All Chapters of ROSE BEHIND THOSE LETTERS: Chapter 31 - Chapter 40
50 Chapters
Chapter 31
"SAAN ka galing, Rose?" tanong ni Tita Divine sa akin, oras na makita niya ako sa pintuan. Natigilan ako, hindi inaasahan ang tanong na iyon. "May inasikaso lang, Tita." Tumango-tango si Tita at saka tiningnan ako mula ulo hanggang paa. Napalunok na lamang ako sa paraan niya ng pagtingin sa akin. Akala ko ay may sasabihin pa siya pero tinalikuran lang niya ako saka siya dumiretso sa kusina. Nakahinga ako nang maluwag sa hindi ko rin malamang dahilan. Nakasalubong ko sa daan si Sheena pero ako na ang umiwas. Pagod na ako sa taong iyon. Tama na ang katarantaduhang ginawa nila ni Onyx sa akin. Hindi ko siya inaway, respeto na lang sa pagiging magkapatid namin. Pero hindi ibig sabihin niyon ay hindi ako galit. Galit na galit ako sa kanilang dalawa. Ngumisi si Sheena sa akin na lalong nagpakulo ng dugo ko. Alam na alam niya talaga kung paano ako inisin. Lalampasan ko na sana siya pero hinawakan niya ang braso ko dahilan par
Read more
Chapter 32
"HA!" Hingal akong napabangon sa pagkakahiga. Napalingon ako sa katabi ko at naluha nang makita roon si Nanay."Binabangungot ka, Rose." Hinaplos nito ang ulo ko habang yakap namin ang isa't isa.Hindi ako makatigil pag-iyak. Pakiramdam ko ay totoong-totoo ang panaginip na iyon."Shh... tahan na. Panaginip lang iyon.""A-Akala ko, 'Nay, totoong patay na kayo."Bumuntonghininga ang kayakap ko. "Buhay ako, Rose. Buhay na buhay ako kaya tumahan ka na diyan, okay?"Tumango ako nang maraming beses habang pinupunasan ang mga luha. Ilang beses akong huminga ng malalim para pakalmahin ang nagwawalang puso. Parang totoong-totoo ang panaginip kong 'yun. Hindi ko talaga kakayanin, hinding-hindi.Pinainom akong tubig ni Nanay at saka bahagyang hinagod ang likuran. Ilang segundo rin ay nagbalik na sa normal na bilis ang tibok ng puso ko."Gusto mo bang sumama papuntang resort? Mamaya-maya ay aalis na sila Sheena at Divine."Umiling a
Read more
Chapter 33
ISANG puting liwanag ang nagpasilaw sa akin kaya't agad akong napatakip sa mga mata ko. Ilang minuto ang itinagal bago nawala ang liwanag na iyon. Nang oras na nawala iyon ay iminulat ko rin agad ang aking mga mata. Kung sobrang liwanag kanina, ngayon naman ay sobrang dilim.Kinusot-kusot ko pa ang mga mata ko. Wala. Wala akong pakiramdam. Kinurot ko ang pisngi ko. Talagang wala akong nararamdaman.Lito akong nagpalinga-linga. Nang ihakbang ko ang mga paa ko ay nagulat ako sa bahagyang pagliwanag. Hindi man ganoon kaliwanag ay sapat na upang mapagmasdan ko ang kinaroroonan ko. Bahagya pa akong natigilan nang mapansing narito ako sa kwarto ko.Tumulo ang pawis sa aking sintido. Nanlaki pa ang mga mata ko nang mapansin ang mga nakataas kong braso sa ere na animo'y sumusuko sa isang pulis. Agad akong napatingin sa paligid. Parang nangyari na ito!Dumagundong ang dibdib ko nang iharap ko ang mukha ko. Iyong la
Read more
Chapter 34
"WHAT? You're going pa rin kahit hindi ka nila pinayagan?!" gulat na tanong sa akin ni Karen sa kabilang linya. My eardrums almost bursted with that question. I am talking to her on my phone while I'm busy fixing my things on my bag. Lahat ng posibleng kakailanganin ko, inilagay ko sa malaking maleta. "Tss. I'm old enough, Karen. Hindi na kailangan pang lahat ng kilos ko ay ipapaalam ko sa kanila." "That's not just a simple decision. You're going out of the country and you're not telling your own family about it?!" "I literally told them about it, Karen. Kaso nga hindi sila pabor sa idea na iyon." Narinig ko ang pagbuntonghininga ni Karen sa kabilang linya. "Oo nga naman, sinabi mo, pero the fact na hindi sila pumayag and you're still going to do it..."
