ตึก ตึก ตึก
"ไอ้กร....มึงเลิกลากแขนกูดิ๊! ถ้าจะลากขนาดนี้มึงไม่ตัดแขนกูไปไว้นอนกอดเล่นเลยล่ะ"คนตัวเล็กบ่นห้ามเพื่อนตัวสูงที่ตอนนี้จับแขนตัวเขาแน่นอย่างกับกลัวว่าเขานั้นจะหนี
เออ...ครับกูจะหนี
ไอ้ห่าก็ดูเพื่อนสารเลวทั้งสองคนของผมสิครับรู้ไหมว่าตอนนี้มันพาผมมาที่ไหน
เหอะ! เหอะ!
ทุกคนคงไม่รู้สินะว่าพวกมันพาผมมาที่ไหน ที่ที่ผมไม่อยากจะมายังไงละ! จะที่ไหนซะอีกละ ก็ที่ ผับXผับที่ผมอ้วกใส่เพื่อนพี่นที เฮียที่นับถือของไอ้กรน่ะสิครับ
"สาบานก่อนสิ"ไอ้กรมันหยุดเดินก่อนจะหันมาพูดกับผม สาบานเหี้ยอะไรของมัน
"สาบานอะไรของมึง"ผมถามมันกลับพร้อมกับทำหน้างง ๆ แบบหล่อ ๆ ส่งไปให้มัน (หลงตัวเองอีกละ)
"สาบานว่ามึงจะไม่หนีถ้ากูปล่อยแขนมึง"มันตอบผม
"กูสาบาน!!!"ผมตอบมันเสียงดังฟังชัดออกไปทันทีที่มันพูดจบ
แต่!
"กูสาบานเลยถ้ามึงปล่อยแขนกู กูจะวิ่งหนีชนิดที่ล้มจนฟันหักหมดปากกูก็จะฝืนลุกขึ้นปัดฝุ่นแล้ววิ่งต่อแบบไม่คิดชีวิตเลยล่ะ"ผมพูดต่อพร้อมกับยิ้มแบบจริงใจไปให้มันหนึ่งดอก (ยิ้มแบบกวนตีนอะครับ)
ผั๊วะ!
"โอ๊ยยยยไอ้สัตว์เต ตบกูทำห่าอะไร"ผมร้องเสียงหลงแล้วหันไปด่าไอ้เพื่อนเลวอีกคนที่มันยืนฟังผมทะเลาะกับไอ้กรอยู่นานสองนานแต่อยู่ ๆ แม่งก็เล่นตบหัวผมซะเกือบทิ่มลงพื้น
"กูหมั่นไส้"มันตอบผมก่อนที่จะเดินเข้าไปในผับพร้อมกับลากแขนผมอีกข้างให้เดินตามมันเข้าไปด้วย
สภาพผมตอนนี้คือคนหล่อที่ถูกเพื่อนสารเลวทั้งสองกระชากแขน ย้ำนะครับว่ากระชากแขน!!!ให้เดินตามเข้าไปในผับกับพวกมันสองคน กูไม่อยากเข้าปายยยปล่อยกูให้ไปที่ชอบที่ชอบเถอะ ที่ไหนก็ได้ที่ไม่ใช่ที่นี่!
กูอายครับกูอายยยยพวกมึงเข้าใจมั้ยพวกมึงมันเพื่อนใจร้าย
ก๊อก ก๊อก ก๊อก!
"เข้ามา"คนตัวสูงที่นั่งตรวจบัญชีร้านเอ่ยขึ้นเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตู
"เฮียสวัสดีครับ"
"อ่าวกูก็นึกว่าใคร ที่แท้ก็พวกมึงสามคนนี้เอง"เมื่อได้ยินเสียงรุ่นน้องที่รู้จักกล่าวทักทาย ก็เงยหน้าขึ้นจากเอกสารก่อนที่จะเอ่ยทักกลับไป
"นี่พาเพื่อนมาที่นี่ จะพามาสร้างเรื่องอะไรให้กูอีกป่ะเนี่ยคราวก่อนกูยังเรียกขวัญเพื่อนกูกลับมายังไม่ครบเลยนะ" นทีที่เห็นว่ากรพาเพื่อนตัวเล็กที่ก่อเรื่องเมื่อคราวก่อนมาด้วยก็อดที่จะพูดจาหยอกเล่นกับคนตัวเล็กไม่ได้
