เข้าสู่ระบบแชร์
Chapter 66 ความสุขของญี่ปุ่น END
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-05-26 15:23:05
บทล่าสุด
โซ่คล้องใจ Chapter 66 ความสุขของญี่ปุ่น END
“พี่แบงค์!! โอ๊ยพอแล้ว”“ญี่ปุ่นเมื่อย ถ้าพี่ทำนานกว่านี้ลูกคงได้ออกมานั่งคุยกับพี่จริง ๆ แน่!” ร่างเล็กที่หันไปจ้องคนตัวโตตาเขม็ง“......” แต่เขากลับเงียบยังคงตะบี้ตะบันกระแทกความแข็งแกร่งใส่ร่องสวาทอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย นี่ขนาดท้องโต 5-6 เดือนแล้วนะ ทำไมพี่เขาถึงหื่น ขึ้นได้ทุกวันพั่บ พั่บ พั่บสองมือค้ำยันที่นอน คุกเข่าแบบนี้มาเป็นชั่วโมงแล้วนะ อีตาบ้า ไม่สงสารกันบ้างเลยหรือไง กลางวันเลี้ยงลูก กลางคืนเลี้ยงผัว เฮ้อ...เพลีย“อีกนิด พี่จะแตกแล้ว” เขาเอ่ยเสียงกระเส่าแหบแห้ง มือหนาลูบวนหน้าท้อง อีกมือบีบขยำสองเต้าอย่างเมามัน“อ๊ะ...พะ...พี่แบงค์ มะ...มันเสียวนะอย่าเล่นสิ” มันรู้สึกเสียวซ่าน ร้อนวูบวาบไปทั้งตัวเมื่อมือหนาเลื่อนต่ำ ลูบวนหน้าท้องสัมผัสโหนกเนื้ออวบนูน ก่อนปลายนิ้วร้ายจะเขี่ยขยี้ติ่งเกสรเม็ดเล็กอย่างเอาแต่ใจ ริมฝีปากหนาจูบ ลากลิ้นเลียไปทั่วแผ่นหลังทำเอาฉันถึงกับอยู่ไม่สุข ร้อนรุ่มกระสันไปทั้งตัว ยิ่งเขากระแทกถี่รัวเท่าไร มันก็ยิ่งเสียวซ่านแทบจะขาดใจตายอยู่ตรงนี้ปึก ปึก“อ่า ตอดพี่ถี่แบบนี้ จะเสร็จแล้วใช่ไหม ฮื้ม!” คนตัวโตยันตัวลุกขึ้น สองมือกดสะโพกผายแน่น หมุนควงเอว
โซ่คล้องใจ Chapter 65 ยอมรับผิดทุกอย่าง
เราทุกคนได้แต่มองหน้ากันด้วยความสงสัย แต่ผู้ชายชุดดำที่เดินตามหลังเข้ามาเขาดูคุ้นตามาก......แล้วยิ่งตกใจยิ่งกว่าเดิมเมื่อเขาเดินตรงมาทางที่พวกเรานั่งอยู่“เพื่อนพี่” ฉันหันไปถามพี่แบงค์ ที่มองหน้าผู้ชายคนนั้นอย่างเอาเรื่อง“ไม่ใช่” เขาเอ่ยเสียงเรียบ หน้านี้คือพร้อมบวกมาก“เพื่อนเธอสองคนเปล่า” ฉันหันไปถามภูผากับน้ำอุ่น“......” ภูผาเงียบ นั่นแสดงว่าไม่ใช่“ไม่นะ อุ่นไม่มีเพื่อนผู้ชายนอกจากภูผา” น้ำอุ่นเอ่ยเสียงเบา มองหน้าภูผาอย่างกลัว ๆ“ผัว!! ไม่ใช่เพื่อน!” ภูผาพูดกระแทกเสียง แล้วยกแก้วเหล้าเข้าปาก“นิสัยนี้ไม่หายสักที เดี๋ยวเถอะฉันจะหาผัวใหม่ให้ยัยน้ำเน่า!” ฉันพูดดุภูผา มีอย่างที่ไหน แค่นี้ก็ต้องเย็นชาใส่ ต้องทำหน้าขรึม“......” ภูผาเงียบไม่สนใจที่ฉันพูด แถมยังดื่มเหล้าอย่างกับน้ำ ส่วนมือน่ะโอบเอวเมียไว้กลัวคนอื่นไม่รู้หรือไงว่ามีเจ้าของแล้ว เฮ้อ...คนบ้าอะไรโคตรหึงแรง สงสารก็ยัยลูกเต่า น้ำเน่าโชคดีที่ได้คนรักจริงเป็นผัว แต่โชคร้ายที่มีผัวขี้หึง หึงแม้แต่ยุงตัวผู้! ก็ไม่เว้น“เฮ้อ...” ฉันได้แต่ถอนหายใจส่ายหัว แล้วมองผู้ชายคนนั้นอย่างครุ่นคิด“พี่ซัน!!” ใช่ ใช่แล้วฉันว่าฉันจำไม่ผิด ถึ
โซ่คล้องใจ Chapter 64 วันแต่งงานของเรา
