ธีทัตขับรถมาตามพิกัดที่เธอให้ นั่นทำให้เขาแอบพอใจที่ได้รู้จักบ้านคุณพ่อของเธอ สาวน้อยนั่งหน้าตาเครียดและค่อนข้างจะเงียบ เขาถามคำเธอก็ตอบคำ
“วันนี้พี่คิดอะไรไม่รู้เลยแวะมาดู กะแค่มาเฉยๆ ทำไมน้องพู่ไม่ไปกับทุกคนครับ” “หนูไม่อยากไปกับพวกเขา” “แล้วคุณแม่รู้มั้ยว่าน้องกลับมาบ้านคุณพ่อ?” “หนูไม่สำคัญขนาดนั้นหรอกค่ะ” “อย่าคิดแบบนั้นเลยนะ พ่อแม่ทุกคนล้วนรักและหวังดีกับลูกอยู่แล้ว” “แต่ไม่ได้หมายความว่าจะปลอดภัยกลับอันตรายมากกว่า” ธีทัตสะกิดใจกับคำพูดของเธอทันที “มีอะไรบอกพี่ได้นะครับ” เธอเงียบจนถึงบ้าน กล่าวขอบคุณและเดินเข้าบ้านไป นั่นทำให้เขาบอกกับตัวเองว่าจะต้องหาเวลามานอนค้างที่บ้านพ่อในช่วงสุดสัปดาห์บ้าง ชรันและพิชามญช์กลับมาที่บ้านโดยไม่รู้ว่าพรรณนาราไม่อยู่ พวกเขานั่งดื่มไวน์กันไปคนละนิดหน่อยและเข้านอน กลางดึกเกือบเที่ยงคืนที่ชรันแน่ใจว่าภรรยาใหม่ได้หลับสนิท เขาเดินไปที่ห้องของสาวน้อยวัยกระเตาะก็พบว่าไม่ได้ล็อกประตูห้อง แต่พอเปิดไฟปรากฎว่าเธอไม่อยู่ “ไปไหนนะ?” เขาโทรหาฟ้าเพื่อสอบถามว่าเห็นพรรณนาราออกไปจากบ้านหรือไม่ พอรู้ว่าธีทัตมาที่บ้านและออกไปด้วยกัน มันทำให้เขาแอบเดือดดาลในใจ “คุณรันทำไมรู้คะว่าน้องพู่กันไม่อยู่?” “ก็กลับมาปกติจะออกมาหาแม่เค้า แต่นี่เงียบก็เลยถาม” “แล้ว..คุณพิชาหลับแล้วหรือคะ?” “ใช่ มาหาฉันที่ห้องของหนูพู่กันตอนนี้ที” ชรันปิดไฟแล้วนั่งบนเตียงรอแม่บ้านสาวร่านสวาทให้มาหา เมื่อเธอเปิดเข้ามาก็ปิดล็อกทันที “จะดีเหรอคะ..ที่ใช้ห้องนี้” “ตื่นเต้นดีออก ไม่ต้องเปิดไฟนะ” นั่นเพราะเขาอยากใช้จินตนาการว่ากำลังร่วมรักกับพรรณนาราไม่ใช่ฟ้าสาวแม่บ้าน ทั้งคู่ปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกอย่างเร็วโดยไม่พูดพร่ำทำเพลง นอนกอดก่ายลูบคลำกันบนเตียงอย่างหื่นหิวในกามรส “ใช้ปากสิสาวน้อย ทำแรงๆ เลยนะ” ฟ้าไม่รอช้า ขยับหน้าลงไปที่ท่อนเอ็นนั้นจับเข้าปากแบบที่คุ้นชิน เธอรู้ว่าเขาชอบแบบไหนมาตั้งแต่รับใช้เขาที่ห้องทำงานในบริษัทอยู่บ่อยครั้ง ก่อนจะย้ายมาเป็นแม่บ้านที่นี่ “นั่นแหละ..