LOGINห้าโมงเย็น ณ ผับ HP
“อ้าวพี่ลุคค์สวัสดีครับ ทำไมวันนี้มาแต่หัวค่ำเลยครับ” แทนไทที่พึ่งเช็กสต๊อกเครื่องดื่มในชั้นดินเสร็จเจอเข้ากับลุคค์พอดีจึงเอ่ยถามขึ้น
“เช็กสต๊อกของเสร็จแล้วใช่ไหม ส่งยอดทั้งหมดให้ฉันด้วย”
“ยังไม่สิ้นเดือนเลยนะครับ” ใบหน้าคมเข้มมีหนวดเคราขึ้นเป็นตอดำถามกลับสีหน้าสงสัย
“ฉันจะไปทำธุระที่ภูเก็ตสักอาทิตย์”
“โดนแม่พี่ตามให้กลับบ้านเหรอครับ” เสียงเรียบเอ่ยถามขณะเดินตามหลังชายหนุ่มขึ้นไปที่ห้องทำงานชั้นสอง
“กูจำเป็นต้องรายงานมึง” เท้ายาวหยุดชะงักขณะก้าวขึ้นบันไดหันขวับกลับมาถามเสียงแข็งพร้อมสายตาคมดุ
“เปล่าครับ เผื่อนายถามผมจะได้ตอบนายถูก”
“กูจะบอกนายเองไม่ต้องรบกวนมึงเสือกเรื่องของกูหรอก อาทิตย์หน้ากูไม่อยู่ก็ดูแลแล้วก็จัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย อย่าให้เกิดเรื่องเด็ดขาด”
“โยนงานหนักให้ผมอีกแล้ว”
“ถ้าไม่อยากทำก็ลาออกไปกูจะได้หาคนใหม่มาทำแทน” เสียงเรียบนิ่งตอบสวนกลับทันที
“ทำครับ ผมรักงานนี้มาก เจ้านายก็ใจดีผมชอบที่จะทำงานที่นี่มากครับ” แทนไทรีบบอกออกไปยาวเหยียด แต่น้ำเสียงเหนื่อยอ่อนขัดกับสิ่งที่พูดเมื่อสักครู่มาก
“ไม่ต้องสร้างภาพ”
“พี่ช่วยอ่อนโยนกับผมหน่อยเถอะครับ” แทนไทยังพูดกวนประสาทลุคค์ไม่หยุด
“มาเป็นคนไข้ฉันสิ”
“โอ้! ไม่ดีกว่าครับ เชิญพี่หยาบคายกับผมได้เต็มที่เลยครับ เราลูกผู้ชายพูดจาเสียงดัง หยาบคายบ้างเป็นเรื่องปกติครับ”
“Mood stabilizer อยู่ห้องยาตู้สีขาวกระปุกสีขาวชั้นบนสุด” สะโพกสอบหย่อนสะโพกลงบนเก้าอี้สีดำในห้องทำงาน นิ้วเรียวยาวชี้ไปทางห้องพยาบาลที่อยู่ถัดจากห้องทำงานของลุคค์และมีประตูเชื่อมหากัน
“พี่จะเอายาเหรอครับ”
“เปล่ากูบอกให้มึงไปหยิบมากิน”
“ผมไม่ได้ป่วย”
“แต่กูประเมินจากอาการแล้วกูว่ามึงควรได้รับยา”
“ยาอะไรนะครับเซอร์ เซอร์ ผมฟังไม่ทัน” แทนไทถามกลับพร้อมตั้งใจรอฟังคำตอบอีกครั้ง
“Mood stabilizer อยู่ตู้สีขาวกระปุกสีขาวชั้นบนสุด” ลุคค์บอกออกไปอีกครั้งพร้อมหยิบแฟ้มเอกสารรายการบัญชีของเดือนขึ้นมาไล่กวาดสายตาอ่าน
ตึก ตึก ตึก
แทนไทเดินกลับมาพร้อมกับกระปุกยาสีขาวในมือ คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันสายตายังจ้องอยู่ที่สลากยาที่ติดอยู่ข้างกล่อง
