเรหนีงานมากกว่าลาค่ะ ไม่มีใครรู้ว่าเรออกมา" เรมี่เอ่ย"ช่างเถอะ มาใกล้ๆหน่อย" เบย์เอ่ยเรียก เรมี่ได้แต่ลุกขึ้นไปนั่งข้างๆเขาแต่กลับเอาแต่ก้มหน้า"อ๊ะ!"จู่ๆเบย์ก้คว้าหน้าของเรมี่ให้เชิดขึ้นก่อนมองไปทั่
EP10 - เหนุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)เบย์ไม่ได้สนใจเสียงเรียกของริต้า ได้แต่เดินออกมาด้วยความหงุดหงิด แต่เดินมาได้ไม่นานก็ต้องขมวดคิ้วกว่าเมื่อบลิ๊งผู้เป็นพี่สาวบอกให้ไปรับหลานที่ชั้น1ของห้างที่เขากำลังเดินให้พาไปส่งที่บ้านเพราะเห็นว่าเขามาที่นี่ เนื่องจากเธอมีงานด่วนต้องรีบไป"อีเจ๊ นี่กูเป็นน้องมึงหรือเป็นทาสมึงเนี้ย เรียกกูต้องให้ได้ดั่งใจเลย"เบย์เอ่บ่นทันทีที่เดินไปถึงจุดนัดหมาย แล้วเจอหลานสาวกระโปรงฟูฟ่องกำลัวยืนอยู่กับพี่สาวอย่างบลิ๊ง"กูเป็นเจ้ากรรมนายเวรมึงไอ้แฝด" บลิ๊งเอ่ย"เดี๋ยวกูกรวดน้ำให้ได้ไปผุดไปเกิดไป""มึงอยากตาย!!!"บลิ๊งเอ่ย"บ่นมากแก่ไวนะ ... เลนนี่ครับ ไปกับน้าเบย์ดีกว่าเนอะ ปล่อยหม่าม้าไม่สวยยืนบ่นเป็นคนแก่ไป" เบย์เอ่ย"ไอ้แฝด!!! มึงส่งเลนนี่ให้ถึงบ้านนะ ไม่งั้นกูจะฟาดมึงให้ตายคามือเลย" บลิ๊งเอ่ย"ใช้กูแล้วมาขู่กูอีกนะมึง" เบย์เอ่ย"เออไง มึงมันร้ายไง ไปๆ ขับรถดีๆด้วย"เมื่อแยกกับบลิ๊ง เบย์ก็เดินจูงมือหลานสาวตัวน้อยเดินออกมา แต่กลับไม่ได้กลับบ้าน เพราะเลนนี่ร้องจะขอกินไอติมก่อนกลับ"น้าเบย์ขา เลนนี่อยากกินไอติม""ก็ได้ กินเสร็จแล้วเราได้กลับบ้านกันเนอะ" เบย์เอ่ยไม่ว
EP11 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)"เร..มะ..ไม่ได้ อื้อออ"เรมี่ยังไม่ทันตอบ เบย์ก็ดูดริมฝีปากของเธอจนเธอพูดต่อไม่ได้ แต่ล่ะจังหวะจูบของเขาเหมือนกระชากวิญญานเธอให้หลุดออกจากร่างแบบนั้น"ฉันคงต้องสอนเธอจูบซะใหม่แล้วมั้ง" เบย์เอ่ยเขาค่อยใช้สองมือประครองหน้าของเรมี่ก่อนเอียงหน้าแล้วกดจูบเนิบนาบอีกรอบ แต่รอบนี้ดูหญิงสาวจะไม่เกร็งและขยับริมฝีปากตามจังหวะของเขาช้าๆ"เป็นไง แบบนี้ดีมั้ย"เบย์กระตุกยิ้มหลังผละจูบออกก่อนเอ่ยถามในขณะที่เรมี่นั่งหน้าแดงอยู่บนตักของเขา เธอก้มหน้าลงเพราะไม่รู้ว่าจะตอบเขายังไง จะบอกว่ามันดีมากก็ดูยังไงๆอยู่ แต่เธอรู้สึกว่าจูบแบบนี้เธอหัวใจเต้นแรงมากจริงๆ หลายต่อหลายอย่างที่เธอไม่เคยทำมาก่อนในชีวิต เธอได้ทำกับเขาทั้งหมด ถึงแม้ว่ามันจะเป็นการทำที่ดูจะถูกบังคับก็ตาม"เอากันสักรอบก่อนมั้ยล่ะค่อยไปคลับ" เบย์เอ่ยด้วยน้ำเสียงติดตลก"มะ..