EP7 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)
เรมี่ที่ถูกเบย์โยนลงที่นอนมองเขาอย่างหวาดกลัว ภาพคืนนั้นที่เธอมีอะไรกับเขาและมันเป็นครั้งแรกของเธอแสนจะทรมาน มันไม่ได้เกิดจากความรักหรืออารมณ์ร่วม มันเจ็บและรุนแรงมากเกินไป
"ยะ..ทำเรนะคะ ฮึก!"
"จิ๊ๆๆ อย่าพูดแบบนั้นซิ ก็ฉันบอกเธอแล้วไง ว่าฉันจะลองจากเธอก่อน พนักงานที่นี่ขายตัวเกือบทุกคน นั่นคือสิ่งที่ฉันรู้แต่เธอไม่รู้ และมันก็เหลือไม่กี่คนที่ไม่ได้ขาย เธอรู้หรือยังว่าทำไมฉันลองเธอก่อน" เบย์เอ่ย
"มะ..หมายความว่าไงค่ะ"
เบย์กระตุกยิ้มก้อนค่อยๆถอดเสื้อตัวเองออกจนเผยมัดกล้ามเนื้อบนผิวขาวราวหิมะของเขา เรมี่ตกอยู่ในสถานการณ์ที่สู้ไม่ได้อีกครั้ง เธอมองซ้ายมองขวาก่อนจะรีบลุกจากเตียง แต่ก็ไม่ทัน ถูกเบย์คว้าเอวไว้แล้วโยนกลับลงบนที่นอนพร้อมกระโดดขึ้นคร่อม
"คิดจะหนี มันไม่ง่ายขนาดนั้นมั้ง"
พูดจบเบย์ก้มลงซุกไซ้ใบหน้าหล่อๆไปตามลำคอและแผงอก เรมี่พยายามดิ้นแต่กลับถูกเขายึดข้อมือไว้จนแน่น มืออีกข้างของเขาก็ปลดเปลื้องกระดุมเสื้อทำงานของเธอออกจนเห็นบราเซียลายลุกไม้สีขาวที่เกาะกุมเต้านมคู่อวบเอาไว้ เมื่อเรียวลิ้นของชายหนุ่มลงเล่นหยอกล้อกับหัวนมสีชมพูเมื่อถูกปลดชั้นใน เรมี่แอ่นออกทันทีเพราะมันรู้สึกแปลกไปหมด
"อื้ออ เจ็บ"
แรงดูดดึงของชายหนุ่ม ทำเอาร่างเล้กของเรมี่เจ็บสะท้านไปหมด แต่ยังไม่ทันหายเจ็บ มือหนาของเขาก็ลุกล้ำปลดกระโปรงสั้นๆที่เธอใส่ออกอย่างชำนานมือ
"ยะ..อย่า อื้อออ"
"อย่าห้ามให้ยาก!"
พูดจบเบย์ปลดเปลื้องเสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว ทันทีที่เห็นแก่นกายลำใหญ่ผงาดตรงหน้า เรมี่ถึงกับน้ำตาคลอ เพราะเธอยังจำความเจ็บปวดในคืนนั้นได้ มันทำให้เธอไข้ขึ้นอยู่นาน
มือหนาฉีกห่อฟรอยพรางสวมเกาะป้องกันให้กับมังกรยักษ์ของตัวเอง มือหนารูดสาวจนมันเขาที่ก่อนจะก้มลงจ่อมันเข้าที่กล่างรูร่องปิดสนิทของเรมี่ที่นอนหวาดกลัวตรงหน้า
"เธอนี่สวยดีนะ สีชมพูเลย" เบย์เอ่ยปากชม
"ฮึก! อย่าทำเรเลย ฮึก!"
เมื่อน้ำตาและคำขอไม่เป็นผล มังกรยักษ์ที่สวมเกาะป้องกันถูกจ่อส่วนหัวเข้าร่องสวาททันที แต่เพราะขนาดที่ไม่สมดุบวกกับเกาะนั่น ทำให้เบย์ยัดเท่าไหร่ก็ยัดมันเข้ารูร่องของเรมี่ไม่ได้
"อ่า!!! เจ็บ!!!"
"ซี๊ด!! ยัดไม่เข้าเลย เธออ้าขาดีๆหน่อยซิ!"
เบย์เอ่ยก่อนจับขาเรมี่แยกออกจนกว้างก่อนลุกขึ้นนั่งคุกเข่าแล้วจับท่อนเอ็นของตัวเองยัดเขารูร่องนั้นอีกรอบ
"กรี๊ดดด เจ็บบ!!!"
"ยัดไม่เข้าสักทีว่ะ อย่าเกร็งดิ ฉันปวดจะตายแล้วเนี้ยไม่ได้เอาสักที!!" เบย์เอ่ยตะหวาดขึ้น เมื่อเขามีอารมณ์จนสุดแต่ก็ยังยัดแก่นกายเข้าไม่ได้
เมื่อดูจะไม่เป็นผล สิ่งที่เบย์ไม่เคยทำมาก่อนกับผู้หญิงคนไหนก็ตามคือการลงลิ้น จู่ๆวันนี้เขานึกอะไรขึ้นมา วิธีนี้ถึงเข้ามาในหัว ดูเรมี่จะสดใหม่มาก มันเลยทำให้เบย์ตัดสินใจไม่ยาก
"อื้ออออออ อ๊า!"
ลิ้นของชายหนุ่มลากไล้ไปตามรอยแยกปิดสนิทที่เริ่มแดงจากที่ถูกเขาบังคับยัดท่อนเอ็นของตัวเอง เบย์ลงลิ้นให้เรมี่ไม่นาน รูร่องเธอก็บ้วนน้ำรักใสๆออกมาราวกับว่าร่างกายของเธอเริ่มตอบสนองและมีอารมณ์ เบย์เห็นแบบนั้นจึงลุกขึ้นสอดท่อนเอ็นของตัวเองอีกรอบรวดเดียวจนสุดเพราะมันลื่นมากพอ
สวบบบ!!!!!! ท่อนเอ็นลำใหญ่ถูกสอดเข้าไปจนสุด ทำเอาเรมี่ถึงกับแอ่นสะโพกเมื่อมันจุกจนหายใจไม่ออก
"อ๊างงงง!!!!"
