LOGINShare
Special Talk : พี่กริชและหนูเมล
Last Updated:
2025-11-04 16:24:19Special Talk : พี่กริช
ถ้าช่วงชีวิตของคนเราจะมีเพลงประจำของมันอยู่ ชีวิตผมก็คงเริ่มด้วยเพลงบลูส์อันแสนเศร้าสร้อย...
ผมจึงใช้มันเพื่อบรรเทาความเจ็บปวดในใจ และทุกครั้งที่ผมขึ้นไปร้องเพลงบนเวที ผมจะเห็นเด็กสาวแสนสวยคนหนึ่งที่นั่งมองผมอยู่เงียบ ๆ ท่ามกลางผู้คนที่แต่งตัวมาประชันกันในบาร์ราคาแพงสายตาของผมกลับกวาดไปตกลงที่เธอเท่านั้น
ผมจำเธอได้ดี แม้วันนี้เธอจะไม่ใช่เด็กน้อยผมเปียแต่เติบโตเป็น
หญิงสาวสวยสะพรั่ง ผมรอให้เธอเข้ามาหาเพื่อขอโทษกับสิ่งที่ทำร้ายผมในอดีต แต่เธอก็ไม่ได้ทำแบบนั้น นานวันเข้าจากที่เคยชินก็กลายเป็นผมที่เฝ้ารอให้เธอมานั่งฟังเพลงที่นี่ทุกคืน...และผมก็เลือกที่จะลงมือจัดการเธอผมเริ่มเกมด้วยความแค้นในจุดเริ่มต้น และเข้าสู่เส้นชัยด้วยความว่างเปล่า
สามปีในมาเก๊า ผมอยู่กับความถวิลหาที่ไม่อาจเติมเต็ม แล้วกลับเมืองไทยอย่างคนไร้ชีวิตจิตใจ อุทิศพลังทั้งหมดเพื่อทำงาน ซมซานกลับไปโดดเดี่ยวในคอนโดหรูที่แสนเวิ้งว้าง
จนกระทั่งวันที่ผมได้ยินเสียงรับโทรศัพท์ของโอเปอเรเตอร์คนใหม่ ผมจึงเข้าใจว่าทำไมผมถึงเฝ้ามองหาเงาใครบางคนท่ามกลางฝูงชนอยู่ตลอดเวลา
ผมหันหลังไปยืมกีตาร์จากนักดนตรีในงานไมเนอร์เชนจ์ของรถยนต์ไฟฟ้ารุ่นคัปบอร์ดคาร์ที่เสียงตอบรับดีขึ้นเรื่อย ๆ ส่วนตัวผมกับเมลานีเราต่างปล่อยวางความแค้นและความทุกข์เลือกจะมีความสุขและความรัก
ผมกรีดนิ้วลงไปบนสายกีตาร์ เพลงรักหวาน ๆ ที่ผมบรรเลงเพื่อให้ทุกคนได้ร่วมรู้สึก หนูเมลทำหน้าตาตลก เธอคงนึกว่าผมจะเล่นเพลงบลูส์อันแสนเศร้าอีกสินะ
ไม่หรอก...เพราะผมตระหนักได้แล้วว่าเมื่อการแก้แค้นจบลง ผมกลับไม่เหลือสิ่งใด จนกระทั่งได้พบเด็กน้อยที่หน้าเหมือนผมราวกับแกะแต่ดวงตาเป็นของเมลานี
ตั้งแต่นั้น ชีวิตผมก็ควรเริ่มหัดร้องเพลงรัก...
