Share

บทที่ 865

Author: อี้ซัวเยียนอวี่
ภายใต้สายตาเร่าร้อนของเซียวอวี้ เฟิ่งจิ่วเหยียนเปิดกล่องผ้าแพร

ข้างในมีมีดทองเล่มหนึ่ง ยังมีจดหมายลายพระหัตถ์ของประมุขแคว้นซีหนี่ว์หนึ่งฉบับ

เซียวอวี้ยังไม่ดูจดหมาย เมื่อเห็นมีดทองเล่มนั้น สีหน้าพลันเปลี่ยนไป

มีดทองเป็นสิ่งของมีเฉพาะราชวงศ์แคว้นซีหนี่ว์ ใช้สำหรับมอบให้ผู้มีพระคุณ คนรู้ใจ และใช้เป็นสินสอดสู่ขอ

นี่ประมุขแคว้นซีหนี่ว์หมายความว่าอย่างไร!

เซียวอวี้แสร้งทำเป็นไม่ใส่ใจ ความจริงลูกตาเอียงไปด้านข้าง จ้องมองทางด้านเฟิ่งจิ่วเหยียน

เฟิ่งจิ่วเหยียนเปิดจดหมาย เมื่ออ่านจบแล้ว ก็เก็บพับไว้

ครั้นเงยหน้าขึ้นมา ก็เห็นสายตาไม่พอใจของเซียวอวี้

“ท่านอยากดู?”

เซียวอวี้นั่งตัวตรง: “ก็ไม่ได้อยากดูขนาดนั้น”

เฟิ่งจิ่วเหยียนรู้ความคิดในใจเขาเป็นอย่างดี จึงอธิบาย

“ประมุขแคว้นมอบมีดทอง เพื่อขอบคุณที่หม่อมฉันช่วยสงบศึกวุ่นวายภายใน”

สีหน้าเซียวอวี้ทำเป็นไม่ใส่ใจ

“เรารู้

“เจ้าเป็นฮองเฮาของเรา ยังเป็นสตรี ประมุขแคว้นซีหนี่ว์มอบมีดทอง คงเป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นสินสอด เรามีอันใดต้องคิดมาก”

เฉินจี๋ที่อยู่ด้านข้างพูดเสริมขึ้นมา

“ฝ่าบาท ท่าทีกระหม่อมทราบ ประมุขแคว้นซีหนี่ว์ท่านนั้นชอบทั้งชายและ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1623

    เมื่อสบกับสายตาอันจริงใจของรุ่ยอ๋อง หร่วนฝูอวี้เกิดความหวั่นไหวเล็กน้อยนางถามขึ้นมา “เจ้าคิดจริงหรือว่า ประชาชนหนานเจียงต้องการความเมตตาสงเคราะห์จากคนแคว้นหนานฉีของพวกเจ้า?”รุ่ยอ๋องครุ่นคิดก่อนพูดขึ้นมา“ไม่ลองแล้วจะรู้ได้อย่างไร?“แล้วอาอวี้ เจ้าล่ะ เจ้ามั่นใจหรือไม่ว่า พวกเขาไม่ต้องการแคว้นที่แข็งแกร่งกว่ามาคุ้มครองพวกเขา?“แท้จริงแล้ว เป็นพวกเขาต้องการหนานเจียง หรือหนานเจียงต้องการพวกเขา? นกยังเลือกไม้ใหญ่ แล้วมนุษย์เล่าจะต่างไปหรือ?“หากมีทางเลือก ใครเล่าจะไม่อยากมีชีวิตที่ดี?“ก็เหมือนจี๋เอ๋อร์ของพวกเรา ตอนแรกเจ้าจากข้าไปก็แล้วไป แต่กลับยังตัดใจทอดทิ้งเขา ในสายตาคนอื่น เจ้าดูเหมือนคนใจร้ายไร้ความปรานี แต่ข้ากลับรู้ดี ในใจเจ้ารู้ดี จี๋เอ๋อร์อยู่ในแคว้นหนานฉี ย่อมมีชีวิตที่ดีกว่าอยู่ในหนานเจียง“ตัวเจ้าเองยังเลือกให้ลูกอยู่แคว้นหนานฉี เหตุใดจึงไม่ยอมให้ประชาชนคนอื่นเลือกแคว้นหนานฉี? เช่นนี้ ไม่เห็นแก่ตัวเกินไปหรือ?”น้ำเสียงของเขายังคงนุ่มนวลสงบอ่อนโยน แต่สิ่งที่พูดกลับเฉียบคมโดยเฉพาะประโยคตอนท้ายหร่วนฝูอวี้ฟังจบ ในใจเต็มไปด้วยความซับซ้อนรุ่ยหลินพูดถูก ตอนนั้นนางค

