บทที่ 1276

สองสาวพี่น้องตระกูลเฟิ่งเป็นฝาแฝดกัน ทว่านิสัยแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง

หนิงเฟยมองสำรวจคนตรงหน้าผู้นี้ เอ่ยตามตรงโดยไม่อ้อมค้อม

“ข่าวลือในวังเกี่ยวกับเจ้ากับฝ่าบาท ห้ามปรามแล้วก็ยังไม่หยุดกระจายข่าว แม่นางเวยเฉียงไม่เคยได้ยินแม้แต่น้อยเลยหรือ?”

เฟิ่งเวยเฉียงรู้สึกแปลกใจอย่างมาก

“ข้ากับฝ่าบาท?”

ไม่น่าแปลกใจที่นางไม่เคยได้ยิน นางแทบจะอยู่แต่ในตำหนักหย่งเหอ น้อยครั้งที่จะออกมาภายนอก ส่วนข้าหลวงในตำหนักหย่งเหอนี้ ก็มิใช่พวกปากมาก ยิ่งไม่มีใครกล้านินทาอะไรต่อหน้านาง

ยิ่งไปกว่านั้น หลายวันมานี้นางจะอยู่นอกวังเป็นส่วนใหญ่ จึงมิได้สนใจข่าวลือในวัง

หนิงเฟยเห็นว่านางไม่รู้อะไรเลยเช่นนี้ จึงบอกให้นางรู้ไปเลย

ฟังจบ เฟิ่งเวยเฉียงสีหน้าแดงก่ำ มีแต่อารมณ์โกรธเท่านั้น

“พวกเขา พวกเขาพูดเช่นนี้ได้อย่างไร!

“ข้าก็แต่งงานแล้ว การที่อยู่ในวัง เพียงเพราะคิดถึงพี่หญิง อยากจะพูดคุยกับนางมากขึ้น และอยากมาดูองค์ชายน้อยทั้งสองด้วยก็เท่านั้น...”

หนิงเฟยโบกมือ

“เจ้าไม่จำเป็นต้องอธิบายกับข้าหรอก คำพูดของคนนั้นน่ากลัว ข้าขอแนะนำเจ้า ให้รีบออกไปอยู่นอกวังเสียแต่เนิ่น ๆ

“แม่นางเวยเฉียง หากเจ้าไม่มีที่พัก ข้าก