Share

09 เปลี่ยนไป

last update Last Updated: 2025-11-15 14:06:01

09 เปลี่ยนไป

ทางด้านเมริษาเริ่มกระวนกระวายใจเข้าไปทุกทีเพราะเธอติดต่อแฟนหนุ่มไม่ได้ตั้งแต่เช้าจนตอนนี้เป็นเวลาเกือบสี่ทุ่มแล้ว ชักเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขาหรือเปล่า

“หายไปไหนนะ” เมริษาโทรย้ำอยู่หลายครั้งแต่ก็ไม่มีทีท่าว่าจะติดต่อได้สักที ตอนนี้เธอเริ่มคิดแล้วว่าจะไปตามแฟนหนุ่มที่คอนโดดีไหมเผื่อเกิดอะไรขึ้นกับเขาจะได้ช่วยทัน

และในจังหวะที่เธอกำลังคิดว่าจะเอายังไงต่อดี ก็มีข้อความจากวาสิตาส่งเข้ามา แต่พอเปิดเข้าไปแล้วเจอภาพนั้น มือถือเครื่องเล็กก็ร่วงหล่นบนพื้นทันที

อีริคอยู่ในผับกับผู้หญิง!

“มะ…ไม่จริง” เธอส่ายหน้าไปมาเหมือนไม่เชื่อสายตาว่าภาพนั้นคืออีริค เขาเคยบอกว่าไม่ชอบดื่มเหล้า ไม่ชอบเที่ยวกลางคืน แล้วภาพนั้นคืออะไร “พะ…พี่ไม่ได้อยู่ที่นั่น ต้องไม่ใช่พี่แน่นอน พี่ไม่ใช่คนแบบนั้น”

อาจจะเป็นแค่คนหน้าเหมือนก็ได้ เธอเชื่อว่าอีริคไม่ใช่คนแบบนั้น คนบ้างานอย่างเขาไม่มีทางอยู่ในสถานที่แบบนั้นหรอก

ติ้ง!!

ครั้งนี้วาสิตาส่งเป็นวีดิโอมาพร้อมกับซูมเข้าไป แต่พอเห็นสร้อยที่ผู้ชายคนนั้นสวมอยู่ มันคือสร้อยเส้นเดียวกับที่อีริคชอบใส่

“ไม่จริง!!” เธอจับต้นชนปลายไม่ถูก อีริคหายไปทั้งวันแต่ไปโผล่ที่ไนท์คลับ แสดงว่าเขาจงใจปิดมือถือเพื่อไม่ให้เธอติดต่อได้ “พี่ทำแบบนี้ได้ยังไง”

เธอต้องรู้ให้ได้ว่าเขาทำแบบนี้ทำไม หรือว่าเขาเบื่อที่เธอไม่มีเวลาให้เหมือนแฟนทั่วไป

ใช้เวลาประมาณสามสิบนาทีเมริษาก็มาโผล่ที่หน้าไนท์คลับ เธอก้าวเข้ามาข้างในด้วยสีหน้าโกรธจัด ชุดที่เธอสวมใส่ก็คือชุดลำลองที่ใส่อยู่ในบ้านจนบรรดาลูกค้าที่เข้ามาดื่มสังสรรค์ต่างมองเป็นตาเดียวกัน แต่เธอแทบไม่ได้สนใจเลยด้วยซ้ำว่าใครจะมองยังไง ตอนนี้เธออยากเจออีริค อยากรู้เหตุผลว่าทำไมเขาถึงทำแบบนี้ทั้งๆที่เมื่อวานยังบอกอยู่เลยว่าจะพาเธอไปเลี้ยงฉลองหลังสอบเสร็จ เธอจึงเลือกไม่ไปกับกลุ่มเพื่อนเพราะจะรอไปกับแฟน แต่สุดท้ายเข้ากลับเงียบหายไปแล้วมาโผล่อีกทีที่ร้านเหล้า

จะให้เธอรู้สึกยังไง ทั้งๆที่เธอนั่งรอเขามารับทั้งวัน

เธอเดินตรงไปเรื่อยๆตามทางเดินที่มีเพียงแสงไฟสลัวๆ พิมผกากับวาสิตายังไม่รู้ว่าเธอมาที่นี่ อยากมาดูให้เห็นกับตาว่าผู้ชายคนนั้นใช่อีริคหรือเปล่า

กึก!

