ตอนที่ 4 อิ่มเอม

ตอนที่ 4 อิ่มเอม

หลังจากหมิงเจ๋อไปทำธุระที่เมืองหยางปินเสร็จเรียบร้อย บัดนี้เขากลับมาที่สำนักได้ราวๆ ครึ่งเดือน เรื่องในคืนนั้นยิ่งคิดยิ่งเสมอเหมือนความจริง เขาอยากหาทางพิสูจน์ให้ได้ แต่ก็เกรงว่าจะเป็นเช่นเดิม ดังนั้นจึงหาใครสักคนที่เขาไว้ใจได้พาไปด้วย จะได้แน่ใจในเรื่องที่ค้างคามาตลอดครึ่งเดือน

เมื่อเขาเห็นหานลู่ ศิษย์น้องที่สนิทกันเข้ามาหาที่ห้องหนังสือ จึงได้เล่าเรื่องราวทั้งหมดให้หานลู่ฟัง เขาได้ชักชวนหานลู่ให้ไปด้วย ในทีแรกหานลู่ปฏิเสธ แต่ด้วยความเคารพในตัวศิษย์ทำให้เกิดความเกรงใจจึงได้เผลอตกปากรับคำ

หลังจากได้ขออนุญาตอาจารย์ออกมาทำธุระสักวันสองวัน ก็ได้พากันควบม้าออกเดินทางมาจนถึงหุบเขาหยางจี แต่ทั้งสองได้วนหาโรงเตี๊ยมทั่วหุบเขาก็หาไม่พบ จึงควบม้าวนไป วนมาจนพลบค่ำ

"เฮ้อ..ศิษย์พี่ใหญ่ นี่เราก็วนหาตั้งนานแล้วนะขอรับ ยังหาโรงเตี๊ยมที่ท่านว่ายังไม่พบเลย หรือว่าคืนนั้นท่านจะฝันไปขอรับ" หานลู่ชักจะถอดใจ หลังจากพวกเขาขี่ม้าวนทั่วหุบเขากลับไม่พบโรงเตี๊ยมที่หมิงเจ๋อกล่าว

"ข้าก็คิดเช่นนั้น งั้นเรากลับกันเถอะ" ในที่สุดหมิงเจ๋อก็ถอดใจ เขาจึงขี่ม้านำทางเพื่อกลับสำนัก 

"ช้าก่อน..ศิษย์พี่ใหญ่ ใช่โรงเตี๊ยมนั่นรึเปล่าขอรับ" หานลู่เห็นแสงไฟสลัวๆ ในหุบเขา เขาจึงชี้ให้หมิงเจ๋อดูทันที

"ไหน ใช่...ใช่แล้ว เรารีบไปกันเถอะ" หมิงเจ๋อวกม้ากลับมา แล้วขี่นำทางไปตามแสงสลัวที่เขาเห็น

เมื่อไปถึงเขาก็พบเสี่ยวเอ้อน้อยคนเดิม เดินออกมาต้อนรับเขา

"อ้าวคุณชายนั่นเอง" เสี่ยวเอ้อน้อยทักทันทีที่เห็นหมิงเจ๋อ

"ใช่..ข้าเอง พอดีข้าเพิ่งกลับมาจากเมืองหยางปินนะ ว่าจะรีบกลับสำนักแต่คงไม่ทัน เลยแวะพักที่นี่สักคืน"หมิงเจ๋อตอบพลางส่งสายจูงม้าให้เสี่ยวเอ้อน้อย

"ได้ขอรับ ว่าแต่คุณชายจะเอาห้องพักกี่ห้องดีขอรับ" เสี่ยวเอ้อน้อยถามหลังจากเห็นอีกคนจูงม้ามายืนข้างๆ หมิงเจ๋อ

"ข้าต้องการห้องพัก 2 ห้อง ศิษย์น้องของข้าจะได้พักผ่อนได้สบายหน่อย" เขาเกรงว่าถ้านอนห้องเดียวกันแล้ว นางอาจจะไม่มาหาก็เป็นไปได้

"ได้ขอรับ เชิญพวกท่านทางนี้เลยขอรับ" ว่าแล้วเสี่ยวเอ้อน้อยก็นำทางหมิงเจ๋อและหานลู่ไปยังห้องพัก โดยที่พวกเขาไม่รู้ว่ามีสายตาหนึ่งกำลังจ้องมองมาทางพวกเขาจากระเบียงข้างบน