"แฮะ ๆ ๆ พี่ก็ว่าไปผมไม่ได้เมาเหมือนคราวก่อนซะหน่อย"คนตัวเล็กหัวเราะออกมาอย่างอาย ๆ มือก็พลางยกขึ้นมาเกาท้ายทอยอย่างเขิน ๆ ก่อนจะเอ่ยพูดกับเจ้าของผับ
"เออ!กูก็พูดหยอกมึงเล่นไปงั้นแหละ แล้วนี่พากันมาแดกเหล้าเหรอ"นทีตอบนิวตัลก่อนที่จะหันไปถามกร
"แรกๆผมว่าจะพาไอ้นิวตัลมันมาขอโทษเฮียเฉย ๆ แต่ถ้าเฮียเลี้ยงรุ่นน้องอย่างผมรึจะกล้าปฏิเสธผู้ใหญ่อย่างเฮีย"กรตอบออกมาอย่างยิ้ม ๆ
"ไอ้สัตว์หัวหมอนะมึงอ่ะ"นทีว่า
"ไอ้กรไหนมึงบอกกูว่า แค่พาไอ้ตัลมาขอโทษเฮียมึงไงกูไม่อยู่ดื่มกับมึงนะโว้ยยยกูมีธุระต่อ"ตะวันพูดขึ้นเมื่อเห็นท่าทีว่าเพื่อนตัวสูงของตนนั้นจะพาอยู่ดื่มต่อ ด้านนทีที่ได้ยินเสียงคนตัวเล็กเพื่อนของกรที่กรนั่นยืนบังอยู่นั้นก็มองดู
เชี่ยยย โคตรน่ารักเลย
นทีที่พอเห็นหน้าของตะวันก็สบถในใจกับความน่ารักของตะวัน ไอ้เหี้ยกรมึงก็ยืนบังคนน่ารักแบบนี้ซะนานเลยนะไอ้น้องเวร เมื่อคืนนี้เห็นไม่ชัดมัวแต่ตกใจที่เห็นเพื่อนเจอเหตุการณ์แบบนั้นจนไม่ได้สังเกต บวกกับห้องมันค่อนข้างสลัว ๆ ด้วย แต่ถ้าจะถามว่าเพื่อนอีกคนของไอ้กรนั่นน่ารักไหม? ตอบได้เต็มปากเลยว่าน่ารักมากกกก แต่พอเห็นสภาพเมื่อวานแล้ว ผมขอบายดีกว่า
"เออ ๆ ไม่แดกก็ได้"กรตอบเพื่อนตัวเล็กพร้อมกับผลักหัวเพื่อนเบา ๆ อย่างเซ็ง ๆ ที่ไม่ได้แดกเหล้าฟรี
อย่าผลักแรงไอ้สัตว์
"ไอ้กรมึงจะไม่แนะนำเพื่อนมึงให้กูรู้จักเลยหรือไง"นทีเอ่ยถามกรขึ้นสายตาก็พลางมองไปยังเพื่อนตัวเล็กของกรที่ตอนนี้ยังคงยืนอยู่ข้างหลังกร
"อ่อเออผมลืมไป ไอ้ตัวเล็กนี้ชื่อตะวัน"กรชี้นิ้วไปที่ตะวันก่อนที่ตะวันจะยกมือไหว้นที นทีก็มองอย่างยิ้ม ๆ
"ส่วนไอ้ที่มันอ้วกใส่เพื่อนพี่ มันชื่อนิวตัล"
"ไอ้สัตว์แนะนำกูดี ๆ ก็ได้"นิวตัลด่าเพื่อนตัวดีพร้อมกับส่งสายตาพิฆาตไปให้หนึ่งดอกก่อนจะหันไปพูดกับนที
"เอ่อ...คือเมื่อคืนผมขอโทษที่สร้างเรื่องที่ผับพี่ด้วยนะครับ"นิวตัลเอ่ยขอโทษนทีถึงเรื่องที่ตัวเองไปอ้วกใส่เพื่อนพี่เขา ก่อนที่จะยกมือไหว้ขอโทษอย่างจริงใจ นทีเองก็ยิ้มตอบรับก่อนจะเอ่ยตอบนิวตัล
"พี่น่ะไม่ถือสาเราหรอก พี่รู้ว่าเราเมา"นิวตัลที่ได้ยินคำตอบก็ยิ้มแก้มปริก่อนที่จะหุบยิ้มทันทีกับคำพูดต่อมาของนที
"แต่เพื่อนพี่อะ พี่ไม่รู้ด้วยหรอกนะว่ามันจะโกรธเรามากน้อยแค่ไหน เมื่อคืนพอมันได้สติมันก็โมโหเอาเรื่องอยู่"นิวตัลที่ได้ยินก็หุบยิ้มแทบจะไม่ทัน
พรึบ!
