บทที่ 70 แขกไม่ได้รับเชิญ [3]

เสนาบดีเฒ่าเต๋อคังหัวเราะเบา ๆ ราวกับว่าเรื่องที่เขาเล่ามาเป็นเพียงแค่บทสนทนาทั่วไป ทว่าเขาหารู้ไม่ความผิดของเขา เหลียงอ๋องได้นับขึ้นบัญชีดำเป็นข้อที่สองและสามเข้าไปแล้ว ข้อสองบังอาจหยามเกียรติภรรยาเขา ข้อสามทำให้ภรรยาต้องมีโทสะเสียสุขภาพจิต

“ขอบคุณสำหรับคำชมนะเจ้าคะ แสดงว่าข้างดงามจนท่านอ๋องมิอาจละสายตาได้เลย จริงหรือไม่เพคะ” กายงามเอนตัวอิงแอบอกกว้าง ทำตัวออดอ้อนพานทำให้คนตัวโตต้องใจเต้นแรง แต่ภายในใจหนิงเซียนอยากจะถอดชุดคลุมโยนทิ้งไป แล้วเตะเสยปลายคางตาเฒ่านั้นสักครั้ง ให้สาสมกับที่ถูกหยามเหยียด

“อืม ถูกของเจ้า เช่นนั้นข้าจะรักผู้ใดได้อีก นอกจากภรรยาข้า” ใบหน้าคมโน้มลงจุมพิตกลางหน้าผากมนนั่นอย่างมันเขี้ยว พร้อมกันนั้นยังโอบกอดคนตัวเล็กอย่างหวงแหนและรักใคร่ เรื่องกลั่นแกล้งผู้อื่นต้องยกให้นางช่างถนัดนัก

“ชายารองคงจะรุ่นราวคราวเดียวกับบุตรสาวของกระหม่อม ซิงเอ๋อร์นางรับใช้องค์หญิงใหญ่ในวังตั้งแต่ยังเยาว์ เรียนรู้เรื่องหลักกุลสตรีมาก็มาก เช่นนั้นให้นางมาช่วยสอนชายารองเรื่องมารยาทดีหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ ชายารองจะได้ทำความคุ้นเคยและมีสหายไว้คอยพูดคุยแก้เหงา”

ความนัยของเต๋อคังทุกคนในที่นี้ล้วนเข้าใจ หนิงเซียนนั้นไร้คนสั่งสอนเป็นเพียงสตรีชาวบ้านธรรมดา อีกทั้งยังเป็นแค่ชายารอง หากซิงอีได้มีโอกาสเข้าหาท่านอ๋องมีหรือพระองค์จะไม่สนใจ และยังเป็นการบอกนัย ๆ ว่าต่อไปตำแหน่งหวังเฟยก็คือซิงอีบุตรสาวของเขานั้นเอง ให้หนิงเซียนเจียมตัวไว้บ้าง อย่าริอ่านชูคอสำคัญตัวผิด

จุดประสงค์การมาในครั้งนี้ของเสนาบดีเฒ่ามีหรือหนิงเซียนจะไม่รู้ มือที่สามที่ทำให้พระเอกและนางเอกผิดใจกันอยู่หลายปี บัดนี้จะกลายเป็นมือที่สามสำหรับคู่ของนางไปเสียแล้ว

“ท่านเสนาเต๋อ วังของข้าคิดจะมาก็มาได้หรือ” เหลียงเฟิงได้แต่กำมือไว้แน่น หากหนิงเซียนไม่ดึงเอาไว้ ปากเน่า ๆ นั่น คงจะได้เก็บเอาไว้ไปกินข้าวในนรกเสียแล้วกระมัง

“ท่านอ๋องชอบความเป็นส่วนตัวเจ้าค่ะ ข้าต้องขอบคุณในความหวังดีของท่านมากนะเจ้าคะ หากมีโอกาส ข้าไม่พลาดทำความรู้จักกับบุตรสาวท่านอย่างแน่นอน” นางไม่อยากให้ท่านอ๋องลงมือตรงนี้ อาจจะทำให้เกิดเรื่องใหญ่โตขึ้นก็ได้ แต่ถ้าหากท่านอ๋องจะอุ้มฆ่าอย่างเงียบ ๆ นางก็ไม่ขัด ชิ ตาเฒ่าลิ้นสองแฉกหลอกด่าข้าทุกคำเลยนะ อย่าคิดว่าข้าไม่รู้

“อีกไม่นานจะมีงานเลี้ยงส่งคณะราชทูตต้าอู่ หวังว่าซิงเอ๋อร์ของกระหม่อมจะได้มีโอกาสทำความรู้จักกับพระองค์นะพ่ะย่ะค่ะ” เพราะงานนี้บุตรสาวเขาได้รับคัดเลือกให้เป็นตัวเอกในการแสดงอันสำคัญ เชื่อมั่นว่าอย่างไรความโดดเด่นจะต้องเข้าตาท่านอ๋องอย่างแน่นอน

“แน่นอนเจ้าค่ะ ข้าตื่นเต้นเหลือเกิน อยากให้ถึงวันนั้นเร็ว ๆ” หญิงสาวตอบแทนผู้เป็นสามี กัดฟันยิ้มส่ง ๆ อย่างขอไปที ท่านเสนาบดีเอาความมั่นใจมาจากไหนกัน ถึงได้คิดว่าแผนการจะสำเร็จ

“ท่านเสนาข้ามีภารกิจต้องไปทำต่อ ต้องขอตัวแล้ว” เหลียงอ๋องสุดจะทน กายหนาลุกขึ้นเต็มความสูง ก่อนจะประคองหนิงเซียนให้ลุกขึ้นตาม กล่าวลาเสร็จเหลียงเฟิงพาภรรยาเดินออกไปเสียดื้อ ๆ ไม่เหลียวมองสักนิด

ในตอนนั้นทำให้เต๋อคังได้เห็นเต็มสองตา หน้าท้องที่นูนออกมาเป็นหลักฐานชั้นดี สตรีตั้งครรภ์มีหรือจะให้ความสำราญกับบุรุษได้ นั่นแสดงว่าเขามาถูกเวลาแล้ว ตำแหน่งหวังเฟยของบุตรสาวเขาจะไปไหนเสีย ในอนาคตอาจจะได้เป็นถึงฮองเฮา ถึงตอนนั้นเขตการค้าช่างชุ่ยก็คงจะตกเป็นของจวนเสนาทั้งหมด ทั้งเงิน อำนาจ จะมีผู้ใดเทียบเขาได้