2 เดือนผ่านไปหลังจากที่จบเรื่องวุ่น ๆ ของยัยวิด้า และพ่อพี่แบงค์ไปได้ ทุกอย่างก็ดูสงบวิด้า สุดท้ายก็ต้องยอมรับความจริง แต่เธอยืนยันเสียงแข็ง ไม่ต้องการจะแต่งงานหรือให้เพื่อนพี่แบงค์รับผิดชอบอะไร พ่อเธอเองก็ไม่ติดใจอะไร แต่ก็ดูไม่พอใจอยู่บ้าง แต่เขารู้จักกับลุงปืน ผู้ใหญ่เขาคุยอะไรกันบ้างฉันก็ไม่รู้ แต่ดีที่เขาพาลูกสาวกลับไปด้วย คงจะจ่ายเยอะอยู่พอสมควรเพื่อปิดข่าวฉาวในครั้งนี้ส่วนพ่อพี่แบงค์สุดท้ายต้องยอมแพ้ ไม่เหลืออะไรเมื่อคุณแอนนาหอบเงินหนีไปต่างประเทศทิ้งภาระหนี้สินมากมายไว้ให้เรื่องบริษัท ทุกคนลงความเห็นเทกโอเวอร์ซื้อหุ้นแล้วให้พี่แบงค์เป็นผู้บริหาร ตอนแรกเขาก็ไม่ยอมรับ ไม่อยากให้ใครมองว่าที่เขาได้ตำแหน่งนี้มาเพราะเป็นลูกเขยแด๊ด เป็นสามีฉันทั้งในทางพฤตินัยและนิตินัยสิ่งที่แด๊ดพูดกับพี่แบงค์ ทำให้เห็นว่าจริง ๆ แล้วแดดดี้ เองก็เอ็นดูในตัวพี่เขาอยู่ไม่น้อย‘โอกาสมันไม่ได้มีให้บ่อยครั้ง ใช้ความสามารถที่มี แสดงให้ทุกคนเห็นว่าฉันเลือกคนไม่ผิด อย่าทำให้ทุกคนผิดหวัง’คำพูดนี้ของแด๊ด ทำเอาฉันดีใจจนร้องไห้ เพราะในใจคิดมาตลอดว่าที่แด๊ดยอมเพียงเพราะเห็นแก่ฉันที่รักเขา แต่จริง ๆ แล้วมันไม
โซ่คล้องใจ Chapter 63 ไร้ยางอาย
“?” แล้วฉันก็ได้แต่ยืนงง ใครกันที่นอนกับยัยนี้ แล้วพี่แบงค์เขาเป็นอะไรทำไมต้องเกรี้ยวกราดขนาดนั้นด้วย?“นี่!! ทำแบบนี้กับวิด้าไม่ได้นะวิด้าไม่ยอม!!” ยัยวิด้า เอ่ยเสียงแหลมเดินตามพี่แบงค์ออกไปหมับ!!“หยุดเลยนะ” มือเล็กคว้าข้อแขนเธอไว้ทันที“ปล่อย!! ฉันจะไปคุยกับพี่แบงค์ให้รู้เรื่อง ยังไงเขาก็ต้องรับผิดชอบ!!” เธอยืนกรานเสียงแข็ง“จะไปให้พี่เขาด่าหรือไง พี่แบงค์เขาเป็นลูกผู้ชายพอ ถ้าเขาทำก็ต้องยอมรับ แต่เขาพูดชัดขนาดนี้แล้ว ไม่อายบ้างหรือไง เธอนี่มันหน้าด้าน หน้าหนากว่าผนังห้องอีกนะ ยัยบ้า!! รู้ไหมทำแบบนี้คนเสียหายคือตัวเอง ที่พูดน่ะ เพราะเห็นว่าเป็นผู้หญิงเหมือนกันนะ” ฉันจ้องหน้าเธอ แต่ดูท่าสิ่งที่พูดออกไปมันคงจะไม่เข้าหูเธอเลยด้วยซ้ำ“ช่วยกรุณาไปแรดไกล ๆ ผัวฉันด้วย เธอจะไปเอากับใครก็ได้แต่ไม่ใช่ผัวฉัน! จบนะ” แล้วฉันก็เดินหนีออกจากห้องนั้นทันที ก่อนที่จะอดทนไม่ได้ ไม่อยากลงไม้ลงมือกับใครถ้าไม่ถึงที่สุด...“พี่แบงค์!” ก่อนจะรีบเร่งฝีเท้าเดินตามพ่อของลูกไป คนบ้าอะไรเดินเร็วเป็นบ้า“......” คนตัวโตเงียบ ทำหน้าบึ้ง“พี่โกรธญี่ปุ่นเหรอ?”“เปล่า” เขาเอ่ยเสียงเย็น เย็นชาใส่แบบนี้เหรอเรียกว่า
โซ่คล้องใจ Chapter 62 ใครกันแน่
