แชร์

ตอนที่2 สืบหา

ผู้เขียน: Melmee
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-05-02 14:25:22

กลับมาที่มหาลัยx

คนตัวเล็กอ้าปากค้างหลังจากที่ได้ฟังวีรกรรมของตัวเองที่ไปก่อความวุ่นวายเมื่อคืนจากปากของเพื่อนทั้งสองอย่างตกใจ

"กูทำแบบนั้นจริง ๆ เหรอวะ"นิวตัลหันไปถามเพื่อนตัวเล็กถึงวีรกรรมที่ตัวเองก่อเพื่อความมั่นใจอีกครั้ง ว่าที่เพื่อนทั้งสองเล่ามานั้นเป็นความจริงแน่เหรอ

"ก็เออน่ะสิ"ตะวันตอบออกมาอย่างปลง ๆ

"มึงรู้ไหมตัล ว่าเพื่อนเฮียกู เขาถึงกับช็อกไปเลยนะเว้ยยย"กรพูดเสริมขึ้นมา

"กูทำเรื่องแบบนั้นจริง ๆ เหรอวะ"คนตัวเล็กก็ยังถามขึ้นอย่างไม่เชื่อว่าตัวเองจะทำเรื่องแบบนั้นจริง ๆ

"ถ้ามึงไม่เชื่อว่าตัวเองทำแบบนั้น...งั้นมึงดูนี้!"กรพูดขึ้นพร้อมกับโชว์หน้าจอมือถือที่มีรูปชายหนุ่มลูกครึ่งรูปร่างดีที่มีคนตัวเล็กนอนจูบปากเขาทับอยู่บนตัว

"ยังมีอีกกก"คนตัวเล็กมองดูรูปอย่างอึ้ง ๆ ก่อนที่กรจะเลื่อนอีกรูปให้ดูยิ่งทำให้นิวตัลนั้นตกใจกว่าเดิม

คนตัวเล็กมองดูรูปถึงกับตกใจเพราะสภาพของหนุ่มในรูปนั้นดูไม่ได้เลยสักนิดบอกตามตรงเลยว่าเละมากกกกกก (ก.ไก่ล้านตัวเลยครับ)สภาพที่นิวตัลเห็นในรูปคือชายหนุ่มนอนหงายอยู่กับโซฟาที่เสื้อเต็มไปด้วยอ้วกกับท่าทีที่ช็อกจนตาค้าง

OMG!!!

"อ่าช็อกกกกช็อกไปเลยสิครับบบบบบบบ"เตตะวันพูดขึ้นอย่างกวน ๆ เมื่อเห็นเพื่อนตัวเองนิ่งค้างไป

"มึงไม่ต้องมาชงมาช็อก คนที่ช็อกคือพี่เขากับพวกกูครับ"กรพูดพร้อมกับผลักหัวเพื่อนตัวเล็กไม่เบานัก

"ไอ้เชี่ยยยยกรไอ้สัตว์กูเกือบตกเก้าอี้ไอ้ห่า ผลักมาได้"นิวตัลบ่นออกมาเบา ๆ ที่เพื่อนตัวเองผลักหัวแบบไม่รู้ตัวจนทำให้ตัวเองเกือบหงายหลังตกเก้าอี้

"ตกไปเลยไอ้สัตว์...ไอ้ห่ากูละยอมมึงจริง ๆ กูถามจริงเหอะตอนนั้นมึงแม่งคิดอะไรอยู่วะถึงไปจูบพี่เขาอะ"กรผลักหัวเพื่อนตัวเล็กอีกครั้งพร้อมกับถามถึงเหตุผลที่เพื่อนตัวเล็กนี่ไปจูบเพื่อนของพี่นที

"เออนั้นดิ แถมไปอ้วกใส่พี่เขาด้วย ดีนะไม่อ้วกใส่ปากพี่เขาอ่ะ"ตะวันพูดเสริมพร้อมกับทำหน้าหยี เมื่อนึกถึงภาพที่เพื่อนตัวเองอ้วยใส่พี่เขา