"ไอ้ที!" ทุกคนที่ได้ยินเสียงเปิดประตูพร้อมกับเสียงคนตัวสูงก็หันขวับไปมองพร้อมกัน
"ไอ้ที!!!"เจ้าของความสูงร้อยแปดสิบหกเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับเอ่ยเรียกชื่อเพื่อนของตนขึ้นเสียงดัง ทุกคนในห้องต่างพากันมองไปยังบุคคลที่เพิ่งเดินเข้ามาใหม่ เพื่อนทั้งสองของนิวตัลที่เห็นว่าเป็นใครต่างก็พากันเบิกตากว้าง"เหี้ยแล้วไงมึงไอ้ตัล"กรสบถออกมาเบา ๆ แต่เพื่อนตัวเล็กก็ได้ยิน"เหี้ยอะไรของมึงไอ้เชี่ยกร"นิวตันถามกรอย่างงง ๆ เพราะตนนั้นไม่รู้จักคนที่พึ่งเดินเข้ามาใหม่"จะไม่เหี้ยได้ไงล่ะ ก็พี่คนนี้คือเพื่อนของพี่นทีที่มึงไปอ้วกใส่พี่เขาไง"ตะวันเป็นคนหันมาตอบเพื่อนตัวเล็ก ส่วนนิวตัลที่ได้ยินที่เพื่อนบอกก็เบิกตากว้างขึ้นอย่างตกใจ ก่อนจะหันไปมองยังคนที่พึ่งเข้ามาในห้องใหม่ก็พบว่าคนตัวสูงนั้นมองมายังตนอยู่ก่อนแล้ว"อะ...เออออไอ้หล่อมึงมาหากู มึงมีอะไรหรอ"นทีที่เห็นบรรยากาศจะเงียบเกินไปก็ชวนเพื่อนตัวสูงของตนคุย"แรก ๆ กูก็มีเรื่องจะคุยกับมึง แต่ตอนนี้ไม่แล้วว่ะ กูมีเรื่อง
ณ มหาลัยX"เฮ่ออออ""มึงเป็นอะไรของมึงวันนี้ทั้งวันกูเห็นมึงถอนหายใจรอบที่ล้านแปดล่ะ"เตตะวันเอ่ยถามเพื่อนตัวเล็กขึ้นเพราะวันนี้ทั้งวันเขาเห็นเพื่อนของเขาถอนหายใจทำหน้าเซ็งทั้งวันเลย ปกติเห็นแต่กวนบาทาตลอด"เฮ่อออ"นิวตัลก็ยังคงไม่ตอบเพื่อนได้แต่ถอนหายใจออกมาอย่างเซ็ง ๆ เหมือนเดิม"ไอ้สัตว์!ถ้ายังไม่ตอบกูจะถีบแล้วนะ"เตตะวันเอ่ยออกมาอย่างโมโหเมื่อเพื่อนของตนยังคงถอนหายใจไม่ยอมตอบออกมาสักที"มึงไม่ให้กูเซ็งได้ไง มึงดู" คนตัวเล็กหันมาตอบเพื่อนตนเองพร้อมกับยื่นมือถือที่แสดงหน้าจอช่องแชตของแอปพลิเคชันสีเขียวให้เพื่อนตนดู"อะไร"กรที่นั่งข้าง ๆ ตะวันก็เอ่ยถามขึ้นอย่างสนอกสนใจก่อนจะแย่งมือถือเพื่อนตัวเล็กมาดูก็เห็นข้อความที่แสดงอยู่ข้อความ
ณ.บริษัทPhilipกรุปตึก ตึก ตึก"สวัสดีพี่"คนตัวเล็กกล่าวทักทายพี่ รปภ ที่ยืนค่อยเฝ้าอยู่หน้าประตูทางเข้าบริษัทอย่างสนิทสนมเป็นกันเอง"อ่าวน้องมาแล้วเหรอ"รปภที่ได้ยินเสียงคนตัวเล็กทักทายตนก็หันไปมองแล้วเอ่ยทักทายอย่างเป็นกันเองกลับไป ก่อนที่จะเปิดประตูให้ คิดดูว่าผมมาบ่อยไม่บ่อยจนผมสนิทกับคนในบริษัทแล้วอ่ะ"อ่ะพี่ผมซื้อน้ำกับขนมมาฝาก"ผมพยักหน้าให้พี่เขาเบา ๆ ก่อนจะยื่นขนมกับน้ำให้พี่รปภ"เฮ๊ยยยขอบใจไอ้น้อง"พี่รปภเอ่ยขอบคุณผมก่อนที่จะยื่นมือมารับของแล้วส่งยิ้มให้อย่างเป็นมิตร"งั้นผมเข้าไปก่อนนะพี่ อยู่นานเดี๋ยวคนแก่จะกินหัวผมเอา"ผมเอ่ยบอกพี่รปภ ซึ่งแกก็พยักหน้าและหัวเราะออกมาเบา ๆผมก้าวเดินเข้ามาในบริษัทอย่างคุ้นชินเหล่าพนักงานที่เห็นผมเดินเข้ามาต่างพากันเอ่ยทักทายผมอย่างเป็
