ログイン共有
10 ไม่ยอมรับความจริงว่าคุณทิ้งฉันไปแล้ว
最終更新日:
2025-11-19 19:04:1110 ไม่ยอมรับความจริงว่าคุณทิ้งฉันไปแล้ว
ในจังหวะที่รถหรูกำลังจะพุ่งชนร่างของเมริษา พิมผกากับวาสิตาที่เข้ามาเห็นเหตุการณ์พอดีแล้ววิ่งตามเมริษาออกมาด้านนอก ได้ดึงร่างของเพื่อนสนิทออกจากรถหรูอย่างหวุดหวิด แรงดึงทำให้เข่าทั้งสองข้างของเมริษากระแทกกับขบถนนจนเลือดไหลอาบเป็นทาง “เป็นบ้าอะไรเมษา ไปวิ่งขวางหน้ารถทำไม!” วาสิตาที่ตั้งสติด่า ก่นด่าเพื่อนสนิทไปหนึ่งที แต่พอเห็นเลือดสีแดงสดไหลออกมาจากหัวเข่า ถึงกับเบิกตาโพลง “เมษา…เลือด!!” “ฮึก!” ดวงตากลมโตที่เต็มไปด้วยหยาดน้ำตา เหลือบมองเพื่อนสนิทด้วยความเจ็บปวดหัวใจ ตอนนี้แทบไม่รู้เจ็บส่วนไหนเลยด้วยซ้ำ เพราะความเจ็บทางใจลบเลือนความเจ็บทางกายไปหมดแล้ว “พี่อีริคเขา…เขาหมดรักฉันแล้ว” “ว่าไงนะ!” “เขาบอกว่าไม่ได้รักฉันแล้ว ฉันไม่คิดว่ามันจะเป็นแบบนี้ ฉันผิดเอง…ผิดที่ไม่ยอมพาเขาไปเปิดตัวกับที่บ้านสักที” เมริษาหัวใจแตกสะลายเป็นเสี่ยงๆ ไม่ได้รับคำตอบที่ชัดเจนว่าเธอทำอะไรผิด แถมแฟนหนุ่มยังไม่ลงมาเหลียวแลเธอเลยด้วยซ้ำ เธอทำผิดขนาดนั้นเลยหรอ ทำไมถึงทำกันได้ลงคอ “ฉันก็งงเหมือนกัน เมื่อเช้าเธอยังบอกอยู่เลยว่าคุณอีริคจะมารับไปดินเนอร์ แต่ทำไมเขาถึงมาโผล่ที่นี่” พิมผกาโอบกอดร่างเล็กของเพื่อนสนิทที่กำลังสั่นเทิ้มดูน่าสงสาร “ไม่รู้ ฉันไม่รู้อะไรทั้งนั้น ฮื้อๆๆ” เมริษาที่ตอนนี้ยังไม่ยอมรับความจริงว่าอีริคได้ทิ้งเธอไปแล้ว เอาแต่ส่ายหน้าไปมาทั้งน้ำตา ต้องไปคุยกับเขาให้รู้เรื่อง บางทีเขาอาจจะโกรธเธออยู่ก็ได้ “ฉันจะไปคุยกับเขาให้รู้เรื่อง” “อย่าเพิ่งไปเลยนะเมษา ตอนนี้เธอบาดเจ็บอยู่นะ” วาสิตาเตือนด้วยความเป็นห่วง “ฉันว่าเธอไปโรงพยาบาลก่อนดีกว่าไหม” “ไม่ ฉันจะไปหาพี่อีริค ฉันยังไม่รู้เลยว่าตัวเองทำอะไรผิด” “ใจเย็นๆก่อนสิ บางทีพี่อีริคของเธออาจจะไม่ใช่คนดีอย่างที่คิดก็ได้นะ ฉันดูออกตั้งแต่แรกแล้วว่าเขาไม่ได้รักเธอจริงๆ” วาสิตาดึงร่างของเพื่อนสนิทเข้ามาสวมกอด หล่อนไม่อยากพูดคำนี้เลยเพราะรู้ว่ามันอาจจะฟังดูเลวร้ายสำหรับเมริษา