ไม่เอาค่ะ ไปเลยดีกว่าค่ะ" เรมี่เอ่ย"เธอตัวสั่นด้วยเรื่องอะไรเนี้ย"เบย์เอ่ยเมื่อรู้สึกว่าเรมี่ชอบตัวสั่นอยู่บ่อยๆเวลาเขาอยู่ใกล้เธอแบบนี้ แต่เรมี่ก็ไม่ได้ตอบ ได้แต่ลุกขึ้นแล้วเดินออกจากห้องนอนของเบย์ ก่อนจะเดินผ่านกระจก เธอหยุดมองตัวเองที่
EP12 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)"ว๊ายยยย"เบย์อุ้มเรมี่ขึ้นพาดบ่าก่อนจะพาเธอเดินมาถึงรถ แต่จู่ๆใครบางคนก้เดินเข้ามาแล้วตะโกนขึ้น"เบย์! ทำอะไรน่ะ"ริต้าที่วันนี้จู่ๆก้ตามเบย์มาที่คลับและมาเห็นเบย์กำลังอุ้มเรมี่ขึ้นรถพอดี เธอเดินเข้ามาใกล้ๆก่อนเห็นหน้าเรมี่ชัดๆจนต้องขมวดคิ้ว"ผู้หญิงที่ชนริต้านิ" ริต้าเอ่ย'อย่ายุ่ง" เบย์เอ่ยนิ่งๆ"ไม่ยุ่งได้ไงเบย์ ริต้าโทรหาตั้งหลายสายเบย์ไม่รับเลย ไหนเบย์บอกริต้ามากกว่าคนอื่นไง แล้วนี่อะไรเหรอ' ริต้าเริ่มโวยวายเรมี่รู้สึกว่าไม่ควรอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ เธอพยายามจะลุกขึ้นแล้วดันเบย์ออก ก่อนรีบออกจากรถ แต่ยังไม่ทันก้าวไปไหน ฝ่ามือหนักๆของริต้าก้พุ่งตรงเข้าใส่หน้าของเธอเพียะ!!!!!! เรมี่ถึงกับเซจนเกือบล้มจากแรงตบของริต้า"อีหน้าด้าน จงใจชนฉันเพื่อมาอวยเบย์นี่เอง!""ริต้าหยุด!!"เบย์เอ่ยก่อนรีบลากริต้าออกมา แต่ยังไม่ทันที่เขาจะเดินกลับไปหาเรมี่ เธอก็ลุกขึ้นน้ำตานองหน้าไม่ได้พูดอะไรต่อ ได้แต่รีบวิ่งออกไปจากตรงนั้นทันที ริต้ารีบคว้าเบย์ไว้ก่อนที่เขาจะเดินไป เรมี่วิ่งออกไปจนหน้าถนนก่อนโบกแท้กซี่ออกไป เบย์ยืนนิ่งก่อนค่อยๆหันมาหาริต้าแล้วระเบิดอารมณ์ขึ้น"โถ
EP13 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)"กลับไปได้แล้ว เอาไว้ฉันจะไปหาแล้วกัน"ประโยคเหล่านี้วนเวียนซ้ำแล้วซ้ำเล่าภายในหัวของหญิงสาว ผ่านมาสามวัน เบย์ก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะมาคุยกับเธอ เรมี่เองก็เริ่มมีอาการแพ้เช่นกันจนทำงานแทบไม่ไหว"น้องเรมี่ ไอ้เบย์มันว่าไงบ้าง ทำไมป่านนี้เรายังมาทำงานอีก" ภีมเอ่ย"ไม่รู้ค่ะ พี่เบย์ไม่ได้มาหาเรเลย" เรมี่เอ่ย"ว่าไงนะ! ทำไมเป็นแบบนี้อ่ะ งั้นมากับพี่ สภาพนี้เราอันตรายมากนะ ท้องแล้วต้องทำงาน ไม่มีคนดูแลด้วย""พี่ภีมค่ะ ยะ.