Special Talk : หนูเมล
เสียงเพลงดังขึ้นในงานไมเนอร์เชนจ์ของไพน์กรุ๊ป
พี่กริชบอกว่าเขาอยากปรับปรุงคัปบอร์ดคาร์หรือเจ้ารถตู้กับข้าวให้เหมาะกับการวางคาร์ซีตด้วย เขายังพูดติดตลกว่าเมื่อก่อนเขาออกแบบรถเพื่อเอาใจสาว แต่เดี๋ยวนี้เขาเป็นพ่อบ้านใจกล้าก็ต้องนึกถึงลูกด้วย ดังนั้นรถยนต์ไฟฟ้าที่เน้นแต่ความหวานแหววก็ต้องปรับให้เติบโตขึ้นด้วยเหมือนกัน
ฉันยิ้มเมื่อเขาพูดแบบนั้น...มันหมายความว่าฉันซาบซึ้งในสิ่งที่เขาคิดเพื่อเด็กคนอื่น ๆ ด้วย เขารักลูกและความรักก็ทำให้เขาโอบอ้อมอารีกับโลกใบนี้มากขึ้นไปอีก ความอ่อนโยนกลายเป็นเสน่ห์เฉพาะตัวของผู้ชายที่เคยใจร้ายแบบเขา
พิธีกรในงานเชิญให้พี่กริชขึ้นไปร้องเพลงตามคาด ฉันมองเขาหมุนตัวไปขอยืมกีตาร์จากนักดนตรี ไล่เสียงเพื่อความชินไม้ชินมือ แล้วก็เริ่มกรีดนิ้วเป็นเพลงที่ฉันแอบตาโตเพราะเขาไม่ได้เล่นเพลงบลูส์แบบที่ถนัด แต่ต่อให้เพลงไหน ๆ ฉันก็ละสายตาไปจากเขาไม่ได้เช่นทุกครั้ง
ดูเหมือนว่าไม่ใช่แค่ฉัน พนักงานคนอื่น ๆ รวมถึงหนูพายก็ถูกพี่กริชสะกดให้จมอยู่ในภวังค์ทั้งนั้น...ร้ายจริง ๆ เถอะผู้ชายคนนี้
ฉันยังคงดื่มด่ำไปกับเพลงและย้อนนึกถึงช่วงเวลาที่ริมหาดยามเช้าเมื่อปีก่อน
พี่กริชบอกฉันว่าใคร ๆ ต่างคิดว่าไพน์กรุ๊ปที่เขาสร้างขึ้นมาจากแรงบันดาลใจเรื่องความทรหดของต้นสน เขาเอาคำว่า ไพน์ (Pine) ที่แปลว่าต้นสนมาใช้ แต่ความจริงมันคือ ไพน์ฟอร์ (pine for) ที่แปลว่าถวิลหาต่างหาก
เสียงเพลงกังวานหวานจบลง แต่เสียงตบมือยังดังลั่น ฉันก้มลงกระซิบข้างหูลูกสาวที่ถือดอกกุหลาบสีแดงสดในมือ เด็กน้อยของฉันกระโดดลงจากเก้าอี้แล้ววิ่งตึก ๆ ไปหน้าเวทีเพื่อส่งมันให้กับผู้เป็นพ่อ
พี่กริชรับพร้อมกับส่งสายตาแพรวพราวมาที่ฉัน มือหนึ่งเขาจูงมือลูกสาว อีกมือถือดอกกุหลาบก้าวเข้ามาใกล้
บางคนอาจเข้ามาในชีวิตพร้อมกับสร้างบาดแผลอย่างสาหัสสากรรจ์แต่จะทำยังไงได้เมื่อเขากลับเป็นคนเดียวกันกับที่สร้างความทรงจำอันหอมหวานที่สุด
ฉันมองลูกสาวตัวน้อยที่เป็นเหมือนแสงสว่างให้หัวใจในยามเคว้งคว้าง พี่กริชเคยถามฉันว่าตั้งชื่อลูกสาว ‘หนูไพน์’ ที่เรียกกันจนเพี้ยนเป็น ‘หนูพาย’ หมายถึงต้นสนด้วยหรือเปล่า...
เขาจะถามทำไมก็ไม่รู้ ในเมื่อเกือบสามปีที่เขาหายไปจากชีวิต ฉันเองก็คงรู้สึกไม่ต่างจากเขา ไม่อย่างนั้นคงไม่ตั้งชื่อจริงลูกสาวของเราว่า ‘คะนึงนิจ’ ที่แปลว่าคิดถึงไม่เสื่อมคลายหรอก ใช่ไหมคะ...