Read more
Chapter 35
"WHERE would I begin? Ang dami-daming places na lumalabas dito sa search engine yet wala pa rin akong mapili," I whispered to myself. "Anong sinasabi mo diyan?" Napairap ako nang marinig ang boses ng lalaking nakabangga sa akin kanina. Nagsuot na lang ako ng blazer para takpan ang namantsahan ng coffee niya. "Why are you even here with me, Mr. Coffee?" "Pft. Mr. Coffee?" Hindi na napigilang matawa ng lalaki matapos itanong iyon. What's even funny with that? Hindi ako magaling tumanda ng mga names kaya codes na lang tinatandaan ko. He's not even that important to live in my head rent free."What's so funny?" I rolled my eyes."Wala. At saka may hinihintay ako. Huwag kang mag-
Read more
Chapter 36
NATULALA ako matapos akong yakapin nitong Hyacinth. Huli na rin nang mapagtanto kong tumutulo na ang luha ko. Agad akong napabitaw sa yakap nito at saka nanlalaki ang mga matang pinunasan ang mga luha ko. What the eff is happening to me?"What are you doing?" salubong ang mga kilay kong tanong sa babae. Ngunit imbes na lumayo ay muli ako nitong niyakap. Agad ko itong inalis sa akin."Rose, bakit nagagalit ka sa nanay mo?" tanong ni Onyx. Naguguluhan ang hitsura nito habang nakahawak sa dalawang balikat ni Hyacinth na bahagya kong naitulak.Natataranta naman akong napaiwas ng tingin. "Nabigla lang ako sa ginawa ni Mommy. E-Ewan ko, hindi lang kasi ako sanay sa pagiging touchy ng mga kakilala ko. I'm not a fan of physical stuff." I smiled awkwardly. Halos pagpawisan ako makabuo lang ng kahit walang kwentang rason para sa pagkagulat ko."Mommy? Hindi mo tinatawag na Mommy si Tita Hyacinth. Nanay ang tawag mo sa kaniya." Napakunot ang noo ni Onyx. Base sa hit
Read more
Chapter 37
NANLALAKI ang mga mata kong sinundan ng tingin ang pagpasok ni Divine sa mansion. Napakapit ako sa chest ko dahil sa mabilis na pagtibok ng puso ko. Gosh, sana hindi niya narinig ang pag-uusap namin ni Dad. "I need to get my things na," I whispered to myself. Naglakad na ako papunta sa gate ngunit agad akong napahinto nang may marinig na pagtawag. "Rose!" Oh, so nandito na si Rose? Tumingin ako sa kanan at kaliwa ko maging sa harapan. Nasaan si Rose? "Rose!" Wala naman si Rose. Sino ang tinatawag? Then it hit me. The eff! Ako nga pala si Rose ngayon dito. Nagpapanggap ako ngayong si Rose. Stupid, Alesia. You are so stupid talaga. "Y-Yes?" pagsagot ko nang humarap sa tumatawag. "Where are you going?" tanong ni Onyx. Natataranta akong napaiwas ng tingin. Bakit ba niya kailangang umeksena ngayon? May pupuntahan ako, e. At hindi niya pwedeng malaman kung saan. Baka makita niya iyong bag ko na may
Read more
Chapter 38
NANLAKI ang mga mata ko nang marinig ang boses ni Onyx. Natataranta akong napalingon sa likuran ko. What is he doing here?! "Rose? Ikaw si Rose?" tanong ni Mr. Coffee habang litong-litong palipat-lipat ang tingin sa amin ni Onyx. What the eff is happening?! "Oo, siya si Rose. At ikaw, anong ginagawa mo rito't bakit mo kinakausap ang girlfriend ko?" si Onyx. "Hindi siya si Rose. She's Alesia. Baka naman nagkakamali ka lang." Napakagat ako ng labi habang palipat-lipat ng tingin sa kanilang dalawa. What am I going to do? Hindi ko na alam ang gagawin ko sa mga nangyayari. The eff! Think fast, Alesia! Ano ang dapat mong gawin ngayon?! "Anong Alesia ang sinasabi mo? Siya si Rose, kasama ko siya sa mansion kanina at hindi ako pwedeng magkamali. That's my girlfriend. Baka naman ikaw ang nagkakamali." Medyo tumaas na ang tono ni Onyx kaya I became alerted. Don't fight, please. "Siya nga si Alesia. May kinukuha siya
Read more
Chapter 39
NAGPILIT ako hanggang sa makawala ako sa pagkakabuhat ni Onyx. Kinuha ko ang dala-dala niyang kabiyak ng sapatos ko at saka iyon inihampas sa ulo niya. Serves you right, freak!I ran after than, faster than the speed of light. Hindi ko na rin talaga alam kung saan ako pupunta pero bahala na. Buhat ko na ang de-gulong kong maleta. Ibinaba ko iyon sa ground at saka ako hingal na hingal na umupo sa isang gutter doon. The sky is slowly turning darker. Napatingin ako sa watch ko. Alas singko na pala. This day is so exhausting! Ito ang adventure na hindi ko alam na mararanasan ko rito sa Philippines, I swear. Akala ko noon ay kailangan pang lumipas ng ilang araw o linggo para sa adventure pero isang araw pa lamang ay sobrang dami nang nangyari. Napatingin ako sa cellphone ko nang biglang tumunog iyon. One incoming call from Mom. I sighed and tapped the answer button. "Hello, Mom," walang gana kong sagot sa tawag na iyon. 
Read more
Chapter 40
NAKARINIG ako ng hakbang ng mga paa. Dahan-dahan ang mga iyon at animo'y inihahakbang ng sapatos na may mataas na takong. Bumukas ang pinto sa bandang kanan ko dahilan para lumingon ako. Bahagya namang lumiwanag ang paligid nang bumukas iyon.Naningkit ang mga mata ko dahil sa pagkakasilaw sa nakabukas na pinto. My eyes went back to normal after that person who went inside the room closed the door again. Nang dumilim muli ang paligid ay saka lamang ako natauhan at napamasid sa kinaroroonan ko. Nasaan ba ako? Kahit ilang tingin ko sa paligid ko ay wala akong makuhang kahit anong clue kung nasaan ako.Ikinagulat ko naman nang may umilaw sa taas ng ulo ko. I looked up. Napatakip na naman ako sa mata nang masilaw. Will never do that again."Welcome home."Napakunot ang mga noo ko nang makarinig ng boses. Nagpalinga-linga ako pero hindi ko alam kung nasaan siya. Sinubukan kong kumilos pero ikinagulat ko nang maramdamang nakatali ang mga kamay ko. Pati ang bewa
Read more
PREV
12345
DMCA.com Protection Status