งอย่าเลยค่ะพี่ภีม"ภีมลากเรมี่ขึ้นรถเพราะไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่เพื่อนสนิททำ ในเมื่อเป็นลูกผู้ชาย ทำแล้วต้องกล้าที่จะยอมรับไม่ใช่เงียบแบบนี้บ้านบรีส-เฌอภีมพาเรมี่มาหาพ่อของเบย์ที่บ้าน เมื่อเขารู้สึกว่าเบย์ทำแบบนี้กับเรมี่มันไม่ถูกต้อง"สวสัดีครับคุณลุง ไอ้เบย์อยู่มั้ยครับ' ภีมเอ่ยสวัสดีพ่อของเบย์"น่าจะอยู่คอนโดนะภีม แล้วนี่ใครกันล่ะ" บรีสเอ่ย"คนนี้น้องเรมี่ ไอ้เบย์ทำน้องท้องแล้วไม่รับผืดชอบครับลุง" ภีมเอ่ย"พะ..พี่ภีม""ว่าไงนะ! จริงหรือเปล่าหนูบอกลุงซิ" บรีสเอ่ย"คะ..ค่ะคุณลุง"เมื่อสืบสาวราวเรื่องจนจบ บรีสโมโหจัดก่อนโทรตามเบย์ให้เข้าบ้านด่
EP14 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)เบย์พาเรมี่กลับไปที่บ้านหลังกลางของทั้งคู่ที่เฌอผู้เป็นแม่จัดเเตรียมไว้ให้ เมื่อมาถึงเรมี่ก็ไม่ได้เอ่ยอะไรกับเขา เอาแต่นั่งเก็บของ เบย์สั่งเกตุเห็นเรมี่ใส่สร้อยที่เขาให้ ก่อนกดยิ้มบางๆ แต่ก็ปรับโหมดกลับมาหน้านิ่งเหมือนเดิมอีกครั้ง"พี่ไม่ไปไหนเหรอค่ะ" เรมี่เอ่ย"ไป มีนัดกับริต้าคืนนี้."อ่อ..."เรมี่ได้แต่ก้มหน้าแล้วบีบมือตัวเอง จริงซินะว่าเธอเข้ามาอยู่ที่นี่ด้วยเหตุอะไร และผู้หญิงคนนั้นก็มาก่อนเธอ เธอรู้ว่าเธอไม่มีสิทธิ์อะไรในตัวเบย์สักนิด"งั้นฉันไปก่อนนะ ถ้าแม่ถามก็บอกว่าฉันไปธุระ" เบย์เอ่ย"ค่ะ"หลังจากเบย์ออกไป เรมี่ก็ได้ออกไปเดินสูดอากาศ แล้วเจอเข้ากับบลิ๊งพี่สาวของชายหนุ่ม เธอก้มหน้าก้มตาเอ่ยสวัสดีก่อนค่อยๆหลบ"เดี๋ยวๆ อย่าเพิ่งไป มานี่กับพี่ก่อน" บลิ๊งเอ่ย"ค่ะ""นี่ไอ้แฝดมันไปไหน ทำไมเรามาเดินแบบนี้คนเดียว แม่บอกว่าเรากำลังท้องนิ" บลิ๊งเอ่ย'พี่เบย์ไป..ธุระค่ะ""อ่อ ออกไปซื้อของกกับพี่มั้ย กำลังหาเพื่อนไปเลย"บลิ๊งเอ่ยก่อนที่จะเดินจูงมือเรมี่ไปขึ้นรถ เรมี่เองก็ได้แต่ทำตามไม่ได้กล้าขัดอะไรบลิ๊งที่เป็นพี่สาวคนโตของบ้าน ถึงเธอจะเพิ่งเข้ามาอยู่ แต