“พี่ลุคค์สรุปว่ายานี่คืออะไรครับ ทำไมป้ายที่ติดอยู่ที่ตู้ยาบอกว่ายากลุ่มประเภทรักษาอาการทางจิต”
“ก็ตามที่ป้ายติด มึงจะสงสัยอะไร”
“นี่พี่หาว่าผมบ้าเหรอครับ”
“ผู้ป่วยอาการทางจิตไม่ใช่คนบ้า เคมีในสมองพวกเขาแค่มีปัญหา จากการประเมินอาการของมึงเมื่อสักครู่กูว่ามึงเริ่มมีอาการระยะเริ่มต้นรีบกินยาซะ จะได้ไม่เป็นรุนแรงมากกว่านี้”
“โธ่! พี่ลุคค์ ทีหลังก็ด่าตรงๆ เลยนะครับ สรุปแล้วยานี่ผมต้องกินไหม”
“ถ้าหิวก็กินถ้าไม่หิวก็เอาไปเก็บ วันนี้ลูกค้าเยอะเช็กความเรียบร้อยหมดหรือยัง” ลุคค์ตอบกลับสีหน้าราบเรียบน้ำเสียงก็ราบเรียบเช่นกันบ่งบอกว่าหมดเวลาล้อเล่น
“เรียบร้อยแล้วครับ”
ลุคค์นั่งทำงานอยู่ในห้องตั้งแต่ช่วงเย็นจึงเวลาล่วงเลยเข้าสู่เช้าวันใหม่ก็ยังไม่มีทีท่าจะลุกไปไหน จนแทนไทที่เอ่ยถามขึ้น
“พี่ไปภูเก็ตคราวนี้พี่จะกลับมาอยู่ใช่ไหมครับ”
“กูแค่ไปธุระไม่ได้ไปตาย” เสียงเรียบตอบกลับ ใบหน้าคมละจากหน้าจอแล็ปท็อปเงยขึ้นไปตวัดสายตาเข้มดุลูกน้องจนอีกฝ่ายรีบหลบสายตา แต่ก็ไม่วายยอกย้อนถามกลับอีกครั้ง
“ก็ผมเห็นพี่เคลียร์งานตั้งแต่หัวค่ำไม่ลุกไปไหน นึกว่าจะไม่กลับมาแล้ว อาจจะโดนขังไว้ในกรงทองในคฤหาสน์หลังโตเหมือนในหนัง”
“รายการสต๊อกเครื่องดื่มมึงทำเสร็จหรือยัง ถ้าไม่เสร็จคืนนี้ไม่ต้องกลับบ้านนอน”
“โถ่พี่”
“มีเวลาเหลือมาแซะกู ถ้าต้องทำให้เสร็จคืนนี้คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง” พูดจบชายหนุ่มก็ลุกขึ้นเต็มความสูง หยิบบุหรี่และไฟแช็กเดินไปบันไดหนีไฟด้านหลัง
“เป็นหมอภาษาอะไรวะ เหล้าก็กิน บุหรี่ก็สูบ สงสัยหมดสายพันธุ์ใหม่” พูดจบแทนไทก็ส่ายหัวแล้วกลับมาตั้งหน้าตั้งตาทำงานของตัวเองต่อไป เมื่อมองดูเวลาเหลืออีกแค่ 4 ชั่วโมงก็เช้าแล้ว
“อื้อ..อ่าส์”“อ่าส์..แค่สัมผัสแค่นี้ก็โคตรเสียว” ลุคค์เองก็อดไม่ได้ที่จะระบายความเสียวเหมือนกัน“ผมจะใส่เข้าไปแล้วนะ”“อึก อื้อ อ่าส์/อ่าส์” เสียงครางดังขึ้นพร้อมกันเมื่อแท่งเนื้อขนาดยาวใหญ่ค่อยๆ เบียดเสียดผนังอุ่นนุ่มเข้าไปด้านในจนปลายดอกเห็ดชนเข้ากับปากมดลูกด้านใน ความเสียวซ่านมีความสุขที่ลุคค์อยากสัมผัสมานาน วันนี้เธอสร้างความเสียวและความสุขให้ชายหนุ่มจนล้นทะลัก“ขอรักคุณแบบนี้ทุกวันเลยได้ไหมครับ”“ถ้าคุณไหวก็ได้ค่ะ แต่ตอนนี้ช่วยรักฉันแรงๆ หน่อย” สะโพกกลมมนเด้งสวนขึ้นเมื่อโดนแท่งเนื้อชายหนุ่มเล่นงานจนเธอเสียวซ่านทรมาน และอึดอัด“อ่าส์..