"ถึงแล้วขอรับคุณชาย ท่านจะรับอาหารเย็นด้วยหรือไม่ขอรับ" เสี่ยวเอ้อน้อยถามก่อนขอตัวออกไปเตรียมน้ำอุ่นสำหรับอาบให้หมิงเจ๋อ และหานลู่

"พวกเรายังไม่ได้ทานอะไรเลย งั้นเราลงไปทานกันข้างล่างเถอะ เจ้าคิดเห็นเช่นไรหานลู่" เขาหันไปถามศิษย์น้องที่เขาพามาด้วย

"ข้าแล้วแต่ศิษย์พี่ใหญ่ขอรับ" หานลู่ตอบพลางสอดส่องสายตาสำรวจไปทั่วห้อง

"เสี่ยวเอ้อ ถ้าเช่นนั้นพวกข้าจะลงไปทานอาหารเย็นข้างล่างแล้วค่อยขึ้นมาอาบน้ำก็แล้วกัน" หมิงเจ๋อหันไปบอกเสี่ยวเอ้อน้อยที่ยังคงยืนคอยอยู่หน้าประตู

"ขอรับนายท่าน" เสี่ยวเอ้อน้อยรับคำสั่ง ก่อนจะเดินนำลงไปชั้นล่าง

"หานลู่ เจ้าพักห้องนี้ก็แล้วกัน ข้าจะไปพักห้องข้างๆ นี้เอง เจ้ารอข้าสักประเดี๋ยวข้าจะเอาของไปเก็บก่อนแล้วค่อยลงไปทานอาหารพร้อมกัน" หมิงเจ๋อจัดการเสร็จสรรพก็เดินออกไปจากห้องพักทันที

"ขอรับ" หานลู่รับคำก่อนจะเดินไปสำรวจรอบๆบริเวณห้องพัก 

หลังจากพวกเขาทานอาหารกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็แยกย้ายกันเข้าห้องพัก ก่อนจะเข้าห้องพัก หมิงเจ๋อได้กำชับหานลู่ไว้ ว่าถ้าได้ยินเสียงจากห้องของเขาให้ไปแอบดูเหตุการณ์แล้วค่อยมาเล่าให้เขาฟังด้วย ซึ่งหานลู่ก็รับปากอย่างเป็นมั่นเป็นเหมาะ

หลังจากหมิงเจ๋ออาบน้ำ และเข้านอน เหตุการณ์ทุกอย่างก็ปกติดี หรือว่าคืนนั้นจะเป็นเขาที่ฝันไปเอง เขาเฝ้ารอนางจนดึกดื่นจึงได้เคลิ้มหลับไป

ยามจื่อ ที่เริ่มดึกสงัด คืนนี้ค่อนข้างมืดมิดเนื่องจากเป็นคืนข้างแรม 

ขณะที่หมิงเจ๋อกำลังหลับอยู่นั้น เขารู้สึกถึงฝ่ามืออุ่นร้อนที่กำลังไล้วนรอบๆ มังกรตัวเขื่องของเขา เขาจึงได้ใช้มือข้างหนึ่ง จับข้อมือขาวผ่องที่กำลังซุกซนนั้นไว้ ก่อนจะค่อยๆ ลืมตาขึ้น 

ดวงตาหวานฉ่ำที่แสนยั่วยวนนั่นเขาจำได้ ริมฝีปากบางสีชมพูมันวาวที่เขาเคยลิ้มลองนั้นกำลังยกยิ้มอย่างอ่อนหวานให้เขา นี่เขาคงไม่ได้ฝันไปอีกใช่หรือไม่

เขาจึงลุกขึ้นมา จับหลิวซือซือพลิกกายลงไปนอนใต้ร่างของเขาทันที เนื้อตัวอุ่นนุ่มนิ่มที่เขาสัมผัสได้นั้น คือนางจริงๆ เขาไม่ได้ฝันไป

"นี่เจ้าจริงๆ หรือแม่นางซือซือผู้งดงาม ข้าคิดว่าคืนนั้นข้าเพียงแค่ฝัน" เขากล่าวพลางลูบใบหน้าขาวนวล

