Mag-log inShare
ตอนที่4 บทลงโทษ2
Huling Na-update:
2024-11-23 12:36:2610ปีผ่านไป...
คณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยย่านxx
สาวผมบลอนสีน้ำตาลนุ่มสลวย ดวงตาประกายสีฟ้าคู่นั้นชวนให้น่าหลงใหล ผิวขาวอมชมพูสะท้อนกับแสงแดดอ่อนๆ รูปร่างบางอรชร สูง168 เซนติเมตรในชุดนักศึกษารัดรูปกระโปรงทรงเอเหนือเข่าเล็กน้อย ขาเรียวยาวของเธอทำเอาหนุ่มๆที่เดินผ่านไปผ่านมาหันมามองกันเป็นแถว
"ยัยฮาน่า แกทำบุญด้วยอะไร ดูซิมีแต่คนมองแก" ลัลนา เพื่อนสนิทของเธอแซว
"ไม่ขนาดนั้นหรอกน่า แกก็เวอร์ไป"
"ฉันละอยากรู้จริงๆเลย สวยๆอย่างแกคิดยังไงมาเรียนเกษตร 🤦"
"ที่บ้านฉันทำส่งออกน่ะก็เลยอยากเรียนด้านนี้"
"อ่อ" ลัลนาพยักหน้า "แล้วนี่แกจะไปไหนต่อ กลับเลยไหม" ลัลนาถามต่อ
"อืม ว่าจะกลับเลย" ฮาน่าโบกมือลาเพื่อนสาวก่อนจะเดินไปที่รถยนต์ของตัวเองที่บิดาเพิ่งจะซื้อให้เป็นของขวัญ
เช้าวันต่อมา...
"น้องๆครับ ปีนี้ชมรมของเราจะไปจัดกิจกรรมนอกสถานที่กัน พวกพี่อยากให้น้องๆได้สัมผัสกับธรรมชาติแบบใกล้ชิด มีกิจกรรมให้ทำมากมาย เช่นปลูกป่า สร้างฝายกั้นน้ำ และเรียนรู้การใช้ชีวิตของชนเผ่าที่อาศัยอยู่ในป่าเป็นเวลา1อาทิตย์! ให้น้องๆทุกคนลงชื่อกันให้เรียบร้อยก่อนจะแยกย้ายได้ครับ"
อาวินประธานรมชมประกาศว่าอีก1สัปดาห์จะมีกิจกรรมนอกสถานที่ ฮาน่าทำหน้าเซ็งสุดขีด 1อาทิตย์เชียวเหรอ! วันหยุดเธอก็ไม่ได้กลับไปหาพ่อนะสิ
"ยัยฮาน่า! ฉันว่าต้องสนุกแน่ๆเลย"
"แต่ป่าที่พี่อาวินพูดถึงมันคือที่ไหนเหรอ" ฮาน่าดูมีสีหน้ากังวลเล็กน้อย
"เดี๋ยวก็รู้เองแหละน่า" ลัลนาตอบ
"อื้ม" ฮาน่าพยักหน้ารับ
"มีอะไรหรือเปล่าสาวน้อยของพี่" อาวินส่งยิ้มหวานให้ฮาน่า ทั้งสองค่อนข้างสนิทกันเพราะเธอเป็นคนแรกที่มากรอกใบสมัครชมรมรักต้นไม้ของเขา และทำให้ผู้ชายมาสมัครตามเธอก็ไม่แปลกเลยที่ชมรมนี้มีแต่ผู้ชาย
"เอ่อ...เรื่องกิจกรรม พวกพี่จะไปจัดที่ไหนเหรอคะ" เธอถามอาวิน
"ก็ไม่ไกลจากที่นี่มากหรอก ถ้าเราอยากรู้พี่จะเล่าให้ฟัง...เพื่อนพี่มันเคยอาศัยอยู่ในหมู่บ้านกลางป่าแต่ตอนนี้มันออกมาเป็นไกด์นำเที่ยว เดินป่าอะไรทำนองนี้ มันพาไปได้หมดเลยนะ พี่สนิทกันเพราะไปเดินป่านี่แหละ เออวันนี้มันมาที่นี่ด้วย พี่นัดมันมาคุยเรื่องกิจกรรมที่เราจะไปกันน่ะ"
"อย่างนี้นี่เอง ถ้างั้นฮาน่าขอตัวกลับก่อนนะคะ บายค่ะ"
"บายค่ะ" อาวินโบกมือลา
ตุ้บ !