อาา” ฟ้าใช้ปากได้ชำนาญมาก เธอเน้นส่วนหัวเป็นพิเศษ เขาเสียววาบจนหายใจหอบกายกระตุก ลิ้นที่เล้าโลมไปทั้งแท่งจนถึงลูกกลมๆ ชรันถึงกับร้องขอให้ขึ้นมาขย่มบนตัวเขาได้แล้ว ฟ้าขยับขึ้นมาคร่อมและจับแก่นกายนั้นให้มุดเข้าไป ทิ้งน้ำหนักตัวให้เข้าไปจนหมด “ซี้ด…โอยย เด็กดี..” เธอขย่มด้วยความมีอารมณ์สุดๆจนน้ำแฉะมีเสียงการสอดใส่ดังไปทั่วห้อง ชรันลุกนั่งให้ฟ้าไปโก้งโค้งหันหลังให้เพราะเขาอยากสอดใส่ทางด้านหลัง สองมือที่จับสะโพกให้กระแทกรัวๆ แม่บ้านสาวถึงกับครางเสียงหลง ”อาาา คุณรัน..เข้าลึกเสียว…อาา” “ในปากได้มั้ย..” “ได้ทุกอย่างค่ะ..อื้ออ แรงอีก..แรง..อีก” ชรันที่กระแทกเร็วขึ้นเรื่อยๆ พอใกล้จะเสร็จ เขาชักออกมาเอาไปเข้าปากของฟ้าที่อ้าปากรออยู่ เธอกลืนมันลงไปจนหมด พร้อมกับดูดเลียแท่งลำอย่างช่ำชอง เขาหอบหายใจแรงแบบนั้นโดยที่แม่บ้านสาวเลียให้เขาจนสะอาดหมดจด “เมื่อกี้ฟ้าเผลอร้องดังไปหน่อย กลัวคุณพิชาจะได้ยินจัง” “ฉันผสมยานอนหลับให้ในไวน์ ไม่ตื่นหรอก พรุ่งนี้มาทำความสะอาดห้องนี้ทีนะ” “ค่ะ คุณรัน” ช่วงสายของวันอาทิตย์จะเป็นวันที่แม่บ้านทั้งสองไม่ต้องทำความสะอาดยกเว้นจัดเตรียมอาหารถ้าเจ้านายอยู่บ้าน พอเที่ยงวันพิชามนญ์และชรันได้ออกไปด้วยกันข้างนอก เมื่อไม่มีใครในบ้าน ฟ้าจึงถือโอกาสเข้าไปในห้องของพรรณนาราเพื่อเปลี่ยนผ้าปูและปลอกหมอนพร้อมกับแอบยิ้มให้ตัวเอง “ถ้าฉันมีห้องของตัวเองแบบนี้ก็คงดีสินะ แต่ยัยหนูพู่ดันไม่รู้ว่าห้องตัวเองกลายเป็นม่านรูดชั่วคราวให้ฉันกับผัวแม่ตัวเอง ฮึ..ยังมีรอยคราบจากคุณชรันอยู่เลย” รอยคราบอสุจิแห้งกรังที่ติดอยู่บนที่นอน ฟ้าแค่เบะปากแล้วดึงมันออกใส่ตะกร้าแล้วเปลี่ยนทั้งชุดให้ใหม่ เธอหันซ้ายหันขวาสำรวจในห้องตามประสาคนที่ชอบสอดรู้สอดเห็น สายตาไปสะดุดที่โต๊ะเครื่องแป้งมีลิปสติกวางอยู่สองสามแท่ง เธอจึงลองนำมาทาเล่นสลับสีไปมาจนใช้เสื้อเช็ดก็ลบไม่ค่อยออก ด้วยความกลัวว่าแม่บ้านอีกคนจะสงสัยว่าไปทาลิปที่ไหนมา เธอจึงเข้าห้องน้ำเพื่อไปล้างหน้าและปาก “เอ๊ะ..