Se connecterShare
บทที่ 26 เจ็บปวด
Dernière mise à jour:
2025-04-22 20:52:08
Related chapter
แฟนเก่าอันธพาล บทที่ 27 ทบทวน
บทที่ 27 ทบทวนวันต่อมาปกป้องเดินก้มหน้าเข้ามาในห้องเรียนในขณะที่เพื่อน ๆ อีกห้าคนเดินตามเข้ามานั่งลงบนเก้าอี้ "เฮ้ย! ทำหน้าให้มันดี ๆ หน่อยดิวะ" ปรินตะโกนบอกเพื่อนที่ตอนนี้เหมือนคนใจลอยสติไม่อยู่กับตัว"เอออย่าไปว่ามันมาก ตอนนี้กำลังดาวน์อยู่" โอโซนร้องปรามปรินพลางเงยหน้าขึ้นพยักพเยิดหน้าให้ปกป้องที่ยังยืนนิ่งอยู่ "เฮ้ยไม่เอาแบบนี้ดิ ไปคุยกันหน่อยไหม" โอโซนพยักหน้าไปด้านนอกแล้วเดินออกไป เขาจุดบุหรี่สูบพ่นควันออกมาอย่างหนัก"มีไรวะ" ปกป้องถามเสียงเรียบ โอโซนปรายตามองเพื่อนก่อนจะกระตุกยิ้มออกมา"กูต้องถามมึงมากกว่า ว่าเป็นอะไร เมื่อวานทะเลาะกันหนักหรือไง""ก็.. ก็ไม่เท่าไหร่""โกหกเก่งเหลือเกิน เอาดี ๆ" โอโซนดับบุหรี่แล้วกอดอกมองหน้าเพื่อน "มึงเตรียมใจไว้แล้วหรือยัง หากญาณินไม่ยอมคืนดีจะทำยังไง" เหมือนมันเป็นโจทย์ยากมากสำหรับเขา เพราะไม่ทันได้ทำความเข้าใจกับมันเขาก็คิดเอาไว้แล้วว่าต้องทำได้แน่นอน แต่อาจจะเป็นความคิดที่ผิดมหันต์เพราะเขาตีโจทย์ไม่แตก"กูไม่ทันได้คิดเลยว่ะ กูคิดแค่ว่าต้องดีและออกมาดี" โอโซนพยักหน้าเข้าใจ"กูเข้าใจนะ แต่มึงต้องเผื่อใจไว้ด้วยเพราะแก้วที่แตกมันไม่อาจจะต่อกั
Dernière mise à jour : 2025-04-22แฟนเก่าอันธพาล บทที่ 28 เริ่มจีบ
บทที่ 28 เริ่มจีบหลายชั่วโมงต่อมาหลังจากสอนเด็ก ๆ เสร็จปกป้องกับญาณินก็เอาเทียนหอมที่ช่วยกันทำไปแจกชาวบ้าน"เอาไว้จุดให้ความสว่างนะคะ มันมีกลิ่นหอมมากช่วยให้ผ่อนคลายด้วยค่ะ" ญาณินยื่นถุงใส่เทียนหอมให้กับชาวบ้านโดยมีมือหนาคอยประคองอยู่ตลอด บดินทร์กับขุนเขาที่เอาเทียนหอมแจกอยู่อีกฝั่งหันมายิ้มให้กัน"เหมือนคู่บ่าวสาวเลยว่ะ ที่กำลังแจกของชำร่วยอะ" ขุนเขากระซิบบอกบดินทร์แล้วต่างคนก็หลุดยิ้มให้กัน ก่อนจะเดินเอาของไปแจกต่อ"เหนื่อยไหม ป้องเอาไปแจกต่อเองได้นะ" เขาไม่ถามเปล่าแต่ยังยกมือขึ้นมาเสยผมออกจากใบหน้าสวยพลางใช้หลังมือปาดเหงื่อออกจากหน้าผากญาณินด้วย"ไม่เป็นไร นินไปด้วยดีกว่า" เธอส่ายหน้าปฏิเสธแล้วเดินตามหลังปกป้องไปอีกบ้านหนึ่ง ระหว่างทางขรุขระเธอก็ยื่นมือไปจับชายเสื้อชายหนุ่มไว้แน่นบ้างก็เกาะแขนแกร่งไว้ เป็นภาพที่ทำเอาห้าหนุ่มยิ้มไม่หุบเลย"อยากกินอะไรไหม เย็นนี้น่ะ" ปกป้องเอ่ยถามเสียงเรียบ เขาหันมามองญาณินก่อนจะหลุดขำออกมาเล็กน้อย"หัวเราะอะไร" หญิงสาวยกมือขึ้นมาเช็ดหน้าตัวเองด้วยเพราะปกป้องเอาแต่มองแล้วยิ้มขบขัน"เปล่า แค่ขำที่เห็นหน้าชื้นเหงื่ออีกแล้ว ร้อนไหมถ้าร้อนก็ไปพักได้นะ"
Dernière mise à jour : 2025-04-22แฟนเก่าอันธพาล บทที่ 29 Morning Kiss