"ท่านคิดเห็นว่ายังไงเจ้าค่ะคุณชาย" นางว่าพลางพลิกตัวขึ้นด้านบน ก่อนจะก้มลงจูบหมิงเจ๋ออย่างร้อนแรง นางดูดดึงริมฝีปากหนา และส่งลิ้นร้อนเล็กของนางเข้าไปเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นหนา อย่างดูดดื่ม มือของนางเลื้อยลงต่ำสอดเข้าไปในกางเกงของหมิงเจ๋อ ก่อนจะไปก่อกวนเจ้ามังกรที่กำลังหลับใหลให้ตื่นขึ้นมา 

"อ่า....อ่า..ซือซือ...ซี๊ด อ่า" หมิงเจ๋อเมื่อถูกนางชักรูดแก่นกายก็เกิดความกระสันเสียวขึ้นมา จึงใช้มือสองข้างปลดผ้าคาดเอวของนางออกก่อนจะผลักนางลงไปนอนบนเตียงหนานุ่มอีกครั้ง

เขารีบปลดเปลื้องอาภรณ์ของนางออก ก่อนที่เขาจะรีบถอดชุดของเขาออกอย่างเร่งรีบเช่นกัน เมื่อนางเปลือยเปล่าทรวงอกอวบอิ่มของนางก็ออกมาสู่สายตา หมิงเจ๋อใช้มือข้างหนึ่งนวดเฟ้นหน้าอกนุ่มหยุ่นในมือ แล้วใช้ลิ้นร้อนก้มลงไปเลียและดูดรอบทรวงอกจนเกิดรอยแดงสีกุหลาบ และเขาก็เปลี่ยนมาใช้ลิ้นเขี่ยยอดปทุมถันที่กำลังแข็งเป็นไต 

เมื่อเขานวดเฟ้นจนหนำใจ แล้วก็เลื่อนมือลงไปยังกลีบอวบอูมด้านล่าง ก่อนจะใช้นิ้วมือถูไถจนได้ยินเสียงของนางเริ่มครวญคราง จากนั่นเขาจึงสอดใส่นิ้วมือลงไปแช่ค้างไว้ และเริ่มชักเข้าชักออกจนสัมผัสได้ถึงน้ำหวานที่กำลังหลั่งไหลลื่นออกมาจากกลีบงาม เขาจึงเพิ่มนิ้วที่สอง และสามเข้าไป บัดนี้มังกรของเขากำลังพองขยายใหญ่จนเขาเจ็บปวดไปทั้งแก่นกายแล้ว เขาจึงเร่งจังหวะเข้า

"อ่า อ่า ท่าน อ่า ซี๊ด เร็วๆ เถอะเจ้าค่ะ อ่า...อ่า" ซือซือเสียวซาบซ่านจนบิดกายไปมาอยู่บนที่นอน 

เมื่อหมิงเจ๋อได้ยินเสียงครางหวานเร่งจังหวะ เขาจึงชักมือออก เขารีบแยกขาของนางออกก่อนจะเสียบแก่นกายที่ขยายใหญ่จนถึงขีดสุดลงไปทันที เขาก็สุดจะทนแล้วเหมือนกัน

"อ่า" ซือซือร้องลั่นเมื่งถูกหมิงเจ๋อสอดใส่แก่นกายเข้ามาทีเดียวจนสุด

"อ่า อ่า ซี๊ด ซือซือ เจ้าตอดรัดข้า...อ่า จนข้าเสียวไปหมดแล้ว อ่า...อ่า..ซี๊ด" หมิงเจ๋อเองก็เสียวซ่านไม่แพ้กัน เขาจึงเร่งจังหวะกระแทกอย่างแรง 

ตั๊บบบ ตั๊บบบบ ตั๊บบบบบ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นห้อง และแรงกระแทกกระทั้นของหมิงเจ๋อทำให้เตียงเกิดเสียงดัง  เอี๊ยด...อ๊าด  เอี๊ยด...อ๊าด 

จนทำให้หานลู่ที่อยู่ห้องถัดไปสะดุ้งตื่น เขานั่งนึกทบทวนที่ศิษย์พี่ใหญ่ได้สั่งกำชับไว้ เมื่อคิดได้ดังนั้นเขาจึงค่อยๆ ย่อง ออกไปทางประตู เมื่อไปถึงหน้าห้องของศิษย์พี่ใหญ่ เขาก็เล็งหาตำแหน่งเพื่อเจาะรูให้เห็นเหตุการณ์ข้างใน