"ซี๊ดดด โครตดีเลยว่ะ"
เบย์ขบกรามแน่นก่อนจะค่อยๆสาวเอว มือหนาจับสะโพกของเรมี่ไว้และสับเอวใส่เธออย่างเร้าร้อน ความคับแน่นของร่องสวาท ทำเอาอารมณ์ของชายหนุ่มดูจะเร้าร้อนเมามันในเซ็กส์ครั้งนี้
"อ๊ะ!! อื้อออ"
ตรับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เบย์บอกไม่ถูกว่าทำไมเขาถึงรู้สึกแปลกกับเซ็กส์รอบนี้มาก มันมีบางอย่างมากกว่าการมีเพศสัมพันธ์ เมื่อรู้สึกว่ายังมันได้มากกว่านี้ เขาจึงถอนท่อนเอ็นออก ก่อนถอดเกาะป้องกันออกแล้วยัดมันกลับเข้ารูร่องของเรมี่อีกรอบ
"อ๊ะ!! อึก!! เบาๆ เรเจ็บ"
"อ่าส์!!! เธอนี่เหมือนจะใช่นะ แรงตอดแบบนี้ดีชะมัด"
เบย์เอ่ยเพียงเท่านั้น ก่อนจ้วงเอวต่อจนเกือบถึงฝั่งฝัน เขาอุ้มเรมี่ขึ้นนั่งคร่อมตักทั้งที่ตัวเองนั่งอยู่บนที่นอน ก่อนจะยุกสะโพกเธอขึ้นเล้กน้อยและซอยเอวถี่ๆใส่ เรมี่ที่ทรงตัวแทบไม่อยู่ก็ถือวิสาสะกอดคอเบย์จนแน่น
"อ่าส์!! จะแตกให้ได้เลยว่ะ"
"อ๊ะๆๆๆ เรไม่ไหวแล้ว อื้ออ"
"ฉันจะแตกแล้ว ทนอีกหน่อย"
เบย์พูดจบก่อนถอยเอวใส่เรมี่จนมังกรยักษ์สำลักน้ำกามออกมาเต็มร่องสวาทมันเอ่อล้นออกมาจนเปรอะเปื้อนเต็มขาของหญิงสาวไปหมด
"ปล่อยเรเถอะ ไม่ไหว" เรมี่เอ่ย
"ไปอาบน้ำแต่งตัว"
เบย์เอ่ยก่อนลุกขึ้นถอนท่อนเอ็นออก น้ำกามข้นเหนียวไหลเยิ้มออกจากรูสวาทของเรมี่พร้อมเลือดจางๆ ปากรูร่องของเธอบวมแดงอย่างหนักนี่เพียงแค่เซ็กรอบเดียวเท่านั้น
หลังจากอาบน้ำแต่งตัวจนเสร็จ เรมี่นั่งกอดตัวเองอยู่บนเตียงเพราะไม่กล้าออกจากห้อง เมื่อมันคือคำสั่งของเบย์ที่บอกให้เธอรอจนกว่าเขาจะอาบน้ำเสร็จออกมา
"สรุปเธอใช่มั้ยที่มีอะไรกับฉันคืนนั้น???" เบย์เอ่ยพรางเดินสวมเสื้ออกมาจากห้องน้ำ
"เร..."
"จะอ้ำอึ้งอีกนานมั้ย เธอใสจริงๆหรือแกล้งเนี้ย" เบย์เอ่ย
"เรเปล่า..."
"เอาเถอะ ออกไปกับฉัน"
พูดจบเบย์ก็เดินนำหน้าเรมี่กลับไปที่ห้องที่นั่งดื่มก่อนหน้า เมื่อมาถึงพบว่าภีมยังไม่กลับมา มีแต่ชานนกับผู้หยิงอีกคนเท่านั้น
"เอ้าไอ้เบย์คxxทองคำ ทำไมไวนักว่ะ กากชิบไม่นานแตกแล้วมึง" ชานนเอ่ย
"อยากแดกเหล้าหรือแดกตีนกู" เบย์เอ่ย
"5555กูก็แซวเล่น มาๆ ไอ้ภีมท่าจะยาว"
ชานนรินเหล้าให้เพื่อนสนิทก่อนที่เบย์จะมองเรมี่ราวกับว่าให้เธอนั่งลงข้างๆเขา
"อ่ะ!"
เบย์ส่งแก้วเหล้าให้เรมี่ก่อนที่เธอจะรับมันไปแบบไม่เต็มใจ ก็ครั้งที่แล้วเพราะมันนี่แหละ ทำให้เธอไปนั่งอ้วกจนถูกเบย์ข่มขืนวันนั้น
"เรต้องไปทำงานแล้วค่ะ ดื่มไม่ได้"
"ฉันให้อยู่ก็อยู่!!"
สุดท้ายเรมี่ก็ไม่ได้ไปไหน นั่งดื่มกับเบย์และเพื่อนของเขา เสียงเพลงและฤทธิ์แอลกอร์ฮอร์มันทำบรรยากาศพาไป เบย์นั่งกอดคอเธอตลอดเวลาจนกระทั่งเกือบตี3เขาก็ยังลากเธอเดินตามออกไปที่รถ
"เดี๋ยวๆๆ จะพาเรไปไหน เรเลิกงานแล้วค่ะ" เรมี่เอ่ยพรางดึงแขนออกจากมือของเบย์
"ไปส่งไง"
"ไม่เป็นไรค่ะ เรกลับเองได้"
"เล่นตัวอีก" เบย์เอ่ย
"เรไม่..."
(((((ครืดดดดดด))))) โทรศัพท์ของเบย์ดังขึ้นก่อนที่เขาจะรับสายและพูดเพียงไม่กี่ประโยคเท่านั้น
"เดี๋ยวเข้าไปหา รอนั่นแหละริต้า แค่นี้นะ"เบย์กดวางสายก่อนหันหน้ามาหาเรมี่ที่ยืนมองอยู่
"งั้นฉันไปล่ะ มีธุระ อ่ะ!"
แล้วเบย์ก็ขึ้นรถก่อนจะขับออกจากตรงนั้น เรมี่มองสิ่งที่เบย์วางไว้ให้ในมือ มันเป็นคีย์ใบสีทองสุดหรู เหมือนมันจะเป็นคีย์ใช้เปิดประตู ดูจากชื่อแล้วมันคือคอนโดราคาแพงหูฉีกใจกลางเมือง
"อะไรของเขา????"
🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥
EP8 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)เรมี่เอ่ยอย่างไม่เข้าใจ แต่ก็เลือกจะเก็บคีย์การ์ดที่ดูจะมีราคาแพงกว่าค่าข้าวเธอหลายมื้อเก็บเข้ากระเป๋า เอาไว้เจอเขาอีกรอบค่อยคืนเขาแล้วกันเธอเลือกที่จะขึ้นรถกลับห้องเพื่อพักผ่อน วันนี้เกือบจะไม่ได้ทำงานเลย เพราะเบย์เอาแต่บังคับเธอ ทั้งที่ไม่ได้รู้จักหรืออะไรกันมาก่อน แถมมาทำแบบนั้นกับเธออีก"ไปดื่มมาอีกแล้วซิ ไปสวิงถึงไหนเลยลืมริต้า"ริต้าเป็นผู้หญิงสวย พูดจาออดอ้อนเอาใจเก่ง เธอไม่เรื่องมาก นั่นคือสิ่งที่ดูจะถูกใจเบย์"ก็ดื่มเหมือนทุกวันนั้นแหละ แล้วนี่เป็นอะไรอ้อนให้ฉันมาตอนจะเช้าแบบนี้ เพิ่งกลับหรือไง" เบย์เอ่ย"เปล่าสักหน่อย ริต้าเพิ่งตื่นต่างหาก คิดถึงเลยอ้อนให้มาหา"ริต้ากอดก่อนหอมแก้มเบย์เบาๆ นั่นทำให้ชายหนุ่มยิ้มอย่างพอใจ ก่อนที่ทั้งคู่จะจบลงที่ความสัมพันธ์บนเตียงอย่างเร้าร้อน ริต้าทันทุกท่วงท่าที่เบย์สนอง เมื่อเธอมีอะไรกับเขาบ่อยที่สุดในบรรดาสาวๆของเขา"เมื่อไหร่ริต้าจะได้เลื่อนขั้นบ้างน๊า" ริต้าเอ่ย"ไหนเธอบอกว่าจะไม่วุ่นวาย?? ทุกวันนี้เธอก้อ๓ิสิทธิ์กว่าทุกคน ไม่พอหรือไง??" เบย์เอ่ย"ริต้าก็แค่ถามเฉยๆเอง ทำไมต้องดุริต้าด้วยล่ะ""นี่เธองอนฉัน??
EP9 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)"ตกใจเข้าไป นั่นงซิ จะยื่นค้ำหัวฉันทำไม" เบย์เอ่ย"ค่ะ"เรมี่ค่อยๆนั่งตามที่เบย์สั่ง วันนี้เธอหวังว่าเขาจะไม่รังแกเธออีกนะ เธอเพิ่งถูกเขารังแกมาเมื่อคืน ถ้าวันนี้โดนอีก ได้ไข้ขึ้นแน่ๆ"อ่ะ!"จู่ๆเบย์ก็ยื่นกล่องบางอย่างให้กับเรมี่ เธอขมวดคิ้วมองก่อนจะค่อยๆหยิบมันมาดู เมื่อเปิดออกพบว่ามันเป็นสร้อยคอเส้นเล้กๆ เธอไม่เข้าใจจึงเอ่ยถามขึ้น"อะไรค่ะ???""สร้อยไง""ไม่ใช่ค่ะ เรหมายความว่าแล้วพี่ให้เรมาทำไมค่ะ" เรมี่เอ่ย"สำหรับเรื่องคืนนั้นกับเมื่อคืน" เบย์เอ่ยก่อนนั่งกอดออกมองเรมี่ตรงหน้านิ่งๆ"เรไม่ได้...""รับไว้ จบ"พูดจบเบย์ก็ลุกขึ้นเดินเข้าครัวก่อนคว้าเบียร์มาเปิดกระดกเข้าปากอย่างสบายใจราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น เรมี่เห็นแบบนั้นก้ได้แต่กำกล่องสร้อยไว้นิ่งๆ เถียงไปก็ไม่มีประโยชน์"คืนนี้เธอไม่ต้องไปทำงานแล้วมั้ง ออกมาแบบนี้เขาคงคิดว่าเธอลา" เบย์เอ่ย"เขาคิดว่าเรหนีงานมากกว่าลาค่ะ ไม่มีใครรู้ว่าเรออกมา" เรมี่เอ่ย"ช่างเถอะ มาใกล้ๆหน่อย" เบย์เอ่ยเรียก เรมี่ได้แต่ลุกขึ้นไปนั่งข้างๆเขาแต่กลับเอาแต่ก้มหน้า"อ๊ะ!"จู่ๆเบย์ก้คว้าหน้าของเรมี่ให้เชิดขึ้นก่อนมองไปทั่
EP10 - เหนุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)เบย์ไม่ได้สนใจเสียงเรียกของริต้า ได้แต่เดินออกมาด้วยความหงุดหงิด แต่เดินมาได้ไม่นานก็ต้องขมวดคิ้วกว่าเมื่อบลิ๊งผู้เป็นพี่สาวบอกให้ไปรับหลานที่ชั้น1ของห้างที่เขากำลังเดินให้พาไปส่งที่บ้านเพราะเห็นว่าเขามาที่นี่ เนื่องจากเธอมีงานด่วนต้องรีบไป"อีเจ๊ นี่กูเป็นน้องมึงหรือเป็นทาสมึงเนี้ย เรียกกูต้องให้ได้ดั่งใจเลย"เบย์เอ่บ่นทันทีที่เดินไปถึงจุดนัดหมาย แล้วเจอหลานสาวกระโปรงฟูฟ่องกำลัวยืนอยู่กับพี่สาวอย่างบลิ๊ง"กูเป็นเจ้ากรรมนายเวรมึงไอ้แฝด" บลิ๊งเอ่ย"เดี๋ยวกูกรวดน้ำให้ได้ไปผุดไปเกิดไป""มึงอยากตาย!!!"บลิ๊งเอ่ย"บ่นมากแก่ไวนะ ... เลนนี่ครับ ไปกับน้าเบย์ดีกว่าเนอะ ปล่อยหม่าม้าไม่สวยยืนบ่นเป็นคนแก่ไป" เบย์เอ่ย"ไอ้แฝด!!! มึงส่งเลนนี่ให้ถึงบ้านนะ ไม่งั้นกูจะฟาดมึงให้ตายคามือเลย" บลิ๊งเอ่ย"ใช้กูแล้วมาขู่กูอีกนะมึง" เบย์เอ่ย"เออไง มึงมันร้ายไง ไปๆ ขับรถดีๆด้วย"เมื่อแยกกับบลิ๊ง เบย์ก็เดินจูงมือหลานสาวตัวน้อยเดินออกมา แต่กลับไม่ได้กลับบ้าน เพราะเลนนี่ร้องจะขอกินไอติมก่อนกลับ"น้าเบย์ขา เลนนี่อยากกินไอติม""ก็ได้ กินเสร็จแล้วเราได้กลับบ้านกันเนอะ" เบย์เอ่ยไม่ว
