Share

ผู้ชายมาส่ง

last update Last Updated: 2025-08-09 18:44:29

MAXWELL : PART

COCO CLUB

ผมเดินเข้ามาทิ้งตัวลงบนโซฟาบริเวณโซนวีไอพีที่ถูกเตรียมไว้ให้ในขณะที่ไอ้นิกกี้จ้องหน้าผมไม่วางตา

"มึงไปไหนมาวะ มึงนัดกูมากินเหล้าตอนสามทุ่ม แต่มาถึงที่นี่สี่ทุ่ม ทั้งที่จากบ้านมึงมาผับใช้เวลาไม่ถึงสิบนาทีด้วยซ้ำ"

"พูดมาก จะให้กูกินเหล้าก็รีบเอามา" ผมเร่งพร้อมทั้งชักสีหน้าหงุดหงิด ไม่ใช่เรื่องที่มันควรมาจับผิดผมเลยสักนิด

"ไปที่คอนโดมา?" ไอ้นิกกี้ถามพร้อมทั้งกระดิกนิ้วเรียกผู้หญิงที่อยู่โต๊ะตรงข้ามให้มาบริการมัน

ผมเห็นมันยิ้มหวาน ก่อนที่ผู้หญิงคนนั้นจะหอมแก้มมันแล้วหันไปชงเหล้าให้ผมทันที

หมอนี่มันเสือร้าย แค่ส่งสายตาและกระดิกนิ้วเรียกให้เข้ามาหา ผู้หญิงก็พร้อมจะพลีกายให้เลยก็ว่าได้ ก็อย่างว่า ผมกับมัน เหมือนๆ กัน

"ปกติมึงต้องกินเหล้าก่อนแล้วค่อยพาผู้หญิงกลับ วันนี้แปลกๆ นะ" ไอ้นิกกี้หันมาจับผิดผมอีกครั้ง แต่ผมไม่ได้สนใจมัน เพราะสายตายังมองไปยังโต๊ะที่อยู่ฝั่งตรงข้าม พบผู้หญิงคนหนึ่งที่เป็นของเคยๆ กัน เธอดูดีขึ้นเยอะเลย แต่ว่า...ผมจำชื่อเธอไม่ได้

"กูชักจะอยากรู้แล้วสิว่าผู้หญิงที่มึงเรียกหาวันนี้คือใคร ทำไมทำให้มึงเอาได้ทั้งที่ยังไม่ได้ดื่มเหล้าเลย" เสียงของไอ้นิกกี้ที่รบกวนข้างหูส่งผลให้ผมตวัดสายตากลับมามองที่มัน

"แค่เบื่อๆ ไม่ได้พิเศษอะไร" ผมตอบไป พลางรับแก้วเหล้าจากมือของเด็กไอ้นิกกี้ เห็นใกล้ๆ ก็ขาวดี แต่ก็ไม่ได้โดดเด่นอะไรมากมาย

"พี่นิกกี้คะ กัสขอไปเข้าห้องน้ำแป๊ปหนึ่งนะคะ" เสียงของเด็กไอ้นิกกี้เรียกสายตาของผมได้ใหม่ ผมเห็นเพื่อนผมตอบรับเสียงหวานกลับไปก่อนที่มันกับเด็กมันจะโผล่เข้าหากัน หอมแก้มกันและกัน ก่อนที่ผู้หญิงคนนั้นจะเดินออกไป

"เด็กมึงชื่อกัสเหรอ?"

"เออ ขาว หน้าตาไม่เท่าไหร่ แต่ลีลาแม่งกูยังติดใจ" มันยักคิ้วประกอบคำพูด ไม่บ่อยหรอกที่มันจะพูดแบบนี้ แต่ถ้ามันพูดแบบนี้ก็แสดงว่าผู้หญิงคงมีดี

"นี่น้องกัสจังของกู น้องเวกัสของมึงล่ะ ได้ข่าวว่าเกรี้ยวกราดใส่น้องไป พรุ่งนี้ใครจะช่วยปลอบลูกให้มึง" ผมชะงักไปทันทีที่ได้ยินชื่อเด็กนั่น เพราะหน้าเอ็กซ์ๆ แบบนั้น เพราะหุ่นเย้ายวนนั่นที่ทำให้ผมไม่ทน ต้องโทรตามผู้หญิงชื่อคล้ายไปครางใต้ร่างของผมที่คอนโด ให้ตายเถอะ ที่ผ่านมาถ้าไม่เมาผมไม่เอาใครเลย!