ทำไมมีเสื้อในถังขยะ มันขาดเหรอ? ทิ้งทำไมน่ะ?” ฟ้าหยิบเสื้อและกางเกงขาสั้นออกมาจากถังขยะในห้องน้ำจึงพบว่ามันก็ไม่ได้ขาดแต่เธอกลับเห็นคราบ..ที่เหมือนกับบนผ้าปูที่นอน… ใจเธอสั่นแรงด้วยความตกใจ สมองประมวลผลไปหมดว่าในบ้านนี้มีผู้ชายเพียงคนเดียวคือชรัน คนขับรถนั้นอยู่กับเมียที่ห้องพักซึ่งเป็นแม่ครัว ไม่มีทางที่จะกล้าทำเรื่องอุกอาจกับลูกสาวของพิชามญช์แน่นอน คุณชรันเลี้ยงต้อยเหรอ?…นี่เด็กอายุแค่สิบห้าเท่านั้นนะ…ขนาดกับฉันตอนนั้นก็ 17 ย่าง 18 แต่นี่ยังเด็กเกินไป นมยังไม่ตั้งเต้า รูปร่างยังดูไม่เป็นสาวเต็มตัวเลยด้วยซ้ำ.. แต่การที่ยัยเด็กคนนี้เอาชุดมาทิ้งถังขยะให้เห็นชัดเจนแบบนี้ คือต้องการจงใจให้แม่บ้านสักคนได้เห็นอย่างนั้นเหรอ?..แสดงว่าโดนบังคับขืนใจไม่ได้สมยอมสินะ.. ฟ้าเก็บชุดใส่ถุงดำและนำไปทิ้งที่ถังขยะหน้าบ้านตามปกติ เธอจะลองสังเกตไปก่อนว่าลูกสาวพิชามนญ์กำลังแทงข้างหลังแม่บังเกิดเกล้าหรือโดนล่อลวงจากพ่อเลี้ยงกันแน่ ชรันเองที่ได้สัมผัสลูบคลำเด็กสาวไปแล้ว เขาติดใจเธอขนาดนับวันรอที่พรรณนาราจะมานอนค้างที่บ้านอีกครั้ง แต่ก่อนจะถึงวันศุกร์ เขาที่มีอารมณ์ทางเพศสูงได้สลับร่วมรักระหว่างพิชามญช์และแม่บ้านสาวอยู่ตลอดหลายวัน แน่นอนว่าเขาวางยานอนหลับให้ภรรยาทุกครั้งที่ต้องไปนอนกับแม่บ้าน ในคืนวันพฤหัสบดีช่วงหัวค่ำ เขาชวนพิชามญช์ดื่มไวน์ก่อนนอนเหมือนทุกที แต่คราวนี้เธอแกล้งจิบแล้วอมไว้ทำท่าหลอกว่ากลืนลงคอไป ก่อนจะเดินไปเข้าห้องน้ำเพื่อคายทิ้ง เวลาที่เขาเผลอหันไปหยิบโทรศัพท์ เธอก็เทมันทิ้งลงบนพรมข้างโซฟา “ง่วงแล้วค่ะ พิชานอนก่อนนะ” “คุณนอนเถอะ ผมดูรายการข่าวต่างประเทศสักพักก็จะนอนเหมือนกัน” ชรันนั่งดูโทรทัศน์ ส่วนพิชามนญ์ขึ้นไปนอนบนเตียงโดยที่หันหลังให้ เขารีบแชทหาฟ้าทันที “ไปที่ห้องหนูพู่เหมือนเดิม ลองดูชุดน่ารักๆในตู้เสื้อผ้าของพู่กัน เลือกสักชุดใส่แล้วถ่ายส่งรูปมาให้ฉันดูหน่อย เร็วๆล่ะ” “ค่ะ” ฟ้าพิมพ์ตอบมาแค่นั้นพร้อมกับเปิดประตูห้องอย่างเบามือแล้วย่องขึ้นมาบนชั้นสองของบ้านไปที่ห้องของพรรณนารา เธอเลือกชุดเดรสสั้นมาตัวหนึ่ง