He chuckled, “Don’t mind me. You know, I was just curious. Alin kaya yung mas masakit, yung manatili rito kasama ang mga bagay o taong nagpapasakit satin o ang mapunta riyan sa taas para magpahinga pero malalayo naman sa mga taong importante satin?” Nahiga rin ako sa tabi niya, tumingin rin sa taas at inisip ang itinanong niya. Minsan naitanong ko na rin iyon sa sarili ko. Will it be more painful to stay here or to go there? Will it be easier to be there or to just stay here? “Sa tingin ko mas masakit yung maiwan dito ng taong mapupunta riyan sa taas.” Mula sa gilid ng mata ko, nakita ko siyang napatingin sakin. “’Cause that’s what I felt when my mom went there.” Lumingon ako sa kanya at ngumiti. Meanwhile, he just remained staring at me. “Ikaw Kuya Luke, ikaw naman ang magkwento tungkol sa sarili mo. Alam mo na ang

Amaia’s P.O.V. Malapit nang magtago ang araw, halos nakauwi na lahat ng estudyante at pati mga guro, tapos na rin ang practice namin sa volleyball, ang tanging hinihintay ko nalang ngayon para makauwi ay ang matapos na ang lahat sa pagligo at pagbihis. Hindi ko magawang makisabay sa kanila, sa halip na magmadali at okupahin ang bakanteng cubicle, tahimik lamang akong naghihintay na matapos silang lahat. Ayoko nang maulit ang nangyari dati, ayokong mapagtripan nila ulit habang nasa shower ako. Kaya ngayon, kahit na gabihin pa, pinili ko pa ring maghintay para makaiwas sa mga maaari nilang gawin. Habang naghihintay sa mahabang upuan sa sulok ng locker room, hindi ko naman maiwasan ang paglipad ng isip ko sa nangyari kanina. Kuya Luke was watching our game, hindi ko tuloy mapigilan ang sarili na mapaisip kung naging maayos naman ba ang paglalaro ko kanina. Ayokong mapahiya sa kanya. Pinag-initan n

Napatunganga si Amaia sa likuran niyang naglalakad na palayo. Hindi nito maintindihan kung bakit mukhang nagmamadali at balisa si Luke. Ano ba ang sasabihin nito at mukhang hindi na siya makapaghintay? May nagawa na naman ba akong kasalanan? Hindi niya maiwasang itanong sa sarili. But in the end, she followed him but she took the route at the other side of the gym. Dala-dala ang bigat niya sa dibdib sa nakita kanina, sumunod pa rin ito kagaya ng lagi niyang ginagawa. Afterall, she can’t say no to Luke. May mga bilugang mesa na gawa sa bato sa likuran ng gym. Nakahilera ang mga iyon at may mga mahahaba na batong upuan ring kasama. Walang katao-tao roon dahil malapit nang magdilim at wala ring ilaw doon na nagpapamukhang nakakatakot sa lugar. Sumandal si Luke sa isang mesa habang nasa loob ng bulsa ang mga kamay. Mahigpit ang pagkakahawak ni Amaia sa laylayan ng kanyang damit. Doon niya binubunton ang kaba, kaba

“I’d like that.” His eyes were suddenly filled with enthusiasm. Dahil doon ay hindi ko na talaga naawat ang napakalawak na ngisi. Umiwas ako ng tingin para hindi niya iyon makita. “Okay.” “I’m sorry, am I too demanding? Hindi naman kita pinipilit. Kung mas kumportable ka roon, wala namang—“ Umiling ako, “Thank you.” Binalik ko ulit ang tingin sa kanya, “I’d like that too, you, being demanding.” Bumungisngis ako at maya-maya’y narinig ko rin ang pagsegunda niya. It wasn’t just a demand after all, it’s just him being concern about me. Hindi pa naman kami ganoong katagal na magkaibigan, hindi pa rin ganoon karami ang alam namin sa isa’t isa lalo na ang mga alam ko tungkol sa kanya pero sa lahat ng ginagawa nito para sakin, ang pagtrato niya at pakikitungo sakin, parang ilang taon na kaming magkaib

“Huh? Saan?” Saglit pang nanatili ang titig niya sakin, naalis lang iyon nang tumunog na ang elevator at bumukas. Ngunit hindi rin sya sumagot. Ginulo niya lang sa huling pagkakataon ang buhok ko bago naunang lumabas. Anong ibig niyang sabihin doon? Mawalan ng control saan? Sa alin? Gustuhin ko mang itanong ay hindi ko na nagawa dahil naging abala ang mga mata ko sa pagtingin sa paligid. Unang beses ko palang makapunta sa palapag na ito. May tatlong palapag ang Admin Building, ang una ay yung kanina kung nasaan ang bulwagan, ang mga opisina ng mga staff sa Administration Department at ang guidance office. Sa ikalawang palapag naman naroroon ang opisina ng principal, may conference room, may malaking veranda at sa pagkakaalam ko ay may billiard room din doon. At dito naman sa ikatlo at panghuling palapag naririto ang mga kwarto. Mukha lang itong hotel, may malalaking bintana sa harapan ng bawat kwarto kun