"กูไม่รู้...พวกมึงเลิกพูดถึงเรื่องนี้ซะที กูจำไม่ได้"คนตัวเล็กตอบเพื่อนทั้งสอง มือบางทั้งสองข้างก็พลางยกขึ้นขยี้หัวตัวเองอย่างหงุดหงิดกับเรื่องที่เกิดขึ้น

ทำไมกูถึงทำเรื่องแบบนั้นไปได้วะ ทั้ง ๆ ที่กูก็ออกจะแดกเหล้าบ่อย

"เออแล้วนี่มึงถ่ายรูปไว้เหรอ"เมื่อนึกขึ้นได้คนตัวเล็กก็หันไปถามกรถึงที่มาของรูป

"ไม่อะพี่นทีส่งมาให้พี่เขาบอกว่าเผื่อมึงอยากดู"กรมันตอบผมพร้อมกับยกยิ้มกวน ๆ

"โอ๊ยยยยยมึงลบเลยนะ กูไม่อยากดูไม่อยากเห็น"

ทำร้ายจิตใจกูมาก!

อีกด้าน

"งานที่ฉันให้ไปทำถึงไหนแล้ว"ฟิลิปป์เอ่ยถามลูกน้องคนสนิทถึงงานที่ตัวเองสั่งให้ไปทำ

"ผมให้คนสืบประวัติเด็กคนนั้นได้แล้วครับบอส"ลุคตอบเจ้านายของตน

"ได้ความว่ายังไง"

"เด็กที่บอสให้สืบ ชื่อนายปรินทร์ชื่อเล่นว่านิวตัลอายุ22ปีเรียนอยู่ปี4ที่มหาวิทยาลัยXคณะคหกรรมครับ"

"สืบได้แค่นี้เองเหรอแล้วนามสกุลล่ะ"หนุ่มลูกครึ่งเงยหน้าจากเอกสารในมือ ก่อนที่จะเอ่ยถามลูกน้องขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง

"ไม่ทราบครับบอส"ลุคเอ่ยตอบผู้เป็นนายตามความเป็นจริง เพราะเขานั้นสืบหานามสกุลของเด็กนิวตัลไม่ได้จริง ๆ ด้านฟิลิปปป์พอได้ยินคำตอบก็พลางเงยหน้ามาส่งสายตาดุเฉียบคมให้ลูกน้องคนสนิท บ่งบอกว่าเขานั้นไม่พอใจกับคำตอบของลูกน้อง

"ขอโทษครับบอส"ลุคที่เห็นสายตาที่ไม่พอใจของนายตนนั้นก็เอ่ยขอโทษขึ้นทันทีก่อนที่จะพูดต่อ

"แต่ว่าบอสครับเด็กคนนี้อาศัยอยู่ที่แก๊งNTครับ"

"นายว่าไงนะลุค"ฟิลิปป์ที่ได้ยินสิ่งที่ลุคบอกก็ถามขึ้นอย่างสงสัย

"เด็กที่ชื่อนิวตัลอาศัยอยู่กับคุณธนาธรผู้ร่วมธุรกิจคนใหม่ของเราครับบอสและดูเหมือนว่าคุณธนาธรจะห่วงเด็กคนนี้เป็นพิเศษด้วยครับบอส"ลุคตอบออกมาในสิ่งที่ตัวเองให้ลูกน้องไปสืบมาได้

"เด็กของนาธารงั้นหรอ"ฟิลิปป์สบถออกมาเบา ๆ

"ผมว่าน่าจะใช่นะครับ"ลุคที่ได้ยินฟิลิปป์พูดก็เห็นด้วยกับความสงสัยของฟิลิปป์ เลยบอกผู้เป็นนาย ในสิ่งที่ลูกน้องสืบมาได้อีกอย่าง

"เห็นลูกน้องบอกว่าวันนี้คุณธนาธรก็ขับรถไปส่งเด็กคนนั้นที่มหาลัยด้วยตัวเองด้วยนะครับ"

"อืมมนายออกไปได้แล้ว"ฟิลิปป์พยักหน้าเข้าใจกับลูกน้องคนสนิทก่อนที่จะให้ลูกน้องออกไป

เด็กของนาธารงั้นเหรอ

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • ไอ้เตี้ยสยบมาเฟีย(Mpreg)   ตอนพิเศษ เข้าหอ