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1622

    เฟิ่งจิ่วเหยียนขมวดคิ้วเล็กน้อย “เกิดอะไรขึ้น พูดมาให้ละเอียด”จากนั้น เสียวอู่ก็นำเรื่องราวทั้งหมดที่ได้ยินมาตลอดทาง เล่าให้เฟิ่งจิ่วเหยียนฟัง โดยเฉพาะวีรกรรมที่เขาสร้างความโกลาหล ทำให้ศัตรูเสียทหารไปกว่าพันนาย รองลงมาคือพูดถึงเรื่องที่เซียวเหิงปิดบังถานไถเหยี่ยน วางแผนบุกโจมตีแคว้นหนานฉีล่วงหน้าเมื่อเฟิ่งจิ่วเหยียนฟังจบ ในใจก็พอเข้าใจขึ้นมาทันที ที่แท้ เซียวเหิงกับถานไถเหยี่ยนก็ไม่ได้เชื่อใจกันอย่างแท้จริง นั่นก็หมายความว่าทางฝ่ายถานไถเหยี่ยนไม่มีกองหนุนมาช่วย ไม่มีคนให้ใช้แล้วเสียวอู่หลุดพ้นจากการควบคุมของเซียวเหิงแล้ว อารมณ์ก็เบิกบานอย่างมาก เมื่อพูดถึงเรื่องราวที่ผ่านมาตลอดหนึ่งปี ก็ราวกับโล่งอกสบายใจดั่งเรือเบาแล่นผ่านหมื่นภูผาตงฟางซื่อหาวแล้วพูดขึ้นมา“เจ้าช่วยพูดแต่เรื่องสำคัญได้หรือไม่? อย่างเช่น เซียวเหิงคิดจะบุกแคว้นหนานฉี แล้วพวกเขามีการวางกำลังหรือแผนการรบอย่างไรบ้าง”เสียวอู่ถึงกับอึ้ง “หา? ซับซ้อนขนาดนี้เลยหรือ? “พวกเขาอาศัยมีพิษมนุษย์โอสถ ก็ไม่มีการวางแผนอะไรแล้ว”ตงฟางซื่อ : ...เขาจะพูดอะไรได้อีก?“อา!” เสียวอู่ร้องขึ้นมาดังลั่น ทำเอาตงฟางซื่