EPพิเศษ - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)หลังจากเรื่องราวแย่ๆ ร้ายๆจบลง เรมี่ก็ดูจะเป็นผู้หญิงที่แสนจะโชคดี เบย์ดูแลเธอกับลูกๆเป็นอย่าง ประคบประหงม กลับบ้านไวทุกวัน คำกล่าวที่ว่า ถึงจะเคยเลว ใช่ว่าจะเลิกเลวไม่ได้ เคยเจ้าชู้ ก็ใช่ว่าจะเลิกไม่ได้ ทั้งหมด มันอยู่ที่ตัวเองล้วนๆ ว่าจะเลือกเดินในเส้นทางไหน หากวันนึง เราพบกับคนที่ทำให้หัวใจเต้นโครมคราม นึกถึงแต่ใบหน้าเขาตลอดเวลา อยากทำอะไรเพื่อเขาโดยที่เขาไม่ต้องร้องขอ นั่นคือคนที่จะทำให้คุณมีความสุขไปตลอดชีิวิตหลังจากลูกคนที่สองซึ่งเป็นลูกชายคลอดก่อนกำหนดเพียงไม่นานก่อนจะถึงวันที่หมอแจ้ง ร่างกายของเด็กน้อยดูจะไม่มีความผิดปกติใดๆ อ้วนถ้วนสมบูรณ์ แข็งแรง ครบทุกประการเด็กชายผู้ถือกำเนิดขึ้นด้วยใบหน้าหล่อเหล่าฉายแววแต่เด็กได้ใบหน้าของผู้เป็นพ่อมาไม่มีผิดเพี้ยน มีแววตาลูกครึ่งเล็กน้อยของเรมี่ผู้เป็นแม่ เบย์ดูจะเห่อและหลงลูกๆเอาการมาก เพราะทุกวันจะต้องเอาลูกเข้านอน พาลูกกินข้าวด้วยตัวเอง"ว่าไงว่ะ ไอ้พ่อเบย์ผู้ทิ้งฝูงเหี้ย" เสียงชานนเอ่ยในขณะที่มาหาเบย์ที่บ้านและมาเยี่ยมหลานๆ"ทิ้งพวกมึงไง ออกจากฝูงเหี้ยเลย" เบย์เอ่ย"ไอ้สัสเบย์ พอลูกสองปากหมาขึ้นนะ
EP54 - เหตุเกิดตากคืนนั้น (เบย์)“ยัยตัวแสบ นอนได้แล้วครับ มานี่มา พ่อนอนกอด”เบย์นอนลงพร้อมกอดลูกสาวแล้วหอมอยู่แบบนั้น ไม่นานบีนี่ก็หลับสนิทอีกครั้ง เบย์ใช้มือข้างนึงเอื้อมไปกถมมือของเรมี่แล้วเอ่ยขึ้น“พี่ขอโทษนะ ที่เคยทำไม่ดี”เบย์เอ่ยในขณะที่ยังกอดลูกสาวที่หลับซุกอก มือกุมมือของเรมี่ไว้จนแน่น น้ำตาหยดเล้กๆของเขากลับไหลออกมาไม่รู้ตัว เมื่อมานึกย้อยว่า ในวันที่เรมี่กับลูกไม่มีเขา ทั้งคู่จะลำบากมากขนาดไหน บีนี่โตมาแบบไม่มีพ่อเหมือนคนอื่น แต่ลูกกลับยังรักเขาทันทีที่เจอกัน ลูกในไส้ที่เขาไม่ได้ดูแล และเอาแต่หึงหวงจนทำให้เรมี่เสียใจ ทำให้เธอคิดว่าเขาไม่ต้องการลูกเขายอมรับว่าแรกๆไม่ได้รักเรมี่ และช็อกที่เธอตั้งท้อง แต่เรมี่เป็นผู้หญิงใสซื่อจนเขาเผลอใจรักเธอเข้าไม่รู้ตัว แต่สุดท้ายก็สาย มารู้ตัวตอนที่เธอทิ้งไป"แต่ต่อไปนี้พี่จะไม่ทำร้ายมี่แล้วใช่มั้ย""ไม่แล้ว พี่ไม่ทำแน่""ขอบคุณนะคะ"ค่ำคืนนั้นทั้งสามคนนอนหลับไปด้วยกัน บ้านหลังใหม่ของเบย์และเรมี่เสร็จพร้อมเข้าอยู่ ซึ่งมันก็อยู่ติดกับบ้านหลังใหญ่ของบรีสกับเฌอนี่แหละ เพราะเฌอผู้เป็นย่าอยากจะให้หลานสาวมาอยู่ใกล้ๆเลยให้สร้างบ้านใหม่ใกล้ๆกัน