    "มามี้ ๆ ชุดนลินเป็นไงบ้างฮะ"เด็กน้อยตัวขาวหน้าตาน่ารักในวัยห้าขวบวิ่งเตาะแตะมาหาผู้ที่เป็นมารดาที่ตอนนี้นั่งให้ช่างแต่งหน้าแต่งแต้มใบหน้าที่งดงามให้ตนอยู่"ไหนครับมาให้มามี้ดูหน่อย ว่านลินใส่ชุดแล้วหล่อแค่ไหน"นิวตัลหันไปตามเสียงเรียกของลูกชายตัวน้อยของตน ก่อนจะเอ่ยพูดขึ้นพร้อมยิ้มรับลูกชายตัวน้อยสุดที่รัก"เป็นไงฮะ นลินหล่อไหม"เสียงใส่เอ่ยถามมารดาขึ้นอย่างเจื้อยแจ้วพร้อมหมุนตัวให้ผู้เป็นมารดาดูว่าตัวเองในชุดสูทสีขาวและกางเกงโจงกระเบนสีฟ้าลายไทยนั้นหล่อมากน้อยแค่ไหน"ลูกชายใครเนี่ยยย ทำไมหล่ออย่างนี้นะ"นิวตัลเอ่ยชมลูกชายตัวน้อยด้วยใบหน้ายิ้ม ๆ พร้อมเอื้อมมือทั้งสองข้างไปจับแก้มกลม ๆ ของนลินอย่างมันเขี้ยว"งื้ออออมามี้บีบแก้มนลินอีกแล้วนลินจะไปฟ้องแด๊ดดี้"นลินที่โดนมารดาบีบแก้มก็ร้องท้วงขึ้น ก่อนจะทำหน้างอใส่มารดาแล้ววิ่งหนีออกไปเพื่อจะไปฟ้องผู้เป็นบิดา ส่วนนิวตัลไ

  • ไอ้เตี้ยสยบมาเฟีย(Mpreg)   ตอนพิเศษ ปีใหม่กับแซนตี้

    "ใครบอกให้พี่เอาแขนลง กางแขนออกเดี๋ยวนี้"คนตัวเล็กกอดอกตะเบ็งเสียงขึ้นสั่งคนตัวสูงที่พึ่งจะเอาแขนลงให้กางขึ้นดังเดิม"นิวพี่ขอโทษเลิกโมโหนะครับ พี่ผิดไปแล้วแล้วนี่พี่ก็ยืนขาเดียวกางแขนมาเป็นชั่วโมงแล้วให้พี่เข้าบ้านเถอะนะ"ฟิลิปป์เอ่ยขอโทษคนตัวเล็กที่ยืนกอดอกอยู่หน้าประตูบ้าน"บอกให้เอาแขนขึ้นไง แล้วใครบอกให้ลดขาลง"นิวตัลเอ่ยพูดขึ้นอีกครั้งอย่างไม่สนใจคำขอโทษของฟิลิปป์"เอ่อ...นิวตัลพี่ว่านิวตัลเลิกลงโทษเจ้านายพี่เถอะนะ ตอนนี้ลูกน้องมองเต็มเลยสงสารเจ้านายพี่เถอะไม่เหลือคาบของบอสผู้เยือกเย็นแล้ว"ลุคที่ยืนดูสถานการณ์ตั้งแต่แรกได้เอ่ยขอร้องนิวตัลขึ้นอีกคน ส่วนนิวตัลที่ได้ยินลุคขอร้องก็หันไปมองหน้าลุคก่อนที่จะหันกลับมามองคนตัวสูงที่ส่งสายตาวิงวอนขอความเห็นใจจากเขา"เพิ่มอีกสามสิบนาที"ฟิลิปป์และลุคที่ได้ยินสิ่งที่คนตัวเล็กพูดก็หันมามองหน้ากันทันที"ไอ้ลุคเพราะมึงเลยจากเหลือแ

