ตอนที่1

เสียงฝีเท้าของผู้คนที่มากกว่าหนึ่งกำลังเดินตรงมาทางนี้ ทำให้สาวใช้คนสนิทของสตรีที่นั่งกระสับกระส่ายอยู่บนเตียงดวงตาเหลือกลาน

"คุณหนู พวกเขามากันแล้วเจ้าค่ะ เราจักทำเยี่ยงไรดีเจ้าคะ"

เสี่ยวมี่ เอ่ยถามผู้เป็นนายเสียงสั่น ทั้งร่างของนางยังสั่นเทาด้วยความหวาดกลัวก้าวเข้ามาเกาะขาผู้เป็นนายที่นั่งอยู่บนเตียง

อิงอิง หรือในตอนนี้ก็คือ ว่านเย่วอิง บุตรสาวของท่านหมอ ว่านกู่ถิง หมอผู้ได้รับขนานนามว่าเป็นหมอเทวดาที่ชอบช่วยเหลือคนยากไร้ เป็นที่นับหน้าถือตาของเหล่าเชื้อพระวงศ์ ขุนนางและบรรดาชาวบ้านชาวเมือง ท่านหมอว่านนั้นได้มีโอกาสรักษาโรคประหลาดให้แก่องค์ชายพระองค์หนึ่ง ซึ่งองค์ชายพระองค์นั้นเป็นที่โปรดปรานของฮ่องเต้จนหาย ตระกูลว่านจึงได้รับพระราชทานทรัพย์สินมากมาย และเป็นที่ชื่นชมขององค์ฮ่องเต้ จนประทานตำแหน่งให้ท่านหมอว่านเป็นผู้ถ่ายทอดวิชาต่างๆ ให้แก่เหล่าหมอหลวง ท่านหมอว่านจึงเป็นที่เคารพนับถือของผู้คน แต่เขากลับมีบุตรสาวที่เป็นสตรีร้ายกาจแห่งแคว้น

"เจ้ารับหน้าพวกเขาไปก่อน แจ้งว่าข้ายังไม่ได้สติ"

อิงอิงกล่าวจบนางก็ล้มตัวลงนอนอีกครั้งและหลับตาลงในทันที

"จะดีหรือเจ้าคะคุณหนู"

เสี่ยวมี่ที่เอ่ยถามผู้เป็นนายของนางเสียงสั่นแต่กลับไม่ได้รับการตอบรับจากอีกฝ่าย พร้อมกับเสียงเปิดประตูเข้ามาทำให้นางไม่มีทางเลือก รีบทรุดกายลงนั่งบนพื้นข้างเตียง ใบหน้าจิ้มลิ้มนั้นซีดเผือดน้ำตาไหลพราก

"คุณหนูของเจ้าเหตุใดจึงยังไม่ตื่นอีก"

เสียงทุ้มกดต่ำที่เต็มไปด้วยโทสะของบุรุษตรงหน้าทำให้เสี่ยวมี่เอ่ยตอบด้วยเสียงอันสั่นเครือตะกุกตะกัก

"มะ ไม่ทราบ เจ้าค่ะ คุณชายเซี่ย บ่าวมิรู้ว่าเหตุใดคุณหนูของบ่าวถึงได้ยังไม่ฟื้นคืนสติ"

กล่าวได้เพียงเท่านั้นนางก็ปล่อยโฮออกมาอีกครา นางมิได้เสแสร้งแกล้งทำ แต่นางร้องไห้เพราะความหวาดกลัวจริงๆ เมื่อเห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยความโกรธเคืองของบุรุษตรงหน้าที่แทบจะฆ่าคนได้ของคุณชายเซี่ย เซี่ยชิงเทียน นางกลัวเหลือเกินว่ากระบี่ในมือของเขาจะตวัดใส่ลำคอเล็กๆ ของนาง

อิงอิง นางได้ยินเสียงของบุรุษผู้นั้นถึงกับต้องลอบกลืนน้ำลายลงคอที่แห้งผาก รับรู้ถึงความโกรธเคืองที่แผ่ออกมาจากกายของอีกฝ่าย คุณชายเซี่ยชิงเทียน พระเอกในนิยายที่คร่าชีวิตของนางร้ายในเรื่องหรือก็คือนางในตอนนี้ไม่ผิดแน่