EP53 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)"พ่อรู้ใจผมตลอดเลยนะครับ "หลังจากวันที่ขอกันแต่งงานเพียงเดือนเดียว งานแต่งงานของเรมี่และเบย์ก็ถูกจัดขึ้นอย่างเรียบง่าย แต่ด้วยความที่พ่อก็เพื่อนเยอะ ลูกก็เพื่อนเยอะ พี่สาวพี่ชายเพื่อนเยอะไปหมด รวมกับการ์ดในบ้าน จากที่แขกควรจะไม่มากอย่างที่เรมี่กับเบย์คุยกันไว้ คนก็กลับเยอะจนน่าตกใจงานพิธีเช้าและเย็นผ่านพ้นไปได้ด้วยดี บีนี่เองก็ดูจะสนุกสนานกับงานแต่งของพ่อและแม่ คืนวันส่งตัว เฌอและบรีสพาทั้งคู่เข้าห้องนอนก่อนจะเอ่ยประโยคไม่มากนักเพื่อสอนทั้งคู่"ไอ้เบย์ โตจนเป็นหัวหน้าครอบครัวแล้ว ทำอะไรคิดหน้า คิดหลังเยอะๆ คิกถึงลูกเมียให้มากๆ เพราะนอกจากพ่อกับแม่ สองคนนี้คือคนที่รับเอฟเฟคจากมึงมาที่สุด ... ดีใจที่เห็นมึงมีครอบครัวนะ"บรีาพูดจบก่อนคว้าลูกชายคนเล็กมากอด ทั้งคู่กอดกันตามประสาผู้ชาย เฌอและเรมี่มองก็อดยิ้มไม่ได้ หลังจากนั้น เมื่อพูดให้คติสำหรับชีวิตคู่จบ บรีสและเฌอก็ออกจากห้อง เพื่อให้ทั้งคู่ได้ใช้เวลาด้วยกันในคือเข้าหอคืนแรก"เหนื่อยมั้ย" เบย์เอ่ยกับเรมี่"นิดหน่อยค่ะ มี่ปวดขา ไม่ได้ใส่รองเท้าส้นสูงเดินแบบนี้นานๆ พอเอาเข้าจริง ปวดขามากเลยค่ะ"เรมี่นั่งท
EP52 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)REMII TALKฉันกำลังนั่งกินไอติมกับบีนี่เพราะวันนี้ออกจากบ้านมาแต่เช้า เมื่อคืนฉันไปเจอช็อตเด็ดที่พวกพี่เบย์กับพี่บลิ๊งคุยกันเรื่องช่วยพี่เบย์ขอฉันแต่งงาน ตอนแรกฉันยืนฟังก็แอบยิ้ม จนต้องหุบยิ้มแล้วหงุดหงิดตรงพี่เบย์มันบอกว่าพนักงานเสิร์ฟคนนั้นเหมือนฉัน แถมยังพูดขอแต่งงานได้เนียนเหมือนขอน้องคนนั้นด้วย ฉันคิดว่าควรต้องสั่งสอนเขาสักหน่อย อยากขอเมียแต่งงาน แค่นี้ก็ต้องซ้อมกับผู้หญิงคนอื่น แทนที่ประโยคนั้นฉันควรจะได้ยินมันเป็นคนแรกด้วยซ้ำ และเป็นไปตามคาด ฉันเดินเข้าห้องไป พี่เบย์หน้าถอดสีอย่างหนัก ฉันทำเป็นว่าโมโหเขาจนมาถึงบ้าน สั่งไม่ให้เขาโวยวาย แต่ดูรู้ว่าคงกังวลเพราะเขาไม่ยอมนอนจนเกือบจะสว่าง จู่ๆก้หลับไปฉันเลยพาลูกออกมาให้เขาคิดว่าฉันหอบลูกหนี