"อื้อออ"ผมเบิกตากว้างเมื่ออยู่ ๆ อีตาลุงฟิลิปป์ก็มาคว้าคอผมจูบ ใช่ครับทุกคนฟังไม่ผิดอีตาลุงฟิลิปป์มันจูบผม เอ๊ะ!เขาเรียกจูบไมวะเพราะอีตาลุงมันแค่จูบแบบแตะกันเฉย ๆ แบบปากแตะปากอ่ะ อันนี้เขาต้องเรียกว่าจุ๊บใช่ไหมพรึบ!เดชะบุญมีคนเปิดประตูเข้ามาแบบทะเล่อทะล่าจริง ๆ ด้วยครับเปิดแบบไม่เคาะประตูด้วย ซึ่งอีตาลุงมันไม่รู้สึกตัวว่ามีคนเข้ามา ผมปรายตาไปมองแบบที่ยังจุ๊บกับอีลุงอยู่ (เพราะอีลุงมันล็อกคอผมไว้) ก็เห็นว่าเป็นเจ๊โรสเลขาสุดเอ็กซ์ของอีลุงฟิลิปป์ที่ยืนมองผมกับอีกลุงจูบกันด้วยแววตาอึ้ง ๆ ผมที่เห็นว่าเป็นใครก็ยักคิ้วใส่สองทีเป็นการสื่อว่าผมเหนือกว่า (แต่ในใจกูนี่เต้นตึกตักแล้วครับ) เลขาสาวสวยที่เห็นผมยักคิ้วใส่แบบกวนตีนก็มองผมอย่างแค้น ๆ ก่อนจะถอยหลังปิดประตูไปอย่างเงียบ ๆอีลุงมันจูบผมค้างอยู่แบบนี้ไม่นานก็ผล่ะออกจากผม พอมันผละออกจากผมมันก็แสดงสีหน้าอ้ำอึ้ง ส่วนผมที่พอตั้งสติได้ก็พูดออกไปอย่างกวน ๆ เพื่อลดบรรยากาศที่น่าอึดอัดนี้
ณ.ตระกูลNTรถคันหรูวิ่งแล่นเข้ามาจอดสนิทในรั้วบ้านหลังจากประตูรถเปิดออกขายาวก็ก้าวลงมาจากรถสปอร์ตราคาแพงเต็มความสูงร้อยเจ็ดสิบเก้าแล้วหันไปเอ่ยปากถามหัวหน้าพ่อบ้าน"นายน้อยกลับมาหรือยัง"นาธารหรือธนาธรเอ่ยถามขึ้นถึงนายน้อยตัวแสบของเขาที่ดูเหมือนว่าเดี๋ยวนี้จะกลับดึกทุกวัน ช่วงนี้เขานั้นไม่ค่อยมีเวลาที่จะตามดูแลนายน้อยของเขาเท่าไหร่นัก เพราะเขานั้นติดงานด้วยพึ่งจะเริ่มร่วมหุ้นการค้าอาวุธกับบริษัทใหม่คือบริษัทPhilipกรุปงานมันยังไม่ลงตัวเท่าไหร่เขาเลยต้องเข้าไปดูหน้างานอยู่บ่อยครั้ง"กลับมาแล้วครับ"หัวหน้าพ่อบ้านเอ่ยตอบพร้อมกับยื่นมือไปรับเสื้อสูทกับเอกสารมาถือไว้อย่างรู้หน้าที่ ส่วนนาธารที่ได้ยินคำตอบของพ่อบ้านก็พยักหน้ารับรู้ก่อนที่จะเดินเข้าบ้านแล้วเดินตรงขึ้นไปยังชั้นสองเพื่อที่จะไปคุยงานและถามไถ่นายน้อยของตนเองก๊อก ก๊อก ก๊อก
หนึ่งเดือนต่อมาณ.มหาวิทยาลัยXคณะคหกรรม"ฮื่อออออเมียช่วยเขาด้วยร่างเขาจะแหลกสลายแล้ว"หนุ่มน้อยหน้าใสร้องโอดครวญกอดคอออดอ้อนเพื่อนตัวเล็กของตัวเอง"มึงไม่ต้องไปร้องอ้อนให้ตะวันมันช่วยเลย มึงดูสภาพมันกับกูก็ไม่ต่างจากมึงเลยเนี่ย"กรเอ่ยพูดกับผมก่อนที่จะกระชาก ย้ำนะครับว่ากระชาก!!!ผมออกจะเตตะวันหรือตะวันนั่นแหละครับ"อ่อนโยนกับกูหน่อยไม่ได้เลยหรือไง?"ผมหันไปถามไอ้กรก่อนที่จะพูดเหน็บแนมมัน"เหอะ ๆ ทีกับกูนี่กระชากอย่างกับวัวกับควายทีกับตะวันนี่กลัวมันเจ็บจังนะ""พอ ๆ พวกมึงสองคนเลิกทะเลาะกันได้ละ แล้วก็หันมาคิดช่วยกันคิดว่าจะทำเมนูอาหารอะไรเป็นโปรเจคจบ"เตตะวันหรือตะวันเอ่ยห้ามพวกผมสองคนก่อนที่จะดึงแขนให้ไอ้กรนั่งลงบนเก้าอี้พื้นที่ว่างข้าง ๆ มัน