END
Latest chapter
โซ่แค้นจองจำใจ Special Talk : พี่กริชและหนูเมล
Special Talk : พี่กริชถ้าช่วงชีวิตของคนเราจะมีเพลงประจำของมันอยู่ ชีวิตผมก็คงเริ่มด้วยเพลงบลูส์อันแสนเศร้าสร้อย...ผมจึงใช้มันเพื่อบรรเทาความเจ็บปวดในใจ และทุกครั้งที่ผมขึ้นไปร้องเพลงบนเวที ผมจะเห็นเด็กสาวแสนสวยคนหนึ่งที่นั่งมองผมอยู่เงียบ ๆ ท่ามกลางผู้คนที่แต่งตัวมาประชันกันในบาร์ราคาแพงสายตาของผมกลับกวาดไปตกลงที่เธอเท่านั้นผมจำเธอได้ดี แม้วันนี้เธอจะไม่ใช่เด็กน้อยผมเปียแต่เติบโตเป็นหญิงสาวสวยสะพรั่ง ผมรอให้เธอเข้ามาหาเพื่อขอโทษกับสิ่งที่ทำร้ายผมในอดีต แต่เธอก็ไม่ได้ทำแบบนั้น นานวันเข้าจากที่เคยชินก็กลายเป็นผมที่เฝ้ารอให้เธอมานั่งฟังเพลงที่นี่ทุกคืน...และผมก็เลือกที่จะลงมือจัดการเธอผมเริ่มเกมด้วยความแค้นในจุดเริ่มต้น และเข้าสู่เส้นชัยด้วยความว่างเปล่าสามปีในมาเก๊า ผมอยู่กับความถวิลหาที่ไม่อาจเติมเต็ม แล้วกลับเมืองไทยอย่างคนไร้ชีวิตจิตใจ อุทิศพลังทั้งหมดเพื่อทำงาน ซมซานกลับไปโดดเดี่ยวในคอนโดหรูที่แสนเวิ้งว้างจนกระทั่งวันที่ผมได้ยินเสียงรับโทรศัพท์ของโอเปอเรเตอร์คนใหม่ ผมจึงเข้าใจว่าทำไมผมถึงเฝ้ามองหาเงาใครบางคนท่ามกลางฝูงชนอยู่ตลอดเวลาผมหันหลังไปยืมกีตาร์จากนักดนตรีในงานไมเนอร์
โซ่แค้นจองจำใจ ตอนพิเศษ 5
โซ่รักตอนพิเศษ โซ่รักวันเกิดของกริชเวียนกลับมาครบรอบอีกครั้งหนึ่ง ทุกคนต่างโหวตเป็นเสียงเดียวกันว่าอยากไปทะเลอีกครั้งเพราะติดใจวิลลาริมทะเลที่เคยไปในอดีต ป้าละไมขออยู่เฝ้าบ้านเพราะกำลังติดซีรีส์อินเดียอย่างหนักหน่วง เจ้าของวันเกิดผู้เป็นทาสเมียและทาสลูกสาวโดยสมบูรณ์จึงไม่อิดออดที่จะเอาใจสองสาวต่างวัย เพียงแต่ระหว่างทางเขาพาทั้งเมลานี และหนูพายแวะที่วัดแห่งหนึ่งก่อน“แวะที่นี่ก่อนนะคะหนูเมล” จังหวัดเดิมที่เคยอาศัยเป็นทางผ่านก่อนไปทะเล และกริชตั้งใจพาลูกสาวกับเมลานีมาที่นี่อยู่แล้ว จึงถือโอกาสพิเศษนี้แวะเสียเลย“ไหว้พระเหรอคะ”“ค่ะ พี่เตรียมสังฆทานใส่รถมาแล้วด้วย ความจริงตั้งใจจะมาที่นี่ในวันเกิดนั่นแหละ อยากมาทำบุญ”“ทำไมไม่บอกล่ะคะ เมลจะได้ช่วยเตรียมของ” เมื่อเปิดท้ายรถก็พบว่าชายหนุ่มเตรียมเครื่องสังฆทานกล่องใหญ่มาแล้ว เขาเลือกของด้วยตัวเองแล้วนำมาใส่กล่องใส ไม่ใช่สังฆทานสำเร็จรูปที่มักจะใส่กระป๋องสีเหลืองตามแบบที่ร้านขายเครื่องสังฆภัณฑ์มักจะทำกัน“ครั้งหน้านะคะ เมื่อคืนวานพี่เห็นเมลเหนื่อย หมดเรี่ยวหมดแรงก็เลยสงสารไม่อยากกวน” เขาว่านัยน์ตาเยิ้ม สื่อความนัยที่เขาและเมลานีเท่านั้นถึง
โซ่แค้นจองจำใจ ตอนพิเศษ 4