เท้าเล็กหยุกชะงักอยู่ที่หน้าโต๊ะวีไอพีซึ่งมีชายกลุ่มหนึ่งกำลังดื่มเหล้ากันเสียงดังโดยมีผู้หญิงนุ่งน้อยห่มน้อยคอยบริการอยู่ข้างๆ และหนึ่งในนั้นก็คือแฟนหนุ่มของเธอ!

“พี่อีริค!!” เธอตะโกนท่ามกลางเสียงเพลง แต่เสียงของเธอก็ดังพอที่จะทำให้ทั้งโต๊ะหันมามองเช่นเดียวกับอีริค แต่เขากลับไม่ได้รู้สึกตกใจเลยแม้แต่น้อยที่เธอมาโผล่ที่นี่

“อ่าว เธอก็มากับเขาด้วยหรอเมริษา”

เมริษาย่นคิวด้วยความแปลกใจกับสรรพนามที่เปลี่ยนไป เพราะปกติเขาไม่เคยเรียกเธอว่าเมริษา

“พี่มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง ไหนพี่เคยบอกเมย์ว่าไม่ชอบมาที่นี่” เธอตะโกนถามแฟนหนุ่ม ร่างทั้งร่างกำลังสั่นเทิ้มไม่รู้ว่าเป็นเพราะโกรธหรือกำลังตกใจที่อีริคโกหกเธอ

หรือว่าที่ผ่านมาเขาโกหกเธอมาตลอด?

“ฉันจะมาที่นี่แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเธอ” น้ำเสียงและสายตาของเขาเปลี่ยนไป สายตาว่าเปล่าคู่นั้นเหมือนที่ผ่านมาไม่เคยมีความรู้สึกดีๆกับเธอเลย

“มันเกิดอะไรขึ้น พี่โกรธเมย์เรื่องอะไร บอกเมย์มาสิ!” ริมฝีปากของเมริษากำลังสั่นระริกเมื่อเห็นสายตาหางเหินของแฟนหนุ่ม แค่วันเดียวเท่านั้นทำให้เขาเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้เลยหรอ หรือเธอไปทำอะไรให้เขาโกรธขนาดนั้น

“ฉันเบื่อ และฉันก็ขี้เกียจเล่นละครตบตาเธอแล้ว ฉันไม่ใช่พี่อีริคที่แสนดีของเธอหรอกนะเมริษา”

“นะ..นี่พี่พูดอะไร พี่โกรธเมย์ใช่ไหมบอกมาเถอะ ไหนบอกว่าจะพาเมย์ไปเลี้ยงฉลองหลังสอบเสร็จไง รู้ไหมเมย์นั่งรอพี่ทั้งวันเลยนะ”

“ฮ่าฮ่าฮ่า เธอนี่มันโง่จริงๆเมริษา ถ้าฉันจะพาเธอไปเลี้ยงฉลองจริงๆ ทำไมฉันต้องปิดเครื่องตั้งแต่เช้าจนค่ำ เธอมันโง่เอง โง่ที่เชื่อคำพูดของฉัน”

“พะ…พี่อีริค” เมริษาอ้าปากค้าง น้ำตาคลอ ไม่คิดว่าจะได้ยินคำพูดแบบนี้ออกจากปากของอีริค ต้องมีเรื่องเข้าใจผิดแน่ๆถึงทำให้เขาโกรธได้ขนาดนี้ “พี่โกรธเมย์ใช่ไหม บอกมาเถอะ หรือพี่โกรธที่เมย์ไม่เคยพาพี่ไปเปิดตัวกับที่บ้านสักที”