"อุ้ย ขอโทษค่ะ ฉัน....."เธอเงยหน้าสบตาเขา เเละเขาก็สบตาเธอ
"ไม่เป็นไร..." สายตาแบบนั้นมันคืออะไรกัน! รู้สึกคุ้นหน้าเขาจังเลยแฮะ สายตาที่เขาจ้องมองเธอก็ดูพิลึกชอบกล
ชายตรงหน้าสูงเกือบ180 เซนติเมตร ผิวขาวจัดจนเกือบซีดแต่เท่ชะมัด จมูกโด่งเป็นสัน ดวงตาสีเขียวเข้มแวววาวเป็นประกาย แต่เห้ย...เขาเป็นลูกครึ่งอะไรกันทำไมถึงมีดวงตาสีเขียว
"ขอตัวก่อนนะครับ" เขาบอกก่อนที่จะเดินจากไปทิ้งให้เธอยืนอึ้งอยู่เพียงลำพัง
📞 พ่อ
"ว่าไงตัวแสบ"
"พ่อคะ ลูกสาวโทรหาทั้งทีนะ"
"มีอะไรหรือเปล่าถึงได้โทรมาหาพ่อได้ หืม"
"แต่หนูมีข่าวร้าย...อาทิตย์หน้ามีกิจกรรมนอกสถานที่ต้องไปค้างคืน1อาทิตย์ คงไม่ได้กลับไปหาพ่อแล้วค่ะ คิดถึงพ่อแย่เลย" เธอบอกผู้เป็นพ่อด้วยเสียงเศร้า
"เป็นเด็กติดพ่อหรือไงเรา อายุ19แล้วนะ"
"ไม่ได้เจอพ่อตั้งนาน คิดถึงจะแย่" เธออ้อน
"ดูแลตัวเองดีๆนะลูก แค่นี้ก่อนนะ...พ่อคุยกับลูกค้าค้างไว้"
"ได้ค่ะพ่อ สวัสดีค่าาาา"
ณ ถ้ำร้างในหมู่บ้าน...
"พ่อครับวันนี้เป็นวันครบรอบ1ปี ที่พ่อจากผมไปลูกชายของพ่อโตเป็นหนุ่มแล้วนะ สามารถดูแลตัวเองได้ พ่อไม่ต้องเป็นห่วงผมนะ แม่ครับผมฝากดูแลพ่อด้วยนะ" มาคินคุกเข่าแล้วพูดกับหลุมศพพ่อกับแม่ของเขา ก่อนจะวางดอกไม้ให้ท่านทั้งสอง
"ถึงเวลาที่พวกแกจะได้รับบทเรียนแล้ว เตรียมรับมือให้ดี" เขากำหมัดแน่น
วันเดินทาง...
"ทุกคน รีบๆขึ้นไปเลยครับ" อาวินตะโกนบอก "อ้าว มาแล้วหรอสาวน้อยของพี่ เชิญขึ้นได้เลยครับ"เขาผายมือใหฮาน่าขึ้นไปบนรถ
"สองมาตรฐานว่ะ" เสียงรุ่นพี่ในกลุ่มอาวินแซวขึ้น
"วู้วๆๆๆๆ" จนทุกคนต่างแซวตามกันใหญ่
ฮาน่าและลัลนาขึ้นไปบนรถ พวกเธอกวาดสายตาไปมองเบาะผู้โดยสารแต่มันไม่มีที่นั่งเป็นคู่เลย คิดว่าจะได้นั่งด้วยกันเสียอีก
"งั้นฉันนั่งข้างพี่อาวินให้ละกัน ฉันรู้ว่าแกไม่ชอบที่พวกพี่ๆแซว"ลัลนาบอก
ฮาน่ามองหาที่นั่งจนไปเจอเบาะว่างที่หนึ่ง มีพี่ผู้ชายนั่งเอาหมวกปิดหน้าตัวเองอยู่ เอาว่ะนั่งตรงนี้ก็ได้
"มากันครบแล้วนะ พี่จะแนะนำไกด์ให้ทุกคนได้รู้จักนะครับ นี่พี่ 'มาคิน' จะมาเป็นไกด์นำทางตลอดทริปนี้ให้พวกเราครับ มาคินแนะนำตัวหน่อย" อาวินบอก
ไหนล่ะ? เธอพยายามมองตามที่อาวินบอก ไม่นานคนที่นั่งข้างๆเธอก็ยืนขึ้น เขาถอดหมวกออกฮาน่าถึงกับอ้าปากค้างเพราะเขาคือคนที่เธอเดินชนเมื่อวานนี่เอง!