ซ่อน 2“งั้นมีรางวัลให้ผัวที่น่ารักคนนี้ไหมล่ะคะ” เสียงห้าวแหบพร่าแต่แววตาของเขากลับเปิดเปลือยความต้องการอันร้อนแรงขึ้นมาทันที ฝ่ามือร้อนผ่าวอีกข้างถลกกระโปรงทรงเอสั้นแค่เข่าของหญิงสาวขึ้นมาแล้วประกบมือลงไปบนเนินเนื้อสามเหลี่ยมอวบอิ่ม บีบเคล้นเบา ๆ แบบจาบจ้วงแต่ก็เร้าใจ“พี่กริช เดี๋ยว” เมลานีเสียงสั่นเมื่อเขาบีบเคล้นที่ความเป็นหญิงของเธออย่างเอาแต่ใจ แต่แล้วก็ต้องซบหน้าลงกับอกและใช้มือจิกไหล่กว้างไว้เป็นหลักยึดเมื่อถูกนิ้วเรียวยาวกรีดลงไปในร่องเนื้ออันไวต่อสัมผัส เมื่อพบติ่งเนื้อนิ้วสากระคายก็กดคลึงหมุนวนจนเรียกน้ำชุ่มฉ่ำออกมาได้สำเร็จ“ดื้อกับพี่นัก คนดื้อต้องถูกลงโทษให้หนัก”“อ๊ะ” ความเสียวแปลบเกิดขึ้นทันทีที่ชายหนุ่มสอดนิ้วเข้ามาในช่องทางที่ชุ่มฉ่ำ เขาหงายมือและงอนิ้วขึ้นด้านบน ควงคว้านจนเจอกับจุดที่ทำหญิงสาวครางกระเส่า จากนั้นจึงเพิ่มจำนวนนิ้วสอดเข้าไปเพื่อจัดการกับคนดื้อ ช่องทางของเธอแม้จะชุ่มฉ่ำแต่ก็ยังคับแน่นจนอึดอัด ชวนให้อยากจะเอาตัวตนของเขาสอดใส่เข้าไปแทนที่ในตอนนี้ให้รู้แล้วรู้รอดเมลานีเสียวซ่านไปทั้งสรรพางค์กาย เลื่อนมือข้างหนึ่งมารั้งข้อมือที่รังแกเธอไม่หยุดหย่อนไว้ แต
โซ่แค้นจองจำใจ ตอนพิเศษ 3
ซ่อน 1ตั้งแต่ย้ายไปบ้านหลังที่เตรียมไว้ ข้าวของต่าง ๆ ของเมลานีและหนูพายรวมถึงป้าละไมเพิ่งย้ายเสร็จเรียบร้อย ส่วนกริชที่ข้าวของส่วนตัวของเขาน้อยมาก กลายเป็นเมลานีต้องคอยดูคอยซื้อหาเสื้อผ้าใหม่ ๆ ให้กับเขาอยู่เสมอ พอเธอถามเขาก็บอกว่าขี้เกียจเก็บของจากคอนโดเก่า แต่จริง ๆ หญิงสาวเคยแวะไปที่คอนโดของเขาก็ไม่ได้มีเสื้อผ้าเครื่องใช้เหลืออยู่เท่าไรนัก และด้วยความที่มัวแต่วุ่นวายกับการตกแต่งบ้านหลังใหม่ เมลานีจึงเพิ่งมีโอกาสที่จะเข้าไปเก็บของให้หมดเสียที เพราะรู้ว่ากริชเองก็มัวแต่ยุ่งกับการขยายสาขาหญิงสาวหยิบคีย์การ์ดของคอนโดจากลิ้นชักที่โต๊ะเครื่องแป้งเพื่อเตรียมไปเก็บของให้เขา คอนโดของกริชทำเลดี และราคาแพงลิบลิ่ว เมลานีเคยเสนอให้เขาปล่อยเช่าหากไม่ต้องการอยู่ด้วยตนเอง แต่ชายหนุ่มอ้างว่ากลัวคนเช่าจะทำให้คอนโดของเขาเละเทะ และกริชก็ตั้งใจจะเก็บไว้เป็นสมบัติของลูกเสียมากกว่า“พี่กริชคะเมลกำลังออกไปเก็บของที่เหลือในคอนโดให้นะคะ” หลังจากสตาร์ตรถและขับมาได้ครู่หนึ่งหญิงสาวก็โทรแจ้งเจ้าของสินทรัพย์ให้ทราบ“ฮะ ไม่ เมลไม่ต้องไป” ปลายสายดูร้อนรนขึ้นมาทันทีจนหญิงสาวแปลกใจ“ทำไมคะ ก็ในเมื่อพี่กริชยุ่ง
โซ่แค้นจองจำใจ ตอนพิเศษ 2