พอลองใส่ก็รู้สึกว่าคับ “คุณรัน ชุดน้องพู่เล็กค่ะ ฟ้าใส่ไม่ได้” “งั้นไม่ต้องใส่อะไร ถ่ายส่งมาระหว่างรอพิชาหลับสนิท จะได้ไม่ต้องเสียเวลา” แต่ไม่ว่าแม่บ้านสาวจะส่งรูปอล่างฉ่างขนาดไหนมาให้กี่รูป ชรันกลับรู้สึกว่าไม่ค่อยมีอารมณ์ด้วย มันก็เหมือนรูปโป๊เปลือยทั่วไป เขากลับนึกถึงกลิ่นกายเด็กสาวและความรู้สึกนุ่มนวลติดปลายนิ้วที่ยังจำได้ไม่ลืมเมื่อสัมผัสผิวเรือยกายของพรรณนารา ชรันเริ่มเอามือจับลูบคลำแก่นกายของตัวเอง เริ่มจินตนาการถึงสาวน้อยที่เขาหลงใหลเมื่อแรกเห็น ร่างกายเริ่มร้อนและความเป็นชายที่ตื่นตัวเต็มที่ในบ็อกเซอร์ เขาลุกเดินไปก้มดูภรรยาที่หลับตาพริ้มเหมือนว่าหลับสนิทไปแล้ว จึงปิดไฟในห้องและโทรทัศน์ แล้วเปิดประตูออกไปอย่างเงียบกริบที่สุด พิชามญช์ลืมตาในความมืด เธอสงสัยตั้งแต่ย้ายเข้ามาอยู่บ้านใหม่นี้ ว่าหลายครั้งเธอจะตื่นขึ้นมาในตอนที่สามีกลับมาที่ห้องแล้วมีข้ออ้างเสมอ ครั้งนี้เธอจะได้รู้ว่าเขาแอบไปคุยกับใครลับหลังหรือเปล่า? ……………………………….🐍🐍ชรันเห็นว่าพรรณนาราปลีกตัวไปแล้ว จึงมีโอกาสก่อนไปทำงานเพื่อคุยกับพิชามญช์“พรุ่งนี้ตอนเช้าเราไปจดทะเบียนสมรสกัน แล้วถ้าท้องจนเด็กอยู่ในระยะปลอดภัย ผมจะโอนให้แปดล้านตามคำขอ”“ลืมเรื่องแม่บ้านชั้นต่ำนั่นไปหรือเปล่า?”“ก็จะเลิกให้ไง”“ถ้าคุณผิดคำพูดล่ะ”“ว่ามาเลยจะให้ผมทำยังไง”“ฉันจะไม่บอกหรอกว่าจะทำยังไง..แต่ฉันทำแน่ คุณทำให้ฉันหันหลังกลับไม่ได้ ก็ต้องไปต่อกันแบบนี้แหละ อย่างน้อยฉันก็ได้รู้ตื้นลึกหนาบางของคุณมากขึ้น และที่คุณยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดก็เพราะคุณอยากได้ลูกสาวฉันเท่านั้นเอง มีแต่ฉันที่เป็นฝ่ายรักคุณ”พิชามญช์เสียใจมากจนเป็นความแค้น เธอตาแดงก่ำแทบจะเป็นสีเลือด เมื่อพูดจบก็ผลุนผลันออกจากห้องรับประทานอาหารไป พรรณนารานั่งเล่นอยู่ในห้องตัวเองจนถึงเวลาเที่ยง แม่บ้านได้มาเคาะประตูเรียกให้เธอไปทานข้าว“คุณผู้หญิงบอกป้าให้เอาอาหารมาให้ที่ห้อง แล้วหนูพู่ละคะ?”“หนูลงไปกินเองค่ะ”เธอมองไปที่ประตูห้องของแม่ด้วยความสงสารและเห็นใจ ก่อนจะไปนั่งอ้อยอิ่งกินมื้อเที่ยงเงียบๆคนเดียว ไม่นานนักธีทัตก็ขับรถมาที่บ้าน “พี่ธี..เอ่อ..สวัสดีค่ะ เอ้อ..พี่กินอะไรหรือยังคะ?”“ยังครับ เรียนเสร็จก็มานี่เลย”
