บททั้งหมดของ Ang Makasalanang Asawa ni Mr. Whitman: บทที่ 581 - บทที่ 590

Pinagmasdang maigi ni Madeline si Eloise habang kinukuha ni Eloise ang isang pitaka mula sa kanyang bag at inabot ito sa kanya. "Panahon na para ibalik ko 'to sa tunay nitong may-ari." Tinitigan ni Eloise si Madeline. "Eveline, alam ko nawala ang mga alaala mo at hindi mo natatandaan ang mga nangyari noon. Pero, hindi ko gagamitin ang pagkakataong ito para magsinungaling sayo dahil balang araw, gagaling ka at maaalala mo ang lahat." Ang sabi ni Eloise at nagsimula siyang maluha. Hinawakan ni Madeline ang pitaka at nakapa niya ang isang pendant sa loob nito. Sa sandaling ito, tumawag si Jeremy at nagtanong kung nasaan si Madeline. Sinabi niya na kasama niya si Eloise at sinabihan niya si Jeremy na hintayin siya sa kotse. Sinunod ni Jeremy ang sinabi ni Madeline. Pagkalipas ng isang oras, bumalik sa kotse si Madeline. Lumabas ng sasakyan si Jeremy upang tulungan si Madeline sa kanyang mga bitbit at binuksan niya ang pinto. Pagkatapos, hinatid niya pauwi si Madeline. Habang pa

Hindi niya inasahan na ang Ms. Vera na pinupuri nila ay si Madeline Crawford!Pagkatapos niyang pag-isipan ang tungkol dito, Vera din ang tawag ng iba kay Madeline at ang taong pinupuri nila ay ang head jewelry designer ng Miss L.ady, si Vera Quinn. Si Vera Quinn si Madeline Crawford!Pakiramdam ni Yvonne na isa siyang malaking tanga. Noong una, balak niyang sumipsip sa dalawang lalaking ito, pero ngayon, naghahanap na lang siya ng gulo at kahihiyan. Noong makita ni Madeline ang nakangiwing mukha ni Yvonne, nagulat si Madeline. "Bakit ka nandito? Kailan ka nila pinalaya?" “...”Noong marinig ng lahat ang sinabi ni Madeline, nagsimula silang magsuspetya kay Yvonne. "Pinalaya? Ms. Vera, kilala mo ba ang taong 'to?" "Oo, paanong hindi ko siya makikilala?" Tumingin sa kanila si Madeline at mahinahon siyang ngumiti. May matalim na liwanag sa kanyang kaakit-akit na mga mata. "Siya yung gumawa ng trending na article tungkol sa pananakit ko daw sa isang matandang lalaki," ang sina

"Bakit?" May kakaibang ngiti sa mukha ni Felipe. "Kung nagawa kong iligtas ang buhay ni Madeline noon, magagawa ko ring mahalin niya o ayawan niya ang kahit sino kung kailan ko gusto." Tumingin si Jeremy sa babaeng nasa mga kamay niya ng may mahinahong ngiti sa kanyang mukha. Noong muli siyang tumingin kay Felipe, nagmistulang mga icepick ang kanyang mga mata na bumabaon kay Felipe. "Walang sinuman ang pwedeng magmanipula sa mga emosyon at isipan ni Linnie. Felipe, makikita din ni Linnie ang tunay mong pagkatao balang araw." Tumawa si Felipe. "Hindi mangyayari yun," ang sabi niya habang palapit siya kay Jeremy. Salungat sa liwanag mula sa kotse, natakpan ng anino ang gwapo niyang mukha. "Jeremy, pahalagahan mo ang huling dalawang araw na kasama mo si Maddie dahil hindi magtatagal, tuluyan na siyang mawawala sayo." Humalakhak si Felipe pagkatapos niyang magsalita. Pagkatapos, tumalikod siya at naglakad papunta sa gilid ng kalsada. Binuksan ng driver ang pinto ng sasakyan par

Umalingawngaw sa tenga ni Madeline ang mga hiyaw ni Meredith.Naramdaman ni Madeline na parang may kumirot sa kanyang dibdib, pero hindi siya tumigil sa paglalakad.Biglang namula ang paningin ni Meredith nang makita niyang hindi man lang ininda ni Madeline ang kanyang mga sinabi. Pagkatapos, lalo pa siyang naghihiyaw, “Madeline, mali ka nang lalakeng pinagbubuhusan ng emosyon! Akala mo nagkatuluyan kayo ng binatang nakilala mo noon, pero ang totoo, hindi si Jeremy ang binatang iyon! Hindi siya yun!“Wala siyang maalala na nagbitiw siya ng pangako dahil hindi siya ang binatang yon! Kaya ka niya pinahirapan at dinungisan ng lubusan! Sa tingin mo ba ay trinato ka niya ng maayos noon dahil lang sa inakala niya na ikaw ay ako? Hahaha! Hindi! Dahil yung sa mahala niya talaga ako! Mabait lang siya ngayon sayo para lang maipaghiganti niya ako!“Madeline, hinahanap mo parin ang binatang iyon ng ilang taon na at sa bandang huli, maling tao pa rin ang nahanap mo! Binigo mo pa ang binatang pi

Kaagad na lumuhod si Madeline para pulutin ang bagay na nahulog sa lapag. Mas mabilis pa siya kay Felipe. “Bakit nasa sayo ang bagay na to?” Napasimangot si Madeline habang bakas sa mga mata nito ang pagtataka at pagkabigla. Inabot ni Felipe ang makulay na kabibe mula kay Madeline ng dahan-dahan at hinawakan ito ng maigi. “Higit sa sampung taon na rin ang lumipas sa beach sa may April Hill, may isang batang babae ang nagbigay sa akin ng makulay na kabibe na ito. Sinabi pa nito na sana’y lagi akong maging masaya at hiniling na sana ay maging magkasama kami habang buhay.”Sabi ni Felipe habang tinitigan si Madeline sa mga mata, na bakas ang kalungkutan at pangungulila. “Pero, pagkalipas ng humigit sa sampung taon, nahulog na pala ang loob nito sa ibang lalake.”“Ano bang sinasabi mo?” Nanlaki ang mga mata ni Madeline pagkatapos marinig ang mga sinabi ni Felipe. Tinignan niya ang mukha ni Felipe na nasa kanyang harapan, gulat na gulat. Bigla niyang naalala ang imahe ni Meredith