โดยมีแม่เฌอเป็นคนช่วยรับหน้าพี่เบย์และบอกว่าติดต่อฉันไม่ได้ ในตอนเย็นแม่เฌอบอกให้ฉันไปที่ร้านอาหารเพราะจะไปเฉลยที่นั่นว่าเรื่องทั้งหมดแค่ต้องการสั่งสอนเขาเท่านั้น ตอนนี้ฉันเลยต้องพาบีนี่เที่ยวให้สบายใจค่าเวลากว่าจะถึงเวลเย็นที่นัดแนะกัน"บีนี่ค่ะ เดี๋ยวเราไปให้อาหารปลากันมั้ยค่ะแม่พาไป" ฉันเอ่ยกับลูกสาว"ทำไมเรา
EP51 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)"ไอ้สัสภีม กูได้ยิน!!!"เบย์หันกลับไปด่าเพื่อนสนิทก่อนจะหัวเราะเบาๆแล้วหมุนตัวเดินออกจากห้อง แต่กลับต้องชะงักฝีเท้า เมื่อเจอเข้ากับพี่สาวแท้ๆอย่างบลิ๊ง"อ้าวอีเจ๊ มึงหนีผัวมาเที่ยวเหรอ" เบย์เอ่ย"ไอ้แฝด!! ปากมึงนี่นะ กลับเข้าห้องไป เจ๊มีเรื่องจะคุย"บลิ๊งเดินตามเบย์เข้าไปในห้อง ก่อนเจอเข้ากับเพื่อนสนิทของน้องชายทั้งสอง"ว่าไงจ๊ะหนุ่มๆ" บลิ๊งเอ่ย"สวัสดีคร้าบเจ๊คนสวย" ภีมเอ่ย"ปากหวานเอาไปสองหมื่น55555""หัวเราะอยู่นั่นแหละ มึงมีอะไรก็รีบพูดมา กูจะกลับบ้านไปหาเมีย" เบย์เอ่ย"เมียเต็มปาก เออ! ว่าจะถาม เมียก็ดีด้วยแล้ว ไม่คิดจะขอเมียแต่งงานเลยหรือไง หลานกู3ขวบแล้วเนี้ย" บลิ๊งเอ่ย"คิดดิ ทำไมกูจะไม่คิด" เบย์เอ่ย"แล้วยังไง คิด แต่ไม่ทำสักที""มึงถามแบบนี้ มีแผนดิ" เบย์เอ่ย"มีดิ มาสุมหัวหน่อยน้องๆ ขอความร่วมมือ ให้ไอ้แฝดนรกน้องเจ๊ได้ขอเมียแต่งงาน" บลิ๊งเอ่ยทั้งสี่คนนั่งคุยกันอยู่พักใหญ่ ตกลงนัดแนะเสร็จสรรพ เบย์ขมวดคิ้ว แต่ก็ยอมเชื่อใจพี่สาวกับแผนบ้าๆของบลิ๊ง"มึงแน่ใจนะอีเจ๊" เบย์เอ่ย"ชัววววววว""เออๆ เชื่อก็เชื่อว่ะ ไหนอ่ะจะซ้อมเลยมั้ย" เบย์เอ่ย"ซ้อมดิ
EP50 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)“คุณพ่อขาาาาา”หายนะลำดับต่อไป ลูกสาวเรียกขึ้นเวที ทีนี้คนรู้กันทั้งบาง บีนี่เล่นเอาไปเผาจนย่อยยับ แล้วยังเรียกเขาไปยืนต่อหน้าสาธารณชนอีก“เวรกรรมอะไรเล่นกูว่ะเนี่ย”เบย์เอ่ยก่อนค่อยๆลุกขึ้นเดินไปหาลูกสาวและคุณครูที่เวที บรรดาแม่ๆและคุณครูทั้งหลายต่พากันมองตาม เมื่อชายหนุ่มรูปหล่อคนนร้ เูจะเป็นคุณพ่อที่แสนจะวัยรุ่นเอาซะมากๆ บวกกับหน้าตาหล่อเหลายิ่งส่งผลให้เขาเป็นจุดเด่นมากยิ่งขึ้น“สวัสดีค่ะคุณพ่อ วันนี้น้องบีนี่เต้นได้น่ารักมากเลยนะคะ คุณพ่อเป็นคนฝึกสอนน้องเหรอค่ะ” คุณครูเอ่ย“ใข่ครับ และเรื่องที่ลูกสาวผมพูดก็เป็นเรื่องจริงทุกคำ แกไม่เคยพูดโกหก ไหนๆก็ได้พูดแล้ว ผมอยากแชร์ให้ฟังครับ เมื่อก่อนผมเป็นวัยรุ่นรักสนุกมากๆคนนึง เคยเกเร เคยทำเรื่องไม่ดี แต่ไม่ใช่ว่าคนเราจะไม่มีสิทธ์ปรับปรุง แก้ไข ผมเองก็ได้รับโอกาศนั้น เด็กคนนี้ทำผมเปลี่ยนไปจากเดิม จยไม่เหลือคราบเกเรเลยครับ เธอคือดวงใจของผม”เบย์เอ่ยก่อนจะอุ้มบีนี่ขึ้นแล้วหอมเธอฟ่อดใหญ่ เขาไม่อายที่จะบอกใครว่าตัวเองเกเรแบบที่บีนี่พูดจริงๆ ทุกวันนี้เปลี่ยนได้เพราะมีลูกสาวคนนี้เป็นแรงผลักดัน รวมไปถึงเรมี่เมียสาว
EP49 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)"เป็นเอามากนะคะพี่น่ะ งอนแบบนี้เป็นตั้งแต่เมื่อไหร่กัน" เรมี่เอ่ยแซว"พี่ก็อยากนอนกอดลูก ตั้งแต่ลูกเกิดมา พี่ได้อุ้มลูกแค่ครั้งเดียวเองวันที่ลูกเกิด ตลอดสามปีหนุอยู่กับลูกตลอด หนูไม่เข้าใจพี่หรอก"พูดจบเบย์ก็ล้มตัวลงนอน นอกจากจะงอนเฌอผู้เป็นแม่แล้ว ยังพาลงอนเรมี่เมียสาวอีกด้วย หญิงสาวได้แต่กดยิ้ม ก่อนจะล้มตัวลงนอนข้างๆแล้วกอดสามีหนุ่มเอาไว้ ไม่นานเขาก้หันกลับมาแล้วรั้งเธอไปนอนกอด"หนูก็ทำแบบเนี้ยแหละ พี่ก็ต้องยอมทุกที" เบย์เอ่ยเมื่อคิดว่าเรมี่หลับ เขาทนต่อแรงคลั่งรักเมียไม่ไหว ต่อให้งอนเธอยังไง เมื่อเห็นเธอกอดแบบนั้น เขากลับต้องกอดตอบทุกทีไปเรมี่ไม่ได้เอ่ยอะไร เอาแต่นอนหลับตาอมยิ้มอยู่ในอ้อมอกของสามีหนุ่ม เธอรู้สึกมีความสุขมากในรอบหลายปีที่ต้องเอาแต่คิดถึงเขาและสงสารลูก เมื่อเรื่องทั้งหมดเกิดจากความเข้าใจผิดผ่านมาสองวัน ที่เบย์ไปรับบีนี่ที่โรงเรียนแต่ไม่ได้ไปรับเรมี่ที่ร้าน เขาพาลูกไปไหนทุกวันกลับบ้านทีก็เกือบสองทุ่ม เป็นแบบนี้มาสองวัน เมื่อถามวย่าไปไหนกันมา ทั้งคู่ก้ไม่ยอมบอก บีนี่ก้เอาแต่ปิดปากหัวเราะคิกคักไม่หยุด"ไอ้เบย์ พาลูกไปไหนมากลับเอาป่านนี