  • ไอ้เตี้ยสยบมาเฟีย(Mpreg)   บทส่งท้าย

    "นี่พี่ฟิลิปป์เลิกบีบพุงลูกสักทีไปชงนมให้ลูกได้แล้ว เดี๋ยวนลินหิวก็งอแงอีก"นิวตัลเอ่ยว่าฟิลิปป์เสียงนิ่งก่อนจะเงยหน้าส่งสายตาดุ ๆ ให้ฟิลิปป์"นิวอะทำไมต้องทำเสียงดุใส่พี่ด้วย นลินดูมามี้เราสิว่าแด๊ดดี้อีกแล้วแด๊ดดี้เสียใจ"ฟิลิปป์เอ่ยพูดขึ้นพลางลงที่พื้นข้างโซฟาแล้วพูดเสียงอ้อน ๆ พร้อมกับทำสีหน้าหงอ ยๆ ส่งไปให้เด็กน้อยผิวขาวตัวอวบอ้วนวัย6เดือนที่ตอนนี้อยู่ในอ้อมแขนนิวตัล"พูดดีด้วยไม่ชอบใช่ไหมลุง ต้องให้โดนสักป๊าบใช่ไหมถึงจะไป"นิวตัลที่เห็นฟิลิปป์ไม่ยอมลุกไปชงนมสักทีเอ่ยพูดขึ้น ก่อนจะยกมือข้างหนึ่งแล้วฟาดฝ่ามือลงที่ไหล่กว้างของฟิลิปป์แรง ๆ"โอ๊ยยยยยย ไปแล้ว ๆ "ฟิลิปป์ที่โดนฝ่ามือเล็ก ๆ ของนิวตัลก็รีบลุกขึ้นยืนก่อนจะวิ่งเข้าครัวไปชงนมผงมาให้ลูกน้อยทันที และก็ไม่ต้องพากันสงสัยนะครับว่าทำไมได้ชงนมผงก็ง่าย ๆ เลยนิวตัลเป็นผู้ชายที่มีลูกได้แต่ไม่มีน้ำนมครับ"นิวนมได้แล้ว"ผ่านไปสักพักฟิลิปป์ที่ชงนมเสร็จก็ถือขวดนมออกมาจากค

  • ไอ้เตี้ยสยบมาเฟีย(Mpreg)   ตอนที่38 แต่งก็แต่ง

    สี่เดือนต่อมา"จะเอายังไงต่อยกันเลยไหมลุง"นิวตัลยืนเท้าสะเอวเอ่ยถามฟิลิปป์ขึ้นพลางนัยน์ตาสวยก็จ้องหน้าฟิลิปป์ตาเขม็ง"นิวไม่เอาไม่โกรธนะครับ พี่ขอโทษ"ฟิลิปป์เอ่ยขอโทษขึ้นเสียงอ่อนก่อนจะเอื้อมมือไปลูบที่ต้นแขนเล็กไปมาสองสามทีเพื่อห้ามไม่ให้คนตัวเล็กโมโห"ไม่ต้องมาลูบกันเลย เมื่อกี้พูดว่าอะไร"นิวตัลเอ่ยขึ้นเสียงนิ่งอีกครั้งพลางเบี่ยงตัวหลบจากมือหนา"พี่ไม่ได้ตั้งใจจะบ่นให้นิวได้ยิน อย่าโกรธพี่เลยนะเดี๋ยวลูกตกใจ"ฟิลิปป์เอ่ยพูดพลางทำหน้าหงอย ๆ"ไม่ต้องมาทำหน้าหงอยเป็นหมาใส่ผมเลย เมื่อกี้พี่ว่าผมขี้บ่นใช่ไหม คิดว่าพูดเบา ๆ แล้วผมจะไม่ได้ยินหรือไงผมไม่ได้หูหนวกนะ"นิวตัลหันไปพูดกับฟิลิปป์เสียงเข้มพลางจ้องหน้าคนตัวสูงด้วยสายตาดุ ๆ"ไม่เอาไม่โกรธนะครับที่รัก เดี๋ยวลูกงอแงนะครับ"ฟิลิปป์เดินเข้าไปประชิดนิวตัลพลางยกมือทั้งสองขึ้นประคองใบห

