บทที่ 82

เป่ยลั่วเหยียนพลันสะอึกในอก นางเห็นสายตาตำหนิจากรอบข้างก็ให้รู้สึกอึดอัดในใจยิ่งนัก แต่ก็มิอาจจะแก้ตัวอะไรออกไปได้ ได้แต่พยายามคิดหาคำแก้ต่างให้ตนเอง จ้าวเหมยฮวากลับไม่เปิดโอกาสให้อีกฝ่ายได้เอ่ยต่อ หญิงสาวค่อยๆ กล่าววาจาต่อไปด้วยน้ำเสียงเสนาะหูน่าฟัง ทว่ากรีดแหลมยิ่งนักในความรู้สึก

“ท่านบอกว่าข้าไร้