บทที่ 29 Morning Kissเช้าวันต่อมาปกป้องนอนยิ้มกรุ้มกริ่มมองหน้าญาณินที่นอนหลับตาพริ้มอยู่ในอ้อมแขนเขาตลอดทั้งคืน เธอซุกหน้าเข้าหาความอบอุ่นแล้วตวัดแขนขึ้นมากอดเขาไว้"เช้าแล้ว.. วันนี้ต้องไปติวข้อสอบให้เด็ก ๆ นะรู้ไหม" เสียงแหบพร่ากระซิบข้างใบหูเล็กพร้อมกับฝ่ามือหนาที่ลูบไล้แผ่นหลังบอบบางเบา ๆ"อื้อ~ กี่โมงแล้วเนี่ย" ญาณินปรือตาด้วยความง่วงงุน เธอเงยหน้าขึ้นมามองปกป้องแล้วยกแขนออกจากตัวเขาทว่าจู่ ๆ ปกป้องก็โน้มใบหน้าลงมาจูบริมฝีปากเธอแล้วจุ๊บหน้าผากเธออีกหนึ่งครั้ง"Morning Kiss ค่ะ.." ริมฝีปากจิ้มลิ้มเม้มแน่นไปต่อไม่ถูกกับสิ่งที่ชายหนุ่มกระทำเมื่อครู่"อืม.." หญิงสาวดันตัวลุกขึ้นแล้วหันไปมองรอบ ๆ"นินไปอาบน้ำก่อนนะ ป้องจะกลับก็ได้เดี๋ยวทำธุระเสร็จนินจะลงไปหาเอง เอ่อ… ขอบคุณนะที่มาอยู่เป็นเพื่อนน่ะ" เธอหันมายิ้มบาง ๆ ให้ปกป้องแต่มือเรียวบางกลับถูกเขารั้งไว้ สายตาที่มองมาวูบไหวจนหัวใจเธอเต้นระส่ำไม่เป็นจังหวะ"เอาแบบนั้นก็ได้ แล้วเจอกันนะ" เขาไม่อยากทำตัวดื้อรั้นแล้วออกมาจากบ้านพัก เดินกลับไปบ้านพักตัวเองด้วยสีหน้ายิ้มแย้มมีความสุข แต่พอมาถึงบ้านกลับต่องชะงักเพราะไม่เห็นเพื่อนเลยสักค
Dernière mise à jour : 2025-04-22แฟนเก่าอันธพาล บทที่ 30 ไม่เคยรู้
บทที่ 30 ไม่เคยรู้หลายชั่วโมงที่เธอกับปกป้องช่วยดูแลห้าหนุ่มที่ยังมีอาการหนาว ๆ สั่น ๆ เพราะไข้ขึ้นกันหมดทุกคน ปกป้องเดินเข้ามาหาญาณินพร้อมกับหยิบผ้าขึ้นมาซับเหงื่อออกจากกรอบหน้าให้"เหนื่อยก็ไปพักนะคะ เดี๋ยวป้องดูแลเองไม่ต้องห่วงนะ เอาอยู่" แม้รอยยิ้มนั้นจะพยายามทำให้เธอเชื่อมั่นในตัวเขาแต่ญาณินก็ไม่กลับไปเพราะวันนี้เธอว่างแล้วด้วย "อย่าดื้อ เดี๋ยวจะทรุดลงไปอีกคน" เขามองแววตาอ่อนโยนของคนตรงหน้าแล้วก้มหน้าลงมาใกล้ ๆ"ถามอะไรหน่อยได้ไหม""ว่ามาสิ""ทำไมไม่มีแฟนใหม่" เธอเอ่ยถามตรง ๆ เพราะอยากรู้คำตอบจากปากเขามากกว่า และไม่อยากรู้แค่ว่าเขายังรอเธอ แต่อยากรู้เหตุผลที่แท้จริงมากกว่า ปกป้องเม้มปากแน่นแล้วก้มหน้ามองญาณินเพราะเธอนั่งอยู่บนแคร่ส่วนเขายืนอยู่"เพราะรู้สึกผิด และ.. ป้องรักใครไม่ได้อีกแล้วนิน" เขาตอบตามความรู้สึก ไม่ใช่ว่าไม่พยายามเปิดใจแต่มันรู้สึกตอกย้ำความผิดและความเจ็บปวดทุกครั้งที่ตัวเขาพยายามดึงใครเข้ามาในชีวิต อยากลืมแต่กลับจดจำจนภาพทุกอย่างวนเวียนอยู่ในหัว "ป้อง.. ป้องปิดหัวใจตัวเองตั้งแต่วันนั้น ไม่ว่านินจะด่าหรือตบตีป้องอีกกี่ครั้ง ป้องก็มีเพียงคำเดียวที่แทนความรู้สึกผ
Dernière mise à jour : 2025-04-22แฟนเก่าอันธพาล บทที่ 31 คุ้ยเคย