"อะไรวะ แค่กูถามถึง มึงถึงกับหงุดหงิดจนกระดกเหล้ารวดเดียวหมดแก้วเลยหรือไง"

"แล้วถามถึงทำไม น่ารำคาญ"

"หึ มึงก็ว่าไปนั่น น้องแค่เด็กเว้ยแต่กูดูออกว่าน้องสวย"

"ยัยนั่นน่ารำคาญ" ผมตอบสั้นๆ แล้วลุกพรวดพราดไปชงเหล้าใส่แก้วของตัวเอง

"แต่น้องมีดีนะเว้ย เอาจริงๆ นะ ตั้งแต่มึงเลิกกับแม่ของมิลิน เขาช่วยมึงได้เยอะเลยนี่หว่า ไม่ตอบแทนน้องหน่อยหรือไง" ผมตวัดสายตามองไอ้นิกกี้ใหม่

ผมรู้ ว่ามันหมายความว่าไง!

"ถ้ากูจะเอา กูเอาไปนานแล้วไหม ยัยนั่นมีแม่กูเป็นแบล็คหลัง หากกูพลาดไปเอา กูจะไม่ได้แค่เอา แต่กูจะได้เมีย"

"ฮ่าๆ มึงก็ฉลาดดีนี่หว่า ก็เข้าใจอ่ะนะ ว่าไม่ชอบการผูกมัด แต่จัดให้เด็กมันหน่อยก็ได้ เหมือนจะชอบมึงจริงๆ"

ผมส่ายหน้าแล้วเลือกที่จะกรอกเหล้าเข้าปากแทนคำตอบ ใช้มือข้างที่ว่างล้วงโทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋ากางเกง แอบคิด ว่าเด็กเวกัสจะไลน์มาให้คำตอบว่าเธออยากได้ของขวัญวันเกิดเป็นอะไร แต่แปลกดีฉิบหาย ที่ยัยนั่นไม่ได้ไลน์มา มีแต่ออกัสที่ไลน์มาทิ้งเอาไว้ว่า รสรักของผม เด็ดเป็นบ้าเลย!

ช่วงบ่ายของอีกวัน

คนในบ้านช่วยกันจัดเตรียมงานสำหรับวันเกิดของมิลินในคืนนี้ ลูกโป่งหลากหลายสี และตุ๊กตาหลากหลายแบบที่เด็กๆ ชอบ แล้วระหว่างที่ผมยืนมองเด็กในบ้านกำลังจัดเตรียมงาน หางตาของผมกลับตวัดมองออกไปที่หน้าบ้าน เหมือนจะเห็นเวกัสกลับมาจากมหา'ลัย พอดี

ผมขยับเท้าไปที่เบื้องหน้า แล้วมองภาพตรงหน้าอย่างไม่ได้ตั้งใจ เวกัสที่อยู่ในชุดนักศึกษา ผมไม่รู้ว่าเสื้อเธอรัดแค่ไหน เพราะเธอใส่เสื้อแขนยาวทับเอาไว้ แต่กระโปรงนี่สิ ทรงเอสีดำโคตรสั้นเลย

ยัยนั่นกระโดดลงจากมอเตอร์ไซค์บิ๊กไบค์ ผู้ชายมาส่งซะด้วย!