เพียงแค่หล่อนต้องการให้เมริษาตาสว่างสักที “ฉันแอบถามพนักงานมา เขาบอกว่าคุณอีริคเขามาที่นี่บ่อยมากเพราะเป็นหุ้นส่วนคนสำคัญของไนท์คลับ นี่เธอไม่เคยรู้เลยหรอว่าเขามาที่นี่แทบทุกคืน” “มะ…ไม่รู้ ก็พี่อีริคเป็นคนบอกฉันเองว่าเขาไม่ชอบมาในที่อโคจรแบบนี้” “ก็เพราะเธอเชื่อใจผู้ชายมากเกินไปไง ถ้าเขาไม่ได้ชอบมาในสถานที่อโคจรทำไมถึงเป็นหุ้นส่วนไนท์คลับได้ล่ะ ตาสว่างได้แล้วเมษา ก็เห็นแล้วไม่ใช่หรอว่าที่ผ่านมาคุณอีริคเขาโกหกเธอมาตลอด” “มะ…ไม่จริง ฮรื้ออ” “ยอมรับความจริงเถอะ คุณอีริคเขาไม่ใช่คนดี ฉันรู้ว่าเธอเจ็บ...” วาสิตาลูบแผ่นหลังเล็กที่กำลังสั่นระริกด้วยความสงสารสุดหัวใจ เพื่อนเจ็บ เธอเองก็เจ็บเช่นกัน “แต่มันจะดีกว่าไหมถ้าเธอปล่อยคนชั่วๆแบบนั้นไป” “ฉันก็อยากทำแบบนั้น แต่ว่าฉันรักพี่อีริค เขาคือโลกทั้งใบของฉัน” เมริษากอดเพื่อนสนิทไว้แนบแน่น หัวใจที่กำลังแตกสลายค่อยๆจมดิ่งลงเรื่อยๆ ยอมทุกอย่าง เชื่อทุกเรื่องที่เขาบอก เพียงเพราะคำว่ารักคำเดียวเท่านั้น แต่สิ่งที่เธอเจอมันยากเกินจะตั้งตัว ไม่มีสัญญาณเตือนใดๆ เพียงแค่ข้ามวันเขาก็กลายเป็นคนอื่น ราวกับที่ผ่านมามีเพียงเธอคนเดียวเท่านั้นที่รักเขาฝ่ายเดียว “คนที่เธอควรรักคือตัวเธอเองนะเมษา ฉันรู้ว่าเธอยังทำใจไม่ได้ ลองรักตัวเองให้มากๆคิดถึงตัวเองให้มากๆ เธอเปลี่ยนไปมากเลยรู้ตัวหรือเปล่าตั้งแต่มีผู้ชายคนนั้นเข้ามา” เมริษาเริ่มปลีกตัวออกจากสังคมตั้งแต่เจออีริค ไม่ค่อยไปไหนมาไหนกับเพื่อนเหมือนเมื่อก่อน “ฉันรู้ว่าเขาหล่อ ตรงสเปค แต่เขาเลว…เธอยังจะชอบหรือเปล่า” “ฉันยังไม่ได้คำตอบจากเขาเลย ฮึก!” เมริษาพยายามดังร่างลุกขึ้นอยู่ รู้สึกเจ็บแปล๊บที่หัวเข่าทั้งสองข้าง แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังไม่เจ็บเท่าใจอยู่ดี “เราสองคนมีเรื่องที่ไม่เข้าใจกัน” “เฮ้อ!” ทั้งวาสิตาและพิมผกาต่างก็ถอนหายใจ เข้าใจว่ามันเร็วเกินไปจนเมริษายังทำใจยอมรับไม่ได้ “ฉันว่าเธอไปทำแผลก่อนดีกว่าไหม” “ไม่เป็นไรหรอก แค่นี้เอง” เมริษากัดฟันอดทนต่อความเจ็บปวด ตอนนี้ไม่มีกะจิตกะใจไปโรงพยาบาลหรอกถ้ายังไม่รู้เหตุผลที่อีริคทำแบบนี้ “ฉันจะไปคุยกับพี่อีริคให้รู้เรื่อง” “ตามใจเธอก็แล้วกัน งั้นเดี๋ยวฉันกับยัยพิมพ์จะเป็นคนพาไปเอง” วาสิตาตัดสินใจขับรถพาเพื่อนไปหาแฟนหนุ่มที่คอนโดหรูย่านใจกลางเมือง แค่เห็นคอนโดก็รู้แล้วว่าคงอีริครวยมากเพราะคอนโดในย่านนี้มีมูลค่าเริ่มต้นหลักหลายสิบล้าน “เธอแน่ใจนะว่าพี่อีริคอยู่คอนโดนี้จริงๆ” พิมผกาเอ่ยถามเพื่อนสนิทเพื่อความแน่ใจ ไม่คิดว่าอีริคจะอยู่คอนโดแพงขนาดนี้ นี่เรียกว่าระดับมหาเศรษฐีได้เลยนะ “ใช่ เขาอยู่ที่นี่แหละ” วาสิตาขับรถเลี้ยวเข้าไปจอดภายในลานจอดรถขอคอนโด แต่เพื่อนทั้งสองยังตกตะลึง ไม่คิดว่าอีริคจะรวยขนาดนี้ ตอนแรกเมริษาบอกว่าเขาเป็นแค่ผู้จัดการธนาคารแห่งหนึ่งในกรุงเทพ “ถ้าอยู่ที่นี่จริงๆฉันว่าพี่อีริคไม่ใช่แค่ระดับผู้จัดการแล้วแหละ คอนโดนี้น่าจะแพงที่สุดในกรุงเทพแล้วล่ะมั้ง” “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน เขาบอกฉันว่าเป็นผู้จัดการธนาคาร” “ฉันไม่เชื่อว่าคุณอีริคเป็นแค่ผู้จัดการธนาคาร แค่เห็นรถที่เขาขับก็รู้แล้วว่าผู้ชายคนนี้ไม่ธรรมดา ฉันว่าเขามีเรื่องปิดบังเธออยู่” เมริษาที่ตอนนี้สมองไม่รับรู้อะไรทั้งนั้น เอาแต่คิดว่าจะง้ออีกฝ่ายอย่างไรดี หรือจะพาไปเจอบิดาพรุ่งนี้เสียเลย “พวกเธอรอตรงนี้ละกัน เดี๋ยวฉันมา” เมริษาหันไปบอกเพื่อนสนิทด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “ก็ได้ เดี๋ยวพวกฉันจะรออยู่ตรงนี้ ถ้าเกิดอะไรขึ้นให้รีบโทรมาบอกเลย เข้าใจไหม” “อืม ฉันขอบคุณพวกเธอทั้งสองคนมากนะที่ไม่ทิ้งฉันไปอีกคน” เมริษาฝืนยิ้มเศร้าๆให้เพื่อนสนิท อย่างน้อยก็ยังมีพิมผกากับวาสิตาที่ไม่เคยทิ้งเธอไปไหน ทั้งๆที่ช่วงมีแฟน เธอแทบไม่ได้ไปไหนมาไหนกับเพื่อนๆเลย “ฉันว่าคุณอีริคคนนี้ไม่ธรรมดาแน่นอน เป็นถึงหุ้นส่วนคนสำคัญของไนท์คลับ นี่ยัยเมษาไม่เคยรู้มาก่อนเลยหรอว่าแฟนทำอะไรบ้าง” วาสิตาหันไปบ่นกับพิมผกาที่นั่งอยู่ข้างๆ “ยัยเมษาไม่เคยมีความรักมาก่อน คงไว้ใจคุณอีริคมากเกินไป ขนาดผู้ชายโกหกว่านอนแต่ความจริงออกมาเที่ยวร้านเหล้า เพื่อนเรายังไม่รู้เรื่องเลย” “ฉันว่ารอบนี้ยัยเมษาเจ็บหนักแน่นอน ดูท่าทางคงจะรักผู้ชายคนนั้นมาก” คิดแล้วก็เป็นห่วงเมริษา เรื่องที่บ้านก็ว่าหนักหนาแล้ว มาเจอเรื่องแบบนี้อีก ได้แต่เอาใจช่วยให้เพื่อนเข็มแข็งแล้วผ่านเรื่องนี้ไปให้ได้ ———-