บทที่ 31 คุ้ยเคยสิ้นเสียงของปกป้องญาณินก็ตะโบมจูบเขาอย่างหนักหน่วงและหวังว่าปกป้องจะรู้คำตอบจากสิ่งที่เธอมอบให้แล้วหญิงสาวหอบหายใจเร็วด้วยความเหนื่อยจากการช่วงชิงลมหายใจของกันและกันเป็นเวลานาน ก่อนที่ปกป้องจะถอดเสื้อญาณินออกในขณะที่เธอยังนั่งคร่อมหน้าตักเขาอยู่ เรียวแขนเล็กกอดคอหนาไว้หลวม ๆ มองการกระทำของอีกฝ่ายโดยไม่ขัดขืนจนภายในไม่กี่นาทีร่างกายญาณินก็เปลือยเปล่า เธอหอบหายใจหนัก ๆ ด้วยความเขินอาย"ยัง.. สวยเหมือนเดิมเลย" ปกป้องยิ้มบาง ๆ พร้อมกับยกมือหนาขึ้นมาเกลี่ยลูบไล้ตามผิวเนียนใสด้วยความหลงใหล เขาแนบริมฝีปากจูบเนินอกขาวผ่องอย่างอ่อนโยนตามด้วยฝ่ามือหนาที่บีบเคล้นหน้าอกอีกข้างเบา ๆ"อื้อ~ ป้อง.." เสียงครางหวานหลุดออกจากปากญาณิน "อื้อ~ อย่าทำรอยนะ" เธอก้มมองเขาที่กำลังอ้าปากดูดดันยอดถันสีสวยจนเกิดเสียงทะลึ่งขึ้นท่ามกลางความเงียบที่เกิดขึ้น เสียงหอบหายใจของญาณินช่วยปลุกความกระสันในตัวปกป้องได้เป็นอย่างดี โดยเฉพาะกลิ่นกายหอม ๆ ของเธอ"ป้องทำแล้วนะ.." เขาเอ่ยบอกคนตัวเล็กแล้วจัดการวางเธอนอนลงบนที่นอนแล้มค่อย ๆ แทรกตัวเข้าไปตรงกลางหว่างขาญาณิน มองมือโอบเอวคอดไว้หลวม ๆ แล้วก้มลงไปจูบซุ
Dernière mise à jour : 2025-04-22แฟนเก่าอันธพาล บทที่ 32 เหมือนเดิม
บทที่ 32 เหมือนเดิม06:00 น.สองร่างเปลือยเปล่านอนแนบชิดกันอยู่บนที่นอนเล็ก ๆ แคบ ๆ ญาณินแนบใบหน้าลงกับอกแกร่งสวมกอดร่างหนาไว้แนบแน่น ส่วนปกป้องใช้แขนตัวเองเป็นหมอนรองศีรษะทุยตลอดทั้งคืนและยังกอดญาณินไว้ไม่ห่างกาย"…" ญาณินรู้สึกตัวตื่นก่อนเขา เธอกะพริบตาไล่ความเหนื่อยล้าจากกิจกรรมเมื่อคืนนี้แล้วประมวลภาพหลายอย่าง จู่ ๆ ใบหน้าก็เห่อร้อนขึ้นมาดื้อ ๆ แถมหัวใจยังเต้นแรงไม่เป็นจังหวะอีก"อื้อ~" ปกป้องเปล่งเสียงครางเบา ๆ ในลำคอแล้วปรือตาขึ้นมา เขาก้มหน้าลงหอมหน้าผากญาณินที่หลับตาพริ้มอยู่ข้าง ๆ "ฮึ.." ปกป้องหลุดยิ้มแล้วหันมามองใบหน้าเกลี้ยงเกลาของคนในอ้อมกอด ก่อนจะหลุดยิ้มอีกครั้งเมื่อเห็นแพขนตางอนยาวกะพริบเบา ๆ "จะแกล้งหลับอีกนานไหม แขนป้องไม่รู้สึกอะไรแล้ว""ใครใช้ให้เอามาให้หนุนล่ะ" ญาณินลืมตาขึ้ีนมาทำหน้าบึ้งใส่ชายหนุ่มก่อนจะกระชับผ้าห่มแน่นแล้วดันตัวลุกขึ้นมานั่งนิ่ง หลบสายตาที่ปกป้องมองมา "ไปอาบน้ำได้แล้ว" เธอยื่นมือไปผลักต้นแขนเขาเบา ๆ เป็นการบอกให้ปกป้องลุกออกไปก่อน"ฮึฮึ.." ชายหนุ่มแค่นหัวเราะในลำคออย่างนึกขำแล้วดันตัวลุกขึ้นมายืดแขนออกไล่ความเมื่อยล้าและบีบนวดท้องแขนเบา ๆ "นอนหลั
Dernière mise à jour : 2025-04-22แฟนเก่าอันธพาล บทที่ 33 ความหลัง