เมื่อเขาเห็นหมิงเจ๋อกำลังกระแทกกระทั้นสตรีนางหนึ่งที่งดงามกำลังร้องครวญครางอยู่ใต้ร่างของหมิงเจ๋อ เขาก็ตกตะลึงงันไป ศิษย์พี่ใหญ่ไม่ได้ฝันไป นางมีตัวตนจริงๆ นางงดงามราวกับเทพเซียน ผิวกายของนางขาวเป็นยองใย ตัดกับผมสีดำขลับที่สยายเต็มที่นอน ทรวงอกอวบอิ่มที่ยอดปทุมถันสีชมพูกำลังชูชันนั้นหายเข้าไปในปากของพี่ใหญ่

"อ่า...นางน่าลิ้มลองเสียจริง" หานลู่เริ่มร้อนรุ่มเมื่อแอบมองอยู่ข้างหน้าประตู "ซี๊ด..ปากบางสีชมพูมันวาวของนางที่กำลังครางเสียงหวานนั่น เขาอยากลองชิมดูสักครั้งว่าจะหวานปานใด อ่า" บัดนี้เขารู้สึกถึงแก่นกายที่กำลังขยายใหญ่ขึ้นมา เขาไม่รู้จะจัดการเช่นไร จึงได้ล้วงมือเข้าไปชักรูดตามจังหวะที่เขาเห็นหมิงเจ๋อ กระแทกนาง

"อ่า...อ่า ท่าน เร็วอีกนิดเจ้าค่ะ ซี๊ด...อ่า" ซือซือเร่งจังหวะเพราะนางใกล้ถึงสวรรค์เต็มทีแล้ว

"อ่า...ข้า ซี๊ด...อ่า  ข้า เร่ง อ่า...อ่า...ซี๊ดด" เขาเพิ่มแรงกระแทกสองสามครั้งในที่สุด ทั้งสามก็ไปแตะถึงสวรรค์พร้อมกัน "อ่าห์"

น้ำนมสีขาวขุ่นพุ่งอัดฉีดเข้าใส่กลีบบุปผาอวบอูมจนล้นทะลักออกมา เกือบครึ่งเดือนแล้วที่เขาไม่ได้ปลดปล่อยเลย 

ทางด้านหานลู่เองก็ปลดปล่อยจนเลอะเต็มฝ่ามือหนา ขณะที่เขากำลังจะเดินกลับไปยังห้องพัก เขาก็ได้ยินเสียงภายในห้องเริ่มส่งเสียงดังอีกครั้ง เขาจึงก้มลงไปมองลอดรูเดิม เขาเห็น...

หมิงเจ๋อกำลังนั่งพิงเตียง โดยมีซือซือกำลังนั่งขย่มอยู่บนขาแข็งแกร่งของเขา กำลังขยับโยกขึ้นลง บั้นท้ายกลมกลึงอวบอิ่มน่าใช้มือบีบขยำจริง หานลู่คิด ทรวงอกอวบอิ่มกำลังเด้งขึ้นลงตามแรงโยกขยับของนาง "อ่า...ข้าทนไม่ไหวแล้ว"

หานลู่ค่อยย่องไปเปิดประตู แล้วปลดเปลื้องอาภรณ์ ก่อนจะเดินไปข้างเตียงแล้วกระซิบเสียงแหบพร่า

"ศิษย์พี่ใหญ่ ขอข้าสนุกด้วยคนได้หรือไม่" หานลู่ไม่รอคำตอบ เขารีบปีนขึ้นเตียงไปคุกเข่าแล้วยืดตัวขนาบแผ่นหลังขาวนวลของซือซือ ก่อนจะสอดมือไปด้านหน้าบีบขยำหน้าอกอวบอิ่ม แล้วบีบบี้ยอดปทุมถันทั้งสองข้าง

"อ่า อ่า..ซี๊ด...อ่า  อ่า" ซือซือครางอย่างเสียวซาบซ่าน ที่โดนบุรุษทั้งสองกำลังปรนเปรอความสุขให้นางอย่างกระสันเสียว 

ทางด้านหมิงเจ๋อ เขากำลังใช้สองมือจับเอวของนางอยู่ เมื่อเห็นหานลู่นวดเฟ้นทรวงอกอวบอิ่มของนางก็ไม่ได้ว่ากล่าวอะไร เพราะตอนนี้เขากำลังจะไปแตะถึงสวรรค์แล้ว เขาจึงจับเอวของนางขยับโยกอย่างแรง 

"อ่า...อ่า...ซือซือ  ซี๊ด เร็วอีกนิดข้า..ใกล้แล้ว อ่า..อ่า" หมิงเจ๋อเสียวซ่าน เริ่มครางกระเซ่า

