공유

บทที่ 82

เป่ยลั่วเหยียนพลันสะอึกในอก นางเห็นสายตาตำหนิจากรอบข้างก็ให้รู้สึกอึดอัดในใจยิ่งนัก แต่ก็มิอาจจะแก้ตัวอะไรออกไปได้ ได้แต่พยายามคิดหาคำแก้ต่างให้ตนเอง จ้าวเหมยฮวากลับไม่เปิดโอกาสให้อีกฝ่ายได้เอ่ยต่อ หญิงสาวค่อยๆ กล่าววาจาต่อไปด้วยน้ำเสียงเสนาะหูน่าฟัง ทว่ากรีดแหลมยิ่งนักในความรู้สึก

“ท่านบอกว่าข้าไร้
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • เหมยฮวาฤดูหนาว   บทที่ 116

    จ้าวเหมยฮวาเบิกตาโต จ้องมองร่างสูงที่ทั้งตัวมีแต่ผ้าพันไว้ ชุดสีขาวที่เขาสวมอยู่มีสีแดงเข้มของโลหิตซึมออกมารอบด้าน ใบหน้าที่เคยดูดีมีรอยกรีดยับรอบวงหน้า น้ำเสียงอู้อี้ที่ดังออกจากปากร่างนั้นยิ่งทำให้ผู้คนตกตะลึงเพราะเป็นเสียงของคนที่ไม่มีลิ้น... หญิงสาวมองสภาพน่าเวทนานั้นด้วยความสนใจ ก่อนจะพ่นวาจาชว

  • เหมยฮวาฤดูหนาว   บทที่ 115

    ท่านเสนาบดีกรมโยธาถูกจับโยนออกจากจวนสกุลจ้าวในสภาพน่าอนาถ บรรดาชาวบ้านที่มามุงดูต่างพูดคุยกันสนุกปาก แต่ทุกคนล้วนมีความเห็นตรงกันนั่นคือ ‘สมน้ำหน้า’ เพราะหากจะบอกว่าสกุลเยว่อาศัยบารมีความเป็นพระญาติของเชื้อพระวงศ์กดขี่ข่มเหงทำร้ายผู้อื่น สกุลลู่เองก็อาศัยความเกี่ยวดองกับสกุลเยว่มาทำร้ายผู้คนเช่นกัน

  • เหมยฮวาฤดูหนาว   บทที่ 114

    ทว่ายามมองเห็นคนหามผู้ที่สิ้นชีพออกจากจวน คุณหนูจ้าวก็นึกอยากจับคนทำมาประหัตประหารเสียให้สิ้น นางลอบสัญญากับตัวเองว่าจะต้องให้เยว่หลินได้รับผลกรรมนี้อย่างสาสมให้ได้“จิงหยู ข้าไม่รับอาหารเช้านะ ไม่ต้องเตรียม เดี๋ยวข้าจะพักเอาแรงสักครู่หนึ่ง” จิงหยูขานรับเสียงอ่อน พลางกุลีกุจอเข้าไปจัดเตียงทันที นาง

  • เหมยฮวาฤดูหนาว   บทที่ 113

    ค่ำคืนนี้ในจวนไร้พ่ายเงียบสงบ ไร้เสียงแมลงและสรรพสิ่งใดๆ ให้ได้ยิน บุรุษวัยกลางคนที่เดินเคาะโมงบอกยาม เดินผ่านไปพลางชะโงกหน้ามองผ่านประตูจวนอย่างสงสัย เพราะปกติเวลาที่เขาผ่านมักจะเจอคนยืนเฝ้าหน้าจวนอย่างขันแข็ง แต่วันนี้ไร้วี่แววของคน แม้แต่เสียงร้องของแมลงก็ไม่มีดังให้ได้ยิน ทว่าเขาก็ทำได้เพียงสงสั

  • เหมยฮวาฤดูหนาว   บทที่ 112

    เสียงคำสั่งดังขึ้นรวบรัดก่อนเขาจะจากไป บรรดาคนในพรรคหันมองหน้ากัน แล้วร้องบ่นอย่างไร้สุ้มเสียง‘พวกท่านทะเลาะกัน แล้วให้พวกเราเก็บกวาดซ่อมแซมเนี่ยนะ ไม่ยุติธรรมเอาเสียเลย’วันต่อมาสองสามีภรรยาสกุลจ้าวก็กล่าวอำลาประมุขพรรคอสรพิษ แล้วนั่งรถม้าเดินทางสู่แคว้นต้าเฉิน ภายในรถม้าคันใหญ่ของพรรคอสรพิษ เฟยเซ

  • เหมยฮวาฤดูหนาว   บทที่ 111

    คิดแล้วจงหยางก็นึกถึงวันที่ตนไปพบท่านแม่ทัพกำลังซักชั้นในให้ฮูหยินตนอย่างทะมัดทะแมง มิหนำซ้ำท่านแม่ทัพยังเอามากางตรวจดูความสะอาดอีก คิดมาถึงตรงนี้ใบหน้าผู้คุ้มกันสกุลจ้าวพลันแดงขึ้นมาทันที“เซียนพิษ ข้ามีเรื่องมาบอกท่าน”หยางมู่ฉินก้าวเข้ามาหา พร้อมส่งเสียงบอกกล่าว ก่อนจะหย่อนกายลงบนเก้าอี้ด้านหน้าฮ

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status