ผ่านไปเพียงแค่ยี่สิบนาที พิชามญช์เขย่าตัวลูกสาวเบาๆจนแน่ใจว่าหลับลึกไปแล้ว เธอเดินกลับไปที่ห้องนอน ชรันที่นั่งเอนหลังดูโทรศัพท์อยู่เหลือบมองภรรยาที่มานอนหันหลังให้บนเตียงโดยไม่พูดอะไรสักคำ“พิชา เราควรต้องคุยกันนะ ไม่ใช่เงียบกันไปหมดแบบนี้”“คุยมาสิคะ”“ตอบผมมาก่อนว่าเมื่อคืนคุณทำไมไม่เข้าไปในห้องทำงาน ทั้งที่รู้ว่าผมทำอะไรอยู่”“คุณอยากเลิกกับพิชาใช่มั้ยคะ?”เธอถามชรันกลับทั้งที่ยังนอนหันหลังให้ “ไม่ได้อยากเลิก.. เอาล่ะ..สิ่งต่อไปนี้ที่ผมจะพูดนะ ผมมีความสัมพันธ์กับฟ้าจริงตั้งแต่เจ็ดปีก่อนแล้ว ถึงจะพึ่งมาเจอคุณ เธอเป็นแม่บ้านที่ออฟฟิศ เลี้ยงดูปูเสื่อกันมาตลอด ผมต้องรับผิดชอบเพราะเป็นผู้ชายคนแรกของเธอ แต่เธอไม่เคยใฝ่สูงอะไร เอาเป็นว่า..ผมจะย้ายเธอออกไปจากบ้านนี้”ไม่มีคำขอโทษสักแอะ…ฮึ หน้าตัวเมียจริงๆ…“แล้วต้องไปนอนกับมันด้วยใช่มั้ยคะ? ไม่มีตรงไหนที่บอกว่าจะเลิกกับมัน”“จะให้เลิกยังไง? เธอมาก่อนคุณนะ แถมผมเป็นคนแรกของเธอด้วย”“อ้อ…ค่ะ เมื่อกี้พิชาก็คุยกับลูกว่าอาจเลิกรากับคุณแล้วจะไปหางานทำ ส่วนลูกก็ไปอยู่กับพ่อถาวรเพราะพิชาคงไม่มีความสามารถพอจะเลี้ยงดูได้ดีไปกว่าพ่อเขา พิชามาทีหลังใ
“หนูนอนไม่หลับค่ะ ขอนอนด้วยคืนนึงได้มั้ย? มุมห้องก็ได้”ฟ้าทำท่าประหลาดใจที่คุณหนูแสนสวยดูบอบบางจะอยากมานอนบนพื้นห้องของแม่บ้านอย่างเธอ แต่พอนึกถึงเรื่องที่เคยเห็นชุดของพรรณนาราในถังขยะ ทำให้เธอยอมเปิดประตูให้“น้องพู่นอนบนเตียงก็ได้ค่ะ นอนพื้นมันปวดหลัง”“ขอบคุณค่ะพี่ฟ้า เอ่อ..อย่าบอกใครว่าหนูมานอนที่นี่นะ ถ้าแม่ถามหนูจะแก้ตัวเอง”เมื่อปิดประตูและทั้งสองล้มตัวลงนอนแล้ว ฟ้านอนครุ่นคิดเรื่องที่เด็กสาวน่าจะถูกล่วงละเมิด เพราะไม่เช่นนั้นคงไม่มาขอนอนด้วย ทั้งที่ตอนนี้พึ่งจะสามทุ่มเท่านั้นยัยเด็กคนนี้ต้องกลัวมากแน่นอน..