"สวัสดีครับพี่ชื่อมาคิน อายุ25ปี ขอให้สนุกกับทริปนี้ครับ" สิ้นคำเขาปรายตามองมาฮาน่าจนคนตัวเล็กขนลุกซู่
ผ่านไป3ชั่วโมง ฮาน่านั่งฟังเพลงใส่หูฟังแก้เบื่อ คนข้างๆเธอก็เอาแต่หลับ ไม่รู้เขาไปอดหลับอดนอนมาจากที่ไหน
"แวะทานข้าวกันก่อนนะทุกคน อีก1ชั่วโมงมาเจอกันที่รถ" อาวินบอก ทุกคนก่อนจะแยกย้ายกันไปทำธุระส่วนตัว
"นี่แก พี่มาคินที่นั่งข้างๆแกอ่ะ หล่อมาก"ลัลนาเพื่อนสนิทเธอเอ่ยขึ้น
"ไม่เห็นจะหล่อตรงไหนเลย"เธอว่า
"ฉันขอเปลี่ยนที่กับแกได้ไหมฉันอยากนั่งข้างเขา...นะๆฮาน่าเพื่อนรัก" ลัลนาพูด พร้อมทั้งทำท่าทางดี๊ด๊า
"ก็ได้ แกนี่มันบ้าผู้ชายจริงๆ"
1 ชั่วโมงผ่านไป...
"ทุกคน มาครบหรือยังครับ รีบๆเลยพวกมึงอ่ะ เราต้องออกเดินทางกันต่อแล้ว" อาวินตะโกนเรียกพี่ๆที่กำลังเดินตามมาสมทบทีหลัง
"อ้าว สาวน้อยอยากเปลี่ยนมานั่งข้างพี่หรอ" อาวินบอก
"เปล่าค่ะ คือ..." เธอชี้ไปทางลัลนาแถมคนข้างๆก็เอาแต่หลับตลอดทางเลย เขาไม่ได้ลุกไปไหน คนอะไรไม่หิวไม่อะไรบ้างเลยหรือไง
"เข้าใจแล้ว" อาวินพยักหน้ารับ "เอ่อ พี่ขอฟังเพลงด้วยหน่อยได้ไหม พี่ลืมเอาหูฟังมาน่ะ"
"ดะ ได้ค่ะ"เธอตอบ
"วู้ววววว วี๊ด วิ้ว" กลุ่มเพื่อนของอาวินก็แซวกันไม่หยุด
สักพักมาคินก็ลุกพรวดขึ้นก่อนจะเดินไปยังเบาะที่อาวินและฮาน่านั่งอยู่
"ฮึ่ม อาวินกูขอแลกที่กับมึงหน่อย ตรงนั้นแดดมันแยงตากู นอนไม่หลับว่ะ" มาคินบอก
"พี่นอนมาตลอดทางแล้วไม่ใช่เหรอคะ...ก็เห็นนอนได้" ฮาน่าพูดแทรก เพราะเพื่อนสนิทเธออยากนั่งใกล้เขาเธอเลยยอมเปลี่ยนมานั่งข้างอาวินทั้งๆที่ไม่อยากนั่ง อยู่ๆเขาก็มาขอแลกที่ซะงั้น
"ยุ่ง" เขาตอบเธอมาคำเดียวสั้นๆ "สรุปจะแลกไหมไอ้วิน"
"เออๆ ก็ได้" อาวินยอมลุกไปตามคำขอของอีกฝ่ายไปแต่โดยดี
"ขยับเข้าไปสิ" มาคินบอกเธอ
หมับ มาคินจับหูฟังข้างหนึ่งของเธอมาใส่หูตัวเองแทน
"อะไรเนี่ย!" เธอโวยวาย
"พวกนั้นมันเสียงดัง นอนไม่หลับ" เขาตอบ
🎶 เมื่อรักฉันเกิด🎶
"ชอบฟังเพลงแบบนี้หรอ" เขาถาม เธอนึกว่าเขาหลับไปแล้ว "ว่าไง ถามไม่ได้ยินหรอ"