เวกัสถอดหมวกกันน็อกที่สวมอยู่ออกหลังจากที่ลงจากรถสำเร็จ ผมยาวสลวยสยายออกมาที่กลางหลัง ใบหน้าสวยยิ้มหวาน ก่อนที่เธอจะยื่นหมวกกันน็อกคืน แล้วยกมือไหว้ผู้ชายที่มาส่งในทันที

ผมเหลือบตามองผู้ชายที่มาส่งเวกัสบ้าง หน้าคุ้นๆ นะ แต่ผมไม่รู้จักมัน

แว๊บเดียวที่ทั้งคู่บอกลากัน ก่อนที่ผู้ชายคนนั้นจะขับรถออกไป

แล้วเป็นจังหวะที่ผมเดินออกไปหน้าบ้านพอดิบพอดี

แล้วทันทีที่เธอเห็นผม ยัยนั่นก็ส่งยิ้มให้ พิมพ์เดียวกับที่ยิ้มให้ผู้ชายคนเมื่อกี้เป๊ะเลย!

"ข้างในคนเยอะ กำลังเตรียมงานวันเกิดให้มิลินเหรอคะ"

"อืม" ผมตอบสั้นๆ แล้วมองหน้ายัยนั่นตรงๆ

"ตกลงของขวัญวันเกิด ไม่เอา?" แล้วคำตอบที่ผมได้ ก็คือการส่ายหน้าไปมา

"กระเป๋า รองเท้า เสื้อผ้า นาฬิกา?"

"กัสมีทุกอย่างแล้วค่ะ ไม่อยากได้อะไร ถ้าอย่างนั้นกัสขอเข้าไปหามิลินนะคะ" ไม่ทันที่ผมจะได้ตอบอะไรด้วยซ้ำ ยัยนั่นก็เดินผ่านหน้าผมเพื่อเข้าบ้านของผมไป ทิ้งไว้แค่กลิ่นน้ำหอมจางๆ ในจังหวะที่เธอเดินผ่าน

กลิ่นน้ำหอมนั่น กลิ่นโปรดของผมเป๊ะเลย!

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • แด๊ดดี้คนคูล   ตอนพิเศษ (จบแล้ว)

    VEGAS PARTหลายเดือนต่อมา"...รีบมานะคะคุณพ่อ" ฉันมองมิลินที่คุยโทรศัพท์กับคนเป็นพ่อแล้วเผลออมยิ้มออกมาเมื่อเห็นท่าทีที่จริงจังที่คนตัวเล็กกำลังเป็น แปดเดือนกว่าคืออายุครรภ์ของฉัน และหลายเดือนที่ผ่านมานั้นทำให้มิลินเรียกคุณพ่อไม่ใช่คูมพ่อแบบที่เคยผ่านมา มิลินยังคงพูดเก่ง ขี้อ้อน และสร้างรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และความสุขให้กับคนในครอบครัวได้ดีเหมือนที่ผ่านมา"แม่กัสขา คุณพ่อบอกว่าจะรีบกลับบ้านตอนนี้เลยค่ะ" มิลินละโทรศัพท์ออกจากหู แล้วรีบคลานขึ้นมาหาฉันที่อยู่บนเตียง"แม่กัสปวดท้องมากหรือเปล่าคะ" แม้จะแลดูเหมือนไม่รู้ภาษา แต่ทว่าคำพูดคำจาเวลาถามไถ่กลับเหมือนคนที่โตเป็นผู้ใหญ่"เจ็บแล้วก็หาย เจ็บแล้วก็หายค่ะ" "คุณย่าบอกว่า น้องใกล้จะออกมาจากท้องของแม่กัสแล้วใช่ไหมคะ" "ใช่แล้วค่ะ น้องๆ ของมิลินกำลังจะออกมาอยู่กับมิลินแล้ว" "คุณครูของมิลินบอกว่าเวลาแม่คลอดน้อง แม่จะเจ็บมากๆ แม่กัสจะไหวไหมคะ" ฉันเอียงคอมองสบตากับดวงตากลมโตใสแป๋วแล้วยิ้มกว้าง เด็กคนนี้ช่างน่ารัก มิลินน่ารักมากเลย"เวลาคลอดน้อง คุณแม่จะเจ็บค่ะ แต่คุณแม่ไหว เพราะคุณแม่ดีใจ ที่ลูกๆ ได้เกิดมา ลูกเป็นความสุขของคุณแม่นี่คะ" มิลิ