“เรื่องนั้นมันไม่ได้อยู่ในหัวของฉันแล้วล่ะ ในเมื่อเธอพาฉันไปเจอครอบครัวไม่ได้ เธอก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ในชีวิตฉันอีกต่อไป” เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงและสีหน้าเย็นชาราวกับไม่ได้รู้สึกอะไร

“ถ้าเป็นเรื่องพ่อ เมย์อยากให้พี่เข้าใจนะว่าเมย์ก็อยากพาพี่ไปเปิดตัวกับที่บ้านเหมือนกัน แต่ว่าพ่อเมย์…ฮึก! ท่านยังไม่อนุญาตให้เมย์มีแฟน” ในที่สุดเธอก็บอกความจริงกับเขาไป

ในวินาทีนี้สิ่งที่เธอกลัวที่สุดก็คือการเสียอีริคไป

“ดีแล้วที่พ่อไม่อนุญาตให้มีแฟน ผู้หญิงซื่อบื่อๆหน้าโง่อย่างเธอ ไม่มีใครเขาอยากได้หรอก”

“พะ…พี่พูดแบบนี้หมายความว่ายังไง” น้ำตาไหลพรากลงมาทันที จู่ๆคนที่เคยบอกว่ารัก เคยบอกว่าจะอยู่เคียงข้าง วันนี้กลับเปลี่ยนไป แล้วใครจะไปตั้งตัวทัน

“ยังจะให้ฉันพูดซ้ำอีกหรอ นี่ถือว่าฉันใจดีกับเธอมากแล้วนะ ถ้าเธอยังไม่รีบออกไปจากตรงนี้ อย่าหาว่าฉันไม่เตือน”

“ไม่!! เมย์ไม่ไปไหนทั้งนั้น พี่ต้องมาคุยกับเมย์ให้รู้เรื่อง” เมริษาที่ยังไม่ยอมรับความจริง เดินฝ่ากลุ่มผู้หญิงนุ่งน้อยห่มน้อยเข้าไปหาอีริคแล้วกระชากร่างของผู้หญิงคนนึ่งที่นั่งตัวติดหนึบกับแฟนหนุ่มออก และการกระทำนั้นสร้างความไม่พอใจให้กับอีริคเป็นอย่างมาก

“นี่เธอทำอะไร!!” อีริคทนไม่ไหวที่เมริษาเริ่มอาละวาด ผลักร่างของเธอล้มลงบนพื้น “ถ้ายังไม่ออกไป รับรองว่าฉันทำมากกว่านี้แน่!”

“พี่อีริค ฮึก! เกิดอะไรขึ้นกับพี่ ไม่รักเมย์แล้วหรอ ฮื้อๆๆ”

“ฉันไม่เคยรักเธอ ได้ยินชัดเจนเต็มสองหูหรือยัง หลังจากนี้เป็นต้นไป อย่ามายุ่งวุ่นวายกับฉันอีก” เหมือนสถานการณ์กำลังเลวร้ายขึ้น อีริครู้ตัวว่าไม่ควรมาทะเลาะกันในผับของเพื่อน เขารีบปลีกตัวออกไปจากตรงนี้ทันที แต่เมริษาก็ยังไม่ลดละความพยายาม วิ่งตามเขาออกไปท่ามกลางสายตาแตกตื่นของใครหลายคนที่อยู่ในผับ

“นั่นพี่จะไปไหน กลับมาคุยกับเมย์ก่อน”

“อย่ามายุ่งกับฉัน กลับบ้านไปซะ!”

เมริษายังไม่ยอมแพ้ เธอต้องการคุยกับเขาให้รู้เรื่องว่ามันเกิดอะไรขึ้น ตอนนี้งงไปหมดแล้ว จู่ๆทำไมเขาถึงเป็นแบบนี้ เธอไปทำอะไรให้เขาไม่พอใจหนักหนา

แต่กว่าจะวิ่งมาถึงปรากฏว่าอีริคได้ขึ้นรถและขับออกไปแล้ว ไม่รู้ความบ้าดีเดือดอะไรของเมริษา เธอวิ่งเข้าไปขวางหน้ารถที่กำลังขับมาด้วยความเร็วสูง

ได้แต่คิดในใจว่า...ยังไงเขาก็ไม่กล้าชน เขาไม่มีทางทำร้ายเธอได้หรอกคอหรอก

แต่เธอคิดผิด!

รถหรูคันนั้นกำลังพุ่งมาด้วยความเร็วสูงโดยไม่มีทีท่าว่าจะหักหลบ เมริษาร่ำไห้สะอึกสะอื้นต่อหน้าคนรัก เหมือนอยากทดสอบความสำคัญของตัวเอง

บรื้นน!!!

“เมษา!”

เอี๊ยดด!!

โคร่มมมม!!!

“โอ้ยยย!!”

——————-

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • แล้วเราไม่รักกันตอนไหน   09 เปลี่ยนไป

    09 เปลี่ยนไปทางด้านเมริษาเริ่มกระวนกระวายใจเข้าไปทุกทีเพราะเธอติดต่อแฟนหนุ่มไม่ได้ตั้งแต่เช้าจนตอนนี้เป็นเวลาเกือบสี่ทุ่มแล้ว ชักเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขาหรือเปล่า“หายไปไหนนะ” เมริษาโทรย้ำอยู่หลายครั้งแต่ก็ไม่มีทีท่าว่าจะติดต่อได้สักที ตอนนี้เธอเริ่มคิดแล้วว่าจะไปตามแฟนหนุ่มที่คอนโดดีไหมเผื่อเกิดอะไรขึ้นกับเขาจะได้ช่วยทันและในจังหวะที่เธอกำลังคิดว่าจะเอายังไงต่อดี ก็มีข้อความจากวาสิตาส่งเข้ามา แต่พอเปิดเข้าไปแล้วเจอภาพนั้น มือถือเครื่องเล็กก็ร่วงหล่นบนพื้นทันทีอีริคอยู่ในผับกับผู้หญิง!“มะ…ไม่จริง” เธอส่ายหน้าไปมาเหมือนไม่เชื่อสายตาว่าภาพนั้นคืออีริค เขาเคยบอกว่าไม่ชอบดื่มเหล้า ไม่ชอบเที่ยวกลางคืน แล้วภาพนั้นคืออะไร “พะ…พี่ไม่ได้อยู่ที่นั่น ต้องไม่ใช่พี่แน่นอน พี่ไม่ใช่คนแบบนั้น”อาจจะเป็นแค่คนหน้าเหมือนก็ได้ เธอเชื่อว่าอีริคไม่ใช่คนแบบนั้น คนบ้างานอย่างเขาไม่มีทางอยู่ในสถานที่แบบนั้นหรอกติ้ง!!ครั้งนี้วาสิตาส่งเป็นวีดิโอมาพร้อมกับซูมเข้าไป แต่พอเห็นสร้อยที่ผู้ชายคนนั้นสวมอยู่ มันคือสร้อยเส้นเดียวกับที่อีริคชอบใส่“ไม่จริง!!” เธอจับต้นชนปลายไม่ถูก อีริคหายไปทั้งวันแต