บทที่ 33 ความหลังหลายชั่วโมงต่อมาญาณินเดินเข้ามาหาปรินด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแล้วนั่งลงข้าง ๆ เขา "ให้ช่วยไหม ก่อไฟเป็นแล้วนะ" เธอยื่นหน้าไปใกล้ ๆ แล้วยังแย่งไฟแช็กจากมือเขาไปอีกแต่กลับถูกปกป้องแย่งกลับทันควัน"ไม่เอาค่ะ ไปนั่งรอเถอะ""โธ่… นินอยู่กับเพื่อนป้องอึดอัดจะตาย ทุกคนก็ยิ้มแย้มให้อยู่หรอกแต่นินรู้สึกอึดอัดเองอะ" ปกป้องยิ้มกว้างแล้วยกมือขึ้นมาลูบผมญาณินเบา ๆ"ทำไม พวกมันออกจะห่วงนินรู้ไหม""ห่วง?""ใช่สิ ห่วงความรู้สึกทั้งห่วงสุขภาพ พวกมันเคี่ยวเข็ญป้องให้ตื่นเช้าไปหานินทุกวันเลยนะ แล้วก็บังคับให้ป้องไปนอนเป็นเพื่อนนินอีก แต่จริง ๆ ก็ตั้งใจไว้แล้วล่ะ""อืม… พวกเขายังดีกับนินเหมือนเดิมเลยทั้งที่เมื่อก่อนนินไม่เคยเข้าใจพวกเขาเลย เอาแต่งอนป้องเพราะไม่อยากให้คบกับเพื่อนกลุ่มนี้ แต่วันนี้นินเข้าใจแล้วว่าทุกคนดีมากแค่ไหน" ญาณินย่นหัวคิ้วอย่างรู้สึกผิดที่เมื่อก่อนมองเพื่อนปกป้องเป็นคนไม่ดีพาแฟนตัวเองเสียผู้เสียคนแต่ที่ไหนได้พวกเขาทั้งดีและเป็นห่วงกันมาก ๆ มากแบบตายแทนกันได้เลย และความสัมพันธ์นี่มันหาไม่ได้อีกแล้ว.."ไม่ต้องโทษตัวเองหรอก พวกมันเองก็รู้สึกผิดที่ทำให้นินรู้สึกแบบนั้น" ปกป
Dernière mise à jour : 2025-04-22แฟนเก่าอันธพาล บทที่ 34 สถานะ : แฟน
บทที่ 34 สถานะ : แฟนในวันสอบ..ปกป้องเดินกอดอกวนไปมาอยู่หน้าชั้นเรียนด้วยสีหน้าเครียด วันนี้เป็นวันที่เด็ก ๆ ต้องสอบจริง ๆ จัง ๆ ทุกคนก็เครียดไม่ต่างกัน"ป้อง.." ญาณินกวักมือเรียกชายหนุ่มให้เดินมาหาเธอที่อยู่ด้านหลัง ปกป้องเลิกคิ้วให้แล้วเดินไปหาหญิงสาวก่อนจะถูกเธอลากแขนออกมาด้านนอก ญาณินรับผ้าสะอาจากมือขุนเขามาซับเหงื่อออกจากกรอบหน้าคมคายให้เบา ๆ "เหงื่อออกเต็มหน้าหมดแล้ว เครียดอะไรขนาดนั้น""เครียดมาก กลัวเด็ก ๆ ทำไม่ได้ไง""ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ทำไม่ได้ตอนนี้ก็ยังมีโอกาสได้สอบแก้ตัวอีกนะ อย่าหักโหมมากโอเคไหม" เธอจับมือปกป้องไว้หลวม ๆ ก่อนที่คนตรงหน้าจะโน้มตัวลงมาหอมหน้าผากญาณินต่อหน้าขุนเขาจนเขาทำหน้าช็อกไป"ต่อหน้าต่อตากูนะมึงไอ้ป้อง แม่ง… คิดถึงเมียเลยเนี่ย" ขุนเขาขยี้ผมตัวเองด้วยความฟุ้งซ่านแล้วเดินไปหาบดินทร์กับโอโซนที่ยืนดูอยู่ด้านหลัง"ทำอะไรเนี่ย" ญาณินยกมือขึ้นไปกุมหน้าผากตัวเองเบา ๆ ก่อนจะหันหลังเดินออกมาด้วยความเขินอาย อันที่จริงเธอยังไม่ได้ตกลงกับเขาสักหน่อยว่าจะอยู่ในสถานะไหนแต่…"น้องนิน.." ภาคภูมิเดินยิ้มร่าเข้ามาหาญาณินที่กระฟัดกระเฟียดทะเลาะกับความคิดตัวเองอยู่ เธอหยุด
Dernière mise à jour : 2025-04-22
Latest chapter
แฟนเก่าอันธพาล ตอนพิเศษ 2
