Semua Bab บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ: Bab 631 - Bab 640

“ไม่มีเรื่องอะไรที่เกี่ยวข้องกับลินนี่ทั้งนั้น เพราะผู้หญิงคนนี้คือคนร้ายตัวจริง” เจเรมี่ส่งสายตาเย็นชาไปหาอีวอนที่ยืนสั่นเทาอยู่ในมุมของห้อง “เธอจะเอาแต่ซ่อนตัวอยู่ตรงนั้นไปตลอดก็ได้นะ แต่ฉันบอกได้เลยว่าความจริงจะไม่มีวันเปลี่ยนแปลงไป เธอคิดว่ายังจะโต้เถียงและปกป้องตัวเองได้อยู่อีกเหรอ?”“...” คาเลนรู้สึกสับสนมึนงง “มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่? ผู้หญิงคนนี้เป็นใครกัน?”วินส์ตันเดินเข้าไปถอดหน้ากากอีวอนออกก่อนที่จะผลักเธอล้มลงต่อหน้าคาเลน “ดูหน้าหล่อนดี ๆ สิ ผู้หญิงคนนี้แหละ คือคนที่ทำร้ายคุณและขโมยกระเป๋าสตางค์กับเครื่องเพชรคุณไป!”เมื่อมองไปยังหญิงสาวตรงหน้า คาเลนแทบจะครองสติไว้ไม่อยู่“อีวอน!”“ไม่ใช่ฉันนะคะ คุณป้าคาเลน!” อีวอนแก้ตัวอย่างไร้สติ “เมเดลีนเป็นคนวางกับดักนี้ขึ้นมาเพื่อหลอกล่อฉัน! ไม่ใช่ฉันจริง ๆ นะคะ ฉันไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น คุณคือคุณป้าของฉัน เป็นครอบครัวที่ฉันเหลืออยู่เพียงคนเดียวในเกลนเดล ทำไมฉันถึงต้องตีและขโมยของของคุณป้าไปด้วยล่ะคะ? มันไม่ใช่ฉันแน่นอน!”“เธอถูกเปิดโปงความผิดขนาดนี้ แล้วยังพยายามโยนความผิดให้กับลินนี่อีกเหรอ?” เจเรมี่หมดความอดทน “แล้วความจริงที่ว่

เธอกำหมัดแน่นด้วยความเดือดดาลก่อนจะหันหลังผลักคาเลนให้พ้นทาง จากนั้นวิ่งตรงไปที่ประตู“โอ๊ย!” ด้วยความไม่ระวัง คาเลนกระเด็นไปชนเข้ากับวินส์ตัน“ดูแลคุณปู่ด้วยนะ ลินนี่ ผมจะไปจับตัวเธอมาเอง” เจเรมี่พลันรีบวิ่งตามตัวเธอไป“ยัยผู้หญิงไม่รักดี! ฉันไม่น่าเลยชุบเลี้ยงยัยคนอกตัญญูนี่ไว้เลยจริง ๆ!” คาเลนตะโกนด่าผู้ดูแลสาวซึ่งยืนอยู่หลังรถเข็นของนายท่านอาวุโสชำเลืองมองเมเดลีนอย่างละอายใจ “ต้องขออภัยเป็นอย่างสูงค่ะ คุณครอว์ฟอร์ด ฉันเข้าใจคุณผิดไป”“ชื่อของฉันคือ เอวลีน มอนต์โกเมอรี เรียกฉันว่า คุณมอต์โกเมอรีก็ได้ค่ะ” เมเดลีนยิ้มอย่างอ่อนโยน “ฉันไม่โทษคุณเพียงเพราะคุณพูดความจริงหรอกค่ะ”เธอเดินตรงมาหานายท่านอาวุโสวิทแมนพร้อมรอยยิ้มกว้าง “น่าอายจริง ๆ เลยค่ะคุณปู่ หนูไม่รู้จริง ๆ ว่าคุณปู่พูดได้คล่องแคล่วขนาดนี้แล้ว”นายท่านอาวุโสวิทแมนตอบกลับด้วยสายตาที่ลุ่มลึก “หนูโดนใส่ร้ายป้ายสีอีกครั้งแล้วนะ หลานรักของปู่”เมเดลีนปฏิเสธพร้อมรอยยิ้ม “ความเข้าใจผิดจะได้รับการคลี่คลายไม่ช้าก็เร็วค่ะ หนูไม่ได้กลัวที่จะถูกเข้าใจผิดนะคะ แต่หนูกลัวว่าคนเหล่านั้นจะไม่ยอมรับความผิดที่ตนทำ แม้ว่าความจริงจะตั้ง