  • แล้วเราไม่รักกันตอนไหน   08 เลิกเล่นละคร

    08 เลิกเล่นละคร@หลายวันต่อมาเสียงฝีเท้าของชายฉกรรจ์หลายคนก้าวเข้ามาภายในบ้านก่อนที่ชายชรารูปร่างผอมโซค่อยๆก้าวเท้าลงมาจากรถตู้ โดยมีลูกน้องคนสนิทช่วยประครองร่างเอาไว้ เหตุผลที่ร่างกายของเขาผอมโซ เป็นเพราะคิดถึงลูกชายคนเล็กจนตรอมใจ แม้ว่าเรื่องนี้จะผ่านมาเกือบสองปีแล้ว แต่ความแค้นของคนเป็นพ่อยังฝังลึกอยู่ในใจ“ความจริงพ่อไม่ต้องมาก็ได้นะครับ ฮ่องกงอยู่ใกล้แค่นี้เอง ผมนั่งเครื่องบินส่วนตัวไปก็ได้”“ที่พ่อมาเพราะพ่ออยากมาดูให้เห็นกับตาว่าแผนของเจ้าไปถึงไหนแล้ว” อีวานค่อยๆหย่อนสะโพกลงนั่งบนโซฟาหรูภายในบ้านหลังใหญ่ที่อีริคเป็นคนซื้อเอาไว้ แม้กระทั่งเมริษาเองก็ไม่รู้ว่าเขามีบ้านที่เมืองไทย เพราะเขาตั้งใจให้เธอรับรู้เรื่องราวทุกอย่างแค่เพียงผิวเผินเท่านั้น“ก็เหมือนที่ผมรายงานพ่อทุกวันนั่นแหละครับ”“แต่นี่ก็ผ่านมาเกือบสองปีแล้วนะ ลูกกำลังคิดอะไรอยู่ ทำไมไม่รีบๆทำให้จบแล้วรีบกลับฮ่องกงซะ”“ผมพยายามแล้วครับ แต่ผู้หญิงคนนั้นไม่ยอมพาผมไปเจอที่บ้านสักที” ที่เขาคะยั้นคะยออยากให้เมริษาพาไปเปิดตัวกับที่บ้านเพราะเขาจะได้ถือโอกาสนี้ตามสืบว่าเงินทั้งหมดที่พวกมันสูบจากอาร์เธอร์ไป อยู่ที่ไหน“ไม่ใช่ว่

  • แล้วเราไม่รักกันตอนไหน   07 กลัวจะเสียคุณไป

    07 กลัวจะเสียคุณไป ภายในห้องนอนขนาดใหญ่ได้ยินเพียงเสียงร้องไห้ดังระงมดังทั่วห้อง ในตอนนี้เมริษาไม่รู้จะปรึกษาเรื่องนี้กับใครดี เธอไม่อยากเล่าปัญหาทั้งหมดภายในบ้านให้แฟนหนุ่มฟังเพราะกลัวว่าเขาจะทิ้งเธอไปอีกคน เธอไม่เหลือใครแล้วจริงๆ …อีริคคือที่พึ่งทางใจที่สุดท้ายตอนนี้เธอคิดถึงอีริคเหลือเกิน ถ้ามีเขาอยู่ข้างๆก็คงดี เธอจึงตัดสินใจหยิบมือถือขึ้นมาโทรหาแฟนหนุ่ม“พี่อีริคกลับถึงคอนโดหรือยังคะ”(ครับ พี่เพิ่งถึงเมื่อกี้เลย เสียงดูแปลกๆนะครับ เมย์เป็นอะไรหรือเปล่า) “เปล่าค่ะ” เมริษาพยายามกลั้นเสียงสะอื้นเอาไว้ กลัวเขารู้ว่าเธอกำลังร้องไห้อยู่ แต่สุดท้ายปลายสายก็ยังได้ยินอยู่ดี(นี่เมย์ร้องไห้หรอ ร้องไห้เรื่องอะไรบอกพี่ได้ไหมครับ)“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ เมย์แค่…คิดถึงพี่)“โอ๋ๆ ไม่เป็นไรนะครับคนเก่ง งั้นพรุ่งนี้เดี๋ยวพี่จะพาไปเที่ยว เผื่อเมย์อารมณ์ดีขึ้น”เมริษานิ่งไปพักนึ่ง ตอนนี้เธอไม่รู้จะทำยังไงต่อ ถ้าหากอีริครู้ว่าบิดาของเธอเรียกค่าสินสอดถึงร้อยล้าน เขายังจะรักเธออยู่หรือเปล่า เธอไม่อยากตีค่าความรักเป็นเงินเลยด้วยซ้ำ เพราะรักที่เธอให้เขามีค่ามากกว่าเงินร้อยล้านเสียอีก “ก็ได้ค่ะ แต่เมย์ข