ว่าแต่อีป้านั่นเป็นใจให้ผัวทำมิดีมิร้ายลูกสาวหรือเปล่า? หรือโดนวางยานอนหลับเหมือนเวลาที่เขามาเอากับฉัน..ชรันที่อาบน้ำเสร็จออกมาก็พบว่าพิชามญช์นอนเอนหลังเล่นโทรศัพท์อยู่ พอเขาชวนเธอดื่มไวน์ก่อนนอนด้วยกัน เธอปฏิเสธ“ไม่ล่ะค่ะ รู้สึกว่าดื่มไวน์แล้วหลับลึก ตื่นสายกว่าปกติ”“แต่ไวน์องุ่นพวกนี้ดีต่อสุขภาพนะ เราไม่ได้ดื่มเยอะสักหน่อย”เขาจำใจต้องเปิดไฟ reading lamp นอนดูโซเชี่ยลในโทรศัพท์เงียบๆอยู่ร่วมชั่วโมง พิชามญช์ที่ทำท่าหลับไปแล้วแต่ชรันก็ยังอยากให้เธอหลับลึกกว่านี้จึงรอไปอี
แม่บ้านที่โดนตั้งคำถามอย่างไม่ทันตั้งตัว แต่ก็มีไหวพริบพอที่จะคิดคำตอบได้รวดเร็ว พอกับท่าทีของชรันที่นิ่งเฉย เขาตักอาหารกินและดูข่าวในโทรศัพท์ชิลๆ“ฟ้าเห็นบริษัทรับสมัครหาแม่บ้านในกลุ่มหางานจากเฟสบุ๊คน่ะค่ะ สมัครไว้แล้วเขาเรียกให้มาทำที่นี่ ก่อนหน้านี้ก็ทำแม่บ้านตามบริษัทค่ะ”พิชามญช์ยิ้มเล็กน้อย “แล้วยังสาวยังแส้ มีคนคุยหรือมีแฟนบ้างไหม?”“ไม่มีค่ะคุณผู้หญิง ฟ้าต้องส่งเงินให้แม่ มีภาระ ไม่ค่อยได้เจอใครด้วยค่ะ อ้อ อาทิตย์หน้าฟ้าขอลากลับบ้านสักอาทิตย์นึงได้มั้ยคะ?”“คุณรันว่าไงคะ?”เธอแกล้งถามสามีทั้งที่รู้เพราะได้ยินทุกอย่างแล้วจากเมื่อคืน“แล้วแต่คุณเลยพิชา”“ไปเถอะจ้ะ ไม่ต้องห่วงเรื่องงานของเธอหรอกนะ ตอนเธอไม่อยู่ มีคนทำหน้าที่แทนได้เหมือนกัน”คำพูดกำกวมที่ดูมีเลศนัยนั้น แน่นอนว่าแม่บ้านสาวรู้สึกได้แต่เธอพยายามไม่คิดมาก อาจจะเพราะมีแม่บ้านที่เป็นเมียคนขับรถด้วยอีกคนที่ทำงานบ้านได้ในช่วงที่เธอลางานธีทัตบึ่งไปถึงบ้านคุณพ่อของพรรณนารา พอกดกริ่งแล้วแจ้งแม่บ้านก็ได้รับเชิญให้เข้ามานั่งรอในบ้านหลังใหญ่ที่ดูมีฐานะเช่นกัน “รอสักครู่นะคะ พอดีคุณณัฐกับหนูพู่กันพึ่งกินข้าวเช้าเสร็จก็แยกย้าย
ชรันไปที่ห้องของพรรณนารา ฟ้าได้นอนเปลือยเปล่าบนเตียงรออยู่แล้ว เขาปิดไฟและล็อกประตูไว้ ก่อนจะไปที่เตียงรวบเอวแม่บ้านสาวให้มาที่ขอบเตียงและลงไปคุกเข่า จับขาสองข้างของฟ้าแยกออกและเริ่มลงลิ้นดูดดุนเครื่องเพศของเธออย่างเร่าร้อน เสียงร้องครางเริ่มต้นทันทีพร้อมกับที่ฟ้าเริ่มมีอารมณ์อย่างรวดเร็ว“อื้ออ…อาาา ดีจัง..