นิวตัลตอนนี้ผมกำลังนั่งออดอ้อนออเซาะพี่ฟิลิปป์สุดหล่ออยู่บนรถยนต์คันหรูผมและพี่ฟิลิปป์กำลังนั่งกอดกันกลมส่งสายตาอันหวานเยิ้มให้กันและกันเหอะเหอะเหอะซะเมื่อไหร่!ผมกำลังนั่งหน้าบึ้งส่งสายตาพิฆาตไปให้อีตาลุงโรคจิตนี้ต่างหากล่ะ ถ้าผมกายร่างเป็นยักษ์ได้ผมกายร่างไปแล้วกายร่างมากินหัวอีตาลุงโรคจิตคนนี้เนี่ยยยย ก็หลังจากที่อีตาลุงโรคจิตนี้มันขู่ผมที่มหาวิทยาลัยผมก็ได้แต่จำยอมเดินตามให้อีลุงฟิลิปป์นี้ลากผมขึ้นรถมา โดยไม่ได้ถามลุงมันเลยสักคำว่าลุงมันจะพาผมไปไหน"มองกูขนาดนี้ไม่กระโดดกัดหัวกูเลยละไอ้เตี้ย!"อีตาลุงฟิลิปป์มันเอ่ยพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงนิ่ง ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้หันมามองหน้าผมด้วยซ้ำ ตั้งแต่ก้าวขาขึ้นมานั่งบนรถสายตาลุงมันก็จับจ้องไปยังโน๊ตบุ๊คราคาแพง ส่วนนิ้วทั้งสิบของลุงมันก็ยังคงรัวบรรเลงลงบนคีย์บอร์ดถ้าลุ
บทนำในวันที่ฝนตกอย่างกับฟ้ารั่วมีเด็กชายร่างเล็กวัย10ขวบยืนร้องไห้อยู่หน้ารูปคู่ชายหญิงผู้ที่ซึ่งเป็นบิดามารดาของเขา แทนที่วันนี้จะเป็นวันที่เขามีความสุขที่สุดกลับกลายมาเป็นวันที่เขาโศกเศร้าเสียใจที่สุด นิวตัล หรือ ปรินทร์ ณ อนพัช เด็กหนุ่มผู้มีใบหน้าจิ้มลิ้มอย่างกับเด็กผู้หญิงได้ยืนถือเค้กร้องไห้แบบไม่มีเสียงอยู่ในงานศพผู้เป็นพ่อและแม่ของเขา"จำไว้ปรินทร์จงจำเอาไว้ในวันเกิดของแกคือวันที่พ่อแม่ของแกได้จากไป จงจำวันนี้เอาไว้ให้ดี"คำพูดนี้ได้หลุดออกมาจากปากของเด็ก10ขวบทำให้นาธาร หรือ ธนาธร ณ อนพัช ที่เปรียบเสมือนพี่ของปรินทร์หันไปมองดูนิวตันด้วยแววตาเศร้า ๆ เพราะเขาก็ถูกนายท่านและนายหญิงรับมาเลี้ยงดูตั้งแต่เล็กเขาจึงรักท่านทั้งสองเสมือนพ่อแม่แท้ ๆ และก็รักปรินทร์เหมือนน้องชายของเขาเช่นกัน นาธารเดินเข้าไปหานิวตันก่อนจะนั่งคุกเข่าลงแล้วกล่าวขึ้นอย่างเบา ๆ"นายน้อยต่อไปนี้ผมจะดูแลและปกป้องนายน้อยไม่ให้ใครมาทำร้ายนายน้อยได้เด็ดขาด"นาธารพูดจบก็ดึงนิวตัลเขามากอด ก่อนที่ตัวเขาจะแข็งทื่อเมื่อนิวตัลเอ่ยบางอย่างขึ้นจนทำให้เขาตกใจ"พี่นาธารต่อไปนี้พี่จะต้องขึ้นอยู่ในฐานะนายน้อยแทนผม"...ก๊อก
นิวตัลตอนนี้ผมกำลังนั่งออดอ้อนออเซาะพี่ฟิลิปป์สุดหล่ออยู่บนรถยนต์คันหรูผมและพี่ฟิลิปป์กำลังนั่งกอดกันกลมส่งสายตาอันหวานเยิ้มให้กันและกันเหอะเหอะเหอะซะเมื่อไหร่!ผมกำลังนั่งหน้าบึ้งส่งสายตาพิฆาตไปให้อีตาลุงโรคจิตนี้ต่างหากล่ะ ถ้าผมกายร่างเป็นยักษ์ได้ผมกายร่างไปแล้วกายร่างมากินหัวอีตาลุงโรคจิตคนนี้เนี่ยยยย ก็หลังจากที่อีตาลุงโรคจิตนี้มันขู่ผมที่มหาวิทยาลัยผมก็ได้แต่จำยอมเดินตามให้อีลุงฟิลิปป์นี้ลากผมขึ้นรถมา โดยไม่ได้ถามลุงมันเลยสักคำว่าลุงมันจะพาผมไปไหน"มองกูขนาดนี้ไม่กระโดดกัดหัวกูเลยละไอ้เตี้ย!"อีตาลุงฟิลิปป์มันเอ่ยพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงนิ่ง ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้หันมามองหน้าผมด้วยซ้ำ ตั้งแต่ก้าวขาขึ้นมานั่งบนรถสายตาลุงมันก็จับจ้องไปยังโน๊ตบุ๊คราคาแพง ส่วนนิ้วทั้งสิบของลุงมันก็ยังคงรัวบรรเลงลงบนคีย์บอร์ดถ้าลุ
