ตอนจบ END

เฟย.....

ผมนั่งฟังพี่สงครามพูดอย่างตั้งใจและเข้าใจซึ่งผมก็เห็นด้วยเป็นอย่างมากในสิ่งที่พี่สงครามพูดผมเข้าใจแล้วครับว่าเพราะอะไรพี่สงครามถึงย้ำเรื่องนี้กับผมว่าอยากให้ขวัญข้าวเรียนจบก่อน แต่ในเมื่อเรื่องมันเป็นแบบนี้ผมก็คงทำอะไรไม่ได้นอกจากรอเวลาให้ขวัญข้าวคลอดลูกพอถึงวันนั้นผมจะเป็นคนส่งเสียเธอเรียนเองเธออยากเรียนสูงแค่ไหนก็พร้อมจะซับพอตพร้อมสนับสนุนเธออย่างเต็มที่เพื่อให้ทุกคนในครอบครัวของเธอภูมิใจในตัวเธอและจะได้ไม่มีใครมาว่ามาดูถูกเมียของผม

"พ่อขาาา อืออ น้องข้าวรู้ค่ะน้องข้าวขอโทษที่ทำให้พ่อผิดหวัง" เมียตัวน้อยของผมยังร้องไห้ไม่หยุดเธอกอดพ่อเธอแน่นอย่างรู้สึกผิด

"พ่อไม่เคยผิดหวังในตัวหนูเลยนะลูก หนูคือความภูมิใจของพ่อกับแม่นะน้องข้าว หนูคือความสุขของพ่อกับแม่นะรู้มั้ย พ่อรักหนูมากนะครับ"

"น้องข้าวรู้ค่ะน้องข้าวก็รักพ่อกับแม่ที่สุดในโลกเหมือนกัน น้อบข้าวสัญญาว่าน้องข้าวจะทำให้พ่อกับแม่รวมถึงทุกคนภูมิใจในตัวน้องข้าวให้ได้"

"พ่อเชื่อว่าหนูทำได้ครับ"

"ฮือออ ฮือออ น้องข้าวรักพ่อที่สุดเลยค่า"

"พ่อก็รักลูกครับแล้วก็รักหลานของพ่อที่อยู่ในท้องของลูกด้วย ส่วนพ่อของหลานพ่อคงรักไม่ลงลูกคงเข้า