最新チャプター
แล้วเราไม่รักกันตอนไหน 63 ตอนพิเศษ 03 ความสุข
63 ตอนพิเศษ 03 ความสุข@ประเทศไทยสองสามีภรรยาย้ำเท้าอยู่บนชายหาดโดยมีเด็กชายตัวน้อยอยู่ในอ้อมอกของคนเป็นแม่ เนื่องจากความอยากพาภรรยามาเที่ยวพักผ่อนเพราะตั้งแต่คลอดลูกเขาก็ไม่ค่อยได้พาภรรยาไปเปิดหูเปิดตาเลย กลัวว่าเธอจะเบื่อจึงเลือกบินกลับมาเที่ยวที่ประเทศไทย เพราะทะเลเมืองไทยนั้นสวยไม่แพ้ชาติใดในโลกเลย“ตอนที่อาร์เธอร์ยังไม่เกิด พี่มาเที่ยวภูเก็ตกับพ่อบ่อยมาก ตั้งแต่ตอนนั้นจนถึงตอนนี้ ทุกอย่างไม่ต่างจากเดิมเลย พี่เข้าใจแล้วว่าทำไมใครหลายคนถึงบอกว่าทะเลไทยสวยเหมือนอยู่บนสวรรค์ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมอาร์เธอร์ถึงอยากมาเมืองไทย” ชายหนุ่มพูดขณะที่ย้ำเท้ารอบๆชายหาด ข้างกายมีภรรยาสาวสุดสวยกำลังอุ้มลูกน้อยที่มีอายุเพียงสามเดือน“ทำไมพี่ไม่เคยบอกเมย์เลยว่าชอบภูเก็ต”“จริงๆพี่ก็ไม่ได้ชอบภูเก็ตหรอก แม่พี่ต่างหากชอบมา”“พี่ก็เลยเลือกพาเมย์กับลูกมาภูเก็ตสินะ” เมริษาระบายยิ้มอย่างมีควาสุขพร้อมกับก้มมองเท้าที่เดินย้ำทราย เมื่อไหร่ที่ลูกโตสัญญาว่าจะพาเขามาเที่ยวภูเก็ตอีก“เพราะพี่คิดว่าทะเลที่เมืองไทยสวยไม่แพ้ที่ใดในโลก ตอนแรกกะว่าจะพาเมย์กับลูกไปเที่ยวโอซาก้าก็กลัวว่ามันจะหนาวเกินไป” อีริครู้ด
แล้วเราไม่รักกันตอนไหน 62 ตอนพิเศษ 02 หลงเมีย
62 ตอนพิเศษ 02 หลงเมีย@หลังแต่งงาน“รูดซิปให้เมย์หน่อยค่ะ เมย์เอื้อมไม่ถึง” ร่างอวบอัดกำลังตั้งท้องได้ห้าเดือนกว่าๆพยายามใช้ความสามารถรูดซิปชุดแต่งงาน แต่ทำยังไงมือของเธอก็เอื้อมไม่ถึงซักที ขณะเดียวกันเจ้าบ่าวหมาดๆของเธอเดินสะเปะสะปะไปมาทั่วห้องคล้ายคนกำลังเมา ใบหน้าของเขาแดงก่ำด้วยพิษของแอลกอฮอล์อีริคถูกกลุ่มเพื่อนๆของเขามอมเหล้าจนเมาในวันเข้าเรือนหอ ถือเป็นการส่งตัวเจ้าบ่าวกับเจ้าสาว“หยุดเดินก่อนได้ไหมคะ เดี๋ยวก็ไปชนกับขอบตู้เข้าหรอก” เมริษาถอดเครื่องเพชรออกและรอให้สามีหมาดๆของเธอมารูดซิปให้“พี่ไม่น่าเสียรู้พวกมันเลย ทั้งๆที่วันนี้เป็นคืนเข้าหอวันแรก พี่ไม่ควรเมา” ชายหนุ่มที่รู้สึกเสียหน้าเพราะโดนเพื่อนสนิทมอมเหล้า จิ๊ปากด้วยความหงุดหงิด ไม่คิดว่าเหล้าที่อิคารัสให้ดื่มจะรุนแรงจนถึงขั้นทำให้เขาทรงตัวไม่อยู่ เป็นครั้งแรกที่เขาเมาจนแทบยืนไม่ไหว และพยายามดื่มน้ำตามเยอะๆเพื่อให้ฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ค่อยๆหมดลง “ขอโทษนะที่รัก พี่ไม่อยากให้เมย์เห็นพี่ในสภาพนี้เลย”“ไม่เป็นไรค่ะ ถ้าพี่เมามากงั้นก็นอนพักนะคะ เดี๋ยวเมย์ให้ป้าก้อยมารูดซิปให้”“ไม่ต้องครับ” มือใหญ่เอื้อมไปดึงร่างเล็กเข้า
แล้วเราไม่รักกันตอนไหน 61 ตอนพิเศษ 01 มรดกเพื่อหลานชาย
61ตอนพิเศษ 01 มรดกเพื่อหลานชาย “ขอบคุณหนูเมษามากนะที่ยอมให้อภัยลูกชายของพ่อ อีริคไม่ใช่คนไม่ดี เพียงแต่ว่า…พ่อเองที่เป็นคนบงการเขา” น้ำเสียงของอีวานเต็มไปด้วยความรู้สึกผิดจนไม่กล้าสู้หน้าอีกฝ่าย กลัวว่าเมริษายังโกรธเคืองเรื่องที่เขาเคยพลั้งมือยิงเธอ ตอนนั้นเขาไม่ได้ตั้งใจจะฆ่าเมริษาด้วยซ้ำ ถ้าอามีนาไม่ดึงน้องสาวเข้ามาบังวิถีกระสุน เมริษาก็คงไม่เจ็บตัวแบบนี้ แต่เมริษาผู้แสนดีนั้นกลับไม่ได้ติดใจเลยด้วยซ้ำ เพราะเธอรู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้เกิดจากความตั้งใจของอีวาน หากวันนั้นเธอไม่ตามไปช่วยบิดากับพี่สาว เรื่องก็คงไม่เกิด อามีนาไม่ได้มองว่าเธอเป็นน้องสาวเลยด้วยซ้ำ ไม่อย่างนั้นก็คงไม่ทำแบบนี้ ...บางทีการเดินออกมาจากชีวิตขอพวกเขาก็น่าจะเป็นสิ่งที่เธอควรทำตั้งนานแล้ว “หนูไม่ได้ติดใจอะไรหรอกค่ะ เรื่องมันผ่านมาแล้ว อย่าโทษตัวเองเลยนะคะ” เธอว่าพรางส่งยิ้มให้อีกฝ่ายเหมือนไม่ได้รู้สึกอะไร ทำให้อีวานรู้สึกจุกหน่วงหัวใจจนน้ำตาซึม เมริษาเป็นคนดีกว่าที่คิด อีริคเลือกคนไม่ผิดจริงๆ “ถึงอย่างนั้นพ่อก็ยังรู้สึกผิดอยู่ดี ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมอีริคถึงรักหนู เพราะหนูเป็นคนดีแบบนี้นี่เอง อาร์เธอร์
