บทที่ 28

หลังงานรับปริญญาณัชชาก็ตามมาหาเมลานีอีกครั้งที่บ้านเดิมของเธอในต่างจังหวัด วันนั้นเมลานีส่งข้อความผ่านแอปพลิเคชันสนทนาชื่อดังถึงความจำเป็นที่ต้องกลับไปก่อนเพราะเกรงว่ารถตู้โดยสารจะหมด แต่ธนนท์ที่ได้พบกันหลังออกจากหอประชุมเล่าถึงเหตุการณ์ที่เมลานีถูกรุ่นน้องทักและอาจไม่สบายใจที่ถูกถามเรื่องการตั้งครรภ์ ณัชชาเองก็จำเป็นต้องดูแลครอบครัวที่มาร่วมแสดงความยินดีจนไม่มีเวลาได้โทรกลับไปถามไถ่ในทันใด

หญิงสาวหอบหิ้วขนมสำหรับเจ้าตัวน้อยรวมถึงตุ๊กตาแมวน้ำซึ่งดู นุ่มนิ่มเหมาะสำหรับให้หนูน้อยได้นอนกอดนอนเล่น นอกจากความเห็นอกเห็นใจและสงสารในโชคชะตาของเพื่อนสาว เจ้าหนูพายก็เป็นอีกหนึ่งความน่ารักที่มัดใจให้เธออยากมาหอมมาฟัดอยู่ทุกอาทิตย์

สำหรับการมาครั้งนี้นอกจากมาเยี่ยมตามความเคยชินแล้ว ณัชชานำเอาข่าวดีมาบอกกับเมลานีด้วยเพราะเพื่อนพยายามหางานในกรุงเทพฯ หลายครั้ง แต่ด้วยวุฒิการศึกษาระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย งานที่ให้เลือกทำจึงมีไม่มาก เมลานีเองไม่ได้เลือกงานเพียงแต่ขอให้เป็นงานที่ไม่ต้องเข้ากะสลับเปลี่ยนเวลาเพราะต้องดูแลลูกสาวตัวน้อย

งานของณัชชาเองก็เริ่มไปได้ดีกับตำแหน่งเจ้าหน้าที่ฝ่ายบุคคลในบริษัทจำหน่ายรถยนต์ไฟฟ้าขนาดเล็กที่มีโรงงานผลิตและประกอบอยู่ที่จีนแต่ส่งมาจัดจำหน่ายและทำการตลาดในไทย แม้บริษัทนี้จะเริ่มธุรกิจจำหน่ายรถยนต์ไฟฟ้าได้เพียงสองปีแต่กลับมียอดขายที่เติบโตพุ่งต่อเนื่อง เทรนด์ของรถยนต์ไฟฟ้าเป็นเทรนด์ของอนาคต ซึ่งตอบโจทย์ลูกค้าทั้งในรูปแบบขององค์กรที่ให้ความสำคัญกับสิ่งแวดล้อมเป็นเป้าหมายหลักก่อนและขยายมายังลูกค้ารายบุคคล

ณัชชาทำงานได้ราวห้าเดือนก็ยิ่งประทับใจในสวัสดิการหลายอย่างที่ให้กับพนักงานอย่างครบครัน โดยเฉพาะทุนการศึกษาทั้งในและต่างประเทศ

เธอพยายามมองหาหนทางให้เพื่อนรักหลายครั้ง จนกระทั่งฝ่ายบุคคลถูกจี้ให้รับโอเปอเรเตอร์ซึ่งพ่วงงานรีเซปชันไว้คอยรับรองลูกค้าที่มาติดต่อในกรณีเคลมชิ้นส่วนรถหรืออุปกรณ์จำพวกแบตเตอรี่ในศูนย์บริการแยกส่วนออกไป

ตำแหน่งนี้ระบุแค่ว่าเป็นบุคคลที่มีความละเอียดรอบคอบ บุคลิกดี รักงานบริการ ใจเย็นและที่สำคัญไม่จำกัดวุฒิการศึกษาว่าต้องจบปริญญาตรี แถมหัวหน้าแจ้งมาว่าตำแหน่งนี้ต้องการตัวด่วนเพราะผู้บริหารให้ความสำคัญเรื่องเซอร์วิสหลังการขาย จึงต้องการให้มีคนรับเรื่องเป็นหน้าด่านให้กับส่วนงานอื่น ๆ