EP11 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)"เร..มะ..ไม่ได้ อื้อออ"เรมี่ยังไม่ทันตอบ เบย์ก็ดูดริมฝีปากของเธอจนเธอพูดต่อไม่ได้ แต่ล่ะจังหวะจูบของเขาเหมือนกระชากวิญญานเธอให้หลุดออกจากร่างแบบนั้น"ฉันคงต้องสอนเธอจูบซะใหม่แล้วมั้ง" เบย์เอ่ยเขาค่อยใช้สองมือประครองหน้าของเรมี่ก่อนเอียงหน้าแล้วกดจูบเนิบนาบอีกรอบ แต่รอบนี้ดูหญิงสาวจะไม่เกร็งและขยับริมฝีปากตามจังหวะของเขาช้าๆ"เป็นไง แบบนี้ดีมั้ย"เบย์กระตุกยิ้มหลังผละจูบออกก่อนเอ่ยถามในขณะที่เรมี่นั่งหน้าแดงอยู่บนตักของเขา เธอก้มหน้าลงเพราะไม่รู้ว่าจะตอบเขายังไง จะบอกว่ามันดีมากก็ดูยังไงๆอยู่ แต่เธอรู้สึกว่าจูบแบบนี้เธอหัวใจเต้นแรงมากจริงๆ หลายต่อหลายอย่างที่เธอไม่เคยทำมาก่อนในชีวิต เธอได้ทำกับเขาทั้งหมด ถึงแม้ว่ามันจะเป็นการทำที่ดูจะถูกบังคับก็ตาม"เอากันสักรอบก่อนมั้ยล่ะค่อยไปคลับ" เบย์เอ่ยด้วยน้ำเสียงติดตลก"มะ..ไม่เอาค่ะ ไปเลยดีกว่าค่ะ" เรมี่เอ่ย"เธอตัวสั่นด้วยเรื่องอะไรเนี้ย"เบย์เอ่ยเมื่อรู้สึกว่าเรมี่ชอบตัวสั่นอยู่บ่อยๆเวลาเขาอยู่ใกล้เธอแบบนี้ แต่เรมี่ก็ไม่ได้ตอบ ได้แต่ลุกขึ้นแล้วเดินออกจากห้องนอนของเบย์ ก่อนจะเดินผ่านกระจก เธอหยุดมองตัวเองที่
EP12 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)"ว๊ายยยย"เบย์อุ้มเรมี่ขึ้นพาดบ่าก่อนจะพาเธอเดินมาถึงรถ แต่จู่ๆใครบางคนก้เดินเข้ามาแล้วตะโกนขึ้น"เบย์! ทำอะไรน่ะ"ริต้าที่วันนี้จู่ๆก้ตามเบย์มาที่คลับและมาเห็นเบย์กำลังอุ้มเรมี่ขึ้นรถพอดี เธอเดินเข้ามาใกล้ๆก่อนเห็นหน้าเรมี่ชัดๆจนต้องขมวดคิ้ว"ผู้หญิงที่ชนริต้านิ" ริต้าเอ่ย'อย่ายุ่ง" เบย์เอ่ยนิ่งๆ"ไม่ยุ่งได้ไงเบย์ ริต้าโทรหาตั้งหลายสายเบย์ไม่รับเลย ไหนเบย์บอกริต้ามากกว่าคนอื่นไง แล้วนี่อะไรเหรอ' ริต้าเริ่มโวยวายเรมี่รู้สึกว่าไม่ควรอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ เธอพยายามจะลุกขึ้นแล้วดันเบย์ออก ก่อนรีบออกจากรถ แต่ยังไม่ทันก้าวไปไหน ฝ่ามือหนักๆของริต้าก้พุ่งตรงเข้าใส่หน้าของเธอเพียะ!!!!!! เรมี่ถึงกับเซจนเกือบล้มจากแรงตบของริต้า"อีหน้าด้าน จงใจชนฉันเพื่อมาอวยเบย์นี่เอง!""ริต้าหยุด!!"เบย์เอ่ยก่อนรีบลากริต้าออกมา แต่ยังไม่ทันที่เขาจะเดินกลับไปหาเรมี่ เธอก็ลุกขึ้นน้ำตานองหน้าไม่ได้พูดอะไรต่อ ได้แต่รีบวิ่งออกไปจากตรงนั้นทันที ริต้ารีบคว้าเบย์ไว้ก่อนที่เขาจะเดินไป เรมี่วิ่งออกไปจนหน้าถนนก่อนโบกแท้กซี่ออกไป เบย์ยืนนิ่งก่อนค่อยๆหันมาหาริต้าแล้วระเบิดอารมณ์ขึ้น"โถ
EP13 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)"กลับไปได้แล้ว เอาไว้ฉันจะไปหาแล้วกัน"ประโยคเหล่านี้วนเวียนซ้ำแล้วซ้ำเล่าภายในหัวของหญิงสาว ผ่านมาสามวัน เบย์ก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะมาคุยกับเธอ เรมี่เองก็เริ่มมีอาการแพ้เช่นกันจนทำงานแทบไม่ไหว"น้องเรมี่ ไอ้เบย์มันว่าไงบ้าง ทำไมป่านนี้เรายังมาทำงานอีก" ภีมเอ่ย"ไม่รู้ค่ะ พี่เบย์ไม่ได้มาหาเรเลย" เรมี่เอ่ย"ว่าไงนะ! ทำไมเป็นแบบนี้อ่ะ งั้นมากับพี่ สภาพนี้เราอันตรายมากนะ ท้องแล้วต้องทำงาน ไม่มีคนดูแลด้วย""พี่ภีมค่ะ ยะ.