ตอนพิเศษ 2หลังจากประกวดกระทงสวยกันไปแล้วทุกคนก็แยกย้ายกันกลับบ้านก่อน เพราะมีนัดกันอีกทีตอนหนึ่งทุ่มที่บ้านบดินทร์ ปกป้องอุ้มลูกชายตัวน้อยเดินเข้ามาในห้องนอนใหญ่โดยที่เป็นหนึ่งยังตาใสแป๋วไม่ได้มีทีท่าว่าจะง่วงนอนง่าย ๆ“ลูกครับผม เราจะได้ไปลอยกระทงกับพวกป๊า ๆ ไหมเนี่ย ไม่ใช่หนูไปงอแงที่วัดนะครับ” พวกเขานัดกันไว้ว่าจะไปลอยกระทงที่งานวัดใกล้ ๆ บ้านนี้เพราะที่นั่นจัดงานค่อนข้างใหญ่โตและหมายจะพากันเดินหาของกินด้วย “หนูคงไปกับป่าป๊าไม่ได้นะครับผม หนูต้องอยู่กับยายไปก่อนโอเคไหมครับหนุ่มน้อย” ปกป้องนั่งทำสัญญากับลูกน้องอยู่บนเตียงในขณะที่ญาณินกำลังเตรียมชุดที่จะสวมใส่ไปงานลอยกระทงคืนนี้“ติดสินบนอะไรลูกหรือเปล่าคะเนี่ย” เธอเอ่ยถามด้วยรอยยิ้มสดใสที่เห็นเป็นหนึ่งและพ่อของเขานั่งคุยกันราวกับรู้เรื่องว่าพ่อขออะไร“ลูกบอกว่าจะยอมให้เราสองคนไปเที่ยวครับ”“ถามจริง ลูกยังพูดไม่ได้เลยนะป้อง คิดเองเออเองไปเรื่อย” ปกป้องทำตาโตแล้วชี้ไปที่มือลูกชายซึ่งเป็นหนึ่งกำลังกำนิ้วชี้เขาอยู่“ดูนี้ก่อน ป้องถามลูกว่าถ้าอยากให้พ่อกับแม่ไปให้หนูจับมือพ่อนะครับ” ญาณินหรี่ตามองคนรักแล้วยื่นหน้าไปหอมแก้มเป็นหนึ่งฟอดให
แฟนเก่าอันธพาล ตอนพิเศษ1
ตอนพิเศษ1หลายเดือนต่อมา"ไอ้เชี่ยป้องมึงตัดดี ๆ ดิวะเดี๋ยวแม่ป่านก็มาเฉ่งกูอีก" ปรินที่กำลังประคองต้นกล้วยอยู่ด้านข้างปกป้องซึ่งเขารับบทเป็นคนตัดต้นกล้วยเอง สืบเรื่องมาจากศรีภรรยาพวกเขาอยากจะทำกระทงกันเองเลยลำบากต้องมาตัดต้นกล้วยหลังบ้านบดินทร์ไปให้ทำกระทงกัน"เออน่า! อย่าบ่นได้ไหมเล่า กูก็ตั้งใจเล็งอยู่เนี่ย" ปกป้องตอบกลับหน้าเครียดก่อนที่จะยิ้มแล้วเล็งมีดไปที่โคนต้นแล้วตักฉับครั้งเดียวขาด ปรินแหกปากร้องลั่นเพราะต้นกล้วยพาเขาล้มลงไปด้วยน่ะสิ ปกป้องระเบิดเสียงหัวเราะดังลั่นจนบดินทร์กับโอโซนต้องวิ่งมาดู"เอ้า! ฮ่า ๆ" สองหนุ่มก็หัวเราะดังลั่นเหมือนกัน เมื่อหัวเราะเป็นที่พอใจแล้วค่อยไปพยุงตัวเพื่อนลุกขึ้น "ไอ้ห่า ร้องเหมือนคนกำลังจะตายนะมึง""ก็กูไม่ทันตั้งตัวนี่หว่า ใครจะไปรู้ว่าไอ้ป้องแรงดีฉิบหาย ตัดรอบเดียวขาดเลย" ยิ่งปรินบอกแบบนั้นบดินทร์กับโอโซนก็ยิ่งขำกันใหญ่"เอ้อ… ไปเร็ว เดี๋ยวได้เอาต้นกล้วยไปหั่นอีก" ปรินทำหน้าบึ้งแล้วลากต้นกล้วยออกมา พวกเขาจัดการหั่นต้นกล้วยให้เป็นแว่น ๆ พอดีกับที่จะเอาไปเป็นฐานกระทง ส่วนธันวากับขุนเขาช่วยกันกรีดใบตองอย่างละเมียดละไมด้วยกลัวมันจะแตกแล้วเสียหาย
แฟนเก่าอันธพาล บทที่ 71 ตอนจบ
บทที่ 71 ตอนจบเช้าวันต่อมาปกป้องยืนทำอาหารเช้าอยู่ในห้องครัวของทางบ้านพักซึ่งเขาได้ออกไปซื้อของมาทำอาหารตั้งแต่เช้ามืดกะเอาไว้เซอร์ไพรส์คนที่ยังนอนหมดแรงอยู่บนเตียง เขาใช้เวลาที่แสนมีความสุขนี้ทำอะไรดี ๆ ให้คนรักพร้อมกับสร้างความทรงจำดี ๆ ให้ญาณินด้วย"กลิ่นหอมเข้าไปในห้องนอนเลย ไม่ทราบว่าคุณพ่อบ้านทำอะไรกินเหรอคะ" เธอเดินเข้าไปยืนตรงหน้าเคาน์เตอร์แล้วเท้าคางมองหน้าคนรักซึ่งกำลังทำอาหารอย่างคล่องมือเลย ปกป้องหันมาส่งยิ้มให้"ทำข้าวต้มทะเลครับ ของโปรดใครนะ..""