หานลู่ซุกไซ้ซอกคอขาวนวล ก่อนจะใช้ลิ้นร้อนเลีย และไล่ขบเม้มตามซอกคอขาว จนมาถึงหัวไหล่มนทั้งสองข้าง และสองมือยังคงนวดเฟ้นทรวงอกอวบอิ่มอย่างหิวกระหาย

"อ่า..อ่า..พวกท่าน อ่า..ซี๊ด รังแกข้า อ่า..อ่า" เมื่อนางโดนลวนลามเลียจากหานลู่ และโดนแรงกระแทกกระทั้นจากหมิงเจ๋อในที่สุดนางก็แตะถึงสวรรค์ก่อนหมิงเจ๋อ

"อ่าห์" นางเสียวซ่านจนขนลุกขนชัน จึงทำให้ผนังอ่อนนุ่มภายในของนางตอดรัดแก่นกายของหมิงเจ๋ออย่างแรง ส่งผลให้หมิงเจ๋อเสียวซ่านจึงเร่งแรงกระแทกอีกสองสามทีเขาก็นิ่งค้างก่อนจะกระตุกและปลดปล่อยน้ำนมสีขาวขุ่นให้ไหลทะลักลงมาจากกลีบบุปผางาม "อ่าห์"

ป๊อก เสียงแก่นกายที่หมิงเจ๋อดึงออกมาทำให้ซือซือทรุดนั่งลงบนเตียง หานลู่ที่คุกเข่ายืดตัวอยู่ข้างหลังนาง จึงผลักนางไปหาแก่นกายของหมิงเจ๋อ และยกสะโพกขาวกลมกลึงมาทางตน ก่อนจะสอดใส่แก่นกายที่ตั้งชันและขยายใหญ่เต็มที่แล้วเข้าไปทีเดียวจนสุด

"อ่า" เมื่อหานลู่สอดใส่เข้าไปทีเดียวเขาก็รู้สึกเสียวกระสันขึ้นมาทันที ผนังอ่อนนุ่มภายในของนางยังคงขมิบและตอดรัดอย่างแรง นางเพิ่งจะเสร็จสมไป ทำให้มันตอดรัดแก่นกายของเขาแน่น เขาจึงแช่ค้างไว้ ก่อนจะค่อยๆ โยกขยับช้าๆ

"อ่า อ่า อ่า ซี๊ดดดด....อ่า ศิษย์พี่ ต้องขอบคุณท่าน อ่า...อ่า  บุญคุณครั้งนี้ข้า..อ่า อ่า จะไม่มีวันลืม อ่า" ต้องขอบคุณศิษย์พี่ใหญ่ที่ชักชวนเขามาด้วย ทำให้เขาได้พบเจอกับนางด้วยอีกคน

"อ่า..อ่า..ซี๊ด...อ่า..อ่า" ซือซือยังครางเสียงหวาน ทำให้หมิงเจ๋อจับท้ายทอยของนางลงมาเพื่อดูดกลืนมังกรที่กำลังขยายใหญ่อีกครั้ง

"อ่า..อ่า  ซี๊ด  อ่า..อ่า" เมื่อหมิงเจ๋อถูกซือซือใช้ลิ้นร้อนเลียแก่นกายตั้งแต่หัวลงมาจนสุด และใช้ริมฝีปากบางดูดกลืนมังกรเข้าไปจนหมด ก่อนจะค่อยๆชัดรูดอีกครั้ง ด้วยความเร็ว

"อ่า..อ่า..อ่า" หานลู่ก็เสียวซ่านไม่แพ้กันเขาจึงจับสะโพกกลมกลึงของนางแน่น ก่อนจะขยับโยกอย่างแรง

"อ่า อ่า ซี๊ด แม่นางช่าง อ่า...อ่า..บีบรัดมังกรของข้า ซี๊ดดดด  อ่า" หานลู่เริ่มเร่งจังหวะขึ้นจนในที่สุดเขาก็ไปแตะถึงสวรรค์ด้วยอีกคน "อ่าห์" เขาได้ปลดปล่อยน้ำขาวขุ่นเข้าไปเต็มกลีบบุปผานาง จนตอนนี้ล้นทะลักออกมา และไหลย้อยลงมาตามขาขาวนวล จากนั้นเขาจึงถอนแก่นกายออกมาจากนาง