ไซน์ เด้งสวนขึ้นมาระวังจุกนะครับ” ชายหนุ่มเอ่ยเตือนเสียงลอดไรฟัน“อื้อ..จุก แต่เสียวมาก” เสียงหวานเอ่ยบอกอย่างไม่นึกอาย รู้สึกอย่างไรก็พูดออกมาแบบนั้นโดยไม่รู้ตัวเลยว่ายิ่งปลุกอารมณ์ดิบเถื่อนของชายหนุ่มมากขึ้น“เสียวก็ครางออกมาดังๆ ผมชอบเสียงครางของคุณ อยากให้ผมทำแบบไหนบอกผมมาคนดี”“กระแทกฉันเข้ามาแรงๆ บีบอกฉัน บีบมันแรงๆ” เสียงหวานเอ่ยบอก พร้อมกับมือสองข้างบีบเคล้นอกอวบของตัวเองทั้งสองข้าง“กรอด..โคตรเซ็กซี่ ยั่วโคตรเก่ง” ขาเรียวเล็กสองข้างถูกจับพา
“ตอนแรกหนาวค่ะ แต่ตอนนี้อุ่นกำลังดี” ใบหน้าหวานพลิกตัวหันมาเผชิญหน้าชายหนุ่ม ส่งสายตาหวานเยิ้มเย้ายวนกลับไป“นี่กำลังยั่วผมอยู่ใช่ไหม” เสียงแหบพร่าถามกลับ ฝ่ามือสองข้างดันสะโพกกลมมนเข้าหาตัว ดีไซน์เสียหลักเซซบเข้าที่อกแกร่ง หน้าอกอวบเบียดเสียดกล้ามแน่น ส่วนหน้าท้องแบนราบปะทะกับแท่งเนื้อที่ขยายอยู่ใต้ผืนน้ำ“คุณจะคิดแบบนั้นก็ได้นะคะ”“อยากลองในน้ำดูไหม จ๊วบ!” ชายหนุ่มเอ่ยถามความคิดเห็น แต่ปากหยักก็ก้มลงดูดเลียอกอวบที่ตั้งเต้าล่อตาล่อใจหลังจากที่บาร์เซียนั้นถูกดึงลงไปกองอยู่ที่เอวเรียบร้อยแล้ว“แต่ที่นี่ไม่มีถุง” เสียงเล็กเอ่ยเตือนออกไป“ผมพร้อมที่จะเป็นพ่อคนแล้ว ส่วนโรคติดต่อเราสองคนก็ตรวจกันเรียบร้อย ถุงยางอนามัยก็ไม่จำเป็นต้องใช้อีกต่อไป ขอใส่สดเลยนะครับคนดี” จากตอนแรกที่ดูเหมือนจะไม่ตั้งใจ แต่มาถึงตอนนี้ดูเหมือนทุกอย่างลุคค์จะตั้งใจให้เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น“แต่ฉันอยากสัมผัสคุณมากกว่านี้ เราไปทำต่อบนหาดได้ไหมคะ” เสียงหวานกระซิบบอกข้างใบหู ลุคค์ได้ยินถึงกลับกลืนน้ำลายอึกใหญ่ อุ้มร่างบางขึ้นในท่าเจ้าสาวเดินขึ้นจากน้ำทันที เท้ายาวเดินไม่ถึงสิบก้าวก็มาถึงผ้าผืนหนาที่เขาปูไว้รอก่อนหน้านั้น