งอย่าเลยค่ะพี่ภีม"ภีมลากเรมี่ขึ้นรถเพราะไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่เพื่อนสนิททำ ในเมื่อเป็นลูกผู้ชาย ทำแล้วต้องกล้าที่จะยอมรับไม่ใช่เงียบแบบนี้บ้านบรีส-เฌอภีมพาเรมี่มาหาพ่อของเบย์ที่บ้าน เมื่อเขารู้สึกว่าเบย์ทำแบบนี้กับเรมี่มันไม่ถูกต้อง"สวสัดีครับคุณลุง ไอ้เบย์อยู่มั้ยครับ' ภีมเอ่ยสวัสดีพ่อของเบย์"น่าจะอยู่คอนโดนะภีม แล้วนี่ใครกันล่ะ" บรีสเอ่ย"คนนี้น้องเรมี่ ไอ้เบย์ทำน้องท้องแล้วไม่รับผืดชอบครับลุง" ภีมเอ่ย"พะ..พี่ภีม""ว่าไงนะ! จริงหรือเปล่าหนูบอกลุงซิ" บรีสเอ่ย"คะ..ค่ะคุณลุง"เมื่อสืบสาวราวเรื่องจนจบ บรีสโมโหจัดก่อนโทรตามเบย์ให้เข้าบ้านด่
EP14 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)เบย์พาเรมี่กลับไปที่บ้านหลังกลางของทั้งคู่ที่เฌอผู้เป็นแม่จัดเเตรียมไว้ให้ เมื่อมาถึงเรมี่ก็ไม่ได้เอ่ยอะไรกับเขา เอาแต่นั่งเก็บของ เบย์สั่งเกตุเห็นเรมี่ใส่สร้อยที่เขาให้ ก่อนกดยิ้มบางๆ แต่ก็ปรับโหมดกลับมาหน้านิ่งเหมือนเดิมอีกครั้ง"พี่ไม่ไปไหนเหรอค่ะ" เรมี่เอ่ย"ไป มีนัดกับริต้าคืนนี้."อ่อ..."เรมี่ได้แต่ก้มหน้าแล้วบีบมือตัวเอง จริงซินะว่าเธอเข้ามาอยู่ที่นี่ด้วยเหตุอะไร และผู้หญิงคนนั้นก็มาก่อนเธอ เธอรู้ว่าเธอไม่มีสิทธิ์อะไรในตัวเบย์สักนิด"งั้นฉันไปก่อนนะ ถ้าแม่ถามก็บอกว่าฉันไปธุระ" เบย์เอ่ย"ค่ะ"หลังจากเบย์ออกไป เรมี่ก็ได้ออกไปเดินสูดอากาศ แล้วเจอเข้ากับบลิ๊งพี่สาวของชายหนุ่ม เธอก้มหน้าก้มตาเอ่ยสวัสดีก่อนค่อยๆหลบ"เดี๋ยวๆ อย่าเพิ่งไป มานี่กับพี่ก่อน" บลิ๊งเอ่ย"ค่ะ""นี่ไอ้แฝดมันไปไหน ทำไมเรามาเดินแบบนี้คนเดียว แม่บอกว่าเรากำลังท้องนิ" บลิ๊งเอ่ย'พี่เบย์ไป..ธุระค่ะ""อ่อ ออกไปซื้อของกกับพี่มั้ย กำลังหาเพื่อนไปเลย"บลิ๊งเอ่ยก่อนที่จะเดินจูงมือเรมี่ไปขึ้นรถ เรมี่เองก็ได้แต่ทำตามไม่ได้กล้าขัดอะไรบลิ๊งที่เป็นพี่สาวคนโตของบ้าน ถึงเธอจะเพิ่งเข้ามาอยู่ แต
EP15 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)“แต่เร...”“อย่าขัดใจ .... เข้าใจมั้ย”เบย์เอ่ยเป็นน้ำเสียงนุ่มทุ้มข้างใบหูของเรมี่ก่อนจะหอมซุกไซ้ไปทั่วแผงคอ เรมี่บอกไม่ถูกว่าเวลานี้เธอทำไมถึงไหววูบไปกับสัมผัสของเบย์แบบนี้“พี่เบย์ค่ะ..อื้อออ"เบย์จู่โจมเรมี่อย่างเร้าร้อน มือหน้าเคล้นคลึงเต้าอวบก่อนมอบเซ็กที่แสนจะเบาบองและอ่อนโยนให้กับเธอ"นอนดีๆ เดี๋ยวเจ็บ"เบย์เอ่ยเมื่อวางเรมี่นอนลงบนเตียง เขาค่อยๆจับขาเธอแยกออกช้าๆแล้วปลดเปลื้องเสื้อผ้าก่อนพาท่อนเอ็นลำใหญ่จ่อเข้ารูร่องสีชมพูของคนตัวเล็กตรงหน้ากึด!!!สวบบบบ ท่อนเอ็นปูดโปนคลืบคลานเข้าร่องสวาทจนสุดความยาวเป็นจังหวะเนิบนาบ เรมี่จิกมือลงที่นอนเบาๆเมื่อมันจุกจากขนาดที่เขามอบให้เธอ"เป็นอะไร เจ็บเหรอ" เบย์เอ่ยในขณะที่ส่งแก่นกายเข้าไปจนสุด"จุกค่ะ""อย่าเกร็ง ถ้าเจ็บมากก็บอก ฉันจะรีบเสร็จ"เบย์เอ่ยก่อนก้มลงจูบเรมี่อย่างดูดื่ม จนเธอเคริ้มฝัน ร่องสวาทของเธอเริ่มผ่อนคลายและตอดหนึบๆพร้อมปล่อยน้ำรักใสๆออกมาช่วยให้มันเจ็บน้อยลง"ตอดแบบนี้ เอาได้แล้วใช่มั้ย"เบย์เอ่ยในขณะที่ขยับเอวเนิบนาวส่งความเป็นชายเข้าร่องของหยิงสาวในขณะที่ใบหน้าแทบจะชนกับเธอ"คะ..ค่ะ อื้ออ