แล้วเราไม่รักกันตอนไหน (END) 60 กันและกัน
60 กันและกัน@สนามบินดอนเมืองเมริษาทอดสายตามองออกไปยังลานกว้างที่มีเครื่องบินจอดนิ่งอยู่บนรันเวย์ ดวงตากลมโตฉายแววเศร้า รู้สึกใจหายที่รอบนี้ต้องจากเมืองไทยไปนานความเจ็บปวดในครั้งนี้มันจะกลายเป็นบทเรียนในชีวิต “ฉันขอถามเธอเป็นครั้งสุดท้ายนะเมษา เธอจะไปจากคุณอีริคจริงๆหรอ” วาสิตาพยายามยื้อเวลาเอาไว้เพื่อไม่ให้เมริษาเข้าเกท หล่อนนัดอีริคไว้เวลาบ่ายโมงแต่ก็ไม่เห็นวี่แววของชายหนุ่ม หรือว่าเขาทิ้งเมริษาไปแล้ว“อืม ฉันอยากลืมเรื่องราวที่เคยเกิดขึ้น หลังจากนี้ชีวิตฉันจะมีแต่ความสุข” เมริษายิ้มเศร้าๆ ปากบอกว่าชีวิตจะมีแต่ความสุข แต่ว่าใจยังอาวรณ์หาใครบางคน ป่านนี้เขาคงกลับมาเก๊าไปแล้ว ผู้หญิงธรรมดาๆอย่างเธอไม่มีค่าอะไรให้เขาต้องมาตามง้อหรอก “เธอแน่ใจนะว่าจะมีความสุขจริงๆ” ในระหว่างนั้นวาสิตาพยายามชะเง้อคอมองหาอีริค นี่ก็ใกล้เวลาที่เมริษาต้องเข้าเกทแล้ว เมื่อไหร่จะมาสักที“มองหาใครอยู่หรอสิตา”“มองหาคุณอี…เอ้ย! ฉันแค่คิดว่าเจอคนรู้จัก” วาสิตารีบดึงสายตากลับมาที่เมริษา “ฉันว่าเราไปหาอะไรทานก่อนดีกว่าไหม เผื่อเธอหิว”“แต่เราเพิ่งทานมาไม่ใช่หรอ”“เอ้าหรอ! ฉันลืมไปเลย” วาสิตายิ้มเจื
แล้วเราไม่รักกันตอนไหน 59 ก่อนเธอจะจากไปอีกรอบ
59 ก่อนเธอจะจากไปอีกรอบ“นั่นพ่อคุณอีริคหรอ” วาสิตาเอ่ยถามหลังจากขับรถออกมาได้สักพัก“อืม เขาพาพ่อมาช่วยคุยกับฉัน”“งั้นก็แสดงว่าเขาคงจริงจังกับเธอมาก ถึงขั้นได้พาพ่อมาช่วยคุย”“ไม่รู้สิ บางครั้งเขาสองคนแค่อาจรู้สึกผิดกับฉันก็ได้” เมริษาหลับตาลงด้วยความเหนื่อยล้า อยากรีบๆไปจากตรงนี้ ไม่อยากเผชิญหน้ากับใครแล้ว เธอเหนื่อยเหลือเกิน“แล้วเธอจะเอาไงต่อ สรุปจะคืนดีหรือเปล่า”“คงไม่ ฉันตัดสินใจดีแล้วว่าจะไปจากที่นี่”“ฉันเคารพการตัดสินใจของเธอนะเมษา แต่ว่าบางเรื่อง เธอลองลดทิฐิลงบ้างนะ ลึกๆแล้วเธออาจจะต้องการเขาก็ได้” วาสิตาดูออกว่าเมริษายังมีเยื่อใยให้อีริคอยู่ เพียงแต่ว่ายังโกรธในสิ่งที่อีริคเคยทำ หล่อนดูออกว่าทั้งสองคนยังรักและอาลัยอาวรณ์กัน ติดอยู่ที่เมริษาไม่ยอมรับความจริงว่ายังไม่ตัดใจจากอีริค