  • แล้วเราไม่รักกันตอนไหน   06 ฝันร้ายยังตามหลอกหลอน

    06 ฝันร้ายยังตามหลอกหลอนนานเท่าไหร่ไม่รู้...เมริษากำลังยืนอยู่ที่ไหนสักแห่ง สองข้างทางเต็มไปด้วยโพรงหญ้าสูงท่วมหัว มองไปทางไหนก็ไม่เจอใครเลยสักคน จนเกิดความงุนงงว่าตนเองมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไรและที่นี่คือที่ไหนแต่ทันใดนั้นฝนก็กระหน่ำเทลงมาอย่างไม่ลืมหูลืมตา ทำให้เธอต้องเร่งฝีเท้าไปตามทางเดินเพื่อหาที่หลบฝน จนกระทั่งไปเจอเข้ากับศาลาเก่าๆข้างทาง เธอวิ่งเข้าไปหลบตรงนั้นโดยไม่รู้ว่ามีชายคนนึ่งกำลังนั่งหลบฝนอยู่ข้างในนั้นเช่นกัน“ขอหลบฝนด้วยคนนะคะ” เธอบอกกับผู้ชายคนนั้นที่นั่งอยู่อีกฝั่งของศาลา และทันทีที่เขาเงยหน้าขึ้น เธอก็กรีดร้องออกมาสุดเสียง เพราะเขาคือผู้ชายที่เคยไล่ข่มขืนเธอเมื่อต้นปี “กรี๊ดดด!!!”“เจอกันอีกแล้วนะ หึ…หึ” เสียงหัวเราะเยือกเย็นบาดลึกไปถึงขั้วหัวใจ และในวินาทีนั้นมันก็กระโจนเข้ามา ทำให้เธอต้องรีบวิ่งหนีอย่างไม่คิดชีวิต“ช่วยด้วย! ช่วยด้วย! ใครก็ได้ช่วยฉันที”ชายคนนั้นวิ่งตามมาติดๆโดยที่เธอพยายามเร่งฝีเท้าหนี แต่จู่ๆแข้งขากลับอ่อนแรงลงเรื่อยๆ ยิ่งวิ่งก็ยิ่งเหนื่อย และในที่สุดมันก็ตามมาทันหมับ!!มือหยาบกระชากคอเสื้อจนชุดนักศึกษาขาดหวิ่นก่อนที่มันจะล็อคร่างของเธอแล้วลา