"ได้ยิน แต่ไม่อยากตอบ"
"นี่เธอ..." เขาถลึงตาใส่เธอ "พี่แก่กว่าเธอตั้งหลายปีพูดให้มันมีหางเสียงหน่อย" เขาดุ
"ปกติจะพูดเพราะกับคนที่น่าเคารพเท่านั้นค่ะ" คำว่า เคารพ เธอตั้งใจกระแทกเสียงใส่เขา ไม่รู้ว่าเกิดอะไรกับเธอพอได้คุยกับเขาทีไรเป็นต้องหัวเสียตลอด ตั้งแต่ที่เดินชนกันแล้วเขามองเธอด้วยสายตาแบบนั้นมันยิ่งทำให้คนตัวเล็กไม่พอใจ
เครดิตเพลง: เมื่อรักฉันเกิด Silly Fools
รอติดตามตอนต่อไปด้วยนะค๊าา 🌺🌹🏵️
Pinakabagong kabanata
แค้นรักนายอสรพิษ ตอนที่31 จบบริบูรณ์
"จะตกลงไหมถ้าพี่จะขอหนูแต่งงาน""อำหนูหรือเปล่า""ไม่ได้อำพี่พูดจริง"มาคินยืนยันหนักแน่นอีกครั้งเขาเอื้อมไปกุมมือคนตรงหน้าเอาไว้พร้อมกับประสานนัยตากันเนิ่นนาน...ครั้งหนึ่งงูแบบเขาที่มีแต่ความโกรธแค้นความเลือดเย็นบัดนี้กลับรู้สึกนิ่งเย็นสงบดั่งสายน้ำ เขาพร้อมจะดูแลเธอไปจวบสิ้นอายุขัยของเขานับจากนี้"แต่งงานกับพี่นะ""ตกลงค่ะ""เย้"มาคินอุ้มหญิงสาวขึ้นไว้ในอ้อมแขนพร้อมกับวิ่งไปรอบๆ"ฮาน่ายอมแต่งงานกับผมแล้วๆ""เฮ้!!!" เสียงคนในงานร้องเฮลั่นทั้งอนาทาและคทาต่างพากันเดินมาหาทั้งคู่"ไงลูกสาวตัวดี" อนาทาเเล้วพูดแหย่แต่ในใจกลับยิ้มด้วยความยินดีที่ลูกสาวจะเป็นฝั่งเป็นฝากับเขาสักที"อย่าบอกนะว่าพ่อรู้เรื่องหมดเเล้ว""อือหือ ฮ่าๆ" และทุกคนก็กลั้นขำไม่อยู่"พ่อ นี่พ่อไม่คิดจะหวงลูกสาวเลยหรอคะ""ลูกโตแล้ว เรียนจบแล้ว พ่อยังจะห่วงอะไรอีก" อนาทาเอื้อมไปลูบศีรษะลูกสาวอันเป็นที่รัก"ขอบคุณนะคะพ่อ"ฮาน่าสวมกอดผู้เป็นบิดาใบหน้าสวยมีน้ำใสไหลอาบแก้ม เวลานี้เธอรู้ใจหาย วันที่เธอมีความสุขที่สุดนั่นหมายความว่าเธอจะต้องออกห่างจากบิดาออกไปอีก"ไม่ต้องห่วงพ่อนะลูก ใช้ชีวิตของลูกให้มีความสุข นั่นเป็นสิ่งที่ค
แค้นรักนายอสรพิษ ตอนที่30 ขอโอกาส