EP48 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)เรมี่เบิกตากว้างในขณะที่เบย์กอดเธอไว้ ส่วนล่างของเขามันเป็นตัวช่วยยืนยันว่าสิ่งที่เขาพูดเป็นเรื่องจริง นี่เขาคิดจะมีเซ็กส์กับเธออีกแล้วแบบนั้นเหรอ วันนี้เขาสาดิสม์ถึงขั้นลองในส่วนที่มันไม่ใช่ทางปกติ เธอเจ็บจนคิดว่าพรุงนี้ต้องไข้ขึ้นแน่ๆอยู่แล้ว แล้วหากเขาอารมณ์พุ่งพล่าน เขาจะไม่ทำแบบนั้นกับเธออีกแน่นะ ไม่งั้นเธอต้องตายแย่ๆ"ว๊ายยย!!!""มาครับที่รัก เอากันอีกสักรอบ"พูดจบเบย์เดินอุ้มเรมี่กลับเขาห้องก่อนวางเธอลงบนเตียงแล้วขึ้นคร่อม ร่างแกร่งค่อยๆแหวกชุดคลุมที่เธอใส่ออก ก่อนเต้านมอวบจะโผล่พ้นเสื้อออกมา เธอคงปฏิเสธเขาไม่ได้ว่าเธอไม่มีอารมณ์ร่วม เพราะเต้านมของเธอมันตั้งชูชันขนาดนั้น เบย์ค่อยๆก้มลงดูดมันอย่างกับลูกดูดนมแม่ แต่ต่างตรงที่เขาทั้งดูด ทั้งเคล้นในขณะที่ท่อนล่างก็แทรกตัวแหวกขาเรียวของเธอให้แยกออก ผ้าขนหนูที่สวมใส่ถูกโยนลงพื้นอย่างไม่ใยดีท่อนเอ็นขนาดเกือบเท่าข้อมือของหญิงสาวมันกำลังพร้อมรบ มือหน้ารูดสาวมันจนแข็งเต็มที่ เขาผละปากออกจากเต้านมของเธอแล้วนั่งชันเข่า ท่อนเอ็นถูกประครองแล้วถูกยัดเข้ารูร่องบวมแดงที่กำลังเยิ้มแฉะนั่นเรมี่ยอมรับว่าเธอเองก็ต
EP47 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)ย้อนกลับไปเมื่อหลายปีก่อนเบย์เริ่มตึงเครียดมากขึ้นเมื่อผ่านไปหลายวันก็ยังตามหาเรมี่ไม่เจอ เขาใช้อารมณ์หึงหวงที่ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะมีพูดจาทำร้ายจิตใจเรมี่อย่างหนัก เฌอผู้เป็นแม่เคยเตือนเขาแล้วว่าตอนนี้เรมี่กำลังท้องอารมณ์อ่อนไหวง่าย จากที่ฟังแล้วเสียใจ มันจะมากขึ้นเป็นเท่าตัวกว่าคนปกติ เบย์เฝ้าตามหาเรมี่กับลูกวันแล้ววันเล่าแต่กลับไม่พบเธอกับลูกสักนิดเพล้ง!!!!!!"โถ่โว๊ยยยยย!!!!"เสียงตะโกนราวกับคนไร้สติ ข้าวของถูกกวาดทิ้งอย่างไร้ความปราณีจากฝีมือของชายหนุ่ม เมื่อเขาเริ่มคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน"เบย์ เป็นอะไรลูก ทำไมทำแบบนี้ ไหนขอแม่ดูมือก่อน"เฌอรีบวิ่งมาดูลูกชายคนเล็กอย่างร้อนใจ มือและแขนของชายหนุ่มอาบโชคไปด้วยเลือดจากเศษแก้งที่เขาเพิ่งปัดมันทิ้ง แต่เบย์ไม่ได้มีสีหน้าเจ็บปวดหรือสนใจแปลแม้แต่น้อย"ไปทำแผลก่อนนะลูกนะ" เฌอเอ่ย"ผมไม่เจ็บ ผมไม่ไปไหน ผมจะไปตามเมียกับลูกผมคืน แม่ได้ยินมั้ย ผมจะไปตามเมียผม!!!""ไอ้เบย์!!! นั่นแม่มึงนะ!! แม่เสียใจแค่ไหนที่เห็นมึงเป็นแบบนี้ มึงคุมสติตัวเองหน่อย แม่ร้องไห้ทุกวันที่มึงทำแบบนี้!!!"เสียงป