“แล้วทำไมยังไม่ลุกไปอาบน้ำแต่งตัว”“ยังเช้าอยู่เลยครับ อากาศก็กำลังดี”“ลุกไปอาบน้ำแม่สั่งให้คนเตรียมอาหารเช้าเรียบร้อยแล้ว ถ้าเกิดว่าแผลของหนูไซน์อักเสบแม่จะจัดการกับแกขั้นเด็ดขาดแน่ลุคค์” พิมพ์ญาดาชี้หน้าคาดโทษก่อนจะเดินกลับออกไป“แดดขอโทษที่แดดช่วยอะไรลูกไม่ได้เลย” พูดจบก็เดินตามหลังภรรยาออกจากห้องไป“ปกติคุณป้าจะดุแบบนี้ไหมคะ” เสียงหวานเอ่ยถามขึ้นเมื่อในห้องเหลือกันแค่สองคน“แม่เป็นคนใจดีครับ ท่านจะดุกับแค่ผมเท่านั้นแหละครับ กับคนอื่นจะใจดีเหมือนนางฟ้าแต่ถ้าคุยกับผมก็อย่างที่คุณเห็นแปลงร่างเป็นแม่ใจร้ายจ้องจะกินหัวลูกตลอดเวลา”“แต่ดูคุณป้ารักคุณมากนะคะ ยอมให้คุณทำงานที่คุณชอบทุกอย่าง ฉันเชื่อว่าลึกๆ แล้วคุณป้าเองก็ไม่ได้เห็นด้วยที่คุณไปทำงานที่เสี่ยงอันตรายแบบนั้นทั้งที่ครอบครัวคุณมีทุกอย่างพร้อมหมดโดยที่คุณไม่จำเป็นต้องลำบากแบบนั้น”“แดดกับมัมค่อนข้างเคารพในการตัดสินใจของลูกครับ จะเลี้ยงลูกแบบฝรั่ง ปล่อยให้ลูกได้ไปใช้ชีวิตในแบบที่ตัวเองต้องการ แต่ถึงอย่างไรคนเป็นพ่อแม่ก็ยังห่วงลูกอยู่วันยังค่ำครับ”“คุณโชคดีมากนะคะ”“คุณเองก็โชคดีมากเหมือนกัน”“ยังไงคะ”“ก็โชคดีที่ได้เป็นลูกสะใภ้
“อื้อ..คุณ อื้อ..มันเสียวเกินไป” น้ำสีใสไหลซึมออกมาตามรูคับแคบบ่งบอกว่าร่างกายนั้นตอบสนองต่อความต้องการมากแค่ไหน“เสียวก็ครางออกมาครับ ห้องนี้เก็บเสียง” เสียงแหบพร่าบอกออกมา ลิ้นสากยังคงตวัดเลียรัวและเร็วขึ้นเรื่อย ๆ เน้นหนักสลับเบาสร้างความเสียวซ่านอย่างที่หญิงสาวไม่เคยได้รับมาก่อน“อ่าส์..แฉะขนาดนี้ ปลดปล่อยมันออกมาไซน์”“อื้อ…” นิ้วเรียวยาวสอดใส่เข้าไปในช่องทางคับแคบขณะที่ลิ้นสากยังดูดดุนสลับกับตวัดเลีย“คุณอื้อ อื้อ..อื้อ..อ้า เสียว มันเสียวไปหมด” ขาสองข้างสั่นเทาด้วยความเสียว ปลายเล็บเท้าทั้งสองข้างจิกลงบนที่นอนเพื่อระบายความเสียว“ปลดปล่อยมันออกมาไซน์” เสียงแหบพร่าเอ่ยบอกขณะเว้นช่วงหายใจ แต่นิ้วเรียวยาวที่เพิ่มเป็นสองนิ้วขยับเข้าสุดออกสุดเป็นจังหวะเร็วสลับช้าเนิบ ๆ เน้น ๆ“อื้อ..อ้า..อ้า..เสียว ฉันเสียว”“ตอดนิ้วเก่งมาก เมื่อไหร่คุณจะหายสักทีไซน์” เสียงแหบบ่นออกไปเมื่อในหัวจินตนาการว่าถ้าได้สอดใส่เข้าไปในตัวหญิงสาวคงจะรู้สึกดี“อื้อ..คุณเร็วอีก เร็ว อื้อ..อ้า อ่าส์..” นิ้วเรียวยาวขยับเข้าออกแรงและเร็ว ผนังอุ่นนุ่มด้านในตอดรัดถี่ขึ้นและแรงขึ้นบ่งบอกว่าร่างกายใกล้ปลดปล่อย“เรียกพี