ซือซือยังคงใช้ลิ้นร้อนดูดกลืนมังกรตัวเขื่องของหมิงเจ๋ออยู่ จนในที่สุดนางก็ถอนปากออกมาแก่นกายของหมิงเจ๋อ แล้วนางก็ลุกนั่งหันหลังให้หมิงเจ๋อ แล้วหันหน้ามาทางหานลู่ นางค่อยๆ สอดแก่นกายของหมิงเจ๋อใส่ในตัวนางจนสุด แล้วนางก็จับแก่นกายของหานลู่มาชักรูด จากช้าๆ ก็เริ่มเร็วขึ้น จนหานลู่เริ่มจะร้องครางเสียงต่ำอีกครั้ง

ทางด้านหมิงเจ๋อ เมื่อนางลุกเปลี่ยนท่ามานั่งหันหลังให้ แล้วสอดแก่นกายของเขาเข้าไปในตัวนางเขาก็จับเอวนางขย่มโยกอีกครั้ง "อ่า อ่า อ่า..ซี๊ด" เสียงทั้งสามคนร้องระบายอารมณ์จนเสียวซ่านแทบจะพร้อมกัน

ตั๊บบบบบ  ตั๊บบบบบบ เสียงเนื้อกระทบเนื้อยังคงดังต่อเนื่อง ควบคู่กับเสียงเตียงที่ดัง เอี๊ยด..อ๊าด เอี๊ยด..อ๊าด

จนในที่สุดทั้งสามก็ไปแตะถึงสวรรค์พร้อมกัน "อ่าห์"

ทั้งสามต่างล้มลงกอดก่ายกันบนเตียงอย่างเหนื่อยหอบ "แฮ่ก..แฮ่ก..แฮ่ก" 

"ศิษย์พี่ใหญ่ ท่านยังไหวอยู่หรือไม่ ท่านถอยให้ข้าได้นะขอรับ" หานลู่ยังคงมีความปรารถนาในตัวนาง เขานอนจ้องมองใบหน้างดงามของนาง ก่อนจะเอื้อมมือไปลูบใบหน้าขาวนวล แล้วโน้มหน้าไปจูบริมฝีปากบางสีชมพูมันวาว ที่เขาอยากลิ้มลองตั้งแต่อยู่หน้าประตูแล้ว เขาค่อยๆ ละเลียดละไมใช้ลิ้นร้อนเลียก่อนจะดูดเม้ม แล้วจึงสอดลิ้นหนาเข้าไปในโพรงปากของนาง เขาค่อยๆ ดูดดุนลิ้นเล็กก่อนจะเกี่ยวกระหวัดกันจนเกิดเสียงดังจ๊วบจ๊าบๆ

ทำให้หมิงเจ๋อลุกขึ้นมาจับนางนอนคว่ำทาบทับลงไปบนของตัวหานลู่ ที่บัดนี้แก่นกายของเขากำลังตั้งชันอีกครั้ง หานลู่คิดว่าศิษย์พี่ใหญ่เปิดทางให้เขาจึงสอดแก่นกายเข้าไปในตัวนางอีกครั้งอย่างไม่เกรงใจ ก่อนจะเริ่มโยกขยับ ทรวงอกอวบอิ่มกำลังถูไถอยู่บนหน้าอกแกร่งของเขา จนเขารู้สึกถึงยอดปทุมถันที่แข็งเป็นไตกำลังบดบี้หน้าอกของเขา

ทางด้านหมิงเจ๋อ เขายกสะโพกขาวนวลกลมกลึงขึ้นมาก่อนจะใช้ปากขบเม้มสะโพกสวยจนขึ้นสีกุหลาบ แล้วจากนั้นเขาจึงใช้ลิ้นร้อนเลียรอยจีบสีชมพูด้านหลัง ก่อนจะแทงลิ้นร้อนลงไปอย่างรัวเร็ว 

"อ่า อ่า อ่า ซี๊ดดด ท่านจะ..อ่า ทำอะไรคุณชาย ซี๊ด อ่า..อ่า" ซือซือเสียวสะท้านทรวง ทันทีที่โดนโจมตีทั้งสองทาง บัดนี้กลีบบุปผาของนางยังคงถูกหานลู่กระแทกกระทั้นอยู่ ทางด้านหลังก็โดนหมิงเจ๋อใช้ลิ้นร้อนแทงระรัวอยู่