คนเจ้าชู้หลายใจ ไม่เจอกันตั้ง3ปี นึกว่าเจอเขาอีกทีจะรู้สึกดีใจ มีความสุข แต่ทำไมกัน...ทำไมเราต้องมาเจออะไรแบบนี้ ไหนว่ารักเราหวงเรา ห้ามเรายุ่งกับผู้ชายคนอื่น ตัวเองกลับทำซะเอง! คนบ้า ผู้ชายบ้าหลังจากเหตุการณ์วันนั้นฮาน่าก็เก็บของและโทรหาอนาทาให้ผู้เป็นพ่อไปรับกลับบ้านทันทีอนาทายังแปลกใจว่าทำไมช่วงนี้ลูกสาวถึงดูแปลกไป ไม่ค่อยพูดไม่ค่อยจาเหมือนแต่ก่อน ผู้เป็นพ่ออย่าเขาก็เห็นลูกเป็นแบบนี้ก็ยิ่งเป็นห่วงก๊อก ก๊อก"พ่อขอเข้าไปหน่อยได้ไหมลูก""ประตูไม่ได้ล็อคค่ะพ่อ""เป็นไงบ้างลูก พ่อเห็นตั้งแต่กลับมายังไม่ได้ออกไปไหนเลย""เหนื่อยๆนิดหน่อยค่ะ""งั้นเอาอย่างนี้ก็แล้วกัน พรุ่งนี้พ่อจะเด็กเตรียมงานเอาไว้ ตอนเย็นลูกแต่งตัวสวยๆไปฉลองด้วยนะลูก"อนาทากดโทรออกหาเพื่อนคนสนิท อย่าง 'คทา' พ่อเลี้ยงวัยเดียวกันที่อยู่ไม่ไกลกับบ้านของเขานัก'ไง...คทาพรุ่งนี้ตอนเย็นพอจะว่างไหมวะ''มีเรื่องอะไร สำหรับเอ็งว่างตลอดแหละ''พอดีลูกสาวเพิ่งเรียนจบ ฉันว่าจะให้มาเรียนรู้กิจการต่อ ถึงเวลาที่ฉันจะวางมือแล้ว''เอ้าจริงเหรอ พอดีเลยลูกชายฉันก็เพิ่งกลับมา เดี๋ยวจะลองชวนไปด้วย''เอ็งมีลูกชายด้วยเหรอวะ''มีสิ''แล้วเจอ
แค้นรักนายอสรพิษ ตอนที่29 บทสรุปของเรื่องทั้งหมด
หลังจากที่เรื่องทุกอย่างถูกคลายปมแล้ว มาคินผู้เป็นน้องชายและราจพร้อใกับบริวารหลายสิบตัวในหมู่บ้านก็ออกเดินไปส่งทั้งสองคนยังปากถ้ำและก็ไม่ได้กลับมาที่เมืองมนุษย์อีกเลยก่อนกลับพี่ชายและน้องชายก็ยังได้กอดลากัน และมาคินผู้เป็นพี่ชายนั้นก็ได้บอกลาหญิงสาวที่ดูเหมือนว่าเขาจะตกหลุมรักเธอเข้าแล้ว มาคินผู้เป็นพี่ชายได้ฝากมาคินผู้เป็นน้องชายว่า ให้รักและดูแลฮาน่าให้เป็นอย่างดี ถ้าหากว่าวันใดมีภัยต้องการความช่วยเหลือให้ไปหาเขาได้ทุกเมื่อ เขายินดีจะช่วยเต็มที่"เจ้ามีอะไรก็ไปทำเถอะราจ""ครับนายท่าน""พี่มาคิน หนูอยากรู้ว่าตอนนั้นมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่""อะไรเหรอ""ทั้งตอนที่ลัลนาตาย เรื่องมาเข้าค่าย รวมถึงวันนั้นที่หนูสลบไปตอนอยู่กับพี่คีตา พี่ช่วยอธิบายเรื่องทั้งหมดให้หนูฟังทีได้ไหมคะ""ได้สิ เริ่มจากเรื่องเข้าค่ายที่นี่ก่อนเลย..."มาคินเล่าว่าการมาเข้าค่ายที่นี่ ทุกอย่างล้วนเป็นเรื่องจริงแต่เขาเป็นคนลบความทรงจำทุกคนหลังจากที่กลับไปแล้ว"แบบนี้นี่เอง แล้วลัลนา..."เรื่องที่ลัลนาตายเป็นแผนของเมฆาเนื่องจากหมอนั่นแค้นมาคินมากจึงต้องการตลบหลังโดยการจับฮาน่าไปแต่ดันจับผิดตัว เรื่องก็เลยออกมาเเบบที่เห็