“อืม..อย่ากวนฉันจะนอน” เสียงครางดังขึ้นเมื่อคนที่หลับอยู่ถูกรบกวนให้รู้สึกตัวตื่นกลางดึกตั้งแต่โดนรุกล้ำตอนแรกแต่แกล้งหลับเพราะอยากรู้ว่าชายหนุ่มนั้นจะทำอะไรกับเธอ“ชู่..นอนเถอะนะครับ เมื่อกี้ผมเห็นเหมือนมีตัวอะไรไต่อยู่กลัวว่ามันจะกัดคุณเลยจะเอาออกให้ครับ” ลุคค์ตอบกลับโดยไม่อิงหลักความเป็นจริงสักนิด ไฟในห้องทุกดวงถูกปิดและม่านก็ถูกเลื่อนลงปิดสนิทไม่มีแม้แต่แสงด้านนอกจะเล็ดลอดเข้ามาหลังจากที่ปล่อยให้คนตัวเล็กนอนหลับไปอีกครั้งแท่งเนื้อด้านล่างก็ไม่มีท่าทีจะอ่อนลง ยิ่งสายตาจ้องมองไปยังหน้าอกอวบสองข้างที่โผล่ล้นชุดนอนสายเดี่ยวออกมายิ่งกระตุ้นอารมณ์ความต้องการเพิ่มมากขึ้น“อ่าส์..ปวดฉิบหาย” ฝ่ามือหนาล้วงเข้าไปด้านในกางเกงจับแท่งเนื้อที่ดันกางเกงจนเห็นลำเด่นชัดรูดไปหนึ่งทีจนเผลอร้องครางออกมาด้วยความทรมานดีไซน์ที่กึ่งหลับกึ่งตื่นถึงกลับเผลอกลั้นหายใจเมื่อได้ยินเสียงครางทรมานอยู่ข้างๆ เมื่อเหล่ตาขึ้นมองก็พบว่าลุคค์นั้นกำลังกำแท่งเนื้อของตัวเองอยู่“จะนอนต่อหรือจะตื่นมาช่วยผม” ลุคค์ที่จับสังเกตจังหวะหายใจของคนที่แกล้งหลับได้จึงเอ่ยพูดขึ้นเสียงแหบพร่า“คุณหมอพีทสั่งห้ามไม่ให้ทำเรื่องแบบนี้ไม
“ไม่ลืมครับ แค่อยากย้ำพี่อีกทีว่าให้ดูแลคุณดีไซน์ให้ดี”“แฟนกู กูดูแลเธอดีอยู่แล้ว คนอื่นไม่ต้องเสือกมากก็ได้”“เขาตกลงเป็นแฟนกับพี่แล้วเหรอครับ อย่าคิดเองเออเองพี่ยังมีอีกหลายคดีที่ยังไม่เคลียร์ไม่ใช่เหรอครับ ล่าสุดหนุ่มบาร์โฮสต์กลายเป็นลูกเจ้าของโรงแรมแล้วไม่ใช่เหรอครับ อธิบายให้เธอเข้าใจหรือยัง”“กูจัดการเองได้”“แล้วแต่พี่นะครับ ยังไงคืนนี้ก็ขอให้พี่โชคดีได้นอนสบายบนเตียงนุ่มนะครับ” คำพูดของแทนไทได้ยินถึงกับขนลุกซู่รู้สึกร้อนๆ หนาวๆ สังหรณ์ใจอย่างไรไม่รู้ ระหว่างที่รอหญิงสาวอาบน้ำในหัวก็คิดว่าจะอธิบายเรื่องนี้ให้เธอเข้าใจอย่างไรตึก ตึก ตึกเสียงสลิปเปอร์กระทบกับพื้นเดินมาหยุดด้านข้างชายหนุ่มที่นั่งทำงานอยู่ที่โซฟาโซนห้องรับแขก แต่ดูเหมือนสายตาคมจะโฟกัสที่หน้าจอทีวีขนาดใหญ่ที่ปิดหน้าจอดำมืดอยู่จนดีไซน์สงสัยจึงเอ่ยถามขึ้น“กำลังเครียดเรื่องงานอยู่หรือเปล่าคะ”“../..” มีเพียงความเงียบตอบกลับ สายตาคมยังโฟกัสอยู่ที่เดิม“คุณลุคค์คะ คุณลุคค์” เสียงหวานเพิ่มระดับความดังขึ้นจากปกติ“คะ..ครับ เรื่องนี้ผมอธิบายได้นะครับ” ใบหน้าคมเข้มฉายแวววิตกกังวลคิ้วเข้มผูกเข้าหากัน“อธิบายอะไรคะ?”“ก็เร