ของโปรดป้องนั่นแหละ" ญาณินยิ้มกรุ้มกริ่มแล้วเดินอ้อมเคาน์เตอร์ไปหาเขา มือเรียวบางยกขึ้นไปลูบแก้มขาวเนียนไร้ไรขนอ่อนเบา ๆ "พรุ่งนี้เราก็ต้องกลับไปแล้วเหรอคะ""ครับ เอาไว้จะพามาเที่ยวอีกนะ""สัญญาก่อนสิ" เธอยกนิ้วก้อยขึ้นมาเกี่ยวกับแฟนหนุ่ม ปกป้องรั้งร่างบางมากอดไว้แนบแน่นพร้อมกับหอมศีรษะญาณินฟอดใหญ่"สัญญาครับคนสวย" เขาคลี่ยิ้มหวานส่งให้เธอแล้วทำข้าวต้มต่อจนเสร็จ ญาณินถูกดันตัวออกมาจากห้องครัวให้ไปนั่งรอที่โต๊ะอาหาร ไม่นานข้าวต้มทะเลหอม ๆ ก็มาเสิร์ฟพร้อมกับเครื่องเคียงสองอย่าง"ทานให้อร่อยนะครับคนสวย ให้สมกับที่เสียพลังงานไปเยอะ
แฟนเก่าอันธพาล บทที่ 70 ฮันนีมูน
บทที่ 70 ฮันนีมูนหลังจากจบงานเลี้ยงเล็ก ๆ ภายในครอบครัวแล้วทั้งญาณินกับปกป้องก็วางแผนกันไว้ว่าจะไปฮันนีมูนที่ทะเลทางภาคใต้มีผู้สนับสนุนหลักคือพี่ปลาผู้ใจดีจองที่พักไว้ให้สำหรับการฮันนีมูนครั้งนี้"คิดถึงอ้วนนะคะ ถ้าอ้วนมาด้วยคงดี" ญาณินย่นหัวคิ้วเข้าหากันแล้วหยิบผ้าอ้อมลูกชายที่เธอแอบพับใส่กระเป๋าขึ้นมาดมกลิ่นลูกพอให้หายคิดถึงบ้าง ปกป้องยกยิ้มแล้วเดินมาโอบไหล่ภรรยาคนสวยไว้"ไม่ต้องห่วงอ้วนหรอกครับ คยเลี้ยงเยอะแยะเลย… เราสองคนจะได้มีเวลาอยู่ด้วยกันไง""แต่ถ้ามีลูกมาด้วยก็คงดี""เอาไว้ครั้งหน้านะครับ ป้องจะพามาเที่ยวเองเลย" ปกป้องเลื่อนใบหน้าเข้าไปหอมแก้มญาณินแล้วเดินไปเปิดม่านรับแสงในยามเย็น เสียงคลื่นทะเลซัดชายฝั่งและกลิ่นหอมของน้ำทะเลทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายมาก ๆ"เย็นนี้เราไปกินข้าวที่ไหนดีคะ" เธอสวมกอดเอวสอบไว้หลวม ๆ แล้วเกยคางไว้ที่สีข้างปกป้อง ออดอ้อนเขาและฝ่ามือเรียวบางก็ไม่อยู่นิ่ง ลูบไล้ซิกแพคเขาวนไปมาเบา ๆ จนปกป้องต้องรีบห้ามปรามไว้"อย่าเล่น เดี๋ยวจะได้กินอย่างอื่นก่อนข้าวนะคะคนสวย""ค่ะ…" ญาณินยิ้มกรุ้มกริ่มแล้วเดินออกไปรับลมที่ชายหาด เธออ้าแขนออกกว้างและหลับตารับสัมผัสของลม
แฟนเก่าอันธพาล บทที่ 69 ความสุข
บทที่ 69 ความสุขมันเป็นวันที่เขารอคอยมานานแสนนาน ในที่สุดเขาก็ได้ทำในสิ่งที่ลูกผู้ชายคนหนึ่งควรทำ ปกป้องมองแหวนแต่งงานที่สวมอยู่บนนิ้วนางข้างซ้ายของญาณินด้วยรอยยิ้มแห่งความสุขจนเอ่อล้นออกมาเป็นหยาดน้ำตาใส ๆ หยดลงอาบแก้มเขา“ไม่เอาไม่ร้องไห้นะคะ” ญาณินรีบเช็ดน้ำตาให้ปกป้องทันที “นินว่าเรามาคุยเรื่องแต่งงานกันดีกว่าค่ะ”“นินอยากได้แบบไหนป้องตามใจนินเลยครับ”“นินไม่อยากจัดงานเอิกเกริกค่ะ เชิญแค่ญาติที่สนิทและเพื่อนของป้องก็พอ แลกแหวนกันก็พอค่ะเพราะจัดงานไปมันก็สิ้นเปลืองเปล่า ๆ อีกอย่าง... จะหาว่านินงกก็ได้นะ เพราะนินห่วงอนาคตของอ้วนมากกว่า ยุคนี้อะไรก็ไม่แน่นอน” ปกป้องฟังแล้วอมยิ้มจนตาหยีก่อนที่จะรั้งตัวแฟนสาวเข้ามาหอมแก้มฟอดใหญ่“เอาตามที่นินสะดวกเลยครับ แล้วดี๋ยวเราไปเชิญแขกด้วยกันนะ”“ค่ะ” เธอคลี่ยิ้มหวานพลางกอดช่อดอกไม้ไว้แนบแน่นด้วยความดีใจ “ไม่คิดเลยว่าจะได้ถูกขอแต่งงานแบบนี้ จริง ๆ นินว่าจะคุยเรื่องนี้กับป้องอยู่เหมือนกัน แต่เพราะยุ่งกับลูกเลยไม่ได้มีโอกาสคุยกันสักที“ป้องเข้าใจ เราสองคนเลี้ยงอ้วนด้วยตัวเอง เหนื่อยมาด้วยกัน ป้องเองก็อยากทำอะไรให้มันถูกต้องสักที"“จดทะเบียนสมรสด