แค้นรักนายอสรพิษ ตอนที่28 ใกล้ความจริง
วันต่อมา...เธอตัดสินใจถามออกไปตรงๆ ทั้งก่อนหน้านี้ที่พวกเขาบอกว่ามาตามหาฝาแฝดที่หายตัวไป ถ้าคนคนนั้นเป็นพี่มาคินจริงๆ สรุปได้ว่าพวกเขาเองก็เป็นงูเหมือนกัน"อืม...เรื่องมันยาวนะหนู เอาไว้ลุงค่อยเล่าทีหลัง" ลุงมาคีอธิบายสั้นๆพร้อมกับรอยยิ้ม"แต่เจ้าเถอะ เรียกน้องชายข้าว่าพี่แต่ไม่เห็นเรียกข้าแบบนั้นบ้าง""อะไรนะ" หญิงสาวเบิกตาโพรง"หึ เจ้าคิดว่าข้ามองไม่เห็นหรือไง" ชายหนุ่มกระซิบกระซาบเบาๆ"แล้วทำไมนายไม่บอกฉัน!" หญิงสาวถลึงตา"ถ้าบอกเจ้าจะยอมออกมากับข้าไหมละ...หืม แม่สาวน้อย"เขาก้าวช้าๆเข้าหาเธอ"เอ่อ...งั้นพ่อไปขอเข้าไปพักในห้องก่อนนะ เดินมาทั้งวันเมื่อยขาหมดแล้ว" ผู้เป็นพ่อยิ้มกรุ้มกริ่ม"ท่านพ่อให้ข้าไปส่งเถอะครับ""ไม่ต้อง ไม่ต้อง พ่อไปได้" ชายแก่พูดพลางยกมือปัดๆปัง!"ว่าไง...เจ้าเป็นอะไรกับน้องชายข้า! "เขามีสีหน้าจริงจังอย่างเห็นได้ชัด"ก็ไม่ได้เป็นอะไรกัน" เธอหลบสายตา"เจ้าไม่ต้องกลัว ข้ากับพ่อมาตามหาหมอนั่นเพราะต้องการความช่วยเหลือ ไม่ได้มาทำร้ายใคร อีกอย่างแวบแรกที่ข้าสัมผัสได้ ก็รู้แล้วว่านั่นเป็นน้องชายของข้า""นายเจอพี่มาคินที่ไหน""มันจะมีใครที่กล้ามาหาเจ้าดึกดื่นๆ""นา
แค้นรักนายอสรพิษ ตอนที่27 เสี่ยงต่อหัวใจ
"แล้วจะเอายังไงกันต่อ" มาคินถามสาวน้อยที่ตอนนี้เริ่มมีอาการงัวเงียเต็มที่"อืม...ถ้ายังไม่แน่ใจ ก็ตามน้ำไปก่อน""ยังไง""หนูไม่มั่นใจว่าพวกเขามีจุดประสงค์อื่นแอบแฝงหรือเปล่า แต่จากที่ดูก็น่าจะเป็นคนดีนะคะ ดูเหมือนกำลังถูกคนไม่ดีปองร้ายด้วยค่ะ" เธอพลางนึกย้อนไปในวันที่มาคินพาเธอฝ่ากรงเล็บยักษ์หนีตายคนนั้น"ดูเหมือนว่าเธอจะเป็นห่วง...