EPพิเศษ - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)หลังจากเรื่องราวแย่ๆ ร้ายๆจบลง เรมี่ก็ดูจะเป็นผู้หญิงที่แสนจะโชคดี เบย์ดูแลเธอกับลูกๆเป็นอย่าง ประคบประหงม กลับบ้านไวทุกวัน คำกล่าวที่ว่า ถึงจะเคยเลว ใช่ว่าจะเลิกเลวไม่ได้ เคยเจ้าชู้ ก็ใช่ว่าจะเลิกไม่ได้ ทั้งหมด มันอยู่ที่ตัวเองล้วนๆ ว่าจะเลือกเดินในเส้นทางไหน หากวันนึง เราพบกับคนที่ทำให้หัวใจเต้นโครมคราม นึกถึงแต่ใบหน้าเขาตลอดเวลา อยากทำอะไรเพื่อเขาโดยที่เขาไม่ต้องร้องขอ นั่นคือคนที่จะทำให้คุณมีความสุขไปตลอดชีิวิตหลังจากลูกคนที่สองซึ่งเป็นลูกชายคลอดก่อนกำหนดเพียงไม่นานก่อนจะถึงวันที่หมอแจ้ง ร่างกายของเด็กน้อยดูจะไม่มีความผิดปกติใดๆ อ้วนถ้วนสมบูรณ์ แข็งแรง ครบทุกประการเด็กชายผู้ถือกำเนิดขึ้นด้วยใบหน้าหล่อเหล่าฉายแววแต่เด็กได้ใบหน้าของผู้เป็นพ่อมาไม่มีผิดเพี้ยน มีแววตาลูกครึ่งเล็กน้อยของเรมี่ผู้เป็นแม่ เบย์ดูจะเห่อและหลงลูกๆเอาการมาก เพราะทุกวันจะต้องเอาลูกเข้านอน พาลูกกินข้าวด้วยตัวเอง"ว่าไงว่ะ ไอ้พ่อเบย์ผู้ทิ้งฝูงเหี้ย" เสียงชานนเอ่ยในขณะที่มาหาเบย์ที่บ้านและมาเยี่ยมหลานๆ"ทิ้งพวกมึงไง ออกจากฝูงเหี้ยเลย" เบย์เอ่ย"ไอ้สัสเบย์ พอลูกสองปากหมาขึ้นนะ
EP54 - เหตุเกิดตากคืนนั้น (เบย์)“ยัยตัวแสบ นอนได้แล้วครับ มานี่มา พ่อนอนกอด”เบย์นอนลงพร้อมกอดลูกสาวแล้วหอมอยู่แบบนั้น ไม่นานบีนี่ก็หลับสนิทอีกครั้ง เบย์ใช้มือข้างนึงเอื้อมไปกถมมือของเรมี่แล้วเอ่ยขึ้น“พี่ขอโทษนะ ที่เคยทำไม่ดี”เบย์เอ่ยในขณะที่ยังกอดลูกสาวที่หลับซุกอก มือกุมมือของเรมี่ไว้จนแน่น น้ำตาหยดเล้กๆของเขากลับไหลออกมาไม่รู้ตัว เมื่อมานึกย้อยว่า ในวันที่เรมี่กับลูกไม่มีเขา ทั้งคู่จะลำบากมากขนาดไหน บีนี่โตมาแบบไม่มีพ่อเหมือนคนอื่น แต่ลูกกลับยังรักเขาทันทีที่เจอกัน ลูกในไส้ที่เขาไม่ได้ดูแล และเอาแต่หึงหวงจนทำให้เรมี่เสียใจ ทำให้เธอคิดว่าเขาไม่ต้องการลูกเขายอมรับว่าแรกๆไม่ได้รักเรมี่ และช็อกที่เธอตั้งท้อง แต่เรมี่เป็นผู้หญิงใสซื่อจนเขาเผลอใจรักเธอเข้าไม่รู้ตัว แต่สุดท้ายก็สาย มารู้ตัวตอนที่เธอทิ้งไป"แต่ต่อไปนี้พี่จะไม่ทำร้ายมี่แล้วใช่มั้ย""ไม่แล้ว พี่ไม่ทำแน่""ขอบคุณนะคะ"ค่ำคืนนั้นทั้งสามคนนอนหลับไปด้วยกัน บ้านหลังใหม่ของเบย์และเรมี่เสร็จพร้อมเข้าอยู่ ซึ่งมันก็อยู่ติดกับบ้านหลังใหญ่ของบรีสกับเฌอนี่แหละ เพราะเฌอผู้เป็นย่าอยากจะให้หลานสาวมาอยู่ใกล้ๆเลยให้สร้างบ้านใหม่ใกล้ๆกัน
EP53 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)"พ่อรู้ใจผมตลอดเลยนะครับ "หลังจากวันที่ขอกันแต่งงานเพียงเดือนเดียว งานแต่งงานของเรมี่และเบย์ก็ถูกจัดขึ้นอย่างเรียบง่าย แต่ด้วยความที่พ่อก็เพื่อนเยอะ ลูกก็เพื่อนเยอะ พี่สาวพี่ชายเพื่อนเยอะไปหมด รวมกับการ์ดในบ้าน จากที่แขกควรจะไม่มากอย่างที่เรมี่กับเบย์คุยกันไว้ คนก็กลับเยอะจนน่าตกใจงานพิธีเช้าและเย็นผ่านพ้นไปได้ด้วยดี บีนี่เองก็ดูจะสนุกสนานกับงานแต่งของพ่อและแม่ คืนวันส่งตัว เฌอและบรีสพาทั้งคู่เข้าห้องนอนก่อนจะเอ่ยประโยคไม่มากนักเพื่อสอนทั้งคู่"ไอ้เบย์ โตจนเป็นหัวหน้าครอบครัวแล้ว ทำอะไรคิดหน้า คิดหลังเยอะๆ คิกถึงลูกเมียให้มากๆ เพราะนอกจากพ่อกับแม่ สองคนนี้คือคนที่รับเอฟเฟคจากมึงมาที่สุด ... ดีใจที่เห็นมึงมีครอบครัวนะ"บรีาพูดจบก่อนคว้าลูกชายคนเล็กมากอด ทั้งคู่กอดกันตามประสาผู้ชาย เฌอและเรมี่มองก็อดยิ้มไม่ได้ หลังจากนั้น เมื่อพูดให้คติสำหรับชีวิตคู่จบ บรีสและเฌอก็ออกจากห้อง เพื่อให้ทั้งคู่ได้ใช้เวลาด้วยกันในคือเข้าหอคืนแรก"เหนื่อยมั้ย" เบย์เอ่ยกับเรมี่"นิดหน่อยค่ะ มี่ปวดขา ไม่ได้ใส่รองเท้าส้นสูงเดินแบบนี้นานๆ พอเอาเข้าจริง ปวดขามากเลยค่ะ"เรมี่นั่งท