ใช่ค่ะ ตรงนั้น..อาา”เธอขยุ้มผมของชายวัยกลางคนเบาๆ สองขาหนีบศีรษะเขาเอาไว้เพราะความซาบซ่าน แต่ใครจะรู้ว่าเขากำลังสร้างมโนภาพว่าทำสิ่งนี้ให้ผู้หญิงคนอื่นอยู่ชรันเลิกทำแล้วยืนขึ้นให้เธอนั่งใช้ปากให้ เขาครางในลำคออย่างพึงพอใจในความมืด เสียงดูดเข้าออกเร็วๆนั้นทำให้เขาถึงกับหน้าท้องเกร็ง ก่อนจะใช้สองมือจับศีรษะเธอกระแทกกับท้องน้อยรัวๆจนดุ้นนั้นลึกลงไปในคอของฟ้าจนน้ำลายไหลยืดพร้อมกับสำลักออกมาพิชามญช์ที่แอบฟังอยู่ด้านนอก น้ำตาอาบแก้มด้วยความคั่งแค้นนี่เขากล้าใช้ห้องลูกสาวฉันมาทำเรื่องระยำบัดสีแบบนี้ได้ยังไง? ทั้งที่ฉันเองก็นอนอยู่ห้องไม่ไกลกันคนทั้งสองเปลี่ยนจากบนเตียงไปที่หน้าต่าง ฟ้ายืนหันหลังโก้งโค้งให้ เสียงกระแทกกระทั้นรุนแรงนั้นถึงไม่แนบหูฟังกับประตู พิชามญช์ก็ได้ยินอย่างถนัดโด
ธีทัตขับรถมาตามพิกัดที่เธอให้ นั่นทำให้เขาแอบพอใจที่ได้รู้จักบ้านคุณพ่อของเธอ สาวน้อยนั่งหน้าตาเครียดและค่อนข้างจะเงียบ เขาถามคำเธอก็ตอบคำ “วันนี้พี่คิดอะไรไม่รู้เลยแวะมาดู กะแค่มาเฉยๆ ทำไมน้องพู่ไม่ไปกับทุกคนครับ”“หนูไม่อยากไปกับพวกเขา”“แล้วคุณแม่รู้มั้ยว่าน้องกลับมาบ้านคุณพ่อ?”“หนูไม่สำคัญขนาดนั้นหรอกค่ะ”“อย่าคิดแบบนั้นเลยนะ พ่อแม่ทุกคนล้วนรักและหวังดีกับลูกอยู่แล้ว”“แต่ไม่ได้หมายความว่าจะปลอดภัยกลับอันตรายมากกว่า”ธีทัตสะกิดใจกับคำพูดของเธอทันที “มีอะไรบอกพี่ได้นะครับ”เธอเงียบจนถึงบ้าน กล่าวขอบคุณและเดินเข้าบ้านไป นั่นทำให้เขาบอกกับตัวเองว่าจะต้องหาเวลามานอนค้างที่บ้านพ่อในช่วงสุดสัปดาห์บ้างชรันและพิชามญช์กลับมาที่บ้านโดยไม่รู้ว่าพรรณนาราไม่อยู่ พวกเขานั่งดื่มไวน์กันไปคนละนิดหน่อยและเข้านอน กลางดึกเกือบเที่ยงคืนที่ชรันแน่ใจว่าภรรยาใหม่ได้หลับสนิท เขาเดินไปที่ห้องของสาวน้อยวัยกระเตาะก็พบว่าไม่ได้ล็อกประตูห้อง แต่พอเปิดไฟปรากฎว่าเธอไม่อยู่“ไปไหนนะ?”เขาโทรหาฟ้าเพื่อสอบถามว่าเห็นพรรณนาราออกไปจากบ้านหรือไม่ พอรู้ว่าธีทัตมาที่บ้านและออกไปด้วยกัน มันทำให้เขาแอบเดือดดาลในใจ “ค