โทรศัพท์ของเธอสั่น หน้าจอปรากฏชื่อของเฟลิเป้เมเดลีนหยิบโทรศัพท์ รับสายและเดินออกไปที่ริมระเบียง บอกเขาว่าพรุ่งนี้เธอจะไปเซ็นใบหย่ากับเจเรมี่เฟลิเป้รู้สึกดีใจเป็นอย่างมากเมื่อได้ยินข่าวดีเช่นนั้น แต่ว่าเขากลับรู้สึกละอายใจที่ไม่สามารถไปกับเมเดลีนได้เพราะว่าพรุ่งนี้เขามีงานจะต้องสะสางเมื่อพวกเขาคุยเสร็จ เมเดลีนหลับตาลงและท่องไปในโลกแห่งความคิด ปล่อยให้สายลมผ่านใบหน้าของเธอไป ดูเหมือนว่าสิ่งเดียวที่ยังคงชัดเจนอยู่ในเศษเสี้ยวความทรงจำของเธอคือใบหน้าของเจเรมี่… เมเดลีนตื่นขึ้นมาตั้งแต่ไก่โห่ในเช้าวันถัดมาเมเดลีนเดินไปยังห้องครัวเพื่อที่จะทำอาหารเช้าให้กับแจ็คสันและคู่สามีภรรยามอนต์โกเมอรี เรียกได้ว่าเป็นฉากที่หายากซึ่งทำให้เอโลอิสและฌอนปลื้มใจเป็นอย่างมากและเป็นข่าวดีสำหรับพวกเขาเช่นกันที่เมเดลีนไม่ได้เดินทางไปเมืองเอฟตามแผนเพราะว่าอย่างน้อยพวกเขายังคงได้พบหน้าลูกสาวสุดที่รักอยู่บ่อย ๆหลังจากรับประทานอาหารเช้าเสรร็จเรียบร้อย เมเดลีนบอกว่าเธอกำลังจะไปพบเจเรมี่เพื่อทำเรื่องหย่าให้เสร็จเรียบร้อย เรื่องนี้ทำเอาเอโลอิสและฌอนตกตะลึงไปตาม ๆ กันในขณะที่จ้องเมเดลีนตาแทบไม่กะพริบ พว

ผู้สมรู้ร่วมคิดคนนั้นคงจะเป็นศัตรูของเธอเหมือนกันตอนที่เมเดลีนกำลังใช้ความคิดคาดเดาว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร แทนเนอร์วางสายและกลับมาเขานำเชือกมามัดขาทั้งสองข้างของเมเดลีนเข้าด้วยกันในขณะที่ปากพล่ามเรื่องชั่วร้ายออกมา “รอฉันกลับมาอยู่ตรงนี้นะ เด็กดีเมเดลีน เดี๋ยวฉันจะแสดงให้ดูว่าฉันดีขนาดไหน!”แทนเนอร์ปิดตาเมเดลีนด้วยเศษผ้าชิ้นหนึ่งก่อนที่จะเดินออกไปจากโรงงานร้างอย่างมีความสุขและลงกลอนประตูเอาไว้เมเดลีนพยายามที่ดิ้นให้หลุด แต่ก็ไร้ประโยชน์… นาฬิกาเดินไปอย่างเงียบ ๆ และตอนนี้เป็นเวลาเก้าโมงแล้วเจเรมี่เข้ามานั่งรอในที่ว่าการอย่างนิ่งเงียบในขณะที่มองดูคู่รักวัยหนุ่มสาวเดินควงแขนกันเข้าไปอย่างชื่นมื่นและเดินออกมาด้วยใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มอันหอมหวาน เจเรมี่อดนึกถึงวันที่เขาและเมเดลีนมาจดทะเบียนกันไม่ได้เธอเหมือนกับหญิงสาวเหล่านี้ สายตาเต็มเปี่ยมไปด้วยความหวังในขณะที่ชื่นชมชายหนุ่มอันเป็นที่รักเมื่อคิดถึงดวงตาที่เปี่ยมไปด้วยความรักของเธอ เจเรมี่กลับรู้สึกเจ็บปวดขึ้นมาที่กลางใจเขาเป็นคนผิดเองที่ไม่ดูแลเข้าใจเธอให้ดีตลอดช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกัน ดังนั้นเขาจะโทษการตัดสินใจของเธอในวั

แทนเนอร์คิดหาวิถีทางด้วยความวิตกกังวลในขณะที่เดินไปยังประตูเหล็กด้านหน้า เขาได้ยินเสียงบทสนทนาระหว่างเมเดลีนและเจเรมี่ด้านใน เจเรมี่รู้แล้วว่าเขาเป็นคนร้ายที่ลักพาตัวเมเดลีนมา“ให้ตายสิ ฉันคิดออกแล้วว่าจะต้องทำอะไร!” แทนเนอร์ระงับความขุ่นเคืองที่อยู่ภายในเขาชำเลืองมองถังน้ำมันตรงประตู กัดฟันกรอด และส่ายหน้าเจเรมี่เจอของที่ใช้พังกลอนประตูและกำลังจะลงมือ ทันใดนั้นประสาทที่เฉียบคมของเมเดลีนก็ได้กลิ่นแปลก ๆ โชยมา “นี่มันกลิ่นน้ำมันรถ”เจเรมี่หันไปมอง “น้ำมันรถ อย่างนั้นเหรอ?“กลิ่นมันเริ่มแรงขึ้นเรื่อย ๆ แล้วนะ” เมเดลีนพยักหน้าและทันใดแสงสีแดงลุกโชนขึ้นรอบกาย “มีบางคนกำลังวางเพลิงเรา”เมื่อเสียงของเมเดลีนดังขึ้น เปลวไฟก็ได้ลุกลามไปตามทางที่น้ำมันไหลไป และในพริบตา ไฟก็ได้ลุกลามไปทั่วทั้งโรงงานร้างแห่งนี้!พวกเขาไม่คาดคิดว่าจะมาพบเจอกับสถานการณ์เช่นนี้เจเรมี่หยิบของที่จะใช้พังประตูขึ้นมาและทุบกลอนประตูอย่างแรง “ลินนี่ ไม่ต้องกลัวไปนะ ผมจะช่วยคุณให้ออกจากที่นี่อย่างปลอดภัยแน่นอน”เขาเอ่ยคำสัญญา และกระแทกกลอนประตูแรงขึ้นเมเดลีนมองเห็นความกังวลที่แฝงอยู่ด้านในดวงตาของเขาและนั่นท