เพราะวันแรกที่เพื่อนของหล่อนมาที่นี่ เมริษานั่งซึมเหมือนกำลังคิดถึงใครบางคน“ไม่…ฉันไม่ได้ต้องการเขา”“ฉันเป็นเพื่อนเธอตั้งแต่อนุบาลนะเมษา ฉันดูออกว่าเธอยังรักคุณอีริคอยู่”“บะ…บ้า! ฉันไม่ได้รักเขาแล้ว” เมริษารีบเบือนหน้าหนีเพราะกลัวเพื่อนสนิทอ่านใจออก“เธอกับคุณอีริคยังรักกันอยู่ ท
แล้วเราไม่รักกันตอนไหน 58 ครั้งสุดท้าย
58 ครั้งสุดท้าย@หลายวันต่อมาอีริคหายจากอาการเจ็บป่วย อีกทั้งบาดแผลที่บริเวณศีรษะก็เริ่มแห้งสนิทแล้ว วันนี้เขาจึงกลับมาแก้ตัวอีกรอบ ปรากฏว่า...เมริษาย้ายออกไปแล้ว!ชายหนุ่มยกมือเสยผมด้วยสีหน้าเคร่งเครียด เดินย่ำเท้านั่งไม่ติดเก้าอี้ เขารู้ว่าตอนนี้เมริษาอยู่ที่ไหนบ้านของวาสิตา“เมย์ไม่อยากเจอหน้าพี่แล้วใช่ไหม” อีริคมีสีหน้าไม่สบายใจ การที่เมริษาย้ายกลับไปที่บ้านของวาสิตาไม่ได้เหลือบ่ากว่าแรงเลยหากเขาจะตามไปหา แต่ถ้าถ้าย้ายไปอยู่ที่อื่นล่ะ ที่ที่เขาไม่สามารถหาเธอเจอได้อีกแล้วเขาเชื่อว่าตอนนี้เมริษากำลังวางแผนหนีอีกรอบ และรอบนี้เธอคงไปชนิดที่ต่อให้พลิกฟ้าตามหา ก็หาไม่เจออีริคจำเป็นต้องกลับมาวางแผนใหม่ เพราะไม่อยากทำพลาดอีกแล้ว นี่ถือว่าเป็นโอกาสสุดท้าย“ให้พ่อไปคุยให้ไหม” อีวานเสนอตัวเพราะเริ่มรู้สึกไม่สบายใจและเป็นกังวลที่ลูกชายง้อเมียไม่สำเร็จสักที“ผมว่าอย่าเลยดีกว่าครับ ผมกลัวพ่อเหนื่อย”“พ่อไม่เหนื่อยหรอก อย่าลืมสิ ส่วนหนึ่งที่ลูกทะเลาะกับเมริษาก็เพราะพ่อนะ”“…” อีริคเม้มริมฝีปากเข้าหากัน ใบหน้ากลัดกลุ้ม ผุดลุกผุดนั่งอยู่อย่างนั้น “ถ้างั้นผมต้องรบกวนพ่อด้วยนะครับ บา
あなたも気に入るかもしれません
รักร้ายจอมทระนง
หิมะที่ปลิดปลิว340.3K ビューหลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี
กู่หลิงเฟย308.2K ビューหนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ
ดั่งสายน้ำ84.2K ビューบ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
เด็กลำดับที่สิบหก446.7K ビューคลั่งรัก เมียขัดดอก
ณดารินทร์866 ビューเจ้าสาวจำเป็น
พ่รรณพสา124 ビューล้างหนี้แทนป้า อ้าขาน้ำกระเซ็น
Red_luna110 ビューทาสรักพี่เขย
เฮียกังฟู97 ビュー