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1621

    หลังจากเฟิ่งจิ่วเหยียนแต่งงานกับเซียวอวี้แล้ว ก็หาได้ละเลยการฝึกฝนวิชาไม่เพียงแต่ เมื่อไม่นานมานี้เพิ่งจะคลอดบุตรชายคนเล็ก ร่างกายยังฟื้นตัวไม่เต็มที่ แต่ถึงกระนั้น การจัดการกับแม่ทัพหนานเจียงที่ออกมาประลองเหล่านั้น ก็ยังมีกำลังเหลือเฟือระหว่างการต่อสู้ นางสังเกตได้ว่า พวกเขาต้องการจะล่อนางให้เข้าไป เพื่อให้เซียวเหิงมีโอกาสลอบโจมตีนางไม่หลงกล ยังคงควบคุมพื้นที่การต่อสู้ของตัวเองให้อยู่ใกล้กับกำแพงเมืองอยู่ตลอดเพราะนางรู้ดีว่า ด้วยสภาพของนางในตอนนี้ หากจะต้องประมือกับเซียวเหิงจริง ๆ โอกาสชนะมีไม่มากนักเพราะอย่างไรพลังภายในของเซียวเหิง เดิมทีก็เหนือกว่านางอยู่แล้วในเวลาเดียวกันนั้น เซียวเหิงก็จับจ้องอยู่ที่เฟิ่งจิ่วเหยียน เตรียมพร้อมที่จะลงมือทุกเมื่อเขาเพียงหวังว่านางจะเข้ามาใกล้กว่านี้ ใกล้อีกหน่อยขอแค่ได้ตำแหน่งที่เหมาะสม เขาจะจับตัวนางได้ด้วยกระบวนท่าเดียวในทางกลับกัน หากจังหวะไม่ดี ก็จะทำให้นางไหวตัวทัน และเปิดโอกาสให้นางหลบหนีได้เซียวเหิงจ้องมองเฟิ่งจิ่วเหยียนอย่างไม่วางตาเหล่าทหารคนอื่น ๆ ก็เช่นกันทันใดนั้น ก็มีเสียงร้องตะโกนด้วยความตกใจของทหารที่อยู่ด้าน

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1620

    ฮองเฮาแห่งหนานฉี—แม่ทัพน้อยเมิ่งที่มีอิทธิพลอย่างมากในชายแดนเหนือเมื่อครั้งอดีต! เรียกได้ว่าไม่มีผู้ใดไม่รู้จัก ไม่มีผู้ใดไม่เคยได้ยิน!เหล่าทหารหนานเจียงก็คาดไม่ถึงว่า ผู้ที่ประจำการอยู่เแนวหลัง จะเป็นสตรีผู้นี้ถึงจะเข้าวังไปเป็นฮองเฮาแล้ว แต่นึกไม่ถึงว่ายังสามารถออกรบได้อีก!ม่านตาของเซียวเหิงค่อย ๆ หรี่ลงเฟิ่งจิ่วเหยียน!สตรีผู้นี้ ปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหันจริง ๆ !ก่อนหน้านี้เขาได้รับข่าวว่า สตรีผู้นี้กำลังตั้งครรภ์ ฮ่องเต้ฉีได้ส่งนางไปที่แคว้นซีหนี่ว์เพื่อดูแลครรภ์และรอคลอดแล้วข่าวนี้เป็นความจริงอย่างแน่นอนเพียงแต่ เหตุใดนางถึงได้กลับมาเร็วเช่นนี้?หากคนที่นำทัพในที่แห่งนี้คือเฟิ่งจิ่วเหยียน นั่นเท่ากับเจอคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งเข้าแล้ว!ทว่า เซียวเหิงหาได้กลัวการสู้รบกับเฟิ่งจิ่วเหยียนไม่ เพียงแต่ไม่อยากสูญเสียกำลังพลมากเกินไปในที่แห่งนี้เขาไม่กลัว แต่คนอื่นกลัวเหล่าแม่ทัพจึงพูดเกลี้ยกล่อม“ท่านราชครู แม่ทัพน้อยเมิ่งผู้นั้น... ไม่สิ ฮองเฮาหนานฉีผู้นั้น นางวางแผนการรบได้อย่างยอดเยี่ยม มีเล่ห์เหลี่ยมมากมาย พวกเราจะประมาทศัตรูไม่ได้เด็ดขาด!”“ท่านราชครู พวกเราถอยทั