แฟนเก่าอันธพาล บทที่ 68 แต่งงานกันนะ
บทที่ 68 แต่งงานกันนะสองเดือนต่อมาปกป้องนั่งทำหน้าเครียดอยู่กับเพื่อนในกลุ่มขณะที่ปรินกำลังเล่นเกมอยู่ก็พูดขึ้นมาว่า “มึงก็ทำใจกล้าหน่อยดิวะเพื่อน กูว่าผู้หญิงเขาก็อยากถูกขอแต่งงานนั่นแหละ”“กูไม่ได้ไม่กล้าที่จะขอนินแต่งงานนะเว้ย แต่กูกำลังคิดว่าจะขอยังไงให้โรแมนติกดี” โอโซนยิ้มมุมปากแล้วเอ่ยขึ้นเสียงเรียบ“ดูอย่างกูกับเนสสิ โรแมนติกไหมมึงว่า”“สุด ๆ อะมึงกับกาเนสขอแต่งงานกันได้โรแมนติกสุดแล้ว” ปกป้องตอบกลับทันทีแล้วหันไปมองหน้าธันวาที่ทำเหมือนจะพูดอะไรสักอย่าง “มีไอเดียไรแนะนำไหมครับประธานคนหล่อ”“เอาจริงไหม กูไม่มีไอเดียไรเลยตอนนี้ ในสมองกูมีแต่งานเต็มไปหมด เหนื่อยฉิบหายเลย”“เอ้อ.. ค่อย ๆ คิดก็ได้มึง แต่กูว่าจะพานินไปกินข้าวแล้วขอเธอแต่งงาน แบบนี้ดีไหมวะ” ปกป้องเอ่ยถามเพื่อน“แบบไหนก็ดีหมดนั่นแหละ ขอแค่เราทำมันออกมาด้วยใจจริงก็พอแล้ว กับผู้หญิงบางคนเขาอาจไม่ได้ต้องการความใหญ่โตเอิกเกริกก็ได้นะ แบบเรียบง่ายแต่อบอวลไปด้วยความรักแบบนี้” บดินทร์ที่นั่งฟังมานานก็เอ่ยขึ้น คำพูดเขาสามารถเรียกความสนใจจากเพื่อนทุกคนให้หันมาจ้องเขาได้แล้วปรินก็ปรบมือเสียงดัง“MVP ไปเลยครับพี่ดินคนหล่อ มาเห
แฟนเก่าอันธพาล บทที่ 67สุดที่รัก
บทที่ 67สุดที่รักยิ่งนานวันเข้าความน่ารักของเป็นหนึ่งยิ่งทำให้ผู้เป็นพ่อหลงใหลเข้าไปใหญ่ ร่างสูงใหญ่พร้อมด้วยลูกน้อยที่นั่งอยู่บนเบาะที่คาดเอวสำหรับพาลูกน้อยเดินเล่น เดินวนไปมาอยู่หน้าบ้านในยามพลบค่ำ แดงจากดวงอาทิตย์ใกล้ลับขอบฟ้าสาดส่องมากระทบใบหน้านวลเนียนลูกน้อย เป็นหนึ่งอ้าปากหาวจนแก้มแดงพร้อมส่งเเสียงอ้อแอ้เพราะถึงเวลากินนมแม่แล้ว“หิวแล้วเหรอลูก”เสียงอ่อนเอ่ยถามลูกชายที่กำลังดูดนิ้วตัวเองอยู่ แต่ในจังหวะที่จะพาเป็นหนึ่งเดินเข้าบ้านญาณินกลับเดินออกมาก่อน เธอยิ้มหวานมาแต่ไกลพร้อมกับยื่นขวดนมให้ปกป้อง “เรารอดตายแล้วลูกรัก หม่าม้าเอานมมาให้แล้วครับ” เด็กน้อยยิ้มหวานและดีดดิ้นไปมาอยู่ในอ้อมแขนพ่อ ปกป้องพาลูกน้อยเดินไปนั่งที่ม้านั่งใต้ต้นไม้ รับลมเย็น ๆ ในยามค่ำ“โห.. ลูกตั้งใจกินแบบจริงจังไปไหมเนี่ย แสดงว่าหิวจัด” ปกป้องบีบแก้มป่อง ๆ ด้วยความมันเขี้ยว ญาณินยิ้มกว้างแล้ววางผ้าขนหนูพาดบ่าแฟนหนุ่ม “หม่าม้าจะทำอะไรครับ ผมกินนมอยู่นะ” เขาประคองขวดนมแล้วเงยหน้าขึ้นมามองคนตัวเล็กที่กำลังยุ่งอยู่กับโทรศัพท์มือถือ ครู่หนึ่งก็ได้ยินเสียงกดชัตเตอร์ดังขึ้นสองสามครั้ง แต่ที่ทำให้ญาณินร้องเสียงหลง