ณัชชาจึงทำประวัติส่วนตัวของเมลานีและจัดการยื่นเข้าระบบเรียบร้อย ใส่ชื่อตนเองเป็นบุคคลอ้างอิง รวมถึงช่วยการันตีจนหัวหน้าของเธอยินดีเรียกเมลานีมาสัมภาษณ์เป็นการด่วนในวันจันทร์ ณัชชาเชื่อว่าหากไม่มีอะไรผิดพลาด ตำแหน่งงานนี้จะต้องเป็นของเพื่อนรักอย่างแน่นอน

“โอ๊ย หมูน้อยของน้าอย่าวิ่ง” ทันทีที่หนูพายเห็นคุณน้าหิ้วขนมและตุ๊กตาเข้ามาในบ้านหลังเล็ก เจ้าก้อนแป้งก็เดินเตาะแตะรี่เข้าใส่ด้วยความดีอกดีใจ แถมกระโดดจนแก้มยุ้ยกระเพื่อม เนื้อแน่นบริเวณต้นแขนและข้อมือก็สั่นไหว ชวนให้อยากอุ้มขึ้นมาแล้วฟัดให้สมกับความมันเขี้ยว

“นัด มา” หนูน้อยดีใจจนหวีดเสียงแถมยังหัวเราะร่าเมื่อณัชชาวางของเล่นและขนมลง หันมาอุ้มร่างกลมกระปุ๊กลุกขึ้นหอม

“น้าณัช” เมลานีแก้ให้ช้า ๆ ด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ค่อย ๆ แทรกสิ่งที่ถูกต้องไปทีละนิดไม่ช้าเด็กน้อยก็จะซึมซับไปเอง กับลูกสาวคนนี้เมลานีไม่เคยเหนื่อยหรือเบื่อที่จะค่อย ๆ พร่ำบอกพร่ำสอนในเรื่องเดิม ๆ

“วันนี้ ทำน้ำสมุนไพรเสร็จแล้วเหรอ ตั้งใจจะมาช่วยบรรจุขวดนะเนี่ย” ณัชชามองขวดพลาสติกสีต่าง ๆ ที่ตั้งเรียงรายอยู่บนโต๊ะ หลังจากตั้งครรภ์และต้องดูแลเจ้าตัวน้อย เมลานีก็กลับมาอยู่บ้านเดิมหลังเล็ก ๆ ของแม่ ทำแซนด์วิชและน้ำสมุนไพรบรรจุขวดส่งขาย หารายได้เพื่อเป็นค่าใช้จ่ายรายเดือน เงินที่ได้อาจจะไม่มากนักแต่ก็พอประคับประคองให้ชีวิตของสองแม่ลูกอยู่กันได้แบบประหยัด

หนูพายเองก็มีโรคประจำตัวมาตั้งแต่เกิดคือลิ้นหัวใจตีบ แม้อาการของโรคจะยังไม่รุนแรงแต่ก็ต้องเตรียมตัวทำบอลลูนเพื่อขยายลิ้นหัวใจ ซึ่งในขั้นตอนเหล่านี้สามารถใช้สวัสดิการแห่งรัฐได้แต่ก็ต้องรอคิวนานพอสมควร แพทย์ผู้เชี่ยวชาญที่พอจะอยู่ใกล้ที่สุดก็คือโรงพยาบาลศูนย์ในกรุงเทพฯ

ความคิดที่จะย้ายและหางานทำในเมืองหลวงจึงเริ่มเกิดขึ้น แต่เมื่อค้นหางานจากอินเทอร์เน็ตก็มักจะติดในเรื่องของเวลา หรือลองคำนวณค่าใช้จ่ายกับรายรับก็ไม่พอให้ใช้ชีวิตที่นั่นได้อยู่ดี

“วันจันทร์นี้เมลไปสัมภาษณ์นะ หัวหน้าเรียกสัมภาษณ์แค่คนเดียว เราการันตีความสามารถและความสวยไปแล้ว”