“คุณญี่ปุ่น!” พนักงานคนหนึ่งหันมาเห็นฉัน สีหน้าท่าทางเธอดูตกใจอย่างเห็นได้ชัด“ไม่มีงานทำกันเหรอ?” แค่เห็นว่าเป็นยัยวิด้า ยัยกะทกรกเน่าอารมณ์มันก็เดือดขึ้นมาทันที อยากจะเดินเข้าไปกระชากหัวแล้วจิกสักที แต่ก็ต้องข่มอารมณ์ตัวเองเอาไว้ เพราะที่นี่คือที่ทำงาน ต้องวางตัวให้สมฐานะ“…...” ทุกคนเงียบ เอาแต่ก้มหน้าอย่างสำนึกผิด ก่อนจะแยกย้ายกันไปทำงานตามหน้าที่“จะเป็นไปได้เหรอ ฉันได้ยินมาว่าคุณแบงค์กับคุณญี่ปุ่นเขาสองคนเป็น...” พนักงานคนหนึ่งพูดเสียงกระซิบ“ใช่ ๆ ๆ ๆ ฉันก็ได้ยินมาแบบนั้น ข่าวว่าเขามีลูกด้วยกันแล้วด้วย แต่คบกันตอนไหน?”“......” ฉันหันไปจ้องดุ ทั้งสองคนที่พูดกระซิบนินทา ก่อนสองสาวนั้นจะรีบเดินหนีไปในทันที เฮ้อ...มีแต่เรื่องให้ปวดหัว“ไม่อายหรือไง?”“.......” ยัยวิด้าเงียบ ทำหน้าไม่สนโลก ไม่สนใจที่ฉันถาม“แต่คนอย่างเธอ...ก็ไม่น่าจะมียางอาย” ฉันมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้าอย่างพิจารณา สภาพแบบนี้ดูก็รู้ว่าไปเอากับใครมา แต่มันต้องมีอะไรมากกว่านั้น ถึงได้หอบสังขารเน่า ๆ มาถึงที่นี่“พี่แบงค์ล่ะ...ได้ฉันแล้วคิดว่าจะจบง่าย ๆ แบบนี้เหรอ” เธอเอ่ยออกมาอย่างหน้าตาเฉย“ได้เธอ?” ยัยนี้ไม่จบไม่สิ้
โซ่คล้องใจ Chapter 61 เป็นไปตามแผน
“ฮึ...” รอยยิ้มร้ายเผยขึ้นบนใบหน้า เมื่อสายตาเหลือบไปเห็นรูปภาพสาวน้อยในชุดนักเรียน ม. ปลาย นามว่าญี่ปุ่น และแน่นอนถ้ามีรูปญี่ปุ่นก็แสดงว่าเธอเข้าไม่ผิดห้อง...วิด้ายังคงมองสำรวจ เพิ่มความแน่ใจให้ตัวเอง จนมั่นใจ ก่อนจะเดินตรงเข้าไปในห้องนอน ที่มืดสลัว มีเพียงแสงสว่างจากข้างนอกส่องเข้ามา“พี่แบงค์” หญิงสาวเอ่ยเสียงแผ่วเบา ค่อย ๆ ก้าวเท้าไปยังเตียงนอน“ฮือ...ใครวะ ไหนบอกว่าจะกลับแล้ว” ชายหนุ่มเอ่ยเสียงงัวเงีย เพราะทั้งเหนื่อยจากงาน เพลียกับฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่เพิ่งดื่มเข้าไป ตอนนี้เขาทั้งมึนทั้งง่วงจนประคองตัวลุกไม่ไหว“คือพอดีว่า...” เธอทำเสียงเขินอาย แต่กลับเดินตรงไปยังเตียงนอน พร้อมปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกจากตัวทีละชิ้นสองชิ้น เปลือยเปล่าก้าวเท้าขึ้นไปบนเตียงอย่างว่องไว“อะไรวะ?” ชายหนุ่ม พยายามขยับเปลือกตาที่หนักอึ้งขึ้น เมื่อรู้สึกถึงร่างกายนุ่มนิ่มขยับตัวเข้าใกล้ แต่เขาเพลียเกินไป ทำได้แค่นอนนิ่ง ให้มือเล็กล้วงจับลูบไล้ไปตามร่างกาย“วิด้ารักพี่นะคะ และพร้อมจะเป็นของพี่” เสียงหวานเอ่ยขึ้น พร้อมมือเล็กนุ่ม ลูบคลำตรงส่วนนั้น ปลุกเร้า ความเป็นชายที่ค่อย ๆ ขยายใหญ่สู้มือเธอพั่บ!!“อย่าเล่นส
บางทีคุณอาจจะชอบ
แรงรักสยบแรงแค้น
นครแสงจันทร์44.2K viewsวิศวะร้อนรัก(20+)
Re-match I รีแมทช์17.0K viewsหนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ
ดั่งสายน้ำ78.7K viewsคลั่งรักอันธพาล NC20+
ฅนบนดอย17.5K viewsกล้วยไม้ล้อมตะวัน
นลพรรณ278 viewsมาเฟียร้าย..พ่ายรัก(แอล)
Yurial488 viewsรักร้อนซ่อนเร้น
เค้กมัฟฟิ่นn566 viewsเฟรนด์โซน ห้ามข้ามมา
เค้กมัฟฟิ่นn301 views