หนึ่งเดือนต่อมาณ.มหาวิทยาลัยXคณะคหกรรม"ฮื่อออออเมียช่วยเขาด้วยร่างเขาจะแหลกสลายแล้ว"หนุ่มน้อยหน้าใสร้องโอดครวญกอดคอออดอ้อนเพื่อนตัวเล็กของตัวเอง"มึงไม่ต้องไปร้องอ้อนให้ตะวันมันช่วยเลย มึงดูสภาพมันกับกูก็ไม่ต่างจากมึงเลยเนี่ย"กรเอ่ยพูดกับผมก่อนที่จะกระชาก ย้ำนะครับว่ากระชาก!!!ผมออกจะเตตะวันหรือตะวันนั่นแหละครับ"อ่อนโยนกับกูหน่อยไม่ได้เลยหรือไง?"ผมหันไปถามไอ้กรก่อนที่จะพูดเหน็บแนมมัน"เหอะ ๆ ทีกับกูนี่กระชากอย่างกับวัวกับควายทีกับตะวันนี่กลัวมันเจ็บจังนะ""พอ ๆ พวกมึงสองคนเลิกทะเลาะกันได้ละ แล้วก็หันมาคิดช่วยกันคิดว่าจะทำเมนูอาหารอะไรเป็นโปรเจคจบ"เตตะวันหรือตะวันเอ่ยห้ามพวกผมสองคนก่อนที่จะดึงแขนให้ไอ้กรนั่งลงบนเก้าอี้พื้นที่ว่างข้าง ๆ มัน
ณ.ตระกูลNTรถคันหรูวิ่งแล่นเข้ามาจอดสนิทในรั้วบ้านหลังจากประตูรถเปิดออกขายาวก็ก้าวลงมาจากรถสปอร์ตราคาแพงเต็มความสูงร้อยเจ็ดสิบเก้าแล้วหันไปเอ่ยปากถามหัวหน้าพ่อบ้าน"นายน้อยกลับมาหรือยัง"นาธารหรือธนาธรเอ่ยถามขึ้นถึงนายน้อยตัวแสบของเขาที่ดูเหมือนว่าเดี๋ยวนี้จะกลับดึกทุกวัน ช่วงนี้เขานั้นไม่ค่อยมีเวลาที่จะตามดูแลนายน้อยของเขาเท่าไหร่นัก เพราะเขานั้นติดงานด้วยพึ่งจะเริ่มร่วมหุ้นการค้าอาวุธกับบริษัทใหม่คือบริษัทPhilipกรุปงานมันยังไม่ลงตัวเท่าไหร่เขาเลยต้องเข้าไปดูหน้างานอยู่บ่อยครั้ง"กลับมาแล้วครับ"หัวหน้าพ่อบ้านเอ่ยตอบพร้อมกับยื่นมือไปรับเสื้อสูทกับเอกสารมาถือไว้อย่างรู้หน้าที่ ส่วนนาธารที่ได้ยินคำตอบของพ่อบ้านก็พยักหน้ารับรู้ก่อนที่จะเดินเข้าบ้านแล้วเดินตรงขึ้นไปยังชั้นสองเพื่อที่จะไปคุยงานและถามไถ่นายน้อยของตนเองก๊อก ก๊อก ก๊อก
"อื้อออ"ผมเบิกตากว้างเมื่ออยู่ ๆ อีตาลุงฟิลิปป์ก็มาคว้าคอผมจูบ ใช่ครับทุกคนฟังไม่ผิดอีตาลุงฟิลิปป์มันจูบผม เอ๊ะ!เขาเรียกจูบไมวะเพราะอีตาลุงมันแค่จูบแบบแตะกันเฉย ๆ แบบปากแตะปากอ่ะ อันนี้เขาต้องเรียกว่าจุ๊บใช่ไหมพรึบ!