Semua Bab ROSE BEHIND THOSE LETTERS: Bab 31 - Bab 40

"HA!" Hingal akong napabangon sa pagkakahiga. Napalingon ako sa katabi ko at naluha nang makita roon si Nanay."Binabangungot ka, Rose." Hinaplos nito ang ulo ko habang yakap namin ang isa't isa.Hindi ako makatigil pag-iyak. Pakiramdam ko ay totoong-totoo ang panaginip na iyon."Shh... tahan na. Panaginip lang iyon.""A-Akala ko, 'Nay, totoong patay na kayo."Bumuntonghininga ang kayakap ko. "Buhay ako, Rose. Buhay na buhay ako kaya tumahan ka na diyan, okay?"Tumango ako nang maraming beses habang pinupunasan ang mga luha. Ilang beses akong huminga ng malalim para pakalmahin ang nagwawalang puso. Parang totoong-totoo ang panaginip kong 'yun. Hindi ko talaga kakayanin, hinding-hindi.Pinainom akong tubig ni Nanay at saka bahagyang hinagod ang likuran. Ilang segundo rin ay nagbalik na sa normal na bilis ang tibok ng puso ko."Gusto mo bang sumama papuntang resort? Mamaya-maya ay aalis na sila Sheena at Divine."Umiling a

"WHAT? You're going pa rin kahit hindi ka nila pinayagan?!" gulat na tanong sa akin ni Karen sa kabilang linya. My eardrums almost bursted with that question. I am talking to her on my phone while I'm busy fixing my things on my bag. Lahat ng posibleng kakailanganin ko, inilagay ko sa malaking maleta. "Tss. I'm old enough, Karen. Hindi na kailangan pang lahat ng kilos ko ay ipapaalam ko sa kanila." "That's not just a simple decision. You're going out of the country and you're not telling your own family about it?!" "I literally told them about it, Karen. Kaso nga hindi sila pabor sa idea na iyon." Narinig ko ang pagbuntonghininga ni Karen sa kabilang linya. "Oo nga naman, sinabi mo, pero the fact na hindi sila pumayag and you're still going to do it..."

NATULALA ako matapos akong yakapin nitong Hyacinth. Huli na rin nang mapagtanto kong tumutulo na ang luha ko. Agad akong napabitaw sa yakap nito at saka nanlalaki ang mga matang pinunasan ang mga luha ko. What the eff is happening to me?"What are you doing?" salubong ang mga kilay kong tanong sa babae. Ngunit imbes na lumayo ay muli ako nitong niyakap. Agad ko itong inalis sa akin."Rose, bakit nagagalit ka sa nanay mo?" tanong ni Onyx. Naguguluhan ang hitsura nito habang nakahawak sa dalawang balikat ni Hyacinth na bahagya kong naitulak.Natataranta naman akong napaiwas ng tingin. "Nabigla lang ako sa ginawa ni Mommy. E-Ewan ko, hindi lang kasi ako sanay sa pagiging touchy ng mga kakilala ko. I'm not a fan of physical stuff." I smiled awkwardly. Halos pagpawisan ako makabuo lang ng kahit walang kwentang rason para sa pagkagulat ko."Mommy? Hindi mo tinatawag na Mommy si Tita Hyacinth. Nanay ang tawag mo sa kaniya." Napakunot ang noo ni Onyx. Base sa hit

NANLAKI ang mga mata ko nang marinig ang boses ni Onyx. Natataranta akong napalingon sa likuran ko. What is he doing here?! "Rose? Ikaw si Rose?" tanong ni Mr. Coffee habang litong-litong palipat-lipat ang tingin sa amin ni Onyx. What the eff is happening?! "Oo, siya si Rose. At ikaw, anong ginagawa mo rito't bakit mo kinakausap ang girlfriend ko?" si Onyx. "Hindi siya si Rose. She's Alesia. Baka naman nagkakamali ka lang." Napakagat ako ng labi habang palipat-lipat ng tingin sa kanilang dalawa. What am I going to do? Hindi ko na alam ang gagawin ko sa mga nangyayari. The eff! Think fast, Alesia! Ano ang dapat mong gawin ngayon?! "Anong Alesia ang sinasabi mo? Siya si Rose, kasama ko siya sa mansion kanina at hindi ako pwedeng magkamali. That's my girlfriend. Baka naman ikaw ang nagkakamali." Medyo tumaas na ang tono ni Onyx kaya I became alerted. Don't fight, please. "Siya nga si Alesia. May kinukuha siya

NAKARINIG ako ng hakbang ng mga paa. Dahan-dahan ang mga iyon at animo'y inihahakbang ng sapatos na may mataas na takong. Bumukas ang pinto sa bandang kanan ko dahilan para lumingon ako. Bahagya namang lumiwanag ang paligid nang bumukas iyon.Naningkit ang mga mata ko dahil sa pagkakasilaw sa nakabukas na pinto. My eyes went back to normal after that person who went inside the room closed the door again. Nang dumilim muli ang paligid ay saka lamang ako natauhan at napamasid sa kinaroroonan ko. Nasaan ba ako? Kahit ilang tingin ko sa paligid ko ay wala akong makuhang kahit anong clue kung nasaan ako.Ikinagulat ko naman nang may umilaw sa taas ng ulo ko. I looked up. Napatakip na naman ako sa mata nang masilaw. Will never do that again."Welcome home."Napakunot ang mga noo ko nang makarinig ng boses. Nagpalinga-linga ako pero hindi ko alam kung nasaan siya. Sinubukan kong kumilos pero ikinagulat ko nang maramdamang nakatali ang mga kamay ko. Pati ang bewa