แฟนเก่าอันธพาล บทที่ 66 รอยยิ้มของปกป้อง
บทที่ 66 รอยยิ้มของปกป้องสามเดือนต่อมา"เป็นหนึ่งครับ… ไหนใครอยากอาบน้ำกับป่าป๊าบ้าง" เด็กน้อยหน้าตาน่ารักหุ่นจ้ำม่ำดีดดิ้นไปมาเมื่อได้ยินเสียงผู้เป็นพ่อ ริมฝีปากที่เปรอะเปื้อนด้วยน้ำนมแม่คลี่ยิ้มหวาน"แอ๊ะ~" เสียงอ้อแอ้ดังขึ้นตามด้วยเสียงหัวเราะเบา ๆ ในลำคอเมื่อใบหน้าเกลี้ยงเกลาของพ่อปรากฏสู่สายตา "อื้อ!!" เสียงครางในลำคอดังขึ้นอีกครั้ง"ไปหาป๊าหนูเลยค่ะ เดี๋ยวหม่าม้าไปล้างขวดนมต่อ""มาเลยไอ้ลูกหมู มาเลยครับ" ปกป้องรับตัวลูกชายมาอุ้มพาดบ่าแล้วจึงพาเป็นหนึ่งเดินเล่นรอบห้องนอนก่อนค่อยจะพาเขาไปอาบน้ำ เด็กน้อยยิ้มแป้นอย่างอารมณ์ดีที่พ่อหยอกล้อด้วยการเป่าพุงน้อย ๆ “คนเก่งของป๊า หนูยิ้มป๊าก็มีความสุขแล้วครับ แต่อย่าร้องไห้บ่อยได้ไหมลูก ป๊าเห็นน้ำตาหนูแล้วป่าป๊าจะร้องไห้ตาม“แอ๊ะ~” เด็กน้อยยิ้มก่อนจะเบะปากคว่ำราวกับว่าเป็นหนึ่งรู้เรื่องที่พ่อบอก ผู้เป็นพ่อรีบลูบศีรษะลูกน้อยเบา ๆ แล้วพาเดินเข้าไปในห้องน้ำซึ่งเตรียมน้ำอุ่นไว้เรียบร้อยแล้ว ปกป้องทำการเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ลูกน้อยอย่างชำนาญมือ ปกป้องอุ้มเป็นหนึ่งลงไปในอ่างน้ำ “ว้าว หนูชอบอาบน้ำเหรอครับคนหล่อของป๊า” ลูกน้อยกรีดร้องเสียงหลงด้วยความ
แฟนเก่าอันธพาล บทที่ 65 เลี้ยงลูก
บทที่ 65 เลี้ยงลูกหลายวันต่อมา“ลูกครับผม จะแกล้งป๊าไปถึงไหนเนี่ย ไม่ยอมนอนเลยนะ ไหนกินนมแล้วจะนอนไง” ปกป้องอ้อนวอนลูกชายที่ไม่ยอมนอนสักที นี่ก็ตีหนึ่งกว่าแล้วเป็นหนึ่งยังทำตาแป๋วใส่เขาอีก “นอนนะครับลูกครับ” เขาอุ้มลูกมาที่เตียงนอนซึ่งญาณินนั่งทำตาปรืออยู่ สภาพของทั้งคู่ไม่แตกต่างกันมากนักเพราะเลี้ยงลูกเอง ทำอะไรเองทุกอย่างแทบไม่ได้พักผ่อน ดีหน่อยที่ช่วงกลางวันเพื่อนมาอยู่เป็นเพื่อน“เอาลูกมาให้นินอุ้มก็ได้ค่ะ ป้องนอนได้แล้ว”“แล้วนินล่ะครับ”“นินแอบงีบไปแล้ว ยังไหว” เขาลังเลใจอยู่ครู่หนึ่ง จนญาณินขยับตัวมารับตัวลูกชายจากอ้อมแขนเขามาสู่อ้อมอกตัวเอง ปกป้องมองหน้าคนรักด้วยความเป็นห่วง นาทีนี้เขาเองก็ไม่ไหวและได้เรียนรู้อะไรหลายอย่าง ก็ว่าทำไมโอโซนมันบอกว่ารอความบันเทิงได้เลย เขาเพิ่งเข้าใจก็วันนี้เอง ความบันเทิงที่ว่าคือการอดหลับอดนอนเพราะลูกไม่ยอมนอนนี่เอง“ถ้าไม่ไหวเรียกป้องนะ โอเคไหม” เขาเอ่ยบอกญาณินเสียงอ่อน ทันทีที่ศีรษะถึงหมอนปกป้องก็หลับไปทันทีแทบจะได้ ญาณินแอบยิ้มด้วยความเอ็นดูมาก ๆ ก่อนที่เธอะพาลูกชายตัวน้อยซึ่งนอนทำตาแป๋วอยู่ในอ้อมแขนไปนั่งเล่นบนเก้าอี้โยกที่คุณยายซื้อให้ญาณ