  • แด๊ดดี้คนคูล   บทส่งท้าย

    VEGAS PARTหลายวันต่อมาทุกๆ คำสัญญาพี่แม็กซ์เลือกที่จะรักษา เขาพาฉันไปหามารดาทั้งที่เขาไม่รู้เลยว่า เขาจะเจอกับอะไรบ้าง แต่เขาก็เดินหน้า ตั้งใจที่จะฟันฝ่า จนสุดท้ายมันก็มาถึงวันของเราฉันได้ใส่ชุดเจ้าสาวที่สวยมาก ชุดไทยสีเงินขาวสวยดุจนางพญา ช่างแต่งหน้าชื่อดังเนรมิตฉัน จนกลายเป็นจุดเด่นที่สุดในงาน เหมือนเจ้าหญิงที่ได้ยืนเคียงคู่อยู่กับเจ้าชาย แม่ของฉันมาร่วมงานแต่งงานของฉัน พร้อมทั้งน้องสาวต่างพ่อ ครอบครัวพี่แม็กซ์อยู่กันพร้อมหน้า และรอบตัวเราก็ถูกหล่อรวมไปด้วยคนที่ฉันทั้งรู้จักและไม่รู้จัก พี่แม็กซ์ชวนแขกผู้ใหญ่ของเขามาเยอะมาก อีกทั้งเพื่อนพ้องและลูกน้องที่อยู่จนล้นงาน แขกเรื่อที่เยอะมาก ไม่ได้ทำให้ฉันใจสั่น เท่าคำมั่นสัญญาที่ว่าพี่แม็กซ์จะมีฉัน ดูแลฉัน และรักฉันตลอดไปและการกราบเท้าเจ้าบ่าวทั้งแต่วินาทีแรกที่ขบวนขันหมากเดินเข้าบ้าน มันก็เป็นสิ่งยืนยันว่าฉันจะเป็นเมียที่ดี และจะดูแลสามีและอยู่เคียงคู่กันตราบนานเท่านานเขาสวมแหวนให้ฉันที่นิ้วนางข้างซ้าย ฉันยกมือไหว้ในขณะที่เจ้าบ่าวเลื่อนมือมากุมมือของฉันเป็นการรับไหว้ เสียงเฮและเสียงปรบมือดังก้องไปทั่วทั้งงาน ทุกคนร่วมเป็นสักขีพยาน

  • แด๊ดดี้คนคูล   ขอแต่งงาน

    VEGAS PART"มาค่ะ มิลินจะวัดไข้ให้แม่กัส" คนตัวเล็กบอกพร้อมๆ กับการสอดปรอทวัดไข้เข้ามาในรักแร้ของฉัน"ลูกสาวแด๊ดดี้เป็นคุณหมอเด็กเหรอครับ" ผู้เป็นพ่อหยอกเย้าพร้อมกับยิ้มกว้าง"มิลินเป็นคูมหมอตัวเล็กค่ะ คูมหมอตัวเล็กจะดูแลคูมแม่" ฉันกับพี่แม็กซ์อมยิ้มแล้วมองหน้ากัน ทุกๆ คำพูดของเด็กวัยห้าขวบมันสร้างความสุขให้พวกเราอย่างคาดไม่ถึง ฉันยอมให้มิลินเรียนรู้ในสิ่งที่คุณย่าเคยทำให้กับเธอตอนที่เธอมีไข้ ก่อนที่เสียงเล็กๆ จะถูกเอื้อนเอ่ยออกมาคล้อยหลังที่เสียงสัญญาณจากปรอทวัดไข้ดังออกมา"สามสิบหกจุดหนึ่ง แม่กัสไม่มีไข้ค่ะ" ไม่รู้ว่าจะหาความสุขในรูปแบบไหนที่จะดีได้เท่าความสุขที่ฉันได้รับอยู่ในตอนนี้ ต่อให้มีฉันก็มั่นใจว่าจะไม่ยอมแลกกับความสุขในตอนนี้อย่างแน่นอน"เหรอคะ ถ้าแม่กัสไม่มีไข้ ถ้าอย่างนั้น แม่กัสสามารถกอดมิลินได้โดยที่มิลินไม่ต้องกลัวติดไข้ใช่ไหมคะ""ใช่แล้วค่ะ คิกๆ" เพียงเท่านั้นมิลินก็ใช้เข่ารองนั่งแล้วรวบลำคอของฉันเข้าไปกอดทันทีกลิ่นหอมอ่อนๆ ของโลชั่นและแป้งเด็ก ติดอยู่ที่ปลายจมูกของฉัน ฉันสูดดมกลิ่นหอมๆ ในแบบฉบับของมิลินเข้าให้ลึกจนเต็มปอด และสวมกอดคนตัวเล็กเอาไว้เช่นกันเวลาผ่านไป