อิงอิง รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในคราแรกนางก็พบว่าตัวเองตื่นขึ้นมาในสถานที่ที่แปลกตา จำได้ว่านางนอนอ่านนิยายจนไม่ยอมหลับยอมนอนแล้วร่างกายนั้นก็เกิดรับไม่ไหว นางช็อคจนถึงแก่ความตาย แต่ไม่คิดเลยว่าชีวิตหลังความตายของนางจะโผล่มาเป็นนางร้ายในนิยายที่นางเคยอ่านเมื่อนานมาแล้ว จนนางแทบจะจำเนื้อหาไม่ได้เลยด้วยซ้ำ นางตื่นขึ้นมาอีกทีก็อยู่ในร่างของ ว่านเย่วอิง สตรีร้ายกาจแห่งแคว้น ที่รู้เพียงว่านางร้ายในเรื่องตายอย่างอนาถยิ่งนัก ถูกพระเอกวางยาพิษให้ทุกทรมานเพราะคิดร้ายต่อนางเอก วางแผนทำร้ายนางเอกสารพัดวิธี เลือดนั้นไหลออกทางทวารทั้งเจ็ด จนตาย แค่คิดนางก็ขนพองสยองเกล้า

ในตอนแรกเมื่อรับรู้ว่าตนมาอยู่ในร่างของนางร้ายผู้นี้ นิยายที่นางเคยอ่านก็หลั่งไหลเข้ามาในหัวเป็นฉากๆ สตรีในยุคปัจจุบันเข้ามาเกิดใหม่ในร่างของสตรียุคอดีตที่ไม่ได้โดดเด่น มีความสวยแต่ไม่มีสมอง เป็นตัวประกอบบ้างล่ะ นางร้ายบ้างล่ะ แต่พวกนางกลับใช้ความสามารถที่ติดตัวมาพลิกบทบาทเปลี่ยนตัวเองให้กลายเป็นนางเอก

แล้วนางเล่า เดิมนางนั้นเป็นถึงคุณหนูตระกูลใหญ่ ตระกูลเก่าแก่ที่ร่ำรวยติดอันดับของประเทศ ชีวิตของนางจึงเปรียบดั่งเจ้าหญิง ที่ไม่แม้แต่จะต้องหยิบจับสิ่งใด วันๆ หนึ่ง ชีวิตของนางจึงมีแต่เรื่องน่าเบื่อหน่าย สิ่งเดียวที่นางทำได้ดีคือชี้นิ้วสั่ง นางไม่มีความสามารถใดใดเลย นางทำสิ่งใดไม่เป็น อีกอย่างนางนั้นยังเป็นตัวโง่งม ไร้ความสามารถ จะใช้สิ่งใดมาตะเกียกตะกายให้ร่างนี้ได้เป็นนางเอกกัน คุณหนูเช่นนางจะทำสิ่งใดได้ จะใช้ความสามารถใดพาตัวเองให้รอดพ้นจากความตายเช่นในนิยายได้เล่า นางมิได้เป็นหมอ ทำอาหารหรือก็ไม่เป็น ความรู้ใดก็ไม่มี ก็นางเป็นคุณหนูที่ใช้ชีวิตดุจดั่งเจ้าหญิง บ้านนางร่ำรวยล้นฟ้า แล้วนางจะเหนื่อยดิ้นรนไปทำไมกัน

แต่อิงอิงเอ๋ย เจ้าช่างมาอยู่ในร่างนี้ได้ถูกเวลายิ่ง เพียงคิดว่าหากอยู่อย่างสงบ นางก็จะไม่พบจุดจบที่น่าเศร้า แต่กลับมิอาจทำได้ เมื่อเจ้าของร่างเดิมได้สร้างเรื่องเอาไว้ให้นางเสียแล้ว

ว่านเย่วอิงนางปักใจรักในตัวคุณชายเซี่ยชิงเทียนมาตั้งแต่นางอายุได้สิบสองหนาว เพราะว่านเย่วอิงนั้นได้ติดตามผู้เป็นบิดาซึ่งเป็นหมอผู้ที่มีพรสวรรค์ย้ายเข้ามาอาศัยอยู่ในเมืองหลวงตั้งแต่สี่ปีก่อน เรือนของทั้งสองนั้นอยู่ติดกัน จึงทำให้ทั้งคู่นั้นสนิทสนมกันมาตั้งแต่บัดนั้น