หมอนั่นเป็นพิเศษนะ"ร่างหนาขยับมาประชิดจนเธอต้องถอยกรูดชนกับหัวเตียง หลับตาปี๋ มือทั้งสองข้างหดไปอยู่ข้างหลังโดยอัตโนมัติ"นี่ พี่แค่ล้อเล่น""พี่ชอบแกล้ง จะไม่หลงกลแล้ว""ถ้าพี่ทำจริงๆเธอจะทำยังไง""พี่ไม่ทำหรอก หนูรู้""อย่ามารู้ดีหน่อยเลย เพราะมากกว่านี้พี่ก็ทำมาแล้ว"เขาโน้มใบหน้าลงมาที่ไหล่ด้านซ้าย เธอขนลุกซู่ไปถึงต้นคอ เขากระซิบมันอย่างแผ่วเบา"พี่ คิด ถึง เธอ มาก รู้ ตัว ไหม" เขาเน้นทุกคำพูดเขาพาร่างหนาแทรกเข้าไปตรงระหว่างขาเรียวยาว หญิงสาวจำเป็นต้องตัวลีบชิดขอบเตียงจนแทบจะสิงเข้าไปอยู่รอมร่อ ภายใต้ชุดนอนลูกไม้สีชมพูระเรื่อสั่นไหว พลันให้หวนคิดถึงวัยเด็กเขาจ้องใบหน้าหวานไม่กระพริบตา ลากไล้สายตาไล่ต่ำลงมาหยุดที่ต้นขา กระโปรงเหนือเข่าของเธอได้เลิกขึ้
แค้นรักนายอสรพิษ ตอนที่26 แปลกที่
ณ บ้านพัก"ยังเหมือนเดิมเลย" หญิงสาวมองไปรอบๆ สำรวจภายในห้อง"เจ้ามาอยู่ที่นี่นานหรือยัง" เขาเดินตามขึ้นมา"ไม่นาน แต่รู้สึกผูกพันธ์มากกว่า""กับที่นี่หรือกับคนล่ะ"เขาเหล่ตามองหญิงสาว"นี่คุณ..." เธอกัดฟันกรอด"ข้าถามเจ้าจริงๆนะ เจ้ากับน้องชายข้ามีความสัมพันธ์กันแบบไหนกันแน่""ไม่มีอะไรนี่ ฉันก็แค่มาเข้าค่ายแต่เกิดเรื่องอะไรมากมายเราเลยสนิทกันมั้ง" เธอยักไหล่"สนิทแบบเพื่อน?""ใช่ๆ แบบนั้นแหละ""อืม ข้าว่าเจ้ารีบนอนเถอะ ข้าจะเฝ้าหน้าประตูให้""งั้นก็...ฝันดีนะ"ก่อนที่เธอจะล้มตัวลงนอน ไม่ต่างจากชายหนุ่มที่นั่งพิงผนังข้างๆประตูผ่านไป10นาที..."ปวดฉี่ชะมัด" หญิงสาวบ่นอุบอิบกับตัวเองก่อนจะมองไปยังมาคินที่นั่งหลับอยู่ เขากอดกระชับอ้อมแขนตัวเองด้วยอากาศที่หนาวเย็นยามค่ำคืนฮาน่าเห็นแบบนั้นก็อดสงสารไม่ได้ เธอมองหาผ้าห่มที่อยู่ข้างๆที่นอนก่อนจะหยิบมันแล้วเดินไปหาเขาเธอห่มผ้าให้เขาอย่างเบามือก่อนจะค่อยๆแง้มประตูออกไป"ไม่ได้ถือตะเกียงมาด้วยอีกต่างหาก ยัยฮาน่าเฮ้ย" เธอพูดเบาๆสวบสวบสวบทางเดินที่มีหญ้าขึ้นประปรายเธอเดินมาถึงห้องน้ำที่อยู่ข้างบ้านพักก่อนจะทำธุระของตัวเองให้เรียบร้อยไม่ทัน
Maaari mong magustuhan