  • แด๊ดดี้คนคูล   คำว่า ‘เรา‘

    VEGAS PARTเหตุการณ์เมื่อสักครู่มันทำให้ฉันรู้สึกใจหายขึ้นมา การที่มิลินเดินมาจับมือฉัน ทั้งๆ ที่แม่ของน้องยังนั่งอยู่ตรงนั้นมันทำให้จุกลึกๆ ในใจ แอบคิดว่าหากคนที่นั่งอยู่ตรงนั้นเป็นฉันหัวใจก็คงสลาย เมื่อลูกเลือกที่จะเดินจากไป ทั้งๆ ที่คนเป็นแม่อาจจะกำลังคิดถึงจนสุดใจ"ไหวไหมกัส เธอหน้าซีดไปนะ แวะโรงพยาบาลไหม" น้ำเสียงที่ห่วงใยจากคนข้างๆ ทำให้ฉันเลือกที่จะส่ายหน้ากลับไป ฉันแพ้กลิ่นน้ำหอมแบบนี้อยู่หลายครั้ง ซึ่งพอได้พักร่างกายสักหน่อย อาการมันจะค่อยๆ ดีขึ้นตามลำดับ ซึ่งครั้งนี้ก็คงจะเช่นกัน"กลับไปพักที่บ้านก็พอแล้วค่ะ" "แน่ใจนะ?" คนถามเอ่ยออกมาอย่างห่วงใย ทั้งสีหน้าและแววตาของเขา แสดงออกอย่างชัดเจนว่าห่วงฉันไปหมด ฉันเลือกที่จะคลี่ยิ้มจางๆ กลับไปจากนั้นก็เลือกที่จะยืนยันอีกที"ไหวจริงๆ ค่ะ กลับบ้านกันนะคะ" แล้วสุดท้าย พี่แม็กซ์ก็เลือกที่จะพยักหน้าออกมาบ้านของแม็กซ์เวลล์เวลา 13:20 น.ช่วงบ่ายแบบนี้เป็นไปได้ว่าคุณป้ามารีญาอาจจะนอนพักผ่อนที่ด้านบน ส่วนคนที่ทำหน้าที่เป็นพลขับทันทีที่กลับมาถึงบ้าน เขาก็รีบไปหาน้ำส้มมาให้ฉันและมิลินทานทันที "ขอบคุณที่ดูแลนะคะ แต่กัสรู้สึกผิดอยู่นะคะที่เ