"ข้าจะทำให้เจ้ามีความสุขที่สุดอย่างไรหล่ะ ซือซือของข้า" เขาเปลี่ยนมาใช้นิ้วมือสอดใส่ตรงรอยจีบทางด้านหลังแทน เขาเพิ่มจำนวนนิ้วเข้าไปเรื่อยๆ จนครบสามนิ้ว เขาจึงเปลี่ยนมาสอดใส่แก่นกายที่กำลังขยายใหญ่แทน

"อะ..อ่า ซี๊ดดดด  อ่า..อ่า" นางเสียวสะท้านทันทีที่หมิงเจ๋อสอดใส่แก่นกายเข้ามาทางด้านหลังของนางอย่างช้าๆ

"อ่า ศิษย์พี่ใหญ่ อ่า..ซี๊ด ท่าน..อ่า..อ่า สมแล้วที่เป็น...ซี๊ด  พี่ใหญ่  อ่า...ท่านเก่งกาจ...จริงๆ อ่า..อ่า"หานลู่ เขานับถือหมิงเจ๋อมากจึงอดชื่นชมพี่ใหญ่ของเขาไม่ได้

"อ่า..อ่า...ซี๊ด อ่า...อ่า..อ่า " ซือซือครางเสียงกระเส่าบัดนี้นางเสียวจนจะถึงขีดสุดแล้ว นางไม่เคยมีความสุขจนถึงขีดสุดเช่นนี้มาก่อน "อ่าห์" ในที่สุดนางก็ไปแตะถึงสวรรค์ก่อนบุรุษทั้งสอง ผนังอ่อนนุ่มภายในของนางขมิบระรัวเร็วทั้งสองทางจากความเสียวซ่าน จนนางขนลุกขนชันทำให้มันบีบรัดมังกรสองตัวที่กำลังมุดถ้ำอยู่ก็เสียวซ่านด้วยเช่นกัน ดังนั้นทั้งหมิงเจ๋อ และหานลู่จึงเร่งกระแทกกระทั้นนาง จนเตียงแทบจะหัก เสียงดัง เอี๊ยด..อ๊าด สลับกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังแข่งกัน ตั๊บบบ  ตั๊บบบบ 

จนในที่สุดหมิงเจ๋อ และ หานลู่ ต่างก็พากันไปแตะถึงสวรรค์พร้อมกันทันที "อ่าห์" ทั้งสามนอนล้มลงทับกัน และส่งเสียงหอบหายใจ 

หานลู่ไม่เคยเหน็ดเหนื่อยเช่นนี้มาก่อน หลังจากเขาปรับลมหายใจได้ เขาก็หลับไปทันที

หมิงเจ๋อก็ไม่ต่างกัน เขานอนหอบหายใจอยู่บนแผ่นหลังขาวนวลของหลิวซือซือ แล้วจึงหลับไปด้วยความอ่อนล้า

ส่วนหลิวซือซือ ที่นอนอยู่ตรงกลางระหว่างบุรุษทั้งสอง นางค่อยๆ ขยับออก แม้ยังคงมีแก่นกายทั้งสองสอดใส่อยู่ นางเห็นใคนคนหนึ่งเดินเข้ามาพร้อมชุดคลุมของนาง

"ซือจง เจ้าช่วยข้าหน่อย" นางสั่งเสี่ยวเอ้อน้อยทันทีที่เห็นเขาเดินเข้ามา

เมื่อซือจงช่วยนางจนหลุดออกมาได้ เขาก็สวมชุดคลุมให้นางทันที

"คืนนี้ท่านอิ่มเอมมากนะขอรับ" ซือจงถามขณะสวมชุดคลุมให้นาง

"หึๆๆ ใช่ นานๆ จะมีสักครั้ง ต้องขอบใจเจ้ามากนะ แล้วข้าจะให้รางวัลเจ้า" นางกล่าวพร้อมยกยิ้ม

"หามิได้ขอรับ ขอเพียงแค่ท่านมีความสุข ข้าน้อยก็ยินดีรับใช้ท่าน" ซือจงกล่าวขณะที่ช่วยนางผูกเชือกด้านหน้าของเสื้อคลุมจนเสร็จเรียบร้อย

"ฝากเจ้าจัดการที่เหลือด้วย" นางกล่าวก่อนเดินออกไปจากห้อง

"ขอรับ นายหญิง" หลังจากซือซือออกไปจากห้อง ซือจงก็จัดการทุกอย่าง อย่างเรียบร้อยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นในห้องนี้