EP52 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)REMII TALKฉันกำลังนั่งกินไอติมกับบีนี่เพราะวันนี้ออกจากบ้านมาแต่เช้า เมื่อคืนฉันไปเจอช็อตเด็ดที่พวกพี่เบย์กับพี่บลิ๊งคุยกันเรื่องช่วยพี่เบย์ขอฉันแต่งงาน ตอนแรกฉันยืนฟังก็แอบยิ้ม จนต้องหุบยิ้มแล้วหงุดหงิดตรงพี่เบย์มันบอกว่าพนักงานเสิร์ฟคนนั้นเหมือนฉัน แถมยังพูดขอแต่งงานได้เนียนเหมือนขอน้องคนนั้นด้วย ฉันคิดว่าควรต้องสั่งสอนเขาสักหน่อย อยากขอเมียแต่งงาน แค่นี้ก็ต้องซ้อมกับผู้หญิงคนอื่น แทนที่ประโยคนั้นฉันควรจะได้ยินมันเป็นคนแรกด้วยซ้ำ และเป็นไปตามคาด ฉันเดินเข้าห้องไป พี่เบย์หน้าถอดสีอย่างหนัก ฉันทำเป็นว่าโมโหเขาจนมาถึงบ้าน สั่งไม่ให้เขาโวยวาย แต่ดูรู้ว่าคงกังวลเพราะเขาไม่ยอมนอนจนเกือบจะสว่าง จู่ๆก้หลับไปฉันเลยพาลูกออกมาให้เขาคิดว่าฉันหอบลูกหนี โดยมีแม่เฌอเป็นคนช่วยรับหน้าพี่เบย์และบอกว่าติดต่อฉันไม่ได้ ในตอนเย็นแม่เฌอบอกให้ฉันไปที่ร้านอาหารเพราะจะไปเฉลยที่นั่นว่าเรื่องทั้งหมดแค่ต้องการสั่งสอนเขาเท่านั้น ตอนนี้ฉันเลยต้องพาบีนี่เที่ยวให้สบายใจค่าเวลากว่าจะถึงเวลเย็นที่นัดแนะกัน"บีนี่ค่ะ เดี๋ยวเราไปให้อาหารปลากันมั้ยค่ะแม่พาไป" ฉันเอ่ยกับลูกสาว"ทำไมเรา
EP51 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)"ไอ้สัสภีม กูได้ยิน!!!"เบย์หันกลับไปด่าเพื่อนสนิทก่อนจะหัวเราะเบาๆแล้วหมุนตัวเดินออกจากห้อง แต่กลับต้องชะงักฝีเท้า เมื่อเจอเข้ากับพี่สาวแท้ๆอย่างบลิ๊ง"อ้าวอีเจ๊ มึงหนีผัวมาเที่ยวเหรอ" เบย์เอ่ย"ไอ้แฝด!! ปากมึงนี่นะ กลับเข้าห้องไป เจ๊มีเรื่องจะคุย"บลิ๊งเดินตามเบย์เข้าไปในห้อง ก่อนเจอเข้ากับเพื่อนสนิทของน้องชายทั้งสอง"ว่าไงจ๊ะหนุ่มๆ" บลิ๊งเอ่ย"สวัสดีคร้าบเจ๊คนสวย" ภีมเอ่ย"ปากหวานเอาไปสองหมื่น55555""หัวเราะอยู่นั่นแหละ มึงมีอะไรก็รีบพูดมา กูจะกลับบ้านไปหาเมีย" เบย์เอ่ย"เมียเต็มปาก เออ! ว่าจะถาม เมียก็ดีด้วยแล้ว ไม่คิดจะขอเมียแต่งงานเลยหรือไง หลานกู3ขวบแล้วเนี้ย" บลิ๊งเอ่ย"คิดดิ ทำไมกูจะไม่คิด" เบย์เอ่ย"แล้วยังไง คิด แต่ไม่ทำสักที""มึงถามแบบนี้ มีแผนดิ" เบย์เอ่ย"มีดิ มาสุมหัวหน่อยน้องๆ ขอความร่วมมือ ให้ไอ้แฝดนรกน้องเจ๊ได้ขอเมียแต่งงาน" บลิ๊งเอ่ยทั้งสี่คนนั่งคุยกันอยู่พักใหญ่ ตกลงนัดแนะเสร็จสรรพ เบย์ขมวดคิ้ว แต่ก็ยอมเชื่อใจพี่สาวกับแผนบ้าๆของบลิ๊ง"มึงแน่ใจนะอีเจ๊" เบย์เอ่ย"ชัววววววว""เออๆ เชื่อก็เชื่อว่ะ ไหนอ่ะจะซ้อมเลยมั้ย" เบย์เอ่ย"ซ้อมดิ
EP50 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)“คุณพ่อขาาาาา”หายนะลำดับต่อไป ลูกสาวเรียกขึ้นเวที ทีนี้คนรู้กันทั้งบาง บีนี่เล่นเอาไปเผาจนย่อยยับ แล้วยังเรียกเขาไปยืนต่อหน้าสาธารณชนอีก“เวรกรรมอะไรเล่นกูว่ะเนี่ย”เบย์เอ่ยก่อนค่อยๆลุกขึ้นเดินไปหาลูกสาวและคุณครูที่เวที บรรดาแม่ๆและคุณครูทั้งหลายต่พากันมองตาม เมื่อชายหนุ่มรูปหล่อคนนร้ เูจะเป็นคุณพ่อที่แสนจะวัยรุ่นเอาซะมากๆ บวกกับหน้าตาหล่อเหลายิ่งส่งผลให้เขาเป็นจุดเด่นมากยิ่งขึ้น“สวัสดีค่ะคุณพ่อ วันนี้น้องบีนี่เต้นได้น่ารักมากเลยนะคะ คุณพ่อเป็นคนฝึกสอนน้องเหรอค่ะ” คุณครูเอ่ย“ใข่ครับ และเรื่องที่ลูกสาวผมพูดก็เป็นเรื่องจริงทุกคำ แกไม่เคยพูดโกหก ไหนๆก็ได้พูดแล้ว ผมอยากแชร์ให้ฟังครับ เมื่อก่อนผมเป็นวัยรุ่นรักสนุกมากๆคนนึง เคยเกเร เคยทำเรื่องไม่ดี แต่ไม่ใช่ว่าคนเราจะไม่มีสิทธ์ปรับปรุง แก้ไข ผมเองก็ได้รับโอกาศนั้น เด็กคนนี้ทำผมเปลี่ยนไปจากเดิม จยไม่เหลือคราบเกเรเลยครับ เธอคือดวงใจของผม”เบย์เอ่ยก่อนจะอุ้มบีนี่ขึ้นแล้วหอมเธอฟ่อดใหญ่ เขาไม่อายที่จะบอกใครว่าตัวเองเกเรแบบที่บีนี่พูดจริงๆ ทุกวันนี้เปลี่ยนได้เพราะมีลูกสาวคนนี้เป็นแรงผลักดัน รวมไปถึงเรมี่เมียสาว