  • แด๊ดดี้คนคูล   เมียฉันท้อง

    MAXWELL PART"มิลินไม่เห็นรู้จักพี่คนนี้เลยค่ะ" มิลินเอ่ยออกมาตรงๆ ยิ่งทำให้พนักงานฝ่ายขายของผมหน้าเสียมากกว่าเดิม"คูมพ่อขา มิลินชอบคุยกับพี่คนนี้เหรอคะ ทำไมมิลินไม่เห็นจำได้เลยล่ะ" ผมมองสบตากับดวงตากลมโตใสซื่อของบุตรสาว เห็นมิลินเอียงคอมองพนักงานของผมอย่างพิจารณา"ไม่เห็นรู้จักเลยค่ะ" ผมอมยิ้มให้กับท่าทีตรงไปตรงมาของคนตัวเล็ก ตรงๆ พิมพ์แบบผมมาเป๊ะเลย"พี่เจี๊ยบคงจะเคยเห็นรูปมิลินในห้องทำงานของแด๊ดดี้มั้งครับ" ผมตอบสั้นๆ จริงๆ แล้วก็พอจะดูออกว่าอะไรเป็นอะไร"เอ่อ งั้นเจี๊ยบขอตัวไปทำงานนะคะ" "เชิญครับ" พนักงานสาวก้มหน้า เธอไม่กล้าหันไปมองสบตากับมิลินและเวกัสด้วยซ้ำ จากนั้นก็รีบลุกแล้วเดินก้มหน้าออกไปจากห้องรับรองโดยไวมีพิรุธจนโดนจับโป๊ะได้แบบนั้น หวังว่าผมคงจะไม่มีปัญหากับคนเป็นเมีย"พี่คนนั้นบอกว่าจะนั่งเป็นเพื่อนมิลินค่ะคูมพ่อ แต่มิลินบอกว่ามิลินอยากอยู่กับแม่กัส" "เหรอครับ มิลินพูดถูกต้องมากๆ เลย มิลินต้องบอกกับทุกคนว่ามิลินมีคุณแม่แล้วโอเคไหมครับ" ผมหรี่ตามองบุตรสาว พร้อมๆ กับการใช้นิ้วชี้กับนิ้วโป้งวนกันจนเป็นวงกลมในท่าโอเค"โอเคค่ะ" มิลินตอบรับออกมาทันที พร้อมๆ กับการยิ้มกว้า

  • แด๊ดดี้คนคูล   ภรรยา

    VEGAS PARTใบหน้าของฉันเห่อร้อนขึ้นมาในจังหวะที่อีกคนเดินลงจากเตียง ไปคว้ากล่องทิชชู่ทั้งที่ตัวเขาก็เปลือยเปล่าตรงนั้นก็ชี้โด่ไปมาแบบนั้น เขาไม่อายเลยหรือไงกันฉันเม้มปากแน่นในจังหวะที่ที่นอนยุบลงเล็กน้อยเมื่ออีกคนกลับขึ้นเตียงมาอีกครั้ง เขาดึงทิชชู่ออกมาจากกล่องจากนั้นก็ปาดเช็ดคราบน้ำรักของเขาที่เปรอะอยู่บนหน้าท้องของฉันออกอย่างใส่ใจ"เพิ่งรู้เลยนะว่าเมียฉันร้อนแรงเหมือนกัน" เขายกยิ้มพลางเงยหน้าขึ้นมองสบตากับฉัน สายตาแบบนั้นฉันไม่กล้ามองนานเลยจริงๆพี่แม็กซ์เปล่งเสียงหัวเราะในลำคอออกมาเบาๆ ก่อนที่เขาจะคว้าชุดนอนแล้วนำมาสวมใส่ให้ฉัน จากนั้นเขาก็ชูบราของฉันขึ้นมาตรงหน้าแล้วบอกออกมา"ทีหลังเวลานอนไม่ใส่นี่แล้วนะ จับไม่ถนัด" เขายิ้มกว้างแล้วรีบก้าวขาลงจากเตียงไปทันที ปล่อยฉันให้อยู่กับที่แต่ใบหน้านี่แดงก่ำ ทั้งเขิน ทั้งอาย จนไม่รู้จะทำหน้าแบบไหนแล้วเหมือนกันแล้วพี่แม็กซ์ก็เดินกลับมาที่เตียงอีกครั้ง โดยที่สวมใส่กางเกงผ้าขายาวแบบใส่นอนเป็นที่เรียบร้อยแล้ว"มานี่" เขานั่งพิงแผ่นหลังกับหัวเตียง พลางกางแขนเรียกฉันให้เข้าไปหา ฉันยอมเข้าไปหาเขาอย่างว่าง่าย โดยการพิงร่างกับแผงอกแกร่ง ก่อนที่สอง

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status