เดชะบุญมีคนเปิดประตูเข้ามาแบบทะเล่อทะล่าจริง ๆ ด้วยครับเปิดแบบไม่เคาะประตูด้วย ซึ่งอีตาลุงมันไม่รู้สึกตัวว่ามีคนเข้ามา ผมปรายตาไปมองแบบที่ยังจุ๊บกับอีลุงอยู่ (เพราะอีลุงมันล็อกคอผมไว้) ก็เห็นว่าเป็นเจ๊โรสเลขาสุดเอ็กซ์ของอีลุงฟิลิปป์ที่ยืนมองผมกับอีกลุงจูบกันด้วยแววตาอึ้ง ๆ ผมที่เห็นว่าเป็นใครก็ยักคิ้วใส่สองทีเป็นการสื่อว่าผมเหนือกว่า (แต่ในใจกูนี่เต้นตึกตักแล้วครับ) เลขาสาวสวยที่เห็นผมยักคิ้วใส่แบบกวนตีนก็มองผมอย่างแค้น ๆ ก่อนจะถอยหลังปิดประตูไปอย่างเงียบ ๆอีลุงมันจูบผมค้างอยู่แบบนี้ไม่นานก็ผล่ะออกจากผม พอมันผละออกจากผมมันก็แสดงสีหน้าอ้ำอึ้ง ส่วนผมที่พอตั้งสติได้ก็พูดออกไปอย่างกวน ๆ เพื่อลดบรรยากาศที่น่าอึดอัดนี้
ณ.บริษัทPhilipกรุปตึก ตึก ตึก"สวัสดีพี่"คนตัวเล็กกล่าวทักทายพี่ รปภ ที่ยืนค่อยเฝ้าอยู่หน้าประตูทางเข้าบริษัทอย่างสนิทสนมเป็นกันเอง"อ่าวน้องมาแล้วเหรอ"รปภที่ได้ยินเสียงคนตัวเล็กทักทายตนก็หันไปมองแล้วเอ่ยทักทายอย่างเป็นกันเองกลับไป ก่อนที่จะเปิดประตูให้ คิดดูว่าผมมาบ่อยไม่บ่อยจนผมสนิทกับคนในบริษัทแล้วอ่ะ"อ่ะพี่ผมซื้อน้ำกับขนมมาฝาก"ผมพยักหน้าให้พี่เขาเบา ๆ ก่อนจะยื่นขนมกับน้ำให้พี่รปภ"เฮ๊ยยยขอบใจไอ้น้อง"พี่รปภเอ่ยขอบคุณผมก่อนที่จะยื่นมือมารับของแล้วส่งยิ้มให้อย่างเป็นมิตร"งั้นผมเข้าไปก่อนนะพี่ อยู่นานเดี๋ยวคนแก่จะกินหัวผมเอา"ผมเอ่ยบอกพี่รปภ ซึ่งแกก็พยักหน้าและหัวเราะออกมาเบา ๆผมก้าวเดินเข้ามาในบริษัทอย่างคุ้นชินเหล่าพนักงานที่เห็นผมเดินเข้ามาต่างพากันเอ่ยทักทายผมอย่างเป็
ณ มหาลัยX"เฮ่ออออ""มึงเป็นอะไรของมึงวันนี้ทั้งวันกูเห็นมึงถอนหายใจรอบที่ล้านแปดล่ะ"เตตะวันเอ่ยถามเพื่อนตัวเล็กขึ้นเพราะวันนี้ทั้งวันเขาเห็นเพื่อนของเขาถอนหายใจทำหน้าเซ็งทั้งวันเลย ปกติเห็นแต่กวนบาทาตลอด"เฮ่อออ"นิวตัลก็ยังคงไม่ตอบเพื่อนได้แต่ถอนหายใจออกมาอย่างเซ็ง ๆ เหมือนเดิม"ไอ้สัตว์!ถ้ายังไม่ตอบกูจะถีบแล้วนะ"เตตะวันเอ่ยออกมาอย่างโมโหเมื่อเพื่อนของตนยังคงถอนหายใจไม่ยอมตอบออกมาสักที"มึงไม่ให้กูเซ็งได้ไง มึงดู" คนตัวเล็กหันมาตอบเพื่อนตนเองพร้อมกับยื่นมือถือที่แสดงหน้าจอช่องแชตของแอปพลิเคชันสีเขียวให้เพื่อนตนดู"อะไร"กรที่นั่งข้าง ๆ ตะวันก็เอ่ยถามขึ้นอย่างสนอกสนใจก่อนจะแย่งมือถือเพื่อนตัวเล็กมาดูก็เห็นข้อความที่แสดงอยู่ข้อความ
"ไอ้ที!!!"เจ้าของความสูงร้อยแปดสิบหกเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับเอ่ยเรียกชื่อเพื่อนของตนขึ้นเสียงดัง ทุกคนในห้องต่างพากันมองไปยังบุคคลที่เพิ่งเดินเข้ามาใหม่ เพื่อนทั้งสองของนิวตัลที่เห็นว่าเป็นใครต่างก็พากันเบิกตากว้าง"เหี้ยแล้วไงมึงไอ้ตัล"กรสบถออกมาเบา ๆ แต่เพื่อนตัวเล็กก็ได้ยิน"เหี้ยอะไรของมึงไอ้เชี่ยกร"นิวตันถามกรอย่างงง ๆ เพราะตนนั้นไม่รู้จักคนที่พึ่งเดินเข้ามาใหม่"จะไม่เหี้ยได้ไงล่ะ ก็พี่คนนี้คือเพื่อนของพี่นทีที่มึงไปอ้วกใส่พี่เขาไง"ตะวันเป็นคนหันมาตอบเพื่อนตัวเล็ก ส่วนนิวตัลที่ได้ยินที่เพื่อนบอกก็เบิกตากว้างขึ้นอย่างตกใจ ก่อนจะหันไปมองยังคนที่พึ่งเข้ามาในห้องใหม่ก็พบว่าคนตัวสูงนั้นมองมายังตนอยู่ก่อนแล้ว"อะ...เออออไอ้หล่อมึงมาหากู มึงมีอะไรหรอ"นทีที่เห็นบรรยากาศจะเงียบเกินไปก็ชวนเพื่อนตัวสูงของตนคุย"แรก ๆ กูก็มีเรื่องจะคุยกับมึง แต่ตอนนี้ไม่แล้วว่ะ กูมีเรื่อง