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1619

    ตงฟางซื่อก็พลอยระแวดระวังตามไปด้วยทันที ทำตามท่าทางของเฟิ่งจิ่วเหยียน ด้วยการเอาหูแนบพื้น“จริงด้วย ฟังจากเสียงนี้ คนที่มาคงมีไม่น้อย”เขาเงยหน้ามองเฟิ่งจิ่วเหยียน แล้วกระซิบถาม: “หรือจะเป็นฝ่าบาทนำทัพใหญ่ถอนกำลังกลับมา?”เฟิ่งจิ่วเหยียนส่ายหน้า“ไม่แน่ใจ เพื่อความปลอดภัย เจ้าไปจัดการศพพวกนี้ก่อน ส่วนข้าจะไปสำรวจข้างหน้า”พูดจบ นางไม่เปิดโอกาสให้ตงฟางซื่อปฏิเสธ ก็ออกจากที่นั่นไปทันที เพียงใช้ปลายเท้าย่องเบา ๆ ไม่กี่ก้าว ราวกับสุนัขจิ้งจอกที่ว่องไว ก็กระโดดขึ้นไปบนซากกำแพงเมืองที่เหลืออยู่ภายใต้ความมืดมิดของราตรี เฟิ่งจิ่วเหยียนหมอบอยู่ด้านหลังซากปรักหักพัง เพื่อแอบสังเกตดูในระยะไกลก็มองเห็นจริง ๆ ว่ามีกองทัพใหญ่เคลื่อนทัพมา เข้ามาใกล้เมืองร้างที่นางอยู่ขึ้นเรื่อย ๆอาศัยจากแสงจันทร์ นางพอจะแยกแยะได้ราง ๆ ว่า ธงประจำกองทัพนั้นไม่ใช่ของกองทัพฉีสายตาของเฟิ่งจิ่วเหยียนดูเยือกเย็น จากนั้นก็หันหลังกลับลงจากกำแพงเมือง......ตงฟางซื่อกำลังขนย้ายศพ โดยนำพวกเขาไปซ่อนในบริเวณใกล้เคียงเมื่อเห็นเฟิ่งจิ่วเหยียนกลับมาเร็วเพียงนี้ เขาจึงถาม: “เป็นอย่างไร เจ้ามองเห็นชัดหรือไม่ว่า เป็

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1618

    หยวนจั้นท่าทางเหน็ดเหนื่อย มองดูก็รู้ว่าเดินทางมาไกล เขามองมายังถานไถเหยี่ยนด้วยสายตาเลื่อนลอยถานไถเหยี่ยนเห็นเขา ก็ไม่แปลกใจแม้แต่น้อย“กลับมาแล้วหรือ? หากเหนื่อยแล้ว ก็ไปพักผ่อนก่อนเถอะ”หยวนจั้นเอ่ยตรง ๆ ด้วยสีหน้าไร้อารมณ์: “เป็นข้าที่ปล่อยรัชทายาทไป”ถานไถเหยี่ยนยิ้มเล็กน้อย“อืม ข้ารู้”สายตาของหยวนจั้นดูเย็นชา “ท่านมีท่าทีเช่นนี้ คือไม่ใส่ใจ หรือว่ามีแผนสำรองอยู่แล้ว”บนใบหน้าของถานไถเหยี่ยนยังคงมีรอยยิ้มอยู่ตลอด ทำให้คนอื่นรู้สึกหวาดหวั่นเขาหันไปเผชิญหน้ากับหยวนจั้น“ข้าเดาว่า องค์รัชทายาทคงจะมุ่งหน้าไปทางตะวันตก เพื่อขอความช่วยเหลือจากกองทัพฉีเป็นแน่”หยวนจั้นนิ่งเงียบจากนั้น ถานไถเหยี่ยนก็เอ่ยอย่างเรียบเฉย“ผลลัพธ์ในตอนนี้คือ เชื้อพระวงศ์ตระกูลเซี่ยรวมถึงรัชทายาท ได้ทอดทิ้งราษฎรของแคว้นตงซาน และไปหาทางรอดอื่นแล้ว“หยวนจั้น ความหวังดีของเจ้า ดูเหมือนจะถูกหักหลังแล้ว”หยวนจั้นทำหน้าเฉยเมย“แค่ข่าวลือ เขาไม่มีทางทำเช่นนั้น”ถานไถเหยี่ยนยกมุมปากเล็กน้อย: “ขออภัย ข้ามิได้ตั้งใจจะใช้คำพูดทำร้ายใคร แต่ข้ามองแค่ผลลัพธ์ ไม่สนใจวิธีการ”พูดจบ เขาหันหน้าหนีจากหยวนจั้

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status