EP49 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)"เป็นเอามากนะคะพี่น่ะ งอนแบบนี้เป็นตั้งแต่เมื่อไหร่กัน" เรมี่เอ่ยแซว"พี่ก็อยากนอนกอดลูก ตั้งแต่ลูกเกิดมา พี่ได้อุ้มลูกแค่ครั้งเดียวเองวันที่ลูกเกิด ตลอดสามปีหนุอยู่กับลูกตลอด หนูไม่เข้าใจพี่หรอก"พูดจบเบย์ก็ล้มตัวลงนอน นอกจากจะงอนเฌอผู้เป็นแม่แล้ว ยังพาลงอนเรมี่เมียสาวอีกด้วย หญิงสาวได้แต่กดยิ้ม ก่อนจะล้มตัวลงนอนข้างๆแล้วกอดสามีหนุ่มเอาไว้ ไม่นานเขาก้หันกลับมาแล้วรั้งเธอไปนอนกอด"หนูก็ทำแบบเนี้ยแหละ พี่ก็ต้องยอมทุกที" เบย์เอ่ยเมื่อคิดว่าเรมี่หลับ เขาทนต่อแรงคลั่งรักเมียไม่ไหว ต่อให้งอนเธอยังไง เมื่อเห็นเธอกอดแบบนั้น เขากลับต้องกอดตอบทุกทีไปเรมี่ไม่ได้เอ่ยอะไร เอาแต่นอนหลับตาอมยิ้มอยู่ในอ้อมอกของสามีหนุ่ม เธอรู้สึกมีความสุขมากในรอบหลายปีที่ต้องเอาแต่คิดถึงเขาและสงสารลูก เมื่อเรื่องทั้งหมดเกิดจากความเข้าใจผิดผ่านมาสองวัน ที่เบย์ไปรับบีนี่ที่โรงเรียนแต่ไม่ได้ไปรับเรมี่ที่ร้าน เขาพาลูกไปไหนทุกวันกลับบ้านทีก็เกือบสองทุ่ม เป็นแบบนี้มาสองวัน เมื่อถามวย่าไปไหนกันมา ทั้งคู่ก้ไม่ยอมบอก บีนี่ก้เอาแต่ปิดปากหัวเราะคิกคักไม่หยุด"ไอ้เบย์ พาลูกไปไหนมากลับเอาป่านนี
EP48 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)เรมี่เบิกตากว้างในขณะที่เบย์กอดเธอไว้ ส่วนล่างของเขามันเป็นตัวช่วยยืนยันว่าสิ่งที่เขาพูดเป็นเรื่องจริง นี่เขาคิดจะมีเซ็กส์กับเธออีกแล้วแบบนั้นเหรอ วันนี้เขาสาดิสม์ถึงขั้นลองในส่วนที่มันไม่ใช่ทางปกติ เธอเจ็บจนคิดว่าพรุงนี้ต้องไข้ขึ้นแน่ๆอยู่แล้ว แล้วหากเขาอารมณ์พุ่งพล่าน เขาจะไม่ทำแบบนั้นกับเธออีกแน่นะ ไม่งั้นเธอต้องตายแย่ๆ"ว๊ายยย!!!""มาครับที่รัก เอากันอีกสักรอบ"พูดจบเบย์เดินอุ้มเรมี่กลับเขาห้องก่อนวางเธอลงบนเตียงแล้วขึ้นคร่อม ร่างแกร่งค่อยๆแหวกชุดคลุมที่เธอใส่ออก ก่อนเต้านมอวบจะโผล่พ้นเสื้อออกมา เธอคงปฏิเสธเขาไม่ได้ว่าเธอไม่มีอารมณ์ร่วม เพราะเต้านมของเธอมันตั้งชูชันขนาดนั้น เบย์ค่อยๆก้มลงดูดมันอย่างกับลูกดูดนมแม่ แต่ต่างตรงที่เขาทั้งดูด ทั้งเคล้นในขณะที่ท่อนล่างก็แทรกตัวแหวกขาเรียวของเธอให้แยกออก ผ้าขนหนูที่สวมใส่ถูกโยนลงพื้นอย่างไม่ใยดีท่อนเอ็นขนาดเกือบเท่าข้อมือของหญิงสาวมันกำลังพร้อมรบ มือหน้ารูดสาวมันจนแข็งเต็มที่ เขาผละปากออกจากเต้านมของเธอแล้วนั่งชันเข่า ท่อนเอ็นถูกประครองแล้วถูกยัดเข้ารูร่องบวมแดงที่กำลังเยิ้มแฉะนั่นเรมี่ยอมรับว่าเธอเองก็ต
EP47 - เหตุเกิดจากคืนนั้น (เบย์)ย้อนกลับไปเมื่อหลายปีก่อนเบย์เริ่มตึงเครียดมากขึ้นเมื่อผ่านไปหลายวันก็ยังตามหาเรมี่ไม่เจอ เขาใช้อารมณ์หึงหวงที่ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะมีพูดจาทำร้ายจิตใจเรมี่อย่างหนัก เฌอผู้เป็นแม่เคยเตือนเขาแล้วว่าตอนนี้เรมี่กำลังท้องอารมณ์อ่อนไหวง่าย จากที่ฟังแล้วเสียใจ มันจะมากขึ้นเป็นเท่าตัวกว่าคนปกติ เบย์เฝ้าตามหาเรมี่กับลูกวันแล้ววันเล่าแต่กลับไม่พบเธอกับลูกสักนิดเพล้ง!!!!!!"โถ่โว๊ยยยยย!!!!"เสียงตะโกนราวกับคนไร้สติ ข้าวของถูกกวาดทิ้งอย่างไร้ความปราณีจากฝีมือของชายหนุ่ม เมื่อเขาเริ่มคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน"เบย์ เป็นอะไรลูก ทำไมทำแบบนี้ ไหนขอแม่ดูมือก่อน"เฌอรีบวิ่งมาดูลูกชายคนเล็กอย่างร้อนใจ มือและแขนของชายหนุ่มอาบโชคไปด้วยเลือดจากเศษแก้งที่เขาเพิ่งปัดมันทิ้ง แต่เบย์ไม่ได้มีสีหน้าเจ็บปวดหรือสนใจแปลแม้แต่น้อย"ไปทำแผลก่อนนะลูกนะ" เฌอเอ่ย"ผมไม่เจ็บ ผมไม่ไปไหน ผมจะไปตามเมียกับลูกผมคืน แม่ได้ยินมั้ย ผมจะไปตามเมียผม!!!""ไอ้เบย์!!! นั่นแม่มึงนะ!! แม่เสียใจแค่ไหนที่เห็นมึงเป็นแบบนี้ มึงคุมสติตัวเองหน่อย แม่ร้องไห้ทุกวันที่มึงทำแบบนี้!!!"เสียงป