ผมเปียตั้งแต่ฝึกฝนถักเปียกับสายไฟอยู่พักใหญ่จนมั่นใจว่าถูกต้อง กริชก็เริ่มลองถักผมยาวเหมือนแพรไหมของเมลานี ครั้งแรก ๆ เขาเกร็งมากเพราะกะน้ำหนักมือไม่ถูก กลัวจะทำให้หนังศีรษะของภรรยาหลุดติดมือมาด้วย แต่เมลานีก็คอยสอนคอยบอกจังหวะ ไม่นานเขาก็ถักเปียได้สวยและเป็นระเบียบจนอยากจะลองถักให้ลูกสาวดูบ้างพอได้ทำ ก็กลายเป็นกิจวัตรที่ทุกวันมานี้กริชจะต้องถักผมเปียให้หนูพายทุกเช้าก่อนไปโรงเรียน เวลาลูกและเมียชมว่าทำได้สวย เขาภูมิใจกับมันมากกว่าการได้รับรางวัลนักบริหารดีเด่นของวงการยานยนต์เสียอีก“สวยสุด ๆ ไปเลยลูกสาวพ่อ”“พ่อกิด ไม่ใช่แบบนี้ โน โน” หนูพายเอียงศีรษะข้างซ้ายที ข้างขวาที แล้วไปเขย่าแขนคนเป็นพ่อให้จัดการแก้ไข“อะไรคะ”“ไม่สวย จะเอาแบบที่คุณแม่ทำให้ค่ะ”“แต่ปกติพ่อก็ถักเปียแบบนี้ให้นี่คะลูก” กริชบอกอย่างเอาใจลูกสาวตัวน้อยในชุดนักเรียน“หนูชอบแบบใหม่มากกว่าค่ะ” หนูพายทำปากยื่น “พ่อกิด ทำใหม่ค่ะ”“ทำ...ทำแบบไหนดี” คนเป็นพ่อเริ่มเลิ่กลั่ก กว่าเขาจะสำเร็จวิชาถักเปียก็เสียสายไฟไปหลายขด หนูพายกลับเบื่อเปียของเขาเสียง่าย ๆ กลัวเหลือเกินว่าไอ้แบบใหม่ที่ลูกสาวว่ามันจะทำให้เขาต้องกุมขมับและซื้อ
โซ่แค้นจองจำใจ ตอนพิเศษ 1
บ้านใหม่ 1กลิ่นดอกโมกหอมอ่อน ๆ โชยกรุ่นทำให้อากาศยามเช้ายิ่งสดชื่น สนามหญ้าเขียวสบายตาที่ถูกดูแลอย่างดีมีละอองน้ำจากหยาดฝนที่เพิ่งทิ้งช่วงไปตอนเช้ามืดพร่างพรมไปทั่วครั้งหนึ่งกริชไม่ชอบบ้านเพราะพื้นที่กว้างขวางทำให้คนตัวคนเดียวอย่างเขายิ่งโดดเดี่ยว แต่พอรู้ว่ามีความรักและมีลูกสาว เขาก็ซื้อบ้าน ซื้อไว้รอตั้งแต่เมลานีบอกให้เขาตัดใจใต้ต้นสนริมทะเลเขาซื้อบ้านที่มีสนามหญ้ากว้างไว้ให้ลูกวิ่งเล่น และปลูกต้นโมกที่ลูกสาวเคยมอบให้ตั้งแต่วันแรกที่เจอกันไว้รอบรั้ว ตกแต่งบ้านตามความชอบที่เมลานีเคยเพ้อฝันให้ฟังในสมัยเธอยังเป็นนักศึกษา ถ้าหลังกลับมาจากมาเก๊า เขาทุ่มเททุกอย่างเพื่อสร้างไพน์กรุ๊ป หลังกลับมาจากทะเลอย่างเจ็บปวดแสนสาหัสวันนั้น เขาก็อุทิศความหวังทั้งหมดลงมาที่บ้านหลังนี้ สร้างมันทีละส่วนอย่างตั้งใจ เหมือนกับที่เขารอคอยเมลานีอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน คล้ายหวังอยู่ลึก ๆ ว่าเขาจะได้มีโอกาสเปลี่ยนบ้านที่เป็นแค่โครงสร้างให้กลายเป็นบ้านที่หมายถึงครอบครัวอย่างแท้จริงและเมื่อวันนั้นมาถึง หญ้าก็เขียวขจี ดอกโมกก็ส่งกลิ่นหอมขจรขจาย…กริชจรดศีรษะลงหอมแก้มนุ่มของลูกสาวตัวน้อยที่ขอแยกห้องนอนไปแล้ว เมื่อ
You may also like
พายุร้ายพ่ายเมีย
นามปากกา อายดอลลี่8.4K viewsสัมพันธ์ลับ(รัก)สุดยอด
เพลงมีนา3.1K viewsขย้ำรักมาเฟีย
นิยายของเนม17.2K viewsนางบำเรอ SM20+
Naya Solene39.4K viewsMafiacasanovaนางฟ้าของมาเฟีย
ไรท์โส2.3K viewsMafia's Princess เจ้าหญิงของมาเฟีย
Sweet Rain240 viewsกรงสวาทรักมาเฟีย (โรมินิก X พริมพริตา) มี E-BOOK
รินทราย230 viewsDarkZ [I] MYZTERY HORO
Aliyah.P402 views