รุ่งเช้าทั้งหมิงเจ๋อ และหานลู่ ต่างก็ต้องแปลกใจที่ตนเองนั้นนอนอยู่คนละห้อง ทั้งหมิงเจ๋อ และหานลู่ ต่างสวมใส่อาภรณ์เรียบร้อย หานลู่ค่อนข้างแปลกใจจึงรีบไปห้องศิษย์พี่ใหญ่ บัดนี้ศิษย์พี่ใหญ่ของเขากำลังนั่งอยู่บนเตียงในสภาพที่เรียบร้อยไม่มีรอยยับย่น

"หานลู่ เจ้าว่าเรื่องเมื่อคืน" หมิงเจ๋อถามหานลู่อย่างไม่แน่ใจ หากเขาฝันไปคนเดียวโดยมีหานลู่อยู่ในฝันด้วยคงจะน่าอายเกินไป เขาจึงลองถามแบบกำปั้นทุบดินไปก่อน

"ศิษย์พี่ใหญ่ เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นรึขอรับ" หานลู่ก็ไม่แน่ใจเช่นกัน เขาจึงลองเสี่ยงถามดู

ต่างคนต่างไม่กล้าเอ่ยถามเรื่องเมื่อคืน จึงได้แต่อ้ำๆอึ้งๆ อย่างไม่แน่ใจ

"ช่างเถอะหายลู่ เรารีบกลับกันเถอะ เดี๋ยวจะกลับถึงสำนักค่ำ" หมิงเจ๋อเห็นท่าทางของหานลู่ จึงคิดว่าเมื่อคืนเขาคงจะฝันไปแน่ๆ แต่ในฝันมีหานลู่ร่วมด้วย ถ้าหากเขาเล่าไป แล้วมันเป็นเพียงแค่ความฝัน คงจะน่าละอายและทำให้หานลู่ไม่นับถือเขาเช่นเดิม เขาจึงเงียบและเดินไปล้างหน้าล้างตา เก็บสัมภาระ แล้วลงไปข้างล่างรอหานลู่

หานลู่หลังจากเดินออกมาจากห้องพักของหมิงเจ๋อ เขาก็สับสนมึนงง กับสิ่งที่เกิดขึ้น มันจะเป็นไปได้อย่างไร เขาจำได้ว่าเมื่อคืนเขาได้ไปห้องของศิษย์พี่ใหญ่จริงๆ เขาได้พบเจอนางที่งดงามดั่งเทพเซียน ชวนให้หลงใหล เขาได้จูบนาง สัมผัสนาง และได้ร่วมรักกับนาง มันจะเป็นความฝันไปได้อย่างไร แต่ดูจากสภาพในห้องพักของศิษย์พี่ใหญ่ ที่สภาพของห้องยังคงเรียบร้อย ไม่มีร่องรอยใดๆ มันจะเป็นไปได้อย่างไร กับบทรักร้อนแรงเมื่อคืนไม่น่าจะคงสภาพเช่นนี้ได้ ยิ่งคิดยิ่งสับสน

เมื่อเขาลงมายังชั้นล่าง ศิษย์พี่ใหญ่ก็นั่งทานอาหารเช้ารออยู่ก่อนแล้ว ทั้งสองต่างจมอยู่ในความคิดเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน จึงมิได้สนทนากัน ทำให้โต๊ะอาหารเงียบโดยปราศจากเสียงพูดคุยกันดังเช่นปกติ

เมื่อทั้งคู่ทานอาหารเช้าแล้วก็ออกเดินทางกลับทันที ขณะควบม้าอยู่ต่างตนต่างมองหน้ากัน แต่ก็ไม่กล้าเอ่ยถาม ด้วยเกรงกลัวว่าจะเป็นเรื่องน่าอายหากเป็นเพียงความฝันจริงๆ

หลิวซือซือ ยืนมองทั้งคู่ควบม้าจากไป ตรงระเบียงบนชั้นสอง เมื่อคืนนางอิ่มเอมมาก ทำให้ใบหน้ามีสีเลือดฝาด และผิวกายของนางก็ขาวนวลนุ่มนิ่มยิ่งขึ้นไปอีก 

ได้แต่หวังว่าพวกเขาจะกลับมาหานางอีกสักครั้ง นางยกยิ้มเล็กน้อยก่อนพวกเขาจะหายลับไปจากสายตาของนาง........