คุณชายเซี่ยชิงเทียนมีอายุมากกว่าว่านเย่วอิงสองปี เขาเป็นบุตรชายคนเดียวของแม่ทัพใหญ่ของแคว้น เป็นชายหนุ่มรูปงามทำให้ว่านเย่วอิงตกหลุมรักอีกฝ่ายตั้งแต่แรกพบ ว่านเย่วอิงนางคิดมาตลอดว่าชายหนุ่มเองก็มีใจให้แก่นาง จนกระทั่งในวันปักปิ่นของนางเมื่อหนึ่งปีก่อน ว่านเย่วอิงถึงได้รู้ว่าชายที่นางตกหลุมรัก เขานั้นมีใจให้สตรีอีกคน เพราะเขานั้นสารภาพรักกับสตรีนางนั้นในวันปักปิ่นของนาง ซึ่งสตรีนางนั้นก็เป็นสหายสนิทของว่านเย่วอิง หลิวซูเซียน นางเอกของเรื่อง จึงสร้างความโกรธแค้นให้ว่านเย่วอิงเป็นอย่างมาก นางจึงเข้าไปทำร้ายอีกฝ่าย เรื่องราวในวันนั้นทำให้ความสัมพันธ์ของนางและเซี่ยชิงเทียนแย่ลงอย่างมาก

หลิวซูเซียนนางเป็นเพียงบุตรสาวของเถ้าแก่ร้านขายซาลาเปา ที่ฝ่าฟันอุปสรรคระหว่างชนชั้นและการกลั่นแกล้งของนางร้ายของเรื่อง ซึ่งก็คือว่านเย่วอิงอดีตสหายจนได้ครองคู่กับพระเอก

ความสัมพันธ์ของว่านเย่วอิงกับหลิวซูเซียนนั้นก็ได้จบสิ้นลงตั้งแต่วันนั้นเช่นกันและว่านเย่วอิงนางก็คอยกลั่นแกล้งอีกฝ่ายมาตลอด จากเรื่องเล็กๆ คล้ายจะหนักมือขึ้นเรื่อยๆ จนครั้งนี้ว่านเย่วอิงถึงกับคิดจะเอาชีวิตของอีกฝ่าย นางผลักหลิวซูเซียนจนพลัดตกลงไปในสระบัว แต่นางเองก็พลาดท่าพลัดตกลงไปด้วย หลิวซูเซียนที่กำลังจะหมดลมหายใจกลับได้พระเอกช่วยเอาไว้ได้ทัน เหตุการณ์ในครั้งนี้หลิวซูเซียนนั้นรอดแต่ว่านเย่วอิงนั้นไม่รอด นั่นจึงเป็นสาเหตุให้นางมาอยู่ที่นี่และเป็นผู้รับโทสะของพระเอกของเรื่องที่เป็นสาเหตุให้คนรักของเขาเจ็บตัว

"คุณชาย บ่าวว่าเรากลับกันก่อนเถิดนะขอรับ คุณหนูว่าน นางเองก็ยังไม่ได้สติ แล้วเราค่อยมาชำระความกับนางในภายหลัง ตอนนี้บ่าวว่าท่านรีบกลับไปรอต้อนรับท่านแม่ทัพก่อนเถิดนะขอรับ"

เสียงบ่าวชายคนสนิทของบุรุษผู้นั้นเอ่ยกับเขา ทำให้อิงอิงที่แกล้งหลับแทบจะลุกขึ้นตบมือให้บ่าวผู้นั้น แต่ก็จำต้องฝืนเอาไว้ เกิดความเงียบอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนบุรุษผู้นั้นจะกล่าวขึ้น

"ได้ ข้าจะกลับไปก่อน แต่ข้าจะกลับมาชำระความกับสตรีร้ายกาจเช่นเจ้าแน่ ว่านเย่วอิง"

ว่าแล้วชายผู้นั้นก็สะบัดชายอาภรณ์ แล้วเดินกลับออกไปด้วยแรงอารมณ์ อิงอิงนางหรี่ตามองเสี่ยวมี่ที่รีบลุกไปปิดประตูก่อนจะระบายลมหายใจออกมายืดยาว