  • ไอ้เตี้ยสยบมาเฟีย(Mpreg)   ตอนที่37 ข้ามจากแฟนเป็นเมีย

    "เลิกร้องไห้นะครับเด็กดี ถ้าไม่อยากให้พี่ต้องเจ็บปวดไปมากกว่านี้"ฟิลิปป์พูดปลอบคนตัวเล็กพลางวางมือลงบนหน้าท้องที่เริ่มนูนออกมาอย่างเห็นได้ชัดพร้อมกับลูบเบา ๆ แล้วเอ่ยพูดต่อ"เด็กดีเราบอกแม่ของเราให้เลิกร้องไห้หน่อย พ่อทนเห็นน้ำตาแม่ของเราไม่ได้""อึก! อึก!" ยิ่งฟิลิปป์เอ่ยพูดน้ำตาของนิวตัลยิ่งไหลลงมามากกว่าเดิม ฟิลิปป์ที่เห็นนิวตัลไม่ยอมหยุดร้องไห้สักที่ก็รั้งนิวติลให้นั่งลงบนเตียงด้วยกัน ก่อนที่จะเอ่ยแซวขึ้นด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม"นิวตัลคนเดิมที่ก๋ากั่นของพี่หายไปไหนนะ ทำไมเหลือแต่นิวตัลที่ขี้แยละเนี่ยยย""อีตาลุงบ้า ว่าใครขี้แยห๊ะ! "นิวตัลที่โดนฟิลิปปแซวว่าตัวเองขี้แยก็ยกมือปาดน้ำตาบนแก้ม ก่อนที่จะเงยหน้าแล้วเอ่ยถามอย่างเคือง ๆ"ใครที่ร้องไห้ขี้แยอยู่ละครับ"ฟิลิปป์พูดขึ้นอีกครั้งพลางนำนิ้วชี้จิ้มไปที่แก้มนุ่ม ๆ ของนิวตัล มืออีกข้างที่วางอยู่บนเอวเล็กก็เลื่อนเข้าไปในเสื้อของคนตัวเล็กแล้วกรีดนิ้วตามกระดูกสันหลังของร่าง

  • ไอ้เตี้ยสยบมาเฟีย(Mpreg)   ตอนที่36 แผลไม่เจ็บแต่ใจเจ็บ

    ฟิลิปป์นั่งซึมหมุนควงแก้วเหล้าราคาแพงในมืออยู่ในห้องทำงานในหัวก็พลางคิดถึงคำพูดของนาธารซ้ำไปซ้ำ หลังจากที่นาธารพูดประโยคนั้นจบเขาก็หันหลังเดินออกไป ปล่อยให้เขายืนงงกับประโยคที่ว่าเขานั้นไปปลุกความเจ็บปวดในใจของคนตัวเล็ก เขายืนนิ่งคิดถึงคำพูดนั้นของนาธารเกือบชั่วโมง มาได้สติก็ตอนที่ลุคถามผมว่าจะเอายังไงต่อ เขาจึงหันไปสั่งให้ลุคไปสืบว่าเมื่อก่อนมันเกิดอะไรขึ้นในวันนี้ทำไมคนตัวเล็กถึงฝังใจในวันเกิดตัวเองขนาดนี้ไม่นานลุคก็ไปสืบมาได้ว่าในวันนี้เมื่อสิบกว่าปีก่อนนั้น ตอนที่นิวตัลอายุได้เพียงสิบขวบพอดีเป็นวันที่พ่อกับแม่ของนิวตัลนั้นได้เสียชีวิตลงด้วยเหตุฆาตกรรมของนิวตัลหลังจากที่ผมรู้เรื่องที่ลุคไปสืบมาผมก็ตัดสินใจโทรหานาธารเพื่อที่จะถามว่าจริง ๆ แล้วเรื่องมันเป็นมายังไงกันแน่ทำไมคนตัวเล็กถึงฝังใจกับวันเกิดตัวเองขนาดนี้พอผมโทรคุยกับนาธารเสร็จแล้วได้ฟังเรื่องราวจากปากของนาธาร ผมแทบทรุดลงกับพื้นผมไม่คิดมาก่อนเลยว่านิวตัลในวัยสิบขวบนั้นจะเจอเรื่องราวที่ทรมานแสนสาหัสขนาดนี้และพอได

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status