  • แล้วเราไม่รักกันตอนไหน   05 หลอกให้ตายใจ Nc!++

    05 หลอกให้ตายใจ@คอนโดหรูของอีริคทันทีที่ก้าวเข้ามาในห้อง ร่างบางก็ถูกผลักลงบนเตียงอย่างไม่ทันตั้งตัว ตามด้วยร่างหนาของอีริคขึ้นมาคร่อมทับเอาไว้“พี่ทนไม่ไหวแล้ว พี่ขอทำเลยนะ”“เดี๋ยวก่อนสิคะ” เมริษายกมือดันร่างสูงเอาไว้ “อาบน้ำก่อนนะคะ”"ไม่ทันแล้ว พี่ไม่ไหวแล้ว เรามีเวลาอยู่ด้วยกันแค่ห้าชั่วโมงเองนะ” อีริคแสร้งพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อนทั้งๆที่ตอนนี้เขาอยากจับเจ้าหล่อนกระแทกเต็มทน ไม่รู้จะเล่นตัวอะไรนักหนาบางครั้งเขาเองก็เริ่มหงุดหงิดที่เธอไม่ค่อยได้ดั่งใจ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ต้องเล่นละครต่อไปเพราะถึงอย่างไรเป้าหมายของเขาก็ไม่ใช่เมริษาอยู่แล้ว “เมย์ไม่เห็นใจพี่หรอ เราไม่เคยค้างคืนด้วยกันเลยนะ”“เมย์ก็อยากทำแบบนั้นนะคะ แต่ว่ามันไม่ได้จริงๆ เมย์กลัวที่บ้านเป็นห่วง”“เมย์ก็ไม่ใช่เด็กแล้วนะ ที่บ้านจะหวงอะไรนักหนา” ไม่พูดเปล่า มือร้อนเคลื่อนเข้าไปใต้ร่าง ใช้นิ้วใหญ่เกี่ยวปลดตะขอชุดชั้นในอย่างชำนาญ “เมย์ไม่อยากให้พ่อเป็นห่วงค่ะ อ้ะ!” หญิงสาวเผลอเปล่งเสียงออกมาด้วยความกระสันเมื่อถูกนิ้วใหญ่บีบขยี้ยอดหน้าอก ทำให้ความต้องการพุ่งทะยานขึ้นมาทันที“อยู่กับพี่ไม่ต้องห่วงอะไรทั้งนั้น” เขาไม่พูดเปล่

  • แล้วเราไม่รักกันตอนไหน   04 หลงเชื่อจนสนิทใจ

    04 หลงเชื่อจนสนิทใจหลังสอบเสร็จอีริคขับรถมารับเมริษาที่มหาวิทยาลัยแต่เขาไม่ได้ขับรถไปส่งเธอที่บ้าน เส้นทางที่เขาไปก็คือคอนโดหรูของเขานั่นเอง“พี่อีริคคะ วันนี้เมย์ขอไม่ไปคอนโดพี่ได้ไหมคะ”“อ่าว ทำไมล่ะ” อีริคหันมาถามด้วยน้ำเสียงอบอุ่น ทุกวันหลังเลิกเรียนเขามักขับรถมารับเมริษาแล้วพาไปที่คอนโด“คือว่าช่วงนี้งานที่บริษัทค่อนข้างยุ่งค่ะ เมย์ต้องรีบกลับไปเคลียร์งานช่วยคุณพ่อค่ะ” แต่ความจริงบิดาของเธอเริ่มสงสัยแล้วต่างหากว่าทำไมพักนี้ถึงกลับบ้านดึก ทั้งๆที่ช่วงนี้คือช่วงสอบ เข้าใจว่าอีริคคงใช้เวลาด้วยกันกับแฟน แต่ที่บ้านยังไม่มีใครรู้ว่าเธอมีแฟนและเธอก็ยังไม่กล้าบอกใคร“แต่เมย์เพิ่งสอบเสร็จไม่ใช่หรอ กลับไปทำงานแบบนี้ เดี๋ยวจะเครียดเอานะ” ชายหนุ่มที่อยากใช้เวลาส่วนตัวกับสาวน้อย หว่านล้อมทุกวิถีทางเพราะเขาเชื่อว่ายังไงเมริษาก็ไม่มีทางปฏิเสธแน่นอน “เมย์แค่ไม่อยากให้พ่อทำงานเยอะ ช่วงนี้ท่านไม่ค่อยสบายค่ะ”“เอางี้ งั้นพี่จะไปส่งเมย์ก่อนสองทุ่ม ตกลงไหม”เมริษาปรายตามองนาฬิกาดิจิตอลที่โชว์อยู่บนคอนโซลรถ บอกเวลาบ่ายสามนิดๆนั่นก็เท่ากับว่าเธอมีเวลาอยู่กับแฟนหนุ่มราวๆห้าชั่วโมง ด้วยความที่เธอเองก็ต

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status