ตึก ตึก ตึก"ไอ้กร....มึงเลิกลากแขนกูดิ๊! ถ้าจะลากขนาดนี้มึงไม่ตัดแขนกูไปไว้นอนกอดเล่นเลยล่ะ"คนตัวเล็กบ่นห้ามเพื่อนตัวสูงที่ตอนนี้จับแขนตัวเขาแน่นอย่างกับกลัวว่าเขานั้นจะหนีเออ...ครับกูจะหนีไอ้ห่าก็ดูเพื่อนสารเลวทั้งสองคนของผมสิครับรู้ไหมว่าตอนนี้มันพาผมมาที่ไหนเหอะ! เหอะ!ทุกคนคงไม่รู้สินะว่าพวกมันพาผมมาที่ไหน ที่ที่ผมไม่อยากจะมายังไงละ! จะที่ไหนซะอีกละ ก็ที่ ผับXผับที่ผมอ้วกใส่เพื่อนพี่นที เฮียที่นับถือของไอ้กรน่ะสิครับ"สาบานก่อนสิ"ไอ้กรมันหยุดเดินก่อนจะหันมาพูดกับผม สาบานเหี้ยอะไรของมัน"สาบานอะไรของมึง"ผมถามมันกลับพร้อมกับทำหน้างง ๆ แบบหล่อ ๆ ส่งไปให้มัน (หลงตัวเองอีกละ)"สาบานว่ามึงจะไม่หนีถ้ากูปล่อยแขนมึง"มันตอบผม"กูสาบาน!!!"ผมตอบมันเสียงดังฟังชัดออกไปทันทีที่มันพูดจบแต่!"กูสาบานเลยถ้ามึงปล่อยแขนกู กูจะวิ่งหนีชนิดที่ล้มจนฟันหักหมดปากกูก็จะฝืนลุกขึ้นปัดฝุ่นแล้ววิ่งต่อแบบไม่คิดชีวิตเลยล่ะ"ผมพูดต่อพร้อมกับยิ้มแบบจริงใจไปให้มันหนึ่งดอก (ยิ้มแบบกวนตีนอะครับ)ผั๊วะ!"โอ๊ยยยยไอ้สัตว์เต ตบกูทำห่าอะไร"ผมร้องเสียงหลงแล้วหันไปด่าไอ้เพื่อนเลวอีกคนที่มันยืนฟังผมทะเลาะกับไอ้กรอยู่นานสอ
กลับมาที่มหาลัยxคนตัวเล็กอ้าปากค้างหลังจากที่ได้ฟังวีรกรรมของตัวเองที่ไปก่อความวุ่นวายเมื่อคืนจากปากของเพื่อนทั้งสองอย่างตกใจ"กูทำแบบนั้นจริง ๆ เหรอวะ"นิวตัลหันไปถามเพื่อนตัวเล็กถึงวีรกรรมที่ตัวเองก่อเพื่อความมั่นใจอีกครั้ง ว่าที่เพื่อนทั้งสองเล่ามานั้นเป็นความจริงแน่เหรอ"ก็เออน่ะสิ"ตะวันตอบออกมาอย่างปลง ๆ"มึงรู้ไหมตัล ว่าเพื่อนเฮียกู เขาถึงกับช็อกไปเลยนะเว้ยยย"กรพูดเสริมขึ้นมา"กูทำเรื่องแบบนั้นจริง ๆ เหรอวะ"คนตัวเล็กก็ยังถามขึ้นอย่างไม่เชื่อว่าตัวเองจะทำเรื่องแบบนั้นจริง ๆ"ถ้ามึงไม่เชื่อว่าตัวเองทำแบบนั้น...งั้นมึงดูนี้!"กรพูดขึ้นพร้อมกับโชว์หน้าจอมือถือที่มีรูปชายหนุ่มลูกครึ่งรูปร่างดีที่มีคนตัวเล็กนอนจูบปากเขาทับอยู่บนตัว"ยังมีอีกกก"คนตัวเล็กมองดูรูปอย่างอึ้ง ๆ ก่อนที่กรจะเลื่อนอีกรูปให้ดูยิ่งทำให้นิวตัลนั้นตกใจกว่าเดิมคนตัวเล็กมองดูรูปถึงกับตกใจเพราะสภาพของหนุ่มในรูปนั้นดูไม่ได้เลยสักนิดบอกตามตรงเลยว่าเละมากกกกกก (ก.ไก่ล้านตัวเลยครับ)สภาพที่นิวตัลเห็นในรูปคือชายหนุ่มนอนหงายอยู่กับโซฟาที่เสื้อเต็มไปด้วยอ้วกกับท่าทีที่ช็อกจนตาค้างOMG!!!"อ่าช็อกกกกช็อกไปเลยสิครับบบบบบบบ"เตต